C. Fris Jr. VICTORIA-WATER Timmerman Voor Burgertlmmerwerk Is hetbeste adres: J. G. W. v. d. POL Jr. Bloemend, weg, Tel. 22315. SANTPOORT STATION Ook wordt gelet op de prachtige stuifzwam- men die aanwezig zijn. Spr. geeft dan verder aan, hoe de padden stoelen in de zaal zijn verdeeld over de ta feltjes, en zegt toe straks langs die soorten te zullen gaan en aan belangstellenden de bij zonderheden te laten zien. Dan volgt voor de leerlingen nog een aan gename verrassing als mej. Cool haar groote ingenomenheid betuigt met het verrassend mooie dat hier op de tentoonstelling is aan gebracht. Zeker wel 100 tentoonstellingen heeft spr. reeds bezocht, maar een tentoonstelling in gericht als deze en met zoo'n verrassend ef fect, had zij nog nooit gezien. Die stillevens, hier tentoongesteld, zijn zoo prachtig, dat spr. zich reeds had voorgenomen het voorstel te doen ook de groote tentoonstelling, die jaar lijks gehouden wordt, op deze wijze op te luisteren. Spr. wil niet langer uitweiden, om niet te veel te vermoeien en zal nu maar rondgaan. Een mooi gezicht dat rondgaan. De leerlingen, haar op den voet volgende, voetje voor voet je, vragende en opmerkende, 't was een ver rukkelijk gezicht. Het bleek dat ruim een 150-tal soorten hier in de zaal aanwezig was. Een 100-tal soorten was door den heer Swanenburg de Veye reeds medegenomen. Het spreekt vanzelf dat er zeldzame soor ten waren. Ten slotte wijzen we er nog op hoe de zaal geheel was versierd met bessen, mossen en alles wat met mooie herfstkleuren hier in den omtrek te vinden was. Geen wonder dat er dan ook maar één roep over deze tentoonstel ling was: prachtig! MAISON HETTY, Groote Houtstraat 126, Telef. 1760, HAARLEM Schitterende collectie WOLLEN en ZIJDEN BLOUSES en JUMPERS, geheel handwerk. In den tuin van den heer v. d. Linden heeft Zaterdagmiddag j.l. een voorstelling plaats ge had van de circusclub „Criso". Het prachtige grasveld was hiervoor uitstekend geschikt. Dit was langs de kanten met touw afgezet, waar achter het publiek op keurige stoelen gelegen heid had alles goed te zien. De tuinschuur was ingericht voor stallen, of liever gezegd voor kleedkamers, daar er bij dit circus geen bees ten waren. Voordat we een vluchtig overzicht geven van de alleraardigste en uitstekend geslaagde voor stelling, willen we even terugkomen op boven genoemde club. Deze club is gevormd uit jon gelieden, die ieder jaar (dit is het vierde) een voorstelling geven voor kinderen. Omdat de jongens zoo goed hun best gedaan hebben en alles zoo uitstekend georganiseerd was, mo gen wij hun namen hier wel vermelden. De namen der spelers, tevens de leden van de circusclub zijn: J. Zeegers Veeckens, G. Zeegers Veeckens, H. v. d. Linden, R. Geels en P. H. Schoute. Zij zijn er volkomen in ge slaagd de kinderen, die tegen een zeer lagen entreeprijs in het geimproviseerde circus had den plaats genomen, een genoeglijken middag te bezorgen. De voorstelling. 2,15 uur verscheen de direc teur van het circus met zijn clowns en hield een openingsrede, waarin hij allen hartelijk welkom heette. Hij sprak over het doel van deze voorstelling en deelde mede, dat de op brengst van dezen middag bestemd was voor de Russische kinderen. (Dit is, zooals men straks zal lezen, gewijzigd.) Verder hoopte spr. dat, als er iets niet goed zou gaan, de geachte aanwezigen dit niet kwalijk zouden nemen, daar zij ook nog maar kinderen waren. Hierna werden de clowns, die echte grappenmakers bleken te zijn, voorgesteld. Kiki was wel een der leukste van de troep en wist het jeugdige volkje door zijn typische verschijning aan het lachen te brengen. De eerste twee nummers, Tremplinspringen en Polsstokspringen, werden kranig door de gymnastjes uitgevoerd. Zij sprongen