ALGEMEEN WEEKBLAD
Gedempte Oude Gracht 63. Telefoon 141. HAARLEM.
FEUILLETON.
9e Jaargang ZATERDAG 15 MEI 1915. No. 20.
i per jaar
2,60
Prijs
per nummer
25 cents.
Bloemendaalsch UeeKblad.
Uitgave der N. Vennootschap „HET MIDDEN". Kantoor voor redactie en administratie:
Advertentiën
10 cents per
regel;
bij contract
belangrijke
korting.
Dit nummer bestaat uit 4 bladzijden.
In dit weekblad is tijdelijk opgenomen
„HET MIDDEN", waarvan de eerste afzon
derlijke reeks is afgesloten met No. 34
van 24 Januari 1914.
Van onzen uitkijk- en luisterpost.
i.-raal Von Bissing, de commandant
vai Brussel, spreekt Nederlandsch, het
','ccit te denken; waren er in den 80jarigen
ook niet eenige Spaansche veld-
hce n die Hollandsch spraken Spanje
tne:Duitschland nu, er zijn trekken van
geli -nis. O, dat men bij ons mocht be
den ii. hoe het Finsche volk lijdt onder
Rus -ch bewind. De volkeren streven aan
j uit iflosten, China en Japan weldra ver-
v Had ritmeester Philippi ongelijk loop-
Vra- n te wenschen langs geheel onze
En na den oorlog met zijn kans
op elddadige, volgt de vrede met zijn
zek d'eid van vreed(t)zame invasiën in het
klein vlakke land aan zee. Zal die invasie
ons ver verdeeld vinden Ligt het in de
v Jenis der naaste toekomst, dat de
N niidsche geest, de Nederlandsche
•lel één is en onverdeeld Waakt en
uur i klinkt het aan alle kanten, ook tot
onz toch reeds zoo waakzame en werk-
zan V regeering: waakt en werkt ook tegen
spil lage. intrigue, intimidatie, van de bei
de raden van Nederland's kern, die bin-
I iieii' Jsch en buitenlandsch zijn terzelfder-
Itijd Rome en de sociaal-democratie. De
Nederlandsche katholieken zijn goede va-
derlap 1 rs, maar zoolang de roomsch-ka-
thol; ke kerk als een eenheid optreedt met
atkundige doeleinden, zoolang in de
i"' i-katholieke geestelijkheid de macht
[is ar !e gezagsfanatici, zoolang heeft de
jNedei m-Jsche regeering Rome wel in. maar
niet it:,, r de oogen te zien. En in zoover de
sec demokratie het aanlegt in de eerste
i op verovering van macht, in een
t strijd even verbitterd gevoerd als de
Inorlov daarbuiten, in zoover heeft ook naar
die zijde onze regeering, die de lasthebster
is van ons volk. zich met scherpzinnigheid
en kracht te laten gelden als nationale
macht.
He opperbevelhebber generaal Snijders
heeft de bezetting van een der forten de eer
pc cedaan eene ontspanningsavond in haar
midden bij te wonen. Een man! Een fijn
lx sneden gelaat, dfep-ernstig, het hoogop-
ga.'iide iets naar achteren schuivend voor
hoofd bekroond met een stoere kuif fijn haar,
de stem krachtig, met gemakkelijke woor
denkeus, zoo zat hij, zoo stond hij, zoo
sprak hii, van wiens inzicht, uithoudings
vermogen en rechtsgevoel in oorlog en
vrede thans afhangt het lot van onze weer
macht, het lot van onze nationaliteit. Be-
CURSUS VOOR OUDERS.
7e LES.
(Vervolg en slot.)
