{Bloemenmagazijn „De Dahlia"! j POELIER HAARLEM j GEIT HET WERELDGEBEUREN Af Hf van der Steur Jr. PLAATSELIJK NIEUWS iriza" i-Gene" .ZAADHANDEL Üen dag vrij at. Het adres voor alle Bloemwerk C. J* Gude - Cuisinier Rusthoek Bloemendaal P. VAN DER STAD S lelverbond PERETTE DO NEEL DEREN f AD VERTENTIEN Weekblad voor Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout, Bent' veld, Vogelenzang, Kleverpark (Haarl.) en Santpoort-Station ABONNEMENTEN Uitgever: G. Eikelenboom - Bloemendaal Bloemendaalscheweg 42 Telefoon 22324 Post-Cheque- en Gironummer 73407 P. TIMMERS Verbindingsweg Bloemendaal Telefoon 22338 speciaal voor Bruidswerk en Kransen Waar moet het heen met de toenemende verkeersonveiligheid? Uitzending van Diners aan huis j küM Zaterdag' 5 Mei 1928 /an Ce Tooneel- i tegen betaling Ing. an Ee8 en Cor D© Boer de hoofdrollen. uur uur EFOON 14228 N - GOUDVISCH WATER VISCH ss. Lend- en mcd- lagedlssen, Boom- in en spuiten o, VASSCHERIJ ÏZ. v. d. HAAK HAARLEM □□□□OdDQDDDDQDD O a a □□□□annnaannnan Per regel0.20 Kleine annonces „vraag en aanbod" 1 tot en met 5 regels0.50 elke regel meer „0.10 Ingezonden Mededeelingen (le pagina) per regel 0.45 (volgende pagina's) 0.40 Bij contract speciale tarieven. Derde Jaargang No. 36 dtfie. Per jaar3. Per half jaar1.60 Per drie maanden. 0.85 (Bij vooruitbetaling te voldoen). Abonnementen kunnen op ieder tijdstip aanvangen. Losse nummers a 5 cent ver krijgbaar bij den boekhandel en aan het bureau van dit blad Bnrean voor Redactie en Administratie: •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••a* TIMMERMAN AANNEMER DELFTKADE No. 2 TELEF. 12334 - NA MEI 19281 23017 HET ADRES VOOR 1 BURGER WERK EN VERBOUWINGEN Gelukkig de mensch, die op de hem aange wezen plaats in staat is, nuttig te zijn. Wie werkt, vergeet de lasten en beslommerihgen des levens. Err dan-, hoe heerlijk zijn de rusturen; in het- wel dadige bewustzijn van vervulden plicht. Ja, de arbeid is ons een zegen geen vloek. G' en trappelt niet genoeg! G' en weet niet waar 't u houdt -en klagen dat doet gij menigvoud: het is te heet, te koud, de dagen te kort, te lang; 't en gaet al niet, 't is altijd iet, dat hapert en 't verdriet u langer lijf te dragen, dan hankert ge in dien hoek om mij nog meer te plagen, en zit in uwen hoek daar niet meer uit te jagen 't zij late of vroeg: ik wete al wat u deert: g' en trappelt niet genoeg. Uit: „Zantckoorn" door Guido Gezelle. Neem een dag vacantie. Altijd in den tredmolen ioopen brengt succes, naar men zegt. tviaar net brengt ook zenuwuicputting. *jij moogt haast nebben Uw houtstapel vol te hakken, maar ge zult des te sneller opschieten, als ge nu en dan even opnoudt, om een glas. water te drinken. iemanu beweerde, dat succes berustte en nog berust, op verstandige ledigheid. Liat is een paradox, maar het leven hangt van paradoxen aan elkander, enge- zondneid is leven. Gezondheid is inderdaad een kwestie van evenwicht, van het ontwijken van uitersten; en er zijn maar weinig gezondheidsregels, die zonder voorbehoud kunnen worden toe gepast. Op auen moet men het gezond ver stand laten inwerken. Vandaar misschien komt, dat de beste gezondheidsregels paradoxen zijn. Zoo is dij voorbeeld „te ernstig zijn" bijna even slecht als „neeiemaal niet ernstig zijn". Hen andere paradox, die dezelfde les bevat, is deze; „Verloren tijd beteekent gewonnen tijd". Deze beweringen zijn geen absolute waar heid. Zij bevatten waarheid, zooals