Groote SCHOUW T£ V. Het To )e Sabijnsche Maagder Het Ned. Tooi KERK-AGENDA, Zondag 20 December. Haarlem: Vereenig. van Vrijz. Herv. 10 u., Ds. J. van Loeneu Martinet, uit Bussum; Rem. Ger- Gem. 10 u., Ds. J. W. K. Hoevers, Luth. Pred. te Rotterdam; Ev. Luth. Gem. 10 u„ Ds. Schade van Westrum. Bevestiging van nieuwe leden. 7J u., Ds. A. C. Schade van Westrum. H. Avondmaal; Ver. Doopsgez. Gem. 10 u., Ds. Plantenga, 5 u. Ds. A. Binnerts Sz. BloemendaalNed. Herv. Gem. 10 u., Ds. Van Leeuwen, 6j u., Ds. Van Leeuwen. Heemstede: Ned. Herv. Gem., 10 u., Ds. van Hoogenhuizen, Pred. te Amsterdam. Houtrijk en Polanen Ned. Herv. Gem., 10 u., Ds. B. Baljon. Spaarndam Ned. Herv. Gem., 10 u., Ds. S.A.Baljon. SantpoortNed. Herv. Gem., 10 u., Ds. J. Ph. Eggink. IJmuidenNed. Herv. Gem., 10 u., Ds. Creutz- berg, 5 u., Ds. Creutzberg; Doopsgez. gem. en Ned. Protb. 10j u., geen dienst, 's Avonds 6 uur. Kerstfeestviering voor de kiuderen vau de Zon dagschool. Zandvoort: Ned. Ilerv. Gem10 u., Ds. E. Barger Ez., Pred.-Dir. van „Meer en Bosch". den mensch en iti den staat. (De innei'lijke harmonie.) Vierde lezing: Afdaling beneden en op stijging boven de gerechtigheid. (De tyran- nennatuur en de geestelijke liefde.) Een verlies. Zooals velen onzer lezeressen en lezers zullen weten, verlaat mejuffrouw Jo IJzer man eerstdaags Bloemendaal. Zij treedt namelijk in het huwelijk met den heer J. Ja- cometti, die reeds weder naar Indië ver trokken is, en na haar huwelijk, dat dus bij volmacht voltrokken wordt, zal zij naa Indië afreizen. Onder wie haar missen zullen, moeten wij ook waarlijk de jeugdige pierewieten van de Fröbelklasse der O. L.-school noe men. Die kleinen hielden heel veel van haar, en dat is geen wonder, want zij had zoo'n alleraardigste manier om met dat jonge grut om te gaan, dat je er van op keek. Op onzen kiek ziet men juffrouw IJzer man vereeuwigd te midden van haar kleine vrienden en vriendinnen. Wij wenschen haar van harte geluk in haar verder leven. Kinderfeestje Evenals vroeger menigmaal gebeurde, wil ook nu wederom de heer Windhorst aan de brave, aardige kinderen der 1-Cents- Vereeniging „Door Kleintjes Groot" een feest.ie geven. Maarvoor zoo'n feestje, hoe bescheiden ook, is geld noodig. Wie van onze lezeressen en lezers wil voor dat aardige doel een kleine gave afzonderen, en die bij den heer Windhorst, Bloemendaal- scheweg 55, laten aanreiken, en daardoor medehelpen om een pleiziertje te bereiden aan de kinders van „Door Kleintjes Groot", de naarstige kleintjes, die een werk doen grooter dan zijzelven wel meenen. Verloting. Naar we onlangs meldden, werd in onze gemeente een schilderij van den kunst schilder A. J. Grootens verloot. Op ver zoek w;as de burgemeester zoo vriendelijk de trekking te doen. De prijs werd gewon nen door mejuffrouw Jo IJzerman. Het Jaarboekje. Ons Jaarboekje „Help uZelf" is in be- werkitjg. Het verschijnt tegen het einde des jaars. Wij wekken een ieder op. reeds nu een exemplaar van het handige, voor be woners van Haarlem en Omstreken onont beerlijke, boekje te bestellen. De prijs is nu nog f 1,25; na Kerstmis echter 1,50. Uit het politie-rapport. Processe n-v e r b a a 1 zijn opgemaakt wegens: overtreding der jachtwet; loopen over verboden grond; rijden zonder licht. Gevonden en terug te bekomeneen kinderhandschoen en een gummi-schoen; aan het bureau van politie, te Overveen. Verloren: een zilveren