OPTISCHE ARÏiKELE
bij DIRK H'ÜTTER. Opticien.
12 TAKSTEEG 12, AMSTERDAM.
lie Jaargang.
ZATERDAG 20 OCTOBER 1917.
No. 42.
Het Bloemcndaabch Weekblad.
Redactie en Administratie:
Ged. Oude Gracht 63 Telefoon 141 Haarlem.
Jès.
Prijs per jaar f2,60 Advertentiën 10 cents per regel.
Afzonderlijke nummers 10 cent
Dit nummer bestaat uit vier bladzijden.
Advertenties, berichten, enz worden
aangenomen in den boekhandel van den
heer CORN. H3. BLADERGROEN, Bloe-
mendaalsche weg o3, Bloemendaal.
Ook zijn daar steeds afzonderlijke num
mers van ons blad verkrijgbaar.
FREDERIC LAMOND.
Het gebeurde Woensdagavond in een
zaaltje, zoo schamel als een noodbarak, in
de „Vereeniging". Een gehoor van wat
honderden mcnschen werd daar ontrukt
aan henzelf en hun alledaagsche poover-
heid. En hoog boven henzelven uit gehe
ven
De Schot Frederic Lamond heeft met
Beethoven daar die menschen overweldigd.
Physiek lijkt hij op Beethoven, en zijn wijze
van voor het klavier zitten was zeer sug
gestief. De Bechstein onder zijne toove-
rende handen geleek een orgel, met tal van
registers uitgetrokken, dreunend juichend,
en dan weer zoo teeder zingend als een
menscheliik wezen.
Welk een schitterend programma. Dat
wonderbaarlijke Rondo G-dur, de G. mol-
fantasie, en de Sonaten. O, vooral de So
naten. Die in Es-dur met een scherzo als
gekwinkeleer van trillers, voorslagen en
staccato's, en een uitbundige begeesterende
finale.
De Pathétique, koel en beheerscht
in den aanhef, gelijk een doordacht voor
bereiden van den chromatischeu ioop, die
als -er. '•nel zilveren klokkenspel was, en
het Rondo Allegro met zijn hevige bassen-
koren en zijn slot als een knal.
De Appassionata, onstuimig gelijk een na
tuurgeweldHet geleek soms een vol
orkest. Het diep-uitzingend pedalenspel, de
fluweelen toon, de onvergetelijke voor
dracht
Een der diepste menschelijke zielen uit
alle eeuwen zong eens haar geluk, en haar
weemoed, en haar somberen zelfstrijd en
haar juichende zegepraal. En zie, een man
zet zich aan het klavier en hij herhaalt
voor ons dat ontzagwekkende, goddelijk-
menschelijke leven; hij wekt het voor een
wijle weer in de wereld van de dagen op,
en wij luisteren. Ademloos van ontroering.
KO DONCKER
De verzameling teekeningen van Donc-
ker, nu in het museum voor kunstnijverheid
tentoongesteld, maakt een indruk, nog groo-
ter, dan zelfs wij, die toch Ko al zoo waar
deerden, hadden verwacht. Uit dat werk
spreekt op vele wijzen de geest van een
zóo gevoelig en zóo geestig man als er
het zij zonder eenige overdrijving gezegd
maar een heel luttel beetje zijn. Duivels,
welk een veelzijdigheid toch ook alweer in
dit werk. Die man heeft om zich heen
gekeken met den blik van een begenadigd
spotter, begenadigd met de goèdheid; want
ZEER RIJKE COLLECTIE
(bij 't SPUI).
TEL. 8829.
goedheid is de ziel van deze spotternij.
Scherp was hij menigmaal, zeer scherp,
meesterlijk scherp, maar zijn smalen van het
zotte en het opgeblazene en het gewichtige
en het huichelachtige en het pietluttige in
de menschen had tot grond zeer stellig
geen dor sarcasme, dat haat om te haten,
dat wondt om te wonden, neen, neen, neen,
het had geen andere beweegreden dan zijn
eigen eeuwige verlangen om alle menschen
en de wereld zoo schoon en zoo goed en
zoo onbevangen en zoo eenvoudig te zien
als hij de menschen droomde, hij met zijn
kinderlijke, gulle gemoed; zoo schoon en
zoo goed en zoo onbevangen en zoo een
voudig als deze man zelf vermocht te zijn
in zijn beste uren. En die uren waren
vele.
