"1 L. VAN BASTEN ZONEN
„PAFF"
s
MMMMnamran
Pracht Slaapkamerameublement
M
JOH. M. SCHMIDT, Opticien, Fotohandel
s
s
EMSERWATER
WONINGINRICHTERS
3 WAGENWEG 104 TELEFOON 2858
Heden geëtaleerd
Mahonie gepolitoerd
Eetkamer-
Slaapkamer-
Salon-
Heerenkamer-
AMEUBLEMENTEN
NIEUW II NIEUW I!
té Thagee Spiegel Reflex Kamera's
x
Prijs f 13.50
Prijs f 10.—
BARTELJORISSTRAAT 21.
V
2
zen, dat in oude tijden met boonen, in later
jaren met balletjes geschiedde, het zoogenaam
de „balloteeren".
Men wil ook wel beweren, dat deze boon
haar aanzien ontleende aan het feit, dat de
oude Germanen gedurende de twaalf Joeldagen
geen boonen, hun voornaamste voedsel in het
gewone doen, mochten eten, en de dertiende
dag dus de boon, om zoo te zeggen, als voedsel
herboren werd. Maar hiervoor is, lijkt mij, niet
veel te voeten; immers we hebben altijd ge
hoord, dat het winterfeest een gloeiende fuif
bij de Germanen was, waarbij onze voorouders
zich wel eens wat overaten en te diep in het
glaasje keken, of eigenlijk in den schedel
keken, (want zooals we op school al leeren: ze
dronken maar eventjes uit schedels) en het
was toen ook al: wie het onderste uit den
schedel wil hebben, krijgt het deksel op zijn
neus. Maar al was dat twaalfdagig feest een
vasten geweest, dan lijkt mij één zoo'n boon,
die ook nog maar één Germaan eigenlijk krijgt,
wel een magere vergoeding na twaalf dagen
spening van dat kostelijke gerecht. Enfin, laten
wc de boon de boon laten, ik ben ook een boon
als ik 't snap.
Omtrent de gebruiken, in sommige streken op
Drie-Koningen nog in zwang, nog in het kort
een paar inededeelingen.
In de kleine dorpen op het platteland trekken
op 6 Januari arme menschen en kleine kleuters
langs de huizen met een goudpapieren ster in
de hand, en daarbij zingen ze dan ouderwetsche
liedjes, op de ster doelend die den drie Ko
ningen den weg naar Bethlehem wees. De be
doeling van deze rondtrekkende zangers ligt
minder in het duister dan de oorsprong van vele
andere gebruiken; met andere woorden, deze
goedeliên probeerden op die manier wat lossc-
centen bij mekaar te halen, wat hun veelal ook
gelukte.
Ook het Kaarsje-springen is een eigenaardig
pleziertje, dat op 6 Januari in afgelegen dorpen
nog in zwang is, en menig lezeres of lezer kan
zich dat spelletje natuurlijk nog best herinneren.
Een gebruik, dat nog niet lang geleden ook
in Amsterdam in zwang was, is het te koop bie
den van Koningsbrieven. Daarop waren dan
afbeeldingen van allerlei personages, waaron
der ook van een koning. Wie het prentje met
den koning trok, was tot Koning gekozen.
Dit zijn zoowat de voornaamste gebruiken
die bij de viering van het Drie-Koningenfeest
te pas kwamen. Zooals gezegd, te plattelandc
hier en daar is er nog wel wat van over, maar
in de steden moet je met een „kaarsje" naar de
liefhebbers zoeken. En dat genoeglijke Koning
schap, al was het dan maar voor één avond, en
al waren de onderdanen slechts een handjevol
bloedverwanten, buren en kennissen, je was
dan toch Koning, o, zoo. Maar de menschen
lijken tegenwoordig heelemaa! geen eerzucht
meer te hebben.
VAN HIER EN DAAR.
Familie-Bioscoop. De bezoekers van deze
Bioscoop mogen niet verwachten dat alle
films „inslaan". Trouwens, het zou onbillijk zijn
te eischen van een Directie, om altijd het
„neusje van den zalm' op het doek te werpen.
De films zijn dan in Londen, dan in Parijs en
wie weet in welken uithoek van de wereld en
kuilnen niet allen tegelijk in de aardige Bios-
coöp aan den Kleine Houtweg zijn. Toch tracht
de Directie zooveel mogelijk goede en voor het
publiek aantrekkelijke films te bemachtigen.
