Dames!
Corsetten
BERIJDT
In HAARLEM is de
't Algemeen Verkooplokaal
rt
C Mjt
El PIS
CAC
STE
AO.
Rijwielen en Banden.
yji^
J. PERRY,
Kleine Houtstr. 84. Tel. 1961.
J,.t publiek is eigenlijk dubbel aardig, als
|)Cn bedenkt, dat niemand ooit gelooft dat
ft ii zijn gelijken bedoeld worden, en dat
l'L zich de schoen, wijl passend, hadden
i tL. trekken, instede daarvan luide de
lerschijning van zoo'n denkbeeldigen
'•hoen,"die voor hen bestemd is, toejuichen,
j Het stuk werti goed gespeeld, en was al-
Lmeen gesproken, zeer behoorlijk ver-
[orgd. Men vergunne ons den heer Roel-
link voor zijn arbeid, lust en ijver in het
■oorbijgaan een pluim op den hoogen hoed
|c steken, üimberg speelde den professor
Teer goed; mevrouw LoboBraakensiek
nag al evenzeer worden geroemd; alle
eerdere medespelenden waren voor hun
[aak berekend. Nog een afzonderlijk woord
■cliter voor Schulze, die Doolittle, Elisa's
ader speelde; dit was onovertrefbaar in
;en woord.
uitsluitend naar maat.
HAARLEMSCHE
STEENHOUWERIJ
B. C. L. RADSMA.
KAMPERSINGEL
VERKOOPPLAATS
voor Meubilaire en andere Goederen
Nieuwe Gracht 74. P. HOOGEVEOS Lz.
iden zich zeer dankbaar
lk werk heeft zijn eigen
yan elk op eigen wijze
oei, B. met verstand en
aarvan zal ook het oor-
an groep A, B of C ai-
e vertolkers kort gele-
volsta ik met de mede-
ïaal veel meer genoot,
de keuze der werken,
aarne aan anderen over
C
oncert der Haariemsehe
met zulk een lang pro-
oordeel heel kort zijn;
en te velerlei om er 't
hebben. De namen van
en laten de gedachten al
ken; van Weber's Frei-
iar de 4e symphonie van
praan-solo in 't laatste
nerkwaardige overgang,
den Hemel een aria van
ij meer „hemelsche" mu-
;t deel van de viool en
Na Mozart „Psyche et
ck, ook een wonderlijke
(ens drie liederen van
auss, en H. Pfitzner, en
orspiel van de Meister-
g van R. Wagner. Voor
dies met bewustzijn hoo-
erken, is dat toch te veel
og met aandacht te luis-
'och waren er menschen.
het een „zalige avond"
zijn dat degenen van
ow zegt, dat zij in een
die zijn er hier ook in
die genieten gauw en
de Veer heeft aan zijn
tiek te Haarlem, weten
eeren Herman Leijdens-
rez, resp. voor viool- en
i. Zeer zeker is dit een
ior de uitbreiding van het
nstenaars, leden èn van
v èn van het Amster-
rtet, zijn zoowel in de
:rs te zeer bekend, dan
ïg van hun kwaliteiten
tags zal men in een ka-
:e Haarlem, in vereeni-
De Veer als pianist, ge-
leze drie kunstenaars te
Jansweg. K. V. „Het
neel", Pygmalion, door
shaw.
;n het verhaal van den
nalion, die een door hem
■ouwenbeeld zoozeer lief-
;oden vroeg het te doen
edde, en we hebben o. a.
ea" aan deze mythe te
n.
:n titel voor zijn tooneel-
eling nogal wat overeen-
;maIion-Galathea-historie.
ns is spraakleeraar, hij is
er der tongvallen, geeft
)rden plebejers en hun
;t vervormt het afschuwe-
het keurigste Haagsche
ntmoet hij op straat een
isa, die zoo weerzinwek-
eèkt, dat de professor in
:kt. Hij wedt met een
hij binnen zooveel maan-
en onberispelijk beschaaf-
al.
ende bedrijven zien wij
Ier der beschaving lang-
r beklimmen, en in het
hoogsten sport, zijnde een
having bereiken.
met Pygmalion moet
ecies worden vastgehou-
floop der metamorphose
iea-Elisa Pygmalion-Hig-
;n hij haar heelendal niet;
n dit geval niet als bij het
d, spreken van een mar-
tot een levend wezen
en zeggen: hier werd een
een beeld. Maar dit alles
stigheden; Shaw wil zoo-
lat de geldende omgangs-
twendigs is, en zégt zulks
k. Het is weer een van
ke sneers in het gezicht
ig. Daarvoor is te voelen.
