Wie zich nu op het
Bloemendaalsch Weekblad
abonneert, krijgt het blad
tot 31 December kosteloos
TEQEN HOEST
EMS ER-PASTILLES
De bekende geschiedenis van „Prikke
been", door lichtbeelden vertoond, deed
de kleine gemeente telkens in luiden
lach en hoera's uitbarsten. Een ronde
dansje besloot dit uitstekend geslaagde
feestje.
Lezing. Ds. J. C. Brussaard,
Cjref. pred. alhier, houdt op Maandag
15 December 's avonds 8 uur in de
Geref. Kerk, Vijverweg, alhier, een
lezing over Jesaja 40 66 voor de
Bloemendaalsche Jong. Ver. „Rehoböth".
Het bestuur der Vereeniging noodigt
ieder uit. De kerk is verwarmd.
Een reclam e-v lucht. Donder
dagavond vloog er boven ons dorp een
vliegmachine, waaronder, electrisch ver
licht, de naam „Sickesz" te lezen stond.
Ongeveer een half uur bleef de machi
ne boven Haarlem zweven. Deze recla
me is wel doelmatig, maar niet zonder
'gevaar. Daar een aviateur overdag bij
weigering der motor dalen kan waar
het hem goeddunkt, kan hij 's avonds
bij zoo'n geval dit niet doen en moet
hij op goed geluk landen, en één op
de duizend keer als hij dan goed te
recht komt. De vliegmachine kwam van
het E. L. T. A. terrein en keerde na
zijn reclamevlucht daar weer heen. Dat.
het maken van deze soort reclame niet
goedkoop zal zijn, is begrijpelijk.
Doordat een wagen van een brand-
stoffenhandelaar uit Haarlem, die zwaar
bevracht was met zakken steenkool, uit
moest wijken op den Bloemendaalschen
weg voor een rijtuig, gleed hij door de
gladdigheid naar den kant der straat
met het gevolg dat de zakken met steen-
keol aan één kant overhelden. Dienten
gevolge brak de as van den wagen. De
wagen sloeg om en de steenkool rolde
over de straat. Na een paar uur was
alles weerzoo goed mogelijk opgeruimd.
De wagen is later door een anderen
weggesleept.
AERDENHOIJT.
Zondagnacht werd ingebroken in een
villa alhier. Door het inslaan van een
ruit trachtte de inbreker zich toegang
te verschaffen. De heer de huizes,
door het voorval wakker geworden,
ging met een revolver gewapend kijken
wat er gaande was en ontwaarde in
de huiskamer bij het venster een mans
persoon. Zonder er verder bij na te
denken, schoot hij zijn revolver af en
trof den inbreker in de maagstreek.
Zwaar gewond werd deze naar het
St. Elisabeth-Gasthuis vervoerd. Zijn
toestand is bevredigend. De inbreker
bleek te zijn een huisknecht, die vroe
ger bij deze familie gediend had.
VUdELEN/lNG
Kiescollege. Bij stemming
voor gemachtigde van het Kiescollege
der Ned. Herv. Kerk te Bennebroek is
gekozen de heer Baron A. G. Quarles
de Quarles, alhier. Deze benoeming is
door hem aangenomen. De herstemming
voor het lidmaatschap van het Kiescol
lege gaande over de heeren J. v. d.
Spiegel en J. C. v. d. Laan, zal a. s.
Zondag in de kerk te Bennebroek
plaats hebben.
SANTPOORT.
De Heer J. T. Cremer, buitengewoon
gezant te Washington, heeft de tweede
operatie ondergaan, die een gunstig
verloop heeft gehad. Zijn toestand is
bevredigend, zoo meldt de Stads-Editie.
Alhier is overleden in den ouderdom
van 71 jaar de heer H. J. van Runnard,
in leven oud hoofd-onderwijzer der
openbare school. Langen tijd is hij
Kerkvoogd der Ned. Herv. kerk ge
weest, waarom hij thans n()g kerkelijk
ontvanger was. Zijn heengaan wordt
door velen betreurd daar hij een eerlijk
en rechtschapen man was.
