V Schroder VOORTZETTING H. B. W. WEIJLAND GROOTE HOUTSTRAAT 91 Inventaris Uitverkoop. ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR BLOEMENDAAL, OVERVEEN, AERDENHOUT, BENTVELD, VOGELENZANG, SANTPOORT STATION EN 'T KLEVERPARK GEVESTIGD KLEVERLAAN 75 - Tel, 22498 Frissche lucht. E. H. BROKMEIER TEL. 26440 P. VAN DER STAD POELIER HAARLEM A. HL van der Steur Jr. lc kl. Heercn- en Dameskleermakerij Uitzending van Diners aan huis C. J. Gude - Cuisinier A. F. VAN STRAATEN ZIJLWEG, hoek duvenvoordestraat P. TIMMERS UITGAVE FIRMA GRAMME G EIKELENBOOM TELEFOON 22045 POSTGIRO 128476 BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE BLOEMENDAALSCHEWEG 78, BLOEMENDAAL Zaterdag 12 Januari 1929 Vierde Jaargang No. 20 ABONNEMENTEN Abonnementsprijs: f3.— per jaar. f 1.60 per halfj., f0.85 per 3 mnd. bij vooruitbetaling vóór 1 Januari of 1 Juli. Na dien datum verhoo ging van 15 ct. voor incassokosten. Abonnementen kunnen op ieder tijdstip aanvangen. Losse nummers verkrijgbaar a 5 cent bij den boek handel en aan ons bureau, BL'DAALSCHEWEG 78. ADVERTENTIËN20 cent per regel. Bij contract speciale tarieven. Kleine Annonces: Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, enz. enz., van 1 5 regels 50 cent. uitsluitend bij vooruitbetaling. Ingezonden mededeelingen voorpagina 45 ct. per regel, volgende pagina 40 ct. per regel. Lid Ned* Unie v. Accountants IN DE MEER ALS 'T WINTERT. Als 't ijs met kegels hangt aan 't dak, en 't vogelvolk van kou verstijft, als de ijzel inhult twijg en tak en meezen naar de hoeven drijft, als boomen splijten van de vorst en 't Spaarne stolt met ijzige korst, als 't spoor verwaait, het pad versneeuwt, de huiskraai krast, de nachtuil schreeuwt, als alle buren, groot en klein, bij Janboer op visite zijn, dan trakteert Els bij zang en gijn, op een glaasje warmen kruidenwijn. O. Kerst Zwart. Vooral in onzen tijd bestaat in het maat schappelijk samenleven, zoomede in het geestes- en gevoelsleven, veel behoefte aan frissche lucht. Evenmin toch als het lichaam, kan de geest gezond ademen in onfrissche en nog minder in bedorven lucht. En als wij dit zinnebeeldig opvatten, dan kunnen wij deze waarheid in velerlei richting voor ons zelf uitwerken en <n> toepassing brengen. Gelukkig kunnen wij hier terstond bijvoe gen, dat er vaak een flink snuifje van die frissche lucht is waar te nemen, maar ook heel vaak is de maatschappelijke atmosfeer bezwangerd met dompige invloeden en be derf aanbrengende luchtjes, 't Zou niet aangaan dit in den breede in een couranten artikeltje uiteen te willen zetten; daar men toch, ten aanzien van de „niet-frissche- lucht", al heel spoedig de "zeggingsgrens zou nabij zijn. Maar toch is er, tusschen de grenzen in, nog wel plaats te vinden voor een1 kleine, geoorloofde beschouwing in de h'ier bedoelde richting voor een zienswij ze zonder aanmatiging. Frissche lucht. Waar toch zou die niet wenscbelijk, niet hoog noodig zijn? Aller eerst wordt deze verlangd, ten behoeve van den geest, die de herder is van ontel bare en wijd uiteenloopende gedachten en gevoelens de herder en de bakermat te vens. Al wat stoffig en ongezond is, moet noodwendig worden verdreven door frissche, reine lucht. De geestelijke dampkring heeft vooral veel zuurstof noodig, zulllen onze hersenen genoegzaam frissche gedachten kunnen afleveren voor de oplossing der groote vraagstukken, welke zich in het maatschappelijk en zieleleven voor doen. De met onfrissche bestanddeelen bezwan gerde atmosfeer bezoedelt ook de gedach ten, die gezond van onzen geest uitgaan en met een reine stift onze levensbladen willen vol schrijven. Wij zullen maar niet gewagen van de ongezonde, door zwakheid en hartstochten opgewekte gedachten, die onze geest produceert. De wereld is oud, en in den mensch schuilt nog steeds veel van den ouden Adam, die het Paradijs moest verlaten, omdat hij de verboden vrucht 'begeerde. Er zijn in den loop der eeuwen vermoedelijk