een noot een kern bevat. En de groote waarheid is, dat het leven rhythmisch zich voortbeweegt. Vooruitgang, wil hij blijvend zijn, moet in golven gaan, en niet als een voortdurende stroom. Wat gij ook doet, houd er een oogenblik mee op! En hoe belangrijker de zaak is, die gij doen moet, des te belangrijker is het, dat gij er mee ophoudt. De koopman is buitengewoon bezorgd, dat de zaak, die hij onderneemt, zal slagen. Hij staat eiken morgen vroeg op en zit al aan zijn lessenaar, vóór de klerken er zijn; en 's avonds komt hij laat thuis. Hij ment zijn wagen met vaste hand. Dat is allemaal heel mooi; maar hij zal het verder brengen en beter werk leveren, als hij nu en dan een dag vacantie neemt en aan sport doet. De knaap, die er op gesteld is op school vooruit te komen, kan niet eiken dag aan 't blokken trekken en zijn geest geen ont spaning gunnen, zonder dat het geweld, der natuur aangedaan, zich op hem wreekt. Dat hij een dag vacantie neme en dien slijte in het bosch of aan het strand. Niemqnd heeft méér een dag vacantie noodig dan een Moeder. Want niemands zorgen zijn zóó aanhoudend en inspannend. Laat ze toch vaak een dag vrijaf nemen en dan ergens heengaan, waar ze niets behoeft uit te voe ren en waar ze op haar beurt eens vertroe teld wordt! De predikant heeft een vrijen dag noodig, waarin hij zijn positie en zijn verantwoorde lijkheid kan vergeten en kan gaan visschen of zeilen. De dokter, de rechtsgeleerde, de mecanicien, de stenografiste. Iedereen heeft een vrijen dag van noode. Zóó belangrijk is dit, dat de Schepper in de tien geboden schreef, dat op één dag in zeven de mensch moest uitrusten van zijn zwoegen. Dit is geen kunstmatige regeling in het belang der Kerk. Het is de erkenning van een diepe zielkundige wet: dat nu en dan ORIGINEELE ONTWERPEN VOOR TUINAANLEG Bekroond met hoogste onderscheiding rusten noodzakelijk is Voor degelijken ar beid. In 't bijzonder wanneer ge U mat gevoelt en Uw zenuwen zijn uitgerafeld, en ge niet in staat zijt tot geestes-concentratie; alles wat ge doet, loopt verkeerd en al Uw vin gers zijn duimen. Gij bevindt, dat ge weg glijdt in die stemming van overprikkeld- heid en arbeidsmoeheid, welke ons soms bevangt. Dat is de juiste tijd om een dag vacantie te nemen! „V o o r u i t". Van twee ongevallen uit de lange lijst! Twee zeer ernstige ongevallen zijn de laatste dag of tien ter kennisse van het publiek gebracht, welke, met terzijdestelling, van de vele andere verkeersongevallen, die de dagbladen schier iede- ren dag in lange lijsten vermelden toch wel bij tal- looze weggebruikers de beklemmende vraag heb ben doen rijzen: „waar moet het heen met de nog altijd toenemende verkeersonveiligheid op straten cn wegen". Wij herinneren aan het verschrikke lijke ongeval, een dag of 14 geleden, te Bovenkerk, waar een viertal kinderen, die tegen het hek vóór hun school geleund stonden en daar werden aan gereden door een recht op hun afkomenden auto. Wij lezen: „van twee der meisjes werden de beentjes verbrijzeld. Drie van de vier werden naar het Binnengasthuis te Amsterdam vervoerd, waar er inmiddels reeds één bleek.te zijn overleden". Men leest zqoiets met ontzetting, want de ge dachten gaan steeds uit naar eigen kinderen, die in hunne onschuld, ieder oogenblik van den dag, met dood of verminking bedreigd worden! Het tweede vreeslijke ongeval is van jongeren datum en gebeurde te Overschie. Op den laten Zaterdagavond stond