jtotel Café-H«s
.of luitenant. Maar dames waren be
koorlijk, evenals de hoeden, die het hoofd
motief van dit blijspel vormen: Groote on
rast iii het stadje X. door een kranten
artikel, gericht tegen de reu/.en-ho alen met
rare pluimen der dames (die 1111 intns-
schen al weer uit de 2110de zijn, naar mijne
vrouw verzekert). Kolonel verbiedtMaar
lieeft in zijn eigen huis, daar hij een pan
toffelheld is, niets te verbieden. Evenmin
de kapitein, de luitenant, de generaal. Ze
mogen braaf bulderbassen buitenshuis, in
huis voert „Erau Gemahlin" den seiiepter.
I>e tweede lijn of streep, die door dit
edelaardige blijspel loop., is Neubecker, een
fabrikant, met wien de generaal gebrouil
leerd is en dus liet heele korps. Maar
zijn zoon trouwt tèeh, 11:1 veel gedoe, met
de dochter van den kolonel, die de kolo-
nelszcrgen heeft en ik kan voorts de ver
loving aankondigen van luitenant V011 Spe-
renberg met mejuffrouw Fransje Neu
becker.
Veel pittiger is het blijspel „De inname
van Bergen op Zoom" van Sacha Guitry
bij Ileyermans (afdeeling jonge-t'hrispijn,
die jammer voor ons, Amsterdammers
het volgende seizoen bij Van Eysden
te Botterdam is geëngageerd). Bergen-op-
Zoom is eene sterke veste, genomen den
21en October, en Paulette Vanna re (me
vrouw Ons Chrispijii je kunt liet haar
aanzien) is dat ook. Maar zij laat zich
evenals Bergen-op-Zoom toch nemen en
verhaast liare inneming door het afscheu
ren van de blaadjes van den scheurka
lender. Zij laat zich nemen door Charles
Iiório (Louis Chrispijn Jr.), die een galant
commissaris van politie is èn een „char
meur", terwijl haar man (Maurits de Vries)
een lummel is en een lafaard, die bitng
is voor een duel. "Maurits de Vries streelde
ons oog door goed mimenspel en kastijdde
ons oor door zijn leelijke uitspraak. Spreek
lessen nemen, meneer!
Wat ze tooit van die „Spaansche Vlieg"
bij Van Eysden willen, is me een raadsel!
't Is dood-onschuldigBen ik zoo naïef of
is de burgemeester van Delft, die artikel
188 B. W. op dit stuk deed nederdalen,
zoo pervers? 't Zedelijkheids-gedoe in een
klein stadje wordt er een beetje in be-
lachen. Of zou 'ent daarin de kneep zitten?
'Edmond Visser.
Over de litteratuur van na '80.
Lezing door IIEBMAN ROBBERS.
5) (Vervolg).
Nu nog een en ander over de ontwikke
ling onzer litteratuur na de eerste Nieuwe
Gids-jaren. Om deze goed te begrijpen moet
men al kan ik daarover nu niet ge
detailleerd spreken zicli den algemee-
nen bescha vings to est a nd, en de verande
ringen, die daarin op te merken vielen,
voortdurend herinneren. Het verbeterde on
derwijs, het doordringen van dat- onder
wijs tot in lagere volksklassen, de lang
zaam maar zeker zich verbeterende so
ciale positie van arbeiders en kleine bur
gerij, opende in dat laatste gedeelte der
vorige eeuw de wetenschap en de kunst,
ook ten onzent, voor het proletariaat. Ik
zeido het reeds, ook de beoefening der
letterkunde liield op een edele liefhebberij
van geestelijken en aristocraten te zijn.
