400 Boekdeeltjes
VICTORIA - WATER
Vereenigde Drukkerijen
Eikelenboom Timmer
Zie de Etalage.
Vereenigde Drukkerijen
Onze Leesbibliotheek
jjf Jf jp jfe. Jt. idL lih
zijn in onzen winkel voorradig
en nog tegen de oude prijzen
verkrijgbaar.
Santpoort Bloemendaal
Telefoon Intercommunaal 5003
veen. De tocht ging over Aerden*
hout, Vogelenzang en terug. Verder
door Bloemendaal, langs Meerenberg
wederom naar de plaats van vertrek,
waar zij om half tien weder arriveer*
de. Geen der deelnemers was uitge*
vallen, terwijl zij verklaarden nog
best Zandvoort te kunnen loopen.
Flink zoo B. G. V.'ers, dit is een goed
begin.
Er schijnt een club van eenige per*
sonen opgericht te zijn, dien we zou*
den kunnen noemen de club „Pak me
mee", die tegenwoordig Bloemendaal
en omstreken onveilig maakt. Vooral
Aardenhout is door de club erg be*
mind. Nu schijnt Bloemendaal een
beurt te krijgen. Bij een villabewoner
aan de Busken Huetlaan is een bezoek
gebracht en uit een lade een groote
hoeveelheid tafelzilver ontvreemd,
terwijl ze daarna getracht hebben bij
een anderen villabewoner aan den
Midden Duin en Daalscheweg ook
wat mede te nemen, dat hun echtei
niet gelukt is. Terwijl zij bezig waren
een ruit van een venster uit te snij*
den en toen ze daarmee gereed waren
naar binnen wilden stappen, werden
zij door eenig gerucht opgeschrikt en
namen zij de beenen. Hongerig ge*
den zij naar Overveen, alwaar door
hen een groote partij vruchten werd
worden van het harde werken, tippel
medegenomen uit het pakhuis van
den groentenhandelaar v. K. alhier.
Door den Chr. Nat. Werkmansbond
alhier is getracht om hier een co*
operatieve broodbakkerij op te rich
ten. Zeer veel leden hadden zich voor
dit doel opgegeven. Daar er, om deze
plannen ten uitvoer te brengen, zeer
veel geld noodig is, en dit niet zoo
spoedig bij elkaar gebracht kan wor*
den, zal er nog wel eenigen tijd over*
heen gaan, alvorens deze plannen ten
uitvoer gebracht kunnen worden.
Ned. Maatschappij voor Tuin
bouw en Plantkunde. De afdeeling
Als we thuis zijn. Als wè thuis zijn.
Wat hangt me boven mijn hoofd! jam*
merde het in Tobias' ziel, maar hij zei
„graag", de huichelaar.
Laatman begon reeds te zéggen. Na
een poosje, terecht vermoedend, dat
de jeugdvrind het wel geloofde, door*
spekte hij zijn strofen met een door*
tastend gebarenspel.
„Ziezoo, ik bèn er", zei Tobias,
adieu", en hij stak de hand ten af*
scheid uit. Maar al had hij in plaats
van zijn hand een bloedig slagzwaard
naar hem uitgestoken, de dichter was
aan het zeggen en bleef aan het zeg*
gen. Tobias, die hem niet voor het
hoofd wilde stooten, liet hem binnen.
Spoorslags naar een leunstoel ge*
sneld, bleef Laatman daar „zeggen",
thans uit een omvangrijk cahier.
Tobias vond het wat te zeggen, maar
zegde niets.
De dichter bleef zeggen, tot de don*
kerte inviel, en Tobias, die den man
niet grieven en zichzelf niet als on*
litterair doodverven wilde, stak toen
zoowaar de lamp voor hem aan. De
dichter ging voort met zeggen.
Bloemendaal der Ned. Maatschappij
voor Tuinbouw* en Plantkunde houut
Dinsdag Juli, des avonds ten b uur,
in „Rusthoek" een algemeene ieden*
vergadering.
OVERVEEN.
Dinsdag 29 Juni a.s. houdt üe ai*
deeiing Bioemendaai van den Bond
voor politiepersoneel in Nedenand,
een algemeene vergadering in Daté
Van den Brink alhier. Er zal o.a. een
voorstel gedaan worden, om een ver*
zoekschrilt bij den Gemeenteraad in
te uienen, om vergoeding te geven
voor de overuren, die onze politie*
mannen gemaakt hebben, vanai den
datum, dat de b*urige werkdag dooi
den Gemeenteraad voor hen is goed*
gekeurd, tot dat deze in werkelijkheid
wordt ingevoerd.
Het zal nu niet lang meer duren,
eer een begin gemaakt wordt met het
aanleggen van de nieuwe wateriei*
ding in het Tuindorp. Daar de mate*
rialen daarvoor eerst dezer dagen zijn
aangekomen, kon men er niet eerder
mee beginnen.
Een juffrouw uit Haarlem was een
iietstociitje aan het maken. Toen zij
in Overveen aankwam, werd zij aan*
getrokken door het mooie duinland*
schap en kon niet nalaten eenigen tijd
uit te rusten. Terwijl zij daar zat,
kwam er een drietal kinderen aan.
