i bi oemenmagazijn „De Dahlia'
SPORTPRAATJE
PLAATSËDJOÏEÜWS
AD VERTENTIEN
Ingezonden Mededeelingen
Weekblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout, Bent
veld, Vogelenzang, Kleverpark
(Haarl.) en Santpoort~Station
ABONNEMENTEN
UitgeverG. Eikelenboom - Bloemendaal
Verbindingsweg
Bloemendaal
Het adres voor alle Bloemwerk
Onze Gemeentereiniging
P. VAN DER STAD 5
POELIER
HAARLEM 0
A» H* van der Steur Jr.
C* J. Gude - Cuisinier
Rusthoek - Bloemendaal
h.
Zaterdag 4 Februari 1928]
Per regel0.20
Kleine annonces „vraag
en aanbod" 1 tot en
met 5 regels0.50
elke regel meer „0.10
(le pagina) per regel 0.45
(volgende pagina's) 0.40
Bij contract speciale tarieven.
Grootmoeder en Kleindochter.
Grootmoeder slaat de handen saam,
Nooit heeft ze 't nog zóó gek gezien;
Haar dochter droeg al een japon,
En 't kleinkind nu een.... kriendelien!
Ze slaat verbaasd de handen saan^
En roept: „Zie mij nu is zoo'n meid!
„Kind, kind, ik vraag je in 's hemels naam
„Droeg jij ook al die malligheid?
„En kijk jawel een parasol
,,'t Is al te gek, 't is al te dol!"
Kleindochter zegt: „Och grootemoe,
,,'t Is niet zoo gek, 't is niet zoo dol;
„De heele wereld draagt als ik,
„Zoo'n crinolien, zoo'n parasol.
„Grootmoe had vroeger 't hoofd heel stijf
„Van goud, van kant en van juweel,
„Dat dragen wij nu om ons lijf,
„En 't kost ons nog niet half zoo veel.
„Drie gulden hier mijn parasol
„Is dat zoo duur, is dat zoo dol?"
Grootmoeder schudt bedenklijk 't hoofd,
Waarop nog 't oud oorijzer prijkt,
En zucht: „Och grut, dat wordt me een boel,
„Die nergens, nergens meer naar lijkt.
„Ik, nee mijn tijd, was „Greunger wicht",
„En kijk, dat rekende ik me een eer;
„Nu, of je er naar de kaars mee licht,
„Waar vitid je „Greunger wichter" meer?
„De wereld raakt van „dames" vol
,,'t Is al te gek, 't is al te dol."
J. J. A. GOUVERNEUR.
Uit: Keurbundel van Poëzie, Neerlang's Dich
ters der 19e Eeuw. j
Gemeentelijke bemoeiingen aan het
Bloemendaalsche strand.
Wat vel en wat niet tot stand kwam.
B. en W. voerden, uit aesthetische overwegingen,
een Raadsbesluit NIET uit!
Iedere onbevooroordeelde zal zich moeilijk los
maken van de gedachte, dat ons gemeentebestuur
nimmer bijster veel ingenomenheid betoonde met
het feit, dat Bloemendaal, dank zij de aanwezig
heid van den in Zwitserschen stijl, zou men
kunnen zeggen prachtig aangelegden Zeeweg,
voorbestemd schijnt, om in de rij der Hollandsche
badplaatsen te worden opgenomen. Zoo men in
het Raadhuis al niet afkeerig staat tegenover deze
groote mogelijkheid; de wording van de idee „bad
plaats" bevorderen, kan men ons gemeentebestuur
zeker niet verwijten.
't Schijnt veeleer of het besluit tot aanleggen
van den eenig in den Lande zijtiden Zeeweg
te onzaliger ure werd genomen, althans, dat onze
gemeentelijke vertegenwoordiging de consequentie
van dezen aanleg niet heeft overdacht en de na
tuurlijke ontwikkeling van de „idee" Bloemendaal
badplaats als direct gevolg van de aanwezig
heid van den Zeeweg plichtmatig belemmert.
Zeker, Bloemendaal-badplaats zou, evenals
Zandvoort, nimmer kunnen wedijveren met
Scheveningen, dat heel haar wording èn haar
z ij n dankt aan het feit, dat het mondaine Den
Haag, haar stempel drukte en drukt op die bad
plaats. Even zeker is het evenwel, dat de ontwik
keling van en aan het Bloemendaalsche zeestrand
komen zal. Het is daarom noodzakelijk, dat ons
gemeentebestuur daarbij de leiding neme èn houde.