Niet alleen Van Looy, Haarlemsoh wees
kind, was een jongen uit het volk, van alle
kanten, vooral ook onder dat oude, maar
nog altijd geestelijk-krachtige, energieke
ras der joden, drongen de talenten zich
naar boven. Veel nieuw, vurig en kernge
zond bloed is op deze wijze in onze kunst
gekomen, veel natuurtalent, dat in vroegere
jaren, onder den druk van klasse- en reli
gie-afzondering, zou zijn verstikt. Dat is
het voordeel ,van den nieuwen toestand,
het nadeel ontbrak ook niet, en kwam
voort uit het gebrek aan beschaving en
smaak, dat, bij uit. het volk voortgeko-
menen, minder geniaal dan een an Looy
viel waar te nemen. En dat natuurlijk
vooral in een tijdvak van naturalisme en
impressionisme, een tijd, waarin het grij
pen naar werkelijkheid in alle hoeken en
spelonken van wereld en samenleving tot
het verkrijgen van artistieke effecten, liet
opwekken van schoonheidsontroering, wel
als de krachtigste strooming of richting
in de kunst kan worden gekwalificeerd.
Het eene hangt trouwens als altijd
met het andere samen. „Greift nur
hinein ins volle MensclienlebsnGoethe
had liet reeds aanbevolen, en er kan ook
inderdaad niets steekhoudends tegen wor
den aangevoerdintegendeel, welk een
frischlieid en rijkdom kan er niet worden
gebracht door verruiming van arbeidsge
bied naar alle richtingen. Doch de jonge
talenten, die omstreeks 1895 en wat later
onze tijdschriften vulden met hun natu
ralistische schetsen, waren wel goeddeels
begaafd met een krachtig opmerkings- en
expressievermogen, hun geheugen was vaak
uitnemend, hun intellect sciierp en veel
zijdig, doch de incest primitieve levens-
eisclien, de zelfinstandhouding dikwijls,
zweepten hen voort, en dat product :van
natuurlijken aanleg en veredeling door rus
tige ontwikkeling, dat wij goeden smaak
noemen, en dat zich toont, soms meer
door zwijgen dan door spreken, meer door
door ordening dan opeenhooping van ge
gevens, bleek veela-l in al te geringe mate
hun deel te zijn. Dat andere gr00te Goetlie-
woord: In der Beschrankung zeigt sich
der Meister, werd door ben miskend. E11
i ii- 1i- 1p b ui van een
KcuKeimicm, ik boc-wu„t ook col
lega s van die bewonderenswaardige Ke
uen c behagen se-neppen 111 de lectuur van
a 1 a 111111 O o <>1 1 it (i 11 e a 1 i o 11 sentri
me 111 a 1 e, ïoea staat <te groote bolland
welk een oenig man Inj ook overigens
zijn moge* in zijn minaehung voor den
uiman vols nokt niet alieen, Vete zorgzame
huismoeders en met nmicter trouwe en
ijverige bezoek.rs van Keurs en sociëteit
zijn net, 111 den grond met liem eens. in
uofland pieegi men 1 enigszins spottend
van „römanne.jos' te spreken en te mce-
uen dat deze, soms lang met onschade
lijke, leciuursoort, eigenlijk alleen maar
vervaardigd wordt 0111 den menschen don
lijd wat te verdrijven, ben wat te doen
lachen of te doen muien, 0111 dat dierbaar
genot van het lachen 01 het liiulen zelve.
Lie waarheid is, dat missonien geen ander
kunstmiddel zich den kunstenaar gereeder
leent tot het uiten van zijn 1 -vcusgevoel,
op de werend, zijn intuïtief be
liefde en zijn haat, zijn bewon
dering «1 zijn verachting. Zeker, een roman
behoort objectiet te zijn, da eente roman
schrijver stelt zich nergens tussohen zijn
lezers en zijn verbeeldingsfigiuen, lnj doet
zijn wereici spreken voor zichzelf. Maar
net is dan ook ij 11 wereld, liet is de we
reld, zooals hij, en liij alleen, die ziet.
