Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaai, Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort M ■™yR0AN° Incas Fotografisch Atelier flip W' Gr. Houtstraat 169 De Weezen van de Rwolutie zaterdag 6 januari 1923 sylvesterdaq. ONVOORBEREID. HAARLEMSCHE BAN KVE REEN IQ ING CINEMA PALACE VANAF VRIJDAG 5 JANUARI No. 1 J. H OR. I t VERI HF BLOEMENDAALSCH WEEEBLAD Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bloemendaai. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2 00 3- Abonnement: [Hollanoor een [,a|f jaar j 75 'oori er Br. f Redacteur: H. O. CANNEQIETER. Advertentlën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief. Ni nummer bestaat uit twee bladen. middel" i!!o M aan als v. g. g v. Br. Nogend de tijdperken als de onze, die metelijke taak te vervullen geven, ^nd de menschen, die bezwijken DSiet gewicht eener glorieuse ver- 15 a 16ja'e^' 's beter dan te bezwij- 's avonds der de verveling van het niets- plein No.f gemelijk het werk, door ande- "TT'richt, te aanschouwen. De HAA VEREENIC daal, vraagt week een Romain Rolland. AANP'dlp' laatste dag van het jaar, daal^at dribevig-verlaten igaat sterven. ■j sterI ligt op de doodenbaar. 0j iijn z', oogen, wit is z'n haar Br- i 'tv lang en smartelijk zwerven, Ql>kester ligt op de doodenbaar, 7bc -oogen -half-stervend geloken, lange zwerven, dit droeve jaar, of Zicht eenzaam hem hier op dien doodenbaar S^Heei hee^ 'liart gebroken. Br. n Bur. v. Sylvester het leven moe, s eeuwig-vereenzaamd gebleven. TE KO(Jomerl jjggi zaci)tkens zijn oogen toe, gpn fljvan dit jaar hèèl moe; zóó moe 'M niet la' .er kan leven, de— Want alies waarop hij had vertrouwd Heeft dit lijdensjaar hem ontnomen. Hij had zij Paleizen van Vrede gebouwd Nu heeft hij het Qroote Leed geschouwd.... En o, zijn gebed-stille dToomen Het is de laatste dag van het jaar, En de kleurlooze schemerdagen Trekken in stille, huivrende rij Den witten, dooden Sylvester voorbij, Hem tot wijder Stilte te dragen. Zij leggen hem neer in een doodenkleed Van zilveren tranen geweven, En de koude, kille, klamme mist Is arme Sylvester's doodenkist En zijn witte gang uit 's Leven. Tony de Ridder. „Een man en vrouw kleine luyden hadden een eenig kind, dat blind was. Met groote liefde verzorgden zij het. Zij wisten, dat de wereld moeilijk en wreed was voor de blinden en daarom trachtten zij hun jongen ver van de wereld te houden, binnen de veilige muren van het ouderhuis. Eéns, wisten ze, zou den ze er niet meer zijn om hem te omringen met hun zorg. Welnu: van zijn kleine tracte- ment spaarden zij elke week een voor hun doen héél aanzienlijk bedrag uit voor een levensver zekeringspremie, waardoor de jongen eenmaal financieel onbezorgd zou kunnen leven. Toen, in den oorlog, de waarde van het geld begon te verminderen, de bedongen lijfrente dus min der afdoende zou zijn, trok de toen oude man zich dat erg aan. Gepensioneerd, ook zelf in /i bekrompen omstandigheden gekomen, stierf hij, bezorgd vooral om de toekomst van zijn zoon. Nu onlangs, overleed bok de weduwe, na dat ook zij, tot 't einde tne, haar blinden zoon had verzorgd. Deze, inmido - zeif een man ge- 1 worden van middelbaren leeftijd, moest nu ver- 'a nemen, dat zijn lijfrente, wegens de bekende -moeil'ijWheden in i't levensverzekeringbedrijf, bijkans