FLIRTATION.
De welbewaakte mijn.
r iecties toegelicht, schoone Hindoe bouw-
v u ken en ook de voornaamste talen met
'.;.r eigen letterschrift werden op doek
racht, terwijl de heerlijke natuurtafe
relen voor velen der aanwezigen, die van
msoie Insulinde nog zoo weinig wis-
ue lust deed geboren worden, die
(ine landen van naderbij te leeren
iien. Zij, die in Indië geleefd hadden,
chten (wij zijn er van overtuigd), met
moed aan dat heerlijke eilandenrijk,
arover de Koningin met zooveel tact
rt. De beeltenis der Koningin werd
,1 ook. evenals die van Jan Pieterszoon
n, op het scherm geprojecteerd.
ij durven beweren dat het bestuur der
Jdeeling Haarlem van „Oost en West" een
mder gelukkige greep deed door ie-
■nd als den heer Qiel uit te noodigen
r onze koloniën een voordracht te hou-
m. wij hopen en vertrouwen dat het den
u en den velen genoodigden weder eens
edig gegeven zal zijn, een zoo leerrij-
en interessanten avond door te bren-
Een man als de heer Qiel, sticht
rot nut, door onze zoo rijke prachtige
lonicn bij de Nederlanders meer bekend
maken. Ned.-Indië is de kurk, waarop
Icdcrland drijft en hopen wij dat de Ne
il landers, die na ons komen, er op zullen
i.i en wijzen, dat de voorvaders der 20ste
tot heil hebben geregeerd van dat
"'io bij uitnemendheid schoone land en
i oor ontwikkeling zoo vatbare volkeren
>e leden der vereeniging „Oost en
V est", die deze avond-vergadering niet bij
woonden, zullen er bepaald spijt van heb-
kn; zij hebben veel gemist. Het bestuur
mi de begaafde spreker onzen oprechten
dank voor het genotene op den avond van
27 October.
Dit verslag werd wegens plaatsgebrek een
week uitgesteld.
RECHT EN WET.
Faillissementen. Bij vonnis der Ar-
rondissements-rechtbank te Haarlem, d.d.
9 November 1915, werd Jan van Heek,
winkelier en postbeambte, wonende te
Oude-Wetering, in staat van faillissement
verklaard, met benoeming van mr. Joost
de Graaff, Krocht 18, te Haarlem, tele
foon 788, tot curator en mr. P. J. G. van
der Muelèn tot rechter-commissaris.
Een handelsreiziger had in het faillisse
ment van een bloembollenhandelaar een
vordering ingediend wegens arbeidsloon,
met verzoek om preferentie.
De curator ging daarmede niet accoord,
stellende, dat deze handelsreiziger geen
werknemer is, daar hij speciale opdrach
ten en volmachten heeft.
De rechtbank, aannemende, dat tusschen
partijen vaststond, dat de reiziger bij den
gefailleerde in dienst was tegen vast sa-
laris en provisie, besliste dat de reiziger
was werknemer in den zin der wet. en
wees het verzoek om voorrang toe, met
veroordeeling van den curator in de kos
ten.
MUZIEK.
Orgelbespelingen in de Groote Kerk,
op 26 en 28 October door den heer
Louis Robert.
Het begin van het programma was dit
maal „Toccata" in F. gr. t. van J. S. Bach
en ..Fuga' in C gr. t. van D. Buxtehude;
n 3: „Sonate" g. kl. t. van Ph. Rüfer,
waarvan de drie deelen: I. Allegro con
brio, II. Andante con moto, en III. Allegro
maestoso, in de verschillende karakters
ook hun eigen schoonheid deden hooren.
Ip mij maakte het Ille deel het meest In
druk. (Dit is echter een geheel persoonlijk
iets. want anderen zullen wellicht zeggen
dat deel I of II t „mooiste is".) „Regrets"
van C. F. Hendriks Jr., gaf zeer duidelijk
weer wat de titel aangeeft, de melodie
De strijd om Victoire, de aanbiddelijke.
lieflijk, zacht, rustig, en als geheel „eenigs-
zins weemoedig getint". Tot besluit van
dit uur „Marche" van Alex. Guilmant; pit
tig. frisch, krachtig; opwekkend is zulke
muziek, sterkend en verheffend bij het
donkere, drukkende der atmosfeer buiten.
28 October: „Praeludium et Fuga" in G-
gr. t. van J. S. Bach, waarvan ik weer zeer
genoot; „erg zwaar en moeilijk te vol
gen", hoorde ik opmerken; dien kant heeft
Bach-muziek ook wel, en die opmerking is
dus Ook verklaarbaar. Hierop volgde „Con
cert" F. gr. t. van G. F. Haendel; I. Alle
gro moderato, II. Andante maestoso. III.
Adagio; IV. Allegro; de namen geven
reeds het karakter aan van elk deel en nu
zal bij A. het Adagio, bij B. het Allegro het
meest weerklank vinden (dat is geheel
persoonlijk) en dan is dat volgens A. of B.