werkelijk goed en het applaus op het einde was welver diend. Het clownintermezzo, waarin Kiki er leelijk door de anderen tusschen genomen werd, viel zeer in den smaak en de kinderen hadden groote pret. Aan het einde van dit nummer werden de grappenmakers dan ook met een luid applaus beloond. In de komische fietsscene was Kiki het weer, die het moest ontgelden en danig door een spook, dat zich onder zijn perktafel had ver stopt, aan het schrikken werd gemaakt. Wieler wedstrijden met motorgangmaking gingen met een massa hindernissen1 gepaard. Telkens sprongen met harden knal (afschieten van knalkurken) fietsbanden en rolden de deelne mers over en door elkaar. Bij den eindstrijd kwam Kiki als overwinnaar uit het strijdperk. Gehuldigd met eenige fraaie kransen (oude fietsbanden) werd hij in triumf de arena uit gedragen. Een mooi succesnummer. In de pauze had een kleine verloting plaats „BRONSTEE" van verschillende aardige voorwerpen, zooals een zakmesje, een zakboekje, enz. De lootjes waren vooruit door de aanwezigen gekocht. Onder luid hoera werden de prijsjes aan de prijswinners(sters) overnandigd. Na de pauze trad prof. Lion met zijn goo- chelgeheimen op. Deze was ook een uitstekend gedachtenlezer. Onder doodsche stilte werden eenige experimenten door hem uitgevoerd. Na nog eenige nummertjes gymnastiek en acro batiek, werden de lachspieren nog eens in beweging gebracht door de koddige grappen van clown Williams en Pierre met hun gezel schap. Toen vroeg de directeur nog even de aandacht. Deze deelde mede, dat de opbrengst van dezen middag bedroeg f 15,10. (Daverend applaus.) Een woord van hulde aan de spelers, die er volkomen in geslaagd zijn de kinderen een heerlijken middag te bezorgen. Tevens komt den heer en mevrouw v. d. Linden ook een woord van lof toe voor hun medewerking en het beschikbaar stellen van hun tuin. Naar we vernemen heeft de circusclub besloten de opbrengst niet aan de Russische kinderen af te dragen, maar op te zenden aan de weduwe van J. Paap, de badman, die Zaterdag over leden is. De negerhut van Oom Tom enz. De kinderen die thans teleurgesteld zijn, kunnen dus Vrij dagavond kennis maken met Oom Jocob. Het was Zaterdag een heele dukte aan den Kennemerweg alhier, waar op het mooi gelegen sportveld van het Kennemer Ly ceum, tegenover de school een blijkbaar zeer spannende voetbalmatch werd gespeeld. Een talrijk publiek, bestaande uit leerlingen der beide inrichtingen, verschillende leeraren en hunne dames, ouders en kennissen, woonden de ontmoeting bij van de elftallen van het Haar- lemsche gymnasium en het Bloemendaalsch Lyceum. Bij beide ploegen speelden eenige leeraren mee. Voor het gymnasium o.a. de rector dr. C. Spoelder. De wedstrijd had een prettig ver loop; de partijen wogen goed tegen elkaar op, met het Lyceum iets in de meerderheid, het geen zij in een 31 overwinning uitdrukte. De gezellige verstandhouding (in de pauze werd in het Lyceumbosch thee gschonken) en het enthousiasme bij spelers en publiek, voor al het jonge deel hiervan, maakte van den middag iets bijzonders. Van den Kennemerweg af had men veel bekijks. Het terrein was met vlaggetjes ver sierd. 't Was het jonge Lyceum blijkbaar een genoegen vertegenwoordigers van het oude Gymnasium te mogen ontvangen. Dr. Spoel der en de zijnen1 hebben den Kennemers een pittige partij voetbal te zien gegeven. St. Ed. Maandag 9 October was het niet minder dan 40 jaar geleden, dat de heer C. Fris in dienst trad bij de N.V. Bijvoet en Zn. Maat-1 schappij tot Exploitatie van de Stoomwasch- en Slrijkinrichting alhier. Veertig lange jaren heeft Fris zijne plichten trouw vervuld en steeds met grooten ijver gewerkt. Die ver dient moet wat hebben, zegt men. Zoo dacht de directie van