Automobielen PANH ARD LEV A550R a. ejXian
Iets over Tilly Koenen.
Haarlem. We mogen aannemen, dat het in muzikale
kringen alhier van genoegzame bekendheid is, dat Tilly
Koenen Donderdagavond a. s. een concert zal geven in de
„Vereeniging" met medewerking van Coenraad V. Bos. Het
is ongetwijfeld een groot voorrecht, deze begaafde vrouw
binnen onze muren te zullen zien en naar aanleiding
van het feit dat zij Haarlem de eer aandoet bier op te
tre'en, gelooven wij velen onzer lezeressen en lezers een
dienst te bewijzen door iets van deze groote en algemeen
beminde kunstenares in dit blad mede te deelen, welke
gegevens wij ontleenen aan een in klein formaat als druk
verschenen interview van G. H.
Tilly Koenen werd te Salatiga op Java geboren, waar haar
vader of6eier was. Beide ouders zijn hollanders. Hare
moeder, Albertine van Thielen, dochter van den generaal
van Thielen, is eene hoogbegaafde vrouw en, met haren
prekenden blik en innemend uiterlijk, nog steeds de trots
harer kinderen. Toen de familie Koenen naar Holland kwam,
tierf de vader eenige jaren later aan een indiscbe ziekte
en bleef zijne vrouw met twee dochtertjes, Albertine en
Tilly achter. De oudste dochter werd voor onderwijzeres en
Tilly voor piano opgeleid, beiden verwierven op achitien-
iarigen leeftijd hunne diploma's. Thans moest de stem
ontwikkeld worden en nam het Amsterdamsche conserva-
orium deze veelbelovende kracht als leerling op, alwaar de
beroemde, thans te Bei-lijn wonende zangleerares Cornelie
van Zanten, haar in deze heerlijke kunst onderrichten zou.
'ornelie van Zanten zag in deze leerling iets buitengewoons
liaar uitsprak was steeds, wanneer men naar Tilly Koenen
vroeg: »Dat is eene stem, die slechts eens in de honderd
aar geboren wordten hare verwachting over stem en
persoon zijn dan ook niet teleurgesteld. Hun beider grootste
voldoening is, dat geen derde zich met deze opleiding be
moeid heeft. In het begin harer carrière heeft men dikwijls
getracht Tilly Koenen het vertrouwen in hare leermeesteres
te ontnemenbekende paedagogen wilden de zoo snel stij
gende HollSnderin met mooie beloften tot zich lokken, doch
Tilly was doof voor al die stemmen. Zij werkte met taaie
volharding op den eenmaal ingeslagen weg verder en plukt
thans de gouden vruchten van dit vaste geloof in haar
leermeesteres. Natuurlijk is men nooit volleerd*, zei de
zangeres, «iederen dag valt er wat nieuws te studeeren,
men stelt steeds hoogere eischen aan zich zelve, en ook
het publiek verwacht en verlangt steeds meerwee degene,
die stilstaat in de kunst*.
Reeds eenigen tijd woont Tilly Koenen bij vrienden harer
ouders te Berlijn. Hieruit ziet men, dat zij niet getrouwd
is. Zij gaat geheel en alleen in hare kunst op. De verschillende
talen beheerscht zij volkomen, hare programma's zijn daar
voor de beste bewijzen. Dat zij aan de eerste hoven van
Europa gezongen heeft, is algemeen bekend. Een onver
getelijk oogenblik was het voor de zangeres, toen zij, na
eene muzikale soiree, gegeven door H. M. Koningin Wilhel-
mina op het slot Dobbin, Hare Majesteit de Koningin en
Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins haar de eerste orde,
namelijk de Huisorde van Oranje voor Kunst en Weten
schap, eigenhandig aangeboden. Eene decoratie, waarop
Tilly Koenen bijzonder trotscb is, daar zij de eerste vrouw
was, die deze orde verwierf. Over een paar jaar hoopt zij
het haar aangeboden schitterend engagement naar Amerika
te kunnen aannemen.
Nu de tijd is aangebroken tot het aankoopen van tuin
en serremeubelen, verwijzen wij onze lezers naar de annonce
van de Haarlemsche Rotting Industrie, Ged Oude Gracht 46
te Haarlem, welker artikelen tot verminderde prijzen worden
uitverkocht in de bekende zaak van de firma Wed. J. Swaans-
wijk, Zijlstraat 49, Haarlem.
In den winkel is een zeer uitgebreide collectie riet- en
bamboeartikelen voorradig; wij kunnen een bezoek ten zeerste
aanbevelen.
Turksche baden in huis.