L. W. R. Wenckebach. Inde
serie „Werkers van onze tijd" in het
weekblad het „Illustratie-bedrijf" van 7
October, geeft Leo Hagedoorn een
levensschets van onzen plaatsgenoot
dén kunstschilder Wenckebach „in zijn
atelier te Santpoort". Opgeleid als tuin
architect was hij kort als zoodanig
werkzaam. Eerlang kwam hij onder
leiding der schilders Lokhorst en Heems
kerk van Beest; twee jaar later 1880
werd hij benoemd tot pensionnaire van
den koning. In Utrecht maakte hij kennis
met J. L. Beyers en toen deze drie
jaar later (1886) verbonden werd aan
het „Nieuws van den Dag" kwam
Wenckebach als illustrateur bi) Roeioff-
zen en Hübner, de drukkers dier courant
Men was daar juist bezig met het
vooruitbrengen der afdeeling chem.gra
fie; Wenckebach vond daar ruimschoots
werk. Zoo ontwikkelde hij zich tot
teekenaar van reproductie-teekeningen
voor ex-libris, spijskaarten, diploma's e.d.
Voor die drukkerij ontwierp hij de be
kende jaarkalenders. Voor het Zondags
blad van het „Nieuws" teekende hij
allerlei Amsterdamsche stadsgezichten,
waarvan een keur in 1907 als premie
van het „Nieuws" is uitgegeven, het
welbekende boekske „Oud-Amsterdam
100 stadsgezichten". In 1917 is de band
met de drukkers-firma losgemaakt.
Aan het postkantoor Santpoort(station)
en de daaronder ressorteerende hulp
postkantoren werd gedurende de maand
November 1919 ingelegd f 11.646.95.
Terugbetaald f 11.609.50.
Het laatste door dat kantoor uitge
geven boekje draagt het nummer 865.
Een enkel woord over Lichamelijke
Ontwikkeling.
In het tijdschrift „Natura Dux" schrijft J.
Karras het volgende:
Wanneer in het kader van dit tijdschrift uw
aandacht een oogenblik gevraagd wordt voor
een modern systeem van Physical Culture of
Lichaainsontwikkeling en Verzorging dan spreekt
het haast van zelf, dat het te bespreken stel
sel det zal zijn, hetwelk indertijd door den se
dert beroemd geworden Deenschen sportman J
P. Muller1) in zijn eerste werk „Mit System'
werd gepropageerd. Het boek zag, naar ik meen
in het Hoilandsch vertaald, omstreeks 1905 het
licht en mocht zich alom—ook in de vakbladen
in een goeden pers verheugen. In geen enkel
ander modern systeem van lichaamsontwikke
ling wordt zoo de naduk gelegd op den uit
muntenden invloed van lucht, licht, zon en wa
ter en daarom is het als het ware gepraedis-
poneerd, om hier met een enkel woord onder
de aandacht der lezers te worden gebracht. Nu
zal niemand verwachten, dat het mogelijk zijn
zal, in deze korte schets explicite uitvoerig
het systeem, voor welker uiteenzetting Muller
de helft van zijn boek noodig had, te omschrij
ven. Dit ware te eenen male ondoenlijk! Het
doel is dan ook slechts bij den op sportgebied
niet deskundigen lezer eenige belangstelling
te wekken voor dezen tak van kaïnersport
die er zoo verbazend veel toe kan bijdragen,
de gezondheid te bevorderen. Het beoogt niet
in de eerste plaats het verkrijgen van een
zwaar spierenstelsel, maar stelt voorop het
bevorderen der gezondheid, door voornamelijk
te ontwikkelen die spieren, die de spijsverte
ring bevorderen, n. 1. de rechte en schuine
buikspieren, de spieren van de borstkas en
bovenal de longen en daarna de huidspieren
welke laatste geprikkeld worden door wrijving
met de handen, een uitmuntende oefening a
double usage, daar zij tegelijkertijd de huid
spieren prikkelt en de armspieren ontwikkelt.