een vi.ertal personen te wach ten op een naar Rotterdam gaande tram. Het vier tal stond aan de zijde van den weg, achter een lantaarnpaal. Een auto komt door de kromming van den weg aan.snorren, botst tegen den lantaarn paal, die als glas afknapte, en komt vervolgens in aanraking met twee van de 4 wachtende tram passagiers. Een hunner, een 61-jarige vrouw krijgt een geweldigen duw (wèl een bewijs, hoe hard de auto moet hebben gereden!) en komt, zooals even later bleek, in een sloot terecht. Zij verdronk! Haar 65-jarigeechtgenoot werden de beide beenen op twee plaatsen gebroken en móesten worden geamputeerd. De man stierf! Twee levens, ook hier, weggevaagd door den wervelwind van een aansnellenden auto, bestuurd door een man, die toch zeker niet tot de misdadi gers zal worden berekend te behooren! Geenszins! Maar waar is dan toch de grens tusschen misdadig opzet o m een ander te dooden of ernstig te ver minken èn het „schulddelict", dat boos opzet uitsluit maar waarin thans in vele gevallen een misdadige tendenz absoluut aanwezig is. In het eerste hier boven geïllustreerde geval ontstond het zoo ern stige ongeluk, doordat een luxe-auto den vracht auto, welke de kinderen aanreed, wilde passeeren, doch dezen laatsten raakte, met het bekende ge volg. De luxe auto moet een groote snelheid heb ben gehad tijdens dat passeeren, anders hadden de gevolgen zóó niet kunnen zijn. En de laffe bestuur der maakte zich na de aanrijding uit de voeten, maar werd gelukkig door een anderen auto opge merkt, welks inzittenden het nummer van den vluchteling noteerden. En de politie trok op onder zoek uit. Vindt zij den bestuurder, dan komt de moeilijkheid van den bewijslast. Een handig ad vocaat weet in den regel een ernstige straf, en vrij wel zeker een vrijheidsstraf, te voorkomen. Het p bekend, dat de politie, stel dat het personeel heel de materie van een in te stellen strafprocedure inzake een zóó ernstig ongeval, beheerscht, den last van den bewijslast uitermate moeilijk vindt, moeilijker vaak zelfs, dan in een zaak, waarin boos opzet domineert. Maar het rechtsbewustzijn van de massa veroor deelt de handeling van den jakkerenden automo bilist, die, als in het onderhavige geval, door de groote snelheid waarmede gepasseerd werd, zóó'n ernstig en diep tragisch ongeval veroorzaakte. Een gevoelige vrijheidsstraf moet het onverbid delijk lot zijn van dergelijke woeste rijders, die door hun totale minachting voor het leven van an dere weggebruikers een misdadigen aanleg toonen te bezitten, erger en gevaarlijker dan van den opzettelijken moordenaar en doodslager. Het tweede bovenaangehaalde ongeval is soortgelijk ais het eerste. De te groote snelheid van den auto, die in een kromming van den weg zeker langzaam zou behooren te rijden, Vanneer er werkelijk nog eenig respect, nog eeiii^e eerbied was voor het leven van andere weggebruikers. De bestuurder werd verblind door het licht van een tegemoet ko menden auto! Maar de roekelooze snelheid, „het er op wagen altijd", werd ook hier weer noodlottig; vaagde twee menschénipvéns als in een wervel wind weg. En niemand denkt er aan, den schuldigen auto bestuurder een misdadiger te noemen! Maar zijn roekelooze automobilisten en hoe dikwijls wordt een woeste rijder met verontwaar diging en met angst nagestaard door weggebrui kers niet even gevaarlijk voor de samenleving, dan de inbreker, die, ingeval van betrapping, ter wille vsa: etgnn 1 