geen betekenis meer had. Eenzaam, als 'v.splant opgevoed en zonder begrip waa. hij 'arbeid of steun zou kunnen krijgen, stond hij toen in de wereld". -Bovenstaand bericht in het Tijdschrift voor i\ Armenwezen trof mij, omdat het een algemeen it Verschijnsel kenschetst. De gebrekkige voor- vr oereiding tot den levensstrijd beperkt zich im- -trórséh t niet tot de, blinden alleen. En het is caat te fcliien wel goed, dat wij, nu onze Nieuw- lijke uitggeloften nog versch zijn, ons rekensohap 'J va i onze plicht als opvoeders van het -nstig gedacht, lijk, het is in deze;; tijd niet gemak- CM h- rF CO H 2L "33 1- MODERNE HEEREN-EN illLi DAMES-PORTRETTEN ■f* -J IO BLOEMENDAAL. EFFECTEN EN COUPONS VREEMD GELD BUITENLANDSCHE WISSELS CREDIETEN DEPOSITO'S VERSTREKT CREDIETBRIEVEN OP BINNEN- EN BUITENLAND DOCUMENTAIRE CREDIETEN LOKET KLUIZEN kelij-k, opvoeder te zijn. Het vooruitzicht stemt niet tot hoop en, moed. W'at: moeten onze kin deren worden'? W'at zal er vian onze kinderen worden? Mogen wij ze onder gunstige omstan digheden niet reeds onvoorbereid 'het leven in stieren, nu de toekomst zoo buitengemeen zwaar dreigt te zullen zijn, dienen wij op de meest nauwgezette voorbereiding bedacht te wezen. Och, hoe talloos veel ouders meenen te goe der trouw, hun plicht jegens de kinderen te hebben vervuld, zoo ze hetzelfde hebben ge daan als de man en de vrouw met het blinde kind. Misschien is' het ten slotte nog een op prijs te stellen levensles, die wij te leeren krijgen in dezen tijd, waarin zich de onbetrouw-baar- 'i^iu aii het kapitaal openbaart. Lapaalvct ming, levensverzekering, geldelijke verzorging, het zijn kostelijke opdrachten, die het ouder schap ons oplegt, maar ze blijken Van bijkom- stigen aard -bij dezen éénen alles óverheer- schenden plicht: het kind voorbereiden o-p het leven, zoodat het als zelfstandig wezen kan handelen en, op eigen kracht steunend, alle om standigheden het hoofd kan bieden. Beter dan het kind geld na te laten, is het, hem in staat te stellen, zelf den kost te ver dienen. Kennis en ervaring, noodig om een be roep uit te oefenen, zijn een kostelijke erfenis. Maar is ook beroepskennis voldoende voor bereiding voor 't leven? Velen meenen van wel. Dikwijls hooren we zeggen: „Goed onder wijs, daarvoor heb ik gezorgd. Elke opoffering heb ik mij getroost om te maken, dat mijn kinderen ged onderwijs konden genieten". Goed onderwijs. Alweer voortreffelijk! Miaar ook voldoende? Hoeveel menschen, die toch waarlijk goed onderwijs hebben genoten, vallen op het slag-, veld van 't leven! Hoeveel kostwinners, die toch waarlijk een goed" stuk brood verdienen, komen om wan innerlijke ellende. Want het leven bestaat niet louter' uit stoffelijke fac toren, het kan zijn, dat men rijkelijk te eten- heeft, schitterend gekleed gaat en over een gerieflijke woning beschikt, en toch dood'Songelukkig is. Een onderzoek naar het zieleleven van onze medemensohen zou uitmaken, hoe weinig zorgen stoffelijke zorgen zijn en hoe weinig ellende stoffelijke ellende is. Het diepste l'eed wordt niet met geld goed gemaakt; wie door twijfel verscheurd en door smart is geslagen, laat zijn weibelegde boterham staian en slaapt zelfs niet op het zachtste bed. Voorbereiden moeten wij daarom onze kin deren allereerst zoo, dat zij in hun binnenste