Dat het systeem wel verbazend veel warmte
ontwikkelen moet en dus abnormale vetaan-
zetting tegengaat, bleek mij onlangs, toen ik
Muller die ook al niet heeft kunnen ontko
men aan het alziend oog van de trilcamera
zag optreden in een der groote Bioscope-the
aters. Hij werd er voorgesteld bij het „door
nemen" van zijn 15 minuten systeem buiten,
midden in de sneeuw,practisch geheel ontkleed
en blijkbaar zonder den minsten last van koude
te hebben.
Het systeem onderscheidt zich daardoorgun-
stig van de oudere Engelsche en Amerikaan-
sche als dat van Bernar A. Macfadden,
dat het den nadruk legt op het spijsverterings
proces. De verschillende rompbuigingen, diepe
kniebuigingen en borstheffingen geven u, zoo
dra deze goed ingestudeerd zijn, dan ook een
verbazend prettig gevoel. De spijsvertering,
stoelgang en eetlust worden sterk bevorderd,
overmatig abdominaal of maagvet verdwijnt na
een paar maanden en men wordt zelfs op meer
gevorderden leeftijd zoo lenig en vlug als een
schooljongen. Zelfs hier in den Haag heb ik
menschen van boven de zestig met groot suc
ces aan het „Mul leren" gekregen en daarom
kan ik eindigen met het welgemeend advies
leen ergens Muller, lees het kalm door, pro-
beer het op uw slaapkamer alleen, zonder
bloedverwanten c'est Ie ridicule, qui tue
en laat u niet ontmoedigen door wat spierpijn
gedurende de eerste dagen. Binnen eenige,
maanden wordt gij Mulleromaan. Zien is ge-
looven
j) Muller, zoon van een Deensch predikant
studeerde in de Theologie te Kopenhagen,
werd toen civ. ingenieur, en daarna officier
bij de Deensche genie; daarna werd hij sport
man en sportjournalist, en nam in die qualiteit
den pseudoniem aan van Apoxyomenos, naar
het beroemde standbeeld van Lysippos.
„:te. Jt. Jt. Jt. Js,. Jt. jt. jt. .A. j&-
if yr "V 'y? ~T" T T" 'f "T~ 'V 'JT TT
VAN HIER EN HAAR
De ouderdomswet. Ziehiereen
en ander omtrent de op 3 December l.l.
in werking getreden Ouderdomswet. Die
wet schept geen verplichting voor iemand;
zij laat U vrij, zij geeft U alleen de ge
legenheid om U te verzekeren bij den
Raad van Arbeid. Gij kunt U verzekeren,
niet tegen invaliditeit, doch alleen tegen
ouderdom. Wij voegen er echter bij, dat
gij in uw eigen belang zeer verstandig
zult doen van die vrijwillige verzekering
gebruik te maken.
Wie vallen onder de wet?
Een ieder, die den leeftijd van 65 jaar
nog niet bereikt heeft en die zelf of
wiens echtgenoot niet naar een inkomen
van meer dan 2000 gulden in de Rijks
inkomstenbelasting is aangeslagen, is
bevoegd zich te verzekeren voor een
rente na het bereiken van den 65-jarigen
leeftijd. Voor hen die ouder zijn dan 34
jaar, is daartoe slechts de gelegenheid
opengesteld gedurende de eerste vier
jaren.
Ook een gehuwde vrouw kan de ver
zekering sluiten en wel zonder bijstand
van haar ecntgenoot.
Wij vestigen er dus nog wel Uwe
aandacht op, dat hier volstrekt geen
verplichting van loondienst bestaat.
Juist voor de niet-loontrekkenden is
deze verzekering zoo bijzonder geschikt.
Wat ontvang ik bij vrijwillige ver
zekering? zoo vraagt gij waarschijnlijk.
Wanneer gij jonger dan 35 jaar oud
zijt, kunt gij U verzekeren tegen eert
wekelijksche uitkeering van 3, 4, 5 of
6 gulden naar Uw eigen verkiezing.
Wanneer gij 35 'jaar of ouder zijt,
kunt gij U alleen een uitkeering van 3
gulden per week verzekeren.
De 35-jarigen moeten echter nog onder
scheiden worden en wel in hen, die
reeds krachtens de Invaliditeitswet ver-
zekeringsplichtig zijn en hen die zulks
niet zijn.