't mooiste deel, terwijl ieder oordeelt over
't gehoorde, volgens gevoel, verstand of
rede (begrip). Na Haendel hoorden we
„Des Schiifers Klage" van W. Richter en
„Ases Tod" van Edw. Grieg, beide, zooals
de titels aanduiden, klagend en droevig.
Grieg-muziek heeft toch iets geheel aparts,
harmonieën en modulaties, ook rhythmisch
eigenaardig. Als laatste nummer nog
„Choral Song" van S. S. Wesley, een zeer
stemmig en stemmingsvol, zangrijk besluit
van dit uur van verheven kunst.
LETTEREN EN KUNST.
I)e Larensche Kunsthandel houdt deze
maand een tentoonstelling van werken van
Anton Mauve, en van een verzameling
fraaie, oude Engelsche prenten.
Opende Dirk Coster onlangs de reeks
voordrachten in den Larenschen Kunst
kring, het is de architect Jan Gratama,
die de tweede in de reeks zal zijn, en wel
op 16 November.
Voorts wordt er door den kring een cur
sus in de letterkunde beraamd.
Naar aanleiding van het optreden van
den heer Dirk Coster en den algemeenen
bijval, die dit optreden voor de leden
gehad heeft, werd de heer Coster ver
zocht, evenals te Rotterdam en Den Haag
reeds geschiedt, ook te Amsterdam een
cursus in letterkunde te houden. De heer
Coster heeft zich daartoe in beginsel, of
wel, bij genoegzame deelname, bereid ver
klaard.
Hij zal beginnen op 15 November a.s„
een reeks van 12 cursus-avonden te geven
van 89X uur, in welke reeks hij Tien
jaar Ned. litteratuur zal behandelen, waar
bij de meest bekende letterkundigen van
onzen tijd achtereenvolgens behandeld
zullen worden.
Deelnemers betalen voor de twaalf cur
susavonden 15,—. De leden van den
Larenschen Kunstkring betalen 12,50.
Wij kunnen onzen lezers, die in de ge
legenheid daartoe zijn, opwekken Coster's
cursus te volgen. Het behoort tot het beste
wat we te hooren krijgen.
Bij De Bois, Kruisweg 68, Haarlem, is
weder heel wat moois te zien; als etsen
van Witsen, Van der Valk, Bauer en Tho-
len; ook schilderijen van Georg Rueter.
Voorts vindt men er verscheidene fraaie
doeken, waaronder merkwaardig werk van
den Franschman Odilon Redon, een aan
tal mappen met teekeningen en vaak voor
treffelijke reproducties; kort en goed. de
kunstzalen van De Bois zijn een bezoek
dubbel en dwars waard.
TOONEEL.
Een succes voor Brondgeest! Het stuk
is wel aardig. Wel aardig, niet meer en
ook niet minder. De inhoud is geestig; de
vorm, de uitwerkingnou, dat zou 'n
Molnar nog heel anders hebben gedaan.
De geestes-vonken spatten er niet af. We
hebben kunnen lachen, kunnen glimlachen
niet. Misschien is 't wel eens gezond zulk
eenblijspel (ach kom, comédie?). Wii
worden te verfijnd, te verwend, te cerebraal
met onzen glimlach bij 'n Shaw, bij 'n Wil
de, 'n Sabatino Lopez en 'n Henri Becque.
En 't groote publiek weet 't niet te waar-
deeren. dat wil den lacR, den luiden lach,
den schaterlach. Amusement dus. Goed,
amusement!
„Z'n Excellentie" is naar den inhoud
'n satire: De schijn is zó'ó. de werke
lijkheid is zus. Daniël Benke met z'n air
van gewicht, met z'n hart en geest van
niks, niemendal, dompteert z'n lieve vrouw
tje, dat nooit eens wandelen mag, terwijl
hij zelf zit te kaarten in het café-Van-
beneden. Dr. Eugen Wagner, die er in den
kost is, weet haar gehakt met snijboonen
en hare charme beter te waardeeren. maar
zij is en blijft 'n vrouw comme il faut. Op
zekeren dag gebeurde het dat Zijne Ex
cellentie graaf Desider Barozy, minis
ter premier, wat bij ons Abram Kuyper
was, lichtelijk „tipsy" zich wilde begeven
naar 'n vriendinnetje, dat hetzelfde huis
bewoont als Daniël Benke. Hij vergist
zich in de étage en verschrikt zeer me
vrouwtje, die, duive als zij is, van zijne,
trouwens niet heel frissche „avances" niets
wil weten. Z'n Excellentie, die 'n zeer oud
heertje is. krijgt op eens een stille beroerte
engroote consternatie! Een dokter
verschijnt en een reporter. Mevrouwtje is
gecompromitteerd, 't Blad van de opposi
tie maakt er gebruik van, schrijft van dit
en schrijft van dat. Maar 't regeeringsblad
vertelt van eene ongesteldheid, die Zijne
Excellentie is overvallen ten huize van zijn
intiemen vriend Daniël Benke. En ja. nu
komt de huisheer, die daar vroeger niets
van wilde weten, aangekropen met 't nieu
we behang voor de kamer, en de post
directeur. Benke's superieur, die hem vroe
ger „zocht", komt om 'n goed woordje en
enfin, het fortuin wordt hem in den
schoot geworpen en hij weet nu heel zeker
dat hij eigenlijk is de man, die hij schéén
of schijnen wilde, 't Is allemaal heel voos
en ook 't vrouwtje wandelt rond in costu
mes van de laatste mode. in 'n costume
met strooken nu. Maar au fond kan het
Benke niet veel schelen hoe hij aan zijn
fortuin gekomen is. al zou het al geweest
zijn ten koste van de eer van zijne vrouw.
