SCHRÖDER GROOTE HOUTSTRAAT 91 ■V. B. B. 13900 BRAND wederom ONTVANGE ONDERJURKEN - DIRECTOIRES VAN HIER EN DAAR EEN WIJS WOORD VOOR IEDEREN DAG ZONDAG. Rust en bezonnenheid voeden de kracht en maken den tijd, zij waarborgen een posi tieven arbeid. MAANDAG. Educatie en instructie, opvoeding en on derwijs moeten samengaan om den mensch tot persoonlijkheid te maken. DINSDAG. Weeg den gang uwer voeten en laat al uw wegen wel gevestigd zijn. WOENSDAG Iedere machine, die overbelast wordt, levert öf slecht werk, öf staakt den arbeid. DONDERDAG. Geleerdheid zonder vaardigheid laat ons onmachtig en maakt ons dikwijls belachelijk. VRIJDAG. Behalve kennis en vaardigheid heeft de mensch noodig een degelijke ontwikkeling. ZATERDAG. Het logische denken en het vrije spreken berusten in de eerste plaats op aanschouwing. Wat ge denkt en spreekt, moet gij u voor stellen. HET JEUGDGEBOUW. Zooals uit een in dit nummer voorkomend bericht blijkt, heeft de Vereeniging voor Jeugdwerk het nieuwe gebouw aanbesteed en gegund. Zoodat we spoedig een gebouw in onze gemeente krijgen, dat in een groote be hoefte zal voorzien. De Bloemendaalsche cor respondent van H. D. schreef o.m.: Toen eenige jaren geleden de heer W. Dankbaar met zijn plannen voor den dag kwam, om een Jeugdgebouw te stichten, heb ben de pessimisten gezegd, daar komt nooit iets van. Zeker, meenden ze, we hebben in Bloemen- daal zoo iets broodnoodig, een goede zaal voor tooneel- en muziekuitvoeringen en voor groote vergaderingen ontbreekt te eenenmale, maar in Bloemendaal krijg je zoo iets niet gedaan. %IllM De burgerij begon met een flink bedrag bijeen te brengen, de Gemeenteraad voteerde een royale som, Mej. Crommelin stond voor niets een flink terrein af, de aanbesteding heeft plaats gehad, het werk is gegund, over luttel weken wordt met het bouwen begonnen. Zooals de lezer weet, zal het bekroonde ontwerp van den jongen architect H. W. van Kempen worden uitgevoerd. Oorspronkelijk zou het gebouw gesticht worden aan de Donkere Laan naast Mara- natha, het komt nu wat meer naar het noor den bij de Sterreboschlaan op het terrein, waar zich nu een boschje bevindt. Hier volgen eenige bijzonderheden: Als we de vestibule door zijn, komen we in de hal, die een eenvoudige betimmering krijgt. De garderobe ligt hierbij en verder ligt de hal in het centrum van het gebouw en heeft men van hier uit toegang naar de ver schillende lokaliteiten. Allereerst de groote zaal, die 240 men- schen kan bevatten met tooneel, kleedkamer tjes en cabine voor projectie en bioscoop. De zaal kan desnoods vergroot worden met 40 a 50 zitplaatsen in de hal. Verder komt er een zaal met buffet, boeken kasten enz. De practijk zal eigenlijk uit moeten maken wat 't wordt. Voorts drie kleinere kamertjes voor vergaderingen, vereenigingswerk, als slöjd enz. Een van deze kamertjes kan tevens dienen als wachtkamer voor de douche ruimtes. En hier komen we met belangrijk nieuws voor de Bloemendalers, die niet in 't gelukkige bezit zijn van een badkamer er komen 8 douches. De post pro-memorie voor een douchebad huis, die zoo lange jaren hoopvol op de Bloemendaalsche gemeentebegrooting stond, kan dus verdwijnen en voortaan behoeven de Bloemendaalsche huismoeders hun kinderen niet meer naar Haarlem te sturen naar de badhuizen van het Witte Kruis. De toilietten zijn eveneens in dit gedeelte ontworpen en staan met de douche-ruimtes in verbinding. Achter het buffet is de keuken en hierachter de stookinrichting voor de centrale ver warming. Een groot voordeel van het mooie ontwerp is, dat alles op den beganen grond ligt. En op de terrassen van het gebouw komt een theeschenkerij. Het geheel moet in b]/2 maand klaar zijn. Wij feliciteeren de Jeugdvereeniging, den heer Dankbaar bovenal en ons Bloemendalers met de totstandkoming er van. Wij hebben het broodnoodig. FEESTAVOND. De