Zoo gaf men deze week, behalve de actueele
week-revue, een komisch nummer in 2 acten en
een spannend drama in 5 acten. Het komische
stuk, „Harold, de laatste der Saksers" (haast
zouden we zeggen „de laatste der Mohikanen";
het speelde n.l. gedeeltelijk in de oerwouden
van Mexico) was vooral aan het slot interes
sant. De hoofdzaak kwam hierop neer, dat een
clubje uit den gegoeden stand zich had ge
vormd om ten bate van het Oorlogsfonds voor
invaliden een stuk op te voeren, onder boven-
genoemden titel. Hoewel van de zijde der man
nen nogal eenig verzet kwam, wisten de be
vallige vrouwen hen door allerlei lieve trucjes
over te halen het toch te doen. Kortom, het
slaagde b ij n a, want het eindigde met een ca
tastrophe; een niet op het programma staande
knokpartij.
Het hoofdnummer „De Beslissende Omhel
zing". gaf vooral aan het slot, subliem spel te
zien. De Duitschers zouden zeggen „Das ewig
weibliche", vrij overgezet „altijd de vrouw",
die op den voorgrond treedt. Ik mag dat wel.
Het geeft aan de drama's veel bekoorlijks. Dat
neemt niet weg, dat ook de andere acteurs
schitterend hun rol vervulden.
Het programma van deze speelweek is zeer
interessant. Het hoofdnummer is ft.l. getiteld:
„Baptist de Spotvogeleen legendarisch ver
haal, dat speelt in de onherbergzame oerwouden
van Canada, met zijn prachtige natuurtaferee-
len. Dit uitstapje naar de overzijde van „de
ESS Jt_ -X. Jt- -±- -i. jL -X. ,A. -X. Jt- -X. -X. -X. -X- -X. -X. -X. -X. -X, -X.
Verhuizingen onder garantie Bergplaatsen van inboedels
1 T" "T" 'X' TT 5p" "T" T "T" ir T"T' T" T "3T T T
Afa VA AV. AV AfA S9A. AV-AVl AV. VA Af A AIAAV. »fA AV A»A AV »V, AV. VA AV. AfA A?A AfA AV
I ZOOEVEN ONTVANGEN DE EERSTE ZENDING
;'4
ViV
V
s
9
VOOR ROLFILMS 6X6 - VOOR PLATEN EN PAKFILMS 4'/t X 6
Een Reflex Kamera
voor den beginner
van buitengewone eenvoud, handigheid en afwerking.
Wij staan werkelijk „PAF" bij het zien van dit nieuwste fotografisch snufje'
A
Vav *i»
>t< >t> >t< >tA.<t» u. si* U. U# e. e. v?.v u. .v si» .t. u.
groote plas" zal menigeen ten volle bevredigen,
te meer waar tevens een spel van liefde en
min lum aandacht zal boeien.
De postdienst op Zaterdag. Sluiting te 6
ure n.in. 's-Gravenhage, 6 Jan. De direc
teur-generaal der posterijen en telegrafie maakt
bekend dat, met ingang van 8 Januari 1921, de
hoofd- en bijkantoren en met ingang van 22 Ja
nuari 1921 de hulpkantoren op Zaterdag voor
den postdienst niet later zullen zijn opengesteld
dan 6 uur n.m.
Na dit uur zal, tot het op de overige werk
dagen geldende sluitingsuur, voor de busrecht-
houders de gelegenheid blijven opengesteld om
zonder betaling van verhoogd recht stukken ai
te halen.
Voorts zal des Zaterdags op de hoofd- en
bijkantoren de gelegenheid tot verzending van
aangeteekende stukken, met uitzondering van
die, waarvoor expresse-bestelling wordt ver
langd, alsmede tot behandeling van zaken be
treffende abonnementen op binnen- en buiten-
landsche nieuwsbladen, enz., slechts worden
gegeven tot 3 uur n.m. Ook zullen op de hoofd
kantoren zaken betreffende busrecht des Zater
dags niet na 3 uur n.m. worden behandeld.
Alle bepalingen betreffende den telegraaf- en
telefoondienst blijven onveranderd.
MUZIEK.
Myra Hess Myra Hess heeft voor haar
Concert in den Schouwburg Jansweg te Haar
lem op Zondagmiddag 9 Januari 2'/» uur, een
belangrijk programma gekozen: Scarlatti 4 So
nates, Bach Prelude en Fuga Bes grg t., de
groote Sonate van Beethoven op. 110, Chopin
6 Etudes en de Ballade in G kl.t., Brahms' Wal-
zer op. 39 (op verzoek).
