MARA
De Weg naar de Hel
P. VAN DER 8TAD 1
H. FRANKEN Jr. - Hofleverancier
m
Stadsschouwburg
J?7ï便ïï便77¥¥?W¥¥¥¥¥¥¥¥¥7C
GEBR. BEEKMAN T
BLOEMENDAAL
TELEFOON 3620
Verf, Oliën, Lak en Teer
M FUNKE's ROGGEBROOD
„T BESTE"
Mooie Geldbelegging:
Groote voorraad in het „Anker"
M. VISSERS, Kruisstr. 2 b.d. Brug, Tel. 2235
(Strcoh^DÉI-I
f 3.75 (FIJN STRO O)
Concurreerende prijzen
tiet Huis met de Luifel
Hoeksma Co. - Amsterdam
VRAAGT UW BAKKER
Zaterdag 14 Mei, 8 uur
HET SCHOUWTOONEEL
Haarl. gemengd Dubbel Kwartet
Maandag 16 Mei, 8 uur
(2e Pinksterdag)
Electr. Reparatie-inrichting
Gevestigd
RIJWIELEN en MOTORRIJWIELEN
Onverslijtbaar Volle R.K. premier-garantie
'X
y
voorts: 4.50, 4.90, 5.50, 6.50,
8.50, 11.50, 12.50, en 13.50
PRIMA KWALITEITEiN
FEUILLETON.
HET DAGBOEK VAN
DOKTER SMIRNO
ADVERTENTIËN.
BEZOEKT
Spui 28 AMSTERDAM
Telefoon Noord 3539
Gezellig zitje
Specialiteit in Heinekens Bieren
Vergunning
Aanbevelend, W. OVERBEEK
Geld beschikbaar vanaf
f 100 met en zonder borgen
le en 2e Hypotheken. Post
zegel voor antwoord.
Kantoor van Credieten
en Hypotheken
H ELLEVOETSLUIS
Prins Hendrikkade 24 b/d Martelaarsgracht
T»T:
He
Telefoon 189.
Een spel in 3 handelingen en proloog van HERM.
MIDDENDORP.
Het koor in de eerste handeling, gecomponeerd door
PAUL F. SANDERS, wordt gezongen door het
onder directie van den heer NICO HOOGERWERF.
Gewone prijzen.
Blijspel in 3 bedrijven van G. KADELBURG, met
medewerking van Mevr. v. d. HORST, v. d. LUCHT-
MELSERT en JAN MUSCH.
Zondagsprijzen van f 2.— tot f 0.50, plus rechten.
BUREAU VAN 10-3 UUR
Ie PINKSTERDAG GESLOTEN
m
Speciale inrichting voor het herstellen
van Motoren, Apparaten, Instrumenten en
Medische toestellen op electrisch gebied |p
WerkplaatsBAKENESSERGRACHT 43) Uo.,u
Woonplaats: BILDERDIJKSTRAAT 29 Mair,em
ii^l
Sport- en Reisartikelen I
Jansweg 16
Jtaaitcvn.
RALEIGH
Koopt een „Tafel R.K." van f 1.75 en ge bespaart tien twin
tig gulden per jaar. Een benzinevulling ter waarde van enkele
centen doet denzelfden dienst ais verscheidene pakken luci
fers. De „Tafel R.K." is handig, solide en sierlijk en zoowel
op kantoor, als in salon, huiskamer of keuken op z'n plaats.
GROOTE HOUTSTRAAT 18 TELEFOON 1438
RECLAME
MATELOT
PINKSTERBROOD o-r^uk
26)
Het was geen seconde te vroeg. De stemmen
kwamen steeds nader en in een oogwenk stond
ik buiten op de kleine achtergang en trachtte
vandaar uit het gesprek af te luisteren. Mijn
gedachten hielden zich aan één stuk door bezig
met Helena en haar wegvluchten van mij. Was
zij reeds in het drama ingewijd?
„Ik ben overtuigd, dat het pistool hier ver
borgen is", hoorde ik den commissaris in de
keuken zeggen.
„Ik heb alles heel nauwkeurig nagezocht,"
antwoordde Carring's stem. „De moordenaar
zal het meegenomen hebben."
Ik hoorde ze overal zoeken. Plotseling liet
Sanderson een triomfantelijken kreet hooren.
.Hier is het! Ik wist het wel!" riep hij uit.
