VICTORIA-WATER
A.H.VAN DER STEUR Jr.
Zomerstoffen.
KERK-AGENDA.
BLOEMENDAAL.
Zondag 7 Juli.
Ned. Herv. Gem., voorm. 10 u., Prof. H. van Nes,
Hoogleer aar te Leiden.
Geref. Gcm., voorm. 10 u., Prof. Dr. T. Hoekstra,
van Kampen nam. 5£ u.t Prof. Dr. T. Hoekstra.
Ned. Prot. Bond, afd. Bloemendaal, v.m. 10$ u. (in
liet schoolgebouw der Bloemend. School vereen.),
Ds. A. Binnerts Sz., Pred. te Haarlem.
Heeren- en Dameskleermaker.
Barteljorisstraat 22 - Haarlem.
TELEPHOON 303.
Heeft voorradig eene ruime sorteering
schien spoedig eene commissie moeten kie
zen als z.g. tweeden raad om over de plan
nen te oordeelen, daartoe in staat te stellen,
zullen wij het gevoelen van B. en W. in
ons blad in zijn geheel opnemen en bespre
ken. Van eerste kenners van het Neder-
landsche gemeenterecht hebben de advi
seurs bewijzen van levendige instemming
met hun arbeid ontvangen. Bovendien kan
als hoopvol teeken voor onze gemeente
gelden, dat staatsraad Struycken in aan
merking komt voor een ministerszetel en
van dezen zeker geene medewerking in den
geest van Haarlem te wachten is.
Het antwoord van B. en W. van 6 Febr.
ji. luidt als volgt:
In antwoord op uw schrijven van 7 Fe
bruari 1917 N°. 96, hebben wij de eer u het
navolgende te berichten:
Burgemeester en wethouders van Bioe-
mendaal hebben niet zonder groote be
vreemding van de wenschen der gemeente
Haarlem kennis genomen.
Deze bevreemding betreft niet de begeer
te van Haarlem naar uitbreiding van haar
grondgebied, maar wel het feit, dat Haar
lem deze nu wenscht ten koste van de
gemeente Bloemendaal, althans van de kern
van Bloemendaal. Reeds vóór 1901 heeft
Haarlem vruchtelooze pogingen gedaan om
tot annexatie van een deel van Bloemendaal
te geraken. Van de jaren 1901 en 1902 da
teert de laatste mislukte poging. Haarlem
beoogde toen door eene uitbreiding van
hare grenzen te voldoen aan „de eischen
van eene meer stelselmatige uitbouwing,
waarbij tevens meer dan thans (1907) met
de eischen van volksgezondheid, verkeer,
rioleering, enz. kon worden rekening ge
houden."
Mede, naar wij aannemen, ingevolge het
krachtig verzet van bestuur en ingezetenen
van Bloemendaal hebben wij na 1902 van
deze poging niet meer vernomen. De mo
tieven door Haarlem voor die grenswijzi
ging opgegeven, konden onzerzijds gemak
kelijk en afdoende worden weerlegd. Haar
lem's eigenlijke motief: uitbreiding van zijn
belasting-object over een gebied, welks be
stuur elke redelijke critiek kon doorstaan,
kwam destijds niet uitdrukkelijk aan net
licht.
Ons bestuur vernam later, dat tusschen
Haarlem en Heemstede een soort conve
nant was getroffen om regeling van- ge
meenschappelijke belangen langs anderen
weg dan annexatie te doen plaats vinden.
Het beleggen door den vorigen burgemees
ter van Haarlem van vergaderingen met de
burgemeesters van den omtrek, wees ook
hierop. Wij meenden derhalve voor nieu
we aanvallen van Haarlem gevrijwaard te
zijn, temeer waar sedert 1901 er niets is
gebeurd, hetwelk ten opzichte van Bloemen
daal eene veranderde zienswijze zou recht
vaardigen. Desniettemin benut Haarie.n de
gelegenheid, dat het een voorstel bij uw
college doet om zijn grenzen naar andere
kanten uit te breiden, om te beproeven in
eene moeite het eigenlijke Bloemendaal on
der de leus: „gebiedsvergrooting op groote
schaal" in haar uitbreiding te omvat* m.
