ALGEMEEN WEEKBLAD Gedempte Oude Gracht 63. Telefoon 141. HAARLEM. UITGAA CINEMA PALACE 12e Jaargang. Losse nummers 10 oents. ZATERDAG 9 NOVEMBER 1918 No 45. Het Bloemendoalsch Weekblad. Uitgave der N. Vennootschap „HET MIDDEN". Kantoor voor redactie en administratie: Advertentiën 25 cents per regel; bij contract belangrijke korting. Dit nummer bestaat uit vier bladzijden. DE DOODELIJKE BACTERIE. Het „N. v. d. D.van 2 Nov. schrijft on der dezen titel: Nu begint 't er naar te lijken dat het Oorlogs-monster, niet meer te bedwingen door menschelijke macht, ten onder gaat aan inwendige verrotting, aan den bacil dien het bij zich draagt en in zich zelf heeft opgekweekt, zonder dat iets de voortwoekering kan stuiten. Er kwam het is nu al eenige jaren ge leden geheel onverwachts, een moment, waarop de regeerders der volkeren beslis ten en afkondigden, dat zekere door hen aangewezen groepen van andere menschen voortaan beesten waren, uitvaagsel van den aardbodem tot welks uitroeiing alle krach ten gezamenlijk moesten ingespannen wor den, zoodat tegenover henzelf, hun bezit, hun land, hun belangen, hun toekomst alle middelen bruikbaar waren en aanbevelens waardig, ook de gemeenste, die dit alles zoo grondig en zoo spoedig mogelijk zouden vernietigen. Tot op dat oogenblik zou ie mand die een toevallig aan de overzijde van de grens geboren medemensch niet met hoffelijkheid en welwillendheid behandelde, voor een onbeschaafden rekel gehouden zijn; ja onder de hooggeplaatste en de in- tellectueele klassen werden bekendheid met taal en gewoonten van vreemdelingen juist tot den goeden toon gerekend, het was mo de, reizen te maken in hun land en veel vreemdelingen te kennen of met hen in wis seling van gedachten te zijn, en eer. zeker snobisme dat hen naaapte en wat vreemd was verhief boven t eigene, tierde welig, Tot dusver mocht men handelsvrienden heb ben in 't buitenland; men vestigde zich daar 'n poos voor studie of vermaak, men sloot er vriendschap, trachtte door te dringen in andere levensgewoonten en levensopvattin gen en verruimde zijn horizon buiten den engen kring van het nationaal-zelfgenoeg- zame; niet zelden gebeurde 't, dat men zijn dochter gaarne ten huwelijk gaf aan een vreemdeling. Het internationalisme, dat alle natiën in hun eigenaardigheid waardeert en ten algemeenen nutte de slagboomen, door grenzen en taalverschil getrokken, zooveel mogelijk opruimt, zoodat men kon denken: „de aard' wordt straks één" het had zich reeds juist in de laatste tien tallen jaren wonderlijk en op verheugende wijze ontplooid. Tot daar, terwijl de heele wereld werkte en streefde en liefhad en leed, in den zo mertijd als de oogst zou binnengehaald worden en de zonnige plekken overal om ons heen de schaduwen schenen te verja gen in de geheime broeinesten der diplo matie, een minister, een diplomaat, een in trigant (niemand weet er zelfs nu nog 't ware van!) misschien een schavuit sedert ontmaskerd, op roekelooze wijze misbruik makend van de macht die aan enkelen in handen gegeven is, den eersten stoot gaf en den steen aan 't rollen bracht die de wereld nu naar den afgrond sleurt. Van dat oogen blik af was terwijl niets toch veranderd was in de persoonlijke betrekkingen der individuen aan deze en aan gene zijde van de grens de vreemdeling iets anders ge worden, iets onmenschelijks, iets duivelsch: een vijand. En één man in deze, een man in een andere residentie, en zoo vervolgens, brengt den hefboom in beweging die o schande vaderlandsliefde genoemd wordt, en die hoofdzakelijk collectief egoïs me is, pseudo-patriottisme en dan omslaat in vreemdelingen-haat, en de grootheids waan, de