;n wij in zoo'n stuk op
:reelen „goede bedenksels.
samenspraken van zoo
errast, dat het een ple|"
(heid wordt, ernaar te kij-
haw's opvoeringen vooral
:n bezet, en onder dat Se'
i er uiteraard eenigen aan"
Shaw's smaad toepasselijk
g van zulk een smaad op
Dinsdag a.s. komt de N. V. Concert- en
fheaterbureau J. J. L. Bossard met Mad
yrienne Dhayrmond met Pailleron's „Le
rtonde oü l'on s'ennuie".
Inhoud van het stuk:
Het kasteel van Mad. de Céran is de
■rfaats van samenkomst der intelleetueelen
■en tegelijkertijd die, waar beginnelingen, die
Xaarne vooruit komen, zich in verbinding
[kunnen stellen met invloedrijke personen.
|Dit s het. wat het .ionge paar Raymond
Tecit doen besluiten er eenige weken te
Jraan doorbrengen, tot groote wanhoop van
■mevrouw Raymond, die vreest te moeten
lieven in die wereld, waarin men zich ver-
I veelt. Gelukkig wordt hun verblijf veraan-
Igenaamd door de tegenwoordigheid van
|de goede, opgeruimde hertogin De Révil-
ie. tante van mad. De Céran. Juist ver-
I wacht men de aankomst van Roger de Cé-
I ran. d; terugkeert uit het Oosten, waar hij
leen opdracht had te volbrengen. Zijne jonge
Ipupil f-tisanne de Villiers verrast hem met
[hare onverwachte tegenwoordigheid. De I
I hertogin had gaarne een huwelijk tusschen
[de twee jongelui tot stand zien komen, ter-
juiii Vlad. De Céran haren zoon voor de
/i er st' nge Lucy Watson had bestemd.
Lik echter, d.oor professor Bellac zeer het
I hoi eemaakt, flirt reeds met dezen laat-
[ste die haar per brief rendez-vous ge-
geven heeft. De brief valt Suzanne in han-
I den en zij denkt dat hij van Roger komt.
|I)it m erstand sticht allerlei verwarring.
Dank zij de hertogin komt alles in orde.
j Paul Raymond wordt benoemd tot préfect,
Lucy Watson trojiwt met Bellac, en Su
zanne de Villiers, erfgename van de her
togin, treedt met Roger de Céran in het
I huwelijk.
Dit - zeischap treedt met groot succes
I op in Den Haag, in het theater van de
1 Haghespelers.
Schouwburg Jansweg. De Rotter
dammers: Onder èèn dak, door
Fabricius.
Een nieuw stuk van Fabricius, den schrij
ver van „De Rechte lijn", „Eenzaam", en-
zoovoorts. En wel een stuk dat ons meer
dan die vroegere aan Heijermans herinnert.
Onder èen dak wonen een oude grimmi
ge hoer met zijn zoon en diens vrouw, een
stedelinge. De verhouding tusschen den va
der en deze schoondochter is uiterst ge
spannen; hij laat geen gelegenheid onbenut
voorbij gaan om haar zijn verachting te
doen gevoelen. Maar de vrouw weet uit
liefde voor haren man, zich eindelijk na lan
gen strijd, de genegenheid van den koppigen
i vader te verzekeren. Een „Tranche de vie"
met een bevredigend slot dus. Het publiek
waardeerde het stuk. En ook de spelers,
i welke allen hun beste been voorzetten en
het door den schrijver bedoelde goed tot
zijn recht brachten.
VOLKSGEZONDHEID.
Ons werd toegezonden een geschriftje
overgedrukt uit het Tijdschrift voor So
ciale hygiëne. Het is getiteld „Het pest-
gevaar voor Nederland". Schrijver er van
is dr. J. J. van Loghem, directeur der af dee
ling Tropische hygiëne aan het Koloniaal
Instituut te Amsterdam.
Na een belangwekkende beschouwing
komt de schrijver tot de slotsom:
Bovenstaande beschouwingen leiden niet
tot besliste conclusies, zoodat zij deels
slechts in ondersteliendcu vorm als volgt
kunnen worden samengevat:
1". Voor Nederland dreigt het pestge-
\aar van de zeezijde; jaarlijks worden onze
havens bezocht door schepen met rattepest
aan boord; bij gemis aan voldoende wette
lijke bepalingen kan men niet steeds ver
hinderen dat de rattenest ook op de haven-
ratten overgaat.
