Schouwburg Jansweg.
GROMPIE.
CENTRALE VERWARMIHG
U. H. Spangenberg, P. DP NOBEL,
Ph. IJ. ROEST - HAARLEM
Totok en Indo.
N. V. Het Tooneel.
Die Haghe-Spelers.
Lange Veerstraat 22-26 - HAARLEM.
DAGELIJKSCHE EXPEDITIE.
Warmoesstraat 17. K. V I S S E R.
WARMWATER VOORZIENING
DOOR HET GEHEELE HUIS
SANITAIRE ARTIKELEN
RIVIERVISCHMARKTI hoek jansstr TELEF. INT.249
jd.
ie instudeering en opname liep
tapel onder de leiding van den
lime Misu Rosescu, een Roe
man van temperament en on-
levendigheid, die de tooneel-
ïet ware alles zelf voorspeelde,
viteit, ijver en toewijding ont-
men zelden ziet. Hij was schier
ijk en riep in Fransch, Duitscli,
"Jederlandsch, en verscheidene
ti voor ons onverstaanbare idio-
ivelen en aanwijzingen uit. M as
an eindelijk goed. dan steeg of
;schen palen bewegende kooi
erateur er in, en nam deze de
opnemen zagen, komt kortelijk
r. Een typiste geeft den kan-
e haar kussen wil, een oon ijg
:g. De chef beraamt met twee
dige individuen schandelijke
gen het weggeloopen meisje.
I door de politie vluchten zij in
onder het kantoor, die tegelijk
e-opslagplaats is, en zij laten
troleumlamp op een vat benzine
iloffing. De agenten, die hen op
jn, tuimelen door den kantoor-
den kelder neer, en allen ko-
lammen om. Deze laatste scène
k niet heelemaal zonder gevaar,
oo goed in elkaar gezet dat zij
laagde en er, in werkelijkheid
ersoonlijke ongevallen te betreu-
Het is weder een succes voor
ia-filmfabriek te Haarlem; im-
opname was op technisch ge-
erkelijk geheel nieuws voor Ne
at den inhoud van dit filmstuk
eezen wij, afgaand op de scè-
zagen, dat het niet veel om het
>ch met hoevele film-stukken is
al. Uit technisch oogpunt wekt
iter onze bewondering.
en daar.
voor den vijand geweigerd.
„Echo Beige" heeft zich het vol-
e Herstal voorgedaan,
eur van de Fabrique Nationale
Guerre was reeds tweemaal
J werk te leveren voor den vij-
>eide keeren had hij botweg ge
en slotte werd van uit Berlijn
'e missie gezonden. Op een
en officier der genoemde missie
:ren van Mauser-geweren, ant-
i, dat hij in dienst was van een
vader en moeder, gaandeweg
geheel, Jan Mare is alleen;
:en broertjes en zusjes om zijn
eten. Die eet alles wat zijn va
der hebben, alleèn op. Die gaat
imdat hij genoeg te eten krijgt,
maar allèen geweest,
t en blijft met gesloten oogen
vader en moeder weten niet, of
hebben verstaan; het lijkt l"1!l
e. Ze zijn als verbijsterd,
rom, snel achtereen herdenken
t ze met Kees hadden doorleefd
geboorte, hun leed om een 011-
verdriet van den knaap, hun
>m zijn kleine vreugden, hun oi>
;e angst in de vele lange nacli-
akt bij zijn ziekbed, hun geluk
;te stamelen van dien kleinen
ikkingen om zijn glimlach, alles,
looze teederheden. -
voorden zou Kees niets meer
nt dien nacht stierf hij in een
'ts, zonder iets meer gesproken
n zijn laatste woorden aan zijn
weest, de woorden van ztf"
steynen.
particuliere onderneming en geen opdracht
i had gekregen van den raad van commissa-
lissen.
Er werd den directeur 10 minuten gege-
veii om zich te bedenken, doch deze sprak
er met zijn personeel over, met het gevolg.
I nat geen zijner ondergeschikten wilde wer-
ken voor den vijand.
