het afgraven van de groote bulten, zooals die kanjer
bij de waterleiding, die maar even 40.000 M3. inhoud
had, wordt ongeveer een week gedaan door 50
menschen. Is de oppervlakte gelijk gemaakt, dan
komen de heiplanters, bij drieën tegelijk. Een steekt
de gleuven in het zand, de twee anderen planten
er boschjes hei in.
Ter plaatse waar de weg den zeereep nadert, is
een plein aangebracht. Daar gaat de weg zuidwaarts
naar Zandvoort, vlak over den uitersten duinkant, om
uit te komen op den Boulevard Barnaart, waarvan
hij om zoo te zeggen de verlenging is. Om die
reden is het gedeelte weg langs den zeereep (1800
M. lang) op dezelfde breedte gebracht als die bou
levard, d. i. 9 meter middenbaan, voetpad 3 meter.
Deze versmalling van den weg begint dus op het
daareven genoemde plein, waar de weg den grooten
hoek maakt. Deze hoek wordt natuurlijk een punt van
belang. Er komt een voetpad naar het strand, en er
is reeds een hooge duin, een kijkduin, opgeworpen.
Een trap zal dit Kijkduin gemakkelijk te beklim
men makeneen beton-bank op den top zal den
wandelaar in de gelegenheid stellen, vandaar rustig
te genieten van een panorama, zoo schitterend als
men er maar heel weinige vindt.
De nieuwe Zeeweg, zal, eenmaal behard en dus
geheel voltooid, wat reeds in Mei a.s. het geval
moet zijn, een buitengewone aanwinst zijn voor
deze streek, en een der merkwaardigste werken, die
in den laatsten tijd tot stand kwamen in ons vader
land. Een werk, waarop Bloemendaal waarlijk trotsch
mag zijn.
14
Bloemendaal, Januari 1920.
