EEI -1 I Prijs halfjaar bij voort tal in Prijs nummer Handel en Industrie. De keuken in De Clercq's proefstation te Bloemendaal. Over het steriliseeren van groenten in de huishouding. Gehoor gevende aan een vriendelijke uitnoodiging ons door den heer D. de Clercq van het bekende technische bureau alhier gedaan om speciaal zijn afdeeling steriliseeren van groenten eens te komen bezichtigen, werden wij opnieuw getroffen door de voor- beeldelooze mate van reinheid waarmede de jonge groenten alhier werden verwerkt. Toevallig was ons juist onderstaand artikel, gewijd aan het steriliseeren van groenten in de huis houding, uit de Wereldkroniek van 25 Juni j.l. onder de oogen gekomen, hetwelk we als geknipt vonden om het een plaatsje in ons blad in te ruimen. Velen onzer lezers is het zeer zeker bekend, dat men voor jonge versche groenten enz. niet meer alleen op den zomer is aangewezen, doch dat men met het meeste gemak en zeer eenvoudig alles klaar kan maken in den tijd, dat het over vloedig en goedkoop te krijgen is en het dan kan bewaren tot den winter of zoolang als men wil. Wat toch is het geval? Wilde men vroeger wat bewaren, dan werd dit in bussen gedaan en had men groote hoeveelheden, dan kwamen de Keulsche potten voor dag. De groente werd van het noodige zout voorzien en men ging dan met een ge rust hart den winter in. Wat een verschil met nuHet bezwaren van de groenten en vruchten in glazen doet aan den smaak niets af en men is in staat alle soorten groenten, zoowel als vruchten, vleesch en visch te bewaren tot den dag, dien men maar mocht wenschen. Verschillende manieren zijn geprobeerd, vele systemen hebben opgang gemaakt en vele zijn ook weder verdwenen. Het is wel de groote verdienste van den heer Hüssener, dat er een sy steem gevonden is, waardoor de producten (in glazen gedaan, van de lucht afgesloten en dus in luchtledige ruimte te be waren) absoluut versch blijven, niet alleen gedurende enkele dagen, maar jaren lang. Ook in Nederland zijn vele systemen bekend en de baanbreker voor dit versch bewaren is de heer D. de Clercq te Bloemendaal geweest, die nu een tiental jaren geleden daarvoor in Nederland propaganda maakte en die methode hier te lande heeft ingevoerd. In die tien jaren is er op dit gebied ook weer heel wat gebeurd. Hen heeft verschillende proeven genomen, om de groenten enz. spoedig en goed in de glazen te krijgen en het werk voor de huisvrouwen tot een minimum te beperken. Het geheele systeem berust op het volgende. De glazen, met een vlak geslepen rand, worden gevuld, op den rand wordt een gummiring gelegd en daarop komt dan het deksel, ook met een geslepen rand. Door de glazen te verhitten, komt er spanning in en wordt de lucht naar buiten geperst, niettegenstaande de deksels door middel van een veer of beugel op de glazen gedrukt worden. Zijn de glazen ge durende den vereischten tijd aan een kooktemperatuur bloot gesteld geweest, dan worden deze weer afgekoeldmaar nu kan de ontsnapte lucht niet weer in de glazen terug, doordat de deksels stevig op de luchtledige glazen worden gedrukt. De groote vraag is, als de technische bezwaren van kwaliteit van glas, gummi enz., reeds zijn opgelost, op welke manier men de glazen het best verhit. Er zijn verschillende systemen en wel door water, door stoom of door water en stoom. Het zou ons te ver voeren, om de voor- en nadeelen van heteene of andere systeem hier breedvoerig uiteen te zetten, doch wij volstaan met te constateeren, dat jarenlange proeven bewezen hebben, dat een verhitting alleen en uitsluitend met water, dus door het plaatsen van de glazen in een ketel met water, dat dan aan de kook wordt gebracht, niet alleen het meest practische en het doelmatigste is gebleken; maar bovendien ook het eenvoudigste. Men moet toch met alles op zeer grooten eenvoud bedacht zijn, want alle mogelijke extra werk brengt extra