u 2 DRACHEN QUELLE Specials Melig mor Diners, Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bioemendaal, Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort Restaurant „Rusthoek" NATUUR BRONWATER HAARLEMSCHE BANKVEREENIG1NG Plaatselijk Nieuws. CINEMA PALACE ONDER DE WILDE DIEREN „DE MAN ZONDER NAAM" 15e Jaargang. ZATERDAG 5 NOVEMBER 1921 No. 45. B10EMENDAALSCH WEEKBLAD Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bioemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2 00 3- Abonnement Voor een vol jaar. Tot 31 December. Advertentiën, 15 cent de regel, bij afname van 500 regels of meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels f 1.elke regel meer 10 ct. Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief. Dit nummer bestaat uit vier bladzijden en een Bijblad. Liefde voert niet altijd tot een huwelijk, maar een huwelijk is niet zelden het einde der liefde. M. Corelli. DE GROOTE HOND EN DE KLEINE KAT. Kinderversje door Albert Verwey. Een groot hond en een kleine kat, Die zaten op de kamermat; En de hond, die zei: Zeg scheelt jou wat? Scheer je weg! En de kat, die zei: Jij bent een hond. En ik een kat, niet zonder grond; Hou jij dus nou jouw grooten mond: Scheer je weg! Scheer je weg: waf, waf! scheer je weg: s!s, sis -- Scheer je weg: die is raak: scheer je weg: die 's nie mis! Waf waf! sis sis! woef woef! mauw mauw En een houw en een beet en een blaf en een grouw: En de groote hond en de kleine kat. Die vlogen van de kamermat, En de keuken in: Zeg, scheelt jullie wat? En hij trapte op een teen, En zij beet in een been Van de meid, die riep: ga je heen! o mijn been! Scheert je weg! En d'e groote hond en de kleine kat, Die zaten weer samen op de kamermat, En ze lachten en praatten: „och hemeltje, wat Trapte ik op haar teen!" „En beet ik in haar been!" ,,'t Is gek, maar zoo'n mensch krijgt ook altijd wat!" (Uit: Dichters van dezen tijd). MENSCH OF. We beleven ernstige tijden. Vanaf Juli 1914 leven we als op een krater en het is tot op dezen dag zoo gebieven. Af en toe lijkt het of aan den horizon een licht streep zich aan ons oog gaat vertoonen en er alzoo kans is dat wij uit deze duisternis be vrijd zullen worden, doch steeds zien wij ver keerd' en blijven wij !even in een diepe duis ternis. En of we ons oog ai wenden en wenden, of we naar welk deel van Europa ook zien, nog verder, Amerika, Azië, het is overal duis ternis. Door die duisternis gesterkt, schaamteloos gemaakt, komt er een wolvennatuur in ons naar voren en zijn we geneigd dingen te doen die we misschien vóór 1914 niet zoo vrijmoe dig zouden hebben gedaan. Waren we dan vóór 1914 betere wezens? O neen! Maar wel hebben we een ander inzicht ge kregen op de maatschappelijke verhoudingen. Dat inzicht heeft ons doen berusten in het geen is geschied. Het van den troon stooten van vorsten, het vormen van nieuwe machten, al of niet democratisch, het zich economisch trachten te verbeteren van een zeer groote macht en daarentegen weer een andere macht die met de hen ten dienste staande mid delen tracht terug te keeren tot de zeden en gebruiken van voor den oorlog, het is of d:t alles zoo behoort en de door dien strijd ont- Bioemendaal (Eindpunt tram Haarlem Boemendaal) BLOEMENDAAL. n_exitovei*g-oeciixig:. DEPOSITO dagelijks opeischbaar 2 voor een maand vast ben. Prolongatiekoers. voor drie maanden vast 4 voor een jaar vast 4V2 met een jaar opzegging 5 SPAARDEPOS1TO (Spaarbankboekjes tot maximum f 2500.—) 4 Abonnements-Diners a f 2 per couvert f 50 per maand waakte wolvennatuur is ons niet vreemd meer. We kunnen dós niet van slechter worden spreken. Ook vroeger klaagde men over zijn mede- mensch. Charles Dickens klaagt er in een van zijn boeken over, dat men zich midden in het stads gewoel eenzamer kan gevoelen dan op een ver laten vlakte. Wie dit eenzaamheidsgevoel te midden van de menigte uit eigen ervaring kent, zal tot pijnlijke gedachten komen. Want is het geen bizondcr tegenstrijdige gewaarwording, dat de wezens, die als vijandige machten de eerzaamheid vergrooten, onze soortgenooten zijn? „Homo homini lupus" heet het in een Latijn- sche spreuk. „De eene mensch