feestavond van de Jongensclubs der Bloemendaalsche Vereeniging voor Jeugd werk, in hotel Vreeburg gehouden, mag ge slaagd heeten. De zaal was goed bezet, de stemming opgewekt en de verschillende num mers van 't programma liepen vlot van stapel. In zijn openingswoord gaf de voorzitter, de heer Dankbaar, een overzicht van den groei der vereeniging, hoe zij in 't klein be gonnen, thans tot een flinke, krachtige vereeniging is uitgegroeid, die haar bemoeiin gen over verschillende gebieden uitstrekt. De jongeheer Tom Lasthuis bracht vervol gens de jaarverslagen van de verschillende clubs uit. ALLE KLEUREN DIVERSE KWALITEITEN De voordrachten van T. Boorting, L. de Graaf en J. Bronkhorst kregen het applaus, dat zij verdienden. Zij vielen zeer in den smaak. Het hoofdnummer van 't programma was de opvoering van de klucht in één bedrijf ,,De slaaf der Eubiotiek'', door Davidofsky. Dit vlot gespeelde stukje beantwoordde ge heel aan het gestelde doel, n.l. de lachspieren eens flink in beweging te brengen. Nadat de heer Dankbaar nog eenige mededeelingen had gedaan betreffende de gehouden aanbe steding van 't Jeugdgebouw, werd de bijeen komst door Ds. J. C. van Dijk gesloten. H. D. Brandje. Dinsdag in den vooravond ontstond brand in de schoenmakerij van den heer J. H. Kasper aan den Bloemendaalsche- weg No. 40. De werkplaats werd door de brand vernield. De magirusspuit deed goe den diens, zoodat de brand geen verdere uit breiding kreeg en de babyspuit geen dienst behoefde te doen. Daar vlak in de buurt groote hoeveelheden brandstof liggen opge stapeld van den heer De Graaf, was het uit stekend dat de brandweer over goed mate riaal beschikte. Het perceel van den heer De Graaf kreeg eenige waterschade. De belangstelling voor dit gelukkig niet alledaagsch gebeuren was zeer groot. EEN KLEINE VERBETERING VAN DEN BLOEMENDAALSCHEWEG. Aan de Westzijde van den Bloemendaal- scheweg, tegenover het Binnenpad, wordt deze weg over een lengte van circa 40 meter verbreed door een strookje van bijna 2 meter breed bij den weg te voegen. Een verbetering, wel is waar van geringe beteekenis, maar elke verbetering van dezen drukken verkeersweg is van beteekenis. Van meer belang is het, wanneer de afgepaalde strook aan den Oostkant, even ten Noorden van de Dompvloedslaan, bij den weg werd getrokken, 't Is te hopen, dat hiermede niet lang meer gewacht wordt. Vacantiekolonies. De afdeeling Bloe mendaal van het Centraal Genootschap hield Donderdagavond haar jaarvergadering. De secretaris de heer Kruijver, bracht het jaarverslag uit. Hierin werd gewezen op de groote moeite waarmee in Bloemendaal de laatste jaren kinderen voor uitzending gevon den worden. De ouders zijn er moeilijk voor te vinden hun kinderen mee te geven. In het afgeloopen jaar zijn er dan ook slechts een vijftal uitgezonden, terwijl voor dit seizoen tot heden slechts één candi- daat is. De rekening van de penningmeesteresse, Mevrouw MolièreGouda, werd nagezien en in orde bevonden. De inkomsten en uitgaven beliepen \21\.\2>]/2. Besloten werd om 25.beschikbaar te stellen voor het 10de huis te Ellecom. De aftredende bestuursleden Mevr De WijsRobinson en de heeren Reinierse en Van Beusekom werden herkozen. H. D. De 1-Mei-dag. Ouders van kinderen, die de O. L. School bezoeken en het wen- schen, kunnen hun kinderen met 1 Mei thuis houden. Een desbetreffende bepaling is in het leerplan der Scholen gevoegd, goedge keurd door het Rijks Schooltoezicht. Personalia. Benoemd zijn in de examen commissie voor Handelswetensch. M. O. en L. O. o.a. onze plaatsgenooten de heeren Prof. Mr. P. A. Losecaat Vermeer te Bloe mendaal en K. Pijper te Aerdenhout. Naar Australië. Onze vroegere plaats- genoote de bekende zangeres Joy Mc. Arden (Mevrouw DemarquetteIJzerman) is be noemd tot professor aan de universiteit te Melbourne, aan welke