De laatsten krijgen een uitkeering
van 3 gulden per week op 65-jarigen
leeftijd. Dat staat vast.
De eersten (dus zij die reeds als ver-
zekeringsplichtigen ingeschreven zijn)
ontvangen een uitkeering, afhankelijk
van hun leeftijd bij toetreding.
Men kan dus tegelijk verplicht en
vrijwillig verzekerd zijn.
Bovendien is aan de vrijwillige ver
zekering een uitkeering verbonden van
100 gulden bij overlijden voor het 65e
jaar, wanneer men 3 jaar ingeschreven
was.
Deze uitkeering bedraagt echter min
der voor hen die 35 jaar of ouder en
reeds verplicht verzekerd zijn.
De uitkeering gaat in op 65-jarigen
leeftijd. Zij die weldra dien leeftijd zullen
bereikt hebben, zullen begrijpen hoe zij
zich hier door een luttele premie-betaling
het recht op een ouderdomsrente en bij
overlijden voor dien leeftijd een begrafe-
nis-uitkeering kunnen verzekeren welke
de Invaliditeitswet hun misschien niet gaf.
Hunne aandacht wordt bijzonder op
deze aangelegenheid gevestigd.
Verder wijzen wij nog op een belang
rijk voordeel dat vrijwel geen enkele
verzekeringsmaatschappij biedt. Indien
de verzekerde invalide wordt, behoeft
hij geen premie meer te betalen wanneer
hij minstens 156 premies heeft gestort,
terwijl hij bij het bereiken van den 65-
jarigen leeftijd toch de volle uitkeering
ontvangt.
Vlaanderen komt opzetten
In een artikel in het Vlaamsche blad „De
Toorts" schrijft Raphael Verhulst een geestdrif
tig artikel over de opkomende krachtige Vlaam
sche beweging, in verband met de verkiezing
van vijf Vlaamsche Frontpartijers in de kamer.
„Er dringt klaarte in de cel van Borms. Het
ochtendrood slaat tegen zijn bovenreiksch ge
tralied venstertje. Hij weet wat die gloring be
duidt, want meer dan iemand heeft hij betrou
wen gesteld in zijn volk, zoodat zijn geloof,
beleden en geheiligd door het martelaarschap
een wekkende kracht is geweest. Wat daar
gloort is niet de weerglans van een meteorisch
koud noorderlicht, het is de levende zon die
door nevel en duisternis breekt.
Denkt over het Activisme zooals ge wilt,
doch niemand, vriend noch vijand, zal ontken
nen, dat het aan Vlaanderen twee machtige
hefboomen heeft geschonken, het heeft de
Vlaamsche kwestie wereldkundig gemaakt en
een alles trotseerenden durf aan haar verdedi
gers gegeven. De man uit het volk, die niet
begreep waarom het ging, haalde er vroeger
gemelijk de schouders bij op; wat kon hem
dat schelen?...., Tot in de schamelste hut is
nu de wekstem binnengedrongen; de ploeger
op den akker, de zwoeger in de fabriek, de
buildrager aan de dokken, de soldaat in de
kazerne, zij weten nu dat zij behooren tot een
ras, dat stelselmatig verongelijkt wordt, dat
moedwillig minderwaardig wordt gemaakt en
gehouden. Het volk verneemt wat schuld Bel
gië heeft jegens Vlaanderen. Zooals de Ier
over Engeland, de Pool vóór den oorlog over
Rusland, zoo begint de Vlaming over België
te denken.
Aan het hof heerscht er bezorgdheid en on
rust, want België's faam ontbladert als een
verwelkende roos en de wereld begint zich af
te vragen: „Wat is dat voor een land, waar
de gevangenissen opgepropt zijn met intellek-
tueelen, waar een schrikbewind de orde
handhaaft gelijk Rusland het te Warschau deed?"
Invoer van geroofdemachines.
„Onze Zelfstandigheid", hettwee-we-
kelijksch tijdschrift voor Staat- en Letter
kunde, vestigt de aandacht op den in
voer in ons land uit Duitschland van
werktuigmachines, welke vermoedelijk
grootendeels van den „oorlogsbuit" in
Noord-Frankrijk en België afkomstig
zijn.
