ALGEMEEN WEEKBLAD No. 16. Uitgave der N. Vennootschap „HET MIDDEN". Gedempte Oude Gracht 63. Kantoor voor redactie en administratie: Telefoon 141. HAARLEM. R de zaak te onderzoekenHoe lang 9e Jaargang. ZATERDAG 17 APRIL 1915. Het Bloemendaalsch Oeehblad. per jaar 2,«<» Prijs per nummer 25 cents. Adyertentiën 10 cents per regel bij contract belangrijke korting. Dit nummer bestaat uit 4 bladzijden. In dit weekblad is tijdelijk opgenomen „HET MIDDEN", waarvan de eerste afzon derlijke reeks is afgesloten met No. 34 van 24 Januari 1914. Opvoedkundige wenken. Bij de firma P. Visser Azn., te Haarlem, verscheen een bundeltje „Opvoedkundige Wenken voor Moeders" Schrijfster is Blan che Ebbutt, vertaalster is een zekere Eega. De schrijfster heeft de vriendelijke bedoe ling, cenige eigen ervaringen te verhalen, of liever, in den vorm van wijze lessen van deze ervaringen te getuigen. In hoofdzaak zijn deze lessen niet van wat men gewoon is te noemen „opvoedkun digen' aard; meer zou men kunnen spre ken an hygiënische wenken bij de behan deling van het kind; maar in een tweede deel heeft de schrijfster het ook nog over Zeden, Manieren en Opvoeding. En ook hier wordt menige wijze les te midden van tuinder wijze aangetroffen. Zoo b. v. „Wees niet te ernstig en te plechtig. Speel niet de zwaar-op-de-handsche moeder tegen uwe kinderen; ge behoeft de zaken niet te ernstig op te nemen. Een zwaartillende moeder in huis is even belachelijk als een zwaartillende vader op het tooneel." Dit is zeer juist. (Voor een wijle afgezien van de hatelijkheid als zouden alle vaders kome dianten zijn.) Maar in gemoede, dat over- cn;;tige tegen kinderen, is in beschaafdere gezinnen allang uit de mode; integendeel, het wordt juist weer tijd dien ernst, en een zweempje gezag weer in te voeren; de he- dendaagsche moeders zijn de „vriendin" van hun kinderen, en dat is heel mooi, maar alleen tot een zekere hoogte; tegen een „vriendin" kun je zoo onbeschoft wezen als ,ie maar invalt, desnoods geef je haar een oorvijg, (artikel, waarvan hedendaagsche moeders van hun jongere vriendinnen dan ook mi en dan wel eens ontvangen.) Ik doe maar een greep hier en daar in het boekje. Ziehier: „Laat de opvoeding van het kind niet geheel het werk van de moeder zijn, laat de vader er ook zijn deel aan hebben." Jawel, „laat, „laat"maar als die vader daar nu eens voor past, en 's avonds, van zijn bezigheden thuis gekomen, die ein- deloozc relazen van stoutigheden, (die hij in zijn hart waardeert.) nu eens niet aanhoo- reu wil. laat staan: ze bestraffen, of met dc moeder middelen beramen om de telgen te verbeteren.als die man dat nu eens niet wil. „Laat"„laat".... maar hoe stelt zoo'n schrijfster zich dat voor! Ik verzeker u, dat het papier geduldig is. Wat I van alle vaders, ik verzeker het u even- I zeer, maar niet gezegd worden kan. Trou- I wens blijkbaar van alle moeders ook niet, R want ergens spreekt de schrijver tot de I laatsten aldus: ■•Wees niet onrechtvaardig jegens uw I kind bij gebrek aan een weinig geduld om I het ook moge duren, tracht altijd de be- I doeling van het kind uit te vinden." Dit K -hoe lang het ook moge duren", is werke bik kostelijk. Maar, houd me ten goede. I '"dn lieve mevrouw Ebbutt, en gij eveneens, I mijn lieve mevrouw Eega, dat kan wel ja- I ren, ja, decenniën duren, ja, wel een men- schenleven lang; er zijn menschen, die nu I reeds 20 eeuwen lang dood en begraven en verteerd zijn, en nog begrijpt men hunne I bedoeling niet; de meeste menschen be- I Krijpen tijdens hun leven hun eigen bedoe- bng niet eens, of beterze hébben door- R gaans geen bedoeling, althans geen an- I dere dan de gewone, voor de hand liggen- de. die gij in