Sporadische gevallen van menschenpest
zijn dus te eenigertijd te wachten.
2". Het is denkbaar dat uit deze spora
dische gevallen van menschenpest zich een
min of meer ernstige longpestepidemie hier
te lande ontwikkelt. Overal waar onder
slechte omstandigheden, b.v. bij hevige win
terkoude, menschen worden samengehoopt
(krotwoningen, kazernes, oorlogstijd), zijn
de voorwaarden voor de verbreiding der
pestbacillen van mensch op mensch aan
wezig.
3°. Dat uit de pest der havenratten zich
pest bij huisratten en andere in de nabijheid
der mensch levende ratten ontwikkelt, is
eveneens denkbaar. De onbekendheid be
treffende de veelvuldigheid van de huisrat
en betreffende den gemiddelden afstand tus
schen haar nestelplaatsen en de woonplaat
sen van den mensch, baart echter groote
onbekendheid omtrent de afmetingen van
het pestgevaar. Ook is een onderzoek naar
de soort en de frequentie van de parasieten
der ratten in dit verband noodig.
4". Aangenomen dat een builenpestepi-
demie voorwaarden vindt zich te ontwikke
len, is het niet waarschijnlijk dat zij een
zuiver karakter bewaart. Uit historische ge
gevens is af te leiden dat ook ten onzent
de builenpest vooral des zomers zou heer-
heerschen; het afwisselend epidemietype
's zomers builenpest, 's winters longpest
is dus bij ons te verwachten.
WIJSBEGEERTE.
Wij herinneren onze lezers er aan, dat voor
de Vereeniging voor Wijsbegeerte te Am
sterdam, in Maart nog een tweetal lezingen
wordt gehouden, en wel op 17 Maart door
den heer S. E. van Lanteren over „Quasi-
Hegelianismus" en op 31 Maart door den
heer Hermann Wolf over de mystiek van
Angelus Silesius (Jacob Scheffler 1624—
1677) en haar verhouding tot die van
Meister Eckhart. De lezingen worden als
gewoonlijk gehouden in het universiteits
gebouw te Amsterdam.
VAN HIER EN DAAR.
Her 1) o u w i n g der Vlaamse he
steden.
Onlangs werd te Londen de bijeen
komst geopend voor het wed-eropbo-uwen
dor Belgische beschadigde of vernielde
steden. Zooals men weet, is dit congres
georganiseerd door de Internationale
Vereeniging der Tuinsteden en Stads
plannen (International Garden Cities
and Town planning Association), bijge
staan door liet Koninklijke Instituut der
Engelsche bouwkundigen (Royal Insti
tute of British Architects).
Op «it congres werd een belangwek
kende beschouwing ingebracht door den
welbekenden bouwmeester-paysagist, den
heer Louis van der Swaelmen van Brus
sel. llij is bestendig' raadsman van het
Grooter Brussel, en ondervoorzitter van
de Federatie der Maatschappijen voor
het behoud van natuur- en stedenschoon.
Te gelijkertijd zeer bevoegd theoreticus
en uitstekend practicus, heeft hij in BeR
gif' prachtige parken gemaakt. Tijdelijk
in Nederland vertoevend, heeft hij hier
gebruik gemaakt van de ervaring, welke
de Nederlandsche bouwmeesters in de
kunst van stedenbouwen opgedaan heb
ben, om op het congres van Londen
een verslag uit te brengen over de oplos
sing van het moeilijke esthetische -vraag
stuk, dat zich in België zal voordoen
na, afloop van den oorlog'.
Uit de door den heer Van der Swael
men gegeven beschouwingen, halen wij
hier een en ander aan
..Wij hebben heel veel schoons verlo
ren, wij mogen het niet verbergenen,
verzwarende omstandigheid, als wij er
geen zorg voor dragen, gaan wij in een
vloert van verschrikkelijk leelijks opge
slorpt worden.
Natuurlijk zal men het hoogst drin
gende verrichten: vooral de omverge-
worpene haarden heropbouwen. Ieder zal
te werk gaan, zooals hij zal kunnen
de uitslag zal bedroevend zijn. Dit enkel
feit brengt geheel het vraagstuk van
het opnieuw opbouwen der steden en
dorpen ter sprake.