'n kleine dagelijksche zorgen voor de.t
zieke verliep de middag. Het was vijf uur
en de vader zou nu spoedig thuiskomen. Als
de groote klok in de kamer haar onverbid
delijk regelmatige slagen liet hooren, schrik
te ze overeind, en bemerkte dat Kees was
Mgeslapen. Ze liep naar het bed, luisterde
met uitgestrekte hals over zijn gezicht ge
dogen. naar zijn adem, die flauw maar ge
regeld ging. Dan zette zij zich weer in haar
s oei en er kwam een oogenbilk van ont
spanning; even, nu hij sliep, behoefde zij
net te veinzen, kon ze zich zonder voor-
e ïoud geven aan de overdenking van
daar verdriet, en, hoe vreemd dit ook lijken
m°.ge: het deed haar deugd. Het geheele
even van den jongen zag ze in haar ver
gelding; zij,, geboorte en hun blijdschap
P-rover; zijn eersten blik en zijn eersten
pmtlach, zijn eerste stannen vol behoed
zaamheid in de kleine omgeving, en zijn
erste praten, dat vooral. O, hun blijdschap
m dat alles; hoe konden ze den heelen
geerenswaardige, maar huivering-wekkend
verantwoordelijke positie! En het soldaten
volk achter hem is krachtig genoeg. Het
is nog wat anarchistisch, het is ook nog
wat koket, niets bijvoorbeeld is zoo anar
chistisch en tegelijkertijd zoo koket als de
bezetting van een Nederlandsch fort, maar
men ziet den'gezonden kerels de overmaat
van kracht in houding en gezicht. Doch
er is meer. De mobilisatie-dagen hebben
bewezen, dat, als 't er op aankomt, onze
mannen eene ongeloofelijke hoeveelheid
werk in ongeloofelijk korten tijd kunnen
verzetten. Een officier van het leger in
Oost-lndië, die veel had gewerkt met Duit-
sche soldaten, gaf aan Hollandsche de voor
keur. Dit geeft moed. Dit geve aan onze
buren, van over land en over zee te den
ken. Holland is niet oud geworden. Maar
dit geve ook onze regeering te denken;
men moet een Hollander niet tarten. Ook
eene regeering moet niet den Hollander,
noch een Tweede Kamer, noch de Protes
tanten, noch den middenstand, noch den
kleinen werkgever, tarten. Log naar het ui
terlijk, zijn wij kokend van binnen!
Er is volkskracht genoeg en uithoudings
vermogen ook. Zie de in regen en wind
n et zwier en goeden luim doorgezetten
roeiwedstrijd der universiteiten. Krachtige
jonge kerels en ferme blozende jonge doch
ters bij de vleet, vlaggen en booten in aller
lei soort, verregend en toch vol fleur en
licht en leven; wat malen wij om water
van boven, die het langszij en onder onze
voetzolen kennen als ons element Zoo is
dan deze week een week van kracht ge
weest voor deze streek, een week waarin
moed is geschept en levenslust vernieuwd.
T.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Amateur-photografen. De Bloemen-
daalsche amateur-photografen-vereeniging
hield Dinsdag in „Welgelegen" weder een
van haar zoo leerzame en tevens prettige
bijeenkomsten. Men kreeg wederom zeer
wetenswaardige zaken te hooren; zoo sprak
de heer Huyser over het teekenen van wol
ken op negatieven, de heer Bispinck over
de 'A Watts Philipslamp, de heer Adri-
aan Boer over de vergrooting van lan
taarnplaatjes, en tot slot projecteerde de
heer Cool een reeks fraaie lantaarnplaat
jes, zeer verdienstelijke reisbeelden uit
Noorwegen.
Alles en alles: een goede en leerzame
avond.
Jubileum. Naar wij vernemen, her
denkt Donckervoort, de tuinman van den
heer E. F. Blase, morgen den dag, waarop
hij voor tien jaren in betrekking op „Ma
ria's lust" kwam.
Maandag j.l. werd door de familie B. de
avond samen praten over de kleine daden
van dat kind in den afgeloopen dag, en
lachen om een grapje dat hij had gezegd;
hoe konden ze vol verwachting over zijn
toekomst spreken en de kleinste nietig
heden maken tot groote gebeurtenissen.
Toen er andere kinderen gekomen waren,
eischten die op hun beurt weer hun groot
ste aandacht, maar die eerste levensjaren
van Kees bleven het heel buitengewone in
hun herinnering. Daar hij nooit zoo fiksch
was, had hij hun menigmaal, ja, wel voort
durend, zorg gegeven, maar juist die angst
vallige dagelijksche aandacht, zooveel ja
ren lang, leek hun jongen tot iets bizonders
te hebben gemaakt boven de anderen.
En zoo, aan het bed van den zieken
knaap, mijmerde ze voort, en verdiepte zich
meer en meer in de wel eens droeve, maar
altijd tcedere herinneringen.
Het gejuich van de kinderen, die in de
straat spelen, stoort haar; dit is de thuis
komst van vader, die door hen allen met
luidruchtige hartelijkheid ontvangen wordt.
