A6ENDA.
HAARLEM.
Bureau van Consultatie tot verleenen van rechts-
bijstana aan onvermogende». lederen Vrij
dag houdt het bureau des namiddags ten half-
twee zitting in het gerechtsgebouw aan de
Jansstraat.
Koloniaal Instituut ,afd. Handelsmuseum)
(Paviljoen). Dagelijks geopend van 104 uur.
Museum van Kunstnijverheid. (Paviljoen.)
Dagelijks geopend van 104 uur.
Gemeentelijk Museum. Dagelijks geopend van
103 uur in dc maanden Nov.Febr., 10—4
in Maart Mei, Sept. en Oct., 105 uur in
JuniAug. Entree 1' 0.25 p. p. Ie Woensdag
van de maand vrij. Zondags van 10—3 vrij.
Htads-Bibliotheek. (Prinsenhof.) Dagelijks ge
opend (behalve Zondags) van 104 uur.
Teyler's Stichting. (Spaarne.) Dagel. geopend
uitgez. 's Zaterdags, 's Zondags en op feest
dagen, van 11—4 uur van 1 Mei30 Sept.,
van 13 uur van 1 Oct.30 April, en voorts
den eersten Zondag van elke maand 's nam. van
14 uur.
De bibliotheek alle werkdagen van 14 ure.
Bisschoppelijk Museum. (Jansstraat 79.) Ge
opend behalve Zondags en R.-K. feestdagen
van 105 ure. Toegang 25 cents.
Schouwburg Jansweg, Zondag 4 Maart8uur:
Weet je 't al van Schellevis-Mie Maandag 5
Maart 7J uur: Drie Koningenavond. Dinsdag
6 Marrt 8 uur i Kwakzalvers.
KERK-AUENDA Zondag 4 Maart.
Haarlem: Vereen, van Vrijz. Herv. (geb. I'rot.
bond), 10 u.. Ds. Wanting. Eglise Wallonne, Pas
de Service. Rem. Ger. Gem., 10 u. Ds. Haentjens.
Evang. Luth. Gem. 10 u., Ds. Drijver, Evaug. Luth.
Pred. te Zaandam. Vereen. Doopsgez. Gem., 10 u.,
Ds. Binnerts.
Beverwijk: Doopsgez. Gem., 10 u., Ds. v. Calcar.
Ev. Luth. Gem. 10 u., Ds. v. Kleeff.
BloemendaalNed. Herv. Gem., 10 u., Ds. v.
Leeuwen, Herdenking 25-jarige ambtsvervulling;
av. 6J u,. de heer Koopman. Gereform. Gem. 10 u.,
Prof. Noordtzij,Hoogleeraar te Utrecht; av. u.,
Prof. Noordtzij.
Heemstede: Ned. Herv. Gem., 10 u., Ds. Ober
man.
Houtrijk en Polanen. Ned. Herv. Gem. 10 u., Ds.
B. Baljon.
Santpoort: Ned. Herv. Gem. 10 u. Ds. v. d.
Bergh v. Eysinga.
SpaarndamNed. Herv. Gem., 10 u., Ds. S. A.
Baljon.
IJmuiden: Ned. Herv. Gem., 10 u., Ds. Creutz-
berg; av. 5 u., Ds. Creutzberg. Doopsgez. Gem. en
Ned. Prot. Bond, Hij u., Prof. Ür. Appeldoorn, van
Amsterdam.
Zandvoort: Ned. Herv. Gem., 10 u. Ds. Posthu
mus Meijjes.
een ramp had dc bollenstreek getroffen:
de bollen waren bevroren door de felle
vorst. Van den nood een deugd makende,
droegen de onafzienbare bollenvelden onzer
geestgronden een schat van peulvruchten,
groenten en aardappelen. En evenzoo werd
het ten koste leggen van arbeid en mest
in parken en siertuinen alléén toegestaan
als de beplanting dienstbaar werd gemaakt
aan de voeding van plant en dier.
Niet alleen waren onze mannen en jon
gens gemobiliseerd om de onafhankelijk
heid te verdedigen, ook de grond werd
gemobiliseerd om het volk voor den hon
ger te behoeden. En het wonder geschiedde
dat ons volk leerde eten, dat het zich ging
voeden, met wat het niet lustte, m. a. w.
met, wat 't nooit geleerd had te nuttigen.