afkeer van anderen, en allerlei hartstochten die sluimerden, in 't hart van goedmoedige menschen springen op, als door 'n electrischen schok gewekt; de roes der oorlogsspanning, de besmetting van de psychose der menigte doen het overige. En dubbele schande het jarenlang voorbereide, steöds klaar staande, instru ment: het militarisme, wordt met één druk op een knop in beweging gezet, en automa tisch nemen allen hun plaats in dat gewel dige vernielingswerktuig, het individu geeft zichzelf prijs, geen liefde voor vrouw en kinderen, geen zorg, toewijding, eerzucht, niets, niets persoonlijks telt meer; ieder is. een nummer geworden, een cel in 't orga nisme, min of meer belangrijk slechts vol gens slaafschc rangorde, en millioenen ver eenigen hun ziels- en lichaamskracht slechts met één enkel doelhet vernielen van me- demenschen die gisteren nog werden be schouwd ais broeders. En onder die me demensehen is juist dezelfde organisatie opgesprongen; de botsing is er. Den Satan is voortaan macht gegeven over deze we reld. Nu gaat 't moorden, branden, vernielen, zijn gang. De oorlogswoede breidt zich uit, ze wordt feller naarmate ze langer duurt. Steeds wisselt de krijgskans: na maanden en jaren staan de ontzaglijke legers, die de manne lijke bevolking van negen tiende der wereld in zich opslorpen, somtijds weer in precies dezelfde stellingen tegenover elkaar. Alles is vastgeloopen, ontwricht, niet meer te ontwarren; alle betere gevoelens schijnen gesmoord. Tien duizend maal duizend men schen hebben in pijn en ellende hun graf gevonden in den bloeddoorweekten grond en tientallen millioenen méér zagen het liefste en beste dat zij bezaten, verloren gaan, onherstelbaar. Ruïne dreigt overal, honger en ziekte schrijden over de wereld, waaruit voor dit en het volgende menschen- geslacht alle schoonheid en aantrekkelijk heid welhaast verdwenen zullen zijn. En dit kan zoo zeide eenige maanden geleden een diplomaat in een vlaag van wanhoop nog wel drie, wel dertig jaar zoo duren. De heer Von Kühlmann vergiste zich echter toen hij dit zeide. Misschien hield hij te weinig rekening met den doodelijken bacil dien het Oorlogsmonster in zichzeli rond draagt en waaraan het moet sterven waaraan het in Rusland en in de Ve- netiaansche vlakte en bergen reeds gestor ven is of sterft. Niet voor eeuwig, en niet zonder reactie, maakt men duivels uit rustige menschen. Vier jaren achtereen nu reeds zijn kalme, arbeidzame bevolkingen uit hun werk ge rukt en aan hun gezin en huis ontrukt, om te moorden. Maar we zijn, gelukkig, niet allen in de wieg gelegd voor struikroovers en apachen; verreweg de meesten wennen nooit aan dat bedrijf. Op den langen duur, als de officiëele leugens geen geloof meer vinden en zelfs de heiligschennende aanroe ping van Gods hulp bij dit beulswerk geen indruk meer maakt, wanneer leed en licha melijke en geestelijke verzwakking genoeg zaam hebben meegewerkt, treedt de afkeer, de walging van den oorlog met onweer staanbare kracht op, plotseling, bij massa's menschen tegelijk die al dien tijd in de zelfde omstandigheden en onder dezelfde invloeden verkeerden. Haat en moordlust kunnen niet altijd duren, de natuur her neemt haar rechten. En geen plichtsgevoel, geen tucht, geen vrees, geen officieren met de revolver in de vuist, geen fusillades, geen krachtwoorden van koningen en gene raals kunnen het „kwaad" dan keeren; 't is als een paniek die zich meester maakt van de menigte, een algemeene inzinking van de energie der massa. De collectieve psychose heeft uitgewoed, volslagen krach teloosheid volgt op de kunstmatig opge zweepte overspanning. Wij hebben dit 't eerst zien gebeuren bij het Russische volk: het reactie-verschijnsel moet zich ook 't eerst voordoen in die samenlevingen die nog 't dichtst bij den na tuurstaat zijn gebleven. Het is op kleiner schaal opgetreden aan de Isonzo, een jaai geleden. Onlangs brak plotseling de weer stand der Turken. En zoo pas nam men het waar te Boedapest en te Weenen; met de ontbinding van het Oostenrijksch-Hon- gaarsche leger als gevolg. 