In een van onze eerste nummers van het vorige
jaar wezen wij op de noodzakelijkheid, dat er aan
het einde van den Zeeweg parkeerplaatsen kome
voor het stallen van auto's; wij schreven over de
wenschelijkheid van het maken van een cementen
trap naar het strand en beschouwden het aanleg
gen van een telefoonverbinding met de bewoonde
wereld als een kwestie van enkele weken, wijl de
Raad in zijn begrooting voor 1927 had bepaald,
dat die telefoonverbinding er komen moest. Wij
zijn nu een jaar verder!
En wij erkennen gaarne verbluft te hebben ge
staan van de voortvarendheid van ons gemeente
bestuur, dat zorgde voor den bouw van een solide
cementen trap naar het strand en er tevens voor
zorgde, dat die trap ongeveer bij het begin van
het badseizoen in gebruik genomen kon worden.
Daarvoor onze hulde! Jammer echter, dat hier
tegenover staat een onvergeefelijk eigenmachtig
optreden van het College door het raadsbe
sluit tot aanleg van een telefoonverbinding met
het zeestrand, n i e t uit te voeren! Wethouder Van
Nederhasselt heeft zelf in de Begiootingsraadsver-
gadering voor 1928 medegedeeld, dat de meerder
heid van het College van B. en W. „er maar niet
toe over wil gaan, uit vrees voor schade aan het
aesthetische." (Hier werd er op gedoeld, dat langs
den Zeeweg dan leelijke telefoonpalen zouden
moeten komen).
In andere gemeenten zouden B. en W. ernstig
ter verantwoording zijn geroepen over een derge
lijk negeeren, opzettelijk niet uitvoeren, van een
door den RAAD genomen besluit, hetwelk krach
tens de Gemeentewet, door B. en W. moest wor
den uitgevoerd. Wanneer de Burgemeester, als
Derde Jaargang No
Z3
Per jaar3.
Per half jaar 1.60
Per drie maanden. 0.85
(Bij vooruitbetaling te voldoen).
Abonnementen kunnen op ieder tijdstip
aanvangen.
Losse nummers a 5 cent ver
krijgbaar bij den boekhandel en
aan het bureau van dit blad
Bureau voor Redactie en Administratie!
Bloemendaalscheweg 42
Telefoon 22324
Post-Cheque- en Gironummer 73407
MFIBPh*
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
Telefoon 22333
speciaal voor Bruidswerk en Kransen
ORIGINEELE ONTWERPEN VOOR TUINAANLEG
Bekroond met hoogste onderscheiding
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
deel van de meerderheid van het College, dat tot
uitvoering van het raadsbesluit niet wilde over
gaan, respect voor den Raad had getoond; wan
neer dat besluit van den Raad was geëerbiedigd,
had de raadsvoorzitter-burgemeester de bemidde
ling van het Gouvernementsbestuur kunnen in
roepen. In het landelijk-gemoedelijke Bloemendaal,
waar ook de Raad zoodanige regentenneigingen
nog duldt en tollereert, bespreekt men bij een vol
gende Begrooting even luchtig weer „de wensche
lijkheid om een telefoonverbinding naar het strand
tot stand te brengen"! Men is het raadsbesluit
van het vorige jaar vergeten, als de wethouder
zelf er niet aan herinnerde. En nu, afgescheiden
van heel dit negeeren van een raadsbesluit: is er
geen andere mogelijkheid om een telefoonverbin
ding tot stand te brengen dan juist door het plaat
sen van, inderdaad ontsierende, het aesthetische
van den Zeeweg schade doende, telefoonpalen?
Kan er niet een kabeltje gelegd worden? Zouden
de kosten hiervan zoo ondragelijk veel grooter zijn
dan voor een bovengrondsche leiding?
Wij hopen, dat de Raad, als hoofd der gemeente,
als wetgevend, en tegen B. en.W., als bevelend,
opdragend, orgaan, zal toezien, dat zijn besluiten
ook worden uitgevoerd en da', men spoedig begin
nen zal met het leggen van een telefoonkabeltie
naar het strand. /Tenslotte, nog iets over auto
parkeerplaatsen.