zorg mede en hoewel het een en ander in theorie mis schien heel mooi en aardig kan zijn, wij hebben te doen niet alleen met onze huismoeders, maar ook met de noodige hulp in de keuken en ook die hulp moet men te vriend houden. Het versch bewaren der groenten, vruchten, sappen, vleezen en visch is op de volgende zeer eenvoudige manier tot stand te brengen. De daarvoor door vorm en kwaliteit geschikte glazen, o. m. de Garantie-glazen van het zoo gunstig bekende De Clercq's Proefstation te Bloemendaal (N.H.) worden gevuld, daarna gesloten en geplaatst in de daarvoor pasklaar aanwe zige ketels, hetzij geëmailleerd, hetzij getint of verzinkt. De ketels worden geheel gevuld met water op het vuur gezet, het water aan de kook gebracht en dan laat men dit zoo lang koken, als de kookboekjes aangeven; daarna worden de glazen uit de ketels gehaald, of ook, men laat ze in de ketels af koelen en men is klaar. Kan het eenvoudiger en kan het gemakkelijker? Alleen bij vruchten brenge men het water niet aan de kook, maar slechts tot zeventig tachtig graden, hetgeen het kook boekje weer nauwkeurig aangeeft en wat te controleeren is op een thermometer, in den hiervoor bedoelden ketel aange bracht. Het is ons toegestaan een kiekje van de keuken te nemen uit De Clercq's Proefstation. Daar worden ieder jaar een tien duizend glazen gevuld, alleen om altijd weer opnieuw proeven te nemen, om recepten te controleeren, de kwaliteit der glazen enz. na te gaan, enz. enz. en het gevolg daarvan is, dat ook weer ieder jaar het kookboek der firma De Clercq met nieuwe gegevens en nieuwe recepten verschijnt, zoodat ieder gebruiker van de glazen van de firma De Clercq ook van de ervaringen dier firma kan profiteeren. Het spreekt vanzelf, dat het aantal van tienduizend glazen te groot is, om dit voor eigen gebruik te bestemmen, vandaar dat deze glazen ook gevuld verkocht worden, opdat men met de producten kan kennis maken, alvorens er toe over te gaan zelf het steriliseeren (zooals men deze bewerking voor het versch bewaren noemt) ter hand te nemen. Dat alles met de noodige zorg en zuiverheid gepaard gaat en er streng gelet wordt op alle hygiënische voorschriften, behoeft wel geen betoog. Het tweede kiekje,dat wij konden nemen, jtoont [ons hoe daar in dat kleine Bloemendaal onder de hoornen den geheelen dag glazen en ketels en andere dingen verzonden worden en hoe dicht een en ander ook bij het station der H. IJ. S. M. is gelegen, men toch maar zoo hoog mogelijk opstapelt, om met bet uitvoeren der orders niet acbter te raken. Vooral in den zomer heerscht daar een enorme drukte. Ieder, die er iets meer van wil weten, ga daar eens zien; verschillende personen, zoowel dames als heeren, zijn be reid u een en ander te toonen. Juist toen wij daar kwamen kijken, waren er enke dames-leeraressen der Amsterdamsehe Huishoudschool met haar leerlingen en ons werd verzekerd, dat dergelijke bezoeken niet tot de zeldzaamheden behooren. Men is dan ook zeer op deze bezoeken gesteld, om zoodoende een gewenschte contróle te hebben op het bedrijf van het proefstation in het algemeen en van de keuken in het bizonder niet verwijderen kan, die met kwistige hand door de Maat schappij verspreid worden. De illustraties zijn over het algemeen niet kwaad, al lijken ze bij de eerste beschouwing wat bont. 