1
Dames!
Schouwburg Jansweg.
Dansavonil LILIGBEEN,
Fientje Beulemans.
Corsetten
PLAN „3".
Een Groote Sul.
n
uitsluitend naar maat.
Het Gezellige Tooneel.
MARTIN KEMPINSKI,
CATO CULP,
WANDA LOBLAKJE.
ROSA SPIER, Harpiste.
N. V. Het Tooneel.
e en dansende naar buiten ko.
die juffrouw met dat vlechtje,
die „H. F. C."-kousen en wat
ïheer, neem nog een kopje thee,
vraag ik u dan, mijnheer: Als
korfbal al ruim tien jaar be.
dt. als de autoriteiten op het
lichamelijke opvoeding meer en
it ervan beginnen in te zien, als
jonge menschen, die beter het
in corpore sano" begrijpen dan
beoefenen, zoudt gij dan denken,
uw stukje van zoodanig gehalte
:1 nog afbreuk kunt doen?
de hoop uit, dat wij, „Bloe.
Weekblad" lezend, van derge-
k" in het vervolg verschoond
:n; dank li. mijnheer de redac-
de verleende plaatsruimte en
gachtend,
K. JANSEN,
oorz. Korfbalvereen. „O.D.I.S."
IJmuiden.
ie gemeenten.
Nederlandsch Verbond. De
aarlem van het A. N. V. verga-
dagavond in „De Nijverheid",
zitterschap van den heer mr.
echts weinig leden waren aan-
ag der vorige ledenvergadering
de secretaresse voorgelezen en
rgadering goedgekeurd,
is aan de orde een mededeeling
het bedanken van de bestuurs-
J. C. van Qelsdorp en de hee-
ges en jhr. C. G. S. Sandberg,
Hing van dit bedanken was be-
eene motiveering, en wel deze,
de bestuursleden zich niet kun-
igen met het besluit der alge-
adering van het Verbond betref-
:rbenoeming van dr. Kiewiet de
lorzitter Ook werd de richting
erbond en van „Neerlandia" in
:hrijven behandeld. Op verzoek
:r leden begon de secretaresse
orlezing hiervan, doch wegens
thcid van den inhoud werd met
pgehouden.
we bestuursleden werden mej.
i de heeren B. Compagne en A
ozen.
•emer". De Koninklijke Let-
Vereeniging „J. J. Cremer"
ag a.s., des avonds ten 8 uur,
tiling in den schouwburg Jan$-
eeld wordt het blijspel Tilly",
L. Bossard, eerelid der veree-
Vries. J.l. Maandag werd hij
£ijn kleine, vlugge, pittige figuur
geruimen tijd, tot schade der
aarlem's straten verdwenen; hij
innelijken en toch zachtzinnigen
ele tientallen jaren honderden
m had opgebeurd en verkwikt.
;elf met het lot en de dood, die
devies voerenal wat bestaat is
het te gronde gaat. Maar hij
zoo spoedig die zoo goed heelt
j leeft door, bij ons, in ons, mei
iinnerts herdacht uitvoerig en
den merkwaardigen schrijver,
erder; maar die niet herdacht
en wij nu herdenkenden uitne-
iend van zijne vrienden en van
anten, want, een waardig en
1 was hij van zijne huisgenooten
den zoo goed als van zijne ambt-
n vrienden van den huize. Het
Is altijd voor ons jongeren een
em aan huis te komen; het was
:t in de laatste plaats door zijne
leid. Men zegt na het verschei-
n geliefden doode: „hij ruste in
te glimlachen, en die glimlach
:welde gezicht was het deernis
van alles, geleek den glimlach
n waanzinnige.
eiooven wat hij zegt. kind, barst
en legde haar handen om zijn
igen, niet gelooven, mijn .ion-
Hooft het toch niet, hè. Neen,
nt oud en verstandig genoeg om
i dat dit niet waar kan zijn. Hè.
goeie, beste, lieve baas? Toe,
I keek haar wederom aan met
iderlijken blik en lachte zacht-
erde het: „Neen, moeder, als n
Doch deze verklaring stelde haar
istiger. Hij had dit maar gezefid
erdriet te besparen gevoelde
ij wist terwijl hij zoo sprak, heel
loog.
zij den jongen afleiden, op('al
er aan dat gruwelijke ophandenc
i, en ze peinsde, maar had gee"
al voor een verstrooiing, zoozeer
•ward.
vervolgd.) STEYNEN.