Drie minuten daarna verscheen hij weder
voor den majoor, wien hij zijn besluit me-
jdedeelde. Deze stond op en zeide: „We-
1 geus uwe flinke houding en de energieke
manier waarop u uwe plichten vervult, wil
I jk u niet in hechtenis nemen. Ik ga naar
Berlijn terug om andere instructies te vra
gen. U bent vrij tot mijn terugkomst." De
(majoor stelde zich tevreden opdrachten te
ge\en tot het maken van automobielen en
motorrijwielen. De majoor waagde nog een
I laatste poging en vroeg; „U wilt dus uwe
werklieden verhinderen een paar centen te
verdienen?" waarop de directeur ant-
Iwoordde: „Ik heb een deel van mijn arbei-
ders aan het werk gehouden met de ma-
Bchines, die overgebleven zijn, om nieuwe
auto's in de plaats te maken voor deze,
welk uwe landgenooten vernietigd hebben
I Ik verzoek u slechts op een schriftelijke ga-
I va e dat u mijn materiaal zult sparen en
lewii ns de machines die wij nog zullen
maken."
dedand en het Vaticaan. „Het Vrij-
Godsdienstig Maandblad" voor Mid-
heer Van Dishoeck uitgegeven is. Buitenge
woon. De paar kieken welke we hierbij
voor onze lezers afdrukken, zijn staaltjes
van de mooie verluchting.
i'. Tg, valt „De Middelburgsche Courant"
laai;, naar aanleiding van een artikel, waar-
|mc- dat blad voor een blijvend gezant-
I s. hap bij den Paus reeds eenigszins stem-
I i maakte.
'omleiding tot dit hoofdartikel in „De
Mi elburgsche Courant" was de reis van
li \oIens naar Rome, waarvan beweerd
|v ni. dat zij in verband zoude staan
met iiet herstellen van het gezantschap bij
■den Paus.
.De Middelburgsche Courant" na te
Ven uiteengezet dat het het liberale be-
I v-se! van scheiding van staat en kerk ge-
is, dat indertijd geleid heeft tot de
I i behing van het Nederlandsch gezant-
- kap bij den Paus zegt „niet veel te
k 1 oen voelen voor de principieele kwes-
dat het beginsel van scheiding van
k en staat zou dwingen tot het afbre-
L-van iedere relatie met het Vaticaan."
vernemen, dat de af deeling Rotter -
d. van de Algemeene Protestanten-ver-
ing, kennis genomen hebbende van
rden van minister Loudon, gesproken
namens de gansche regeering, als zou er bij
geering eventueel niet het minste be-
T bestaan tegen het herstel der mis-
Isii. ihet Vaticaan, waardoor het wereld-
li gezag van den paus feitelijk zou wor
de e. erkend, er met ernst op aandringt
alles wat het herstel van zulk een missie
lv„ irderen kan, tegen te gaan.
Pc kerk, (welke ook) aldus luidt het
van het artikel mag geen mede-
genschap erlangen in staatkundige
zaken.
Nederlandsch. Een onzer lezers had,
zoo schrijft hij ons, te Brussel een
onderhoud met den Duitschen gouverneur
i België, generaal Von Bissing. Als iets
eigenaardigs deelt hij ons mede, dat de ge
neraal zich met hem in de Nederlandsche
Paal onderhield.
„De Vlaamsche Stem" en het A. N. V.
Het hoofdbestuur van het Algemeen Neder-
landsch Verbond verspreidt een omzend
brief aan de leden, waarin het dezen op
wekt, het dagblad „De Vlaamsche Stem"
door het nemen van abonnementen te steu
nen.
Wij vroegen ons bij het lezen van dien
omzendbrief af, of dit standpunt van het
hoofdbestuur van het A. N. V. wel juist is.
Dat de Vlamingen in hun blad op de Duit-
schcrs afgeven, is zeer begrijpelijk, en nie
mand verwacht anders, doch, zoo leek het
ons toe, dit is een zaak der Vlamingen.
Moeten de, toch neutrale Nederlanders, door
dit blad te steunen, mede doen aan een,
voor de Vlamingen verklaarbare, maar voor
de neutrale Nederlanders ongepaste een
zijdigheid
ontvangen boeken.
He Nederlandsche padvinders-organisatie.
Bij den uitgever C. A. J. van Dishoeck,
den welbefaamden, verscheen een klein,
handig boekje met bovenstaanden titel. Het
doel van dit werkje is een uiteenzetting van
wat met de padvinders-organisatie beoogd
wordt, en een opwekking om de kinderen
lid ervan te laten worden.