Het leven was stoer en eenvoudig: het
groote stadsvermaak verdwenen: biosco
pen, kroegen, cabarets, enz. waren geslo
ten. Muziek en kunst trachtte men het
volk te geven. Maar overigens at men om
te leven, men siiep als 't donker was, en
arbeidde in 't zonnelicht.
De arbeid werd georganiseerdeen groot
nationaal werk trachtte men te vinden om
de werkloozen ter verhooging van den
nationalen rijkdom te doen arbeiden: ik
woonde een bijeenkomst van energieke be
drijfsleiders en ingenieurs bij over de vraag
wat gedaan kón worden met de voorhan
den hulpmiddelen: landontginning, inten
siever bebouwing, droogmaking der Zui
derzeeIk woonde het niet meer bij
toen het besluit werd genomen
Een gelukkiger werkelijkheid teekende
zich af.... eene verruiming.... het was
vrede maar de wereld was veranderd
totaal veranderd. De voorraden bleven
schaarsch. de overvloed keerde niet weer.
zéér, zéér langzaam herstelden zich ver
keer en industrie. Maar door de rantsoe
neering van warmte, licht en voedsel, was
eenvoud gekomen in de levenswijze, he
stadsleven had zijne magische aantrek-
dacht werkelijk trok. was de keuring.
Daarnaar keken ze oplettend, en in een
luidruchtig bargoensch gaven ze hun gocd-
of afkeuring te kennen, naarmate dc exem
plaren, die op het houten vlondertje ver
schenen, hun al of niet aanstonden. En
door hun aanmatigende houding maakten
ze zoowaar de exemplaren nog verlegen
ook.
Een werkman op zijn Zondagsch. door
een Duitschen dog binnen den ring ge
haald, stond in een stijve houding op het
podium en grijnslachte schuchter naar het
vceltallige hondenpubliek, dat 'hem van het
hoofd tot de voeten opnam.
Na hem verscheen een dame. door een
Russischen windhond naar binnen geleid.
Zij droeg een heel ruige boa, wat haar
wel een beetje op 'n draadharigen terriër
lijken deed, en ze had een tic in de linker-
voorpoot.
Door de jury werd ze machtig nauw
keurig opgenomen, en het viervoetig pu
kingskraeht verloren. Korter werktijden,
door gemis aan grondstoffen opgelegd,
bleven gehandhaafd nu het verbruik naar
behoefte geregeld werd. De werkman,
zoowel als de kantoorheer, had zijn vrijen
tijd op menschwaardige wijze leeren ge
bruiken, kroeg, bioscoop en sociëteit wer
den niet meer geopend. Opvallend was de
eenvoud in de kleeding: modepopjes van
allen leeftijd, waren verdwenenfelle
begeerte en ontevredenheid waren uit de
oogen geweken. En toen ik uit een boek
winkel jong en oud zag komen met een
lijvig boek, waarin allen belangstellend
bladerden, ging ik er ook een halen en
sloeg het boek gretig open, want op het
titelblad stond..Hoe de nieuwe samen
leving uit den oorlog is voortgekomen."
Maar juist toen ik het hoofdstuk over de
technische, sociale en economische grond
slagen der nieuwe samenleving had opge
slagen en al wandelende in de Kalver-
straat wilde lezen, bonsde iemand onzacht
tegen me aan en werd ik wakker.Mijne
jongste bonsde juichend tegen mij aan, door
een flinken duw van hare oudere zus ge
drevenN. E. N.
KRONIEK DER WEEK.
22 Febr. De Engelschen kondigen een
nieuwen „Order in Council" af met betrek
king tot de neutrale vaart.
22 Febr. Een Duitsche onderzeeër boort
7 Nederlandsche schepen bij de Scflly's
in den grond. Aan dit geval knoopt „Het
Handelsblad" een beschouwing vast over
de houding onzer regeering tegen Duitsch-
land. Het herinnert aan den toon der regee-
ringsnota, aan Duitschland gericht over
den duikbootenoorlog. Het blad vergelijkt
den toon dier nota met dien van de Spaan-
sche, en schrijft verder: „maar een nog
ongunstiger invloed moeten de Nederland
sche persstemmen gehad hebben, die bij
velen een geestestoestand bloot legden,
welke den duikbootenoorlog wél veront
schuldigde. Wij noemen b. v. een groot
deel van de z.g. christelijke pers, die deze
christelijke oorlogvoering nog zoo kwaad
niet vond. Immers zooals b. v. de „Neder
lander" telkens uitvoerig ter verdediging
van de vernietiging van Nederlandsche
schepen aanvoerde: het doel van Duitsch
land is niet vernietiging, maar is verdedi
ging. Zoo ongeveer als men ter veront
schuldiging van een dief zou zeggen: zijn
doel is niet om te moorden en te rooven.
maar om zijn kinderen een onbezorgde
toekomst te verschaffen."
