tegen bloedarmoede. zeer bizondere toestan- nnen ai waren er uitge- :n uitroeiende Maori's, eeft Engeland zelfs een eken opgericht, door -k Twain indertijd zoo erd en geïnspireerd tot :rdenkingen omtrent de Ingelsche volk. W i e d e in a n, stralische markt is Duitsch- Times" wordt bericht, ver- jeland maar door Japan en EUWS. I Middenin de va- steeds ongestadig weer. voor tochten in onze zijn mooie ochtenden, mooie avonden. Maar jij ze gezien hebt, heb de veelgeroemde volks- te ruste bij een fraaie wolkje, geen briesje, an ophanden storing, zicht van den aanlok- ig legt men het met ngen geladen hoofd op sen. Bij het ontwaken aste geest een seconde- >1 verwachten, om dan het venster en deszelfs :t uitspansel ilitssnel wekkenden vol-plané in lijkheid omlaag te stor- e uitspansel is grijs als oordringbaar. De straat an het regenwater. Uit- ics met menschenlijfjes sombere schildpadden id henen. De gansche lat, en niet machtelooze kt men den uitgaansdag der onbereikbaarheden, leuren, het fronsen van t afsnauwen van zijn uooten, niets helpt: het :t regenen. nige uren, juist als men zich met de teleurstel- coombaars te verzoenen, de grijze brokken, zon vallen uiteen. De zon, p gewacht heeft, steekt gezicht toe, zoo iets als maar wagen." et. En dat nog wel juist men een halfuurtje ver s, door een stortbui te en doorweekt tot op het cht als een oorwurm den aar de vettige reede, uit en zoo hoopvol was uit- let, dat de lucht bij ons jn vriendelijkheid ons. jn, onmiddellijk inneemt, loopt. Doch al spoedig druipend als reeds ten drenkelingen, staan wij luifel tot een aanfluiting eenige onaanzienlijke net capes, oliejassen en <t. op doornatte fietsen voorbij kledderen, e opeenvolging en groe- ons de afwisselend natte it juist door die onregel- zij succes, kunnen zij hoopvolle groote-kinde- ïdien het woord „verras- I mag zijn.) ienden en vriendinnen, aren en verdere beminde •namen wij omtrent mis- n, hun door dezen verra- iel van diepzinnigheid ver wij het zelf. ïeraar had onderhouden, bekend gemaakt met de enst a.s. Zondag. Een en- de broederen vermoedt, /el wat gezocht zal zijn, is in deze gemeente, zoo- w, evenzoo bemind als in laats het geval geweest ar na een tweejarig ver aar elders ontving, werd lementsverhooging toege- danken voor dat beroep, vees hij een ander beroep tuur aanleiding vond aan ie koperen kronen aan te ift, dat de reden der gif' een geacht voorganger de bestaande ongunstige en allerminst ten. kwade p Napoleon's dag gee" kon houden. De Oran.ie- hun vuistje. Wordt vervolgd.) eerlijken zomer beschoren. Maar toch ook hoorden wij verslagen van tochten, die on danks dreigend weer en enkele buitjes al lergenoeglijkst verloopen waren. En als vanzelf doet zich hier de moraal op, zoo passend aan het slot eener ernstig door wrochte beschouwing als deze: Laat u niet te spoedig afschrikken; Poor dreigen van regen of door wind; Aan het weer is toch geen verwikken: Probeeren maar: wie waagt, die wint. Dus als het maar een beetje kan. dan ga je. Want de vacantie is kort, En het moet al heel hard regenen en waaien Yoör .ie opgenomen of weggespoeld wordt. Jubileum. Omtrent het feest van den lieer Laan, Dinsdag te Wormerveer ge- erd, vernemen wij: Langs de Zaan wapperden vlaggen, op schepen en fabrieksgebouwen, en vanuit de voonhuizen van vele ingezetenen. Op de •eceptie kwamen honderden den jubilaris •dukwenschen. De heer Laan ontving fraaie geschenken en bloemen. Van zijnen kant liet de jubilaris zich echter ook geens zins onbetuigd; aan verscheidene nuttige in stellingen werden door hem ter gelegenheid van zijn feest, sommen gelds geschonken. Levensverzekering-Maatschappij „Arn hem". Ten huize van den heer F. A. l. Lang, Rustenburcherweg 2, is thans geves- igd een bijkantoor der Levensverzekering- Al; tschappij „Arnhem". De idee der le- .ciisverzekering mag tegenwoordig geacht worden genoegzaam overal te zijn doorge drongen, hare apostelen behoeven niet meer bekeeren. maar kunnen, oogstend waar eger