ALGEMEEN WEEKBLAD
No. 16.
Uitgave der N. Vennootschap „HET MIDDEN".
Gedempte Oude Gracht 63.
Kantoor voor redactie en administratie:
Telefoon 141. HAARLEM.
R de zaak te onderzoekenHoe lang
9e Jaargang.
ZATERDAG 17 APRIL 1915.
Het Bloemendaalsch Oeehblad.
per jaar
2,«<»
Prijs
per nummer
25 cents.
Adyertentiën
10 cents per
regel
bij contract
belangrijke
korting.
Dit nummer bestaat uit 4 bladzijden.
In dit weekblad is tijdelijk opgenomen
„HET MIDDEN", waarvan de eerste afzon
derlijke reeks is afgesloten met No. 34
van 24 Januari 1914.
Opvoedkundige wenken.
Bij de firma P. Visser Azn., te Haarlem,
verscheen een bundeltje „Opvoedkundige
Wenken voor Moeders" Schrijfster is Blan
che Ebbutt, vertaalster is een zekere Eega.
De schrijfster heeft de vriendelijke bedoe
ling, cenige eigen ervaringen te verhalen, of
liever, in den vorm van wijze lessen van
deze ervaringen te getuigen.
In hoofdzaak zijn deze lessen niet van
wat men gewoon is te noemen „opvoedkun
digen' aard; meer zou men kunnen spre
ken an hygiënische wenken bij de behan
deling van het kind; maar in een tweede
deel heeft de schrijfster het ook nog
over Zeden, Manieren en Opvoeding. En
ook hier wordt menige wijze les te midden
van tuinder wijze aangetroffen. Zoo b. v.
„Wees niet te ernstig en te plechtig. Speel
niet de zwaar-op-de-handsche moeder tegen
uwe kinderen; ge behoeft de zaken niet te
ernstig op te nemen. Een zwaartillende
moeder in huis is even belachelijk als een
zwaartillende vader op het tooneel." Dit is
zeer juist. (Voor een wijle afgezien van de
hatelijkheid als zouden alle vaders kome
dianten zijn.) Maar in gemoede, dat over-
cn;;tige tegen kinderen, is in beschaafdere
gezinnen allang uit de mode; integendeel,
het wordt juist weer tijd dien ernst, en een
zweempje gezag weer in te voeren; de he-
dendaagsche moeders zijn de „vriendin"
van hun kinderen, en dat is heel mooi, maar
alleen tot een zekere hoogte; tegen
een „vriendin" kun je zoo onbeschoft wezen
als ,ie maar invalt, desnoods geef je haar een
oorvijg, (artikel, waarvan hedendaagsche
moeders van hun jongere vriendinnen dan
ook mi en dan wel eens ontvangen.)
Ik doe maar een greep hier en daar in
het boekje. Ziehier: „Laat de opvoeding
van het kind niet geheel het werk van de
moeder zijn, laat de vader er ook zijn deel
aan hebben."
Jawel, „laat, „laat"maar als die
vader daar nu eens voor past, en 's avonds,
van zijn bezigheden thuis gekomen, die ein-
deloozc relazen van stoutigheden, (die hij
in zijn hart waardeert.) nu eens niet aanhoo-
reu wil. laat staan: ze bestraffen, of met
dc moeder middelen beramen om de telgen
te verbeteren.als die man dat nu eens
niet wil. „Laat"„laat".... maar hoe
stelt zoo'n schrijfster zich dat voor! Ik
verzeker u, dat het papier geduldig is. Wat
I van alle vaders, ik verzeker het u even-
I zeer, maar niet gezegd worden kan. Trou-
I wens blijkbaar van alle moeders ook niet,
R want ergens spreekt de schrijver tot de
I laatsten aldus:
■•Wees niet onrechtvaardig jegens uw
I kind bij gebrek aan een weinig geduld om
I het ook moge duren, tracht altijd de be-
I doeling van het kind uit te vinden." Dit
K -hoe lang het ook moge duren", is werke
bik kostelijk. Maar, houd me ten goede.
I '"dn lieve mevrouw Ebbutt, en gij eveneens,
I mijn lieve mevrouw Eega, dat kan wel ja-
I ren, ja, decenniën duren, ja, wel een men-
schenleven lang; er zijn menschen, die nu
I reeds 20 eeuwen lang dood en begraven en
verteerd zijn, en nog begrijpt men hunne
I bedoeling niet; de meeste menschen be-
I Krijpen tijdens hun leven hun eigen bedoe-
bng niet eens, of beterze hébben door-
R gaans geen bedoeling, althans geen an-
I dere dan de gewone, voor de hand liggen-
de. die gij in hun plaats hebben zoudt, en
dat is dus gemakkelijk na te gaan, dus ook
gemakkelijk te behandelen in de practijk.