Ze hoort zijn stappen al vlak bij de kamer
deur, en wil oprijzen om hem tegemoet te
gaan. Maar hij is reeds binnen, een ner-
veuse trek om zijn mond verraadt zijn on
rust. Hoe is het met hem fluistert hij
H. kennis gegeven, dat uit hun tijdelijk on
bewoonde villa „Caprera" aan den Mee-
renbergscheweg, door middel van braak
was ontvreemd een aantal koperen voor
werpen en een klok. De politie ging op on
derzoek en slaagde er in de daders, zekere
B. en B„ zoomede al de ontvreemde voor
werpen op te sporen.
Uit het politie-rapport.
Processe n-v e r b a a 1 zijn opgemaakt
wegens: vervoeren van eieren van bij de
wet beschermde vogels; overtreding dei-
arbeidswet; loopen over verboden grond;
baldadigheid; diefstal van een rijwiel en
van diefstal met braak.
Gevonden en terug te bekomen bij
J. Lansdorp, Midden Duin-en-Daalscheweg
n". 12», te Bloemendaal, een taxhondje;
A. Flaat, Grebberstraat n". 9, te Haarlem,
een zilveren heerenhorloge; mej. Kem
per, Boschlaan n". 35, te Bloemendaal,
een zilveren armband; mej. Baart. Meeren-
bergsche weg n". 12, te Bloemendaal, een
zilveren dameshorloge; P. E. van der
Werff, Bloemendaalscheweg n". 146, te
Bloemendaal, eenige boeken; C. de Rooij,
Bloemendaalscheweg n°. 114, te Bloemen
daal, een koralen armband met gouden
slotje; G. van Beem, Binnenpad n°. 10, te
Overveen, een zilveren broche; P. Veld
heer, Bloemendaalscheweg n". 187, te Over
veen. een broche; aan het bureau van po
litie te Overveen, een bril en een bruine
portemonnaie.
Verloren: een sleuteltje; een nikkelen
dameshorloge; een abonnement E.N.E.T.;
een koralen halsketting; een damestasch
met inhoud en een mes.
BURGERLIJKE STAND.
Van Vrijdag 7 Mei tot en met Donderdag
13 Mei.
Geboren: d. van J. van Roode en S.
van der Veldt; d. van A. C. Canter Cre-
mers en M. L. Canter Cremers; d. van W.
Fonteijne en A. J. van Bommel.
Ondertrouwd. M. A. Evers en A. M.
Franse.
Getrouwd: M. K. Wiersema en A. C.
Zwart.
Overleden: G. J. Zomer, 15 d.
Overleden in het gesticht Mee-
renberg: G. Koning, 32 j.; J. C. van de
Poll, 62 j.
SPORT.
Korfbal.
Naar aanleiding van een stukje in ons
blad over dit spel, ontvingen wij behalve
die ingezonden stukken, welke wij vorige
week plaatsten, er nog eenige. alle van de
zelfde strekking als die wij reeds opnamen.
Wij kunnen daarvoor thans geen ruimte
meer afstaan, doch willen tot besluit nog
onze lezers met dit oordeel over het korf-
belspel, ook van een leek, in kennis bren-
met een zorgvollen blik naar Kees.
Niet goed, antwoordt de moeder, en ze
heeft moeite om haar tranen te bedwingen.
Wat zei de dokter doet de vader
angstig.
Even aarzelt ze. Dan opent ze den mond
om te spreken, maar zegt niets. Het zal
wel uit zijn, zegt ze dan zacht, en ze schreit
niet, maar wiegelt steeds met het hoofd,
wat droeviger was om aan te zien dan de
hartstochtelijkste uitingen van smart.
De vader kijkt haar aan, dan den jongen,
dan haar weer, en is deerniswekkend zoo
in zijn onbeholpenheid. Ben je wakker
zegt hij plotseling, met een klank van schrik
in zijn stem, tot Kees, die hem aankijkt met
zijn wonderlijken beteekenisvollen blik.
De knaap knikt langzaam maar nadruk
kelijk.
Hoe gaat het je, mijn jongen Voel
je je wat beter vraagt de vader ver
strooid, en buigt zich over het gezicht, ter
wijl hij werktuigelijk de hand van den knaap
staat te streelen.
Ik weet het wel, praat het kind voor
zich uit, zonder iemand aan te zien, ik
ga dood.