[vrede", wij hebben daarmede geen vrede,
Ineen, mannen, menschen, als Jo. de Vries,
[zii mogen in ons midden als goede geesten
büjven leven, velen ten voorbeeld
van hier en daar.
Proeve van Neger-Engelsch. „Het Han-
I delsblad" ontving van het Nederlandsch
j Correspondentie-bureau uit Den Haag een
I beschouwing over den afgetreden Duitschen
gezant, den heer F. von Miiller. De weldoen
de fraaie stijl en de kristalklare helderheid
van dat bericht, vinden hun bekroning in het
[slot, hetwelk wij hier voor onze lezers af
drukken:
„Daarom zal ongetwijfeld bij zeer velen
het leedwezen over het aanstaand defen-
cliiei vertrek van den heer Von Miiller.
ioral wegens de te betreuren redenen die
|er toe moesten leiden, evenaren de velen
ingewiiden bekenden spijt van den gezant,
dat hij den post te 's-Gravenhage, die hem,
j naar hij zoo vaak nadrukkelijk heeft verze-
I kerd, zéér lief was, maar gabn verlaten en
zul'en hem velen intusschen voor een spoe-
|dig algeheel herstel volgen."
„De Beweging'" In „De Beweging"
schrijft Albert Verwey over het oorlogs
dagboek .van Stijn Streuvels, en noemt de
houding van dezen schrijver „een zeldzaam
voorbeeld van voor alles schrijver te zijn".
„Zijn dagboek ademt de milde rust van een
man die aan opmerking en overpeinzing in
een breed en harmonisch landschap ge
wend is." Wij vinden voorts in deze afle-
vering, als gewoonlijk, ook van menige
andere hand belangwekkend werk.
Wij hopen van harte dat het Albert Ver-
weij gelukken moge, het maandblad „De
Beweging" op de been te houden. Wie
hem daarbij steunen kan, hij doe het!
ontvangen jaarverslagen enz.
De Nuts-spaarbank te Haarlem zond ons
haar jaarverslag over 1914. Het voordeelig
saldo der inkomsten-rekening bedroeg
20.935,73"' (tegen vorig jaar 18.573,23"')
en ook het werkelijke winstcijfer zou gunstig
zijn geweest, indien door de bizondere
tijdsomstandigheden niet een belangrijke
i afschrijving op effecten noodig geweest
was.
Xationale Nijverheid, In „Hoor en We
derhoor" lezen we de volgende verstandige
woorden
Aan de eerlang te houden Leipziger Mes-
se v il men eene tentoonstelling van niet
D he voortbrengselen verbinden orn
- eigens te u achten deze tegen denzelf-
Beu prijs en in dezelfde kwaliteit in
[D.Tschland te vervaardigen.
men zoo iets ook niet in ons land
ki een doen
v'ii zijn niet anti-Duitsch, noch anti-En-
•gi ch of anti-Fransch maar vóór alles pro-
|H andsch.
lang reeds bestaat bij ons Hollanders
c c door niets gewettigde voorkeur voor
uandsch fabrikaat. Willen de waren
a zijn, dan moeten de cigaretten uit
E te, eau-de-cologne uit Keulen, zeepen
Parijs, lakenstoffen uit Engeland, enz.
■men, hoewel ons land ze minstens even
kan leveren.
het wordt soms belachelijk.
Tilburg wordt wei eens Engelsch laken
icht, dat in Tilburg gefabriceerd wordt.
'■Vij kennen in Holland een tapijtfabriek,
.elite Smyrnatapijten levert.
Wij zagen voor eenigen tijd bij een gros-
s :en stof, die in Holland gefabriceerd
v en bizonder werd aanbevolen, omdat'
ngclsch iabrikaat was.
Zoo zouden wij honderden voorbeelden
kunnen aanhalen.
rzische letters en figuren, Engelsche
v - ii, Duitsche spreuken, maken het
I g d toch niet beter.
H Hollander schijnt in dit punt bedrogen
■ti illen worden.
Wanneer zal hij eens leeren, openlijk
Hollandsch fabrikaat te wil'en en durven
koopen en gebruiken om zoodoende de
F i.ndsche industrie omhoog te heffen'
Het Vlaamsch in de kampen. Bij „De
V' uimsche Stem" kwamen vanuit het kamp
tc i Mdenbroek klachten in over de behan
deling van de Vlaamsche taal. Het schijnt
dat, in den beginne, vele Vlaamsche jon
gens den leergang van Vlaamsche taal
volgden. Het schijnt dat thans de mees
ten ontmoedigd zijn, daar de cursussen
ongeregeld worden gegeven en het aantal
even onvoldoende is, om degelijke uitslagen
te bereiken. De leergang van Fi ansche taal
moet, integendeel, heel flink zijn ingericht.