..Straf uw kind niet als het iets breekt,"
B Heel aardig, maar dan breekt het mis-
B.schien morgen weer iets, als het op die
manier ten minste al niet alles gebroken
heeft, en er dus voor dien volgenden dag
nog een stuk van eenige waarde in al zijne
breekbaarheid voorhanden is.
„Aarzel niet een dienstbode te ontslaan,
die de kleintjes bang maakt met spookver
halen.".... Mevrouw, vergun me.... hm.
Maar weet u wel wat u zegt. „Aarzel niet
een dienstbode te ontslaan," terwijl je den
Hemel op je bloote knieën eiken avond voor
het te bed gaan dankt, dat .ie er een hebt.
dat ze den heelen, goddank nu voorbijen,
dag gebleven is, en het middagmaal niet,
als in sommige gezinnen, door alweer een
andere meid wordt binnengebracht, dan die
het ontbijt klaarzette.
„Laat uw kinderen niet trotsch worden;
zij behooren geen begrip te hebben van
„standsverschillen De menschen, die zoo
spreken, zijn gewoonlijk het ergste. De
„standsverschillen" in een land als het onze
zijn eindeloos; zooveel menschen. zooveel
standen, het standsverschil is in den volks
aard vastgegroeid; zoek het maar eens uit.
dat verschil. A heeft tweehonderd gulden
meer dan B; B heeft echter netter gekleede
ouders, en ziet er zelf ook keurig uit; hij
spreekt afgemeten en weloverwogen (om
niet „door de mand te vallen", wat .ie
noemt,) en maakt een beter indruk dan A.
die natuurlijk, voor de vuist weg praat en
klapt en klabettert zonder al wat hij zeg
gen gaat van alle kanten te bezien en te
betasten.
Laat ons dus de standsverschillen niet
uitzoeken, maar, en hierop komt het in dc
praktijk neer, men laat zijn kinderen bij
voorkeur niét omgaan met kinderen waar
van zij een nóg leelijker tongval en nog
onbeschaafder manieren en houdingen lee-
ren.
„Tracht niet den wil van het kind te „bre
ken". Heel aardig, maar men moet van dit
recept geen te groote dosis laten klaar
maken.
„Stomp uw kinderen niet." Dat klopt. Je
moet ze ook niet met ploertendooders, sa
bels of hartsvangers te lijf gaan. Dat
spreekt.
„Zeg niet „niet zoo vragen." Een kind
verneemt wat het weten wil. door te vra
gen, en gij moet uw best doen het te be
antwoorden." Accoord, maar het wordt een
gewoonte, en een vervelende ook, schier een
etmaal telkens achtereen: Ma, wat is dat?
Zoo b. v.
Ma, wat is dat
Dat is een inktpot.
Waarom is het een inktpot
Omdat men er inkt in doet.
Waarom doen ze er inkt in
Om te schrijven.
Waarom schrijven ze?
Ja, waarom schrijven ze? Ziehier een
vraag, die menigmaal het spreekwoord van
kinderen die de waarheid zeggen, verblin
dend schitterend bevestigt. Waarom
schrijven ze!.... Waarom doen ze dat
toch, als er zoo weinig van beteekenis, als
er zoo weinig nieuws, zoo weinig oorspron
kelijks te zegeen valt. Dit is ook met dit
boekje het geval.
Er is al zoo eindeloos veel over dit on
derwerp gehannest; was dit nog noodig?
Maar kwaad zal dit hoekje natuurlijk niet
doen. Het is bovendien niet duur. De prijs
is maar 50 cent.
Alles en alles genomen wordt al dat pe
dantisme over paedagogie ellendig verve
lend. Het moederschap is tegenwoordig nu
eenmaal een nevrose; Iaat ons het geval
nog niet gecompliceerder maken door eind
loos paedagogische recepten uit te reiken:
(de kwaal is juist door het volgen van de
over-vele recepten ontstaan;) het moet een
weinig uitzieken. S.
PLAATSELIJK NIEUWS.
