BON
eerste lezing van Prof. Bolland,
HET NIEUWE RAADSLID MA. A. W. JACOMETTI.
doet uitkomen, is gelegen in zijn karakter van vak-, maar
tevens strijd- en strijdbare organisatie, een organisatie dus,
die zich stelt op het moderne vakbewegingsstandpunt en de
gevolgen in hun geheelen omvang daarvan accepteert.
Duidelijk werd daarbij de nadruk er op gelegd, dat poli
tieke en geloofsverschillen op de gevolgen der bestaande
economische wetten niet den minsten invloed uitoefenen.
Interessant was vooral de aanhaling intertijd van mr.
Fabius, die een ambtenaar als compensatie voor zijn te
weinig reëel salaris wees op de ideëele waarde zijner positie,
die van een mr. Goeman Borgesius echter, die onomwonden
het beginsel van een klassenstrijd erkennen moest.
Veel leerrijks deelde de spreker mede en allerbelangrijkst
was de stelling, dat de ambtenaren niet steun moeten zoeken
of liever niet alleen zich van den steun afhankelijk moeten
stellen van leden van openbare lichamen, maar bovenal en
als hoofdzaak hun recht moeten kunnen ondersteunen dooi
de achter hen staande macht der organisatie, opdat ook voor
hen het steeds ontbrekende geld voor verbetering van sala
rissen eindelijk eens zal kunnen worden gevonden, zooals dit
direct het geval was toen het de verhooging betrof van de
alleszins reeds voldoende salarissen der hoogere rechterlijke
ambtenaren met ongeveer milioen gulden per jaar.
Nadat nog door een enkelen spreker eenige inlichting waren
gevraagd, sloot de voorzitter onder dankzegging aan den
spreker en onder opwekking tot toetreding van den Bond de
zeer geanimeerde vergadering.
IJsclub »Harten 1 ust".
Op de j.l. Donderdag in hotel Hartenlust gehouden ver
gadering der IJsclub Hartenlust werd besloten de contributie
voor dit seizoen te bepalen op ƒ2.50. Bovendien zal van
nieuw toe te treden leden een afzonderlijk entréegeld worden
Op vertoon van dezen
wordt, voor zoover nog plaatsen beschikbaar zijn,
aan het kantoor van dit blad, Ged. Oude Gracht 63,
een TOEGANGSKAART verstrekt voor de :-
te houden op a.s. Maandagavond 8 uur in het
gebouw der Loge, Ripperdastrrat 13 te Haarlem.
geheven van f2.50.
Verder werd besloten dat binnenkort circulaires zullen
worden rondgezonden om belangstellenden op te wekken tot
deelname. Voorts zal eenig reddingsmateriaal worden aange
schaft.
De vijver der club biedt bij vriezend weder een prachtige
gelegenheid voor de beoefening der heerlijke schaatsensport,
te meer daar het brugje ten deele verdwijnt, waardoor dus
een leelijke sta-in-den-weg wordt opgeruimd.
Door de Nederlandsche Natuurhistorische Vereeniging, af-
deeling Bloemendaal e.o., wordt op Woensdag 2 November
a.s. eene bijeenkomst der leden gehouden des avonds te 8 uur
in do school der Bloemendaalsche Sehoolvereeniging, met de
volgende agenda
1. Beschrijvingsbrief en benoeming afgevaardigde naar de
vertegenwoordigende vergadering te Utrecht.
2. De Vogelcampagne van 1910. Nieuwe opnamen door
den heer A. Burdet met toelichting van den heer Jac. P.Tbijsse.
Uit het politie-rapport.
Processen-verbaal zijn opgemaakt wegens: liet rijden
over de voetpaden, het loopen over verboden grond, het loopen
door de Schapen-duinen, het stellen van wildstrikken, het ver
voeren van wildstrikken, het jagen zonder akte en het storten
van tuinafval op een terrein benoorden den Tetteroderweg te
Overveen.
Aankomen loopen te Overveen, een schotsche herdershond
(Collie) reu, Gevonden en terug te bekomen aan het bureau te
Overveen: statuten Ned. R.-K.l Volksbond, een knipmes, terug te
bekomen bij mevrouw Van Voorthuizen, Kweekduin te Over
veen, een ceintuur.
