dat deze man de vraag schept, waarvoor de fabriek werkt.
Zendt den omroeper vooruit in dorp en stad en als de
wat-'en met uw artikel binnen komt, gaan de handen van
zelf naar het begeerde, waarvoor de nieuwsgierigheid is
gewekt, daarom: adverteert!
De N. Ct. zet naar aanleiding eener redevoering van
nir. Verkouteren over »Onze Oranje's" uiteen, dat de ruim
verbreide voorstelling van den grooten rijkdom onzer
Koningin eene legende is, rijkdom aan op geld waardeer
bare zaken is bedoeld.
Merriman en de meisjes.
By de opening van de niewe Hoge school voor meisjes te
Kingwilliamstown inde vorige week hield de heer Merriman een
toespraak waarin hy met veel nadruk gewaagde van de noodza
kelikheid om onze meisjes goed op te voeden tot knappe, eerbare
vrouwen van goed karakter. Er werd in Z. Afrika bizonder
veel aandacht gewyd aan de opvoeding van meisjesdoch,
hoeveel het ook al kosten moge, Zuid Afrika betaalde bier
mede slechts een schuld die aan het vrouwelike geslacht
toekwam. Hy was er zeker van dat niets meer zou bydragen
tot de algemene en ware welvaart van het land dan de
ede opvoeding der vrouwen. Het karakter van de Europe-
inse Afrikaners werd omhoog gehouden door de invloed
van de vrouw en van de Bybel. Spreker sprak vervolgens
een woord van lof en bewondering over de vrouwen der
ortrekkers die de wildernis met hun echtgenoten introkken,
y vroeg de meisjes om er aan te denken, dat het afleggen
van eksamens maar het geringste deel der opvoeding was.
:y hoopte dat de dag nooit zou aanbreken dat ze zich aan
het politieke leven zouden willen wyden. Het grote doel
van de vrouw moest zyn om een fyn beschavende invloed
uit te oefenen op de haar omringende samenleving. In plaats
van zich over stemrecht te bekommeren, moesten zy helpen
om de boezemzonde der Europeanen te bestryden, nl. ploer
tigheid. Vervolgens spoorde hy de meisjes aan om meer
.a het zingen en minder aan pianospelen te doen, en zich
je te leggen op de vakken die zy als vrouwen in de
)ing der vrouw nodig hebben.
«Roei de Taal Uit!"
In een uitgave van de «Saturday Review" verscheen onlangs
t n schrijven van zekere Alderson van Kimberley over de Hol
landse taal in Z. Afrika. Deze meneer geeft lucht aan zijn opge-
ropt gemoed en zegt als volgt: «Ik stel mij voor, dat er maar
n middel is om de Engelse belangen in Z. Afrika te be-
eiligen en te bevorderen en verdere verdeeldheid te voorkomen,
n dat is het uitroeien van de Hollandse taal, die naar ik
weer, altyd geweest is en nog is, onze werkelike en enige
and in dit land. Er wordt by ons voortdurend op aange-
ongen om de twee rassen met elkaar te verzoenen. Maar
litiek gesproken, hebben er nooit twee rassen onder de
itinensen in Z. Afrika bestaan. Als er geen twee talen
aren geweest in dit land, dan zouden de botsingen van
99 en de jaren daarvoor nooit hebben plaats gevonden."
De schryver stelt dan nog voor om een fonds by elkaar
brengen met het doel om daarmee de Hollandse taal uit
roeien. Wat moet men van zo'n armzalige vent denken
(De Transvaler.)
«Goeden Vrijdag speelt Bloemendaal
Sport. tegen eene Garnalen-combinatie" meldde
ons een biljet voor het raam van den
kenden sigarenwinkel.
De Garnalen-combinatie bestond ditmaal uit Haarlem II
i III spelers, het Bloemendaal-elftal uit Bloemendaal I en II.
Onze oud-captain Koolhoven was uit «Moffrika" overge
komen, en bleek het spel lang niet verleerd te zijn. Bij het
opstellen komt Bloemendaal tot de ontdekking dat «Punch"
niet aanwezig is, de reserve-keeper was niet aangeschreven,
zoodat er niemand tusschen de palen stond. Daar duikt
plotseling een lange gestalte op (de bekende Haarlem-back)
«Mevrouw Schulze?" vroeg Aldegonde, «wat moet die
naam hier beteekenen?"