schakel-arm band; kan terugbezorgd w.orden, Vijver- weg 7, te Bloemendaal. BURGERLIJKE STAND. Van Vrijdag 11 December tot en mee Donderdag 17 December. Geboren: d. van A. F. Bos en E. C. Vasen; z. van M. H. Jansen en W. Schui ling; z. van A. Kuier en H. Wildeboer; d. van C. van Voorst en W. Slottje; z. van H. C. van der Stadt en C. P. Strijbis. Getrouwd: H. Hilgeman en J. Huis man. Overleden: A. J. Thijsen, 75 j. Overleden in het gesticht Mee- renberg: J. G. Nicland, 56 j.; N. Peet. 44 j. UIT ANDERE GEMEENTEN. Sinterklaasfeest. Het Sinterklaasfeest door het comité tot ontspanning van militairen in de „Vereeni- ging", te Haarlem, gevierd, was, mede door het optreden van Speenhoff, een groot suc ces. Dat alles zoo goed van stapel liep, is voornamelijk te danken aan den onverdro ten ijver en toewijding van de heeren Dy- serinck en Prent van den Berg, bestuurs leden van het genoemde comiteit. Weldadigheid naar Vermogen. Dinsdag a.s. des namiddags ten half vier houdt de vereeniging „Weldadigheid naar Vermogen", in het gebouw „Tot Nut van 't Algemeen", Zijltraat 48/50, eene algemeene ledenvergadering. Museum van Kunstnijverheid. Thans is een reeks plaatwerken in ver band met de nationale volkskunst der Ita- liaansche natie ter bezichtiging gesteld. Zondag is de toegang kosteloos. Schouwburg Jansweg. Cremer-avond. Dinsdagavond had de tweede voorstel ling plaats van de Koninklijke Letterlievende Vereeniging „J. J. Cremer". Het stuk was getiteld „Jong hij Jong en Oud bij Oud". De voorstelling had een aangenaam verloop en het spel was voor dillettanten uitmuntend. Tusschen de twee laatste bedrijven had er een collecte plaats ten vpordeele van het Kerstfeest voor de kinderen van gemobili- seerden hier ter plaatse. De opbrengst hedroeg 23.5314. LETTEREN EN KUNST. Lezingen van Dirk Coster. Voor een zeer aandachtig gehoor hield de heer Dirk Coster Maandag zijn tweede lezing. Het onderwerp was Stendhal. In het kort herinnerde spreker eerst nog even aan wat den vorigen keer door hem over Flaubert's tijd en omgeving was gezegd. Stendhal leefde omstreeks denzelfden tijd, rond 1830, en onderging dezelfde invloeden; in zijne boeken vinden wij, evenals in die- van Flaubert, het verzet tegen den bana- len. eigen tijd, de jacht naar het geluk en den ondergang. Stendhal was echter reeds vrijwat ouder in dien tijd; toen hij zijn boek Le Rouge et ie Noir" schreef, een kroniek van 1830, gelijk hij het noemde, was hij al 46 jaar. Droomden de latere Roman tici vaak, zooals wij zagen, van den sclioo- nen tijd van het voorbije Keizerrijk, droo- men, die hen in werkeloosheid menigmaal verweekelijkten, Stendhal had dien tijd zelf medegemaakt. Wij zagen de romantici, in ontevreden heid met eigen zwakte en dadenloosheid, zich voortdurend de ziel peilen, zich voortdurend analyseeren, en deze zelfontleding is tot een zekere grens heilzaam, doch indien men haar te zèer beoefent, wordt zij tot een doodelijke ziekte. Ontaard in den drang om alles, volstrekt alles van zichzelven (en daardoor alles van de wereld) te weten te komen, wordt de zelfontleding heilloos. Im mers men kan zichzelven niet absoluut ken nen. Veèl kan de mensch van zichzeli lee- ren verstaan, maar zichzelven als levend geheel waarnemen, zoowel innerlijk als uiterlijk, ziehier wat den mensch niet gege ven is. Deze zelfontleding tot een uiterste gestuwd, vernietigt zich in machteloosheid. De