nog heel wat verboden vruchten bijgeko men, en de oerdeugden van den vroegeren mensch zullen door de duizenden, neen, door de millioenen geslachten heen, wel iets van hare oorspronkelijke kwaliteit heb ben verloren. Er is gaandeweg heel wat concurrentie gekomen in het begeeren en de opvolgende geslachten hebben heel wat Paradijsappe len geplukt. Ondanks zijn ontwikkeling en enorme uitbreiding, 'heeft de menschengeest vermoedelijk veel van .zijn oorspronkelijke frischheid en zeer zeker van zijn eenvoud en van zijn „onwetendheids-onschuld" ver- <h> loren, of beter gezegd, ingeboet. Waaruit blijken zou: dat beschaving en geestelijke ontwikkeling, naast al het licht, dat daar van is gaan uitstralen ook nog een schaduw zijde hebben, die niet verkwikt en waarin de mensch niet in rust kan en mag neerliggen. Die ontwikkeling en die zoogenaamde 'be schaving, hebben tevens verwarring, strijd en bedorven lucht aangebracht zooveel zelfs, dat het tegenwoordige, tot verbetering aangewezen geslacht, het raadzaam en zelfs hoognoodlg acht, wat ventilatie aan te bren gen en een zeker kwantum frissche lucht vanuit de reeds aandringende nieuwe at mosfeer van dieper gevoel, van ruimer, rïïfcnsciikevendor en vit-uelie vender- denken, toe te laten. Het is bet jongere geslacht, dat de ven- tiiatie-kleppen aanbrengt en openzet voor den menschengeest, die dreigde te verstik ken onder het aangroeiend egoïsme onder de kilheid en den etagebouw van den kas tengeest, en door de overheersehing van den geldduivel in den mensch. Hoe onmo gelijk het ons nu nog moge toeschijnen, toch zal eenmaal de gelijkvloerschheid in het menschenrecht mogelijk moeten blijken zal er ook sprake kunnen zijn van een groot al gemeen volksgeluk. Doch hoeveel aanma tiging, 'hoeveel onrecht, hoeveel dwaze zelf verheffing en menschenvergoding zal er eerst nog uit de wereld' moeten verdwijnen, en hoeveel dwaalbegrippen betreffende den mensch en zijn bestemming, zullen alsnog moeten worden opgeruimd, alvorens de frissche lucht van gezond verstand, van waarachtig gevoel voor recht, zonder aan zien van den persoon, wien dat recht ge'dt, met volle stroomen over de wereld zal waaien. Maar tochZijn daar niet reeds ver schijnselen waar te nemen, in het maat schappelijk- en ook ten deele in het ziele leven van den mensch, die er op wijzen, dat er voorloopig reeds wat zuivere frissche lucht komt dringen door de kieren van de enge cellen van bekrompenheid, waarin tot nog toe, geest en hart gevangen zitten? Doch vooreerst zal het voorzeker nog wel bij sporadische verschijnselen blijven. De afdoende ventielatiekleppen zijn nog zoo spoedig niet gereed; en de ouderen onder de menschen 'zullen, als eenmaal Mazes, rich wel moeten vergenoegen met een „blik uit de verte'' op het „beloofde land'' staande op den berg hunner hooge jaren. Vooraf zullen zij moeten wijken, die Spartaansche, heroïsche hardheid in den levensstrijd, dat hardnekkig volhouden van die verderfelijke wapenspreuk: „Oog om oog en tand om tand" en die dwaze, nog steeds volgehouden wanbegrippen omtrent menschenwaarde en menschen- rechten. Het standsgeschil zal gewis zoo lang mogelijk de in den maak 'zijnde ven tilators trachten gesloten 'te houlden de frissche lucht, 'die uit de toekomst nade ren zal en die reeds door spleet en sleu telgat zich laat gevoelen, zal niettemin eenmaal de belemmerende muren, die geest en hart gevangen houden, die den wereldvrede, het menschenrecht en het groote algemeene mensChengelük tegen houden, doen vallen onder haar zach- ten, geleidelijken, doch onweerstaanbaren drang. Die frissche lucht, die eenmaal ruimte makend en breedspreidend zal op waaien uit den menschengeest en het menschenhart, zal zeker de groote samen leving ten goede komen en frisch doen opbloeien. Het halsstarrig vasthouden aan oude meeningen, uitsluitend beoogen van per soonlijke belangen, het voortdurend drij ven van het egoïsme, belemmeren nog steeds in