door hunne voorgangers werd ge- /a.iid. thans het bezoek afwachten van wie begrijpt, dat hij zijn gezin heeft te behoe den voor de financieele gevolgen van het erliidén van den kostwinner; van wie be dt. dat kinderen van rijke ouders arm kunnen worden, als geen voorzorgsmaatre- tien genomen zijn; van wie weet, dat elke w erkkracht een einde neemt soms vóórdat vi in staat was den voorraadschuur te vul len. Waar men aan de maatschappij „Arn- •m" gernstelijk zijn belangen kan toever trouwen. is het v oor inwoners van deze ge- leente gemakkelijk, zich te voorzien van wat even noodig is als het dagelijksch brood: het brood van morgen. De heer Lang, sedert vele jaren werk zaam n het gebied der levensverzekering, is een goed raadsman voor wie in deze ma terie raad behoeft. Museum van Kunstnijverheid. De Toorop-tentoonstelling in het museum van Kunstnijverheid blijft steeds een groote schare van bezoekers trekken, liet Museum is geopend van 10—4 uur. Uit het politie-rapport. l'rocesse n-v e 1'b a a 1 zijn opgemaaki ;mts: overtreding der arbeidswet; dief- Vii van een rijwiel; rijden zonder licht. Bevonden en terug te bekomen bij I. de Bruin, Bloemendaalscheweg 113tf, te Bloemendaal, een zakmesje; C. van Leeu wen, Noorder Stationsweg n". 21, te Bloe mendaal. een r.-k. kerkboek; O. J. Nieuwe- i oort. te Santpoort, een net, inhoudende drie tennisballen; Blankwater, Tetterode straat, te Overveen, een kinderschopje; an het bureau van politie te Overveen, drie bandafnemers; een nummerplaat van een auto G6204; twee kindertaschjes; een zakdoek; een witte sjaal. Verloren: een autolantaarn; een kin derschoentje; een lens van phototoestel; een gouden armband; een gouden halsket ting met medaillon; een grijzen vilten hoed. burgerlijke stand. Van Vrijdag 30 Juli tot en met Donder dag 5 Augustus. Geboren: z. van H. van Riessen en E. M. Duijs; z. van B. J. A. Hilterman en A. R. Loomau; d. van F. Stappers en C. C. J. Wanders. Ondertrouwd: A. de Waal Malefijt en H. A. Bersee. Getrouwd: J. H. van Bcenr en E. G. Freriks. Overleden: H. M. Wennegers, 78 j. UIT ANDERE GEMEENTEN. Museum van kunstnijverheid. Het mu seum van kunstnijverheid te Haarlem, werd gedurende de maand Juli bezocht door 824 belangstellenden. De tentoonstelling der werken van Jan loorop, die tot 23 Augustus geopend blijft, wekt groote belangstelling onder het kunst lievend publiek. Uit de aan het museum verbonden boe kerij werden 114 boek- en plaatwerken naar verschillende plaatsen van ons land gezon den. Gedurende de maand Augustus is de boe- kerij gesloten. De lessen van de. aan het museum ver bonden school, zullen 1 September worden hervat. Nieuwe leerlingen kunnen zich aan het museum van kunstnijverheid melden, al waar leerplan en inschrijvingsbrief verkrijg baar zijn. uit de Wilhelminabron te Haarlem van hier en daar. Hen uitlating van Bismarck. - Dezer da gen kw am ons een citaat onder de oogen uit Moritz Busch's levensbeschrijving van Bis marck. Het zijn de volgende woorden, dooi den rijkskanselier zeiven neergeschreven: Niemand houdt van mij, ik noch mijne familie heb ooit iemand gelukkig gemaakt, ik heb integendeel het ongeluk van velen veroorzaakt; als ik niet geleefd had, zouden drie oorlogen er niet geweest zijn, 80.000 menschenlevens zouden niet zijn verwoest j en evenveel gezinnen zouden niet in rouw gedompeld zijn. Dr. Louis A. Baehler verhaalt ons in de j laatste aflevering van zijn tijdschrift „De Vrije Mensch": Ik heb een Duitsche prentbriefkaart ge zien, verzonden uit Miihlhausen in den Elzas na militair goedgekeurd (gepriift) te zijn, die hier een droevige vermelding verdient. Zij stelt voor Jezus in de loopgraven (lm Schiitzengraben) en als verklarend bijbel- I woord daarbij: „Sehe ich bin bei Euch alle Tage...." Matth. 