ALGEMEEN WEEKBLAD
ZATERDAG 24 APRIL 1915.
No. 17.
I
Gedempte Oude Gracht 63. Telefoon 141. HAARLEM.
an onze nieuwe inteekenaren.
9e Jaargang.
S
I
Het Bloemendaolseh (MM
iper jaar
2,60
Prijs
per nummer
25 cents.
Uitgave der N. Vennootschap „HET MIDDEN". Kantoor voor redactie en administratie:
a 1
Adyertentiën
10 cents per
regel
bij contract
belangrijke
korting.
s|
Dit nummer bestaat uit 4 bladzijden.
dit weekblad is tijdelijk opgenomen
:*:T MIDDEN", waarvan de eerste afzon-
olijke reeks is afgesloten met No. 34
24 januari 1914.
ezer agen zenden wij aan onze nieuwe
clcena en hunne loten in de verloting
de schilderij (monotype) toe; in het
me - van 1 Mei zullen wij den uitslag
'rekking, welke deze week plaats heeft,
•nnelder.
„Ons Land".
c.is ligt de eerste aflevering van den
ii jaargang van een Nationaal Tijd-
ift ..Ons Land" geheeten. Redacteur is
H an de Rivière te Groningen.
V' doel van deze uitgave is: propaganda
iiiuic. Propaganda voor de gedachte
Vv j ons uiterste best moeten doen om
neutraliteit en onze onafhankelijkheid
aren. Studie van de middelen om de
ïale belangen van ons land op den
nicer op den voorgrond te brengen
uover allerlei groepen en particuliere
egen, die zich naar voren dringen.
- het leidend artikel dezer eerste af le
ner lezen wij:
•Wij willen ons land als ons land houden.
'daar hel doel, waarnaar wij ook met
iidschiift willen streven.
ei iaaiste jaar heeft ons harde lessen
geleerd.
W w len trachten die lessen duidelijk
!en geest te brengen en aansporen om
tar te handelen,
d-l vond ons in wolkjes van gedroom.
i "egin van 1915 zijn die wolkjes nog
et weg. Wij willen thans klaarheid
a. te brengen,
rhc.d door nuchterheid en door waar-
:elfs als die waarheid enkelen onaan-
mocht klinken.
)g steeds ziet ons volk de dingen
liter, nog steeds maken te velen
aes over onze macht, de kracht van
ieeld, de waarde van „getuigen",
i m invloed van de beschaving, nieuwe
che stroomingen en wat dies meer
eer Troelstra vroeg om een paar
•enwerpende vliegmachines om onzen
schen de realiteit te leeren.
itddel is wat hard. Doch de diag-
ls 'mist. Het volk. dat het nuchterste
eld heet, ziet nog maar steeds niet
de realiteit.
n wij die laten zien, het schrikke-
c\aa dat ons boven het hoofd hangt.
aUILLETON.
Vrs j;et eene vergissing?
n u het Deensch van B. FLOR1S.
vierden ons zilveren bruiloftsfeest.
1 re najaarszon scheen vroolijk over
bi i veld en in ons met kransen en
1 i'M prachtig versierd huis; hare
s h: üen een wedstrijd te dansen met
•iugende kinderen op de glim-
geboende vloeren. Hoe over-
m had Qod ons niet gezegend met
usebe goederen en vreugde en hoeveel
1 hadden wij niet om Hem te danken
1 'ijn goedheid jegens ons!
mi wij vóór 25 jaren in dit groote, oude
's lro'vken, dat mijn man van zijne ou-
'i geërfd en waarin hij geene veran-
'ide brengen, omdat zijn vader en
Ie' eti overgrootvader daarin ge-
Geien, kwam de groote ruimte met
e lambriseering en de donkere he-
weinig huiselijk en vriendelijk
moest al mi'n moed verzamelen
iiiti angstig en bang te gevoelen,
!l- cr ik ov.er dag lang alleen in het huis
was.
v>
ma» bad alreeds, toen wij trouwden,
'1 van zijn jongen leeftijd, een ta-
gioote buitenpraktijk en het gebeur-
Iden, dat hii laat in den avond, .ia
de geweldige kans, dat wij nog in den oor
log betrokken worden, of dat wij daaronder
nog zwaar lijden, dan zouden onmiddellijk
ten minste 300.000 man naar de bureau's van
den vrijwilligen landstorm loopen om zich
op te geven, dan zou ons land een onge
ëvenaarde krachtsinspanning vertoonen en
zouden wij vrijwel de zekerheid hebben er
buiten te blijven en er zonder kleerscheuren
af te komen.