De Hyacinth-straat, zijstraat van den
Zijlweg tegenover ,,'t Haantje", wordt be
bouwd. De bebouwing mag krachtens be
sluit van den raad van 2 Maart 1899, ge
schieden langs den weg die 12 meter breed
moet blijven; worden er tuintjes vrijgela
ten vóór de huizen, dan moeten die 5 meter
breed zijn. De huurprijzen der huizen moe
ten minstens 400,bedragen.
Bloemendaalsche Amateur-photografen.
Nu hebben de gaandeweg vermaard wor
dende Belgen Van Besten en Van Son op
hun triomftocht ook Bloemendaal aange
daan. Voor de Bloemendaalsche amateur-
photografen-vereeniging traden zij in hotel
„Welgelegen" op. Beide heeren hielden een
aardige, geestige voordracht en vertoonden
een reeks van buitengewoon fraaie auto-
chroom-opnamen. De toehoorders genoten
zeer, en juichten geestdriftig de beide kun
stenaars toe. Het was een zeer bizondere
avond.
Morgenwandeling.
Zondag hield de afdeeling Haarlem en
omstreken der Ned. Natuurhistorische Ver-
eeniging een ochtendwandeling door Aer-
denhout, en het Naaldenveld. Onder de
ijverige en beproefde leiding van mejuffr.
Cath. Kool werd deze tocht weder tot iets
zeer leerzaams en aangenaams. Vele vo
gelsoorten werden in hun handel en wan
del bespied en beluisterd; op vele planten
en gewassen werd de aandacht der natuur
liefhebbers gevestigd, en de eigenaardig
heden van elk werd medegedeeld. Het is
een sympathiek gedoente dat der vereeni-
ging, en wij wekken gaarne een ieder op
om lid te worden; op aangename, gezellige
wijze doet men zoo allengs op deze tocht
jes meer kennis op dan bij menigen drogen
leercursus. Men geeft zich als lid op bij
mej. Cath. Cool, Kleverparkweg, Haarlem.
Br. Gunning over Montessori.
In de gymnastiekzaal van het gebouw der
Bloemendaalsche Schoolvereeniging hield
dr. Gunning Maandag 1.1. een lezing over
de bekende Italiaansche opvoedkundige dr.
Maria Montessori. Qeen plaatsje in de rui
me zaal bleef onbezet. Terecht mocht de
voorzitter van het schoolbestuur, de heer
Moltzer, dan ook opmerken, dat het onder
werp actueel was, en algemeen de aandacht
trok van ouders en onderwijzers, hetgeen
voor genoemd bestuur een reden was om
belangstellenden wat nader met de beroem
de Italiaansche te doen kennismaken. Men
was zoo gelukkig daarvoor de medewer
king te verkrijgen van dr. Gunning, die
reeds eerder een studie over het onderwerp
publiceerde in het door hem geleide blad
„Het Kind". Tevens had men door de wel
willendheid van de Directie van het Nederl.
Schoolmuseum de beschikking gekregen
over een stel leermiddelen bij de Montes-
sori-methode in gebruik, welke in de zaal
waren tentoongesteld.
Dr. Gunning, het woord krijgende, zette
eerst uiteen, welke Montessori's grondstel
lingen waren, waarop het onderwijs aan
zeer jonge kinderen berust. De voornaam
ste daarvan was: voor het bezige kind is
de bezigheid zelf het voorwerp van zijn
willen en wenschen en niet het met de be-
zigheid te bereiken resultaat. Het kind, dat
echt bezig is, mag niet gestoord worden,
liet moet kunnen doorgaan tot het gereed
is. Het voortdurend helpen, het telkens in-
terrumpeeren van het bezige kind door den
volwassene, is uit den booze; de zelfwerk
zaamheid moet ten volle tot haar recht
komen.
Een groote mate van vrijheid genieten
dus de jonge scholieren in de Montessori
school. Deze vrijheid echter, de spreker
vestigde er de aandacht op, is geen onbe
perkte. 't Is een „liberté bien réglée".
De inrichting van het klasse-lokaal wijkt
in vele opzichten van de in ons land gebrui
kelijke af. De banken b. v., tegen het ge
bruik waarvan Montessori zich zeer ver
zet, zijn vervangen door stoeltjes met ta
feltjes.
Wat het eigenlijke onderwijs aangaat, legt
Montessori zich vooral toe op het ontwik
kelen der zintuigen en van deze laatste ge
niet de tastzin, die gewoonlijk geheel ver
waarloosd wordt, de bizondere aandacht.
Zij ontwierp daartoe een reeks leermidde
len, waarvan die voor de ontwikkeling van
den tastzin wel het gelukkigst gekozen zijn.