liet is geen ..werkelijkheid', het is al
illusie 1 m de lezers, dia im enen, dat,
zooals zij haar daar nu beschreven vinden,
de wereld 1111 werkelijk is, geven daar
door enkel blijk do macht des auteurs
ondergaan te hebben. Hij deed hen zien,
niet cieor zijn bril (z-ooals zoo vaak ge
zegd wordt), maar door zijn o o g e n. De
roman is geen direct Uitingsmiddel, zooals
het betoog is en ook bet lyrisch gedicht,
toch kan een kunstenaar er zich zeer op
recht en precies 111 uitspr-sken, ik verzeker
het u, en te subtieler, te fijner, naarmate
hij de kracht bezit objectief te zijn en
zijn effecten, zijn werkingen, anke) te be
reiken door de keuze zijner sujetten, door
zijn talent van compositie, door zijn schep
pingsvermogen.
Vvie een volmaakt goed lyrisch gedicht
voort brengt schept louter schoonheid, maar
wie een voortref lij ken roman vermag te
schrijven doet géén minderwaardig werk,
want, hij doet als God en schept zijn eigen
het was nog niet alleen gebrek aan smaak,
dat hem dikwijls laien (leed, liet was ook
ondiepte, oppervlakkigheid, een al te gauw
tevreden, ja venast en verrukt van zicli-
zelveii zijn, en prat gaan op kwaliteiten,
die wei hun waarde iiebben, maar ten
slo.te 1 och niet de belangrijkste blijken
ie zijn.
Ik zal in dii verband geen namen noe
men. In die jaren rond het eeuweinde
zijn heel wat jonge schrijvers voor den
dag gekomen, om dikwijls weer spoorloos
te vi rtlwiinen, van wie men zeggen kan,
dat hun talent met groot genoeg was 0111
hun gebrek aan smaak, aan beschaving,
maar vooral a 111 diepte «enigszins goed
le maken. Fijne en belangrijke schrijvers
als lleun ilanog, de jonggestorvene, kwa
men maar weinig uit deze sterk natu
ralistische periode onzer letteren voort.
Aan nóg iwee persoonlijkheden wil ik hier
bij herinneren, die wei verdienste genoeg
bezitten om hun veie tekortkomingen te
doen vergeven: Ileyermans en Querido. j zijn vish
Beiden zondigden vaak door smakeloos- grip, zijn
heden en gebrek aan zeifcritiek, doch bei
den worden Moor grom natuurtalent voor
ïmsiukking Lehoea. ileyermans kan men
niet tot de volkszonen rekenen, Querido
daarentegen is een volledig autodidact en
de wjjze, waarop bij zich een enorme be
lezenheid en groove kennis wist te ver
werven, dwingt eerbied en bewondering
ai'. Heiaas is met lezen niat alles te berei
ken, smaak beslaat ten de -I - ook uit een
natuurlijk gevoel voor proportion, voor har
monie 011 rust. Het 11e quid nimi.s (111 niets
10 voel) dor domeinen, was een voorschrift
van smaak.
Behalve door liet velcLwinnen van het
artistiek proletariaat, onderscheidden zich
de laatste jaren der 19e eeuw, en ook
nog de eerste der 20e, door zekere matheid,
samengaande met pessimisme in icvens-
I ('schouwing en met zekere veriij.nngen
111 de kunst. Men trachtte dat a.ies ie
zamen wel te benoemen met den zinloo-
zen .termfin de s i c 1 e. Was ai in
de Nieuwe Uids-perioJ0 do tragische on
dergang een geheid onderwerp voor schrij
vers, ctaai na accentueerde zich deze neiging
nog, en wat met somber was gold voor
onartistiek 01 althans ongedistingeerd.