Ondanks de vele bezwaren, in den aan
vang tegen deze nieuwigheid geuit, is de
padvinders-organisatie tot een wereld-in
stelling geworden. In alle landen van Euro-
Pa ziet men nu, na zes jaren, alom de pad
vinders zich in aller sympathie verheugen
En terecht. Zeer veel is er voor. Men leze
er het boekje eens op na; de prijs is slechts
I 25 cents. En keurig als het weer door den
We ontvingen de nieuwste aflevering van
„Focus", tiendaagsch photoblad onder re
dactie van Adriaan Boer, Bloemendaal.
De Nederlandsche anti-oorlogsraad ver
spreidt het manifest, hetwelk werd uitge
vaardigd op de internationale bijeenkomst
die van 7 tot 10 April in Den Haag plaats
had. We ontleenen er aan:
„De verzekering van een duurzamen vre
de en het leggen van nieuwe grondslagen
voor de wereldpolitiek raakt de gansche
menschheid. Daarom moet in aansluiting
aan de vredesonderhandelingen, die meer
bizonder den oorlogvoerenden staten aan
gaan. een wereld-congres, de „Derde Haag-
sche Vredesconferentie", bijeenkomen. Maar
méér moet er geschieden. De tijd is nu ge
komen, dat ook de volken een woord moe
ten medespreken. De buitenlandsche poli
tiek moet niet langer het uitsluitend do
mein zijn van een kleinen kring van be
roepsdiplomaten, een stelsel dat thans op
volslagen mislukking uitliep. Nieuwe banen
moeten worden betreden; nieuwe krachten
moeten worden te hulp geroepen.
Onze roepstem gaat uit tot allen, zonder
onderscheid van nationaliteit, godsdienst,
partij of maatschappelijke positie. De poli
tieke en geestelijke leiders der volken, die
tegen nieuwe aanranding onzer beschaving
te waken hebben, de mannen van den vreed-
zamen arbeid en de werkers in internatio
nale organisaties, die de vrucht van hun
streven met redelooze vernietiging bedreigd
zien. de vrouwen, op wier toenemenden in
vloed de vrede nieuwe hoop mag bouwen, de
massa's, die niet weer opnieuw ter slach
ting, ten doode, gevoerd willen worden,
allen moeten de handen ineenslaan, want
aller belang is één.
muziek.
Concert op Vrijdag 7 Mei 1915,
's avonds 8 uur in de concertzaal
der sociëteit „Vereeniging" van het
orkest van het concertgebouw te
Amsterdam, onder leiding van den
heer Willem Mengelberg.
Ditmaal hoorde ik het orkest eens van
een gansch andere zitplaats dan gewoonlijk
en welk een groot verschil van totaalindruk
\an den klank geeft dat toch! Het pro
gramma bood voor alle (of vele)smaken iets.
de meeste werken waren bekend of zeer be
kend. Tot de zeer bekende reken ik: I. de
Ouverture van Collin's treurspel „Corio-
lan" van L. van Beethoven; III. Voorspel
van de opera „Lohengrin" van R. Wagner
en V. „Les Préludes" van F. Liszt. Onder
de bezielende leiding van den eminenten
dirigent werden alle deze werken door het
voortreffelijke orkest op sublieme wijze
vertolkt. (Dit zijn geloof ik de gebruikelijke
termen
Van n°. 4, n.l. het derde deel uit de le
Symphonie van G. Mahler heb ik een veel
mooier en aangenamer herinnering behou
den dan van het tweede nummer van het
programma. In het „Heldenleben" van R.
Strauss komen deelen voor, die bewijzen
dat Strauss „hemelsche muziek" en „helscli
kabaal" kan componeeren, wat ook al weer
past bij alles van dezen tijd; die zeker meer
dan één andere, buitengewoon rijk is aan
schrille tegenstellingen. Wonderlijk moe
ten die gedachten toch in des componisten
brein „voorgeklonken" hebben vóórdat zij
tot uiting kwamen door die vele in
strumentenDe vrees dat er niet vol
doende kaarten genomen zouden worden,
is niet bewaarheid; integendeel waren bijna
alle plaatsen ingenomen, zoodat men in dat
opzicht ook met voldoening kan terugzien
op dezen avond.* Het publiek toonde her
haaldelijk zijn dankbare ingenomenheid en
bewondering, velen zelfs meer dan dat, want
men kon dezen avond op verschillende wij
zen genieten. Degenen die een concert be
zoeken om ook te zien, hebben nu zeker
veel genoten van de mooie „dirigeer-bewe-
gingen", waartoe deze werken elk heel bi
zonder aanleiding kunnen geven, b. v. denke
men aan 't verschil van Beethoven en
Strauss, Wagner, Mahler en Liszt als com
ponisten en als menschen, en aan hunne
verschillende manier om hun gedachten te
uiten! Werkelijk op een concert is nog iets
anders dan „klanken zonder meer" te be
denken en te begrijpen, is er ook nog wat
meer dan oppervlakkige liefhebbers ver
moeden, die het toch „zóó mooi vinden."