Helaas, die macht is ons niet gegeven
om met één slag de werkelijkheid te laten
zien, om ieder, persoon, voor persoon, te
laten gevoelen: „Als gij thans niet han
delt komt een deel van het bloed, dat er ge
stort zal worden, een deel van de ellende,
die geleden zal worden, voor uw rekening."
Verderop heet het:
Wij willen verder het nationale bewustzijn
verhoogen, wij willen het besef versterken,
dat onze natie alleen als zelfstandig Neder
land een gelukkig en voorspoedig leven kan
leiden.
Wij zullen hier te strijden hebben tegen
politici, die, om 's kiezers gunst bedelend,
den kiezer om strijd wijs maken dat hij met
geringe persoonlijke inspanning en geringe
kosten aan de eischen der defensie kan vol
doen.
Wij zullen te strijden hebben tegen de
idealisten, die droomen van een spoedige
invoering van den wereldvrede en daar
voor propaganda maken, zonder er zich
om te bekommeren, dat die propaganda
door den burger gaarne aanvaard wordt
als voorwendsel om zijn weerplicht tegen
over zijn land zoo slecht mogelijk te ver
vullen. Rn wij zullen dezen strijd strijden,
niettegenstaande ons ideaal is een toestand,
waarin ook op het internationale gebied de
macht voor liet recht zal wijken, niettegen
staande ook wij overtuigd pacificist zijn.
Wij zullen verder, nu en in het vervolg, te
strijden hebben tegen diegenen, die in den
strijd der groote Europeesche mogendhe
den partij kiezen en min of meer pro-
Duitsch of pro-Engelsch of pro-Fransch
zijn.
Wij moeten pro-Hollandsch zijn. Niet al
leen in onze woordenkeus. Doch in onze
geheele levensopvatting, in al onze gedra
gingen. Wij moeten leeren wat de Duit-
schers „Real-politik" noemen."
En verder heet het:
En nog zijn wij hiermede niet aan het
eind van ons programma. Want willen wi.i
Ons Land Ons Land houden, dan is het niet
voldoende, dat wij het volk trachten te over
tuigen. dat het er persoonlijke en geldelijke
offers voor moet over hebben om er den
vreemden soldaat uit te houden. Wij moe
ten er eiken anderen vreemdeling uithouden
des nachts zelfs, wanneer hij pas moe en
aff«nat thuis was gekomen, opnieuw er o
uit moest. Toen was ik den vriendelijken
buren recht dankbaar, die zich ontfermden
over mijn jeugd en eenzaamheid en mij ge
zelschap kwamen houden of mij naar hun
huis medenamen, en menigen vriendschaps
hand werd in dien tijd wel aangeknoopt,
die in stand is gebleven tot op den huidigen
dag. En het huis dat mij toen zoo ontzet
tend groot en eenzaam scheen, heeft heden
nauwelijks plaats genoeg voor allen, die
recht hebben het hün tehuis en geboorte
plaats te noemen. Van den vroegen mor
gen tot den laten avond loopen rappe voe
ten de trappen op en af en de kamers met
de donkere behangsels en houten beschot
ten hebben een levend''- onfewekt voor
komen, sedert frissche, roodwangige aan
gezichten er in rond kijken.
Buiten spreidt de nazomer zijne vruchten
ten toon, als zegen van den Herfst, die ook
hij ons zijne intrede houdt; onze bloeitijd
is voorbij, maar wij zien de bloemen weder
in onze kinderen en in hen vinden wij onze
eigen, blijde jeugd terug.