hooge mate, den opbloei van het groots rnaatschapji^ijk belang de tot standbrenging van de werkelijke volks welvaart en bet hoogst bereikbare volks geluk. Doch om dat mooie doel te kunnen bereiken, zal noodwendig de leefwijze van iederen mensch tot het hoogsteenvou'dige beperkt moeten blijven en zal het geluk van den mensch niet moeten worden ge zocht in hoog opgevoerde weelde en een aaneenschakeling van zinsgenot Arbeids kracht en arbeidswil mogen niet worden gedupeerd ter wille van weeldezucht en te hoogen opbouw. Een frissche geestes- werkdng, een onverzettelijke wil to't be vordering van het algemeen welzijn moeten eindelijk de 'bedorven lucht in de groote maatschappij en in het bijzondere leven van den mensch door krachtige maatregelen af voeren, en de frissche lucht tot geest en hart toegang verschaffen. En aan hen, aan wie de toekomst is, staat het voorzeker, d? ven tilators in werking te stellen zij het dan ook, met omzichtigheid en met een terug blik in het verleden. En die terugblik is voor de jongere, voor de opvolgende ge slachten mogelijk; langs den weg de-- erva ring door de ouderen van jaren en den zoo moeilijken levensstrijd opgedaan. De som dier ervaringen, de geschiedenis der uit komsten van het streven der voorbijgegane geslachten, leveren voorzeker voor den krachtigen jongen stuurman op de menig maal zoo wilde, zoo onstuimige levenszee, niet te versmaden bronnen van rijke leer stof op. Want in de verbruikte lucht, die thans wordt afgevoerd, hebben toch onge twijfeld ook groote geesten geademd'; en van hun nadenken, van hunne geesteswer king zal de jongere wetenschap voorzeker dankbaar kunen getuigen. Niettemin: de ventilators, maar ook de deuren en de ven sters open van het gebouw der groote maatschappij. maar ook van eigen huis, van eigen geest, van eigen hart. Lucht, luCht. Maatschappij en menschen hunkeren en hijgen naar frissche lucht. Maar toch.... zij 'blijvede liefde voor het verleden voor het rijke, leerzame verleden. OPPOSANTE GEMEENTENAREN. Een eigenaardige mentaliteit. Wat wil Haarlem? De jongste tijd liet ons een drietal ge vallen zien van eigenaardige, uitzonderlij ke pogingen om tot wijiziging te komen van BLACK WHITE W H I S K Y zandv00rtschelaan i67 aerdenhout - heemstede D E W A R S WHITE LABEL de grenzen van drie of meer ge meenten. Is het regel, dat de drang tot grenswijziging uitgaat van de groote of grootere gemeente om een of meer aan grenzende gemeente(n) op te slokken, in de drie door ons bedoelde gevallen, wer den de pogingen tot opheffing van eigen gemeente en toevoeging aan een naburige, ondernomen door inwoners van de te an- nexeeren gemeente. Inderdaad dus uitzon deringsgevallen ,die toch de moeite waard zijn ze eens te bezien, in het bijzonder ook, of er iets uit te leeren valt. van belang voor onze eigen gemeente on der-de-rook-van- Haarlem. Menigeen toch zal met zekere verbazing hebben kenpis genomen van „op merkingen" uit het verslag der afdeelingen op de Begrooting 1929 van de gemeente Velsen. Eén der leden (van den Raad dus) informeerde hoe B. en W. stonden tegen over het vraagstuk van eventueele grens wijziging der gemeente, in dier voege, dat de boorden van het Noord-zeekanaal en geheel IJmuiden bij de gemeente Amster dam zouden worden gevoegd. Een idee dat, werd het uitgevoerd, tot gevolg zou hebben, dat de geheele gemeente Velsen met haar enorm expansie-verleden èn toe komst, om hals gebracht zou worden. Men stelle zich Amsterdam voor met haar West grens aan de Noordzee, voorts o.a. gren zende aan Haarlem's Noordelijke grens. Het resteerende deel van Velsen zou bij andere gemeenten moeten worden gevoegd: Beverwijk en Haarlem. Stel dat een zoo danig voorstel door autoriteiten in over weging genomen zou worden, laat het zich dan ook niet indenken, dat Haarlem ander maal haar eischen zou willen doen gelden ten opzichte van haar Westgrens? En, nu wij het toch hebben over deze materie, valt 'het