Twee jongetjes en een meisje. De juf*
irouw maakte een praatje met de kin*
deren over het mooie weer enz. Wel*
dra was het viertal in druk gesprek.
Verschillende mooie plekjes, die
zichtbaar waren, werden door de
kieuters aan de juffrouw gewezen, di
met volle aandacht naar de babbelen
de kindertjes luisterde. Toen zij ver*
trokken waren, wilde de juffrouw
haar zakdoek gebruiken, en stond op
om deze uit het mandje te halen, dat
achter op de fiets bevestigd was.
Doch zoowel het mandje als de zak*
doek waren verdwenen. De verkou*
den juffrouw verdacht de lieve kin*
dertjes ervan en reed ze achterna.
Spoedig waren ze ingehaald Haar
vermoeden werd bewaarheid. Toen
zij het mandje van de kinderen afge*
nomen had, waarin niet alleen een
zakdoek, maar ook een portemomnaie
met inhoud zat, nam ze de kindertjes
mede naar het politiebureau, alwaar
het gebeurde verder onderzocht
werd.
Op den smallen Duinvlietsweg,
nabij Kraantjelek, is Zondag weder*
om een ongeluk gebeurd. Toen een
auto en een rijtuig aldaar wilden pas*
seeren, kwam het rijtuig met den auto
in botsing. De auto werd bij de bot*
sing zoo goed als niet beschadigd,
terwijl een der achterste wielen van
het rijtuig geheel vernield werd, zoo*
dat de inzittenden, die hevig geschrok*
ken waren, loopende hun tocht moes*
ten voortzetten. Het wordt meer dan
Toen het elf uur was, waagde ook
Tobias iets te zeggen. En wel, dat zijn
vriend Laatman een beetje aan den
tijd moest denken. Morgen was er
weer een dag. Deze verzen waren,
daar ging niets van af, zeer verheven,
maar er waren grenzen, niet waar?
Het was n.l. daar juist elf uur ge*
slagen.
„Ja, de tijd vliegt om", beaamde
de dichter, „dat is juist het eeuwige
der kunst, dat zij ons den tijd ver*
geten doet", en hij zegde verder.
Ten twaalf uur was Tobias ten einde
raad. Het zweet brak hem uit alle
poricn. Zijne beenen trilden dermate,
dat men wel van wapperen spreken
kon.
Hij vervloekte zijn goeiigheid. En
zijn gehuichelde smaak voor poëzie.
Hoe kreeg hij dien vent eruit? Zonder
hem te kwetsen, begrijp goed.
Om ende bij één uur trok Tobias
zijn laarzen uit. De dichter zegde on*
gestoord verder. Tobias begon dan
zoo luid en zoo snel achtereen te
geeuwen, dat men het zonder zich te
blameeren voor snorken had kunnen
tijd, dat deze weg voor het verkeer
van auto's en motorfietsen wordt af*
gesloten.
vogelenzang.
Het was Woensdag een heele druk*
te in ons dorp. 's Morgens vroeg kwa*
men er al een groot aantal vreemde*
lingen uit verschillende plaatsen, om
het zendingsfeest op het prachtige
buiten van Jhr. L. Boreel bij te wonen.
Alhoewel de zon zoo nu en dan eens
achter de wolken verdween en het op
regen scheen te zullen uitloopen, bleef
het toch droog.
Op het terrein waren verschillende
tentjes voor ververschingen aange*
bracht. Om ongeveer 11 uur had de
opening plaats. Verschillende spre*
kers voerden het woord, waarnaar
door vele toehoorders met aandacht
werd geluisterd. Het was hun aan te
zien, dat de woorden der Evangelie*
predikers tot in het diepste van hun
ziel doordrongen. Hoe mooi klonken
de gezangen van de koren, begeleid
door een muziekkorps, door de stille
omgeving. Niettegenstaande er hon
derden menschen aanwezig waren,
heerschte er op deze plek rust en
vrede. Allen met een en dezelfde ge*
dachte bezield. Ach, waarom kan het
niet overal zoo zijn. Waarom vechten
en strijden de menschen eeuwig dóór
met elkander. De wereld zou waarlijk
een paradijs zijn, als er maar meer
eenheid was. üm ongeveer 6 uur werd
het zendingsfeest met een dankgebed
gesloten. De toehoorders keerden ver*
kwikt en voldaan huiswaarts.
SANTPOORT.
Een treurige geschiedenis. Zater*
dagmiddag j.l., ongeveer halfvier uur,
had er een droevig ongeval plaats.
Toen een trein van het Station Sant*
poort vertrok in de richting Velsen en
al een 50 Meter het station was uitge*
reden, zag de machinist tot zijn groote
ontsteltenis een vrouwspersoon aan
den kant van den spoordijk, die zich
voor de locomotief wilde werpen. Zij
struikelde echter over de wisseldra*
den, die langs den spoorbaan loopen
en kwam bezijden de rails te vallen.