Met een, voor andere badplaatsen wellicht, benij
denswaardige mogelijkheid is door ons gemeente
bestuur te voldoen aan de wenschelijkheid tot het
aanleggen van een of twee autoparkeerplaatsen
aan het einde van den Zeeweg. Met wat goeden
ruil kan bereikt worden, dat langs dien weg een
verbreeding worde aangelegd, geschikt gemaakt
om de vele auto's van den weg af en beveiligd
te stallen. Men drale toch niet met het uitvoeren
van nuttige werken, die slechts geringe kosten
vragen!
„Een demonstratie van gebrekkigheid
en armoede."
Schreven we in een vorig artikel iets over
theorie en practijk ten opzichte van gestelde con
dities tusschen gemeente en aannemer, we willen
nu even aanroeren waarom de omstandigheden
na de annexatie voor den aannemer zooveel min
der gunstig zijn als er voor.
Bij de aanbesteding werd er door den aannemer
een globale prijs bepaald per perceel, berekend
in doorsnee naar het aantal compact bebouwde
perceelen en de villaparken. Het is te begrijpen,
dat straten waar de huizen bijna of geheel aan-
eengebouwd staan, gemakkelijker zijn te bedienen
dan villawijken, met groote afstanden en meerdere
moeilijkheden.
Het geannexeerde gedeelte van Bloemendaal
was het voordeeligste voor den aannemer, (waar
door de globale prijs lager kon worden gesteld),
hetwelk hem nu is ontnomen. Dit is een schade
post die, zijn we wel ingelicht, meer dan 11.000.
per jaar bedraagt, vandaar, dat de raad onzer
gemeente werd verzocht om een schadevergoeding
te verleenen van ten hoogste 6000.welk ver
zoek met voorbehoud werd afgewezen. Dit voor
behoud hield in, dat als aan het einde van dit
jaar het aantal perceelen door gestadigen groei
ongeveer evenredig is aan het aantal verloren per
ceelen, dan vindt de Raad geen termen aanwezig
om een schadevergoeding te verleenen. In dit be
sluit zit een onbillijkheid, want vanaf 1 Mei 1927
heeft de aannemer het verlies van de geannex
eerde perceelen terdege gevoelt, waarvoor de
gemeente aansprakelijk is.
Dat hierover nog eens in den Raad zal worden
geïnterpelleerd eer dat het jaar is geëindigd, ge-
looven we zeker, omdat de Raad niet voldoende
met de interne aangelegenheden op de hoogte,
naar onze meening te goeder trouw heeft gehan
deld.
Nog een ander punt van overweging is de h o e-
veelheid vuilnis, welke door den aannemer
moet worden meegenomen; deze hoeveelheid mag
niet meer bedragen dan 1 H.L. per keer. Wie er
belang in stelt, kan wel eens een kijkje nemen als
de vuilniswagen op komst is, welke hoeveelheden
er door sommige zakenmenschen wordt klaar
gezet, men kan dan zien, dat dit het maximum
van 1 H.L. vèr overtreft. Dit wordt toch mee
genomen, waarvoor de ia. nnemer ook uitbetaald
krijgt 1 (zegge één) perceel, evengoed als voor
een geringe hoeveelheid (bij particulieren. Daar
wordt dus misbruik van gemaakt door zakenmen
schen, uitgezonderd degenen die er extra voor
betalen, wat niet meer dab billijk is.
Wij onderschrijven de mèening van de commis
sie van bijstand in sociaje aangelegenheden, dat
de tegenwoordige ophaaldienst van de reiniging in
Bloemendaal een ongerechtvaardigd medelijden
opw kt met den financièelen toestand der ge
meente, het is een demonstratie van gebiekkigheid
en armoede. Doch dit is tweeërlei en ligt niet aan
den tegenwoordigen aannëtner, maar aan de om
standigheden. Immers, heijpmilnis wordt gebracht
in een naburige gemeente op een plaats, waar
storting met moderne vervoermiddelen ten eenen-
male uitgesloten is. Het isiëen stuk drassig terrein,
waar men met zware aut&N niet terecht kan, om
dat ze er diep in weg zouden zakken, vandaar, dat
de aannemer wagens heeft aangeschaft van een
zeer licht type, welke desondanks door den on-
houdbaren toestand daifi.è'. plaatse in geen goeden
staat kunnen blijven.