't Zijn repro- Ij ducties naar schilderijen van den duitschen schilder Ger- stenhauer, alle naar en in de natuur geschilderd. De heer G. is een handig en bekwaam artist en reeds zijn honderdet zijner stukjes met succes in den handel gebracht. De repro- ducties zijn in drie kleuren vervaardigd ter drukkerij van Morks Geuze te Dordrecht, die zich op dit gebied als eersti specialisten tot zelfs ver in het buitenland een grooten naam hebben verworven. Wie Victoria-Bron-reclame. leeren wil goede, doeltreffende reclame te maken, zou zich, aangezien >een mensch nooit t6 oud is om te leeren", kunnen wenden tot den heer A. Koolhoven, den directeur dei- Maatschappij tot Exploitatie van de Victoria-Bron te Ober- lahnstein, te Bloemendaal woonachtig. Herhaaldelijk is reeds gebleken welk een gelukkigen greep de heer Koolhoven steeds weet te doen als de quaestie van reclamemaken voor de Victoriabron op het tapijt .komt. Zoo is ook thans weder door hem een x-eclame bedacht die haar doel niet zal missen 't zijn n.l. de bekende gekleui-de kaarten van Gerstenhauer, gevat in een eenvoudig zwart lijstje op op welks onderx-and in goud de naam der Maatschappij is aangebracht en wej zoodanig dat men, zonder het geheel te beschadigen, deze Zonder verant woordelijkheid der Redactie. Neutrale enKatholiekeArtse xi-1 Vereenigingen. Hooggeachte heer Redacteur! Gelieve mij voor de volgende regelen gastvrjjheid te verleenen in Het Bloemendaalsch Weekblad naar aanleiding van het artikeltje in genoemd geacht orgaan in het nummer van 9 Augustus over de katholieke artsen. Ik betuig U bij voorbaat voor Uwe bereidwilligheid mijn harte- lijken dank. Vooraf deel ik U iets geheel gelijksoortigs enLj— toch ook weer iets geheel anders mede. In Frankrijk is opgericht een socialistische artsen-ver- eeniging met aanvankelijk ongeveer 150 leden. Deze leden verklaren dat, voor zooverre de geneeskunde een wetenschap is, deze moet worden beschouwd in het stelsel der historiseh- materialistische wijsbegeerteen, y_QA& H de genees- jj kunst een vak, een beroep io, uii, mueo «orden opgevat 11 volgens het beginsel van den klassenstrijd, volgens de I antithese tusschen kapitaal en arbeid. Ik kan u, hooggeachte heer redacteur, de ernstige ver- I zekering geven, dat bij deze vereeniging geen bisschoppen 1.1 voor advies zijn aangezocht. Neutraliteit in den juisten zin des woords, en niet bedek- ;J kend een ander wei-eldinzicht, blijkt ook meer en meer een uitstervend begrip, een zielkundige onmogelijkheid te worden op het verheven gebied der geneeskunde in hare dubbele beteekenis van wetenschap en beroep. In de neutrale »Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der geneeskunst", die wij hoogelijk eeren om alles wat wij, katholieke artsen, in haren hoogen arbeid mogen eeren, zijn enkele honderden leden katholiek. Deze belangx-ijke minder heid verliest wegens het neutraal karakter der maatschappij geheel hai-e zelfstandigheid, haar souvereiniteit in eigen kring en hare ontwikkeling der geneeskunde in het licht der christelijke wereldbeschouwing. Ti-eden zij uit en vormen zij eene zelfstandige weten schappelijke vakvei-eeniging, dan staan zij op eigen grond slag en federatief kunnen zij dan samenwerken voor de al- gemeene medische vakbelangen, waar dit voor ons kan en moet, met de collegae-leden der neutrale en wellicht in de toekomst nog andere geneeskundige vakbonden. Samenwei-ken als broeders, als vx-ije Nederlanders! Blijve, u hoogachting betuigend, Uwe, u dienstw. dw. Gouda, 14 Juli 1910. Dr. A. C. A. Hoffman. wetten, het zijn alle plechtige en hoogdravende woorden welke maar al te dikwijls dienen om do afzichtelijkheid der misbruiken te bedekken! Indien de wet goed is, moet zij behouden blijven indien zij slecht is, moet zij veranderd worden dit leeren wijsheid en ondervinuing. Al bet overige is alleen goed om de lichtgeloovigheid der domme menigte bezig te houden, of om de handige lieden te hulp te komen die van de onervarenheid van anderen leven. Bestaan er dan onbeweeglijke wetten voor eene maat schappij, welke leeft, dat is welke onophoudelijk verandert en zich wijzigt? Kan men een volk tot mummie maken? Hoe! wij, wien de wereld tegenwoordig toebehoort, wij die den rijkdom voortbrengen en verbruiken, zijn wij niet de beste rechters om te beoordeelen wat aan onzen voorspoed past; zijn het de dooden, die de leven den moeten besturen? Moet de wet dan ver steend blijven