WETENSCHAP.
Ir. B. Wigersma, van Heemstede, geeft in de
gehoorzaal voor natuurkunde van de Meisjes
school voor M. O. aan de Krocht te Haarlem,
een leergang, getiteld: „Werelddoel en Natuur
wetenschap". Kaarten a 5.zijn te verkrijgen
bij het Concertbureau Vernout, Warmoesstraat
10, Haarlem. J.l. Woensdag gaf de leider een
algemeen wijsgeerige inleiding. De volgende
twee lezingen worden gehouden op de Woens
dagen 12 en 19 Januari te 4 uur. Te beginnen
met 24 Januari worden de lezingen, die met
proefnemingen zullen worden toegelicht, gehou
den op Zaterdagmiddagen te 4 uur.
KUNST.
Tentoonstelling Japansche Kunst. De
Kunsthandel F. H. Smit, Groote Houtstraat 69,
Haarlem, vangt het nieuwe jaar aan met een
expositie van Japansche kunstwerken, die zeer
interessant en bezienswaardig zijn.
Op de rustige groene wanden hangen ze
naast elkander, de werken der grootmeesters
van Japan, o.a. Hoksai, Outamaro, Shunsho e.a.
Overweldigend knap van teekening, rijk en
bezonken van kleur, geven ze ons een denk
beeld van liet kunnen en van de opvattingen
der Japanners en kunnen wij ons begrijpen hoe
ze genoeg hebben aan een paar kakemono's,
een'paar prenten, en hoe die hun omgeving vol
doende stoffeeren.
Van Hoksai, de Japansche Rembrandt, vin
den wij er een drietal houtsneden, superbe van
uitvoering, kleur en teekening, die met een ze-
keiheid gedaan is, dat we ons haast verbeelden
een prent voor oogen te hebben.
Verder vinden wij, naast deze prenten, drie
kaljemono's, op zijde geschilderd, waarvan er
twee Japansche heiligen voorstellen, met de
schenkers, op tniddeleeuwsche wijze, terwijl de
derde, die van kleiner formaat is, versierd is
met een paar in de sneeuw vliegende gaaien,
die op een bijna wonderbaarlijke wijze het ge-
heele vlak vullen.
Het zou ons te ver voeren, indien wij ook
de overige prenten apart zouden willen be
handelen, alleen dit, men vindt er de mooiste
exemplaren bij.
Wat de kunstvoorwerpen betreft, het eerst
valt het oog op het Japansche huistcmpeltje
in de vitrine aan de straat, dat gebruikt werd
bij huiselijke oefeningen.
In de zaal zien wij een paar Japansche ge
lakte kistjes, rijk van ornament en kleur en een
aantal speksteenbeeldjes, typisch door naïeve
opvatting en uitbeelding en zeldzaam door
ouderdom.
Wc kunnen een ieder aanraden een bezoek te
brengen aan deze tentoonstelling, die er een is
van gedistingeerde, Öostersche kunst.
T O O N E E L.
In den Stadsschouwburg te Haarlem speelde
Dinsdagavond „Het Schouwtooneel", directie
Adr. van der Horst en Jan Musch, wederom
„De Paradijsvloek", van Alph. Laudy.
„De Paradijsvloek" is een succes. Ge moet
bet stuk zien. Aan wien de eer van dit succes,
aan den schrijver of aan den bekenden tooneel-
speler Jan Musch? Aan beiden! Laat ons met
den schrijver beginnen, of liever gezegd, met
zijn drama.
Niet alleen de titel, maar ook de uiterlijke
vorm, ik bedoel rhytmus en metrum, doen aan
Vondel denken. Laudy moet de treurspelen van
Vondel gelezen en herlezen hebben en er zich
zoodanig mee vertrouwd gemaakt hebben, dat
hij in staat is de dichterlijke houding van Von
del aan te nemen, wanneer hij zijn gedachten
gaat neerschrijven. Dit is een oefening en toont
een gebrek aan eigen dichterlijke houding. Lc
zwakke zijde van dit Bijbelsche treurspel is dan
ook gelegen in het gebrek van den schrijver
aan eigen stem. Het doet zelfs hinderlijk aan,
wanneer de schrijver vlakke, beeldarme zinnen,
die beter geschikt waren voor een dialoog in
proza, met de stem van den grooten treurspel
dichter iu onze ooren laat klinken. Ook het
rijm, dat feitelijk een versterking, een bekro
ning van de maat behoort te zijn, deze telkens
op het juiste moment weerkeerende samen-
klinking, als van twee heel fijn klinkende bel
letjes, doet het lang niet altijd bij Laudy.