c-.C, voor bet dooden of verminken van eenJg :r niet terugdeinst? Deze noemt men een „misdadiger", en terecht; 't publiek veracht hem; maar ook hij, die door zijn roekeloos en-een-ander-minachtend-woest-rijden, in enkele uren tijds soms, tallooze medemenschen met dood of verminking bedreigde, is misdadig! Er hapert thans wel iets aan de rechtspraak no pens de „schulddelicten". De paar artikelen, be- oogende de vervolging van sohulddelicten uit ons strafwetboek, worden voor veie „verkeersongeval len" toepasselijk verklaard, omdat meer doeltref fende bepalingen nie t bestaan. De wetgever zal vroeg of laat deze materie toch hebben te over zien, terwille van het verkrijgen van grootere ver keersveiligheid op straten en wegen. Zeker! Er wordt dagelijks op groote schaal te gen verkeersvoorschriften gezondigd door alle weggebruikers. De' voetganger en dé wielrijder gaan stellig niet vrijuit en ongetwijfeld is dat wel haast kruipende dfer-mensch hinderlijk op den weg voor automobilisten en motorrijders; hijjs de be lemmering om naar hartelust te kunnen snorren en razen over den weg. Maar de voetganger en de wielrijder zijn er nu eenmaal en zij zijn nog altijd even onmisbaar als de meohanisch voortbewogen mensch. Dus eische meir Ook eerbied voor de eer ste groep, zoowel ais die groep op haar beurt meer eerbied verschuldigd is aan de laatste groep. Ver- keersopvoeding moge ai haar goede zijde heboen en onmisbaar worden, het aankweeken van groo teren eerbied jegens elkander schijnt méér nood zakelijk. De automobilist, die steeds alle mogelijke verkeersvoorschriften in acht neemt en een voor beeldig bestuurder zou kunnen zijn, wanneer hij niet toegaf aan de neiging tot woest rijden, heeft niets aan zijn verkeersvoorschriftenkennis, is mis dadig en veel gevaarlijker dan de beroepsinbreker, die gewapend er op uit trekt, op eigen levensbe houd bedacht. Wanneer we Kelloggs nota in zake de onwettig- verklaring van den oorlog eens even aan een meer nauwkeurige beschouwing onderwerpen, dan zien we, dat het principe daarvan wel zeer ideëel is, doch dat de practische toepassing zeer zeker nog wel een tiental jaren op zich zal laten wachten. De internationale regeling der oorlogsschulden staat namelijk leelijk in den weg. Als Amerika zijn goede bedoelingen daadwerke lijk wilde bewijzen, zou het moeten beginnen met algeheele kwijtschelding aan alle landen, die tot zijn schuldenaren behooren. In dat geval zou het bij deze nota de conditie kunnen stellen, dat zij aangenomen moet worden, behoudens eenige wijzigingen, van ondergeschikt belang voor het geheel, die voor het desbetreffende land noodzake lijk kunnen zijn. Daar we voorloopig een dergelijke menschlie- vende handelwijze nog niet van het toch wel goed willende, maar nog evenmin reeds voor de vredes- gedachte geheel rijpe, Amerika behoeven te ver. wachten, zal deze nota helaas in de eerste jaren nog niet tot verwezenlijking komen. Niettemin wijst alles er op, dat er ernstig naar gestreefd wordt, oorlog in de toekomst nagenoeg onmogelijk te maken. Waar echter de menschheid eeuwen lang is opgevoed in het idee, dat alleen oorlog recht zou kunnen brengen, mogen we niet eischen, dat diezelfde menschheid nu overal op aarde in eens zal gaan inzien, dat oorlog geen recht maar onrecht is, onrechtomdat de sterk ste doch niet de edelste zegeviert! Het is daarmede als in het gewone leven en zal het zicli ook op dezelfde wijze ontwikkelen. In