verkrijgen een vasten grondslag, waarvan ook de felste aanval van 't noodlot hen niet 'af dringen kan. Kapitaalvorming en vorming van kennis, hoe kostelijk ook, verliezen haar be- teekenis, bij karaktervorming vergeleken. Vprm'ing van de ziel, vorming vani het ka rakter is eerste vereischte bij de voorberei ding tot den strijd om 't bestaan. Opvoeding, in levenskracht en levensliefde, wie hierop zijn verwachting stelt, komt zelden bedrogen uit. C. ONTVANGEN BOEKEN, TWEE VERZENBUNDELS, „Van vijf moderne dichters (Verzen van Dr. P. C. Boutens, Wies Moens, Willem Kloos, Margot Vos, Carel Scharten)" Uitgave van de „Maatschappij voor goede en goedkoope lec tuur", te Amsterdam en „Een bundel verzen" verzameld door J. M. Acket (eerste en tweede deeltje), Uitgave van J. M. Meulenhoff te Amsterdam. De redactie der „Wereld-Bibliotheek" deelt in een voorwoord mede, dat zij een vijftal dichters, die haar tot dusver nog geen werk afstonden, uitnoodigde, aan dezen bundel mee te werken. Terecht merkt de redactie op, dat deze „bloemlezing" typeerend werk biedt van de drie opeenvolgende dichtergeneraties na 1880. Tegen' de benamirtgi ^bloemlezing" heb ik wel eenig bezwaar. Immers pleegt een bloem lezing ons te doen denken aan een kunstzinnige hand, die het schoonste uit de werken van ver schillende dichters saamgelegen heeft. Deze b.nGkl doet echter .üo-or denhen cati oer» coöperatieve uitgave door dichters, die allicht langer zouden moeten wachten, indien elk voor zich een eigen bundel wilde brengen. Het duidelijkst blijkt dit uit hetgeen Willem Kloos 'afstond, namelijk zijn eerst eenige maan den' geleden in „De Nieuwe Gids" afgedrukte gedichten op Percy Bysshe Shelley en die „ter nagedachtenis aan Alphons Diepen'brock". Hoe dan ook geheeten, deze bundel biedt vol doende verscheidenheid, om menschen van al lerlei smaak iets te geven. In dit bundeltje zijn uitstekend geslaagde por tretten opgenomen van Dr. P. C. Boutens, Wies Moens en van Willem Kloos. Een eche bloemlezing is stellig de door den heer J. M. Acket verzamelde bundel in twee deelen, uitgegeven door J. M. Meulenhoff, te Amsterdam. Den heer Acket, leeraar aan de HB.S. te Breda, die zich vroeger als eeni bekwame keurmeester van literair schoon heeft doen ken nen, volgen wij gaarne in zijn keuze, wanneer hij een bundel verzameld uit Nederliandsche ge dichten, die sed'ert vele eeuwen er zijn zelfs liederen uit de middeleeuwen bij versche nen zijn. „In zijn „Inleiding" zegt de heer Acket: „Indien de leraar gaarne verzen leest in de klas, en, mag ik wel zeggen, dus ook de leer lingen dat gaarne doen, dan vindt 'hij hier een ruime aanvulling van het gewone leesboek. 'n Mens die geleerd heeft, te genieten van verzen, heeft zo vele stille ogenblikken; van geluk. We hebben alle behoefte aan ontroering die ons even brengt uit het gewone droge le ven. Dit gewone leven is zo kleurloos en glans loos als het grijsbestoven grasveld op 'n hete zomerdag, M'aar de poëzie brengt dauw en regendroppen die 't stof wegvagen en glans en kleur hergeven aian al wat leeft. II est, au coeur de l'homme, De mystérieux frissons. zingt Charles Fuster in z'n „Vieux Refrain". De dichter brengt die „frissons" in onze ziel, als 't leven zelf dit niet doet. Eén ogenblikje van weemoed, levensblijheid, berouw, goede