menschelijke natuur is gemengd, zij is vol van zonden. Elk onzer verlangens en daden komt gedeeltelijk voort uit kleine of boosaardige of laffe motieven. Dat alles sluimert in de diepte, en het is goed dat het gedeeltelijk blijft sluimeren; het is goed dat het leven met zijn dagelijksche werkelijk- heids-eischen den mensch van deze duister heden in zijn binnenste afleidt. Een al te geoefende ontleding immers schudt deze monsters in de diepten van ons binnenste roekeloos wakker en doet ons in den giftigen omgang met hen alle lust, alle kracht tot daden inboeten. Dit misbruik van de ana lyse is de grootste kwaal der 19e eeuw ge weest, en zulks bovenal in Frankrijk. Was Frankrijk niet steeds het land der groote psychologen geweest? Van Mon taigne. Pascal, Laiochefoucauld, La Bruy- ère, Voltaire, Rousseau, Chamfort, en an deren? Van deze denkers nu had de negen- tiende-eeuwsche mensch de geestelijke in strumenten ontvangen, doch waar bij geen Christen was en een groot politiek man evenmin, benutte hij die gereedschappen slechts om er zichzelven den levensader mede door te snijden. Komen wij thans tot Stendhal zeiven. Ook hij haatte zijn eigen, idealenloozen tijd, en met een meedoogenlooze ironie geeselt hij dien. Meer man van daden dan de jongere tijdgenooten-romantici, verweekelijkt hij niet in al te verregaande zelfontleding, maar, wetend dat het leven waardeloos is en zulks erkennend, speelt hij ermede. O, hoezeer wist hij, dat het leven niet veel waard was; als officier van Napoleon had hij de groote veldtochten medegemaakt, en meegeleefd dien meest glorieuzen tijd, en hij had bespeurd dat zelfs in de door den mensch zeiven bedreven groote daden het geluk niet te vinden was. Had hij al die glorie niet zien vergaan En, wreeder nog, had hij er niet de verborgen ellende en klein. Mejuffrouw JO IJZERMaN, te midden van haar kleine leerlingen gekiekt beid van ontdekt? Ondanks dien afkeer hield deze man echter genoeg daadkracht over om het leven hartstochtelijk mede te leven. Met den geest hoort hij dus bij de Romantici, maar uit den tijd der groote daden heeft hij nog iets medegebracht van de hevige levensvreugd, de snelle daad kracht. Men zou haast kunnen zeggen, dat Stendhal ook als kunstenaar altijd de man van het groote leger gebleven is. Hij werd in 1783 te Grenoble geboren, als de zoon van voorname burgers. Zijn naam was Henri Beyle, Stendhal is een schuil naam, waarvan men den oorsprong niet weet. Zijn vader was een aanzienlijk rechts geleerde; zijn moeder was een schoone en zeer begaafde vrouw. Toen hij zeven jaar oud was, ontviel zijn moeder hem. Hij had haar zeer lief gehad, en temeer miste het kind haar, nu hij voor haar in de plaats een strenge en tyrannieke tante tot opvoedster kreeg. Bekrompen en boosaardige priesters werden zijn gouverneurs. Een der weini gen, die voor den knaap een geestelijke toe- lucht heeten kon, was zijn grootvader, een uitnemend beschaafd en ontwikkeld man. Door hèm leerde de jpnkman de groote Fransche moralisten bestudeeren en ver staan. Naast zijn grootvader stond in de genegenheid van den knaap eene tante, een andere dan zijn, daareven u genoemde opvoedster. Deze tante was een edele vrouw vol groote gevoelens en tragische familie-herinneringen. Van haar ontving hij een kinderlijk geloof in alle illusies van het leven, een geloof door geene teleurstelling te schokken. En deze krachtige