28 19.20. (Zie ik ben met u alle dagen, enz.) Men ziet vier mikkende en schieten de soldaten, tusschen hen in een officier met vooruitgestoken degen. Jezus staat in j de loopgraaf naast den meest rechtschen soldaat met een lichtkrans om 't hoofd en een wit kleed aan, de linkerhand gerust stellend en zegenend naar de soldaten uit- j gestrekt, de rechterhand opgeheven met uit gestoken wijsvinger als om de aandacht voor zijn woorden te vragen en te wijzen naar den hemel die beloofd wordt. De be- doeling van de rechterhand is echter niet volkomen zeker en het kan ook zijn, dat deze. evenals de degen van den officier, de l ichting aanduidt waarin gemikt en gescho ten moet worden. Jezus zou dan naar de vijandelijke loopgraaf doelen. Tot zoover het bericht. Maar het is waarlijk ver genoeg. Ze sollen daar ginds heel wat met hun Onze-lieve-Heer. voor onze dames. Dc vrouw eïi liet prei dik ambt, I)e eerste jaren zal het niet kunnen gebeuren, clat een vrouw in een Neder- duitsch Hervormde Kerk den kansel be stijgt. De synode heeft op een desbetref fende motie weigerend beslist. Onze eer ste en eenige vrouwelijke predikant in Nederland zal het ambt intusschen ook spoedig neerleggen: zij begeeft zich in liet huwelijk. Het heeft onze sympathie, dat een vrouw, die trouwt, niet langer een toewijdingeiscthend beroep als het predikambt wil blijven vervullen. Na-* tuurlijk is van vele kanten de vraag gel daan„Wat heeft ze nu a,an haar stu die?" Wat een getrouwde vrouw, die do,- minee geweest is, laten we zeggen, wat elke gestudeerde, getrouwde vrouw, aan haar studie heeft, wanneer zij geen ambt uitoefent? Wel, in de eerste plaats komt haar kennis oen ontwikkeling haar ten goede bij de opvoeding lia-rer kinderen. In de tweede plaats hoeft zij niet, even als moeder of grootmoeder, haar „Miis- zestunden" te vullen met breikous of haakwerk. Er zijn tegenwoordig tal van functies in de maatschappij, die veel kennis vereischen en welker waarneming- slechts enkele uren per dag kost. Wer kelijk van een verlies is hier geen sprake. Wij wenschen mejuffrouw Zernike geluk in haar huwelijk. Het verheugt ons, al weer een bewijs te hebben voor het feit, dat de studie der vrouw absoluut niet hoeft samen te gaan met een vrijwillig coelihaat. Een p r a c t i s c li instrument i n d e li u i s h o u d i n g. Onlangs werd ik getroffen door een bericht over een instrument, dat was u i t gevonden, om verstopte gootsteenen of andere afvoerbuizen dooi' te steken. Het bestond uit een metalen spiraal, die tot aan de prop moet worden ingedraaid. Ik kan iets dergelijks niet bijzonder prac- tisch vinden en heb meer op met een andere, werkelijk eenvoudige methode. Wanneer een fonteintje of gootsteen ver stopt lijkt, of alleen maar langzaam leeg loopt, neemt men een gummislang, een gewone gasslang, en bevestigt die aan de tuit van de kraan. Het andere eind brengt men zoo diep mogelijk, tot aan liet kruis, in de afvoerbuis eu openi daarna de kraan. Pas wanneer meteen al het toestnoomend water wordt weg gevoerd, is de buis schoon. Doet uw plicht, eer het te laat is. Ieder, die kranten leest, zal dezer dagen wel vernomen hebben van het ontzettende zedenmisdrijf, dat langen tijd in Den Haag gepleegd is. Een veer- tieujarig kind is zwaar ziek. De kans is groot, dat dc ondergane misliandelim gen den jongen levenslang ongelukkig maken. Wie andere knapen, kinderen nog, zfjn in handen van gewetenlooze schurken gevallen. We hoeven er niet meer van te vertellen, de misdaad is afschuwelijk en het is de plicht der ouders, hun kinderen tegen iets derge-t lijks te beschermen. W e kennen de manier van vele vaders en moeders, om hun jongen of meisje te waarschuwen tegen vreemde mannen, dat ze vooral geen snoepgoed aannemen of met ze- meegaan. Op de logische wedervraag van het kind, „waarom", weten ze in den regel geen ander ant woord dan een met geheimzinnig ge zicht uitgesproken „omdat die weieens slechte dingen doen". Daarmee is men „au bout de son Latin", en het kind, dat onder slechte dingen nog niet veel meer verstaat, clan wait liet zelf voor slechte dingen doen kan, als jokken of snoepen, begrijpt niets van die waar schuwing. Doet zich later zoo'n geval voor, wordt