is een wolf voor den andere." Wij behoeven hier niet met een zekere eigengerechtigheid ons zelf te be schouwen als het zondeloos slachtoffer van een boosaardige omgeving. Geen schapen on der wolven zijn wij, maar wolven onder wolven. De Red. van een bekend tijdschrift zegt net volgende De menschen zijn wreed en onbarmhartig. Ik denk hier niet eens aan broodnijd, mede dingerschap en kwaden wil. ik denk zelfs uit sluitend aan de goede bedoelingen, waarmee menschen hun medeinenschen omringen, om ringen zóó sterk, dat dit omringen omklem men, omstrikken, worgen wordt. Wie vreest niet de goede bedoelingen der menschen? Wie hebben ze niet met hun vrien delijkheden gedood, zich openbarend gelijk de wolf aan Roodkapje, in de gedaante van een goedige grootmoeder. Het is juist het eigenaardige in onze onder linge vriendelijkheid, dat we vriendelijk blij ven zoolang wij doen naar elkanders wil. En we weten van elkander wat we willen en we weten dat het willen van den ander wordt tot het moeten voor ons. In de dierenverhalen onzer moderne schrij vers komt meermalen d'e geschiedenis voor van een wolf die uit de bende wil losbreken. Dit bekomt den vluchteling slecht; hij wordt tot een smadelijken terugkeer gedoemd of door felle kaken aan flarden gereten. En dit geeft de angst te midden der me nigte: d'at al die wolven rondom ons zoo zeker weten wat een wolf past en zoo welbewust voortschrijden naar hun wolvendoel. Ze zullen geen medelijden met ons hebben, als een on zekere pas ons uit de richting doet dwalen; ze zullen ons onder den voet loopen als wij aarzelend stilstaan en ons verscheuren zoodra wij onzen wolvenaard verloochenen. Meent niet, dat ik kwaad spreek van mijzelf en den naaste. Wij zijn het niet die den woif als wolf hebben geschapen. Wie kan anders han delen dan zijn aanleg gebiedt? En dit is juist het ondraaglijkste van een menschenbestaan: dat het op pijn doen, verscheuren en dooden is ingericht. Hoe meer liefde, hoe meer leed. Zijn het niet juist de meest fijngevoelige, teer- besnaarde en nobelgezindfe menschen, die hun naasten net diepst grieven, het pijnlijkst kwet sen, het felst wonden? Zij sterven aan het leei dat zijzelf toebrengen, gelijk de bü, die ziel toogt zoodra zijn angel vergiftigend andei leven doorpriemt. Wij ontkomen er niet aan, geen van allen. En als wij, gelijk Whitman dit deed, toen hij met de veerboot overstak naar Brooklijn, ge voelen: „Juist zooals ieder uwer een mensch is in een menigte menschen, ben ik een mensch in een menigte menschen," troost ons dit besef van gemeenschappelijk noodlot. Wij keeren het dichterwoord om, als wij, in de spoorweg coupé of in het straatgewoel onze lotgenooien in de oogen kijken, en mompelen: „Niet enkel over mij vallen schaduwen, „Over u ook zijn schaduwen gegaan," en wij, begrijpende dat wolven krachtens hun aard pijn moeten doen, vergeven. Zouden wij den menschenmuur, die ons mee- doogenloos omringt, willen missen? In onze opstandigheid schoppen wij er wel tegen, maar hij wijkt niet, deze Chineesche muur van men- schehjke bezorgdheid en menschelijke bemoei ingen. O, hoe graag zouden we alleen willen zijn als Robinson, die op zijn eiland zijn eigen leven opbouwde naar eigen wil en wetten! Hoe graag zouden we ons bevrijden uit de beklem ming van de opdringerige wijsheid en zeker heid onzer omstanders. De menschen weten alles zoo goed en meenen alles zoo goed. Toch voelen wij zoo'n veilige rust in ons neerzinken zoodra wij ons verzet opgeven en, onze stein voegend in het koor, gaan meehui len met de wolven in 't bosch. Als de muur omvalt, waarop wij steunen; als de menigte uiteenspat, waarvan wij deel uitmaken; als we moederziel op ons zelf zijn aangewezen, mid delpunt en schepper van een eigen wereld. Dan beseffen wij hoe wij hen noodig hebben, omdat wij zijn als zij en zij als wij en omdat het heelal zoo duizelingwekkend wijd wordt, zoodra zij ontbreken. Gij loopt uwen weg en die weg voert de eenzaamheid in. Slechts een karrespoor door het zwarte gruis en prenten van paardenhoe ven. De weg wentelt zich voort, uren en uren en steeds niets anders dan karresporen zonder kar en paardenprenten