23 Febr. De rijksdag staat een nieuw
oorlogscrediet toe. van 15 milliard.
24 Febr. De Engelschen behalen voor
deden aan het Westfront.
26 Febr. De Engelschen zetten hun
voortgang aan het westelijk front voort.
Zij bezetten verscheidene dorpen.
28 Febr. In den Rijksdag deelt minister
Zimmermann mee. dat Duitschland meer
dan ijselijk vindt, dat de Nederlandsche
schepen en wat er in was. naar den kel
der gingen. Het is maar weer een bewijs,
hoe gevaarlijk het is, een versperd gebied
te bevaren, zegt hij, en hij voegt daaraan
toe: „Ik uit nogmaals den wensch, dat de
neutrale scheepvaart de vaart zal staken
qn de schepen opleggen. Zij zoude daar
mede hare belangen dienen en er krachtig
toe bijdragen, dat het gewenschte doel. de
vrijheid der zeeën, spoedig wordt bereikt."
De neutralen hun scheepvaart stilleggen?
Maar Zimmerman weet heel goed, dat dit
niet gaat. Tóch wenscht hij het. Maar aan
dien Duitschen wensch wordt geen gevolg
gegeven, omdat het niet kan. Nochtans
wenscht men het daarginds. Maar de neu
tralen varen toch. Dus dan maar....
1 Maart. Professor mr. O. A. van Ha
mel, lid der Tweede Kamer, overlijdt.
1 Maart. De Fransche bladen maken
melding van de aankomst te Bordeaux
van de twee Amerikaansche schepen „Or-
bliek vergaapte zich aan haar en wisselde
zonderlinge kreten en blikken van ver
standhouding. Al hare kwaliteiten werden
nauwkeurig genoteerd, en niet zonder be
haagzucht verliet ze den ring, waarbinnen
voor het eerst van haar leven nu eens
waarlijk notitie van haar genomen was. Na
haar kwam een heer in oen brak-bruine
overjas, en mager als een hazenwind; het
hondsche minachting keek hij rond. Daar
na waagde zich een mannetjesputter van
een juffrouw met vierkante schouders en
voeten als sigarenkistjes in den regen der
critische blikken van jury en honden-pu-
blrek. Daarna weer anderen. En weer
anderen. En allen droegen een kaart,
waarop hun nummer stond aangegeven.
De keuring was ten einde, de luidruch
tige exemplaren werden in de afgerasterde
hokken van een groote zaal gebracht. Ook
daar moest ik even gaan kijken, al lokte
het schrikkelijk rumoer me vanuit de verte
niet bar aan. Maar kom je over den hond.
leans" en „Rochester", waarvan de proef
vaart door de gevaarlijke zöne van te
voren in alle bladen werd gepubliceerd.
Voor de Amerikaansche scheepvaart
schijnt de duikbootoorlog niet zoo ge
vaarlijk te zijn als voor de kleine neutra
len.
PLAATSELIJK NIEUWS.
De bijeenkomst door de afdeeling Bloe
mendaal van den Nederlandschen Bond
voor Vrouwenkiesrecht, Woensdag 1.1. in
café „Vreeburg" gehouden, is uitmuntend
geslaagd. Juffrouw Westerman, voorzit
ster der afdeeling Amsterdam van den
Bond, sprak over het belang, dat zelfs
jongelui bij vrouwenkiesrecht hebben,
en deed dat ook op zoo'n allergees
tigste wijze, dat een ieder er opgetogen
over was. De heer Thijsse sprak, bij de
fraaie lichtbeelden van den heer Burdet,
over de rol van de vrouw in de vogelen
wereld. Het bleek, dat de rol van den man
en de vrouw in die wereld, vrijwel dezelf
de zijn, en tegen elkander opwegen; en
mevrouw Van Heerdt bracht dit feit in
haar kort sluitingswoord dan ook nog eens
ter sprake; dc samenleving, de mensciie-
lijke maatschappij kon, meende spreekster,
van de vogels leeren. de vrouwelijke en de
mannelijke leden als gelijkelijk samenwer-
kenden tot een groote harmonie te erken
nen.
