vtAN
LLEN
ZÖÖN
De £uxe-ffrooQbakkerij He^u{eear^saivs0e°rrh' icwrt: Smakelijk brooD van nitslnitenD primakwalitci
sobank.
gatten
Zoon
inzang.
25
ERMAIN.
ANHARD.
T.
do en f iooo
lari en i Juli.
ireau
jizen, enz.
:CANICIEN.
HAARLEM.
)RT, Tel. 59.
ering van
)-fflotoren.
«AFLEIDERS.
ion- en feestd. 5.45 v/m.
9.35
ion- en feestd. 5.35 v/m.
(Leidsche vaart),
k d a g e n
.10 v/m.11.10 v/m.
.10 li/m.5.10 n/m.
7.40 n/m.
tdagen:
8.30 v/m.
at:
I. (Zondag's niet).
E R IJ. .r
an St it
paratiën.
•ten it it it it
LOEMENDAAL
Weg 223".
Tclepll. No. 937.
srs te vergeefs; liet
if te nemen.
.EVERAIiCIERS,
elefoon 1543.
hebben wij vooral noodig werkkrachten en geld. Ik zon de
leden dus willen oproepen om in deze beide opzichten
werkelijk hun uiterste best te willen doen, anders zou ons
werk slechts half werk blijven, waar het zóó nuttig worden kan.
De Secretaresse,
Jenny C. Op 't Eijnde-Stolf.
Door den heer en mevr. -Jbr. Boreel van Hogelanden is
te hunnen huize aan den secretaris der lighalcommissie,
den heer Th. Limperg, ter hand gesteld een som van f 825,
als gift voor het lighalfonds, bijeengebracht ter gelegenheid
van de muziekuitvoeringen, welke ten behoeve der lighal aan
den Schoterweg gehouden werden op 27 en 28 Januari j.l.
ten huize van Jhr. Boreel van Hogelanden.
Voor het geschonkene zegt de commissie hartelijk dank.
Museum van Kunstnijverheid. De tentoonstelling
der tapijt-teekeningen van Colenbrander, alsmede de geknoopte
tapijten, die naar deze teekeningen vervaardigd zijn, zullen
Zondag a. s. voor het laatst tentoongesteld zijn.
Zondag is de toegang kosteloos.
Vel sen. Dinsdag j.l. was het een vreugdedag te Velseroord.
De heer Vermeulen, hoofd der chr. school vierde n.l zijn
40-jarig jubileum. Vier geslachten waren er vertegenwoordigd
o. a. zijn 90-jarige vader, de jubilaris, zijn zoon en klein
zoon verder waren op het feest vertegenwoordigd de burge
meester, secretaris, wethouders en raadsleden, 't bestuur van
het Witte kruis, de distriktopziener, de eenig overgebleven
oprichter der school, de welE. heer W. Hovê, lid der eerste
kamer, mevr. de wed. Doedes Ketelaar, de beide school
opzieners de heeren Klap en v. d. Hoeven der openbare school
zoomede de heer Bijkerk hoofd der chr. school te IJmuiden.
Ds. Kreutsberg afgevaardigde der evangelisatie te IJmuiden,
benevens een groot, getal vrienden, oudleerlingen en vele
familieleden
Door velen dezer personen werden toespraken gehouden.
Er was enorm veel sympathie voor den jubilaris, dit bleek
ook uit de vele cadeaux, die hij mocht ontvangen, o. a
van de schoolkinderen een prachtig bewerkt zilveren inkt-
stel, van de oud-leerlingen een mahonihouten schrijfbureau
met stoel, lamp en papiermand, van de onderwijzers het
jongste werk van dr. Kuyper, Om de wereldzee, van het
bestuur der chr. schoolvereeniging een gouden Waltham-
horlogie, van den burgemeester, leden van den raad en
witte kruis, een antieke eikenhouten boekenkast, van ver
schillende personen van verschillende richtingen een schoor
steengarnituur bestaande uit een pendule met coupes.
Des morgens bij het intreden der school, zongen de school
gaande kinderen een welkomstlied. In den loop van den
dag werden van alle oorden blijken van belangstelling
ondervonden, terwijl des avonds een serenade werd gebracht
door 't fanfarecorps Duinklank
IJ11111100»- Maandagavond j.l. tusschen 9 en 10 uur
- r i 't Z.-Westen aan den hemel een blauwe vuurbal
iehtbaar ter grootte van een voetbal, welke zich ontlastte
u een blauwe vuurstraal, waarop hij verdween.