tusschen deze kille vingeren, welke verstijven wat zij aanraken? Leeren dat de wijsheid en de ondervinding aan onze staats lieden? Maar laten zij dan acht slaan op den oorsprong dier heilige wetten. Hebben onze vaderen ze niet gemaakt en in grooten getale Hebben zij, weerspannige zonen, daardoor het vaderlijk erfdeel verworpen? Het is waar dat onze voorouders zich niet eerbiediger hadden betoond jegens hunne eerbiedwaarde vooroudeis, en dat ook zij de stoutheid hadden om te leven. Ik twijfel niet of in die gelukkige eeuwen zul len de vroegere ministers ook wel den onder gang der wereld hebben voorspeld: ik twijfel evenmin of men zal, na ons onverstandig en revolutionnair te hebben genoemd, eenmaal ook wel onze wijsheid en ondervinding opdelven om daarmede onze kinderen onder het juk te brengen en dom te houden. „Men herhaalt op deftigen toon dat iedere hervorming verdacht en gevaarlijk ismaar te I beweren dat elke nieuwigheid verkeerd is, staat gelijk met te bekennen dat al het ouderwetsche, waarop men zich beroept, slecht is geweest in den oorspi-ong; want van al deze oude zaken is er niet ééne, welke in haren tijd niet nieuw is geweest. Het alphabet, het schrift, de druk kunst, zijn ook verdachte nieuwigheden geweest; deze administratie, waarop men zoo trotsch is, moet ook door iemand zijn uitgevonden. Indien de dwaasheid van heden verandert in de wijs heid van morgen, dan zou het wenschelijk zijn hen, die aan de toekomst arbeiden met minder minachting te bejegenen. „Wat de verplichte lofrede op de ministers en hunne deugden betreft, de Hemel beware mij dit heilig vertrouwen te schokkenDat de administratie al het genie der natie vereenigt, daaraan twijfel ik niet; dat de burgerlijke uniform alle talenten en kennis geeft, daar ben ik zeker van. Er is geen surnumerair of hij is een voorbeeld van ijver, geen bureau, of het is onfeilbaar, en om alleen te spreken van de ministers, er is geen die eene fout heeft begaan, geen, die ooit heeft gefaald. Wat dit punt aangaat, doe ik een beroep op hen zelve; is er een, die ooit eene dwaling heeft erkend? Maar, laat het mij vergund zijn te zeggen, elke wet rust op wantrouwen er is geene enkele wet, die alles aan de deugd der burgers over laat. „Waarom zoovele wetten tegen kwade trouw, bedrog en geweld Hebben wij dan het recht om de eerlijkheid onzer naburen te verdenken? Waartoe dit militaire wetboek, dat in zekere gevallen gelast den soldaat te degradeeren en zelfs te fusilleeren? Is dat geen aanval op het teerste punt, hetwelk er in de wereld bestaat, de krijgsmanseer Nochtans aarzelt de wet niet. en daar zij voor elkeen is gemaakt, is zij voor niemand beleedigend. Indien zij onze deugd zame ministers niet bedreigt, zal zij ons treffen op den dag waarop wij, door eene wenteling van het rad aan het bewind gekomen, de voetstappen onzer wijze voorgangers niet zullen volgen. Wij nemen de gemeene wet aan. Met welk recht ziet gij daarin eene beleediging? „Of zult gij bij toeval zeggen, dat indien de fortuin ons op uwe plaats stelde, gij uit eerbied voor het gezag het stilzwijgen zoudt bewaren Ik betwijfel deze grootmoedigheid; ik vraag u zulk offer niet. Het gezag critiseeren, is het eenige middel om het te betoomen en desnoods om het te hervormen. Of moet ten aanzien der regeering hetzelfde gelden als bij de lawinen, welke men zwijgend voorbijgaat, omdat het minste gerucht ze doet instorten? Aanschouwt dan welke de rampzalige landen, welke de volken zijn, die door de omwentelingen worden verscheurd, het zijn altijd die, waar men zwijgt. De menschelijke geest gelijkt op den stoom. Door bovenmatige drukking ontploft hij; in zijne kracht geëerbiedigd, houdt hij alles in den gang. „Maar, zegt men, indien men heden een stap doet, zal men morgen een tweeden moeten doen. Ongetwijfeld de beweging is het leven maar iedere dag beeft zijn zorg, en de weg, dien