Openbare zangles. Zaterdagavond gaf
mejuffrouw Mien Halberstadt in de Schouw
burgzaal van „De Kroon" een openbare les
van leerlingen harer solo-lessen en zang
klassen uit Bloemendaal, Haarlem en Am
sterdam. De belangstelling was buitenge
woon groot. De ruime zaal, berekend voor
een groot publiek, was zoo goed als geheel
vol, wat op zichzelve reeds als eene ge
noegdoening voor juffrouw Halberstadt
gelden mag.
Om te beginnen hield juffrouw Halber
stadt een korte voordracht over het zang
onderwijs en het hygiënisch spreken, waar
na de openbare les een aanvang nam. De
naam openbare les is eigenlijk wel ietwat
bescheiden voor zoo'n zang-uitvoering,
want dat mocht het werkelijk wel heeten.
Alles was keurig in orde. Begeleid door de j
dames Lize Greidanus en B. Lopes de Leao
Laguna, pianisten, en mejuffrouw Suze El-
horst, violiste, werd een reeks van aardige
koor- en solo-liederen ten beste gegeven.
Daar waren de zangklasjes uit Haarlem en
Bloemendaal, gansche groepen van jonge,
jongere en allerjongste meisjes, ook eenige
knaapjes vonden wij er tusschen; soms was
het tooneel geheel vol, en dat deed genoeg
lijk aan, al die kinderen in hun witte of
lichtkleurige japonnetjes, met fleurige strik
jes in het haar en gelach van pleizier om
de jonge monden. Van alle kanten zag men
ze wanneer het hun beurt was, van vaders
en moeders druk wegloopen, alleen of in
groepjes om het heuschelijke, zalige, echte,
tooneel te beklimmen, waar zij dan vroolijk
zich groepeerden om straks met den ernst
en de toewijding, welke de kunst eischt, te
buigen voor den dirigeerstaf van hun leera-
res, die met zekere hand hun samenzang
leidde.
Van de klasjes, kleine en groote, hoorden
wij een reeks alleraardigste koorliederen,
waaronder wij niet het minst „De Jaarge
tijden" roemen moeten, een lied, waarbij
de kinderen al heel leuke gebaren en stan
den uitvoerden; naar onze rangschikking
volgt daarop al dadelijk het pittige, vlot en
met juist gevoel gezongen „Onweer", eene
kleine maar lang niet te versmaden cantate
van Ph. Loots. Wij stippen deze werkjes
zoo maar in der haast aan, we hoorden ook
verscheidene andere, die wij. al vermelden
wij ze niet, bijna evenzeer waardeeren.
Na de pauze waren het vooral de jonge
dames der soloklassen, die ons op hun
kunststukjes vergastten. We hoorden lie
deren van Schumann, Tosti, Mozart, Handel
en andereu. In Fransch, Duitsch, Itali-
aansch zelfs werd er gezongen, een waar
concert was het, we kunnen dit zonder
overdrijving getuigen. De begaafdheid en
de beheersching der zangtechniek is bij al
deze solo-zingende jongedames uitteraard
verschillend, doch aan den zingtrant van
allen herkende men het goede, degelijke on
derwijs van mejuffrouw Halberstadt, en
dat men dit naar waarde te schatten wist,
daarvan getuigde een voorraad van bloem
stukken en planten, haar op dezen avond
aangeboden. S.
tooneel.
Schouwburg Jansweg. Dansavond
Lily Green.
Het is een waar genot, Lili Green weder
eens te zien. Deze bekoorlijke danseres,
met hare fijne en natuurlijke bewegingen
laat niet na den toeschouwers steeds weder
mede te sleepen. Er gaat steeds weer een
teedere bekoring van deze gracieuze,
smaakvolle en gevoelige danseres uit naai
de toeschouwers in de zaal; haar dansen
pakt altijd. En het geheim hiervan zal wel
bij hare gratie hare natuurlijkheid zijn. het
zuivere gevoel, dat alle valsche effecten
en onechte aangeleerdheden verre houdt.