De vorige 'eek is failliet verklaard de maatschappij der
.ivissohoo »Op Hoop van Zegen"; dit is de maatschappij
ie motorbotters op deensche leest geschoeid in de vaart
had. D: i twee motorbotters liggen reeds geruimen tijd in
een hoek der visschershaven, wat jammer is van de mooi
gebouwde vaartuigen.
.vb t -ii we uit dit faillissement de conclusie trekken dat
de proefneming met motorbotters geheel is' mislukt? Of
zullen anderen nu weder pogingen in 't werk stellen? Dit
laatste is te h<>pen.
Als een bijzonderheid kan gemeld worden, dat een enorme
vangst tan den stoomtrawler »J, F. Kremer", bij verkoop
de zeer hooge som van 4200 opbracht. De vangst be
stond uit 600 manden van verschillende visch, en 600
kabeljauwen in een korte zeereis van 8 a 10 dagen.
Reddingbrigade en verplegings-station te IJmuiden.
Door tusschenkomst van het gemeentebestuur is bericht
ontvangen bij 't bestuur der Witte-kruis-afdeeling, dat de
regeering bereid zal worden gevonden het verzoek van die
afdeeling, om een rijksbijdrage in de bouw van een wijk-
gebouw te IJmuiden, waardoor de gelegenheid wordt geopend
voor opneming van patiëntien hij eventueele zeerampen, in
nadere overweging te nemen, nadat haar de plannen met
teekeningen betreffende dien bouw zullen zijn voorgelegd.
In verband met het nauwe verband dat in deze bestaat
met de voorstellen, die de staatscommissie voor het reddings
wezen op de nederlandsche kust aan de regeering zal hebben
te doen, komt het den minister van binnenlandsche zaken
van belang voor, dat het afdeelingsbestuur, omtrent de
voorwaarde nopens de plaatsbouw en inrichting van het
wijkgebouw en het daarop te houden dagelyksch toezicht
vooraf met die staatscommissie overleg pleegt.
't Laat. zich dus aanzien, dat de IJmuider reddingsbrigade
misschien spoedig haar verplegingstation zal hebben. Althans
de zaak heeft de sympathie van de hooge regeeriug, en dat
is een verblijdend teeken.
Van (leil hak eindigde een vorig Hakje" met een
wijsgeerige opmerking van mijn kleinen
op ell a jzak. Maai' nu moet ge niet meenen
dat die kleine wijsgeer een onpractisch kereltje is. Te deksel
neen Hij is een ventje van zijn tijd en vraagt, als zoovelen,
bij alles:. »Wat heb ik er an?"
Om een staaltje te noemenMet Kerstmis kreeg hij een
zusje. De baker dacht hem te verrassen: »Izak, je hebt een
levend Kerstmispresentje gekregen: een zusje! Hoe vin je
dat?" En wat antwoordde de bengel? Dacht ik het niet,
alweer een »kedo" waar ik niks an heb!"
De baker schrok van het antwoord en zei, dat de jongen
een vrouwenhater in den dop is. Maar niets is minder waar,
want de jongen is bijvoorbeeld dol op zijn tante Jo, die hem
tusschen twee haakjes iedere week wat meebrengt.
En met zijn tante Kee kan hij ook goed overweg. Tante",
zei hij de vorige week tot haar, »als ik flikjes heb, deel
ik die altijd graag met u." »Zoo, mijn jongen," zei tante
geroerd, »hou je zooveel van me?" »Ja Tante, omdat
u me altijd zoo vriendelijk bedankt en me de flikjes dan
teruggeeft."
Mij dunkt, deze voorbeelden bewijzen ten duidelijkste,
hoe mijn Izak aan liefde voor de vrouwelijke sekse een'
practischen zin weet te paren. Ja, practisch is hij bij uit
nemendheid. »Wat wil je worden?" vroeg ik hem onlangs.
„Lid van de Tweede Kamer, pa", luidde zijn antwoord.