Hiertegenover stellen B. en W. /an Bloe
mendaal, dat zii de zaak met het vervallen
der poging van 1901/02 als afgehandeld be:
schouwen, nu zich de verhoudingen tus
schen beide gemeenten sindsdien niet prin
cipieel hebben gewijzigd. Een belangrijke
en bloeiende gemeente als Bloemendaal
moet niet voortdurend het scherpe zwaaru
der annexatie dreigend boven het hoofd ge
houden zien. Dat zou in strijd zijn met de
beginselen eener gezonde gemeentepolitiek.
Een gemeentebestuur mag zich 'bij zijn ar
beid niet bepalen tot het afdoe van de
kleine dagelijksche beslommeringen en iiet
voorzien in de nooden van het oagenblik
Steeds meer wordt het voor een gemeente
noodzakelijk, dat zij bij de organisatie en
stichting van gemeentewerken cn -inrich
tingen, het aanleggen van parken, hot ma
ken van uitbreidingsplannen, liet regelen
van haar financiën en zoovele andere zaken,
bchaivc niet het heden ook met de toekomst
zich bezig houdt.
Hoe kan men bij een gemeentebestuur
den noodigen lust tot dien arbeid veronder
stellen, hoe ook kan dit zich verantwoord
achten een verre toekomst in het oog te vat
ten, als annexatieplannen van eene naburige
gemeente steeds weer niet alleen opnieuw
aanhangig gemaakt kunnen worden, maar
ook steeds weer ten gronde worden onder
zocht
Hoe weinig onze gemeente heeft vei-
wacht dat haar opnieuw eene annexatie kon
dreigen, moge blijken uit het feit, dat het
sedert 1901 een eigen duinwaterleiding heett
doen aanleggen en buitendien voor ruim
700.000,andere openbare werken heeft
doen uitvoeren, waarvan onderscheidene als
de bouw van scholen en de aanleg eener
nieuwe algemeene begraafplaats achterwe
ge zouden zijn gebleven of anders zouden
zijn opgevat. Had niet Haarlem zelve m
1906 verzocht de annexatieplannen niet te
doen doorgaan
Qroot was daarom de lust van burge
meester en wethouders om de wenschen
van Haarlem ten aanzien van haar uitbrei
ding, ten koste van Bloemendaal, nu niet
ten gronde te bespreken, doch eenvoudig
naar hun schrijven van 11 December 1901
en naar het gevoelen van den raad van 22
November 1902 te verwijzen.
Wanneer burgemeester en wethouders dit
niet doen, dan is dit slechts uit eerbied voor
uw college, wetende dat het aan uw oor
deel moet worden overgelaten in hoever het
herhaald verzoek van Haarlem een onder
werp van gezet onderzoek mag zijn.
De motiveering van Haarlem's verzoe):
bij brief van haar bestuur dd. 24 Januari
1917 lijkt ons meer gezocht dan sterk.
Wat het voorstel zelf betreft, zoo achten
B. en W. dit voorzoover hunne gemeenten
betreft, in strijd met de beginselen van onze
gemeentewet, in strijd met wat door een-
gezonde ontwikkeling van het gemeentewe
zen verlangd wordt, in strijd dus met her
algemeen belang, voor de streek eer een na
deel dan een voordeel, voor de gemeente
Bloemendaal hoogelijk onrechtvaardig en
schadelijk, voor de gemeente Haarlem door
geen gewichtig gemeentebelang geboden.
(Wordt vervolgd.)
ot
LASTIG GEVAL.
in navolging van „De Haagsche Post",
zullen wij aan onze lezers geregeld opgeven
een, uit de werkelijkheid genomen, lastig
geval, waarin de beste oplossing door een
abonnee, in te zenden vóór Woensdagmid
dag 12 uur, beloond wordt met een post
wissel van 2,50.
I.
Iemand, die vroeger aan politiek deed,
belooft in den verkiezingstijd voor een be
paalde groep te komen spreken. Dit vervalt.