Och!" begon op eenmaal de knappe Willemijn en liet het
kopje een weinig verlegen hangen, «indertijd toen wij samen
van Helmond naar Venlo in den trein zaten, was het mode
incognito te reizen. U mag daar uw neef dus geen verwijt
van maken want ik heb het ook gedaan."
«Wilhelmina riep hij op eenmaaal geprikkeld en liep
naar haar toe, terwijl een vurig rood over zijne wangen toog.
«Wilhelmina?" herhaalde Aldegonde, «waar komen nu
op eens al deze rare namen van daan
«Maar ik heet niet Wilhelmina." fluisterde zij en boog
't kopje nog dieper, «ik heet Agatha, Agatha van Brits, de
vrouwelijke Ahasverus, als ge u dien bijnaam nog herinnert."
Agatha van Brits?" riep hij, «en u is dus geen Schulze
U heeft dus nog geen drie mannen gehad? En is er geen
in Siberiii gestorven En geen te Parijs in dien rumoerigen
Ravachol-tijd
«Gerard, wat bazel je toch?" kwam Aldegonda daar tus
schen, «je kent toch mevrouw van Brits' levensgeschiedenis
op je duimpje!"
»Ja!" zei hij en zag zijne tegenstandster met triumfeeren-
den blik aan, «deze bijzonderheden heeft ze mij alle tusschen
Helmond en Venlo verteld!"
Beide tantes keken mevrouw van Brits heel ontsteld aan.
Van zulk een houding begrepen zij niets! En dat van eene
vrouw als Agatha, wier karakter beiden steeds zonder eenige
smet of blaam was voorgekomen.
«En wij hadden Gerard nog als zooveel goeds van u ver
teld!" liet Aldegonda zich bekommerd ontvallen.
«Ja, ja!" glimlachte de ontmaskerde, «wij geven elkaar
blijkbaar niet veel toeIk ontken niet, dat gepaster geweest
ware, wanneer wij destijds tusschen Helmond en Venlo
kaartjes gewisseld hadden maar amusanter was het stellig
zóo."
«Amusanter?" riep Adelaide. Agatha-liefIk herken u
heelemaal niet meerDat is ik vind er tot mijn spijt
geen verschoonerder woord voor dat is watheel
avontuurlijkEn wanneer een heer zich nog eens zoo iets
veroorlooft maar eene dame!" Dit zeggende trok ze
haar fijn neusje op.
«Ach!" antwoordde zij en wendde zich plotseling om,
zoodat zij vlak in de naar omhoog ziende oogen van den
knielenden aanbidder keek, »'t spijt me 't allermeest, dat
ik op dat alles slechts iets antwoorden moet, dat uwe
illusiën vernietigt: ik heb zoo'n slecht geweten!"
Zij liet zich op een taboeret glijden en legde beide handen
die met het heilige voornemen bezield was, bloemendaals
goal te verdedigen. «All right" zegt Yan Rietschoten, de
welgedane gestalte van scheidsrechter Utermark plaatst zich
in het midden, het spel begint.
Een opdringen der garnalen, en
«een lange knaap,
een gat in 't net,
een schot, een schreeuw:
garnalenpret."
Na deze overrompeling is de verdediging der gastheeren
op haar hoede, en van doelpunten komt voorloopig niets.
De keeper, zijn fout betreurende, verdedigt zijn doel met
leeuwenmoed, diverse schoten worden geretourneerdver
melding verdient een schot van den middenvoor der garnalen,
die, uitgezonderd zijn blauwe broekje, bijzonder veel op
een garnaal geleek, en door Jacobi al vallende gestopt werd
(het schot natuurlijk).
Langzamerhand komt de Bloemendaal-voorhoede in actie.
Van Riessen jr., de eminente voorhoedespeler, is enkele
keeren gevaarlijk doorgebroken, eindelijk heeft hij succes
met een zuiver schot. Direct na den aftrap bemachtigt
genoemde speler weer den bal, een snelle rush, een pracht
schot, en
«een witte vent,
in 't garnalen doel
een reuzenschot:
B. V. V.-gejoel."
Met de rust is de stand dus 21 in 't voordeel van
Bloemendaal.