Hoe zoo, vent?" Omdat die zooveel vrijaf hebben
en nemen." Was dat niet snugger gezegd? Wat snugger
heid aangaat, kon zekere klant te Tjuehen in Groningen
nog wel wat van hem leeren, terwijl die ook nog wel
een lesje mocht hebben omtrent het »mijn en dijn." Hij
had bij een landbouwer sigaren gestolen en de politie,
die hem op 't spoor was gekomen, nam hem in 't ver
hoor en dreigde de woning van zijn moeder te door
zoeken. »Oeh, dou dat maar niet," zei de leeperd, »waut
dei segaren binnen allang op." Natuurlijk werd hij inge
rekend. 't Was ook leelijk van hem, om den boer van het
genot van het rooken te berooven. Menschlievender was de
eigenaar van een koperen tabaksdoos, dezer dagen opge
baggerd in een plas te Nieuwhoop, die op de doos een'
ploegenden en eggenden boer had gegraveerd, en daaronder
het rijm
»Voor een goede vriendt, daar staat mijn doos voor ope,
Maar niet voor alle man, die op de bedel loope
en van waardaering voor den boer getuigde het rijm aan
de andere zijde
«Ackerman, het meeste wark,
Wort door u voorrigt,
Alles wat ons voet en dicht,
Zijn wij aan u voorpligt."
Dit zijn woorden, waaruit meer respect voor den boer en
zijn' nuttigen arbeid spreekt, dan menig waanwijs heertje
soms toont. Een van dezulken kreeg laatst leelijk troef.
»Bah!" zei hij tot een' boer, die in een café dicht bij hem
zat, wat rook jij daar voor een sigaarHij ruikt net naar
smeulende varkensharen!" »0," antwoordde het gevatte
boertje, »dan zal 't vuur een beetje te dicht bij je snor
gekomen zijn." Dat was goed gezegd, niet waar 't Is
bespottelijk, zooals sommigen er op uit zijn, hun medemen-
schen »naar stand of rang" te behandelen. En wie doen daar
al niet aan mee! Daar heb je den klerk Leeghoofd bij de
firma Knuppels Co. Als de chef niest, dan zegt hij
^Gezondheid mijnheer!" Niest een van zijn collega's, dan
is het: Proost!" En niest de loopjongen, dan schreeuwt
hij: Houd toch op met dat spectakel!" Dit is het rangen
stelsel toch wel tot het uiterste toegepast. Dat klerkje
schijnt dus tusschen menschen en menschen een groot ver
schil op te merken Heel anders dan het dagblad Het
Vaderland", dat al heel weinig verschil schijnt te zien tus
schen schijnbaar zeer ongelijke dingen. Althans, onlangs
beweerde het gemakkelijk te kunnen bewijzen, dat een kip
een zoogdier, een appelboom een bovenwoning, en een hor
loge een wentelteefje is. Zoo iets zal toch aan menigeen
een »tour de force" toeschijnen, evenals de sprong, dien
ik nu ten slotte maak, wanneer ik ga vertellen van een
Engelsch professor, die statistisch heeft aangetoond, dat de
armen der dames van jaar tot jaar, of juister van geslacht
tot geslacht, korter worden. Hij schrijft dit toe aan het
gebrek aan oefening der armen, en pegt dat de dames
over eenige eeuwen geen armen meer zullen hebben of op
zijn hoogst stompjes. Allerlei sport beveelt de professor aan
om dat onheil te voorkomen, en hij acht de betrekking van
kinderjuffrouw uitstekend, omdat deze de armen moeten
gebruiken om onwillige kinderen voor zich uit te drijven.
Deze professor mag dus een redder der menschheid ge
noemd worden. Als men nu maar zijn raad niet in den
wind slaat
We hebben in dezen winter nu al het derde win
tertje achter den rug. 't Kan verkeeren, zei Brederoo,
en zoo maakte ook de dooi binnen enkele uren een
einde aan bet schoone natuurtafereel, dat de berijmde wereld
ons gaf te aanschouwen. Aardsche grootheid is vergankelijk
Het telefoonnet had het hard te verantwoordendoor
overvloed van versiering werd menige paal van zijn hoog
standpunt naar beneden gesmakt. En ook vele telegraaf
draden, die tot kabeltouwen waren aangegroeid, konden
vaak de weelde niet dragen en gaven het op, zoodat de
post zich over menig telegrammetje moest ontfermen. Het
personeel van de telegraaf was natuurlijk in zijn nopjes.