Daar kwamen de gelukwenschers, louter
goede vrienden en lieve buren, wier deel
neming in onze vreugde in hunne stemmen
weerklonk en duidelijker en duidelijker
stond te lezen op hun gelaat; er werd ge
zongen en gespeeld, gegeten en gedanst,
die binnendringt met den wenscli ons op
meer pacifieke wijze te veroveren en wij
moeten onszelf niet alleen militair maar ook
economisch sterk houden.
Met handhaving van de beginselen van
den vrijhandel en de open deur. met hand
having van onze aloude gastvrijheid tegen
over vreemdelingen, moeten wij toch op
passen, dat niet vreemdelingen strategische
punten in ons economisch leven gaan be
zetten, vanwaar zij onzen handel, ons bank
wezen. onze verkeersmiddelen of welke an
dere gewichtige, nationale economische
factoren zouden kunnen beheerschen.
En ten slotte is ons doel onszelf econo
misch sterk te houden.
In het kort dus: Wij willen ons land ons
land houden en dat land zoo goed mogelijk
maken. Wij willen bij die pogingen de les
sen. welke ons de laatste acht maanden ge
leerd hebben, zoo goed mogelijk ter harte
nemen en wij willen zoovelen mogelijk be
reiken om hen aan die waarheden telkens
en telkens weer te herinneren
Tot zoover eenige grepen uit het Pro
gramma van het nieuwe tijdschrift; men
vindt nog een aantal andere belangwek
kende artikelen in deze eerste aflevering.
De redactie vraagt den medestanders om
daadwerkelijke instemming door, ten eer
ste zich te abonneeren 5,per jaar);
en ten tweede wanneer een gedachte, een
artikel hen treft, aan de administratie (Oude
Ebbingestraat 44, Groningen), een bedrag
van minstens 5 cent toe te zenden, waar
voor dan 2 exemplaren van dat blad aan
anderen ter propaganda kunnen worden
toegestuurd. Gaarne bevelen wij onzen le
zers aan, aldus te doen om dezen wakke
ren vaderlandschen arbeid te steunen.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Jaarvergadering van den Bond voor
Vrouwenkiesrecht.
Wij herinneren nogmaals aan de jaarver
gadering van den Bond voor Vrouwenkies
recht, heden door een feestelijke samen
komst geopend, en welke van avond in hotel
„Duin en Daal" wordt voortgezet: de eigen
lijke jaarvergadering heeft morgen plaats,
eveneens in hotel „Duin en Daal". Aanvang
10 uur.
De afdeeling Bloemendaal van den Neder-
landschen Bond voor Vrouwenkiesrecht, gaf
een catalogus van haar bibliotheekje in het
licht. De voorhanden boeken, brochures en
tijdschriften zijn naar hun onderwerp ver
deeld in de volgende rubrieken: Vrouwen
kiesrecht, de evolutie der vrouw, de vrede,
maatschappelijke vraagstukken, als arbei-
maar de meest blijde en gelukkigste waren
toch vader en ik, voor ons is het alsof onze
bruiloftsdag weder verschenen is, alleen
luidt alles, zooals mijn lieve man mij zeide,
vandaag veel, veel inniger, als dien dag,
en ik lach hem toe, wanneer hij, met zijn
armen mij omvattend, mij toefluistert: ji.i
bent vandaag even mooi als vóór 25 jaren.
En toen ten laatste al de gasten'vertrok
ken waren en de kinderen ons goeden nacht
gewenscht hadden, toen gingen wij in va
ders kamer en zetten ons in de oude, inet
ieder bekleede sofa, die met haar steilen
rug en harde zitting er weinig uitlokkend
uitziet, maar toch is die plaats ons 't liefste
in 't geheele huis.
Dat oude meubelstuk heeft alles met ons
medegemaakt, zoowel goed als kwaad, het
is getuige geweest van menige zucht, maar,
Goddank! ook van veel vreugdegelach, en
als mijn man en ik iets gewichtigs te ver
handelen hebben, ook wel wat te biechten
soms, dan gebeurde dit altijd op de oude,
harde sofa.