't Laatst moest zulk een reactie merk baar zijn bij een volk dat nog maar pas in den oorlog gegaan is, vooral wanneer die oorlog gevoerd wordt ver van huis; het Amerikaansche. En het Fransche volk, hoe zwaar ook beproefd en getroffen, wist steeds, in 't besef dat in zijn land de indrin ger steeds verder dreigde door te dringen, de kracht te vinden tot iets haast boven- menschelijks. Maar in Duitschland, waar van den aan vang af het ongeloofelijke gevergd is van „menschenmateriaal" en ander materiaal Waar de zekerheid, door vijanden met een ijzeren band omkneld te zijn en van de heele, vijandige, wereld afgesloten, op den geest der menschen den verstompenden in vloed moet hebben van langdurige gevan genschap Waar het gebrek en de ellende zooveel erger zijn geweest dan bij den te genstander Waar de nadenkenden toch ook niet meer kunnen gelooven aan het geen zij voetstoots aannamen in den aan vang, op gezag van hun regeerders en voorgangers, en de wandaden eener onmen- schelijke oorlogvoering door steeds meer deren als zoodanig moeten erkend worden? Ook daar is de reactie gekomen; onder de burgerij nog vóórdat ze zich uitte in het leger. Elastisch mocht de Duitsche organisatie zijn ook het meest elastische koord springt niet meer terug, als de trekkracht het heeft geforceerd. Zoo is de veerkracht van liet Duitsche volk uitgeput geraakt. Is dat dan het einde met of zonder revolutie Zal de moloch, oververzadigd van menschenoffers, schoon onoverwonnen, sterven uit zichzelf; zal de Oorlog ten on dergaan door het voortwoekeren der kie men van het kwade die er onafscheidelijk van zijn God geve dat 't dan spoedig zij, voordat nog weer tienduizenden een ellendigen dood sterven, en weer nieuwe landstreken wor den geteisterd en verwoest! Tot zoover de bekwame stijüst van dit vaak ten onrechte gesmade dagblad. Het Nieuws is wel eens de oude juffrouw ge noemd. Alle oude juffrouwen mochten zoo helder van hoofd zijn als deze! Wij kunnen de lezing van de hoofdartikelen in de och tend-editie van het Nieuws warm aanbeve len. Hierin is een vooruitstrevende geest aan het woord, die wel niet altijd de con- sequentiën trekt van eigen overwegingen, maar het dan toch maar mogelijk maakt voor anderen zulks te doen. En deze con- sequentiën gaan zeer, zeer ver. Het zou ons niet verwonderen, als het Nieuws, dat ook in de 70-er oorlogsjaren een goeden tijd beleefde, ook nu een 60 of 70.000 lezers had. Het artikel, dat wij hierboven overnamen, had ook in De Tribune kunnen staan, waar mede niets ten nadeele van De Tribune is gezegd. PLAATSELIJK NIEUWS. Distributie-Mededeelingeti. Bonboekjes. Bons geldig van 9 Nov. tot en met 15 Nov. 1918. Bon A 99 1 ons kaas. Bil ons gort. B 2 1 ons groene erwten. B 3 t/2 pond suiker. B 4 over te leggen bij vetbon N°. 6. Res. Bon 40 1 ons jam. 411 reep chocolade. Zie voor nadere bijzonderheden hieronder. BROOD. 75e tijdvak geldig van 8 Nov. tot en met 14 Nov. 76e 15 Nov. 19 Nov. VET. (Boter, Melange A en B, Margarine). 2e tijdvak. 5e week geldig van 2 tot en met 11 Nov. 6e 12 21 Nov. 7e 22 Nov. 1 Dec. 8e 2 Dec. 11 Dec. 10 gram onderbons lc tijdvak geldig gedurende het geheele 2e tijdvak. Bij Vetbon No. 6 over te leggen Bon B 4 uit het Levcnsmiddelenboekje. KOFFIE. Van 1 Nov. t. e. m. 15 Nov. l/2 ons op bon No. 40. 