Indien d.e. aannemer Ïc 4«fesrnlichting_ wordt op
gelegd, om moderne auto's te gebruiken, waar
voor hem vanzelf de noodige middelen moeten
worden verleend, dan moet de gemeente beginnen
een betere plaats voor dit doel te reserveeren, met
behoorlijke stortmuren, zooals te Haarlem, of een
aanschaffing van een oven, waar het vuil wordt
verbrandt, zooals te Zandvoort.
Voor deze noodzakelijke verbetering komt de
gemeente evenzoogoed te staan als zij het werk
in eigen beheer wil uitvoeren.
Moge er door den Raad' spoedig een oplossing
worden gevonden, waardoor er een vuilnis-ophaal
dienst komt, welke Bloemendaal waardig is.
Wethouder Reinalda over nieuwe
grensweizigingsplannen*
„Het is eert eerste stap om te komen
tot een belangrijke grensaitbreiding."
Zij is aan Haarlem's vroedschap niet meegeval
len, de uitbreiding der grenzen van Spaarnestad.
Raadsleden, die hard gewerkt hebben om het
Wetsontwerp aangenomen te krijgen, hebben het
tot hun leedwezen moeten ei kennen, dat noch de
overwinnaar, noch de overwonnenen met deze
grenswijziging ook maar iets zijn opgeschoten. In
dat teeken stonden Ook de besprekingen bij de al-
gemeene beschouwingen in den Haarlemschen
Raad over de Begrooting van het reeds loopende
dienstjaar. Van eenig optimisme bij de behande
ling van de eerste begrooting van Groot-Haarlem
is niets gebleken. En wanneer de grenswijziging
werkelijk was tegemoet gekomen aan Haarlem-
sche wenschen of beter, wanneer de annexatie
ook maar eenige bevrediging had kunnen schen
ken, ongetwijfeld zou er gewag van gemaakt zijn.
Het is een passen en meten geweest, om de
begrootingseindjes aan elkaar te kunnen knoopen:
zuinigheid en nog eens zuinigheid was het parool,
dat van achter de groene tafel kwam.
De annexatie is een vergissing! Er zullen enkele
jaren overheen moeten gaan, voordat Groot-Haar
lem tegen den vollen omvang der gevolgen zal zijn
opgewassen. En wat wij al vèr voordat de beslis
sing nopens deze grenswijziging schreven, dat on
afwendbaar komen moet, als gevolg van de an
nexatie, heeft wethouder Reinalda openlijk en
onomwonden gezegd bij zijn beschouwingen over
Haarlem's toekomst, n.l. „dat de annexatie slechts
een eerste stap is om te komen tot een belangrijke
grensuitbreiding." Haarlem moet worden het cen
trum van een economische eenheid van Kennemer-
land; Haarlem dient een plaats te worden, die ook
aan menisChen met de hoogere inkomens een woon
plaats geeft, aldus deze wethouder. Waar zóó
gesproken werd, mede zeker namens de grootste
raadsfractie, kan worden aangenomen, dat de tijd
niet ver meer af is, of een nieuwe aanval op het
giondgebied der ringgemeenten maar dan over
veel grooter terrotoir kan worden verwacht.
Wie oogen heeft voor de werkelijkheid, voor dat
gene, wat de tegenwoordige worsteling om het
bestaan, óók van gemeenten, bezig is te voltrek
ken, kan de ernstige woorden van den Soc. Dem.
wethouder niet licht schatten. Het economische
leven van een groote gemeente vooral, stelt zeer
hooge eischen aan verkeerswegen te land en te
water. Haarlem is ten opzichte van beide niet
bijzonder best geoutilleerd. Tonnen gouds zal het
kosten, voor dat Haarlem een waardig centrum is
van de economische eenheid Kennemerland en die
schatten gelds welke ook naar de meening van
dezen wethouder gevraagd zullen worden voor
dat doel kan Haarlem niet opbrengen.
Haarlem heeft plannen! Geen week gaat
voorbij of men leest van het één of andere groote
plan van wegenaanleg, havengebied etc. Maar
nieuwe grenswijziging zal daaraan wel verbonden
worden. Let maar op! Over die plannen de vol
gende week nog iets.
Mede door de onverwachte nederlaag aan Haar
lem door B.F.C. toegebracht, is de wedstrijd
HaarlemBloemendaal niet geworden van het
genre der vorige ontmoetingen.