Uitteraard deed de eene vertolking ons
meer dan de andere, maar schoonheid van
gebaren en oprechtheid van doen was aan
alles; geen wending of houding hoe sierlijk
ook, of zij behield eene aansprekende echt
heid en juistheid.
Het harpspel van Rosa Spier, dat de
dansen afwisselde, mag als voortreffelijk
geprezen worden.
Rotterdamsch Tooneelleven. Als
Francis de Croisset minder tijd en vooral
minder menschen had noodig gehad, om te
bewijzen dat ,,'t verstand wikt, doch 't hart
beschikt", dan zou dit laatste door de Rot
terdammers opgevoerde tooneelspel, er be
langrijk bij hebben gewonnen.
Wat loopen er 'n menschen in dit stuk rond
die veilig gemist kunnen worden en wat
wordt er geredeneerd en nóg eens gere
deneerd zonder noodzaak.
Elk gegeven is, desondanks, belangrijk
genoeg en ook wel op eigene wijze gezien -
en uitgewerkt.
Een jonge „Streber" bij wien het ver
stand overheerscht en die zijn plannen ook
slechts door verstandelijke overwegingen
wil zien bepaald, gaat liefde gevoelen voor
het meisje, dat hij uit louter eerzucht tot
zijn vrouw wilde maken.
Wanneer hij haar zijn minder-nobele
plannen bekent, strijdt haar trots den ver
wachten strijd met haar liefde, waarin deze
laatste vrij plotseling wint.
Zooals gezegd, Francis de Croisset heeft
er drie zeer uitgesponnen bedrijven, we-
inelend van personages, voor noodig, om
tot een bevredigend slot te komen en de
karakters en Üe daaruit voortvloeiende
handelingen zijner beide hoofdpersonen
aannemelijk te maken.
Minder ware hier meer geweest.
Voor de „Rotterdammers" is de opvoe
ring een succès geworden.
Elsa Mauhs is er voortreffelijk in als het
jonge meisje; knap en intelligent geeft de
jonge Chrispijn den „Streber".
Naast hen staan, verdienstelijk in hun
bijrollen de niais van Jules Verstraete, het
ploertenpaar TartaudMorriën, een waar
dige en beminnenswaardige grootmoeder
van mevrouw Van Eijsden, een bevallige,
prikkelbare moeder, van mevr. Chrispijn
Mulder, en een zeer goede „ondergeschik
te" van Vervoorn.
Rotterdam. P. J. Blok.
Geeft gehoor aan den oproep van
uwe Koningin en neem vrijwillig dienst bij
den Vrijwilligen Landstorm.
Telefoon 1430.
Zondag 16 Mei,
8 uur.
Dir. WILLEM ROYAARDS..
Op verzoek
G-RtMPIE Wil em Royaards.
Zondagsprijzen.
Baleon f 2.Stalles ƒ1.50,
Erontloge 1.25, Parterre ƒ1.
Zijloge 0,75, Amphitheater f 0.50,
Gaanderij 0,40, plus 5 proeent
Auteursrecht.
Vrijdag 21 Mei,
8 uur
[DUARD IIERKADE
lnny Vrede
Een Indische idylle in 3 bedr.
van JAN FABRIC1US.
Regie EDÜARD VERKADE.
DE TOTOK: COR r. d. LUGT
MELSERT.
HERMAN INDON. N.
CORNELIü INDOHERMAN
KLOPPERS.
Muziek JULES DE KONING,
uit Den Haag.
Gewone prijzen.
Bureau van 10 4 en van 6 7
uur.
Koper-,Blikslagerij,Aanleg Gas- enWaterleidingen.
Herstelplaats van alle metalen.
Het opnieuw opmaken van Gas-ornamenten.
Grootst gesorteerd Huishoudmagazijn, Emaille
pannen, Petroleum kookstellen,
Gastafels en Komforen.
Gevestigd 1828. Telephoon 183.
I
HAARLEM BLOEMENDAAL
OVERVEEN - ZANDVOORT
AMSTERDAM
Telefoon 2400. v/h Lucas Verboog.
begrooting en prijsopgave kosteloos
XS&ilxU/T
ut 2 twi 3 ttó o-tten.