Na de rust eene tolale garnalen-overheersching. Speciaal
is het de rechtsbuiten die goed werk verricht. Die wacht
am Rhein" zingende was de speler op het veld gekomen
en van zulke lui verwacht men veel. Hij liep dan ook ver
bazend snel, zoo ongeveer met eene snelheid van nul komma
zes repetent in de minuut, daarbij was zijn combineeren
uitstekend en zijn scbot beslist doodeljjk. Zijn groene hoofd
deksel (of het een pet of een hoed was kon ik niet zien)
scheen verlammend te werken op den half-back, zoodat hij
dikwijls vrij spel had. Twee van zp'ne uitstekende voorzet
ten worden benut, zoodat time komt met eene 3 2 over
winning voor de klasse der schaaldieren, orde schaalkreeften,
familie der langstaartigen.
Spelers en publiek willen het veld reeds verlaten als
plotseling Utermarks siréne weer klinktde speeltijd is
verlengd. Bloemendaal wil blijkbaar ophalen, de ecmbinaH»
grooter overwinning boeken. De laatsten krijgen hun zin.
Zij weten nog 2 goaltjes te fokken, zoodat de werkelijke
eindstand 52 is.
De medaille-wedstrijd Bloemendaal IA. F. C. II.
Het weer liet ons nu niet in den steek, A. F. C. is geen club
die het terrein zal verlaten, zoodat èn publiek èn Bloemen-
daalspelers al bij voorbaat in hun nopjes waren
Maar de B. V. V. schijnt pech te hebben met hare medaille
wedstrijden A. F. C. II was slechts met zeven spelers opge
komen. Vervelend voor het Bloemendaal-bestuur, vervelend
voor den uitlover van den pracht-medaille. Niettegenstaande
wordt besloten te spelen, tegelijk worden eenige van onze
reserve-spelers gewaarschuwd, om met half-time A. F. C. te
versterken.
Bloemendaal verschijnt met het volgende elftalH. Zweerts,
L. v. Hooff, J Koolhoven, J. Velthoven, W. v. Rietschoten,
D. Houtgraaf, L v. Kessel, H. v. Riessen, C. Blankevoort,
H. Lansdorp, G. v. Riessen.
Natuurlijk is het niet veel anders dan aanvallen en ver
dedigen op het A. F. C.-doel. Een twintigtal schoten belan
den over of naast het doel, terwijl degenen op het doel
naar behooren door den keeper behandeld worden. Pas een
half uur na het begin weet «Tobbi" het eerste punt te
maken. Niet lang hierna komt Blankevoort voor den keeper
te staan. Dit zegt genoeg20 stond het. Dan een plotse
linge doorbraak van A F. C., een strafschop wordt gefor
ceerd, en de stevige aanvoerder van A.F. C. benut hem.
op zijne schouders.
«Wij hebben allebei komedie gespeeld, maar ik verreweg
het allermeest, want voor u nog een woord met mij gesproken
had, wist ik reeds wie u wasik ontdekte dit, terwijl u
sliep, door even uw rondreisbiljet in te zien. Kan u mij
dat vergeven
«Ach!" zei hij ontgoocheld en zag haar op eenmaal wan
hopend aan. «In elk geval", ging zij plotseling met eene
stem, die vaster en luider werd, voort, «moet ge mij die
onbeschaamdheid vergeven
Anders vergeef ik u den vrouwelijken Ahasverus niet en
de actrice, die het heele vaste land onveilig maakt. Waarlijk,
dat is ook maar niet zoo licht te verduren
«Maar heeft u dan over mij zoo zachtaardig gesproken
vroeg hij.
«Pardon, daar is een groot onderscheid tusschen Ik deed
het, terdege wetende wie u was. Bij mij kwam het dus op
eene plagerijtje neer. U daarentegen sprak met de volste
overtuiging uw persoonlijk oordeel over mij uit, en dat me
die attributen ooit uit het geheugen zullen gaan, is bijna
niet mogelijk Neen, meneer, ik heb vrij wat meer te vergeven
Wie was het ook weer, die het allereerste de andere partij
beloog? U, en alleen, heeft ten slotte de geheele komedie
op uw geweten, en ik wasch derhalve mijne handen in
onschuld."