op, dat Haarlem op het oogenfolik ern stig poogt een belangrijk stuk duingrond binnen onze gemeente liggende, in eigen dom te krijgen. Groot-Haarlem heeft een grooter terrein noodig voor waterwinning. Het zal wel zoo zijn. Maar, waar Haarlem tot op het óogenblik een terrein van 100 Meter breed en 4500 Meter lang in blij vende erfpacht heeft, eveneens binnen Bloemendaal's terriotoir, lijkt de handeling van Haarlem, om een terrein van meer dan 500 Meter breed en 5000 Meter lang door onteigening in handen te krijgen, toch wel sterk of een voor die stad belangrijke ne venbedoeling. Zou hier niet een addertje onder het gras onderstelt moeten worden? Het is dan ook alleszins begrijpelijk, dat èn de gemeente Bl'oemendaal èn de tegenwoordige eige naresse van- dat terrein van die onteige- nmig'spo'gingen niets willen weten en er zul len tegen protesteeren. Wij zijn ten eene male niet gesteld op een zoo hongerigen buur op zijn eigen grond, maar in onze gemeente. Eerlijk gezegd, houden wij zulke buren liever buiten onze deur. Wij heb ben het gezien hoe gretig of Haarlem het uitspeelde bij de annexatie-onderhande lingen, dat zij reeds zooveel eigendommen had in het naburige Schoten. Eigendommen in Bloemendaal te hebben levert over en kele jaren nieuw annexatie-materiaal voor Haarlem. Deze uitweiding staat daarom in zeker verband met de houding, aangenomen door de besturen van twee der door ons boven bedoelde gemeenten. In het Velsensche geval hebben B. en W. HAZEN, FAISANTEN, PATRIJZEN. WILDE EENDVOGELS. TALINGEN. WATERSNIPPEN. POULARDES. BRAADKIPPEN, SOEPKIPPEN, JONGE DUIVEN, DUINKONIJNEN, REERUGGEN. REEBOUTEN. KLEINE HOUTSTRAAT 136 - TEL. 10188 OPGERICHT 1870 P»' Kleverparkweg 14 Tegenover de Middelbaar Technische School Opgericht 1903 Telefoon 10303 Speciaal adres voor BONT- EN PELSWERK le KLAS AFWERKING BILLIJKE PRIJZEN lordensstraat 74 - Haarlem - Tel. 13132 J Prijscour. wordt op aanvrage gaarne toegezonden Ra n i 0 in ieders bereik m l5 e u vraaut demonstratie TIMMERMAN AANNEMER DELFTKADE No. 2 TELEFOON 22017 HET ADRES VOOR j BURGERWERK EN VERBOUWINGEN dier gemeente fl'in'k en fier hun standpunt medegedeeld, hierop neerkomende, dat men Amsterdam heel veel goeds gunt, maar niet genegen is een voet gronds aan die gemeente af te staan. Wij herinneren er aan, dat eeni- ge maanden geleden in de Haarlemsche pers een bericht werd gelanceerd, als zoude het gemeentebestuur van Amsterdam zijn be- geerige blikken reeds lang op IJmuiden ge vestigd hebben. Het werd op gezag van Velsensche autoriteiten in .zooverre geneu traliseerd, dat van een dergelijk 'begeeren door Amsterdam nog niets bekend was. En toch heeft het er veel van, dat het geval van bvt Velsensche raadslid niet geheel op zich zelf staat, maar dat in sommige kringen te Amsterdam wel degelijk gedacht wordt aan de wensehelijkheid (noodzakelijkheid pleegt men 'het dan te noemen) om de boorden van het Noordzeekanaal en- heel IJmuiden onder Amsterdam's scepter te brengen. De buitengewone ontwikkeling van IJmuiden met haar pracht-toêko'mst moge Amsterdam niet bepaald schade doen, te begrijpen is hpt toch wel, dat Hollands hoofdstad het weldra op hoogen prijs zou gaan stellen, wanneer haar ge'bied zich uit strekte tot en met den zeehaven IJmuiden. En het is geenszins denkbeeldig, dat Am sterdam eerlang pogingen zal gaan doen voor grensuitbreiding, zoowel naar het Oos ten als naar het Wasten. Een eigenaardig, uitzonderlijk pogen tot grenswijziging zien we ook in het geval Wijk aan Zee en Duin en Beverwijk. In 1927 requestreerde een aantal inwoners van eerstgenoemde gemeente tot hun Vroedschap, waarin zonder meer gevraagd werd om een fusie met Beverwijk. Er is over dal vreemde verzoek gediscusieerd en ten slotte uitgesteld. B. en W. van Wijk aan Zee en Duin hebben zich sedert goed beraden en de zaak opnieuw bij den

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Bloemendaal's Editie | 1929 | | pagina 1