Vooral van Bloemendaal-zijde werd slap ge
speeld, en speciaal de witte voorhoede bleek al
met zeer weinig fighting-spirit bezield. Zelfs de
rechtsbuiten, de meest toonaangevende speler van
den aanval- scheen er weinig zin in te hebben, en
heeft het de Haarlem-verdediging lang zoo lastig
niet gemaakt, als van hem verwacht werd, en
waartoe hij inderdaad in staat is.
Trouwens, de middenlinie was ook heel zwak.
Slechts zelden werd een bal behoorlijk geplaatst,
terwijl tijdens den geheelen duur de tactische fout
gemaakt is, zich veel te veel op 't doel terug te
trekken. Een enkelen keer waagde de half-spelers
zich over het midden. Deze tactiek vergemakke
lijkte de taak der Haarlem-verdediging niet weinig,
en hieraan is het dan ook te danken, dat de gast-
hcc ren-zich in de eerste helft van een nuttige-2- -O
voorsprong konden verzekeren.
Toch kreeg de roodbroeken-voorhoede bij deze
doelpunten (ook bij het vierde in de tweede helft)
veel medewerking der Bloemendalers en bij
het derde tevens die van den scheidsrechter, want
alle goals waren het directe gevolg van groote
fouten in de witte defensie. Dit werd vooral bij
het tweede doelpunt gedemonstreerd. Keeper Beijk
stopte, languit vallende, zeer verdienstelijk een
hard ingeschoten bal, doch kon, door de positie
waarin hij kwam te liggen, het leder niet binnen
zijn bereik krijgen. De rechts-half, die slechts voor
het wegtrappen had, bleef toen kalm toezien, hoe
Polanen, kalm toeloopende, scoorde! De derde
goal leek ons zuiver buitenspel toe, maar de
scheidsrechter, ook al in de malaise deelende, zag
niets.
Na de rust ging het i ts beter in de voorhoede
van Bloemendaal, waarvan twee zeer mooie doel
punten het gevolg waren. Intusschen had Huisman,
bij een stand van 31, kans gezien Haarlems voor
sprong makkelijk te vergrooten, waarmee het pleit
beslecht was.
Hoopten we in ons vorig sportpraatje, dat het
Haarlem-publiek zich goed zou weten te gedragen,
gebleken is ons overduidelijk, dat deze hoop vol
komen ijdel was. Het optreden waswalgelijk,
een ander woord weten we niet te vinden. Spor
tiviteit is een woord, dat gansch onbekend is aan
dit vee, als een hoop zwijnen samenrottende, brul
lende, gillende, scheldende en knorrende langs de
lijnen en op de tribunes. Wij hoorden uitdrukkingen
en verwenschingen, die misschien in de Amster-
damsohe onderwereld „opgeld" doen, maar welke
op een voetbalveld als hoogst betreurenswaardige
excessen gesignaleerd moeten worden! Het was
weer in-droevig. Staat het „Haarlem"-Bestuur
daar totaal machteloos tegen? Dan is dat ai even
beklagenswaardig als hun aanhang.
Velox loodste zich vrijwel in veilige haven, door
A.F.C. met 41 te slaan, cijfers, die aan duidelijk
heid niets te wenschen overlaten.
B.F.C. verloor met eere van Zeeburgia (2—1),
hoewel de Amsterdammers met dat al de kost
bare puntjes binnen kregen.
Zandvoort werd met 71 door V.V.A. gekraakt.
Is de lust er bij de geel-blauwen uit? Of werkt het
gemis van Keesman zóó deprimeerend?
D.O.N.A.R. boekte zijn 16e nederlaag, maar deze
moet den Hilversummers tooh moed geven voor
de degradatiewedstrijden. Immers, met slechts
1—0 van H.V.C. in Amersfoort te verliezen is lang
geen slechte prestatie!
Zondag kan de spannende strijd om de eerste
plaats definitief zijn beslissing krijgen. Wint Velox
van Zandvoort, en verliest Zeeburgia van Bloe
mendaal (of speelt maar gelijk!) dan kunnen de
Utrechtenaren zich klaar maken voor de promotie
wedstrijden. Echter we gelooven niet, dat het
zoover zal komen, want dat,Velox van Zandvoort
wint, ligt geheel in de lijn der verwachtingen, maar
dat Zeeburgia een veer tegen Bloemendaal zal
laten, niet! De witten hebben op eigen terrein te
weinig gepresteerd, om met eenigen grond een
succes op de Amsterdammers te verwachten.