universiteit een facul teit voor muziek is verbonden. Wielrijder aangereden. Zondag werd op de Kleverlaan een wielrijder door een hem achterop rijdende auto aangereden toen de bestuurder wilde passeeren. Vermoede lijk was het op een plaats waar een stil staand voertuig stond en de ruimte beperkt werd, en op zoo'n plaats is het even een „er op wagen", met het gevolg dat de fiets werd vernield en de wielrijder gelukkig met den schrik vrij kwam. De aangerichte schade wordt vergoed, zoodat geen proces-verbaal door de politie werd opgemaakt. OVERVEEN. Een verlaten auto. De politie vond Zon dag op den Zeeweg een auto zonder eige naar; bij onderzoek bleek, dat de auto de fect was. De eigenaar zal wel ondervonden hebben, dat men nog beter met een onwillig paard te doen kan hebben, omdat zoo'n „nuk" in den regel maar tijdelijk is, dan met een auto die niet „wil". Vooral op eenzame wegen waar veelal de middelen ontbreken om tot voortgaan te dwingen. Vandaar dat de bezitter maar is gaan „loopen". De politie vond het een sta-in-dcn-weg en liet de auto wegsleepen naar de gemeentegarage aan het Kerkplein, waar de eigenaar de auto weer terug kan krijgen tegen vergoeding van de gemaakte kosten. 12-jarig meisje aangereden. Zondag morgen is op den Zeeweg een meisje van pl.m. 12 jaar aangereden door een motor fiets. Het kind stak plotseling den weg over zonder te letten op den naderenden motor rijder. Een aanrijding was onvermijdelijk, het kind bezeerde zich aan beide knieën. Na verbonden te zijn werd zij per auto naar haar woning vervoerd. Den motorrijder treft geen schuld. AERDENHOUT. EEN BRIEVENBUS. De directeur van het Postkantoor te Haar lem brengt ter kennis van belanghebbenden, dat een brievenbus is geplaatst bij de spoor weghalte HeemstedeAerdenhout. Brand aan de Grenslaan. Maandag middag ontstond er brand aan de Grenslaan op een grasveld. Hoe de brand is ontstaan weet niemand, mogelijk is vanzelf dat iemand bij het passeeren van dézen weg een bran dende lucifer heeft weggegooid. De B. V. B. die spoedig ter plaatse verscheen, heeft den brand met de motorspuit gebluscht, doch kon niet voorkomen I dat een groote opper vlakte grasveld verbrandde. VOGELENZANG. 'n Taaie auto en een zwakke boom. In de bekende S-bochtfaan den Vogelenzang- scheweg is een bestuurder van een vracht auto de kluts een beetje kwijt geraakt en heeft schijnbaar door haastigen spoed den weg willen verkorten en niet gelet op de witgemaakte boomen, welke de richting aangeven. Een aanrijding was hiervan na tuurlijk het gevolg: de boom werd versplin terd, het kwam dus nogal aan. Maar de auto werd totaal vernield?, ik bedoel: reed door! 't Is goed, dat het geen 1 April meel is, want anders was het een krantenmop! Het is nu werkelijkheid! De politie heeft den vluggen chauffeur;achterhaald; het bleek te zijn de firma W. té Zandvoort die inmiddels bereid gevonden werijl de aangerichte schade fe vergoeden. 'T 0? HAARLEM. Een zeldzaam jubileum. De bekende manufacturenzaak van de fa. J. Th. Kort, be staat Woensdag 1 Mei a.s. 75 jaar. We hopen in ons vólgend nummer over dit jubileum nog het een en ander te melden. Het, zal deze firma op den jubileumsdag niet aan belangstelling ontbreken. POLITIEK IN DEN AETHER. Een Telegram van de Regeering. In het Americanhotel te Amsterdam werd Donder dagavond door het Verbond van Nationalis ten een protestvergadering gehouden tegen de verpolitieking van den aether, waar ach tereenvolgens het woord werd gevoerd dooi de heeren Dr. v. d. Mijle, M. van Eijsden Jr., en J. L. Chr. van Beetem, aldus Haarl. Dag blad. Al deze sprekers betoogden de geva ren van een politieken omroep, waarna het volgende telegram aan den Minister van Wa terstaat gezonden werd: „Het Verbond van Nationalisten heden in protestvergadering tegen de verpolitieking van den aether in het Americanhotel te