Men zal trachten, met nauwkeurigheid
en eerbied, de voornaamste gebouwen
opnieuw te bouwen.
Eu de schrijver vreest hierbij voor on
overwinnelijke moeilijkheden, ontzagwek
kende sommen zal het kosten, en de
ongemakken der oude woningen zal men
niet meer willen lijden. Ook zullen wie
gaan bouwen niet steeds voldoende docu
menten vinden, enzoovoorts.
„Men zal tot het onvermijdelijke moe
ten besluiten. Zekere opofferingen zijn
noodzakelijk. Maar dan? Wij staan voor
oen schrikbarende keus: Of wel mach
teloos het haastige en leidinglooze her
bouwen, een ieder voor zijne eigen reke
ning, der vernielde huizen bijwonen.
Dit zal ons tot de eenvoudige en banale
modernisatie, in den „banketbakkers
stijl" brengen, tot het totale vervlie
gen van alle esthetisch belang-, in het
welbekende wedrennen naar de ornemen-
tale gevelspraalzucht, waarbij alle goed-
koope materialen, cement, ceramiek en
andere afschuwelijke versierings-elemen-
ten gebruikt worden. En dit zal soms
met- de medewerking van een meer of
minder begaafden bouwmeester gebeu
ren, die echter geen rekenschap zal hou
den met 't naburige huismeestal zal
een bouwmeester, wegens spaarzaam
heid, alleen de gekozen meester van het
werk zijn, en het ongeluk is, dat ook in
gewone materialen men voor langer
bouwt dan voor enkele jaren. Laat ons
ter gelegenheid van al dit herinneren,
dat eenvoudige luiden gaarne een oud
kunstmeubel togen een splinternieuw
inruil en.
Het andere even groot gevaar, is het
oud-nieuw, als het langdurend moei
lijk en kostbaar is, ja soms onmogelijk met
nauwgezetheid heroptebouwen, wat eens
bestondniets is eenvoudiger voor een
bouwmeester, die ietwat op de Acade
mie geweest is en die in zijne bibliotheek j
eenige port-folios van documenten in
verscheidene stijlen bezit, een stijl samen
te stellen en oud-nieuw te maken."
Dit zal leiden tot een „Oud-Antwer-
pen" of een „Bruxelles-Kermesse", en
dergelijke tentoonstelling-afschuwelijk
heden.
Als het eenige redmiddel ziet de schrij
ver een radicale verandering van me
thode; niet huis na huis moet afzonder
lijk worden gedacht, maar de stad dient
eerst te' worden gezien als een levend
organisme.
Objektief ligt het heil niet in het
z o k e n v a n kunstmatig e h a r-
monie n door het inroepen v a n
versiere nde e n ornamenten le
s t ij 1f o r m u 1 e s, maar wel in het be
palen d er opbouwende g r o n d b e-
gins epen, volgens de overlevering in
overeenstemming niet de gedachte dat
hetgeen van de oude gebouwen zal blij
ven staan of hersteld zal worden, bij
de nieuwe gebouwen zal passen, waarbij
dient gelet op: eenheid van kleur, har^
monie der verhoudingen, eerbied voor
ordening van liet geheel.
Schrijver wijst er opi, dat er veel van
de Nederlanders en Engelschen-te 1-eeren
is, en wenscht samenwerking van de
goede bouwmeesters uit die landen met
Belgen als Van de Velde-, Van Rijsseb
berghe.en eenige anderen. Zoo kan het
best mogelijke bereikt worden.
„Voor alles is het echter van belang,
haastige, voorbarige of verbasterde op
lossingen te vermijden.
Reeds van nu af zou een hoogere inter
nationale commissie, ondersteund door
't Belgisch Staatsbestuur en met dus
danig doel bezield, alle elementen van
het vraagstuk, gelijk het zich voor de
verschillende verwoeste steden voor
doet, kunnen samentrekken, en een pro
gramma van algemeene werking, door
een bizonder programma voor elk der
betrokkene steden gevolgd, kunnen op-
I stellen.