Verloren een notitieboekje, bril in étui en een ceintuur.
Kerknieuws.
Ned. Herv. Gemeente, Zondag 30 Oct.
Voorm. 10 uur, ds. J. A. van Leeuwen,
H. Avondmaal. 's Avonds 6J uur ds. J. A. van Leeuwen.
R.-K. Kerk te Overveen. Zondag 30 Oct. Voorm. 7 en
8£ uur Gelezen H. Missen; 10 uur Hoogmis 3 uur Vespers.
R.-K. Kerk te Vogelenzang. Zondag 30 Oct. Kerkelijke
dienst te 71 en 10 uur.
Burgerlijke Stand.
Van Zaterdag 22 October tot
en met Vrijdag 28 October.
Geboren: z. van R. Sporre de Graaf; d. van W.
J. Honnebier—Maas.
Ondertrouwd: W. van der Linden en W. M. Corsten
W. Wijenberg en F. Iking.
Getrouwd: J. Boer en G. G. M. H. Kingma; G.
W. Spoor en H. J. Blom.
Ondertrouwd: Aafje Hagenaar, 73 jechtgenoote
van W. de Vries.
„Bloemendaa 1"A .V .V.
Sport.
't Is Zondag een echte ongeluksdag voor
de B.V.V. geweest. De drie elftallen wis
ten iD hunne wedstrijden slechts één punt voor, en niet minder
dan 17 tegen te krijgen, 's Morgens ging het tweede er onder
met 10 tegen Edo III, terwijl het derde zich liet inmaken
met 13—0 door Klein-IIaarlem III. Dacht men, dat ons eerste
elftal 's middags den morgen goed zou maken, hoe viel dit tegen.
Bronkhorst (Rotterdam), was de leiding van den wedstrijd
opgedragen, en hij heeft dit uitstekend gedaan, 't Is mij dan
ook een raadsel, hoe een gedeelte van het publiek aanmerkin
gen kon maken op zijne beslissingen, aldus blijk gevende van
onbekendheid met de spelregels, of van een overdreven club
liefde, die de Vereeniging op zoo'n manier wel eens noodlottig
kon worden.
Van Riessen Jr. is verhinderd mee te spelen, waarvoor Stals
invalt. A.V.V. verschijnt met 10 man, doch heeft een uitgelezen
team, expres, naar men mij verzekerde, voor deze gelegenheid
op speciale sterkte gebracht. Niettegenstaande neemt Bloemendaal
direct 't spel in handen en 't spel is in den aanvang van de
witten werkelijk schitterend. In deze periode had dan ook be
slist gedoelpunt kunnen worden, maar de voorhoede zet 't
samenspel, in 't veld noodzakelijk, voor 't. doel te lang door,
zoodat scoren uitblijft, 't Schijnt wel, of onze binnenspelers niet
durven schieten, want Spaan, die verdienstelijk keepte, kreeg
een minimum aantal schoten te verwerken.
Onze rechterwing doet met den links-half van A V.V. wat
zij wil, van Kessel passeert tallooze malen prachtig, doch resul
taten blijven uit.
't Publiek blijft nog steeds vertrouwen in ons elftal, want
't spel is, zooals gezegd, af.
Maar, wat niemand verwacht, gebeurt: de A.V.V.-voorhoede,
uit vier spelers bestaande, doet een vliegensvlugge uitval, geleid
door De Munnik, de links-binnen schiet, en de bal komt van
de binnenkant der paal over den doellijn naar „Fred", die hem
opvangt en onmiddellijk weer retourneert.
Doch dit doelpunt is den scheidsrechter niet ontgaan en
A. V. V. leidt onverwacht.
„Bloemendaal" niet in 't minst ontmoedigd, blijft onstuimig
aanvallen, en 't is onbegrijpelijk dat doelpunten uitblijft. Ros
kam speelt schitterend. Zijn doorzetten is boven alle lof ver
heven, en menige Amsterdammer wordt op 't juiste moment
door hem „gewipt" steeds op eene eerlijke manier. Moggenstorm
is niet te passeerensteeds komt hij uit eene worsteling met
soms drie Amsterdammers zegevierend met den bal naar voren.