«Ach!" riep hij hartstochtelijk, «deze komedie was immers
slechts de weg naar mijn geluk En hij sloot de glimlachende
zalig in zijne armen. In dit oogenblik gluurde tante Alde
gonde door een speet der portières.
Het laatste kwartier had haar allerlei dingen doen bijwo
nen, waarvan 't eene al meer shocking was dan 't andere,
maar wat zij nu zag, deed der arme ziel beseffen, dat het
hoe langer hoe erger werd.
«Gerard!" riep zij met eene klagende stem, «dat wordt
hoe langer hoe ergerO Agatha, wat doe je daar
«Wij stellen het programma onzer huwelijksreis vast!"
riep Sanderheem zijne verontwaardige tante bout toe, «de
wereld is een waar paradijs
«En," zei mevrouw van Brits en sloeg hare armen sans
gêne om zijn hals, «de streek tusschen Helmond en Venlo
is er 't beste plekje uit
«Pardon!" viel Van Sanderheem haar bout in de rede,
«u weet, tanteslief, dat ik uw fijn gevoel altijd gespaard
heb. Ik kon alleen als suikerzoet ventje, als een engel van
een jongen in uw smaak vallen, en daarom heb ik me
in uw bijzijn ook altijd zóó gehouden. Het was misschien
overdreven vereering, want niemand kan het mij ten kwade
Vijf minuten voor rust weer zoo'n overrompeling, de achter
back loopt knusjes te wandelen met een toeschouwer, een
penalty is er het gevolg van. Pasteuning plaatst zich nog
eens achter den ba', zoodat Zweerts ten tweede male moet
visschen. Een kranig stukje werk van de zeven A. F. C'ers
om met half-time een gelijken stand te bewerken.
Na half-time speelt A. F. C. II met een Bloemendaal II, Rap
II, A. F. en H. C. elftal tegen Bloemendaal I.
Bloemendaal vertoont veel beter werk, inzonderheid de
wingmenschen en de linksbinnen. Geleidelijk wordt de score
opgevoerd achtereenvolgens door Lansdorp, Blankevoort Lans
dorp en v. Kessel. Bloemendaal heeft dus hare negende
medaille verdiend met eene 62 overwinning.
Bij A.F. C. II waren goed de keeper, de midden-half
back en de linksuiterst, bij Bloemendaal de voor-back, de
linksuiterst, linksbinnen en rechtsuiterst.
Om ongeveer half vijf had de uitreiking plaats in hotel
«Zomerzorg". In welgekozen bewoordingen wenschte de
voorzitter der B. V. V. den captain van het winnende elftal
geluk met de negende madaille en eindigde met een «three
cheers" voor A. F. C. II. Op zijn beurt sprak de aanvoerder
van Bloemendaal zijn dank uit aan den gever, daarbij den
wensch uitende, dat hij met zijn elftal meer van deze
«plakkies" mocht verdienen.
De captain van A. F. C. II vroeg verschooning voor de
slechte opkomst van zijn elftal, en cheerde na zijn toespraak
met de aanwezige A. F. C.'ers voor Bloemendaal. Hiermee
was de plechtigheid afgeloopen. Cesar Eno.
Van verschillende zijden hoort men klachten dat bij de
jongste internationale ontmoetingen buitenlanders vuil" d.'I.
levensgevaarlijk voor hunne tegenstanders speelden. Ware
het niet goed een internationale lijst van fatsoenlijke clubs
aan te leggen
Maar ware het niet tevens goed geen internationale wed
strijden in ons land te organiseeren als die van Paaschmaandag
alvorens men wist dat de beslist elf beste nederlandsche spelers
voor ons land konden uitkomen?
Haarlem. In de rotonde van bet
Uit andere ge- Museum van Kunstnijverheid is de ver-
meenten. zameling van oorspronkelijke graphische
werken van moderne meesters Zondag
aanstaande nog geopend.
Het croudleer vervaardigd doov den heer Mensing, dat
zooveel belangstelling heeft opgewekt, blijft eveneens nog
eenigen tijd ter bezichtiging geste!1.terwijl eenige proeven
van het werk der leerlingen aan het mu:nn verbonden
school voor Kunstnijverheid in het trappor?ga'Npo erd.
Dinsdag 20 April zullen de werkzuamhed-v, aar. genoemd©
school worden hervat.