Later vraagt men hem ten minste op den
laatsten dag vóór de stemming te komen
debatteeren in eene andere plaats. Hij be
looft te komen, want hij heeft op een tus-
schengelegen plaats dien dag te zijn en kan
dan in den vooravond doorreizen. Op die
tusschengelegen plaats gekomen, laat hij
zijn spoorkaartje afteekenen, maar ziet tot
zijn schrik, dat hij 's avonds uit de debat
plaats niet meer naar huis kan. Zijn gezin
woont vrij afgelegen en den volgenden och
tend moet hij weer vroeg op zijn standplaats
aan het werk zijn. Hij weet niet het adres,
alleen den achternaam van den geestvei-
want, die hij ter vergadering zal vinden,
trouwens op de goede bezorging van een
telegram kan hij tegenwoordig niet rekenen.
Wat moet hij doen
VRAGENBUS.
(Vragen in te zenden vóór Woensdag
middag 12 uur).
V. Ben ik verplicht mijn huis te laten
bezichtigen indien in mijn huurcontract
staat: „ingeval van openbaren verkoop" en
de huurder het huis onderhands wil ver-
koopen
A. Neen.
V. Toen de nieuwe eigenaar, die aan
liet huis was blijven hangen, het met een
makelaar kwam zien, om het weder te ver-
koopen, zeide de makelaar: u mag voor de
kijkers het huis wel ophemelen, anders zou
meneer het u wel erg lastig kunnen maken.
Moet ik de kijkers op de gebreken van het
huis wijzen of mag ik ze verzwijgen
A. U moet de waarheid spreken, wat
ook de gevolgen daarvan zijn en liet drei
gement van den makelaar is zeer ongepast.
Maar u behoeft niet ongevraagd de waar
heid uit te spreken. Zijn er gebreken als
vochtigheid b. v„ waar de menschen naar
vragen, dan licht u hen volledig in.
V. Mijn huis is niet erg best, ten minste
er moet heel wat veranderd worden, wil
liet aan de woningwet voldoen. Nu wilde
ik door bemiddeling van de gezondheids
commissie in aanmerking komen voor een
der nieuwe woningen op Rolland. Als ik
haar bij mijne tegenwoordige woning roep,
loop ik dan gevaar dat ze wordt afgekeurd?
A. Ja. de commissie is verplicht op alle
woningmisstanden te letten en daarvan
werk te maken.
V. Ik hoor 's avonds in de Voorbuurt
nogal eens een varkentje keelen. Mag dat?
A. Zeker mag u dat hooren, maar ot
slachten gebeuren mag, hangt af van de
vraag of de betrokken dierenslachter ophef
fing van slachtverbod had of niet.
V. Waar is het adres der huurcommissie?
A. Aan het raadhuis te Overveen, waar
ook de secretaris, de heer Van Beek, die
tevens gemeente-ambtenaar is, zetelt.
V. is er naar uw gedachten niets te doen
tegen de groote onveiligheid in ons land,
nu de politie en de veiligheidsdiensten
blijkbaar overal te kort schieten? Te
Amersfoort ondernamen zelfs soldaten van
de Vlasakkers des nachts strooptochten om
in tc breken.
A. De toestanden zijn in dit opzicht tn
bijna alle grootere plaatsen even slecht. In
1914 zijn overal corpsen „burgerwacht" op
gericht. Wij begrijpen niet dat de plaatse
lijke regeeringen deze niet aan het werk zet
ten. Ook lijkt ons het invoeren van lijfstraf
voor 'Straatroof, nachtelijke inbraak e. d.
misdrijven, die niet uit nood maar met mis
dadige voordacht worden begaan, dringend
noodig. Het meest verwachten wij van een
flinker optreden der burgers, behooren-
de tot alle maatschappelijke kringen, waar
bij zij erop uit zijn, niet in de eerste plaat"
eigen goed maar elkanders goed te be
schermen. Alle goed behoort in zekeren zin
aan de gemeenschap en eigendom is in den
tegenwoordigen tijd een soort rentmeester
schap. Bij een goed rentmeesterschap van
allen hebben wij allen belang. De oprich
ting van een burgerwacht gaat van zulk
een gedachte uit.
V. Ik hoorde dat onze soldaten in Vel-
sen en Zandvoort hebben moeten verkassen
vanwege „oorwurm" en nu, dat het voor
komen van „schurft" in deze buurt aan sol
daten wordt toegeschreven De gewone ont-
luizingsinrichtingen waar de kleeren van
onze soldaten zoo nu en dan naar toe moe
ten, zijn, zoo ik hoor, ook al niet voldoende.