Ilinlopen doet hopelooze pogingen Van Kessel te houden
waardoor hij nog al met den grond kennis maakt. Harto»
doet fraaie rennen, maar allijd is de A V.V.-verdediging 0n
hare plaats, of wordt getalmd met schieten, 't Publiek loeit
om den gelijkmaker. Roskam drijft door alles heen en zet voor
maar de binnenspelers benutten den zeldzamen kans niet. Even
later doet Hartog 't zelfde, maar tevergeefs!
Onze links-binnen krijgt dan den bal vrij en lost een schit.
terend schot, dat keurig door Spaan gestopt wordt.
Houtgraaf, door zijne tallooze vereerders aangemoedigd, schiet
op een dertig meter afstand prachtig in den linker bovenhoek
doch juist door den verren afstand gelukt het den A. V.
doelman weder den bal te bemachtigen. Met groote inspannino
weet de geel-zwarte verdediging tot half-time den stand op 1—j
in hun voordeel te houden.
Wie gedacht had, dat 't na de rust beter zou gaan, vergiste
zich. Integendeel, 't spel was niet meer dat. Wél bleef „Bloemen
daal" sterker, 't fanatieke spel van vóór rust bleef uit.
De A.V.V.-voorhoede doet nog al eens gevaarlijke uitvallen,
meestal door den links-buiten geleid, daar deze speler vrij epei
heeft door eene blessure van Voet, die na rust maar wat mee
passagierde.
Bij een dezer uitvallen wordt van Rietschoten gepasseerd
doch van Maren staat achter dezen speler, en ieder denkt hem
den bal weg te zien kegelen. Maar, o schrik, hij trapt akelig
mis, de rechts-binnen der tegenpartij maakt gretig gebruik van
deze fout, en 't is 20.
Nog geeft „Bloemendaal" zich niet gewonnen! Niets geeft:
Noch 't eminente verdedigen van Moggenstorm, noch 't rennen
van Van Kessel en Hartog In plaats van dat zwijnt A.V.V,
geweldig, als Boskamp ongelukkig een corner iu eigen doel kopt,
daarmede A. V. V. de overwinning verzekerende.
Een tegenpunt zal Bloemendaal echter nog maken, en wel door
Roskam, die door de geheele A.V.V.-verdediging „rauzende" met
een enorm hard schot eindelijk Spaan passeert, 'tlsjammer genoeg
te laat om op te halen. De A. V. V.-verdediging weert zich ah
een duivel, en onderbreekt eiken aanval, 't Spel krijgt nu, mis
schien door 't gedrag van't publiek? een ruwer karakter, vooral
van de zijde der Amsterdammers. Bronkhorst weet hier wel
raad voor, en geeft onverbiddellijk vrije trappen, die op niets
uitloopen. Zoo komt dan, na eene laatste aanval van onze voor
hoede 't einde van dezen interessanten wedstrijd met de eerste
nederlaag van „Bloemendaal".
Zondag speelt „Bloemendaal" tegen „Rapiditas" in Weesp.
Van den uitslag dezer match hangt veel af. Supporters, verge
zelt dus onze jongens. We vertrekken met de tram van twaal -n.
Ik hoop dat de motor- en volgwagen propvol zal zitten met
Bloemendalers, die hunne favorieten ter overwinning leiden!
Adr. C.
Saurer-motorvrachtwagen, welke dienst doet in Brazilië. {De J/ito)
Soiree-Musicale E. A. Cats.
Ter elfder ure was onze verslaggever, zeer tot ons leed
wezen, verhinderd den eersten muziek-avond van den heer
Cats in dit seizoen bij te wonen. Aangezien wij echter deze
op muzikaal gebied belangrijke gebeurtenis niet stilzwijgend
willen laten passeeren, hebben wij de vrijheid genomen het
verslag uit Haarlem's Dagblad van den heer Ph. Loots onze
lezers aan te bieden.
Onze stadgenoot, de heer E. A. Cats, gaf Donderdagavond in „De
Kroon" de eerste zijner beide voor dit seizoen aangekondigde
Soirées-musicales.