hun plaats hebben zoudt, en dat is dus gemakkelijk na te gaan, dus ook gemakkelijk te behandelen in de practijk. ..Straf uw kind niet als het iets breekt," B Heel aardig, maar dan breekt het mis- B.schien morgen weer iets, als het op die manier ten minste al niet alles gebroken heeft, en er dus voor dien volgenden dag nog een stuk van eenige waarde in al zijne breekbaarheid voorhanden is. „Aarzel niet een dienstbode te ontslaan, die de kleintjes bang maakt met spookver halen.".... Mevrouw, vergun me.... hm. Maar weet u wel wat u zegt. „Aarzel niet een dienstbode te ontslaan," terwijl je den Hemel op je bloote knieën eiken avond voor het te bed gaan dankt, dat .ie er een hebt. dat ze den heelen, goddank nu voorbijen, dag gebleven is, en het middagmaal niet, als in sommige gezinnen, door alweer een andere meid wordt binnengebracht, dan die het ontbijt klaarzette. „Laat uw kinderen niet trotsch worden; zij behooren geen begrip te hebben van „standsverschillen De menschen, die zoo spreken, zijn gewoonlijk het ergste. De „standsverschillen" in een land als het onze zijn eindeloos; zooveel menschen. zooveel standen, het standsverschil is in den volks aard vastgegroeid; zoek het maar eens uit. dat verschil. A heeft tweehonderd gulden meer dan B; B heeft echter netter gekleede ouders, en ziet er zelf ook keurig uit; hij spreekt afgemeten en weloverwogen (om niet „door de mand te vallen", wat .ie noemt,) en maakt een beter indruk dan A. die natuurlijk, voor de vuist weg praat en klapt en klabettert zonder al wat hij zeg gen gaat van alle kanten te bezien en te betasten. Laat ons dus de standsverschillen niet uitzoeken, maar, en hierop komt het in dc praktijk neer, men laat zijn kinderen bij voorkeur niét omgaan met kinderen waar van zij een nóg leelijker tongval en nog onbeschaafder manieren en houdingen lee- ren. „Tracht niet den wil van het kind te „bre ken". Heel aardig, maar men moet van dit recept geen te groote dosis laten klaar maken. „Stomp uw kinderen niet." Dat klopt. Je moet ze ook niet met ploertendooders, sa bels of hartsvangers te lijf gaan. Dat spreekt. „Zeg niet „niet zoo vragen." Een kind verneemt wat het weten wil. door te vra gen, en gij moet uw best doen het te be antwoorden." Accoord, maar het wordt een gewoonte, en een vervelende ook, schier een etmaal telkens achtereen: Ma, wat is dat? Zoo b. v. Ma, wat is dat Dat is een inktpot. Waarom is het een inktpot Omdat men er inkt in doet. Waarom doen ze er inkt in Om te schrijven. Waarom schrijven ze? Ja, waarom schrijven ze? Ziehier een vraag, die menigmaal het spreekwoord van kinderen die de waarheid zeggen, verblin dend schitterend bevestigt. Waarom schrijven ze!.... Waarom doen ze dat toch, als er zoo weinig van beteekenis, als er zoo weinig nieuws, zoo weinig oorspron kelijks te zegeen valt. Dit is ook met dit boekje het geval. Er is al zoo eindeloos veel over dit on derwerp gehannest; was dit nog noodig? Maar kwaad zal dit hoekje natuurlijk niet doen. Het is bovendien niet duur. De prijs is maar 50 cent. Alles en alles genomen wordt al dat pe dantisme over paedagogie ellendig verve lend. Het moederschap is tegenwoordig nu eenmaal een nevrose; Iaat ons het geval nog niet gecompliceerder maken door eind loos paedagogische recepten uit te reiken: (de kwaal is juist door het volgen van de over-vele recepten ontstaan;) het moet een weinig uitzieken. S. PLAATSELIJK NIEUWS. De Hyacinth-straat, zijstraat van den Zijlweg tegenover ,,'t Haantje", wordt be bouwd. De bebouwing mag krachtens be sluit van den raad van 2 Maart 1899, ge schieden langs den weg die 12 meter breed moet blijven; worden er tuintjes vrijgela ten vóór de huizen, dan moeten die 5 