bovengenoemde inrichting er ook over en liet 9 October voor den heer Fris niet ongemerkt voorbijgaan. Ook het personeel bracht hem hulde. Een bewijs, dat de jubilaris steeds met allen goed over weg kon. Des morgens om half twaalf werd Fris afge haald door een equipage bespannen met twee paarden. Nadat de jubilaris en zijn vrouw wa ren ingestapt, werd naar de fabriek gereden. Van het gebouw woei de driekleur bij wijze van feestgroet. Nadat Fris met zijn echtgenoote binnen waren getreden, zong het damesperso- neel hen toe met een feestlied, dat extra voor dezen dag was ingestudeerd. Hierna nam de directeur, de heer J. Barink, het woord, die den jubilaris hartelijk toesprak. Spr. prees zijn 40-jarige trouwe plichtsbetrachting en beloofde Fris, dat als hij de fabriek voor goed zou ver laten ,voor hem gezorgd zou worden. Hierna werd hem een enveloppe met inhoud en fraaie bloemen overhandigd. Van het personeel ontving hij eveneens eenige fraaie bloemstuk ken, die alle bij hem thuis bezorgd werden. Vele vrienden en kennissen zonden hem ook bloemen, zoodat de voor- en achterkamer van zijn woning op een grooten bloementuin ge leek, waartusschen de jubilaris na zijn terug keer van de fabriek zat te genieten. Des mid dags natuurlijk veel bezoek. Zooals Fris ons mededeelde, zal hij 9 October nimmer ver geten. Melden we nog, dat de oud-directeur, de heer Van Dieren Bijvoet, den jubilaris ook niet vergat en hem persoonlijk de hand kwam drukken. MODELMELK KARNEMELK YOGHURT HEEMSTEDE - TELEF. 28055 VAN 9 - 12 EN 2 - 5.30 UUR In hotel Vreeburg heeft Vrijdagavond de heer Jacobson, alhier beter bekend onder den naam Oom Jacob, een vertelavond gehouden voor kinderen. Toen we bij zevenen vlak bij hotel Vreeburg waren, zagen we voor den ingang een dicht opeengehoopte zwarte massa. Naderbij geko men, bleken het kinderen te zijn, die verlan gend naar het oogenblik uitzagen om binnen gelaten te worden. Toen we na hard werken en na veel moeite ons door de dichte menigte hadden heen gewerkt en binnengekomen ons naar boven begaven bleven wc aan den in gang van de zaal verwonderd staan. De ge zellige bovenzaal waar Oom Jacob zou ver tellen, zat reeds propvol, terwijl een groot aan tal kinderen bij gebrek aan een zitplaats moes ten blijven staan. Voor de wachtenden buiten, was het een groote teleurstelling te vernemen, dat er geen plaats meer was en geen enkele persoon meer toegelaten kon worden. Velen waren dan gekomen om te hooren wat Oom Jacob te vertellen had. En dat was heel veel. Met aandacht werd geluisterd naar de verhalen: De drie Beertjes, Alleen op de wereld, een nieuwe vertelling, waaruit de kin deren een massa goeds konden leeren, Ali Baba' met zijn 40 roovers en de Gelaarsde kat. De verhalen werden geïllustreerd door fraaie ge kleurde plaatjes, die door middel van een tooverlantaarn op een proiectiedoek versche nen. Na de pauze kwam, voordat men verder ging, onder het zingen van het Wilhelmus de heele Koninklijke Familie op het doek. Zelfs Koning Willem de derde ontbrak niet. Toen hierna Oom Jacob zelf op het doek verscheen, was er geen houden meer aan en het jonge volkje bracht hem een ware ovatie. Oom Jacob had zich dus in die paar uurtjes een massa vriendjes en vriendinnetjes weten te verwerven. Geen wonder, hij weet hoe hij met kinderen moet omgaan en hoe ze bezig te houden. Tusschen de vertellingen door werden ge- zameliik met Oom Jacob verschillende liedjes gezongen, terwijl na afloop van dezen aller- gezelligsten avond bij een soort loterij verschil lende kinderen aardige prijsjes wonnen. De heer Jacobson is een uitstekend verteller en hij is er volkomen ingeslaagd de kinderen een genoeglijken avond te bezorgen. Vrijdag a.s. komt Oom Jacob wederom in hotel Vreeburg een vertel- en lichtbeelden avond houden met een geheel nieuwprogram. Oom Jacob zal dan vertellen over: Sneeuwwitje, Dinsdagavond j. I. hield de afd. Bloemendaal der Nederl. Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde een ledenvergadering. Na voorlezing der notulen deelde de voorzit ter mede, dat de Tuinbouw-Wintercursus dezen winter niet zal worden gehouden en dat op Dinsdag 24 October wederom een ledenverga dering zal plaats vinden in welke vergadering Jhr. Boreel v. Hogelanden een lezing zal hou den, toegelicht met lichtbeelden, over zijn reis naar Indië. De heer J. C. Laan werd benoemd tot af gevaardigde naar de te houden algemeene ver gadering en tot plaatsvervanger de heer P. L. van Bueren. De behandeling van den beschrijvingsbrief vor derde weinig tijd. Alleen over het voorstel der afdeeling Naarden-Bussum werd nogal gede batteerd. Bovengenoemde afdeeling wenscht een uitspraak van de algemeene vergadering over het al of niet vergoeden door de kwee kers van het plantgoed dat is afgestorven. En kele leden meenden dat een dergelijk voorstel niet op de algemeene vergadering thuis be hoort, daar de maatschappij zich dan gaat bemoeien met het commerciëele gedeelte van een gedeelte der leden. Anderen beweerden echter het tegenovergestelde. De voorzitter maakt de leden duidelijk dat elke afdeeling voorstellen kan inzenden welke zij wenscht en dat dus daarover niet valt te debatteeren. Echter achtte hij het wenschelijk dat aan den afgevaardigde een vrij mandaat werd medegegeven en deze kon stemmen naar eigen inzicht. De besprekingen dienaan gaande zullen de afgevaardigde wel van het al of niet wenschelijke van inmenging der maat schappij overtuigen. Door den heer Molenaar werd een korte rede gehouden over „Onkruidbestrijding in den Tuinbouw", waarna de heer Hirschfeld sprak over „Ontijdige bladafval". Beide heeren wer den beloond door een aangename gedachten- wisseling. Dat de meening van enkelen ook m den Tuinbouw niet aller meening is bleek dui delijk. De heer Posthumus Meyjes bracht iets zeer interessants ter tafel. Spr. toonde namelijk eenige bloemen die weer naar hun oertoestand terugkeerden. Inplaats van een bloem te geven gingen zij over tot vergroening. De heer Hirschfeld overhandigde vervolgens aan elk lid, ter vergadering aanwezig, een enveloppe met inhoud, hetwelk door alle aan wezigen dankbaar werd aanvaard. De inhoud bestond weliswaar niet uit geld of geldswaar dig papier doch het kan er toch van komen indien deze enveloppe vóór 1 Dec. aan zijn woning wordt bezorgd en gebleken is dat de inzender het onderwerp: Plantenziekten" on der den knie heeft. Bij de rondvraag bleek dat een inzender het niet eens is geweest met de wijze waarop bij de jongstleden gehouden tentoonstelling is gekeurd geworden. De vooizitter deelde zijn meening en beloof de dat dit in den vervolge meer groepsge wijze zou plaats vinden. Daarna sluiting. KORTE KLEVERLAAN 40, BLOEMENDAAL T O O N E E L. Hélène Comoedia De dichter Paul de Géraldy heeft in zijn tooneelspel „Aimer", door Betsy Ranucci Beekman vertaald en naar de hoofdpersoon, Hélène genoemd, een phase in het huwelijk be handeld, die men het doode punt zou kunnen noemen. Hélène en Henri zijn tien jaren getrouwd en het onzichtbare bindsel, dat de tijd gaandeweg tusschen echtelieden pleegt te weven, wordt niet altijd meer gevoeld en gewaardeerd. Het besef van innerlijke vreugde schijnt ge doofd en geen weerstand meer te bieden aan andere, meestal lagere invloeden. In dit stadium van Hélène's ontwikkeling komt Challange zich aanmelden als vriend des huizes en nu begint een strijd tusschen Henri en Challange om het bezit van Hélène. Die strijd is haast door Challange gewon nen en deze zou stellig