het kind meegelokt, dan zal alleen het heel gehoorzame kind, dat niet van avonturen houdt, zich de waar schuwing herinneren. Enkele, zeer flinke, hebben het onderscheid des persoons en weigeren. De meerderheid wordt ver leid. Heuscli zoo'n waarschuwing is onvol doende. Wil men zijn kind nu en in de toekomst rein houden, dan zo-rge men, •dat het kind zijn kennis der levensdin gen niet op straat hoeft op te doen. Het dwaze ooievaarssprookje wordt niet, meer verteld. Door een zoo juist mogelijk antwoord te geven op de vragen van het kind, door het kind de natuurlijke zaken ook zoo natuurlijk mogelijk te doeu in zien, door liet kind te wijzen op de voorvallen in de dierenwereld, brengt men het een afschuw van alle „vieze" dingen bij. Laat geen kiem van kwaad in de kinderziel wortel schieten. Er be hoeven lieusch geen speciale schemer avonden aan besteed te worden. Men leert het kind, ail pratende. Op die wijze dftvingt men liet ook tot vertrouwelijk heid en mocht het kind iets onaange naams passeeren, dan zal het 'dat- on middellijk thuis vertellen. E e n m o cl e n i e u W t j e. Voor de aanstaande lierfstmode is een versiering of afwerking van lakleeren biesjes zeer in trek. Dó modekleuren zijn zwart, marineblauw, „oorlogssche pen"- of molgrijs, bruin, wijnrood en diepgroen. De overrok blijft nog een tijdlang smaak. Alleen behoudt hij niet zijn stijve model van tegenwoordig, maar wordt met meer zwier, ongeveer als mode-1870 gedragen. De mouwen gaan ook ver rassingen bieden. Op alle hoogten kan men ruimgerimpelde poefjes verwach ten, en lange breede kanten daar waar ze liet minst logisch zijn, enzoovoort. In de werkplaatsen der groote mode magazijnen is men nog druk bezig voor het aanstaand seizoen. Van wat daar gebrouwen wordt, mag de buitenwereld nog niets weten. Daarvan vertel ik dus tliaus nog niets. Wellicht later. letteren en kunst. Bet Toppunt der beschaving. Op onze schrijftafel ligt de vierde Reeks van Rae- maekers' teekeningen „Het Toppunt dei- Beschaving". En wederom voortreffelijk is de indruk, door deze teekeningen ge wekt. Op den omslag zien wij de groene slang zijn vergiftige gassen over de sla pende soldaten in de loopgraven uitbraken; de eerste plaat toont ons stikkende man nen, wier aanblik ontzaglijk aangrijpend is; het is onmogelijk met de meest plasti sche beschrijvingen de afschuwelijkheid van dit strijdmiddel zoö treffend aan te toonen als in deze prent. De platen, met de brandende vloeistoffen ten onderwerp,die met de schreiende vrouw, die „de schoon heid van den oorlog maar niet vatten kan", „het geweten", dat „protesteeren moet, wil het niet medeplichtig zijn", de „Zeppelin triomf", een vrouwenlijk op een bed, waar voor man en kind wanhopig schreien, dat de vermoordje toch niets heeft misdaan om zoö gestraft te worden; en vele andere nog ze laten bij den beschouwer een diepen indruk achter. Als uiterst aandoen lijk noemen wij nog de twee prenten, die ons de verdronken kinderen van de „Lusi- tnnia" vertoonen, de kleine natte lijfjes uit gelegd over den vloer in lange risten, de gezichtjes wild van wanhoop. De kunste naar vond hier wel het middel om ons de afgrijselijkheid van dat bedrijf te doen voelen. En ontzet bij den aanblik van zoo veel ellende, zal elk beschouwer zich af vragen Hoe lang zal dit nog duren Zoo ergens, dan ziet men hier de gru welijkheid van den krijg in al haren omvang afgebeeld. muziek. Orgelbespelingen in de Groote Kerk, op Dinsdag 27 Juli. Donderdag 29 Juli en Vrijdag 30 Juli, door den heer Louis Robert. De orgelbespeling van Dinsdagmiddag ving aan met: Choralvorspiel: Lobe" den Herrn, den machtigen König der Eliren" van Joh. G. Walther, tijdgenoot, vriend, geestverwant en medewerker van M. Lu ther; zij hebben beide veel samengewerkt bij de hervorming van het kerkgezang. (Hierop kom ik nog terug.) Dit koraal voorspel vond ik zeer mooi; rustig en zacht begin en een stijging tegen 't slot, dat maestoso, grandioso, energico klonk. Daarbij een heldere