Want dit bleek: Het vrouwtje verstopte dr.
Wagner in eene andere kamer en vertelde
haren man dat Zijne Excellentie daar was
op zijnen gewonen Woensdag. En de man
dreigt en briescht en blaast, maar blijft een
lafaard. Gerucht: De krantenloopers roe
pen om; dat Zijne Excellentie in de kamer
van zijn liefje plotseling is gestorven, en nu
de man zich laat ontvallen, dat 't hem spijt
dat 't niet te zijnen huize is geschied, legt
't vrouwtje hare handen in die van dr. Eu
gen Wagner.
Zooals gezegd: een groot succes voor
Henri Brondgeest, die Daniël Benke, ijdel,
voos en hol, ja, meer raisonneerde, dan ty
peerde. Maar dan toch kostelijk raison
neerde, vlot. gezellig, licht. Wat meer uit
gediept zou hij een karakter-rol hebben
gecreëerd. Marie Holtrop was het vrouw
tje, charmant en kuisch en ingetogen. Louis
Saalborn blijkt meer en meer een waarde
vol acteur. Hij gaf een prachtig, uiterst
fijne type van Zijne Excellentie, die de
vreugde van het leven kent. Karei van
Rijn speelde den joodschen huisheer gees
tig. Hij blijkt zeer veelzijdig; Wij zagen
Jiem als Beulemans en in „Binnen de Wet"
en nu in „Zijne Excellentie" en hij was
driemaal 'n geheel verschillend mensch. Een
aanwinst voor liet gezelschap Royaards!
De vertooning was heel-en-al zeer goed.
Eéne opmerking slechts: mejuffrouw An
nie Westdi.ik imiteere in 's hemels naam
niet eene grootere kunstzuster! We zullen
nu maar niet zeggen, welke, maar imita
tie is „manier".
Edmond Visser.
Schouwburg Jansweg. Heden, Zater
dag komt het Rotterdamsch Tooneelgezel-
schap (dir. Ed. Verkade, dir.gérant P. D.
v. Eysden), in den schouwburg Jansweg
i met een stuk van den uitnemenden Arthur
Schnitzler, „De Roepstem van het Leven"
getiteld. Bij de vertooning van dit werk
elders, werden spel en spelers door de
pers op geestdriftige wijze geroemd.
Ned. Opera. Vrijdag a.s. zal het nieuw
opgerichte Ned. Operagezelschap de eersie
voorstelling geven in den schouwburg Jans
weg. Opgevoerd wordt „De Bruiloft van
Figaro", opera van W. A. Mozart, onder
leiding van Evert Cornelis, dirigent van het'
Concertgebouw te Amsterdam, en met me
dewerking van de dames Cato Engelen
Sewing, M. Schurée, N. Eringer. O. Pctrc-
nowa, N. Engelen, en de heeren Coin
Muller, Paul Pul, Leopold Meylink, J.
Baerts, F. W. 'van Duinen en G. Lecndqrs.
Tevens zal dien avond de herdenking
plaats hebben van het 25-jarige jubileum
van mevr. EngelenSewing, als opera
zangeres.
Asschepoester. Wij herinneren onzen
lezeressen nog eens aan de kinderoperette,
„Asschepoester" van mevr. Hopman-
Kwast, Zondagmiddag in den schouwburg
aan den Jansweg, Haarlem.
Schouwburg „De Kroon" Zondag a.s.
komt in den schouwburg „De Kroon" het
Ned. Opera- en Operette-gezelschap met
„Paljas" en „Cavalleria Rusticana"; Woeus
dag komen de Italianen met „Lucia di
Lammermoor". Voor bizonderheden zie
men de annonce.
„Z'n Excellentie", comédie van An
dreas Nagy bij de N. V. „Het Too-
neel". dir. Willem Royaards. onder
regie van Henri Brondgeest.
De dood tot den Nederlandschen soldaat: Man, geef mij m'n mijn terug.
Zoolang jij ze bewaakt, heb ik er niets aan.