Intusschcn zou een afdeeling al de in
Engeland bestaande elementen en doku-
menten, die toepasselijk zijn voor het
gestelde vraagstuk en tot zijn oplossing
vermogen mede te werken, kunnen ver
eenigen. Een andere afdeeling zou soort
gelijk werk in Amerika verrichten, een
derde afdeeling zou in Nederland de
zaak op zich nemen. De Koninklijke
Belgische commissie der gebouwen en
van het natuurschoon, geholpen door
„grooter Brussel" en de provinciale en
bizondere vereenigin-gen in België tot
behoud van natuur- en stedenschoon,
als ook door de gemeentebesturen, zou
zich met liet verzamelen van alle ele
menten kunnen bezighouden oni ze dan
naar Engeland te zenden. Op deze
grondslagen zou men een boek met alge
meene raadgevingen, voorbeelden en
grondgedachten kunnen uitgeven, het
welk men dan aan alle Belgische ge
meentebesturen zou toezenden, en eene
p&>
Lx
BELEEFD BE
VEEL IK MIJ
AAN VOOR
DE
LEVERING
UWER
MEVR. G. v. d. BRINK, Cor-
setiène, KEIZERSGRACHT 717,
AMSTERDAM. - ELKEN VRIJDAG
AANWEZIG IN „HOTEL CEN
TRAL", - LANGE POTEN,
DEN HAAG.
wet afkondigen men zal na den
oorlog zoovele buiten-gewone wetten moe
ten afkondigen, om in alles verrassingen
te vermijden eene wet, die de ge
meentebesturen verplicht het vraagstuk
van den heropbouw volgens eene streng-
bepaalde methode op te lossen, hetzij bij
voorbeeld, dat de groote steden en de
provincies of de arrondissementen of de
natuurlijke districten van het gelijde-
lijk bevrijde grondgebied, het op zich
nemen oen bekend deskundige uit den
vreemde aan te duiden, met goedkeuring'
van het hooger bestuur, die door zijne
raadgevingen aan de uitwerking der
ontwerpen van het geheel, door de
plaatselijke Belgische architecten opge
steld, zou medewerken. In liet kader van
deze ontwerpen, eens door alle bevoegde
overheden goedgekeurd, zouden al de
plaatselijke bouwmeesters vrije doening
hebben, mits zij zich aan de voorschrif
ten en de raadgevingen door de hoogere
commissie voorgeschreven, onderwerpen.
Zoodoende zou er samenhang en een
heid zijn in de gezamenlijke pogingen
en deze inrichting gebruik makend van
ieders goeden wil, volgens zijn verdien
sten, bekwaamheden en talenten, zou een
ware prikkel voor de ondernemers en
voor de kunstenaars en een kostbaar
voorbeeld voor de opzieners der open
bare gebouwen zijn.
Sarah Bernhardt.
Het „Hbld." schrijft:
Onze correspondent te Parijs seint, dat
Sarah Bernhardt een amputatie van het
been heeft ondergaan. Haar toestand is be
vredigend.
Dit bericht bevestigt vroegere mededee-
lingen in buitenlandsche bladen. In de
Fransche kranten werd gesproken van een
euvel aan de knie, dat een operatie noodig
deed zijn. Engelsche en Duitsche berichten
maakten daar een amputatie van het onder
been van blijkbaar de juiste lezing.
Ziehier een tragisch einde van de groo
te tragedienne. Want met één been zal zij
wel niet meer kunnen spelen. Sarah is in
October 1844 geboren, dus eerst zeventig.
De Europeesche Statenbond.
Het comité „De Europeesche Statenbond"
gaf haar derde vlugschrift in het licht, geti
teld „Europa eendrachtig". Dit geschrift
van de hand van den heer Nico van Such-
telen, komt in hoofdzaak neer op de door
dezen heer onlangs te Haarlem gehouden
voordracht, waarvan men in ons nummer
van 16 Januari 1.1. een uitvoerig verslag
vindt. Wij bevelen het geschrift gaarne aan
onze lezers aan.
ONTVANGEN BOEKEN.
Men zond ons de eerste aflevering van
„Het Nieuwe Leven", religieus-socialistisch
maandschrift, onder algemeene leiding van
Kees Meijer. De redactie bestaat uit: S. K.
Bakker, Enka en Kees Meijer.
De nieuwe aflevering van het tiendaagsch
photoblad Focus gewerd ons. Dit nummer
getuigt weder van veel goeden smaak,
zakenkennis en arbeidslust uit de photo-
grafenwereld. Als altijd.
'lz
lz
JUA
AGENT voor Haarlem en Omstreken: 1
\\d
ATELIERvoob^ -j INTERC.
GRAEAXONUAXENTENTELET. 130
KANTOOR EN WERKPLAATS:
Telefoon 1886. Beëedigd Makelaar,
Taxateur.
Bewaarkamers voor Inboedels.