16 30 Nov. i/2 41. Bon 5 en 6. AARDAPPELEN. Verkrijgbaar van 9 tot en met 12 November 2 K.G. op bon No. 5. Verkrijgbaar van 13 tot en met 15 November 2 K.G. op bon No. 6. Kleiaardappelen tegen den prijs van 8 ct. per K.G. Zandaardappelen öï/j, MELK. Van 9 Nov. tot en met 15 Nov. Nos. 16 tot en met 22 elk t/10 Liter melk it2 cent. Bon A 99. KAAS. Verkrijgbaar tot en met 15 November a. s. 1 ons kans naar keuze. Directies van Tooneelgezelschappen, Bioscope-Theaters e d. kunnen de aan dacht op hare inrichtingen vestigen door geregelde publicatie in deze rubriek. De bijzondere voorwaarden worden op aanvraag gaarne medegedeeld. DE ADMINISTRATIE. Groote Houtstraat 113 Haarlem. PROGRAMMA Van 8 tot 14 November 1. Wintersport in de Alpen. Natuuropnamen. 2. Help! moord! Amerikaansche klucht in 2 afd. 3. Brutale Vlegels. Komisch in 3 afd., nit het Damespensionaat. 4. Optreden van het welbekende BIEDEMEIJER TRIO. - PAUZE. 5. APACHENLIEFDE. Drama uit het artistcnlevcn in 3 afdeelingen. In de hoofdrol: EEBO MARI, welke ons in de film de Demon en de vrouw zoo'n schitte rend spel leverden. „REINHEID" heeft het recort gemaakt. Ook te Amsterdam moest de 8e week geprolongeerd worden wegens enorm succes, aldus VRIJDAG 15 Nov. „REINHEID" in de CINEMA PA LACE, HAARLEM. Volvette Gouda met Rijksmerk16 cent per ons. zonder Rijksmerk15V2 Edammer 40 tegen den prijs van 14V2 cent per ons. 30 121/2 20 -f 371/2 cent per pond, 8 Wanneer de verlangde soort is uitverkocht, ge lieve men genoegen te nemen met een andere. Bon B 1. GORT. Verkrijgbaar tot en met 15 November 1 ons gort tegen den prijs van 13 cent per pond, 2Vs cent per ons. Bon B 2. GROENE ERWTEN. Verkrijgbaar tot en met 15 November 1 ons groene erwten tegen den prijs van 11 cent per pond. Bons B 2, waardoor 2 gaten zijn geslagen, zijn niet geldig. Bon B 3. SUIKER. Verkrijgbaar tot en met 15 November 1/2 pond suiker melis I of bijsoorten. Melis I tegen den prijs van 15 cent per */2 pond. Voor bijsoorten (basterd enz.) is geen maximum prijs vastgesteld. Over te Bon B 4. VET. gen bij Vetbon 6. Res. Bon 40. (Groen). JAM. Verkrijgbaar tot en met 15 November 1 ons jam tegen den prijs van 11 cent per ons. Res. Bon 41. CHOCOLADE. Verkrijgbaar tot en met 15 November 1 reep eenbeidscbocolade tegen den prijs van 121/2 cent per reep. Bijkantoor der Haarlemsche Bankveree- niging te Bloemendaal. Het onlangs te Bloemendaal gevestigde bijkantoor der Haarlemsche Bankvereeniging is thans ge heel voltooid. Het perceel Bloemendaal- scheweg 113, nabij het eindpunt der elec- trische train, waarin voordien de banket bakkerij van de wed. Willigenburg geves tigd was, is op zeer doelmatige wijze ver anderd, en maakt als klein maar practisch ingedeeld bankgebouw een voortreffelijken indruk. Het bovenhuis is erbij getrokken, en de aldus verbreede toegang met ruim portaal biedt den bezoekers al dade lijk een groot gemak: een fietsenbewaar- plaats binnen het gebouw zelf; dus wat veiligheid betreft tip-top. Links van den ingang is een wachtkamer ingericht met balie; daarachter liggen de verschillende kantoren; ook is er gelijkvloers een keurig gespreklokaal. Beneden vindt men de kluizen; n.l. een loketkluis en een kofferkluis. In eerstge noemde zijn voorloopig een 125 loketten aangebracht, en ten bewijze dat de instel ling te Bloemendaal bijval vindt, kunnen we vermelden, dat er al 50 loketten bezet zijn. De muren der kluizen zijn van gewa pend beton met netwerken van stalen staven opgetrokken, en beide kluizen hebben ver-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1918 | | pagina 1