meter breed zijn. De huurprijzen der huizen moe ten minstens 400,bedragen. Bloemendaalsche Amateur-photografen. Nu hebben de gaandeweg vermaard wor dende Belgen Van Besten en Van Son op hun triomftocht ook Bloemendaal aange daan. Voor de Bloemendaalsche amateur- photografen-vereeniging traden zij in hotel „Welgelegen" op. Beide heeren hielden een aardige, geestige voordracht en vertoonden een reeks van buitengewoon fraaie auto- chroom-opnamen. De toehoorders genoten zeer, en juichten geestdriftig de beide kun stenaars toe. Het was een zeer bizondere avond. Morgenwandeling. Zondag hield de afdeeling Haarlem en omstreken der Ned. Natuurhistorische Ver- eeniging een ochtendwandeling door Aer- denhout, en het Naaldenveld. Onder de ijverige en beproefde leiding van mejuffr. Cath. Kool werd deze tocht weder tot iets zeer leerzaams en aangenaams. Vele vo gelsoorten werden in hun handel en wan del bespied en beluisterd; op vele planten en gewassen werd de aandacht der natuur liefhebbers gevestigd, en de eigenaardig heden van elk werd medegedeeld. Het is een sympathiek gedoente dat der vereeni- ging, en wij wekken gaarne een ieder op om lid te worden; op aangename, gezellige wijze doet men zoo allengs op deze tocht jes meer kennis op dan bij menigen drogen leercursus. Men geeft zich als lid op bij mej. Cath. Cool, Kleverparkweg, Haarlem. Br. Gunning over Montessori. In de gymnastiekzaal van het gebouw der Bloemendaalsche Schoolvereeniging hield dr. Gunning Maandag 1.1. een lezing over de bekende Italiaansche opvoedkundige dr. Maria Montessori. Qeen plaatsje in de rui me zaal bleef onbezet. Terecht mocht de voorzitter van het schoolbestuur, de heer Moltzer, dan ook opmerken, dat het onder werp actueel was, en algemeen de aandacht trok van ouders en onderwijzers, hetgeen voor genoemd bestuur een reden was om belangstellenden wat nader met de beroem de Italiaansche te doen kennismaken. Men was zoo gelukkig daarvoor de medewer king te verkrijgen van dr. Gunning, die reeds eerder een studie over het onderwerp publiceerde in het door hem geleide blad „Het Kind". Tevens had men door de wel willendheid van de Directie van het Nederl. Schoolmuseum de beschikking gekregen over een stel leermiddelen bij de Montes- sori-methode in gebruik, welke in de zaal waren tentoongesteld. Dr. Gunning, het woord krijgende, zette eerst uiteen, welke Montessori's grondstel lingen waren, waarop het onderwijs aan zeer jonge kinderen berust. De voornaam ste daarvan was: voor het bezige kind is de bezigheid zelf het voorwerp van zijn willen en wenschen en niet het met de be- zigheid te bereiken resultaat. Het kind, dat echt bezig is, mag niet gestoord worden, liet moet kunnen doorgaan tot het gereed is. Het voortdurend helpen, het telkens in- terrumpeeren van het bezige kind door den volwassene, is uit den booze; de zelfwerk zaamheid moet ten volle tot haar recht komen. Een groote mate van vrijheid genieten dus de jonge scholieren in de Montessori school. Deze vrijheid echter, de spreker vestigde er de aandacht op, is geen onbe perkte. 't Is een „liberté bien réglée". De inrichting van het klasse-lokaal wijkt in vele opzichten van de in ons land gebrui kelijke af. De banken b. v., tegen het ge bruik waarvan Montessori zich zeer ver zet, zijn vervangen door stoeltjes met ta feltjes. Wat het eigenlijke onderwijs aangaat, legt Montessori zich vooral toe op het ontwik kelen der zintuigen en van deze laatste ge niet de tastzin, die gewoonlijk geheel ver waarloosd wordt, de bizondere aandacht. Zij ontwierp daartoe een reeks leermidde len, waarvan die voor de ontwikkeling van den tastzin wel het gelukkigst gekozen zijn. De oefeningen ter ontwikkeling