Waar moet dit heen Moeten wij ter wille
van de misdadigheid van eenige kapitalisten
die den oorlog hebben in het leven geroepen
allen in vuil omkomen Zegt u eens rond
uit wat naar uw gedachten liet einde daar
van moet zijn.
A. Onzedelijkheid en onzindelijkheid
gaan altijd hand aan hand. Een moderne
oorlog te voeren zonder in ongedierte en
vieze ziekten te vervallen, is onmogelijk.
Uit de ergste misdaad, het dooden van een
medemensch, te hebben begaan, ontstaat de
hoogste onverschilligheid omtrent eigen ze
delijkheid en zindelijkheid. De voortdurende
mobilisatie van ons leger maakt hier de
zaak bijna even erg als voor de oorlogvoe
renden. Honderdduizenden jongens hebben
in gedachte de misdaad van het dooden van
een medemensch reeds begaan. En wie in
beginsel voor de ergste misdaad niet rs
teruggedeinsd, heeft in beginsel de onzede
lijke en onzindelijke gevolgen daarvan mede
op zijne rekening genomen; men noemt dat
„demoralisatie". Dat vreemde woord wil
niet anders zeggen dan: tot een kanker ge
worden onzedelijkheid en onzindelijkheid.
En zoo brengt de oorlog tusschen onze na
buren ons niet alleen moedeloosheid, hon
ger, zedelijke slapheid, schurft, vlooien, oor
wurmen, pest, geslachtsziekten, straks cho
lera, typhus en nieuwe ziekten hier en daar,
maar zoo algemeene ontaarding en vervui
ling, dat daartegen niet meer te strijden valt.
Als volk te weinig één, te geldzuchtig, te
bang en voor een deel misschien ook re
beschaafd om aan den wereldoorlog mee te
doen, missen wij de groote prikkels, die de
oorlogvoerenden, in .zoover ze niet sterven,
sterk houdt (hebzucht, roemzucht, sterke
lichaams- en gemoedsbewegingen, enz.),
maar onder de onzedelijke en onzindelijke
gevolgen van den oorlog gaan we even erg
gebukt als de anderen. Het eind dat aldus
reeds in het verschiet ligt, is dat Europa
als een mesthoop van innerlijk verval en
uiterste verpesting overblijft, ten prooi aan
elke smerige persoon en natie, wie het wroe
ten in vuilrommel aantrekt. Vroeger sprak
men van slagvelden en men waarschuwde
elkaar, daar zijn neus dicht te houden; nu
is heel Europa dermate walgelijk en stin
kend, vooral ook door de zoete geuren die
er doorheen gaan van de menschen die
met godsdienstige groote woorden of haar
kloverijen den oorlog goed praten, dat van
Europa als van één slagveld kan worden
gesproken, waarop geen verandering komt
als niet de wapens worden neergelegd.
Aangezien de omvang van den strijd te
groot is om één overwinner te doen zijn, is
de eenige uitkomst: dat de wapenen overal
tegelijk worden neergelegd, dus zonder dat
het tot een zoogenaamde beslissing op het
slagveld komt. Wie daartoe niet raadt, niet
medewerkt, staat mede schuldig aan be
smetting met doodelijk vuil.
PLAATSELIJK NIEUWS.
De heer W. D. Q. Reinders, uit Bloemen
daal. werkzaam aan de staatsmijnen ic
Limburg, heeft met gunstig gevolg het can-
didaats-examen gedaan voor werktuigkun
dig ingenieur aan de Delftsclie Technische
Hoogeschool.
Herijk. De zitting voor de herijk van
maten en gewichten zal in deze gemeente
plaats hebben, te Bloemendaal in het gym
nastieklokaal der O. L. school te Bloemen
daal op Maandag 8 Juli van 1012 en van
14 uur, te Overveen in het gymnastiek
lokaal der O. L. school te Overveen op
Dinsdag 9 Juli van 1012 en van 12!42
uur, terwijl voor de ijkplichtigen te Voge
lenzang zal worden zitting gehouden te
Bennebroek op Maandag 15 Juli van 912
en van 13 uur.
De afdeeling Bloemendaal van den Bond
voor Lichamelijke Opvoeding, heeft tegen
15 Juli a.s. een open-luchtdag voor de
leerlingen van alle scholen in onze gemeente
uitgeschreven.