Amsterdam bijeen, verzoe ken uwe Excellentie beleefd maatregelen te willen nemen op dat aan de verpolitieking van de radiouitzendingen in het bijzonder van dusdanige ais de V.A.R.A. pleegt uit te zenden en die gevoegelijk als staatsonder- nrijnend en orde-ontwrichtend mogen wor den aangemerkt tep- spoedigste een einde komi" w.g. „de Centrale Raad van het Ver bond van Nationalisten." Hansine Solslad, door Peter Egge, vertaald uit het Noorsch door M. C. Castendijk, met een inleiding van Prof R. Casimir. Prijs ing. 2.90, geb. 3.90. Uitgave Van Holkema en Waren- dorf's Uitg.-Mij. Amsterdam. Een aantrekkelijk boek met een zeer goede strekking, waarvan wij hieronder laten vol gen een kort overzicht van den inhoud: Hansine moet al vroeg onder de menschen. Thuis is het schraal. Haar familie behoort tot een deftig oud boeren-geslacht, maar de vader, een mooiprater van zwak karakter, overhellend naar sterken drank, brengt zijn gezin eer achteruit clan vooruit. Met 12 jaar is Hansine schapenhoedster op Fuglein, waar zij slecht behandeld wordt door den gierigen boer en zijn vrouw. Dit wordt ontdekt door een familielid, en Hansine komt nu bij hem als hoedster. Het is een goed gezin en zoo wel 's winters op school als 's zomers op de boerderij doet Hansine haar werk met lust. Al vroeg heeft zij te lijden onder laster en af en toe merkt zij in haar omgeving, dat er aan haar eerlijkheid getwijfeld wordt. Eenige malen is ook werkelijk de schijn tegen haar. Eens mist de dominéé, waar zij godsdienst onderwijs geniet, een gouden munt, die in een bakje op zijn schrijftafel lag. Er wordt gefluisterd en geinsinueerd en Hansine leidt er onder. Zij gaat, flink en onafhankelijk als zij is, stil haar weg, tot zij, onder het afleg gen van haar geloofsbelijdenis, voor een kerk vol argwanende lasterende menschen, haar woord doet en zoo krachtig spreekt, dat allen het zwijgen opgelegd wordt. Dan moet Hansine thuis komen en haar ouders helpen in 't kleine kruidenierswin keltje. Aan vrijers ontbreekt het niet, nraar Hansine heeft een fijn gevoel en laat zich niet gemakkelijk inpalmen. Helder en flink bedient ze de klanten, maar vreemd genoeg, komt het gezin met de vele kinderen toch niet tot welstand. Hansine moet gaan dienen in Trondjem, de groote stad. Zij krijgt een plaats bij den stadsvoogd. De broer van Mevrouw komt van zijn verre reizen een tijd lang logeeren, hij is een tamelijk wild heer en maakt avances tegen het aardige dienst meisje. Zij wijst hem eenige keeren terug en als hij eindelijk vertrekt geeft hij haar, be halve een fooi, ook nog een ïnooi gouden tien francstuk, dat door Hansine, die aan 't sparen is, op raad van haar ouders aan een bank gewisseld en bijgeschreven wordt op haar boekje. Inmiddels is er een vriend van haar ouders op komen dagen, die weduwnaar is en een huishoudster zoekt op zijn groote boeren plaats. Hansine komt daar, maar, als er sprake is van een huwelijk tusschen hem en haar, komt er een boodschap van den doniiné die haar onderhoudt over den gouden munt, dien zij aan de bank gewisseld heeft, en die precies lijkt op dien, welke hem werd ont vreemd. Hij gelooft wel niet aan haar schuld, maar toch worden de huwelijksplannen er door verijdeld. Het boek vertelt verder, hoe Hansine een andere dienst krijgt in een groot logement, tevens handel in visch en levensmiddelen, hoe zij trouwt met een pakhuisknecht, die wel oppassend maar niet zeer energiek is, hoe ze met haar onderne'menden geest een handeltje begint in haring en visch en ook haar man opstuwt uit zijn gemakzucht. Het gezin, dat langzamerhand groeit, krijgt het steeds ruimer, en verhuist naar een grooter behuizing. De rijke heeren krijgen Joakim noodig om zijn geld en deze is ook zeer ge voelig voor die toenadering. Hansine echter staat er wantrouwend tegenover. Nog steeds heeft zij te lijden