Wij meenen onzen lezers geen ondienst te doen door hen
opmerkzaam te maken op het Century Bath Cabinet zooals
dit in den handel wordt gebracht door de heeren Vellema
en Slingervoet Ramondt, Kleverparkweg 14, Haarlem. Zooals
een ieder bekend is, kost het nemen van een turksch bad,
d.w.z. het zich plaatsen in warme lucht van 100 tot 200
graden, zoo veel als men dat in een badinrichting wil be
werkstelligen, dat maar zeer weinig personen er toe over
gaan om geregeld een turksch bad te nemen, altijd nog
wanneer de gelegenheid daarvoor geboden wordt. Het Century
Bath Cabinet heft het kostenbezwaar geheel op. Een turksch
bad kan men door het Century Bath in iedere slaapkamer
nemen en kost niet meer dan 7x/2 cent. Op onzen weg ligt
het niet hier de groote voordeelen van het nemen van een
turksch bad uit te bazuinen. Genoeg zij bet te weten dat
bet Century Bad bestaat uit een geraamte van gegalvaniseerd
staal, bekleed met een zeer sterk, zwart,
ondoordringbaar, reukloos soort zeildoek.
Dit geraamte vormt een soort vierkant
kamertje, waar alleen het hoofd uitsteekt.
Onder den stoel waarop de bader zit brandt een zeer ingenieus
uitgevonden spirituslamp, die bij omvallen geen brand kan
veroorzaken. Is de lamp uitgebrand, dan is de temperatuur
tot 200 graden gestegen, en zijn alle poriën van het lichaam
geopend. Dan opent men langzaam van boven het kamertje,
Van den Hak
op den Tak.
wrijft zich goed af, en
het bad is genomen het
gebeele geraamte wordt
opgevouwen en neemt
verder niet meer plaats
in dan een dikke porte
feuille.
De hierbij gevoegde af
beelding geeft een dui
delijk beeld hoe de in
richting er uitziet.
Voor automobilisten,
reizigers in spoorwagens,
wandelaars, in één woord
voor alle personen, die
bloot staan aan kouvat
ten, kunnen wij niet ge
noeg het Century Bad
aanbevelen, waarvan de
aanschaffingsprijs onder
haast ieders bereik ligt.
Aan de Engelschen die er steeds zoo op uit zijn, het
lichaam gezond te houden en te harden, hebben wij deze
eenvoudige inrichting te danken.
O tempora, o mores! o tijden, o
zeden! Wat hoort men toch tegen
woordig van vreemde dingen, niet alleen
uit de menschen-, maar ook uit de dieren
wereld Daar lezen we zoowaar een geval van kippen-
emancipatieTe Vechten (Oost-Friesland) is een hen, die er
van buiten net uitziet als haar zusterszij picnict met
andere haremdames, kakelt even druk als deze, legt
op tijd haar eitje en flirt ook niet minder dan de andere
dames met meneer den haan. Maar wanneer ze 's morgens
de hanen hoort kraaien, roept ze guitig terug, tot haar heer
gemaal uit jaloezie daar een einde aan maakt. Ja, 't wordt
een rare wereldLazen we vroeger, in onze kinderjaren,
het sprookje van de hen met de gouden eieren, thans hooren
we uit Dinxperlo van een haan met goudstukken in den
krop. Toen het dier naar het oordeel van den eigenaar ge
noeg van het vette der aarde had genoten en werd geslacht,
kwam er uit zijn krop te voorschijn, behalve een paar
knoopen, een geel muntstuk, dat, schoongemaakt, een gouden
tienmarkstukje 6. bleek te zijn.
Zoo'n beestje is het vetmesten nog eens waard
Een ander geval uit de dierenwereld is niet minder vreemd.
Johannes Mom te Gent heeft een geit. Niets bizonders,
zegt ge. Dat is zoo. Die geit was laatst erg onrustig. Dat
kan ook gebeuren. Maar de oorzaak kon men niet vinden,
totdat dezer dagen een der buisgenooten eenige jonge muisjes
krijgertje zag spelen op den rug van de geit en ze tusschen
de lange haren zag verdwijnen. Men zocht, en vond tusschen
de haren een mooi nestje met snoezige, jonge muisjes,
die echter ijlings de vlucht namen.
Nu, die huisvesting was nog zoo verkeerd niet en zeker
heel wat warmer dan die van een Engelsch paartje, dat hun
wittebroodsweken gaat doorbrengen in een licht, klein, linnen
tentje. Zij zijn beiden hartstochtelijke fietsers en hebben een
groote voorliefde voor het vrije kampleven. Op een grooten
rijtoer leerden ze elkaar kennen en daarom willen ze hun
echtelijk leven ook aanvangen onder het lichte, luchtige
tentdak, dat saamgerold op de fiets wordt vastgebonden.