steeds be houden illusies doen hem weder van de Romantici verschillen; dezen keerden wel tot hun vernietigde illusie terug, maar ze geloofden zeiven er niet meer aan. Stend hal wel. Die blijft kind, door de verjongende kracht van het leven en van de daad. De groote invloeden van Stendhal's leven zijn de ondervonden tyrannie, die zijn vrij heidszin nog had aangewakkerd; de ver standelijke invloed van zijn grootvader, de schoone, nobele illusies door zijn tante ge kweekt. Zijn hoogmoed zoekt erkenning en lof, zijn hevige natuur zoekt geluk, zijn scherpe geest zoekt waarheid. (Studeerde hij niet met groote voorliefde de wiskunde, omdat, zooals hij zeide, „in haar geen en kele huichelarij mogelijk was"?) Als officier van Napoleon uitgetrokken, is hij zoo gelukkig als hij maar wezen kan. Iedere indruk van die groote dagen bepaalt een deel van zijn leven. Veelmaals vond hij op die tochten „het goddelijke onver wachte". Hij volgt Napoleon overal, hij „eet zijn brood in het gevolg van den grooten man", zooals hij het noemt, en een lichte dronkenschap des levens, in Italië plotse ling over hem gekomen, blijft hem verge zellen. Tot dat Italië blijft hij machtig aan getrokken, en als hij bij Napoleon's val zijn ontslag uit het leger neemt vestigt hij zich te Milaan, zijn meest beminde stad. Daar leeft hij langen tijd een leven vol schoon heid en geluk, tot een onverhoorde liefde hem tot wanhoop brengt, en hij eensklaps Milaan verlaat om zich te Parijs te vesti gen. Daar komt een somberder, ook een dieper tijd voor Beyle aan, een tijd van diepen zelfinkeer. Daar leed hij, om de onbeantwoorde liefde, maar tevens om de afschuwelijke omgeving van het alledaag- sche, waaraan, en dit woog hem zeer zwaar, waaraan zelfs de hartstochtelijk door hem beminde Napoleon, de grootste der menschen niets had kunnen veranderen De wereld was Beyle waardeloos, maar niet naar den aard van vele romantici leef de hij in vage en dagelijksche droefenis over die waardelooze wereld, neen, hij was een man van felle weerbaarheid, en hij weèrde zich nu in zijn kunst. Zijn wa- pen was de snelle flitsende kling der iro nie Hij haatte opnieuw, met de hevigheid waarmede hij in zijne jeugd de tyrannie van zijn opvoeders gehaat had, haatte hij nu de platzieligheid der wereld. Hij was de schrik der huichelaars en iJ triganten in de salons, welke hij bezocht En ondertusschen dacht hij er ernstig aarj vrijwillig van het leven afscheid te nemen Hij had toen echter .iuist een begin met zijn] eersten grooten roman, „Le Rouge et le Noir", gemaakt, en toen hij zijn plan vol-l voeren wilde, zag hij de eerste beschreven bladen van dat werk op zijn tafel liggen. En dit verlamde zijn hand. Hij moes* zich nog eerst wreken op de lage zielen, die' een schooner leven onmogelijk maakte: En hij zag van zijn voornemen af. Dit Rouge et le Noir" werd een machtige zede schildering van zijn tijd, en een der gre ste geestelijke gedenkteekenen der menscM heid. j Van nu af aan leeft Stendhal eenzaam, 9 voor zijn werk, eerst te Parijs, in zii'B latere levensjaren echter wederom in T geliefd Italië, als consul in Civita Veccha Hij schrijft er zijn „La Chartreuse de P I me'", een pendant van „Le Rouge et I Noir'", ook hier wordt het leven van reacï tegen het gehate bestaande gegeven. jL Italië ditmaal. Ook schrijft hij meesterlijk beschouwingen en middeleeuwsche novcJ len. In 1842 gaat hij