„Waar dan? In de houtkast! Daar heb ik ge
zocht!" zelde Carring.
„Het ding lag heeletnaal onder het hout.
Listig bedacht! En het is niet gebruikt," voegde
hij er vlug aan toe. „Het is niet afgeschoten,
nadat het hier weggestopt Is. Precies zooals ik
dacht. Nu is alles duidelijk!"
„O neen", antwoordde de particuliere detec
tive met nadruk op ieder woord, „nu wordt de
zaak nog ingewikkelder."
Een lach was het antwoord van Sanderson
en toen begon Carring een uiteenzetting van
liet geval, die ik tot mijn spijt niet verstaan kon.
Blijkbaar werd intusschen verder gezocht en
toen de stappen dichter bij de achterdeur
kwamen, sloop ik, al rondtastend, de trap af.
Het was hoog tijd geweest, want nu ging de
keukendeur open en een lichtstraal viel naar
bulten. „Die verduivelde persoon heeft waar
achtig vergeten te sluiten," mompelde Sander
son,'die de deur weer dichtsloeg en den sleutel
tweemaal omdraaide. De weg was dus voor
■tij afgesloten!
Nu had ik er eigenlijk mee moeten uitschei
den, maar een laatste poging wilde ik toch wa
gen. De brief kon er immers zijn.
Helaas wachtte mij beneden een onaangename
verrassing: de deur naar de binnenplaats was
namelijk afgesloten en geen van mijn sleutels
paste.
Ik zat als een rat in een val gevangen!
In boeken is zoo iets altijd heel amusant en
geeft het aanleiding tot alle mogelijke bela
chelijke situaties, maar dit was heelemaal niet
om te lachen. Wat moest ik nu beginnen? Een
onderzoek in den kelder gaf mij slechts de
zekerheid, dat er ook daar geen uitweg was.
Ik sloop weer naar boven en liet liet licht van
mijn zaklantaarn in het slot der keukendeur
vallen, de sleutel stak er werkelijk in. De
benedendeur was weliswaar dicht, maar een
van tnijn sleutels paste erin en nu had ik geluk.
De ijzeren deur, die naar de hoofdtrap leidde,
was niet toe, maar stond op een kiertje. Voor
zichtig duwde ik haar opei* Zij knarste vree-
selijk.
„Nou?" klonk het van de trap. „Is er ie
mand beneden?" Tegelijk ging het traplicht op.
Die stern herkende ik. Het was Charlotte, de
oude dienstbode. Wanhopig bleef ik staan en
hoorde hoe de oude vrouw mompelde, dat
iemand wel vergeten zou hebben de deur toe
te doen of dat de wind haar opengestooten
zou hebben. „Ik zal de deur maar liever slui
ten," zeide zij en ging terug om den sleutel
te halen.
Nu had ik een kans. Voor zij terug was,
moest ik beneden zijn. Doch juist, toen ik door
de deur naar de trap sloop, ging het traplicht
uit: ik stapte mis en viel met veel lawaai en
ettelijke vloeken de treden af. In den eersten
schrik greep ik naar een steun en daai Char
lotte tegelijkertijd weer terugkwam, kreeg ik
haar stevige kuiten te pakken. Met een gil van
schrik verloor zij haar evenwicht en wij rol
den over elkander.
Gelukkig was het nog steeds donker, zoo
dat zij niet zien kon wie haar had laten vallen,
doch ten gevolge van mijn verwarring en niet
het minst van Charlotte's wijde rokken duurde
het een heelen tijd voor ik van haar los kwam.
En al dien tijd gilde Charlotte als een varken,
dat gekeeld wordt.
Het was werkelijk geen wonder, dat de an
dere bewoners wakker werden. Deuren gingen
open en ontstelde stemmen riepen: „Wat is
dat voor een kabaal?"
„Hulp! Moord! Hulp!" brulde Charlotte.
Nu ging het trapiicht weer op en ik hoorde
iemand de trap opkomen. Vlug gaf ik de oude,
die in haar doodsangst toch weer op haar voe
ten krabbelde, een flinken duw, zoodat zjj
weer omviel, en in een oogwenk was ik in
Asta Dur's huis verdwenen, waarvan ik de
deur achter mij in het slot gooide.
Hijgend stond ik vlak achter de entreedeur
en wachtte af, wat er nu gebeuren zou. In liet
V