Zondag is de toegang kosteloos.
De haarlemsche bladen jammere; over eon verlies voor
deze stad door het vertrek van werklieden der centrale werk
plaats naar Amersfoort. Waarom niet 'Sever onderzocht wat
de eigenlijke oorzaak is, dat groote werkplaatsen zooals ook
die der Conrad in Haarlem niet gedijen 1
Wij kunnen onze lezers, die een staat ttna.o aan het woord
willen zien over de onmisbaarheid der empirische weten
schappen en een natuurfilosoof over de vrijheid dier weten
schappen aanraden, in de groote bladen van Donderdagavond
op te slaan de redenen gehouden bij de opening van het
12e natuur- en geneeskundig congres te Utrecht.
Men meldt uit IJmuiden aan de Stads-Editie dat bedorven,
althands afgekeurde schelvisch en kabeljouw ondershands
is verkocht om te worden gezouten en gedroogd Zijn wij
goed ingelicht, dan is de gezondheidscommissie voor Velsen
door het gemeentebestuur om advies gevraagd over eenige
bepalingen die ook hierin voorzien, zoodat het verboden zal
zijn in slechten staat verkeerenden visch, langs welken weg
ook, de gemeente in te voeren.
duiden, dat ik mij daarvoor elders schaieloos heb gesteld!"
«Adelaide!" zei Aldegonde, «ik geloof dat het tijd wordt,
dat wij beiden voor eenige oogenblikken de kamer verlaten.
We zullen wat bromkali innemen, want ik ben heelemaal
abattueEn Gerard en mevrouw Van Brits hebben elkaar
stellig nog heel wat te zeggen."
Sanderheem vloog naar de deur en deed ze met zijne ge
wone gelanterie voor de tantes open, raapt., nog een be
schilderden potlepel op, dien Adelaide had laten vallen en
sloot toen met een zucht van verlichting de deur.
«Nu zijn wij beide gecompromitteerden dus alleen!" zei
Agatha glimlachend, «weet u een middel tot verzoening?"
„Ja," riep hij, «wij foppen elkaar in 't vervolg niet
meer, r'ijden nog eens van Helmond tot Venlo, wetende wie
we zijn, en doen dat liefst zoo spoedig mogelijk, b. v. op
de huwelijksreis
Zij keerde zich half om en trommelde met de vingers
op den schoorsteenmantel, zoodat hij hare gelaatstrekken
niet kon zien. «Ik wed, mevrouw," ging hij voort, «dat
wij al lang de handen ineengeslagen hadden, als men ons
wederkeer ig niet zoo aangeprezen had Als twee idealen
wis'en we niets met elkaar aan te vangen. Nu bracht ons
het toeval in vrijheid gedresseerd bij elkaar en toen sprong
de knoop dadelijk, tenminste bij mijIk vervul dan ook
slechts een lievelingswensch mijner tantes, als ik om uwe
hand vraag
«Nu toch nog," zeide ze ietwat verlegen, na deze laatste
onthullingen? «Het blaadje is eenvoudig omgekeerd," ging
hij voort. «Vroeger wilden de tantes, en wilde ik niet; nu
wil ik, al verzetten zich ook alle tantes der wereld daar
tegen En dan nog ditonzr- liefde is jong, maar zij heeft
toch reeds haar degelijkheid getoond. Ik heb van uw ver
mogen niets geweten, en u evenmin iets van mijne goederen.
Geen stoffelijk voordeel, om 't welk men zoo menigmaal
een huwelijk aangaat, heeft op ons beiden invloed uitge
oefend; wij stonden tegenover elkander als mensch tot
mensch, ja, ik was vast besloten, zelfs over de gewone
vooroordeelen heen te stappen om u aan mij te verbinden.
Ik zou u naar Weenen nagereisd zijn, en niet waar: u zou
den armen schilder verhoord hebben, ofschoon ik niet ont
kennen mag, dat bet mij zóó veei welkomer is Agatha
ging hij voort en knielde voor haar op het tapijt, «zeg mij
toch, dat gij den armen schilder in genade aanneemt en
hem niet van u verstooten wilt, omdat hij een gedresseerd
man van dc wereld is, en eene eerbiedwaardige reeks voor
zaten en een paar landgoederen heeft