De ambachtslessen voor mecaniciens en
andere technische vakken kunnen door het
meerendeel der geïnterneerden niet gevolgd
worden, daar ze in het Fransch gegeven
worden.
Is hierin geene verandering te brengen?
Er zullen toch ook wel Vlaamsch-sprekendp
leeraren in die vakken in de kampen te
vinden zijn
letteren en kunst.
In den kunsthandel J. H. de Bois, Kruis
weg 68, Haarlem, zijn tot 15 Mei a.s. de
navolgende werken geëxposeerd. Willy
Sluiter, een veertigtal pastels en aquarel
len: S. Jessurun de Mesquita, een zestigtal
sensitivistische teekeningen en litho's; Jo-
han Briedé, ongeveer 40 kleinere pentee-
keningen en aquarellen.
Larensche Kunsthandel. De Larensche
Kunsthandel vierde Zaterdag j.l. haar tien
jarig bestaan met de opening eener ten
toonstelling van werken van schilders, wel
ke in den loop dier tien jaren daar reeds
exposeerden. Dat deze werken dus van den
meest uiteenloopenden aard zullen zijn en
veel afwisseling bieden, behoeft geen be
toog.
De villa „Mauve", te Laren, het moeder
huis der instelling, lag wat buiten 't dorp,
een bezwaar nog voor vele lieden. Thans
is dit bezwaar opgeheven. De directie heeft
zich in het bezit van een beter gelegen
tentoonstellingshuis gesteld, n.l. aan de
Brink, nabij het station.
De Hollandsche Sociëteit van Levensver
zekering zendt ons haar jaarverslag over
1914.
In dit jaar kwam de herziening der sta
tuten tot stand, waarbij verscheidene ver
ouderde artikelen vervangen werden door
andere, meer in overeenstemming met de
hedendaagsche opvattingen.
muziek.
Maandag 26 April 1915, 8 uur, con
certzaal „de Kroon"; mevr. W. de
VeerDe Lange, declamatie; de
heeren Herman Leijdensdorff, vi
ool; Th. Canivez, violoncel en
Johan de Veer, klavier.
Hoewel afwijkend van 't programma, wil
ik in mijn nabetrachting van dezen avond
eerst het werkzame aandeel van mevrouw
De Veer herdenken. „Declameeren" lijkt
mij altijd een van de moeilijkste kunsten en
ook lang niet altijd dankbaar, omdat er j
zoovelen onder de hoorders (-essen) zijn
die er absoluut niets van begrijpen. Be-
paald hinderlijk was het gegiechel en ge
praat van eenige slecht-gemanierden tijdens
de declamatie van de Rei van engelen «it
Vondels' „Lucifer"! Later bij „Johanna's j
Abschied" uit „die Jungfrau von Orleans"
van Schiller en „L'Agonie" van Sully Prud-
homme met muziek van Louis Coenen,
was de stemming rustiger en volgens mijn
opvatting slaagde het „Abschied" het beste.
De bloemenhulde, die de kunstenares ont
ving, was, dunkt mij, zeer verdiend.
Van het instrumentale deel van 't pro
gramma leek mij het bekende Trio in c. kl.
t. van Beethoven het minst te „pakken";
de reden moge men zelf zoeken. De bizon
der mooie toon van de „cel" kwam 't meest
tot zijn recht in de „sonate" van L. Boc-
cherini en vooral in 't Adagio. Deze mu
ziek is van een zeer eigenaardige beko
ring. Het meeste genoot ik van de „sona
te" in A. gr. t. voor viool en klavier van
César Franck; dat was een groot werk
om mee te eindigen! Welk een rijkdom van
gedachten uit de componist hierin en hoe
veel verschillende gevoelens en stemmingen
laat hij ons mee beleven, dank zij de zeer
..levendige" vertolking der uitvoerders,
die ten slotte luide werden toegejuicht. De
concertgever, die het „leeuwendeel" van de
uitvoering op zich had genomen, kan over
't succes van dezen avond heel tevreden
zijn.
Christelijke Oratorium-Vereeniging,
directeur. Johan Schoonderbeek:
achtste uitvoering op Dinsdag 27
April 1915, in de Groote of St.
Bavokerk. (Voor solisten, zie
tekstboekjes.) 4 Bach-cantaten.