onder het gelaster van de menschen, dat haar op ver schillende manieren, zelfs door haar kinde ren, die het van de school meebrengen, be reikt. Ook haar vader toont haar op zijn sterfbed, dat hij nooit geheel overtuigd is geweest van haar onschuld. Hij heeft inder tijd naar alle kanten geïnformeerd, en ook geschreven aan den broer van de vrouw van den stadsvoogd, doch hierop is nooit ant woord gekomen. Steeds eenzamer, steeds sterker staat Han sine in het leven. De kinderen groeien haar boven het hoofd, de meisjes moeten naar Zwitsersche kostscholen, de jongen is in 't buitenland waar hij veel geld verkwist. Han sine wordt steeds meer in zichzelf gekeerd en zoekt naar Gods bedoeling. Zij is geen moeder van wie veel warmte uitgaat, maar toch ontroert dikwijls haar stille ootmoedige liefde, die o.a. blijkt als de zoon, thuis ge komen. typhus krijgt en in levensgevaar ver keert. Zij verpleegt hem dag en nacht. Maar hij beantwoordt die liefde heel lauw, en als plotseling het groote faillissement van den vader komt, en Hansine sterk vertrouwt iop de hulp van haar zoon, gaat hij maar liever naar het buitenland en Iaat weinig meer van zich hooren. Hansine en haar man beginnen maar weer van voren af aan in twee kleine kamertjes, hij drijft wat handel, en zij levert gebak aan de kennissen. De dochters hebben goede huwelijken gedaan. Trotsch en sterk is nog altijd Hansine zij wil geen hulp van ande ren. Doch als zij weduwe geworden, een slechte gezondheid krijgt, laat zij zich op nemen in een stichting. Hier komen op zeke ren dag twee dames tot haar met een toe vallig voor den dag gekomen brief van den ingenieur uit Brazilië, die lang ongelezen gelegen heeft, en waaruit haar onschuld in zake het goudstuk ten volle blijkt. Niet lang daarna sluit Hansine voorgoed de oogen. Aan het voorwoord van Prof. Casimir ont- ieenen wij o.a.: „Zooals wij in dit boek Hansine Solstad van haar jeugd tot haar dood volgen, zoo zien wij vaker een geheel leven ontrollen. Dikwijls komt de vrede aan 't eind of nieuwe hoop. De mensch iheeft door een langen levensdag zichzelve leeren kennen of zijn taak, then heeft elkaar gevonden. Deze fijnzinnige, gezonde, sterke schrijver ontleent nu een bijzondere bekoorlijkheid aan zijn h u m o r. Soms sprangt die in kleine zinnetjes, vluchtige gezegden, maar zij kan hem ook brengen tot een geheele humoris tische schildering of een blijspel. Met soms een intens genoegen verdiepte Egge zich bijv. in de dwaze verwikkelingen, die hij in en door Wilhelmines huwelijksbureau liet ontstaan. Het is deze humor, die zijn werk verzacht en verteedert, die te groote strafheid aan het geheele oeuvre ontneemt. Men zou het kunnen betreuren dat Egge zoo laat in ons land bekend wordt. Maar misschien komt hij te juister tijd. Ons volk verlangt naar een kunstenaar, die zonder cynisme, het leven ziet; wat moe van veel IN GEVAL VAN alleen opbellen ontleding en toch met psychologische be langstelling zal het menschen en karakters uit hun daden willen leeren kennen. Het wil geen zoete romantiek, het wil wel den die pen levensvrede zien, waarvan het weet, dat die moeilijk komt. Het vindt dit alles hier, eenvoudig en fijn, met diep gevoel. Het vindt hier iemand, die de kunst van vertellen ver staat, zonder ooit op sensatie belust te zijn, sleept hij ons menigmaal geboeid mee. Als ik zijn kunst met Nederlandsche moest vergelijken, zou ik aan de observatie van Emants denken, maar hij is geen pessimist; aan de objectieve teekening van Mevrouw Simons-Mees en haar geloof in de liefde, maar hier is verhaal, en meer humor. Er is een kijk op levensconflicten, die aan Ina Boudier-Bakker herinnert, maar de vertellin gen zijn eenvoudiger van bouw. Er is - maar een kunstenaar als Egge is zichzelf. „Kitty", door Warwick Dee ping. Schrijver van „Sorell Zoon". Geautoriseerde vertaling van C. C. Bender. Prijs ingen. 