vroeger tijden zocht ieder zijn reeht, en maar al te vaak zijnonrecht, te verkrijgen door een rob bertje op leven en dood te gaan vechten met den- gene, die het met hem aan den stok had. Lang zamerhand groeide in de menschen het besef, dat zulks toch niet de eerlijkste methode was. De sterkste won, óók al was bewezen dat hij ongelijk had. Toen ontstond de rechtspraak, dus beslissing van een geschil door een niet-belanghebbende, on bevooroordeelde derde! Zóó zal het ook gaan in den strijd tusschen de volken. Langzaam maar ze ker zal het reeds door Hugo de Groot geopperde denkbeeld van een Internationaal Gerechtshof, voor berechting van. geschillen tusschen de landen onderling, vaster vorm aannemen en zich in een tastbare werkelijkheid tot heil der menschheid gaan omzetten. Dwaas is het echter om nü. reeds tot algeheele ontwapening te willen overgaan, terecht zegt de groote- wijsgeer van dezen tijd, Ralph Waldo Trine: „Alle helder denkende menschen beseffen, dat, zooals de wereld heden is, het tot op zekere hoogte noodig is, voorbereid te zijn, zoowel om invloed te kunnen oefenen als ook voor eigen veiligheid. Gelijk een volk voor binnenlandsche aangelegenheden een politiemacht noodig heeft, zoowel om de wet te doen nakomen en in stand te houden als om de orde te bewaren al is- het- heelemaal niet noodig, dat er op iedere twee'of drie menschen één politieagent is zoo moet ieder afzonderlijk volk in den Volkeren-raad een bepaalde, krachtige instelling bezitten, waarop het steunen kan, indien alle andere krachten in dé di plomatie falen. De macht van leger en vloot, tenzij ze tot een bespottelijke hoogte opgevoerd wordt, ligt dus niet waardeloos, ook al wordt ze niet werkelijk gebruikt." Een volgend maal zullen we hierop eens uit voeriger terugkomen met een buitengewoon hoogstaand artikel, getrokkenuit een der vele mooie, opheffende werken van Trine, die voor de menschheid, evenals Emerson, Muiford en nog eenige anderen, méér deed dan nu nog beseft kan worden. Pas later zal dat ingezien en erkend worden. Deze denkers waren hun tijd ver voor uit, zoo is het steeds gegaan en zal het ook steeds blijven gaan met alle werkelijk groote leiders der menschheid. De geheele kwestie is nu maar, dat we dit tijdig als waar erkennen en ons dan ook met een gerust hart aan hun leiding toever trouwen. Des te eerder zullen we daarvan de vruchten plukken. De Ramp in Bulgarije. Tot dusver mochten wij de volgende giften ont vangen ten bate der slachtoffers van de aard bevingen in Bulgarije en Griekenland: Mevr. F. C. H. v. D.—S„ te B1.— C. J. A„ te B2.50 Mevr. A. J. v. D.—V., te den Haag 0.25 ALEX., te den Haag 1.50 Totaal tot heden 5.25 Wanneer we eerlijk zijn, dan moeten we be kennen, dat we meer, véél meer verwacht had den. Als we qens bedenken, dat ook wij gaarne zouden willen, dat de andere landen ons steun den, indien een dergelijke ontzettende ramp over ons volk kwam. Als bijvoorbeeld een ramp als toen in Borculo eens nagenoeg geheel Nederland verwoestte! Het is jammer, dat wij door dit te zeggen op meer hulp hopen te kunnen rekenen. Het is dubbel jammer, dat wij nog maar niet in zien wat Naasten-liefde beteekent, want dan zou een dergelijk gezegde niet noodig zijn. Dan gaf ieder, omdat hij „Liefhad in practijk" en niet slechts in theorie! 