zonder paard. Gij hoopt dat de kromming u een doel zal open baren; er is geen doel. Weer wentelt zich voort de stille, eenzame eindelooze weg. Steeds verder van de wereld, steeds verder van kt is en zonder eindpunt of doel. De schemering begint te vallen, de nacht daalt Dan plotseling een mensch te zien opdoe men, een eenzame wandelaar als gij. Vraagt gij nog, wie hij is? Vraagt hij u, wie gij zijt? Uw harten kloppen gelijkmatig en uw zielsrust keert weder. Gij loopt verder tezamen en als ge na urenlang zwerven eindelijk bekend ter rein in 't verschiet krijgt, hebt ge, over onver schillige dingen sprekend, kennis gemaakt met het diepst van eikaars ziel. Ge hebt vergeten naar eikaars maatschappelijke betrekking of eikaars maatschappelijken welstand te infor- meeren, ge hebt uw evenmensch gevonden: dat is het voornaamste. Is het dan geen veilig denkbeeld, dat ge op elk der uwen onder die menigte, waarin ge u beklemd gevoelt als een steentje in den muur, een beroep kunt doen zoodra ge in nood ver keert? Ieder voorbijganger is een mensch, op wien ge kunt rekenen. Uiterlijk moge hij een wolf gelijken en zich als een wolf gedragen, binnen in hem verschuilt zich zijn menschen- hart. BLOEMENDAAL. VERKEERSCIJFERS OVER DE MAAND OCTOBER VAN DEN POSTCHEQUE EN GIRODIENST. Gestort op postrekeningen: 69.935.47. Uitbetaald wegens cheques: 77.033.841/,. GROOTE HOUTSTRAAT 111-113 HAARLEM TELEFOON 671 Vanaf VRIJDAG 4 NOVEMBER 3e DEEL VAN DE GROOTE AVONTURENFILM HARRY LIEDTKE en MADY CHRISTIANS in de hoofdrollen. In deze film, welke de twee voorgaande deelen nog verre overtreft, kriigt men een Oostorsche Pracht en Weelde te aan schouwen, zooals men nog nooit in een film gezien heeft. De verschillende beelden zijn origineel in de onmetelijke woestijnen van Marokko opgenomen. BESPREEKT TIJDIG UW PLAATSEN. GROOT 0RCHEST. Iedere 200e bezoeker ontvangt gratis een exemplaar in prachtband van het boek „De Man zonder Naam". Op de postrekeningen van dit kantoor werd: bijgeschreven wegens stortingen: 92.026.18, bijgeschreven wegens overschrijvingen: 110.336.12'/2, afgeschreven wegens over schrijvingen: 106.604.46, afgeschreven wegens cheques: 80.205.76. Aantal rekeninghouders op dit kantoor op het einde der maand 116. Zoo langzamerhand komen de huizen van de alhier opgerichte Woningbouwvereenigingen gereed. De woningen van Bosch en Duin zijn op enkele na allen betrokken. De woningen van St. Benedictus zijn ook bijna klaar, ge deeltelijk zijn déze reeds bewoond, de rest komt in November gereed, terwijl de huizen van Bloemendaal-Noord zoover zijn, dat ze spoedig afgeleverd zullen worden. In Ooster duin zijn de woningen van de Woningbouw vereniging „Bioemendaal" zoover gereed, dat met December eenigen ervan betrokken kunnen worden. De tram van 7.35 nam. uit Bioemendaal gaat, na op het Stationsplein gerangeerd te hebben, naar df- remise. Nu was dit voor schouwburgbezoekers zeer gemakkelijk, daar zij zonder over te stappen konden blijven zitten tot aan het Wilsonspiein. Het behoorde echter niet bij den dienst en als de passagiers voor den schouwburg mochten blijven zitten, was dat een gunst van de zijde van het tram wegpersoneel. Nu evenwel heeft de directie der E. S. M. toegestaan dat alle schouwburg bezoekers uit Bioemendaal tot aan den schouw burg mogen blijven zitten, dus ook bij het rangeeren op het Stationsplein den wagen niet behoeven te verlaten. De directie zal zich evenwel het recht voorbehouden om deze be paling zoo noodig in te trekken. Het wordt ons, Bloemendalers, dus wel ge makkelijk gemaakt. De agent van politie K. Moerman is door den Heer Burgemeester met ingang van 16 dezer bevorderd tot agent van politie 1ste klasse. Om te komen tot samenstelling van een oudercommissie, welke volgens art. 20 der wet op het L. O. aan elke openbare school verbonden moet zijn, werd gisteravond in ho tel Vreeburg een bijeenkomst gehouden van ouders en verzorgers van leerplichtige leer lingen der gemeentelijke M. U. L. O.-school. Aan den oproep van het hoofd d'er schooi, den BIJ DEN MAALTIJD BEVORDERT DE SPIJSVERTERING

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1921 | | pagina 1