Hevig ontstelt de vader, kijkt verwijtend
de moeder aan, wil haar om een verklaring
gen. Het is ontleend aan de „N. Rott. Ct.",
en werd geschreven na de groote sport-
demonstratie in het stadion te Amsterdam.
Ik heb zien hardloopen, korfballen, speer
werpen, voetballen, enz. en het is niet mijn
voornemen u aangaande het verloop en de
technische onderdeelen van deze wedstrij
den iets te vertellen trouwens een en
ander hebben de deskundigen met meer
zaakkennis en bevoegdheid dan mijn lee-
kenverstand over dergelijke onderwerpen
zou kunnen samenvatten, in hunne uitvoe
rige verslagen meegedeeld maar ik wil
in dit korte bestek de opgedane indrukken
van een dilettant op dit gebied ontvouwen,
omdat die indrukken wellicht zoo verschil
len van hen, die door hun dagelijkschen
kijk op den gang van zaken een en ander
met een meer kritischen oogopslag beschou
wen.
O, ik vond alles even mooi en ik ben op
getogen geweest, toen ik de 24 jongens en
meisjes elkaar den bal zag betwisten in het
korfbalspel, dat tot dusver voor velen nog
slechts als een ijdele, niet te benaderen
klank in de ooren suisde. Welk een prach
tige propaganda is hier in deze omgeving
verricht door de aanstichters van dit feest,
want het kan geen twijfel lijden, of het sier
lijke korfbalspel waarbij het betwiste voor
werp met een vliegensvlugge snelheid van
hand tot hand gaat en list en behendigheid
als twee niet te onderschatten factoren
voortdurend mee spreken, zal ten spoedig
ste in populariteit winnen. Wat heb ik ze
benijd, de dravende meisjes, van welke bij
velen nog de haren los hingen, als waren
die een beschermmiddel voor het hoofd en
den rug, de meisjes in hare lichte tricotjes,
onvermoeid en even dapper meehollend als
hare mannelijke partijgenooten. Moe sche
nen ze niet te worden, en na het fluiten
van den scheidsrechter leek het alsof zij
nog best drie kwartier hadden kunnen door
zetten. Jammer, dat de bal, die vaak met
zooveel energie juist boven het punt zijner
bestemming was geworpen, als door de
ontwikkeling eener centrifugale kracht langs
den rand van de korf aan den verkeerden
kant neer kwam te vallen. Een derge
lijk moment exciteert en prikkelt den be
langstellenden toeschouwer, het bevredigt
hem echter geenszins. Want ieder keer, aan
welken kant ook zijn affecties mogen ge
plaatst zijn, wenscht hij resultaten en die
resultaten liefst uitgedrukt in zoo veel mo
gelijk cijfers. Het 00 in den aanvang ver
moeit hem en zoodra niet de eerste 0 voor
den volgenden 1 heeft plaats gemaakt is er
wisselwerking-tusschen de aanteekening op
het cijferbord en de klimmende belangstel
ling bij den toeschouwer.
Geen weerbaar man kan gemist wor
den bij de verdediging van het vaderland.
Neemt dus deel aan den „Vrijwilligen Land
storm".
vragen. Hoe moet jij, of wie ook, aan
dat zieke kindDit brandt hem in den
mond, maar hij bedwingt zich. Dan tracht
hij met zachte overtuigende woorden het
den jongen uit het hoofd te praten. Hoe
kom je daar nu aan. Kees, Kèes, hoe kom
je daar nu aan, praat hij overredend,
dat moet je niet zeggen Dat is heelemaal
niet waar.
Neen, neen, baas, valt de moeder bij,
bukt zich naast den vader over het kind,
en grijpt de andere hand.
Met dien zonderlingen, veelbeteekenendcn
blik kijkt het kind beiden weer aan, en glim
lacht bitter. Ik wèet het toch, ik ga dood.
zegt hij langzaam, afgemeten.
Ach, neen, jongen, neen. doet de vader
bijna schreiend.
Neen, neen. Kees, het is niet waar,
stamelt de moeder.
Terwijl zijn gelaatsuitdrukking niet in
het minst verandert, knikt het kind heel
heslist van neen. Heel beslist. Dan nog
eens, en daarna nog eens.
Dwaas zien de vader en moeder elkaar
aan, ze weten niet wat ze thans doen zullen
Onrustig begint de zieke knaap zich op
nieuw te bewegen; een felle aanval van
koorts begint weer. Telkens verlegt hij het