De oefeningen ter ontwikkeling van laatst
genoemd zintuig voeren in de Montessori-
methodc, tot lezen en schrijven, op jongeren
leeftijd nog dan dat op de gewone lagere
school het geval is.
De gehoorzin tracht Montessori o. a. te
ontwikkelen door het z.g. stilte-spel, waar
bij de doodsche stilte, die in de klasse
heerscht. alleen wordt afgebroken door de
op fluisterenden toon uitgesproken com
mando's van de onderwijzeres (door Mon
tessori leidster genoemd), welke zoo zacht
mogelijk moeten worden uitgevoerd.
Teekenen en boetseeren worden door
Montessori zeer stiefmoederlijk bedeeld,
hetgeen spreker als een leemte in de me
thode moet beschouwen. Met de creatieve
kracht, die in het kind ligt, wordt geen
rekening gehouden. Over het gebruik der
leermiddelen ligt een verstandelijk waas:
alle oefeningen zijn leer-oefeningen; voor
de fantasie van het kind is geen ruimte
gelaten.
Spreker vergelijkt Fröbel en Montessori
en komt tot de slotsom, dat de tekortko
mingen van Fröbel uitstekend worden aan
gevuld door Montessori, maar, dat ook
daar, waar Montessori onvolledig is, Frö
bel uitmunt. Spreker stelt beide opvoed
kundigen op één lijn.
Of de Montessori-denkbeeiden ook kun
nen worden toegepast op de gewone lagere
school, waagt spreker in twijfel te trek
ken. Montessori schijnt op dit oogenblik
haar methode ook toe te passen op oudere
leerlingen.
De verbreiding barer denkbeelden is bui
tengewoon groot. Geen der groote opvoed
kundigen kreeg in zoo korten tijd zoo'n
groote vermaardheid. Het geheele Engelsch
sprekende deel der wereld interesseert zich
voor haar ideeën. In Engeland en Amerika
werden reeds tal van scholen, waar men
naar haar voorbeeld werkt, opgericht. Dit
alles wijst er wel op, dat men met een ver
schijnsel van beteekenis te doen heeft. Spre
ker wekt in zijn slotwoord ouders en onder
wijzers op tot bestudeering der door Mon
tessori geschreven werken.
Een Jubileum.
Op 1 Mei e.k. zal de besteller H. van den
Berg van het postkantoor Overveen zijn
25-iarig jubileum vieren. Van den Berg
staat goed aangeschreven bij een ieder, en
verdient zulks ook, en het publiek zal zicli
dan ook wel niet onbetuigd laten. Er heeft
zicli eene commissie gevormd om den len
Mei voor den jubilaris tot een aangenamen
dag te maken.
Bond voor Vrouwenkiesrecht.
Op 24 en 25 dezer zal de Bloemendaal
sche afdeeling van den Bond voor Vrouwen
kiesrecht op feestelijke wijze zijn 8ste jaar
vergadering vieren; de leden alhier hopen
den afgevaardigden van de 72 afdeelingen
van ons land een aangename en gastvrije
ontvangst te bereiden.
Eerst reünie om half drie in Duin-en-Daal.
kennismaking, autotochtjes door de bollen
velden en middagthee. Daarna dineeren de
gasten bij de Bloemendaalsche leden, bij
wie zij ook logeeren. 's Avonds 8 uur bij
eenkomst in Duin-en-Daal. Speech van de
bondspresidente, mevr. BoissevainPijn
appel, over: „Wat de bond deed en nog
doen kan", en eene causerie van prof. Kern
kamp, die hoogst belangwekkend belooft te
zijn.
Op Zondagmorgen en -middag wordt de
eigenlijke jaarvergadering gehouden voor
leden en afgevaardigden, met feestelijken
lunch, waaraan een honderdtal gasten zul
len deelnemen.
Uit het p o 1 i t i e-r a p p o r t.
Processe n-v e r b a a 1 zijn opgemaakt
wegens: overtreding der Arbeidswet; loo-
pen over verboden grond; en diefstal van
een rijwiel.
Gevonden en terug te bekomen hij
J. Prenen, Bloemendaalscheweg n°. 40, te
Bloeme.ndaal, een zwart damestaschje; A.
M. Smits, te Aerdenhout, een grooten sleu
tel; Q. Beun, 2e-Hoogewoerddwarsstraat
n°. 12, te Schoten, een cape; Schrama. Mar-
celisvaart, een portemonnaie; W. Heuvel
kamp, Kennemerstraat n°. 14ö, te Haarlem,