Er waren velen samengekomen in de
Groote Kerk, om deze uitvoering te hoo-
ren; of die allen de muziek van Bach ten
volle hebben kunnen waardeeren en begrij
pen, durf ik niet beweren. In de 4 canta
ten waren gedeelten die bepaald zeer mooi
en goed klonken. Vooral de koren waren
zeer flink, frisch en schoon van klank en
die maakten ook alle een bizonder goeden
indruk; en bovenal in Cantate 140, waarbij
een knapenkoor meewerkte, was het hoog
tepunt van dezen avond bereikt. Van de
solisten kon ik door de bekende „acoustiek"
van de Groote Kerk niet altijd onverdeeld
genieten; er ging soms te veel verloren,
vooral bij de zachte gedeelten. De tenor en
bas waren meer hoorbaar en verstaanbaar
dan de sopraan en alt. In een andere ruim
te zouden die solo-stemmen misschien meer
tot haar recht zijn gekomen. De instrumen
tale solisten hebben elk het hunne bijgedra
gen tot het verkrijgen van een goed geheel,
evenals het orkest. Door de bezielende
leiding van den dirigent bereikt deze nog
„jonge" vereeniging reeds zeer veel en
het koor bewijst bij elke uitvoering hoeveel
goede eigenschappen en krachten het nu al
heeft, zoodat men er zeker de beste ver
wachtingen van mag hebben. Voor afwis-
seling (en ter wille van de gunstiger acou
stiek in de „Vereeniging" zou een uitvoe- j
ring in de concertzaal ook zeer welkom
zijn. Aan de echte Bach-liefhebbers heeft
deze uitvoering menig aangenaam oogen-
blik gegeven, waarvoor de dank aan alle
medewerkenden toekomt.
n
Orgelbespeling in de Groote Kerk,
op Donderdag 22 en 29 April 1915.
door den heer Louis Robert.
De beide eerste nummers van dit pro
gramma waren zeer bekende werken, maar
daarom niet minder heerlijk om te hooren.
Vooral het le „Toccata et Fuga" in d. kl. t.
van J. S. Bach kan men eigenlijk niet ge
noeg hooren, althans op dit orgel (op an
dere orgels van andere organisten heb ik
dit werk ook wel gehoord, maar dan miste
het te veel van 't grootsche en verhevene)
Het „Largo" van G. F. Haendel was na
tuurlijk bekend en is ook altijd een dank
baar werk, dat men begrijpen kan. De „So
nate" g. kl. t. van Ph. Rüfer was mij onbe
kend; de drie deelen: I. „Allegro con Brio"
II „Andante con moto" en III. „Allegro
maestoso, gaven elk in hun verschillend
karakter veel schoons en eigenaardigs te
genieten. De beide laatste werken „Sére-
nade" van Gabriël Pierné (sierlijk, fijn en
licht, lieflijk en zangrijk) en „Fiat Lux" van
Th. Dubois hebben wij ook meer gehoord;
in het laatste is de climax mooi; begin pp..
lichter (helderder) en sterker wordend tot
het einde ff. Wederom een uur van ver
heffing en stichting voor velen.
Op 29 April hoorden wij weder één van
de bekende Bach-werken, n.l. Toccata Ada
gio et Fuga C. gr. .t; dat voor de vele
getrouwen ook zeker wel tot één van de
meest bewonderde werken zal behooren, elk
der drie deelen op zich zelf èn als geheel.
(Men zie wat ik hierover schreef na de
orgelbespeling van 30 Juli en 19 Novem
ber 1914). De „Idylle" van Jos. Haas maak
te nu denzelfden indruk als op 29 October,
d. w. z. lieflijk en zangrijk; het geheel een
groote tegenstelling met Bach. Het „eer
ste en tweede gedeelte uit de le Sonate"
van Alex. Guilmant was ook bekend van
5 November. Ook nu troffen mij in 't eer
ste deel eenige eigenaardige gedachten
en in het tweede vooral weer de mooie
Choral-melodie tusschen de overige motie
ven. Het laatste nummer was: „Marche-
Sortie" van Th. Dubois, een aangenaam be
sluit van verheffend kunstgenot, waarin
grootsche, verheven, lieflijke, vrome en
goede gedachten van componisten zijn ver
tolkt, die waarschijnlijk bij vele bezoekers
gelijksoortige (?)gedachten hebben gewekt,
indien zij daarvoor vatbaar ziin ten minste.
t00neel.
Willem Royaards heeft het Vlaamsche
tooneelgezelschap met de uitstekende
krachten, o. a. Magda Janssens, Karei van
Rijn, Fl. Larsche ik zou ze wel allen
willen noemen geëngageerd, tot het ge
ven van gastvoorstellingen in het Paleis
voor Volksvlijt te Amsterdam. Naar ik ver
neem heeft hij eenigen van hen voor het
a. s. seizoen aan zijn gezelschap verbonden.