Couperus bleek de artiest van het triestig
óndergaan der te zwakken 011 te fijnen
bij uitnemendheid, zijn broos dandyschap
scheen zich te laven aan de geuren van
verwelking. Het was in die dagen, dat
men 'beweerde in hollandsche novellisti-
sclie litteratuur enkel zwakkelingen aan
te treffen. Dit lag er 1111 wei veel aan,
dat men er nog niet aan gewend was, den
inousch niet alleen in zijn edelaardige
kracht of zijn booze misdadigheid, maar
ook m zijn gewone dagelij ksene doen be
schreven ie vinden, laat staan speciaal in
zijn zwakheden, zijn ontmoedigend onver
mogen. Marceilus nmanis, toen hij serieus
aan het proza was gaan doen, .Joh
Meester, brans ('oenen, ziedaar drie teleur
gestelde idealisten in onze litteratuur. Te
leurgestelde idealist. 11, de benaming vol
doet mij eigenlijk nu er dan die van pes
simisten. Men is zoover gegaan Frans Coc-
nen een wanhopige ie noemen, maar wie
werkelijk wanhoopt, schept uic, waarom
zou hij Ook Joliau de Meester met zijn
warme vereering voor goedh; id, oprecht-
beid, toewijding, trouw, is zéker geen eigen
lijke pessimist zijn menschcnliefde is er
te groot voor. Beredeneerd pessimist, ja
bijna menschenhater, zou men alleen
Emants kunnen noemen, wanne, r daar niet
was die praclnig-gete 'kende figuur van één
en al naïeve, spontane goedheid: Tonia,
uit I 11 w ij d i 11 g'.
Wij zijn nu iu de periode van den zich
ontwikkelenden neder la udschon roman. De
zucht naar meer compositie, meer monu
mentaliteit is groeiende onder de schrij
vers en deze neiging uic zich speciaal in
den roman. Groote gedichten, van cpisclien,
dramaiisclien of lyrischen aard ontstaan
niet, ook geen prozadrama'svan liet too-
neel trouwens koeren de litteratoren in
deze periode zich meer en meer af. Doch
cle roman ontwikkelt zich. Couperus, na
zijn prachtige Eline Vere, zijn Noodlot,
Extase, Metamorphose, verdwaalt - in een
tijdelijke vergrooving van zijn dandy schap
naar de koningen en prinsen van Ma
jesteit en Wereldvrede, maar hij keert weer
terug tot de hem beter bekende liaagsohe
kringen in de Boeken der kleine Zielen.
Emants schrijft zijn N agelat e 11 B e k en-
tenis en inwijding, Coenen: Een
Z w a k k e, De MeesterGee r t j e, Adriaan
van Gordt geeft Irmenlo uit en werkt j gewend zijn in één adem uit te spreken
jarenlang aan Warhol cl, Van Schcndel niet dien van zijn hoilandscheu kunstbroe-
komt met D rog on voor clen .dag, voor j der P. 0. Boutens.
later bewarend zijn fijne en zinvolle zwer- Doch met dezen heb ik een naam ge-
versvêrhalen. Margo Antink, weldra ook noemd, die naar nieuwere tijden wijst. Met
Augusta de Wit en Ida Bandier verschijnen véél nieuwe namen zal ilc u overigens niet
aan den horizon.
diepte en afzondering van gedachte samen
valt met het opkomen van tLeu wijsgem-i
gen geesimei uei groote aantal niosoiVn,
aai ons land thans' rijk is, met Bolland s
bekende uitspraken over den
muziek, de kunst 11 hot aie
wien de godsdienst igl
8e Jaargang.
wereld
In deze tijden rond de wisseling der
eeuwen, in cteze periode van wederopbloei
cler nederlaucische vooral epische en lyri
sche kunst, kwam enverwaent, 111 den be
ginne onderschap een groote steun uit het
ouiden, uit laanderen. Daar ontstond een
opbloei van nederiandsche letterkunde op
cle gezondste en schoonste wijze, 11.1. uit
een opbloei van den nederlanctschen volks
geest. lien groot, diep schouwend, en toch
zoo eenvoudig zangerig en gemeenzaam
de 1 dichter, Guido Gezeiie, bleek jarenlang mis-
keiicl te zijn; nu eerst vernamen wij zijn
stem. Eu een niet minder groot en alge
meen menschclijk prozaschrijver, zijn zus
ters zoon, ötjjn iSireuveis, kwam met zijn
bloeiende kracht en zijn open meiiscihen-
iiefde onze gelederen versterken en onzen
geest verfrissohen. Geuren van buiten
bracht Hij mee, van Lenteleven, Z on
net j e, Z o m e r 1 a n cl, en van de Vlasch
aard, en ook wist hij Dorpsgeheimen
te vertellen, als een zomernachcsdroom zoo
diep-in heimelijk en aangrijpend door de
looverinacht der natuur. Doch nog vóór
hij optrad had de Nieuwe (lids in het
oude Vlaanderen een zusterbeweging ge
wekt. Al in 1893 verscheen het eerste nr.