KI. Houtstraat 136
Telefoon 10188
Opgericht 1870
IW Kleverparkweg 154 "•tt
Tegenover de Middelbaar Technische School
lste klas Heeren< en Dameskleermakerij
Opgericht 1903 - Telefoon 10303
Steeds nieuwe dessins.
Nieuwe stoffen en modellen voorhanden
Uitzending van Diners aan huis
Iordensstraat 74 - Haarlem - Telefoon 13132
Prijscourant woidt op aanvrage gaarne toegezonden
Zaal disponibel voor vergaderingen, partijen
enz. Ook zeei geschikt voor besloten dansclubs
B.F.C.V.V.A. en A.F.C.H.V.C. hebben geen
enkele beteekenis meer. We houden het in beide
gevallen op de thuisclubs.
Bloemendaal 3 won met flinke cijfers (60) van
E.D.O. 7het vierde verloor, ook met dikke cijfers
(72) van D.W.O. 2, en is nu uitgeschakeld voor
de eerste plaats, terwijl het vijfde z>ich voorloopig
van een ernstige concurrent ontdeed, door deze
(Zeemeeuwen 2) met 62 te kloppen. De junioren
tenslotte verloren met 43 van E.D.O. b.
Het tweede elftal, dat Zondag bij Schoten 2 op
bezoek moet, zal moeite genoeg hebben te winnen,
indien hun dit gelukt. Het derde elftal zal zich
weinig van D. V. A. 2 aantrekken, het vierde kan
thuis winnen van R.C.H. 8, en het vijfde, dat nog
maals naar Swastika 2 moet, zal de jonge „geluks"-
menschen wel weer een gevoelig lesje geven!
De junioren gaan tegen Haarlem een zekere
nederlaag tegemoet.
BLOEMENDAAL.
Feestavond S.D.A.P.
Zaterdagavond vierde de afd. Bloemendaal
Santpoort van de S.D.A.P. feest naar aanleiding
van het 10-jarig bestaan van de gewestelijke fede
ratie Noord-Holland-Zuid der S.D.A.P.
De naam mevr. Esther de Boervan Rijk, die
op het programma prijkte, zal er wel toe bijge
dragen hebben, dat de zaal zoo vol was, dat er
letterlijk niemand meer bij kon.
Het tooneel-ensemble „De Amstelspelers", onder
leiding van André Leverington, heeft goede kunst
gegeven en aller aandacht werd tot het einde
geboeid.
De feestavond werd geopend met een kort woord
van den voorzitter van het Gewest Noord-Holland-
Zuid, den heer M. A. Reinalda, die het 10-jarig
jubileum memoreerde en mededeelde, dat de
S.D.A.P. om die reden Noord-Holland doortrekt,
niet met het gewone deftige gezicht van de ver
gaderzaal, maar met een aantal jongere partij-
genooten om kunst aan het publiek te brengen.
En dit weer met de bedoeling, om mannen en
vrouwen op te wekken om zich bij de S.D.A.P.
aan te sluiten, omdat aller medewerking noodig
is, om de Maatschappij om te bouwen 'in een betere.
Na deze korte inleiding zong Annie van Gelder
haar drie liedjes en wel Holland, Drie Moeders en
't Spiegeltje. Met haar goede stem en voordradht
wist zij al direct het publiek te pakken, waardoor
zij veel succes inoogstte.
Evenveel succes had Freddy Honcé met haar
declamatie. Op pittige wijze droeg zij voor: „Bood
schappen doen", van Top Naeff, waarop een dave
rend applaus volgde.
Een ongekunstelde zang bracht ons Bep Wig-
mans, die met haar eenvoudige voordracht met
eenige liederen van Cath. van Rennes en van Van
Tetterode, een groot succes had.
Hierna volgde het hoofdnummer „De Meid",
komedie van Herman Heyermans, met Esther de
Boer als de dienstbode.
De dienstbode, die haar dienstbaarheid voelt als
een vloek, die door een fout van mevrouw naar
de macht grijpt en in haar overheersching een
demon wordt.
Mevr. De Boer heeft haar rol niet gespeeld, maar
beleefd en het publiek met haar groote kunst
gevangen gehouden. Ook het spel van de andere