Hoewel deze eerste avond nog niet bijzonder veel publiek heeft
getrokken, meenen wij toch reden genoeg te hebben den heer
Cats met zijn ondernemen geluk te wenschen al was het
maar alleen, omdat het hem een aanleiding zal zijn, zijn inder
daad opmerkelijk talent als violist voortdurend te blijven culti-
veeren. En een tweede gelukwensch geldt het schitterend
artistiek slagen van deze eerste soirée. De heer Cats had name
lijk de gelukkige gedachte gehad voor deze gelegenheid de mede
werking in te roepen van de dames Henriette Roll en Anna
Ris-Roll, de bekende klavier-duettisten uit Amsterdam.
Wat deze beide dames ons dezen avond weer van hare zeld-
kleuren, rood, oranje, blauw, wit, groen enz-
Men z ig niets dan borduursels, ridderkruizen
en linten. In het rijk der Tulpen aanbidt men
de gelijkheid, maar brengt haar op zonderlinge
wijze in practijk. Niemand boven mij en ik boven
de anderenis de zinspreuk welke eene langdurige
monarchale opleiding in het hart der Vliegen-
eters heeft geprent.
Te midden van deze bonte kleurenmengeling
stapten 's konings honden met defiigen tred op
en neder. Zij waren te huis en begroeten statig
de gasten. Iedereen riep hen, iedereen wilde hen
streelen, doch in het bewustzijn hunner waardig
heid hielden zij zich ter zijde en toen de meester
verscheen gingen zij in een halve kring aan
zijne voeten liggen, onbewegelijk en ernstig als
de sphynxen der woestijn.
Nu begon het défileeren.
De eerste deputatie had tot voorzitter den
directeur-generaal van onderwijs en eeredienst,
den eerwaardigen baron Huilebalk. Hij naderde
met afgemeten tred, zuchtte, zette zijn grooten
bril op en begon met eentonige stem de vol
gende toespraak:
„Sire,
„De Eeuwige is de God der heirscharen. Hij
schenkt de overwinning aan de vorsten die hem
eeren en zijne geboden opvolgen. Hij straft en
verslaat de lioogmoedigen wier eerzucht en
willekeur het bloed der mensclien als water
doen stroomen. Hij verbrijzelt de trotschaards.
De vrees verteert hen van binnen, het zwaard
verteert hen van buiten. Jongelingen en jonge
dochters, kinderen en grijsaards alles wordt uit
geroeid. God heeft hen verkocht! God heeft hen
overgeleverd! De rechtvaardige verheugt zich
bij het zien der wraak en wascht zijne banden
met blijdschap in het bloed des goddeloozen"
Genoeg, mijnheer de baron, sprak de vorst.
De Eeuwige is de God der heirscharenhij wei
gert of schenkt de overwinning, dat weet ik en
ik dank hem voor de gunsten aan mijn volk
bewezen. Maar de God der heirscharen noemt
zich zeiven de God der wraakdoor den oorlog
straft hij de misslagen der volkeren of de harts
tochten der vorsten. De Eeuwige heeft liefelijker
namen; hij is ook de God van den vrede, de
God die vergeeft. Hij staat de menschen toe te
leven, te werken, hun verstand te ontwikkelen,
hunne broeders lief te hebben, op aarde wel
vaart en waarheid te verspreiden. Onder dien
barmhartigen naam moeten wij hem voortaan
aanroepen- Laten wij den oorlog vergeten en
de rampen die hij na zich sleept, en moge de
Eeuwige, in zijne goedheid, ons voor altijd voor
den terugkeer van zulk een geesel behoeden!"
Deze woorden op vasten toon uitgesproken
en in eerbiedige stilte aangehoord, brachten de
gansche vergadering in verlegenheid. Als wel
komstgroet na den slag, had ieder eene oorlog
zuchtige aanspraak gereed. Er was geen onder
geschikt ambtenaar, geen vreedzaam winkelier
die er zich niet op bad voorbereid de Hanen-
kraaiers met ellenlange woorden te doorboren,
en nu sprak de overwinnaar van arbeid en vrede.
Wat was er in zulk een geval te doen De knap-
sten staken hunne redevoeringen in den zak om
ze voor een betere gelegenheid te bewaren en
hieven een loflied op den vrede aande anderen,
die tot geene improvisatie in staat waren, lazen
al glimlachend en nauwelijks hoorbaar bunne
heldenzangen voor; een enkele, onnoozeler of
behendiger dan de overigen, bekommerde zich
niet om hetgeen hij gehoord hadhij stak de
trompet en gaf het sein tot den aanval met al
het vuur van een oud soldaat. Het was de syn
dicus van het eerzame gild der mutsenmakers.