2.90. Geb. 3.75. Uitgave van de N.V. Van Holkema Waren- dorf's Uitgevers-Mij., Amsterdam. Alex St. George moet naar het Westelijk front vertrekken en is vreeselijk „bang" voor de afgrijselijke werkelijkheid van den oorlog. Als eenige zoon van de schatrijke Mrs. St. George, die veel invloed bezit, was hij al eenige jaren in een militair depot in Engeland geplaatst als officier, doch de onbarmhartige schifting in het voorjaar van 1917 is oorzaak, dat hij wordt goedgekeurd voor den dienst aan het front. Zijn moeder, een zeer koele en hooghartige vrouw, die nóóit eenige emotie laat blijken, ontvangt hem bij zijn thuiskomst in Londen, een week voor hij naar Frankrijk vertrekken moet, zóó ijskoud en koel, dat hij zich den eersten den besten avond al bedrinkt en den tweeden dag van die laatste week kennis maakt met Kitty uit den sigarenwinkel van No. 7 Vernor Street, waar de cliënteele voornamelijk bestaat uit officieren en hoofd officieren. De twee jongelui begrijpen elkaar zóó goed en het meisje weet hem zóó te troosten en op te monteren, dat die twee op den dag vóór zijn vertrek een zgn. oorlogshuwelijk sluiten, buiten medeweten van zijn moeder, Mrs. St. George, aan wie Alex pas daarvan kennis geeft, nadat hij aan het front is gearriveerd. Mrs. St. George roept den bijstand in van haar advocaat, die echter niet van plan is om een „wettig" huwelijk te bemoeilijken; waarom zij dan ook een beruchte „advocaten- firma" in den arm neemt om bewijsmateriaal voor haar te verzamelen, dat de familie Greenwood van den sigarenwinkel niet is, zooals het behoort en dat de winkel een ge heim rendez-vous is. Ook zij zelve gaat een week lang logeeren in een hotel tegenóver den winkel om te spionneeren. Op zekeren avond ziet zij Kitty met een officier uitgaan en pas laat thuiskomen, en den volgenden avond laat ziet zij denzelfden officier de woning naast den sigarenwinkel uit komen en hoe die afscheid van „de vrouw van haar zoon", zooals zij Kitty noemt. Mrs. St. George schrijft daarop een langen, lasterlijken brief aan haar zoon, die dezen ontvangt even voor een aanval op het dorp Surenne. Zij deelt hem o.a. mede, dat zijn vrouw feitelijk een deerne is. In het dorp Surenne gekomen, staan Alex en zijn mannen tegen een boerenschuur aan. Plotseling komt er een granaat aansuizen en de soldaten laten zich plat op den grond vallen, doch Alex, die erg zwaarmoedig is en onverschillig door zijn wanhoop over dien vreeselijken brief, blijft staan. De granaat treft de steenen schuur; de muur valt boven op Alex. Buiten kennis transporteert men hem naar Londen als een „wrak" en Mrs. St. George vat het plan op om hem naar No. 77 Cardigan Square te doen vervoeren. Kitty bezoekt hem in het hospitaal en is vreeselijk bedroeft, dat hij haar niet herkent en zoo ongelukkig is. Zijn vriend Grimshaw, diezelfde die gedurende een verlof haar heeft opgezocht, stuurde haar inmiddels eenige brieven, welke hij gevonden had in Alex' zak ken, voor deze werd weggevoerd. Zoodoende leest zij ook dien fatalen brief. Op den dag na haar bezoek aan het hospitaal krijgt zij „griep" en gedurende haar ziekte weet de invloedrijke Mrs. St. George haar zoon bij zich thuis te krijgen. Zij sluit iedereen buiten, neemt een verpleger in dienst en het gelukt de familie Greenwood niet haar huis binnen te dringen, terwijl zij alle correspondentie en telegrammen onderschept. Alex is zijn bewust zijn zoo goed als geheel kwijt, doch door een val van een zwaar olieverfschilderij midden in den nacht schrikt hij zóó hevig, dat het bewustzijn terugkeert. Zijn beenen zijn echter verlamd. Alle brieven van den hulpeloozen stakker aan diens vrouw, onderschept zijn moeder, doch Kitty weet hem, als hij na vier

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Bloemendaal's Editie | 1929 | | pagina 2