an X 11 en Si ra k s, onder redactie van
August Yermeylen, Prosper van hangen-
clonck, Emmanuel de Bom enCyriel Buijsse.
V ermeyieu werd de Van Deyssel cler Vla
mingen een vorstaudenjker, minder
hagistochtelijk-lyriselie Van Deyssel
Van Langendonck hun Willem Kloos. De
Bom had de romancier dier Vlaamsche
beweging kunnen werden, als hij was 1
blijven werken, Buijsse deed liet in zijn
plaats, beurtelings vlaamsch-clrastisch en
vlaamsch-romantisch, later vlaamsch-
vroolijk, geestig', humoristisch, maar bij
kwam naar Hpllaucl en verloor zijn con
tact met de Vlaamsche broeders. I11 bet
tijdschrift Vlaanderen, dat „Van nu
en Straks" opvolgde, schreven met Streu-
vels en de anderen, Alfred Hegenscheidt,
de dichter van Starkadd, Herman Teir-
iinck, de schitterende prozaïst, en da fijnste
en rijkste der Vlaamsche dichters: Karei
van der Woestijne, naam, dien wij thans
rpman, cle
emeeU. Velen,
1. voor altijd ont
ging, zoeken naar Sevens verdieping in wiis
begeerte en ineen..1 haar met te kunnen
vinden 111 cle ztuveie kunst hun outvaa.
vankenjkheid vioor] ie, lyjjter scüoone werd
door onderwijs of opvoeding, of dóór de
eiseheu van net piiktiseiio mven, versi kt
en bloei onoinwikvcid. iai „uk dichter
worden wijsgeerigj prozascliiajvórs traól
ten 111 de eerste paus diepzinnig fce zij
zü schrijven sproo jesaenigi syjiibollér
verhalen.
Niet allen geluiig j;l, Jaat jk ]j(
zoo mogen zeggen gelukkig nüg m.,r
len! Daar zijn er lok die, mot den <mde
Nieuwen Gittser \m j,0üy ais hun t-
kendeu voorganger.vast houden aan ni-
faeid van visie aisliec zuiverste m „T
naams ie ariistiektléieir •ui. Zij zijn ,rt
bang voor zinnebjlieid, alle kun.si'is dn.
nc-lijk 111 baar aai, werkt met y.jn
koringeh, die trouius cv. 11 geheimzin
even edel zijn en lijn, ui.- de ItoogSe,
meest ijle bekevin van loutere gees,-'
lijkheid. En zie, inFrankrjjk is een fikl
soof opgestaan, JJiri Bergsqn, die fc
langs zijn wijsgeer.m w g tot de over
tuiging is gekomendat de oplossing t.r'
wereldraadselen nit met zuivere ro*> !-
leen te benaderen it. Daarvoor moetje
ook cle diepere kr.liten onzer ziel: «'•-
voel» instinct» int ui', worden aahgeweiL
liet denken is een er lijk dmg, doch In'
menschelijke zoow als iieu g0., 1,.j
toont zich nog op tderé wij/.e dan der
denken alleen; wfeicb in zijn stude}-
kamer opsluit en ich al lezende n
al denkende, de weid .>1 L
begrijpen, zal in elmvorwaohi uur vlir
levens open baringen 'jdaa st worden, <e
verbijsteren en huloos do n staan,
wijsgeer zij een groomti Uectueelekrac,,
opbouwend schoon®,rannden van dia' -
tiek, cle kunstenaar 1 v ..ledig vbaal,
venskrachtig, hij geiik> zipi oogen, w
o oren, al zijn zinnia! ...u* mensohel#:
wonder haarlij kliedei111 gevoeligln id 't
het leven in zicli oe 1 'men en ie t
werken, overal warme, "ih-s waard,-
bet zicli openbaart.u j verrukke
op zijn beurt met oj
Met meer bezonkieic
eenvoud in onze |ter>
schitterende woordfct ij
Gids-jaren onisti, 0
reactie tegen het brie,
tegen sleur 011 gerfkuc:
kunstigheid in ongei zi
en trachten in eenul
mooie dingen ..te mal.