voornemens, verbazing, bewon dering, geestdrift, kan wijding geven aan - 'n hele dag. Ik hoop dat dit boekje vele van zulke ogen blikken zal schenken aan de leerlingen. Verzen genieten kan niiet iedereen van-na ture; maar men kan 't leren, al doende. Moge deze bundel, in die -betekenis, 'n „leerboek" wezen". Zou men zich niet kunnen laten leiden, door een man, die met zooveel liefde en juistheid over poëzie spreekt? Deze bundel is dan ook niiet enkel voor leer lingen en voor de klas, maar voor allen, die GROOTE HOUTSTRAAT 111-113 TELEFOON 671 HAARLEM Opvoering van de belangrijkste Amer- Superfilm: ORPHANS OF THE STORM Machtig filmwerk naar den wereldberoem- den roman van A 'd ENNERY, Amerika's beroemsie regisseur. D. W. GRIFFITH heeft dit machtig filmwerk verdeeld in twee tijd- petken. Het eerste tijdperk is getiteld „DE BLINDE". „De Weezen van ie Revolutie" is het kostbaarste en groots.e filmwerk wat door de Amer-Filmindustrie vervaardigd werd. In de hoofdrollen de beroemde filmsterren LILIAN en DOROTHY GISH. Voor deze film is een speciaal muziek- arrangement gemaakt dat door het ver sterkte orchest met zang zal worden uitge voerd. De zangpartijen worden vervuld door de bekende concertzangeres CORRY RENT MEESTER. Wij raden onze geachte bezoekers vooral aan hunne plaatsen te bespreken. Ondanks de enorme kosten gewone entree prijzen. de schoonheid van gedichten willen genieten of willen leeren genieten. Ik veroorloof mij uit dezen bundel één enkel gedicht over te schrijven, namelijk ,,'t Ver iaten Landhuis" van den nog met genoeg ge-' kenden dichter Geerten Gossaert: 'T VERLATEN LANDHUIS. De laate najaarszon ging dalen, En in 't verlaten beuken-woud Was 't loover in de laatste stralen Van louter vuur en louter goud; Maar in de schaduwen der boomen Hing schemer als een teer beklag Van 't komend duister om het doornen, Om het verscheiden van den dag. Er buigt een pad door donkre dennen Naar dieper eenzaamheden heen; En langs de rimpellooze vennen; Versmoort de tred in sponzig veen; Tot door de half ontblaerde twijgen, Langs de bemoste poorterskluis Men met een trage bocht ziet stijgen Den oprit naar 't verlaten huis. De waaksche Spits stuift ons ter zijde Snuift en herkent en ziet ons -aan; En volgt ons kwispelend waar we schrijden Door de begrind-e larixlaan; En bij de voordeur spitst hij d' ooien Om in de marrnren hal 't geluid Van naderende schreên te horen... M'aar niemand die ons opensluit. Geen wellekom zal meer gemoeten, Van jongen lach en jon'gen blos, Den koenen ruiter die tot groeten Intoomt zijn steigerende ros; Er waren 2) enkel doode droomen, Wiaar eenmaal woonden lach en lied; De avondwind vaart door de boomen Maar ach, een echo voert hij niet! Wijs is, wie zonder wederstreven Gelaten zijn geluk ontzegt; Want wat het le-ven heeft gegeven, Ontneemt het naar zijn -heilig recht Maar werwaarts ons het Lot te morgen, Ver in de wereld, dringt en drijft; Al wat aan Liefde is geborgen In 's harten schatvertrek, dat blijft! Geerten Gossaert (C. Gerretson) (Expérimenten, C. A. J. van DisÜioeck, Bussum) woning van den portier. 2) rondwaren. De uitgever Meulenhoff heeft 'het lezend ]lu- bl-iek met deze uitgave een grooten dienst be wezen. ■HENRI BAKEi.S. L

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1923 | | pagina 1