Deze teekeningen hebben oogen en een
mond; zij glanzen, ze leven, ze lachen,
hevig en ondeugend, maar gul en mild
tevens, om de zotte grimassen van een
wereld vol schijn en nietigheid.
H A. VAN DEN EYNDE.
Toen dr. De Hartog voor eenigen tijd
Haarlem verliet, besloten zijn vele vrien
den en vereerders hem een geschenk aan
te bieden, n.l. een beeldengroep, die het
afscheid van den geëerden leeraar zinne
beeldig voorstellen zou. Men droeg het
werk op aan den Haarlemschen beeldhou
wer H. A. van den Eijnde.
Wij waren benieuwd wat deze begaafde
man van zulk een moeilijk onderwerp ma
ken zou, en we liepen daarom maar eens
even bij hem op, in zijn atelier in de Mees-
terlottelaan.
Van den Eijnde liet ons het gips-afgiet-
sel van den door hem vervaardigden klei-
vorm zien. En.... het overtrof onze ver
wachtingen nog verre.
Stel u voor: een meer breed dan diep,
taps oploopend blok, waaruit op zeer fijne,
nobele wijze een ruiterfiguur zich losmaakt.
Door den schuins oploopenden vorm van
het blok wordt een merkwaardigst effect be
reikt; de beenen van het paard groeien als
het ware geleidelijk eruit op; men ziet, zoo
te zeggen, de ruiterfiguur uit het materi
aal aan het worden; onderaan de beenen
van het paard is er nog nauwelijks vorm,
maar gaandeweg, naarmate men hooger
komt, ziet men het dier meer omlijnd, en
in den ruiter komt een krachtiger uitgespro
ken vorm spreken. Een vrouwenfiguur
staat daar ter hoogte der schoft van het
paard aangeleund. In de hand houdt zij,
die de achtergebleven gemeente voorstelt,
het kostelijk kleinood, dat de scheidende
ruiter haar achterliet. De gedachte en uit
voering zijn uitnemend, en doen Van den
Eijnde alle eer. De mate waarin, de wijze
waarop, hier de materie werd teruggehou
den om den geest zeer en schoon te doen
spreken, ziehier de groote hoedanigheid
van dit kunstwerk.
Een woord van hulde aan den stillen,
bescheiden, maar zeer begaafden maker.
JAN KREUNEN.
ITA MEES
In het Nutsgebouw, Zijlstraat 48, Haar
lem wordt een belangwekkende tentoon
stelling gehouden van teekeningen voor
sierkunst en reclame door Jan Kreunen, en
kunstnaaldwerk van Ita Mees.
Wat den bezoeker vooral treft is de plei-
zierige, krachtige frischheid, die uit het
werk van beiden spreekt. Vooral de re-
clame-teekeningen en voor andere prakti
sche doeleinden gemaakte ontwerpen pak
ken door een overwogen rangschikking
van kleur, en een passende opzichtigheid.
Een passende, zeggen we, want maar zel
den gaat de opvallendheid de perken van
het aangename te buiten. In meer gedekte
ontwerpen, in een zekeren toon, bereikt
Kreunen vaak een stellige voornaamheid,
die nooit in matheid ontaardt. Onder de
kalenderbladen, winkelplaten, verpakkin
gen en trommels, etiketten, reclamekaarten,
bedrukte stoffen, is er heèl wat. dat ons
boeit. Het werk van Kreunen is voor de
reclamekunst een goede aanwinst.
En van mejuffrouw Mees mag al met niet
minder waardeering hier worden gewaagd.
Haar met borduurwerk versierde tafelklee-
den, kussens, dassen, damestaschjes, kraag
jes en manchetten, hoedversieringen en
avondkapjes, jurkjes en theemutsen
het heeft alles iets genoeglijk fleurigs, soms
zelfs naïef sprekends aan zich.
We kunnen een ieder een bezoek aan
deze alleraardigste tentoonstelling aanbe
velen. Ze is dagelijks geopend van 10 tot
5 uur. 28 October sluiting. S.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Naar wij vernemen hebben verschillende
inwoners alhier de boomen, die staan langs
den Bloemendaalschen straatweg vanaf de
woning van den heer Bregman tot aan den
winkel van den heer Van 't Riet, van de