De bijeenkomst was zeer goed bezocht.
Tien nieuwe leden gaven zich voor de af
deeling op. Wij vernemen, dat het werk
van den Bond ook ten onzent, allengs meer
en meer belangstelling vindt in alle maat
schappelijke kringen.
Ds. Van Leeuwen zal tevreden zijn over
de vele blijken van waardeering, Woensdag
bij zijn jubileum ontvangen. De commissie
overhandigde haar huldeblijk. Verder vele
geschenken en bloemen; huldiging door de
afgevaardigden van verscheidene stichtin
gen, een heuvel van telegrammen, en nog
een stroom van particulieren om den jubi
laris de hand te drukken.
Langs de Kleverlaan gaat men aan het
opknappen. De aannemer Van Kampen
maakt een klari.igsbak nabij den spoor
wegoverweg; de sloot wordt nu gedempt;
het geheel zal daar nu een behoorlijker
aanzien krijgen, zouden wij zoo zeggen.
Het werd trouwens tijd.
Deze week hebben onze gemeentenaren
ook zelfs hun halve mudje kolen niet ge
had. We hopen van harte, dat van uitstel
geen afstel komen moge, en wij het dc
volgende week krijgen; het liefst, om in
het gelijk te breien, dan maar een hèel
mudje.
Sinds 1 Maart kan men met een twcc-
ritskaartje, te Bloemendaal op de E. N. E. T.
genomen, op de gele tram naar den Hout
of elders overstappen. Dat kon altijd, zult
u zeggen. Ja, maar zonder een nieuw
kaartje N. Z. H. T. er bij te moeten koo-
pen, bedoelen wij.
De liefhebbers van den juisten tijd kun
nen nu hun hart ophalen. Boven de deur
van Kohier aan de Korte Kleverlaan, Is
namelijk een juweel van een klok aange
bracht, die in concurrentie met de klok
van het wachthuisje werkt. De vele tram
passagiers, die daar ter plaatse zich nogal
eens staan te vervelen, kunnen op die
klok nu eens nagaan, hoeveel de tram te
laat aankomt of vertrekt, en zich verder
onledig houden met het lezen der adressen
van handeldrijvende ingezetenen, die (de
adressen alleen, wel te verstaan), in een
weidschen kring rond de wijzerplaat van
die klok zijn aangebracht. Een aardige
reclame voorzeker.
Postkantoor te Bloemendaal. Lijst
van onbestelbare brieven en briefkaarten,
waarvan de afzenders onbekend zijn; te-
dan kom je ook over den staart. Ik trad
binnen ,en werd als bedolven door' een
geluid zoo ontzettend, dat een moderne
veldbatterij er niks bij is. Oekef, geblaf,
gebalk, gehuil, gebrom, geloei, gebrul...
het was dit alles dooreenen, in alle toon
aarden, van afgronddiepe bastonen tot vlij
mend scherpe sopraanfalsetten. Het was
trommelvliesverscheurend. De wandeling
tusschen de kooien- door is voor een nor
maal mensch gewoon een hondenhaantie.
Sommige menschen poogden de herriema
kers wat te sussen, maar de monsters ke
ken hen met zoo hoovaardigen blik aan
alsof ze van het hondje gebeten waren, en
huilden zoo iets van „commandeer je hond
en blaf zelf." Eén Bernarder was er met
platvoeten; die ging al heel bar te keer,
en weerde zich met alle middelen; dat was
nu eens een blaffende hond, die wél beet.
Een man met een mopneus maakte zich
kwaad, en zei dat dit beest bekend was als
de bonte hond. en hij hem allang zou heb
MEVR. G. v. d. BRINK, Con-
setiène, KEIZERSGRACHT 717,
AMSTERDAM.
ELKEN VRIJDAG AANWEZIG
IN „HOTEL CENTRA L",
LANGE POTEN, DEN HAAG
rugontvangen in de 2e helft der maand
Februari 1917:
Nieuwman. Mil. J„ Haarlem; J. D. Pon
sen, Amsterdam; Stads-Editie, Haarlem, 2
stuks.