„De Telegraaf" had daar, terecht,
tegen gewaarschuwd,
Is daar niets aan te doen?
In „Neerlandia" vonden wij deze paar
aardige „Taalkorreltjes" uit het Zuid-
Afrikaansche blad „De Huisgenoot":
'n Taal is die sigbare vorm van
die gees van 'n volk.
Wil jij deurdring tot die hart van 'n
volk, leer dan sij taaldis die sleutel
wat die hart kan ontsluit.
As jij jouw moedertaal nie grondig
ken nie, dan is jij ook totaal onbevoeg
om vreemde tale te leer.
'n Mens wat sij moedertaal verag,
versmoor sij eie siel en verkondig aan
die hele wêreld dat hij van 'n minder
waardige afkoms is.
Die gebruik is die hoogste wetgewer
in taalsake.
Akademies kan Woordelijste en Woor-
deboeke opstelgeleerdes kan reëls
oor stijl en grammatika formuleer; maar
die volk sal die taal maak.
Niet rooken. In „De Volksstem" vin-
dan wij deze vermakelijke beschouwing: Juist
was ik op weg om een onderzoek in te stellen
naar een zeer belangrijke zaak, toen ik den
hoek eener straat omgaande, plotseling stond
vóór een van onze nuttigste rijksambtenaren,
n.l. een telegramjongen, en wat mij daarbij bij
zonder frappeerde, hij rookte niet. Direct vroeg
ik hem waarom hij niet rookte. „Dat magge we
niet, meneer."
Nou vraag ik, wat ter wereld nu toch wel
de oorzaak is dat door een overigens goedig,
lijdelijk lichaam als de Nederlandsche posterijen
een zóó kannibaalsche bepaling wordt gemaakt.
Ziet men wel eens een slagersjongen, een
kruideniersjongen, een expeditiebediende zon
der sigaret in den mond? Dat zijn vrije burgers
en wij kunnen ons die jongens niet voorstellen
zonder sigaret. Die ambtenaren worden overi
gens werkelijk niet slecht of onbillijk behandeld.
Als er een telegram bezorgd moet worden,
behoeven zij dat niet direct te doen, maar kun
nen daarvoor 't oogenblik uitkiezen dat hun
het beste lijkt. Zij behoeven ook juist niet al
leen te gaan, maar kunnen wachten tot een
van hun ambtgenooten mee gaat. Onderweg
zijn zij vrij, en mogen gerust afstappen bij een
orgel om zich daar bij hun collega's in burger
lijken dienst te voegen. Het hindert niets al
rijden zij oude menschen omver, dat is hun recht;
de directie van de posterijen is niet zoo klein
zielig om te twisten over een kapot gereden
rijwiel, dat is natuurlijk de risico van het bedrijf.
Tot zoover is alles in orde, maartoch
worden deze menschen in hun rechten als staats
burgers te kort gedaan, door het miserabele
gebod om een sigaret te rooken tijdens de uit
oefening van hun functie. Ik vind, de staat
moest dat veranderen, en heb daarom een on
derzoek ingesteld naar de mogelijkheid van
wijziging. En ik ben tot de conclusie gekomen
dat het verbod moet worden ingetrokken, liefst
met terugwerkende kracht, en dat de directie
der posterijen de benoodigde sigaretten behoort
te verschaffen. Bij een enquete onder het per
soneel van slagerijen is mij gebleken dat drie
doosjes van 10 sruks voor een behoorlijken
rooker voldoende zijn, het is geen overdaad,
maar de jongens kunnen er mee toe. Laten
wij nu eens aannemen dat de soort ook niet
te slecht mag zijn, voor drie cent heb je een be
hoorlijke sigaret, zoodat zoo'n heer telegramjon
gen zou kosten 90 cent per dag, wat zeker een
luttel bedrag genoemd mag worden voor het
genot dat men een mensch verschaft.
Conclusie: alle burgers behooren gelijke
rechten te hebben, dus wèl rooken.
75 cent per ronde doos.
HET VAN OUDS BEKENDE
BESTE MIDDEL.