wij heden afleggen, zal dien van morgen verkorten. Neem u in acht, roept men ons toe, men stelt u voor den vreemdeling na te volgen. En waarom niet Volgt de vreemdeling dan ons niet na? En vindt gij deze navolging niet heel natuurlijk De wereld is eene uitge breide handelsplaats deze ruil van denkbeelden vei-spreidt rijkdomde afzondering brengt slechts algemeene armoede voortHoe meer wij elkander naderen, hoe meer de vooroordeelen, de hatelijkheden, de vijandschappen vermin deren. Verbindt de menschen met elkander, veieenigt hen in denkbeelden, instellingen en belangen, dan zullen zij spoedig erkennen, dat zij tot hetzelfde gezin behooren, dat zij broeders zijn, die niets vuriger willen dan elkander omarmen. „Wanneer veranderen? voegt men er nog bij, wij bevinden ons bij het bestaan wel. Wie beweert dat? De ministers. Hunne staat kunde is in waarheid al te eenvoudig. Vraagt het volk eene hervorming, dan heet het: de oppositie doet het afdwalen. Men moet aan de oppositie niet toegeven. Zwijgt het volk stil, dan valt er niets te doenniemand beklaagt zich, wel een bewijs dat niemand lijdt. Als het kalf verdronken is, dempt men den put. Is dat niet eigenlijk de zin der schoone redevoe ring, welke wij gehoord hebben? Niets doen en spreken om niets te zeggen, dat is de leus onzer wijze regeering. „Zal ik verder antwooi-den op die prachtige tegenstellingen, welke de verbetering plaatsen tegenover de hervorming, den vooruitgang tegenover de vermetelheid, de vrijheid tegenover de losbandigheid? Neen, ik vraag alleen welke wet kan men niet met deze gemeenplaatsen bestrijden; het is eene wijze van redeneeren, welke het noodeloos maakt, gelijk te hebben. „Hetzelfde moet ik zeggen van al dat geroep over het najagen van hersenschimmige theorieën en utopieën. Wanneer men op plechtigen toon heeft verklaard geen vriend te zijn van theorieën, en het speculatieve te verafschuwen, verbeeldt men zich eene bewonderingswaardige wijsheid te hebben ten toon gespreid: helaas! men heeft alleen erkend niet te weten wat men zegt wanneer men spreekt, niet te weten wat men handelt. Zonderling land, waarin de mirtisters zich des te redelijker wanen, naar mate zij de rede meer verachten (Wordt vervolgd.) Het auteursrecli Dit nummer en een Bijlage. Agenda. BI Dagelijks geopend: i stelling van schildei Zaterdag 23 Juli, 8j zaal van de Lunchi Zondag 24 Juli. Hott concert; 244t uu 8 uur: Avond-conci Dinsdag 26 Juli, 8 Militair Concert do infanterie. Kapelme Donderdag 28 Juli. van twee woonhuizi tect J. van den Bai Donderdag 28 Juli, concert door den lx advertentie.) Zondag 24 Juli, 8 uu monie Concert. Zondag 24 Juli. 1 j Tentoonstelling vr hebbende op de ho wei-ken enz. Dagelijks geopend 's avonds. Drinkhal Idem: Badinrichting Idem: Zwem- en Bax Donderdag 28 Juli, concert Haarlemse!: weder in den tuin. Olympia-Palaee. 8.15 Tooneel, optreden Professor Fikkie, kli Wegens plaatsgebrel Verdraagzaamhsid, k< V e r h i n In de laatste raad kweekers, de beide he vernamen, dat deze a als een stil protest te tegen den middag en x hetgeen des zomers x-aadszitting die door houder Van Hooff m schijnlijk met het oog middag gesteld. Wat is bel as tb De wenscb van ee van 21 Juli 1.1. in he om op het kohier va geplaatst, ten einde al raad deelachtig te woi moet eigenlijk als be Immers het meerende zijn bij hunne ouders en eenig zakgeld, m; ben niet op die wijze betaalden knecht nxeer c aldus, zij het in den minst een knechtsloon Wij zijn van oordee en wettigen weg het 1 worden verschaft. Over de eerlijkheid beid te betx-achten i: zooals 't is, alle kunst basta. Nu de wettelijk hoofdelijken omslag t( der gemeentewet). Is met dat inkomen xmilieleden bedoeld, laatste. De redactie van die gedachte uit inkomen" slechts ui ij familieleden besti etalen Onze verordening d

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1910 | | pagina 6