gezegevierd hebben, indien dat onzichtbare weefsel de echtgenoo- ten niet verbond en dit zich niet juist dan liet gevoelen, wanneer de geliefden van elkander gerukt dreigen te worden. Wanneer de Geraldy niet anders bedoeld had, dan een1 geval te behandelen, dan zou ik kunnen volstaan met hetgeen ik van den inhoud van „Hélène" heb medegedeeld, doch er is meer. In Henri is de trouwe, opofferende liefde, wier kenmerk geduldigheid is, geteekend; in Challange de haastige hartstocht, die als een terreur heerscht en geen uur uitstel gunt. Deze teekening is psychologisch zoo juist en zoo algemeen menschelijk, dat zij wordt tot een symbool van het conflict, dat zich te eeniger tiid in ieders gemoed ontwikkelt: het conflict tusschen ideële en zinnelijke neigin gen. Het is alsof Henri en Challange stemmen zijn uit Hélène's gemoed; alsof de innerlijke strijd voor ons zichtbaar wordt, alsof er twee mach ten staan aan elk harer ooren één, die om haar ziel dingen. Prachtig is de tegenstelling tusschen eener- zijds den liefhebbenden echtgenoot, die Hé lène den ganschen avond aan Challange laat in de zekerheid, dat hij winnen zal, omdat hij werkelijk liefheeft en den rusteloozen, intimi deerenden Challange anderzijds, die in elk uur uitstel een hindernis op den weg zijner bevre diging ziet. Paul de Geraldy heeft met „Hélène" een knap stuk psychologie geleverd, bovendien is dit tooneelspel vol van wijze gedachten, schoo- ne gezegden en treffende beelden. Indien deze dichter, die nog vrij jong is, tot meerdere rijp heid zal komen, zullen wij subliem werk van hem kunnen verwachten en dan zal hij leeren fouten te vermijden, als die welke in Hélène nog zoozeer hindert, wanneer hij de strijd om de herinnering van het overleden kindje geheel noodeloos in zijn overigens zoo schitterend dialoog lascht. Ook zonder het pijnlijk sollen met dit kin derlijkje was het stuk volkomen gaaf en ac ceptabel geweest, ja zelfs nog meer accep tabel, immers wat had de herinnering aan het jong gestorven kind te maken met Henri's te leurstelling. Noodeloos heeft de schrijver dit motief erbij gesleept ter versterking van zijn werk, terwijl het een verzwakking veroorzaakt heeft. Mooi is echter weer hoe de Geraldy, zonder één onvertogen woord te bezigen, den salon ploert Challange teekent, van wien iedere ge dachte een beleediging voor het reine gemoed is, wiens oprechtheid een grenzelooze brutali teit is en wiens levensbeschouwingen zoo sterk satanisch gekruid zijn. Er spelen in dit tooneelspel slechts de drie genoemde personen. Mevrouw Greta Lobo— Braakensiek speelde Hélène. Behalve dat zij zich in haar smart soms wat onbeheerscht liet gaan, gaf zij voortreffelijk spel, dat aan liet einde met langdurig applaus en met een prachtig bloemstuk beloond werd. De heer Lobo gaf een sympathieken „Henri". In den beginne las hij de rol te veel voor het publiek, doch allengs kwam hij er beter in. De „Challange" van Dirk Verbeek was niet zoo overtuigend. Het stille spel van den heer Ver beek was goed doch zijn gebaar was te on beheerscht en te eenvormig. De vertaling van Betsy Ranucci—Beekman lijkt op het gehoor, zeer verdienstelijk. Zoo hebben we dus Woensdagavond in den Stadsschouwburg wederom een première gehad van een belangrijk tooneelspel, dat aan gemoed zoowel als aan verstand rijkelijk voedsel geeft en het valt slechts te betreuren dat het pu bliek niet in die mate opkomt, dat zelfs de laatste plaats bezet is. De zaal was ruim half gevuld. Henri Bakels. OBERLAHNSTEIN is het moderne tafelwater, tot in het kleinste plaatsje van Nederland verkrijgbaar. Het is anders dan sodawater of spuitwater, wie het kent, gebruikt geen ander tafelwater.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1922 | | pagina 2