„De Paradijsvloek" is dan ook niet zoozeer
het werk van een dichter als wel dat .van een
verhaler, van een verteller. De handeling is de
kracht van dit werk.
Voor een drama is meer dan voor eenig an
der letterkundig product spanning noodig, het
kiuien van onheilswolken boven het hoofd van
den dramatischen held én daarvoor heeft Laudy
op lofwaardige wijze gezorgd. De Vader der
menschen, Adam, de verdreven Paradijskoning,
e t Eva, de Moeder der menschen, zijn gevlucht
in een spelonk; welk een vernedering! Twist
tusschen Vader en Moeder; twist tusschen de
broeders Kaïn en Abel; twist tusschen de
ouders en Kaïn! Kaïn, die uit afgunst, der
ouders lieveling, den naïeven, zonnigen Abel
doodt. Mismaaktheid, blindheid, inelaatschlieid.
Adam uitzinnig van smart, door Kaïn Windge
slagen met een dierenvel. Het Paradijs in vlam
men opgegaan en verzonken in de aarde, die
zich geopend heeft, zoodat alie hoop op een te-
rugkeeren naar het zonnige land aan de andere
zijde der bergen verloren is. Dit alles is, in een
goede volgorde en tot een climax groeiende,
vertoond, of verhaald, zóó, dat wij met span
ning zitten te wachten of de brooze mensch
Adam, onder den last van leed en onheil zal
bezwijken, dan wel, dat er een kentering zal
komen, een omzwaai ten goede. Die wending
komt, wanneer Adam tot het inzicht is geko
men, dat Satan hem heeft doen vragen naar het
„waarom" der dingen, dat het niet de vloek
van haat, maar die der liefde is, welke den
menschen al deze smarten bezorgd heeft.
Wanneer Adam het woord „liefde" gesproken
heeft begint de zon achter „den berg van het
offer" te rijzen en gaat een mild licht het duis
tere verblijf der eerste menschen verhelderen.
Geloof, hoop en liefde zijn weder uitgesproken
en teruggekeerd.
Het spel van Jan Musch maakt het bijwonen
dezer voorstelling tot een buitengewone genie
ting. Hij maakt de fantasie van den schrijver
een oogenblik tot werkelijkheid, Iaat alle smar
ten van Adam ten volle op Uw gemoed wegen,
om met hem, met Adam, de volle vreugde over
de herrijzende zon, te doorleven.
Er is een moment, waarbij Musch atle regis
ters van zijn stem schijnt te benutten, wanneer
hij Adam laat zeggen hoe Satan pijpt: „voor
uit" en hoe Satan's trom roffelt „waarom". Dit
eene woord „vooruit" klinkt uit den mond van
Musch, als een geheel satanisch concert. Het Is
niet te beschrijven: ge moet het zelf gaan
hooren.
KEIRK-ACiENDA.
BLOEMENDAAL.
van Kondag 9 Januari 1921.
NED. HERV. GEMEENTE, voorm. 10 uur, Ds.
H. W. te Winkel, pred. te Nijehaske.
's av. 5 uur, de Heer Koopman.
Jongelieden-Samenkomst in gebouw „Mara-
natha" voorm. 10 uur, de Heer M. D. Gijs-
man, van Leiden.
GEREFORMEERDE KERK, voorm. 10 uur, Ds.
J. C. BrussaartJ,
n.m. 5 uur dezelfde.
SANTPOORT.
NED. HERV. GEMEENTE, voorm. 10 uur, Dr.
G. A. van den Bergh van Eysinga. Mattli.
9 36, de herderlooze schare.
Collecte Orgelfonds.
BURGERLIJKE STAND.
van 31 December tot en met 6 Januari.
Geboren: z. van H. J. Sterneberg en A. M. A.
Gorodiski; z. van B. Jonkers en E. W. M.
Corsten.
Ondertrouwd: H. P. J. Balm en E. van den
Enden.
Getrouwd: P. Houtgraaf en H. M. Godthelp;
A. Legrand en D. C. W. Kleist.
Overleden: G. Schmidt, 78 j.
Overleden in het Provinciaal Ziekenhuis
nabij Santpoort: L. Visscher, 62 j.; A. Broek,
82 j.; J. Hoogteij, 82 j.
3 glazen per dag, vermengd met warme melk.
HET BESTE MIDDEL TEGEN
HOEST en VERKOUDHEID.
Prijs 75 cent per heele kruik.