Nu spelen zij „Fientje Beulemans" het
aardige blijspel van Frans Fonson en Fer-
nand Wicheler. Fientje is een schatje, dat
in het diepste diep van haar innerlijk, ver
liefd is op Albert Delpière, ofschoon zij
verloofd is, volgens den wensch harer steeds
kibbelende ouders, met Seraphien Meule-
meester. Natuurlijk .krijgt zij ten slotte
haar Albert, nadat zij als een goede geest'
Seraphien teruggevoerd heeft in de armen
van de vrouw bij wie hij een „kinneke" had.
nadat zij hare ouders verzoend heeft en
gezorgd heeft dat haar vader zijn harte-
wensch: eere-president van den bierbrou-
wersbond te worden, vervuld zag.
Hoe zoet en liefelijk klinkt dat Vlaamsch.
Magda Janssens, de vertolkster van Fien
tje, deed in haar kijken en zich bewegen
eenigszins denken aan onze Emma Morel,
in hare spontaniteit en haar typeer-talent
aan Greta Lobo, maar ze bezat nog eene
zeer aparte levendigheid.
Karei van Rijn, die den ouden Beule
mans speelde, leek wel een dubbelganger
te zijn van Hubert Laroche.
Edmond Visser.
DE
LEVERING
UWER
BELEEFD BE
VEEL IK MIJ
AAN VOOR
MEVR. G. v. tl. BRINK, Cor-
setière, KEIZERSGRACHT 717,
AMSTERDAM. - ELKEN VRIJDAG
AANWEZIG IN „HOTEL CEN
TRAL", - LANGE POTEN,
DEN HAAG.
kleeding ert gansche allure werken verder
mede om ons een alleraangenaamsten trou
wen indruk der werkelijkheid in het verre
land te geven.
Het geval is de mededinging tusschen
een totok en een indo naar een wei-uitziend
prettig dochtertje van een administrateur.
Het hart dezer dochter beslist ten voordeele
van den totok, en de indo neemt daarop,
zooals men dat gemeenzaam uitdrukt, de
beenen, wat dan zeggen wil, dat hij van het
tooneel der tragedie verdwijnt.
Gespeeld werd er uitstekend, en de bijval
was groot en welverdiend.
Telefoon 1430.
Zondag 9 Mei,
8,15 uur.
Dir. MAKTIN KEMP NSKI en
JACQ. SLUYTERS.
Humorist-Conférencier.
Eerste Hollandsche Soubrette.
Schouwburg Jansweg Totok en Indo.
door Jan Fabricius.
Veel bijval vond dit stuk ook te Haarlem
Fr was een roep aan voorafgegaan, de pers
had de goede hoedanigheden geprezen, we
hadden vernomen van den bijval elders, en
men had ons van zeer betrouwbare zijde
meegedeeld, dat vooral de echt-Indische op
vatting en uitwerking, de bekoorlijke echt-
Indische stemming in dit stuk gevonden
werd.
En waarlijk,wij moeten dat bevestigen; het
is op-end-op Indisch; al dadelijk wanneer
het scherm opgaat, zien wij een dierbare
galerij van een Javaansch huis. Ook van
den spreektrant der Indo's is het geheim
ontdekt en toegepast op de sprekenden. Hun
Oorspronkelijke transformaties.
Schets door
HENRL STROETHOFF.
Optreden van JACQ. SLUYTERS
in 5 verschillende rollen.
MAKY BEEKMAN.
Grootste succes van het Theater
Panopticum.
Groote klucht! Lachen! Lachen!
Balcon en Stalles f 1,
Frontloge en Parterre 0,75. Zij
loge f 0,50, Amphith. f 0,40,
Gaanderij 0.40. plus 5 procent
Auteursrecht.
Maandag 10 Mei,
8 uur.
met medewerking van
Bechstein-vleugel
Firma P. VAN OOY.
Balcon f 2.50, Stalles f 2.
Parket f 1.75, Frontloge f 1.50,
Parterre f 1.25, Zijloge f 1.
Amph. f 0.60, Gaanderij f 0.40,
plus 5 procent Auteursrecht.
Vrijdag 14 Mei,
8 uur
Dir. WILLEM ROYAARDS..
Blijspel in 3 bedrijven.
FIENTJE MAGDA JANSSEN.
Gewone prijzen.
Bureau van 10 4 en van 6 7
