evenals wij, menschen, wel eens kwaad zonder dat we het
zoo bedoelen. We mogen daar wel eens aan denken en
ons tijdig afvragen, hoe moeten we dan onzen hond
behandelen? Ik weet daar een voorbeeld van.
De groote natuurkundige Newton maakte altijd veel
aanteekeningen en was gewoon stapels papier op zijn tafel
te leggen.
Op zekeren avond verliet hij voor een oogenblik zijn
studeerkamer; er stond een kaars te branden en toen New
ton terugkwam was de kaars omgevallen, het papier had
vlam gevat en er bleef niets anders over van de kostbare
papieren dan asch en rook. Maar wie was de oorzaak van
deze ramp?
Newtons lievelingshond Diamond was het. Moest hij den
hond nu slaan, die niet beter wist?
Hij zeide alleen: „O, Diamond, Diamond, als je eens kon
beseffen, wat voor kwaad je gedaan hebt".
XIX
Hattem, 27 Juli 1928.
Een open, etterende wond, die een akelige lucht verspreidde, belette
niet den hond voor de melkkar aan te spannen. Dat onder het loopen
straatstof in de wond komt, ligt voor de hand. Op onze aanwijzing
zou de wond verbonden worden.