Heden spreekt het vanzelven, dat wij iets
te spreken hebben over den vervlogen tijd,
en wat wij voor elkander zijn geweest. Ik.
vertel hoe verbaasd ik geweest was dien
dag, toen vader mij kwam vertellen, dat
Ernst mijn hand gevraagd had, zoo ver
baasd, dat ik geen woord kon zeggen
Maar spoedig barstte de juichkreet los -
ik zou hem krijgen, dien ik lief had ge-
dersgeschillen, armenzorg, alcoholisme, hy
giëne, enz.
De leden van den bond kunnen deze wer
ken kosteloos ter leen krijgen bij de biblio
thecaresse, mevrouw Buys, Bloetnendaal-
scheweg 25, telefoon 1514.
van den Berg.
Boden wij voor eenige weken onzen le
zers de conterfeitsels van de toen jubilee-
rende postbestellers Bakker en Huizinga
aan, thans is het de beurt van hun collega
Van den Berg van Over veen. om in onze
kolommen te worden afgebeeld. Onze lezers
zullen zich het berichtje in ons vorig num
mer herinneren, waarin wij Van den
Berg's aanstaand jubilarisschap ter sprake
brachten. En voor wie het eens niet gelezen
mochten hebben of weer vergeten, zeggen
we het hier nog eens: Van den Berg her
denkt op 1 Mei e.k. den dag waarop hij
voor 25 jaar in dienst bij de post trad.
Hij heeft ons dus heel wat brieven, brief
kaarten en drukwerken thuisgebracht en
ons daarmee, als het ware hand in hand
gaande met het leven zelf, vroolijk of droe
vig gestemd. Het is een heele tijd, zoo'n
vijf-en-twintig jaar, en ge kunt gelooven,
dat hij wat voetstapjes op de Overveensche
wegen liggen heeft. Ja, en niet op de Over
veensche alleen, ook op de Bloemendaalsche
wegen. Want voor de oprichting van het
kantoor Bloemendaal geschiedde de bezor
ging der post aldaar van Overveen uit. Wat
nu de Bloemendaalsche bestellers doen.
moest toen dus heelemaal vanaf Overveen
had van het eerste oogenblik dat ik hem
zag. Maar hij Hij had geen acht op mij
geslagen, hij scheen slechts oogen te heb
ben voor mijne vriendin Fanny. Hoe kwam
het toch, dat ik het niettemin was, die de
keuze zijns harten was
Ik had vroeger mijn man daarnaar ge
vraagd, maar nooit een goed antwoord be
komen. Heden sloeg hij zijn arm om mij
heen en zag naar mij op met zijne goede,
trouwe oogen, op bewogen toon zeggende:
„Je weet, Elizabeth, dat .ie al mijn geluk
uitmaakt, het liefste wat ik op aarde bezit,
niet waar Ik knikte zwijgend en hij ging
voort: „Je hebt me meermalen gevraagd,
hoe het zich toedroeg, dat ik jou voortrok,
wie ik schijnbaar niet opmerkte, boven de
mooie Fanny, die ik scheen te bewonderen,
en die, naar uwe meening, mijne gevoelens
beantwoordde. Ik heb die vraag nooit be
antwoord, omdat ik, hoewel ik tamelijk ze
ker was van ons geluk, toch bang was, dat
de zon, die tot dusverre helder en klaar
over onze verbintenis had geschenen, ver
duisterd zou worden, wanneer gij de oor
zaak van mijne keuze leerdet kennen. Maar
nu, nu onze levensavond nadert, ben ik niet
ban""voor storm of onweer; ik weet zeker,
dat er niets in staat is om de rustige, klare
stemming, die in en rondom ons heerscht.
te verstoren en daarom wil ik nu je nieuws
gierigheid bevredigen en je de eenige epi
sode uit mijn leven vertellen die je nog