logische gedachten-be werking (verklanking in harmonie met den tekst). Hierop volgde; „Pastorale" van J. S. Bonet (programma maar in dagbladen stond J. S. Bach), zacht en liefelijke me lodie. Van de Oud-Hollandsche Wijzen, naar J. C. M. van Riemsdijk's bewerking, door S. de Lange, voor orgel gezet, klon ken II en III over 't geheel rustig en zacht. IV krachtig en energiek. Het „Andantisso" van César Franck hebben we meer gehoord. Ook ditmaal troffen mij weder de prachtige modulaties en het sterk levende en kleur rijke in de muziek van Franck. Als betrek kelijke tegenstelling deed „Evening Song' van R. CrossCustard, zeer aangenaam en lieflijk. Aan het slot van dit uur werd „Töocate" van C. F. Hendriks Jr. uitge voerd, waarbij ik op 't programma no teerde: begin f vivace minore, accomp. maestoso, voce alte vivace, basso marcato, - fine maestoso, tutta forza. Op Donderdag 29 Juli vond ik 't een merkwaardig programma, dat begon met: „Kleines harmonisches Labyrinth" van J. S. Bach., eerste deel „Introitus" (In n°. 4 van den 2en Jaargang van het muziek college, geeft J. J. Ruygrok een beschrij ving en voorbeeld van dit deel van den aanvang der mis, Gregoriaansche zang, terwijl de priester naar 't altaar schrijdt); tweede deel „Centrum" en derde deel „Exi- tus", terwijl de priester zich van 't altaar verwijdert. Van dit werk heb ik zeer ge noten, te meer daar Bach zelfs in een laby rinth zijn typische helderheid en duidelijk heid laat uitkomen. Hierop volgde: „Praeludium und Fuge in G gr. t." van F. Mendelssohn Bartholdy, echt a la Mendelssohn cantabile, in de Fuga een mooi crescendo naar 't slot. Toen volgde „Romanze" van Max Reger; die klonk mij als een opvolging van mooie ge dachten, waarbij ik echter geen logisch ver band kon hooren. Een ware verheldering gaf me toen het „Lans Deo" van Th. Du bois, dat prachtig en verheffend klonk en door mooie modulaties en harmonieën mi.i zeer trof. Vervolgens een „Andante gra zioso," zeer lieflijke muziek van G. Dethier. Het laatste nummer: „Marche d'Ariane" van Alex. Guilmant, hebben we meer ge hoord. Benijdenswaardig om zóó zeker te kunnen loopenl dank zij de Ariadne-draad die den weg aangeeft; begin ff energico, risoluto, marcato il rhythme, middendeel piü tranquillo e dolce, en dan weer als begin; mooie modulaties en frissche melodie trof fen ook hier. Van het programma van Vrijdagavond. 30 Juli wil ik ditmaal over de 4 eerste num mers een nabetrachting geven. N°. 1 „Lobe den Herrn, o meine Seele", van Sigfrid KargElert, was een plechtig begin, met zachter middendeel en grootsch slot. N°. 2 Concert fantasie over: „O Sanctissima" van Fr. Lux, vond ik zeer mooi; de vivace leggiero golfbeweging der begeleiding en de zeer afwisselende melodie. N°. 3 „Béné- diction nuptiale" van Saint Saëns, vond ik ook nu weer mooi en stemmingsvol. N°. 4 In „Eerste en tweede gedeelte uit de le Sonate" van Alex. Guilmant. heb ik bovenal in het middendeel de melodie contra Choral ten zeerste bewonderd. Over 't concert met Tilly Koenen in een volgend nummer, waarin ook over n°. 5 van dit laatste avond concert. Moge de organist gedurende de maand Augustus eenige aangename vacan- tieweken beleven op zijn welverdiende lau weren rustende, in rustige werkzaamheid en werkzame rust, want absolute rust doodt. U KOLONIËN. Op Java. De invoerhandel had nog meer van den oorlog te lijden dan de uit voer; er werd weinig gevraagd. De om zet der importeurs is niet meer dan a K van dien in gewone tijden, en de tweede hand heeft met de inning der gelden van de consumenten groote moeite. De groothan del verleent alle mogelijke tegemoetkoming, maar toch worden er faillissementen ver wacht-, of althans uitstel van betaling. Een aantal importfirma's heeft een deel van het personeel reeds ontslagen. Het sterkst wordt de druk gevoeld door de importeurs van manufacturen, vooral van inferieure kwaliteiten. Ook de importhandel van kra-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1915 | | pagina 3