Zij trachtte met groote inspanning,
met haar handen de rails vasthouden*
de, haar lichaam tusschen de rails te
trekken, zoodat de locomotief haar
zou verpletteren. Dit mislukte even*
wel, daar de machinist terstond de
westinghouse-rem in werking bracht
en de trein spoedig stilstond. Het kon
echter niet verhinderd worden, dat
een van haan handen onder het voor*
ste wiel van de locomotief terecht
kwam en geheel verbrijzeld werd.
Drie geneesheeren verleenden de
eerste hulp. Nadat het stuk arm afge*
bonden was, werd zij per auto van
den heer Van der Velden, autohande*
laar alhier, naar het St. Elizabeth's
Gasthuis vervoerd. De oorzaak dat
dit 27*jarig meisje tot deze wanhoops*
daad is overgegaan, is, dat haar ver*
houden. Hij simuleerde een benauwd*
heid, twee toevallen, verscheidene
attaques. Tevergeefs. De dichter zég*
de nog steeds. Een oogenblik, waar*
op hij in zijn geestdrift van zijn stoel
rees, werd door Tobias gebezigd om
hem vriendschappelijk bij de hand te
nemen en naar de kamerdeur te lei*
den. Tevergeefs. Nu was Tobias zich
aan het ontkleeden. Daarna ging hij
luidruchtig aan het vullen van zijn
waschstel in de belendende alkoof.
Ten half twee wenschte hij den
dichter midden in zijn gezicht „een
aangename nachtrust", waarop deze
zijn fragment onderbrak om de
wanstaltige brutaliteit te lanceeren
„of hij 'm soms ophield". En toen
Tobias van verwoedheid sprakeloos
stond, vatte de dichter dit op als „geen
tijding, goede tijding", en zegde
verder.
Ten twee uur trad Tobias in zijn
nachthemd en barrevoets op de gas*
lamp toe, en stak de hand reeds naar
het kraantje uit.
„Als je vermoeid ben, wil ik wel
aan je bed komen zitten", zei Laat*
Eikelenboom Timmer
bevat thans bijna 1000 deelen.
Vraagt onze gratis Catalogus.
Leesgeld 10 cent per week.
Santpoort Bloemendaal
Telefoon Intercommunaal 5003
loofde eenigen tijd geleden door den
trein is overreden en gedood. Van
dien tijd af aan, verkeerde zij in
hoogst overspannen toestand en liep
met het voornemen rond, een einde
aan haar leven te maken, wat zij Za
terdagmiddag ten uitvoer wilde bren*
gen. Zij is er echter nu veel erger aan
toe en zal voor haar heele leven on*
gelukkig blijven.
van hier en daar.
Muziek in de Lighal. Evenals
vorig jaar is mevrouw Sybrandi
Halberstadt weer met een koortje van
twintig meisjes in den Lighal te Sclio*
ten gaan zingen. De patiënten vinden
zooiets altijd een heerlijke afleiding,
Ze hadden dc belofte, die mevrouw
Sybrandi hun vorig jaar had gedaan,
om nog eens terug te komen, niet ver*
geten, want juist eenigen tijd geleden
zoo hoorden we van de zusters, vroe
gen enkelen van hen, wanneer die me*
vrouw van den vorigen zomer toch
weer eens kwam. En nu is die belofte
dan ook werkelijk vervuld en de zan*
geressen vonden weer een even aan*
dachtig gehoor. Na afloop dankte één
van de patiënten met enkele vriende*
lijke woorden voor den prettigen
middag en als verrassing kregen me*
vrouw Sybrandi en haar leerlingen
ieder een bouquetje mooie rozen uit
den tuin.
Bert Nienhuis. De welbekende
ceramist Nienhuis heeft 1.1. Zaterdag*
en Zondagmiddag op de Tentoonstel*
ling van Weefkunst en Ceramiek in
het Museum van Kunstnijverheid te
Haarlem een voordracht en demon*
stratie gehouden over het potten*
bakken. Met tal van voorbeelden,
werkstalen en proeven van kleur,
glazuur en voor het pottenbakken be*
noodigde materialen, heeft spreker
uitvoerig het wezen der ceramiek na*
gegaan, om ten slotte op de draai*
schijf verschillende vormen en mo*
man welwillend. Maar Tobias, tot het
uiterste gedreven, draaide, floep, het
gaslicht uit. „Je neem me niet kwa*
lijk", zei hij, en de hand van den be*
zoeker hartelijk in de zijne nemend,
wrikte hij hem bij dat lichaamsdeel de
gang door en de straat op.
Met een zucht van verlichting be*
trad hij zijn kamer weer. En juist
wilde hij naar bed gaan toen een
stem van buiten tot hem doordrong.
Behoedzaam keek hij, langs het gor*
dijn henen, de straat in. En zag daar
de meer dan verheven apotheose en
slotscène: den dichter, die moederziel
alleen nu met het cahier in de hand
bij een lantaarn stond en het daareven
afgebroken fragment verder zégde.
Als het een beetje wil, staat hij er
nóg.
Job Steynen.
Oberlahnstein.
Drinkt slechts dit heerlijke Rein
NATUURLIJKE Mineraalwater.
KUNSTWATER IS NAMAAK.