„Sire, sprak hij, wij zijn eenvoudige lieden,
die niets begrijpen van de fijnheden der diplo-
,matie. Wij bezitten alleen dat ruw gezond ver-
Istand dat de fraaie vernuften versmaden die
'spijkers op laag water zoeken. Maar bij ons,
als eene wesp gonst drukt men haar dood, en
als een wolf begint te huilen jaagt men hem
vier kogels in het lijf. Sedert vijf honderd jaar
wordt er met de Hanenkraaiers gevochten; het
is tijd met dat gespuis voor goed klaar te komen.
Dit zou reeds lang geschied zijn indien men
niet naar de pennelikkers en de advocaten had
geluisterd. Sire, voltooi dit schoone werk. Geef
ons een duurzamen vrede door den laatsten
onzer vijanden uit te roeien. Wij zijn onover
winnelijk. Indien wij somtijds het onderspit
moesten delven, was dit alleen aan verraad te
wijten. Thans hebben wij niets van dien aard
te vreezen onze hulpbronnen zijn onuitputtelijk,
onze soldaten gehard, wat dralen wij Die ellen
dige Hanenkraaiers durven zeggen dat een hunner
zes vliegeneters kan staan; de geschiedenis is
daar om deze snoevende taal te weerleggen:
een enkele Vliegeneter slikt tien Hanenkraaiers
in, dat weet een ieder. VoorwaartsSire ontrol
de banier der overwinning; men zal zien of de
vrees
Een ontzettend geblaf maakte de laatste woor
den des sprekers onverstaanbaar. Een onge
manierde dog die zich tot dusver met knorren
vergenoegd had, werd angstig over de held
haftige gebaren van den achtbaren syndicus, en
daar hij zich bedreigd waaude vloog hij hem met
zulk een woede naar de keel, dat de arme man
verstijfd en sprakeloos in de armen zijner buren
nederviel. Ongelukkig blaft een hond nooit alleen.
Op de roepstem van den dog antwoorde de ge
heele troep honden met woedende sprongen en
een oorverdoovend gehuil Er ontstond een
oogenblik van onbeschrijfelijke verwarring. Af
gevaardigden, kamerheeren, bedienden wierpen
zich op deze nieuwe bondgenooten der Hanen
kraaiers en deelden blindelings slagen uit. Het
duurde meer dan een kwartier eer de orde was
hersteld.
Hiacint die eenige moeite had gehad om
zijn ernst te bewaren, wist met vriendelijke
woorden dit belachelijk voorval te verontschul
digen. Hfl beloofde dat er recht zou geschieden,
troostte den onthutsten redenaar en drukte hem
zoo hartelijk de hand dat de goede man, met
voorbijzien van de étiquette, hem om den hals
viel en van aandoening schreide.
Dit tooneel had aller hart getroffen; de jonge
koning voerde de algemeende aandoening ten
top door de volgende afscheidswoorden die met
luide toejuichingen werden begroet.
„Mijne heeren, zeide hij. ik ben trotsch op
het vertrouwen dat gij in mij stelt. Wilt mij
verder met uwe raadgevingen steunen. Als de
vrijheid van spreken van de aarde werd ver
bannen, zou ze hier een toevlucht vinden. De
eerste behoefte, het eerste recht van een vorst
is de waarheid te kennen; de eerste plicht der
onderdanen is zonder aanmatiging en zonder
zwakheid de waarheid te spreken. Vaarwel".
Dienzelfden avond reeds stond dit merkwaar
dige antwoord met groote letters in de dag
bladen gedrukt. Alleen de Officieele waarheid
maakte er geen gewag van. De administratie
gedoogde niet dat de vorst zich emancipeerde:
zij hield zich aan de goede overleveringen van
den ouden tijd. De officieele nieuwsbladen hebben
veel van de commentaren die de geleerden bij
de teksten der oudheid voegen: men vindt er
zelden wat men zoekt, maar daarentegen vindt
men er altijd wat men niet zoekt.
Wordt vervolgd).