En weet ge, wie ook in de laatste weken De schooljeugd
en de onderwijzer van Urk, welke laatste zijn kerstvacantie
te Groningen was gaan doorbrengen. Gedurende eenige weken,
vanaf 31 Dec., was het eiland van alle verkter met de
buitenwereld verstoken, en de onderwijzer moest blijven
waar hij was. Zulk een gedwongen vacantie zal zeker vooral
den jeugdigen eilanders al mogen zij Van Alphen's
»Mijn leeren is spelen" van harte beamen niet onaange
naam zijn geweest.
Maar nu is de pret uit de postboot Baron Rengers
lees ik daar juist heeft, na gedurende l1/^ etmaal door
een ijsveld te zijn gebroken, het eiland weten te bereiken,
en werd door de toegestroomde eilanders hartelijk verwel
komd. Moge de lieve jeugd haar meester even hartelijk be
groeten en niet verstoord zijn, als zijn komst haar vertelt
Berg op nu de schaatsen en smeert ze met vet,
Opdat er geen roestvlek de schenkels besmet,
Want het dooit als de drommel en uit is de pret:
Dus, kinders, uw lust weer op 't leeren gezet!
Deze Urker geschiedenis doet me denken aan een andere,
afgespeeld in 't jaar 1830:
»'t Jaar '30 was de winter koud
En zeldzaam zagen jong en oud
Hier zooveel ijs en sneeuw,"
zong zeker dichter, die de volgende geschiedenis voor de
vergetelheid heeft bewaard.
Een kloek en wakker zevental" uit den omtrek van Enk
huizen ondernam in dat jaar een tocht op schaatsen naar
Urk. Zij kwamen daar spoedig aan en werden door de gast
vrije Urkers met open armen ontvangen
Zij kregen brood en koek en bier
En slecht Schiedammer nat",
en
«Men bracht hen naar 't gebruik der plaats
De stoof, het eerbewijs,
Het teeken, dat met vlugge schaats,
Daar Crelis met een zestal maats
Geland was over 't ijs".
De terugtocht ging echter niet zoo voorspoedig. De nacht
viel en men raakte den koers kwijt. Crelis, die de voorman was,
.riep eensklaps: Niet vooruit!
Wij zijn in lijfsgevaar
Hij ziet zich in zijn vaart gestuit
Door schotsen op elkaar gekruid,
Gestapeld op elkaar".
Zij moesten overnachten op het ijs
»Zij scholen op het ijs bijeen,
Om grooter wee te ontgaan,
En warmen, door de koü bestreên,
Met muts en wambuis, hoofd en leên,
Doch rillen, waar zij staan".
't Was een lange, bange nacht: bekampt door honger,
dorst en koü, niet wetende wat hun lot zou zijn
Maar Goddank. Zij streden 't leed gelukkig door,
Maar toch, de maar gaat rond,
Dat Fop den halven broek verloor,
Die op de schotsen vast bevroor,
Waar hij dien nacht op stond".
De zon kwam op, de nevel trok weg, en
»Men was tot de aftocht spoedig klaar
En kwam te Enkhuizen aan,
Daar werd hen elk met vreugd gewaar,
Want vrouw en kind en vriendenschaar
Dacht hen in 't ijs vergaan.
Verwondering heeft hun lot gebaard,
Groot wordt hun moed geacht,
En lang nog blijft hun naam vermaard,
En wordt met zorg de stoof bewaard*
Door hen van Urk gebracht".
Die wakkere mannen zullen wel kou geleden hebben. Niet
waar, gij voelt nog deernis met hen, als ge 't leest. Deernis
had ook dezer dagen de heer N. F. Doll te Amsterdam
met een arme kleine, een jongetje van circa 10 jaar, dat
hij opmerkte in het achterste gelid van een troepje school
kinderen, onder geleide van een onderwijzer. Het knaapje,
met gescheurde kousen, had zijn bloote beenen gestoken in
klompen en rilde van kou. De heer Doll verzocht den onder
wijzer het ventje in een nabijzijnden winkel van kousen te
mogen voorzien, maar de onderwijzer wees hem ruw af en
diende het knaapje nog een harden duw toe. Zóó vertelt de
heer Doll in »De Telegraaf". Wat weinig hart spreekt hier
uit Gelukkig, dat het kinderleed door anderen beter be
grepen wordt.