Het «gebouw" weegt slechts 5 pond, het huisraad nog geen
25, zoodat bun bagage slechts een 30 pond bedraagt. Wij
wenschen bet paar een goeie reis". Erg aanlokkelijk schijnt
mij echter zulk een huwlijksreisje thans nog niet; 'tis nog
Maart, en
«Maart wordt wel Lentemaand geheeten,
Doch heeft van Lente alleen den naam
Hij toont zich zelden aangenaam.
Vandaar het oude rijm, dat Maart
Zich duchtig roert soms met den staart."
Evenwel: de lente komt en nieuw leven openbaart zich
reeds allerwegen. Ook de oude heer Joseph Hufker te Alton
(N.-Amerika), die reeds ton doode scheen opgeschreven, is
weer tot nieuw leven gekomen. De oude heer versufte en
kende vaak zijn naaste omgeving niet meer. Hij koesterde
den innigen wensch zijn zoon, die farmer is in Australië,
vóór zijn dood nog eens te spreken. Zóólang hoopte hij nog
te leven.
Met alle energie, waarover hij nog kon beschikken, zocht
bij naar een middel om zijne gedachten bijeen te houden, en
bij vond dit in bet kaartspel. Hij speelde met zijn vrienden,
wel zes uur achtereen, en na een paar uur van rust, her
vatte hij het spel. Zóó ging het veertien dagen achtereen.
Toen kwam de zoon en deze vond zijn vader niet alleen
goed bij zijn positieven, maar in den besten welstand De
oude heer Hufker had door zijn spel een verjongingskuur
ondergaan.
Het geheim of de kunst om het leven te verlengen be
staat hierin, dat men zijn hart jong houdt, en steeds blij
moedig zijn levensweg bewandelt:
«Poog de bloeiende jeugd van uw hart te verlengen,
Rek haar van Mei tot October, tot meer
De natuur op haar' tijd moog' de lente herbrengen,
's Harten jeugd, ging ze eens heen, keert nooit weer."
Wij kunnen niet altoos in 't zonnetje wandelen en niet
overal geuren de bloemen ons tegen. Toch
«Bloemen zijn op ieder pad te vinden,
Maar niet ieder kan een ruiker er van binden."
Sommige menschen tobben altoos over 's levens verdriete
lijkheden anderen zijn zoo luchthartig en lichtzinnig mogelijk.
Voor die beiden is bet Arabisch spreekwoord een waarschuwing
»Loop uw noodlot niet na, uw noodlot zal u wel opzoeken".
Waarom bet noodlot uit te tarten? Elke uittarting is ver
keerd. Maar 't komt ook voor, dat men zich verbeeldt uit
getart te worden, terwijl daarvan toch geen sprake is.
Zoo zagen eenige studenten nabij de stad Utrecht een 4-tal
borden, waarop te lezen stond: Kom Vechten. Zij zagen daarin
een uitdaging tot een gevecht, maar niemand ziende met
wien te vechten viel, vonden ze de uitnoodiging overbodig,
trokken de borden uit en namen ze mee. Zoo was het echter
niet bedoeld. De borden wezen eenvoudig de plaats aan,
waar de kom van het gehucht Vechten" was gelegen, en
de burgemeester van Bunnik liet dan ook den snooden
diefstal niet ongestraft. Het viertal zonen van Minerva werd
opgespoord, de borden werden in beslag genomen, en tegen
de heeren werd proces verbaal opgemaakt.
Het ontstaan van de couranthaar ont-
Wetenschap en wikkeling, technische samenstelling en
teclllliek. haar nut voor de samenlering.
[Vervolg.)
De reeks van wijzigingen welke de bestaande couranten
ondergingen begint met het jaar 1795. Al dadelijk na
de vestiging van de Bataafsche Republiek in Januari 1795
werden de couranten aan het hoofd voorzien van de
woordenVrijheid, Gelijkheid en Broederschap. Spoedig
zag men daaraan toegevoegd Het eerste jaar der Bataaf
sche Vrijheid. Als gevolg van het vonnis door vrijheids
mannen tegen al wat wapens was, uitgesproken, werden
verschillende couranten zonder het tot nu toe gevoerde
stedelijk of provinciaal wapen uitgegeven. Dat van de Am
sterdamsche Courant bteef tot 1800 onveranderd aan het hoofd
van het blad staan, doch het eerste nummer van dat jaar
gaf een wapen te zien zonder leeuwen, terwijl een vrijheids
hoed en eenige andere zinnebeelden, boven en naast het
schild geplaatst werden. Zulks gaf den dichter Pieter Bod-
daert aanleiding tot de vervaardiging van het volgende rijm
Zegt mij eens mannen van verstand
Waarom op de Amsterdamsche Courant,
Zoodra wij achttien honderd schreven,
Het leeuwenpaar is weggebleven
Het is omdat wij niet in schijn
Slechts fransche kale schapen zijn,
Die macht'loos om hun naaktheid schreeuwen,
Dus voegt ons wapenschild geen leeuwen.