1 Jui.i wordt het totaal bedrag tusschen het Buigaarsche en Grieksche Gezantschap naar ver houding verdeeld. Men storte dus tijdig iets op Giro-no. 21483, Baarn, van den heer Geo van Dam, met vermelding van afzender(stera voor „Ramp Bulgarije", het wordt dan in ons blad ver antwoord, ook aan ons bureau worden giften in ontvangst genomen, wij zullen dan voor doorzen ding zorgdragen. Iordensstraat 74 - Haarlem - Telefoon 13132 S 5 Prijscourant wordt op aanvrage gaarne toegezonden 2 Zaal disponibel voor vergaderingen, partijen enz. Ook zeei geschikt voor besloten dansclubs KI. Houtstraat 136 - Telefoon 10188 Opgericht 1870 JW Kleverparkweg 154 "WS Tegenover de Middelbaar Technische School lste klas Heeren- en Dameskleermakerij Opgericht 1903 - Telefoon 10303 Heeft voor het a.seizoen een ruime sorteering stoffen voorhanden. Ie klas afwerking Billijke prijzen Een wijs woord voor iederen dag. ZONDAG. Het is een groot ongeluk, dat de levens der menschen niet meer avontuurlijk zijn, terwijl het hart dat is gebleven. MAANDAG. Een gerust geweten schenkt u een gerusten slaap en doet u den dag vroolijk begroeten. DINSDAG. De maatschappij vraagt niet wat ons dienstig is, maar waartoe wij dienstig zijn. WOENSDAG. Het is niet genoog den zwakken op te helpen; men móét hem ook verder ondersteunen. DONDERDAG. Er moet voor hen, die op het glibberig pad des levens zijn gevallen, doch zich willen opheffen en daartoe de hand uitstrekken, ook een hand zijn, blij gereed om de anderen te vatten. VRIJDAG. Is de goede naam een loon, hij is ook een teugel. Het goede, dat men omtrent ons gelooft, legt ons den plicht op, dat vertrouwen te verdienen. ZATERDAG. Als iemand kwaad van u spreekt, laat hem stil begaan. Het eenige wat ge doen moet, is zóó te leven, dat niemand hem gelooft. BLOEMENDAAL. De nieuwe Secretaris der Holl. Mi], der Wetenschappen. In de vergadering van Directeuren van de Kon. Holl. Mij. der Wetenschappen is Dinsdag benoemd tot secretaris der Maatschappij, als opvolger van wijlen Prof. Lorentz, Prof. Dr. A. F. Holleman, alhier, oud-hoogleeraar aan de Gemeentelijke Uni versiteit te Amsterdam. De nieuwbenoemde secretaris werd 28 Augustus 1859 te Oisterwijk in Noord-Brabant geboren. Hij bezocht eerst de H. B. S. en daarna het Gymna sium te 's-Hertogenbosch en ging in 1879 te Leiden studeeren. Bovendien studeerde hij ook nog te Heidelberg onder Bunsen en te Mönchen onder Von Baeyer. Hij promoveerde te Leiden in 1887. Na zijn promotie was hij eerst eenigen tijd as sistent van Prof. van 't Hoff te Amsterdam. In 1889 werd Prof. Holleman benoemd tot Di recteur van het Rijkslandbouw-proefstation te Groningen en in 1893 tot hoogleeraar in de schei kunde aan de universiiteit'aldaar, als opvolger van Modderman. Hij aanvaardde dit hoogleeraarschap met een rede over „Twee richtingen der schei kunde met elkander vergeleken". In 1904 werd hij te Amsterdam als hoogleeraar in de organische scheikunde benoemd als opvolger van Lobry de.Bruyn. Hij aanvaardde dit ambt den 27en Februari 1905 met een rede „Over de betee- kenis der physisch chemische methoden voor de organische scheikunde". Sedert 1903 is Prof. Holleman lid van de Kon. Academie van Wetenschappen. Hij is sedert 1894 lid der redactie van het „Receuil des travaux chimiques des Pays-Bas", waarin vele van zijn uitgebreide onderzoekingen gepubliceerd zijn. Zijn voornaamste werk is dat over de substituties van het benzol. Behalve vele artikelen in verschillende tijdschrlf-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Bloemendaal's Editie | 1928 | | pagina 1