In New-York zag een dame een armoedig gekleed meisje
voor een bakkerswinkel staan't kind was verkleumd en
hongerig. De dame nam haar mee naar binnen en liet haar
eens flink eten. Toen kocht zij haar in een anderen winkel
een muts en nog eenige andere kleedingstukken. Het kleine
ding was buiten zich zelf van verrukking. Toen de dame
afscheid nam, keek het dankbare kind haar weldoenster
onderzoekend aan en vroeg met een bedeesd stemmetje:
»Bent u misschien de vrouw van onzen Lieven Heer0"
Keuvelaar.
Vrachtrijder Alders v/h Duineveld S, i
Vrachtrijders, poort, Jan Gijzenvaart, Bloemenda. i
Overveen, Haarlem.
Vertrek Bloemendaal 10y2 uur v. m.Overveen ll'/j
uur v. m.Haarlem, Kaasmarkt 4 uur n. m.
Op de navolgende plaatsen zijn busjes geplaatst, die on
geveer op de er achter geplaatste uren geledigd worde
Bij 't Wapen van Bloemendaal 10 uur, Bloemendaalsche
straatweg over Hartelustlaan 10y2 uur, Parkweg bij de
villa van Mevr. Hnijsser 10yg uur, Bloemendaalsche weg
bij de villa van Mevr. Huijsser Gompertz 11 uur, Over
veen villa Zwaansvliet Zijlweg 12 uur.
Vrachtrijder van Schagen v/h Slebos Santpoort, Bloemen
daal, Overveen, Haarlem.
Vertrek van Bloemendaal v. m. 11 uur, Overveen v m.
12 uur, Haarlem n. m. 5 uur.
Op de navolgende plaatsen zijn busjes geplaatst.
Bij den heer Staal dorp Bloemendaal, bij den heer Visser
Park Bloemendaal, bij den heer Houtgraaf Kleverlaan B:oe-
mendaal, bij den heer Cassee Zijlweg Overveen.
J. Haver, vrachtrijder van het gesticht Meerenberg".
Bestelhuis te Haarlem bij Gebr. van den Berg, stalhouder
Parklaan 24, dagelijks tusschen 2 en 3 uur. Het vervoei
is uitsluitend voor de bewoners van het gesticht en ge
schiedt kosteloos.
Het ontstaan van de courant, haar oni-
WetenSChap 611 wikkeling, technische samenstelling en
tecliuiek. haar nut voor de samenleving.
{Vervolg.)
Het Provinciaal bestuur van Holland voerde dan o 1
kort daarna een belasting in op dergelijke soort advertentii v.
In 1797 moesten de uitgevers van couranten voor elke
huwelijks-, geboorte- of doodstijding die door middel van een
annonce in bun blad werd gepubliceerd, een recht betalen
resp. van fl.f2.en f3.en bovendien nog een
zegelrecht. Deze belasting werd in 1805 uitgebreid tot a e
advertentiën. De courantiers waren verplicht alle advertenti
te liasseeren en deze 3 jaren lang te bewaren, op stra
om voor iedere annonce, welke bevonden werd niet of onv(
doende gezegeld te zijn f25.boete te betalen.
Wat overigens de belasting op de nieuwsbladen zelf aa:
gaat valt hiervan te vermelden, dat eerst in 1812 de cou
ranten voorzien van een zegel te voorschijn kwamen en w
naar gelang van de afmeting met stempels van 3, 4, 5 r
8 centimes. Intusscben werd een nieuw belastingstelsel in
gevoerd, waarbij voor de nieuwspapieren'sn tijdschriften een
recht van 1 of 2 penningen per vel druks moest worden
betaalddeze belasting werd op de volgende manier geheven
naar de afmeting van 'het blad en de hoeveelheid der oplaag
werd het bedrag van het gezegeld vel papier berekenc.
waarop telkens een exemplaar van elk nummer der courant
moest worden ingeleverd.
Wordt vervolgd).