Fietsers. Deze week uwe lantarens
ten 6 uur 11 minuten aansteken.
Uit het p o 1 i t i e-r a p p o r t.
Processen-verbaal zijn opgemaakt
wegens: loopen over verboden grond, open
bare dronkenschap.
Gevonden en terug te bekomen bij
P. de Vos, stal Böttger, Zomerzorgerlaan.
te Bloemendaal, een zwarte damesbont;
A. van Velthoven, Verbindingsweg 7a, te
Bloemendaal, een vulpenhouder; aan het
bureau van politie te Overveen. een hand
schoen, een klein sleuteltje, en een boek.
Verloren: een doublé lorgnet; een
handtaschje; een roode das; een zilveren
broche; een gouden manchetknoop; een
snoeischaar; een koperen rijtuigdop.
Komen aanloopen: bij Tesselaar,
Park Meerenberg, een boxhond.
BURGERLIJKE STAND.
Van Vrijdag 23 Februari tot en met Don
derdag 1 Maart.
Ondertrouwd: N. Blankevoort en
J. Blankevoort.
Overleden: JC. van Servelle, 82
M. M. Muller, 88 j.; A. M. Leef lang, 63 j.
Overleden in het gestichtMee-
renberg: F. de Jong, 46 j.; M. van Ei
keren, 57 j.; B. Versluijs, 34 j.; A. A. We
ber, 50 j.; N. van der Noot, 76 j.
ONTVANGEN BOEKEN, ENZ.
„De gruweljaren 1914—1916. Steden en
Landschappen", is de titel van een door
Jozef Muls geschreven en door C. A. J. van
Dishoeck te Bussum uitgegeven bundel. Uit
nemend geschreven stukken vindt men er
in. De grondtoon van alle is een droeve
meewarigheid om het bloedig lot van het
schoone Belgische vaderland „land van
Ouido üezelle, van Hugo Verriest, van
Stijn Streuvels, zonnig land van Claus, van
Heijmans, van Verstraeten! Hoe zult ge
opstaan uit deez woeling en wanneer
De kanonnen bassen aan uwe grenzen, en
achter die daverende en bewegende vuur
lijn ligt een groot en zwijgend kerkhof dat
het Vaderland nu is"
Droevig roept hij de torens, de reusach
tige steenen herders der arme Vlaamsche
kudden toe, klagend zingt hij van die grij
ze, oude bewakers der landen, die geen
land meer zijn; die eenzaam staan te zien
naar rondomme „naar het volk. dat geen
volk meer is en verstrooid werd naar de
vier winden die om der torens kronen blij
ven waaien.Hij weent om de verwoes
ting der eens bloeiende Vlaamsche ste
den. Ai. hoe onnoemlijk schoon waren zij.
„In al deze stadjes en dorpen van West-
Vlaanderen hadden de groote zeewinden,
van over de duinen, een wit-grijze tint
in het aanschijn van huizen en kerken ge
waaid. Iets sterks, iets ruws en grootsch
was over hunne versteende onverander
baarheid gekomen. De boomen, in de vel
den. langs de wegen en tot in de straten
en op de pleinen stonden gekromd en ge
bogen lijk verouderde en geteisterde reu
zen.... Boven de lage landen, aan den
verren einder der groene meerschen vol
vee, stak het panorama uit van het oude
Yperen
ben afgeranseld, als hij zijn stok maar bij
de hand had, maar niemand nam den kerel
au serieux. want wie een hond wil slaan,
kan licht een stok vinden. Ik vond het nu
welletjes geweest, en trachtte midden tus
schen de kooien door den uitgang te vin
den. Had ik mij bij het binnenkomen al
wat 'onpleizierig gevoeld, nu was ik zoo
ziek als een hond. Ik moest in mijn narig
heid erkennen, dat vele honden niet alleen
der hazen, maar ook der menschen dood
konden zijn. Ondanks het helschc lawaai
raakte ik aan de deur, en wierp mij met
een zucht van verlichting in de stadstraat.
die, hoe woelig ook, mij thans wel een
doodstille, uitgestorven negorij leek. En
zot) versuft wandelde ik naar huis, dat ik
daar van mijn eerste en laatste honden
tentoonstelling nog net bijtijds binnenviel
om den hond in den pot te vinden.
•g f