van laatst genoemd zintuig voeren in de Montessori- methodc, tot lezen en schrijven, op jongeren leeftijd nog dan dat op de gewone lagere school het geval is. De gehoorzin tracht Montessori o. a. te ontwikkelen door het z.g. stilte-spel, waar bij de doodsche stilte, die in de klasse heerscht. alleen wordt afgebroken door de op fluisterenden toon uitgesproken com mando's van de onderwijzeres (door Mon tessori leidster genoemd), welke zoo zacht mogelijk moeten worden uitgevoerd. Teekenen en boetseeren worden door Montessori zeer stiefmoederlijk bedeeld, hetgeen spreker als een leemte in de me thode moet beschouwen. Met de creatieve kracht, die in het kind ligt, wordt geen rekening gehouden. Over het gebruik der leermiddelen ligt een verstandelijk waas: alle oefeningen zijn leer-oefeningen; voor de fantasie van het kind is geen ruimte gelaten. Spreker vergelijkt Fröbel en Montessori en komt tot de slotsom, dat de tekortko mingen van Fröbel uitstekend worden aan gevuld door Montessori, maar, dat ook daar, waar Montessori onvolledig is, Frö bel uitmunt. Spreker stelt beide opvoed kundigen op één lijn. Of de Montessori-denkbeeiden ook kun nen worden toegepast op de gewone lagere school, waagt spreker in twijfel te trek ken. Montessori schijnt op dit oogenblik haar methode ook toe te passen op oudere leerlingen. De verbreiding barer denkbeelden is bui tengewoon groot. Geen der groote opvoed kundigen kreeg in zoo korten tijd zoo'n groote vermaardheid. Het geheele Engelsch sprekende deel der wereld interesseert zich voor haar ideeën. In Engeland en Amerika werden reeds tal van scholen, waar men naar haar voorbeeld werkt, opgericht. Dit alles wijst er wel op, dat men met een ver schijnsel van beteekenis te doen heeft. Spre ker wekt in zijn slotwoord ouders en onder wijzers op tot bestudeering der door Mon tessori geschreven werken. Een Jubileum. Op 1 Mei e.k. zal de besteller H. van den Berg van het postkantoor Overveen zijn 25-iarig jubileum vieren. Van den Berg staat goed aangeschreven bij een ieder, en verdient zulks ook, en het publiek zal zicli dan ook wel niet onbetuigd laten. Er heeft zicli eene commissie gevormd om den len Mei voor den jubilaris tot een aangenamen dag te maken. Bond voor Vrouwenkiesrecht. Op 24 en 25 dezer zal de Bloemendaal sche afdeeling van den Bond voor Vrouwen kiesrecht op feestelijke wijze zijn 8ste jaar vergadering vieren; de leden alhier hopen den afgevaardigden van de 72 afdeelingen van ons land een aangename en gastvrije ontvangst te bereiden. Eerst reünie om half drie in Duin-en-Daal. kennismaking, autotochtjes door de bollen velden en middagthee. Daarna dineeren de gasten bij de Bloemendaalsche leden, bij wie zij ook logeeren. 's Avonds 8 uur bij eenkomst in Duin-en-Daal. Speech van de bondspresidente, mevr. BoissevainPijn appel, over: „Wat de bond deed en nog doen kan", en eene causerie van prof. Kern kamp, die hoogst belangwekkend belooft te zijn. Op Zondagmorgen en -middag wordt de eigenlijke jaarvergadering gehouden voor leden en afgevaardigden, met feestelijken lunch, waaraan een honderdtal gasten zul len deelnemen. Uit het p o 1 i t i e-r a p p o r t. Processe n-v e r b a a 1 zijn opgemaakt wegens: overtreding der Arbeidswet; loo- pen over verboden grond; en diefstal van een rijwiel. Gevonden en terug te bekomen hij J. Prenen, Bloemendaalscheweg n°. 40, te Bloeme.ndaal, een zwart damestaschje; A. M. Smits, te Aerdenhout, een grooten sleu tel; Q. Beun, 2e-Hoogewoerddwarsstraat n°. 12, te Schoten, een cape; Schrama. Mar- celisvaart, een portemonnaie; W. Heuvel kamp, Kennemerstraat n°. 14ö, te Haarlem,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1915 | | pagina 1