gedistingeerde, wij Hl)
kon. cLoor toon on fvco.4
Van Looy, die mij (er
eens wees, toen hij 1
leden): Niets cone: 1
banale is van den gst.
Bezonkenheid» eeuw! en comjiositie,
Ziedaar de drie nis.u leuzen. De com
positie als artistii'k'lem nt is nu w 1
volledig herontdekt..let streven er naar
hangt samen met d opbloei onzer ar
chitectuur in engeretvi 11. NVi.i willen weer
dingen maken» die inipleet zijn» "i en
mooi. Ook dit strove, beeft een groot ge
vaar: ónderschattinivan inspiratie» van
vitaliteit, van schepm in een Hooiem
élan. Wij weten 110 niet, waartoe w
gebracht zullen won-u. D i„"komst i-
voor ons gesloten. Oo al zijrt er die pogen,
met die looze leuze vi. I'm urn'me, op hare
krachten te anticipiai n.
Laten wij maar niè te -vee! a-in de toe
komst denken. Latei wij maar mnenig
staan in ons eigen leva onze eigen wereld
onzen eigen tijd.
E11 laten wij maar a wat wij kunnen
Hiermede is de twi Je lezing ten eind
In ons volgend ut mi e verschijnt e<i
overzicht der laatste iziug, waarmede v
teneinde-de juiste vJgorde t" itehoucic
hebben gewacht tot deze iv-oiln iozii
In zijn geheel in 011s !ad was opgeucue
nbaringen.
is er ook mr
gek" 'I'll..
0icl der N v,
zij, voorn,b
•t platgetrA
de wc ,J
eten wij v
waar te ziji
1 cm banale,
iu.) te hm
iIwa
mlijk dell v
ij (vele jaren j
is banaal, K 1
v h „De 1 Station",
Stationsplein, HAARLEM.
Eenig adres
voor liet geven van Diners en Banquets
Noces, en het houder van Vergaderingo
De roman is lie. blijkbaar meest voor
de hand liggende en 111, est handelbare
uitingsmiddel voor de prozaschrijvers ge
worden. De roman keiikeimieideulec-
tuur heeft Prof. Bolland gezegd. Het is
inderdaad mogelijk ik ben eigenlijk niet
zoo precies op cle hoogte van wat keuken
meiden tegenwoordig lezen het is inder
daad mogelijk clat zij een boeiend verbaal
prefereeren boven het Collegium Logicum.
meer vermoeien. Laai mij den toestand
onzer groot-nederlandsche letteren na 1900
breed mogen overzien, iaat mij 1111 verder
zéér in hei, algemeen mogen spreken en
u zeggen, wat ik zie als de ontwikkeling
onzer letteren in liet eerste tiental jaren
onzer eigen, de 20e eeuw.