voor herstel van zij gezondheid naar Parijs, en wordt daar de straat door een beroerte getroffen. Een groote vreugde had hij in zijn laats! levensjaren nog gekend, namelijk dat hi. Stendhal, die door zijn tijdgenooten abs- luut niet werd opgemerkt, door Balzac ec der grootste schrijvers van zijn eeuw w: genoemd. Op zijn graf op het kerkhof Montmarti^ te Parijs vindt men een Italiaansch gra schrift, door hemzelven geschreven, waarin hij zich. schoone kinderlijkhei „Milanees" noemt. Stendhal is de man, die het léven liè heeft en geniet en er tevens aan wanhoopt Berekening was hij en hartstocht teven: Steeds berekende hij, tot het uur van daad hem verraste, en hij, gedreven do> zijn hartstocht, alle berekeningen vergat, die daad bedreef. Hij met zijn koelen duldde geen illusies, en wie had ze, derlijk, als hij Zijn oogenschijnlijk ko' stijl wordt, bij beter bezien van groo: hartstochtelijke warmte. Hij was een v* vol tegenstrijdigheden en de eenige defin tie die men van hem geven kan, is dat 1' aan alle definitie ontsnapt. Wat ons in dezen schrijver zpozeer a; grijpt, is zijn machtige en voortduren] strijdbaarheid, zooals die uit zijn werk ons komt. Sainte-Beuve noemde hem di romantischen huzaar, die ver aan den tro; der Romantieken voorafrijdt, koel en hart! tochtelijk tevens, en daarbij ook gein tijdig vol van Franschen geest. Men k^i hem, den ironischen kunstenaar bij uitne- nendheld, ook vergelijken met een Napoj leontische charge op de krioelende wereli van lafaards, huichelaars en schurken met elk zijner woorden houwt hii de wal gingwekkende ziel van een dezer ellende lingen open. De helden van Stendhal wanhopen a(; hij zelf aan het leven; en hun wanhoop1' niet als die der Romantici werkeloos droo- mend, maar, gelijk Stendhal's eigen wan hoop, vol strijdbaarheid. Zij willen niet be zwijken. Zie Julien Sorel in „Le Rouge d le Noir", en Fabrice del Dongo in A8 Chartreuse de Parme", zie hen met b® verlangen en kracht tot daden komen, hoe ze het leven willen leven, en het léven, doch beiden aan het slot bedenken, hoe weinig dat leven al hun koortsachtig inspanning en onstuimige dadenkracn waard geweest is. Stendhal's helden spe len gelijk hijzelf, Italiaan en Napoleon tisch officier, het vermocht in de zon zij plukken het oogenblik. Zij leven 1IieI toewijding, maar als het beslissende oogen blik komt, verkiezen zij den dood. C verkiezen een niet-zijn boven het zijn: 211 verkiezen de donkere rust boven de harts- f tochtelijke. de het f leven is. Men heeft Stendl f Waarom Wellicht I verder in de duister f schenziel is doorge l zoo. Nimmer deinsi waarheid uit te sprt I hii onverwachte z f lieden niet te zien. f dom. de menschen, j deinsde niet terug vc [-gedie van het mer f niet durft niet veri I den aanblik van zul [staan, en allicht vat En nog dit: naast dt IStendhal, de levens\ [.hoogste schoonheid menschelijke zuiver [hoogtepunten in zie! I reld, heeft ontdekt, [recht met de zwakh natuur zijn glimlach' Cursus j Ziehier het vervol den heer Verkruysei een vorig maal uitgf Het ik verheft zich D. Mil Leidschc Z ij 1 w e B Zondag 20 Decer Dir. WILLEM ROYA Voorstelling tegen vei rijzen. ■BBHBM Wf 2,-, f 1,50, f 1,~ f 0.50, 0,40. Aanvang Dinsdag 22 Decen Kon. Vereenigin miet LOUIS B0UWME in de hoofdrol [ewone prijzen. Aanvang Maandag 27 Decen Opvoering v

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1914 | | pagina 2