In de afgeloopen week zijn in onze ge
meente weer verscheidene fietsen gesto
len. Bedenkt toch, _plaatsgenooten, dat er
geen voorwerp uitdagender om te ont
vreemden is, dan juist de fiets. Terwijl an
dere gestolen voorwerpen den kaper be
lemmeren, rijdt de fiets zijn eigen dief
juist zoo netjes van onder liet bereik der
lange gezegende armen der politie uit. en
ontvreemdt zoo als het ware zichzelf. Past
dus op voor uwe fietsen, vrienden.
Met groot leedwezen missen wij den
heer A. J. Buijs onder onze dorpsgenooten.
Deze eerlijke, zachtmoedige man was kin
derlijk blij als hij voor 'n ander iets kon
doen, voor 'n ander iets te zijn, achtte hij
zijn levenstaak. Zijne nagedachtenis blijve
bij ons allen lang in hooge eer.
Tentoonstelling L. Dake. Het schilde
ren zit den Dake's in het bloed. De „oude
heer" de voor korten tijd nog warm ge
huldigde professor Dake toog jaren ge
leden met zijn ezel naar het buitenland en
wist, schoon ver van huis, tocli in die mate
de aandacht op zijn talenten te vestigen,
dat men hem naar Amsterdam riep om aan
de Rijksacademie van Beeldende Kunsten,
eene plaats in te nemen, die velen ten zegen
is geworden.
De oudste zoon Carel ging, met het palet
in de hand, naar Indië en Amerika, nadat
hij hier op enkele exposities reeds had doen
blijken van grooten aanleg en zeldzame
habileteit.
De jongere zoon Leonard scheen voor de
kunst verloren totdat een samenloop van
omstandigheden hem plotseling zelf deed
inzien wat zijn eigenlijke roeping was. Hij,
die altijd de schoonheid van het landschap
in zich had opgenomen, kreeg nu den aan
drang aan dat gevoel van weelde uiting te
geven. Hij moest schilderen, zoodra hem
maar een penseel in de hand gleed.
En hij schilderde. Eerst wat onhandig, wei
nig meester als hij de techniek was. Doch
wat is den geboren schilder techniek Zij
waait hem aan, zooals de gratie in eene
vrouw vaart. Leonard Dake werd schilder
en bon sang ne peul mentir hij bereikt
reeds veel.
Een tentoonstelling van zijn werken vindt
men thans in „Duin en Daal", het „kunst
hotel", dat voor Bloemendaal gaat worden
wat Hamdorff is voor Laren. De collectie
is klein en heeft in de hall een onderkomen
moeten vinden, waar uit den aard der zaak
niet de voordeeligste belichting is te vin
den. Maar toch geeft ze een warmen indruk
van een soort van interieure gezelligheid en
gevoelt de bezoeker zich behageiijk te mid
den van deze door hare beschaving wei-
aandoende en door hare natuurlijkheid ont
roerende kunst.
Men doet den schilder en zichzelf on
recht door niet eens te gaan kijken naar
deze tentoonstelling, die, een vervuiling van
beloften, weer een nieuwe belofte tevens is.
Fietsers. Deze week uw lantaarns
ten 9 uur 50 minuten aansteken.
Uit het p o 1 i t i e-r a p p o r t.
Processe n-v e r b a a 1 zijn opgemaakt
wegens: diefstal van rijwielen; diefstal van
kazen; loopen over verboden grond; ven
ten zonder armband.
ficvonden en terug te bekomen bij;
J. J. Huizinga, Kennemerweg 13, Bloemen
daal, een witte kussensloop en een klein
servet; P. Hekker, Kleverlaan 4, te Bloe
mendaal, een bos sleutels; Lohman, Zijlweg
65, Overveen, een zakmesje; J. Willems»,
Binnenpad 13, Overveen, een gouden me
daillon; H. A. Tweehuijsen, Weg langs Oos-
terduin 2, Overveen, een portemonnaie; J.
Pielage, Ruychaverstraat 19, Haarlem, een
bloedkoralen armbandje met gouden slui
ting; aan het bureau van politie te Over
veen, een klein sleuteltje; een zwarte cein
tuur; een vaarboom.
wordt nog steeds regelmatig met
eigen schepen van de Bron te
Oberlahnstein aangevoerd.