Maar waarom rust dan 't wapenschild
Op koopmanschap, verspreid in het wild
Het is omdat in deze staten
De koopvaardij ons heeft verlaten
Is dus geen koopmanschap in 't land
Zij is in 't printje van de Krant
Waarom is het wapen scheef gelegen?
Wel man, 't gaat steeds langs scheeve wegen
Al siert een kroon de wapenkruin,
't Gaat met de landzaak bijster schuin
Dus is met grond het oude wapen
In een toepasselijk nieuw herschapen.
In 1798 werd om zoo te zeggen openlijk de vrijheid van
drukpers afgekondigd. Bij staatsregeling werd het volgende
bepaald
Ieder burger mag zijne gevoelens uiten en verspreiden
op zoodanige wijze als hij goedvindt. De vrijheid van druk
pers is heilig, mits de geschriften met den naam van den
uitgever, drukker of schrijver zijn voorzien. Deze zijn echter
ten allen tijde aansprakelijk voor alle zoodanige handelingen
door middel der drukpers ten aanzien van afzonderlijke
personen of der gansche maatschappij begaan, die voor de
wet als misdadig erkend zijn."
Deze vrijheid van drukpers was zooveel mogelijk beperkt
om te voorkomen, dat de rechten der maatschappij en van
particulieren daardoor verkort zouden worden.
Na de aanneming der staatsregeling van 1798 gevoelde
het Uitvoerend Bewind der Bataafsche Republiek zich genood
zaakt om bij proclamatie van 22 Mei luide klachten aan te
heften over het misbruik dat van de geschonken vrijheid
van drukpers werd gemaakt en tevens te bedreigen, dat
wanneer men zich niet onthield van lasterlijk over de be
staande orde van zaken te spreken en te schrijven, daar
tegen op een strenge wijze zou worden gewaakt.
Deze bedreigingen hadden echter niet het gevolg, dat de
regeering er zich van voorgesteld had en daarom werd den
19 Juli van hetzelfde jaar, door het Intermediair Uitvoerend
Bewind een publicatie uitgevaardigd, waarbij de straf van
strenge geeseling, daarop volgende gevangenisstraf van 5 jaren
en bannissement uit het geheele gemeenebest, werd bedreigd
tegen allen, die openbare gesprekken zouden voeren of eenig
deel hebben aan het maken, uitgeven of verspreiden van
geschriften, ingericht om de tegenwoordige orde van zaken
en bestuur, eeniglijk gegrond op de ware erkentenis van
's volks onvervreemdbare oppermacht en de weering van
alle indrang op en overweldiging van dezelve, in een hate
lijk daglicht te stellen. Bij besluit van het staatsbewind der
Bataafsche Repubiek van 8 April 1802 No. 71 werdei
redacteurs en uitgevers, drukkers en schrijvers van alle
publieke nieuwspapieren aangeschreven, om zich zorgvuldi
te wachten om daden of besluiten van het Bataafsche gor
vernement als nieuwstijdingen in hun geschriften op te neme
van welker waarheid zij niet ten volle onderricht mochte:
zijn.
Daar evenwel sommige schrijvers zich niet ontzagen, om
met verwaarloozing van den eerbied en ontzag voor ieder
individueel lid der maatschappij aan het gouvernement ver
schuldigd, de handelingen van dat gouvernement op een
allezins ergerlijke wijze voor te stellen, waardoor aan dezelver
handelingen en besluiten tegen den goeden wil en meening
van het gouvernement een geheele verkeerde en met-
dezelfs oogmerk strijdende zin gegeven werd, zoo werd bij
besluit van 17 Juni 1802 No. 66 de agent van inwendige
politie aangeschreven om de persen, waarop de nieuwspapieren,
vallende onder de termen van bet, besluit van 8 April No. 71
werden gedrukt, bij provisie te doen verzegelen. Vervolgens
werd dienzelfden agent bij besluit van 28 Juni No. 65
ten strengste gelast zich van de zegeling der drukpersen
welke tot het opleggen van zulke schandbladen werden
misbruikt, niet te laten afschrikken door de achterhouding
van den naa n des drukkers en het voorgeven der uitgevers,
dat zij daarvan onkundig zouden zijn, vermits in zoodanig
geval de winkel van den uitgever moest worden gesloten
en verzegeld, tot zoolang des drukkers naam en plaats dei-
perse zou zijn aangewezen, alles onder reserve van zoodanige
andere maatregelen als waartoe de hardnekkigheid der auteurs
van zoodanige twist en tweedracht stokende geschriften het
staatsbewind mochten noodzaken.