Ik zie dan in de eerste plaats, zoowel
in hot proza als in de poëzie, een diepere
bezonkenheid, een doordringender vergees
telijking gekomen, een neiging, die baai-
Maar dat zullen dan toch wel vooral zulke .profijtelijks, baar schoonheid heeft, maar
ook hare gevaren. In Boutens en Henriëtte
Roland Holst Van der Schalk welhaast
niets clan vcordeelen, in anderen het gevaar
der ontluistering, der verdroging, der bo-
redeneordheid, die oucle kwaal der liol-
landsclië letteren. Het is natuurlijk geen
toeval, dat dit streven naar minder weelde
boeiende verhalen zijn als aan onze deuren
plegen gecolporteerd te woeden a 2 of 3
cents per aflevering, romans a la „Laura,
het slachtoffer van misdaad en bedrog",
door Cornells Veth in een zijner voor-
t.reflijke prikkel-idyllen zoo geestig geper
sifleerd. Er zijn echter ook ander soort
romans, en al behandelt Gustavo Flaubert's
van hartstocht en zinnelijkheid, meer
Prijs per
halljaar f
hij vooruit
taling'.
Prijs pei
nummer fö
Dit nummer bestaal
In dit weekblad is
„HET MIDDEN". waar
derlijke reeks is afges
24 Januari 1.1.
National e B
Wij herinneren onze
nogmaals, dat Dinscl;
tionale Bloemendag
licht ten overvloede,
daadwerkelijke, aaiicli
Sociale W
In „Het Valk" van II A
ti<ram aan het vergaan vs
hi'idouia", waarbij een aant
ijst er op hoe deze baggei
vervaardigd worden, en da
plaats van bestemming, in
enz, ondernemen. De
verdronken mannen blijvi
achter; immers nog altijd
genomen in de Ongevallen
De schrijver brengt dar
nering:
Net was in het jaar 190
!e industrie-arbeiders we
minister in de Eerste K
verklaarde hij, dat liet zijn
eerlang door een Ongeval
doen volgen.
De zeelieden leefden in
Er kwam echter niets v;
baan werd afgesneden, vóöi
i ngelost.
In 190o kwam De Mee
werpen ter verzekering var
v orden ingediend. De zeel
iIet ministerie-De Meesl
dat deze wetsontwerpen ii
waren.
Wax ïioodi Talina kwam
liet zeemansrecht. Ilij nan
Totdat hij, na. een paar jas
geweest, tot cle „ontdekkin
ontwerpen niet in zijn si
socialen nood pasten. Dan
we ontwerpen op stapel
h< t zeemansrecht kon wad
Eindelijk, tegen den tij
a.ppel .aan den verkiezingsb*
ontwerp gereed. In de zes
hij den zeeman geen reek
Talma viel; Treub kwaï
lens de verzekering van
Spiekman vroeg er hem
Oj) de talrijke offers die
-poedige behandeling; van
lonwet voor zeelieden aan.
Ook minister Treub erl
v«n een ongevallen-verzek
bedrijf, met zijn groot risi
Voorshands moest echtei
gewacht op dit-en-dat, zus
•Maar de rampen, zij w
voltrekken. Regelmatig gr
den zij een lange reeks
tegen het lamzalig getn
bureaux.
Moet de lange, ontzettj
meer (lord door de ramp
grooter worden
PLAATSELIJK NIEUWS.
Pdasch-be
Het heeft in ons dorp r
gespannen. Welk een vloed
°eu toiletten! En welk ee
toiletten. Het weer werkt
noemt. Overbluffend was
zoo n zon, t niet waar Re
negen, en gelijk een ernst
tijken wandelaars voorg<
Menseh, gedenk dat ge ii
s(of en aseh zult wederkee:
Bloemendaalsche m
n°' mt, de bloemetjes buitei
motjes, ook zichzölven zeti
telijk défilé langs den stra;
terend. Wandelaars, vreem
den en magen, paradeerde
seerde schepen bij een vl
balkend, gillend, blaffend,
snia ik of den wansmaak
gen zingend, door de volte,
lijke duivels, waren engel;
°n -festoenen versierd, C
^orm, landauers, victoria's,
«Tan-Pleiziers, rolden voorbi
met juichende feestelingen,
'Uintal kinderen, dat men
drijving, hun optocht een k
g°zinsbeperking en dergelijl
De stalhouders waren u
den de edeldieren voor hui
