Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaai,
Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort
M
■™yR0AN°
Incas
Fotografisch Atelier flip
W' Gr. Houtstraat 169
De Weezen van de Rwolutie
zaterdag 6 januari 1923
sylvesterdaq.
ONVOORBEREID.
HAARLEMSCHE BAN KVE REEN IQ ING
CINEMA PALACE
VANAF VRIJDAG 5 JANUARI
No. 1
J. H
OR. I t
VERI
HF
BLOEMENDAALSCH WEEEBLAD
Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bloemendaai. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2 00 3-
Abonnement:
[Hollanoor een [,a|f jaar j 75
'oori er
Br. f
Redacteur: H. O. CANNEQIETER.
Advertentlën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of
meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en
verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent.
Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief.
Ni
nummer bestaat uit twee bladen.
middel"
i!!o M
aan als
v. g. g v.
Br. Nogend de tijdperken als de onze, die
metelijke taak te vervullen geven,
^nd de menschen, die bezwijken
DSiet gewicht eener glorieuse ver-
15 a 16ja'e^' 's beter dan te bezwij-
's avonds der de verveling van het niets-
plein No.f gemelijk het werk, door ande-
"TT'richt, te aanschouwen.
De HAA
VEREENIC
daal, vraagt
week een
Romain Rolland.
AANP'dlp' laatste dag van het jaar,
daal^at dribevig-verlaten igaat sterven.
■j sterI ligt op de doodenbaar.
0j iijn z', oogen, wit is z'n haar
Br- i 'tv lang en smartelijk zwerven,
Ql>kester ligt op de doodenbaar,
7bc -oogen -half-stervend geloken,
lange zwerven, dit droeve jaar,
of Zicht eenzaam hem hier op dien doodenbaar
S^Heei hee^ 'liart gebroken.
Br. n
Bur. v. Sylvester het leven moe,
s eeuwig-vereenzaamd gebleven.
TE KO(Jomerl jjggi zaci)tkens zijn oogen toe,
gpn fljvan dit jaar hèèl moe; zóó moe
'M niet la' .er kan leven,
de—
Want alies waarop hij had vertrouwd
Heeft dit lijdensjaar hem ontnomen.
Hij had zij Paleizen van Vrede gebouwd
Nu heeft hij het Qroote Leed geschouwd....
En o, zijn gebed-stille dToomen
Het is de laatste dag van het jaar,
En de kleurlooze schemerdagen
Trekken in stille, huivrende rij
Den witten, dooden Sylvester voorbij,
Hem tot wijder Stilte te dragen.
Zij leggen hem neer in een doodenkleed
Van zilveren tranen geweven,
En de koude, kille, klamme mist
Is arme Sylvester's doodenkist
En zijn witte gang uit 's Leven.
Tony de Ridder.
„Een man en vrouw kleine luyden
hadden een eenig kind, dat blind was. Met
groote liefde verzorgden zij het. Zij wisten,
dat de wereld moeilijk en wreed was voor de
blinden en daarom trachtten zij hun jongen
ver van de wereld te houden, binnen de veilige
muren van het ouderhuis. Eéns, wisten ze, zou
den ze er niet meer zijn om hem te omringen
met hun zorg. Welnu: van zijn kleine tracte-
ment spaarden zij elke week een voor hun doen
héél aanzienlijk bedrag uit voor een levensver
zekeringspremie, waardoor de jongen eenmaal
financieel onbezorgd zou kunnen leven. Toen,
in den oorlog, de waarde van het geld begon
te verminderen, de bedongen lijfrente dus min
der afdoende zou zijn, trok de toen oude man
zich dat erg aan. Gepensioneerd, ook zelf in
/i bekrompen omstandigheden gekomen, stierf hij,
bezorgd vooral om de toekomst van zijn zoon.
Nu onlangs, overleed bok de weduwe, na
dat ook zij, tot 't einde tne, haar blinden zoon
had verzorgd. Deze, inmido - zeif een man ge-
1 worden van middelbaren leeftijd, moest nu ver-
'a nemen, dat zijn lijfrente, wegens de bekende
-moeil'ijWheden in i't levensverzekeringbedrijf,
bijkans geen betekenis meer had.
Eenzaam, als 'v.splant opgevoed en zonder
begrip waa. hij 'arbeid of steun zou kunnen
krijgen, stond hij toen in de wereld".
-Bovenstaand bericht in het Tijdschrift voor
i\ Armenwezen trof mij, omdat het een algemeen
it Verschijnsel kenschetst. De gebrekkige voor-
vr oereiding tot den levensstrijd beperkt zich im-
-trórséh t niet tot de, blinden alleen. En het is
caat te fcliien wel goed, dat wij, nu onze Nieuw-
lijke uitggeloften nog versch zijn, ons rekensohap
'J va i onze plicht als opvoeders van het
-nstig gedacht,
lijk, het is in deze;; tijd niet gemak-
CM
h-
rF
CO
H
2L
"33
1-
MODERNE HEEREN-EN
illLi DAMES-PORTRETTEN
■f*
-J
IO
BLOEMENDAAL.
EFFECTEN EN COUPONS VREEMD GELD
BUITENLANDSCHE WISSELS CREDIETEN DEPOSITO'S
VERSTREKT CREDIETBRIEVEN OP BINNEN- EN BUITENLAND
DOCUMENTAIRE CREDIETEN
LOKET KLUIZEN
kelij-k, opvoeder te zijn. Het vooruitzicht stemt
niet tot hoop en, moed. W'at: moeten onze kin
deren worden'? W'at zal er vian onze kinderen
worden? Mogen wij ze onder gunstige omstan
digheden niet reeds onvoorbereid 'het leven in
stieren, nu de toekomst zoo buitengemeen
zwaar dreigt te zullen zijn, dienen wij op de
meest nauwgezette voorbereiding bedacht te
wezen.
Och, hoe talloos veel ouders meenen te goe
der trouw, hun plicht jegens de kinderen te
hebben vervuld, zoo ze hetzelfde hebben ge
daan als de man en de vrouw met het blinde
kind.
Misschien is' het ten slotte nog een op prijs
te stellen levensles, die wij te leeren krijgen
in dezen tijd, waarin zich de onbetrouw-baar-
'i^iu aii het kapitaal openbaart. Lapaalvct
ming, levensverzekering, geldelijke verzorging,
het zijn kostelijke opdrachten, die het ouder
schap ons oplegt, maar ze blijken Van bijkom-
stigen aard -bij dezen éénen alles óverheer-
schenden plicht: het kind voorbereiden o-p het
leven, zoodat het als zelfstandig wezen kan
handelen en, op eigen kracht steunend, alle om
standigheden het hoofd kan bieden.
Beter dan het kind geld na te laten, is het,
hem in staat te stellen, zelf den kost te ver
dienen. Kennis en ervaring, noodig om een be
roep uit te oefenen, zijn een kostelijke erfenis.
Maar is ook beroepskennis voldoende voor
bereiding voor 't leven? Velen meenen van
wel.
Dikwijls hooren we zeggen: „Goed onder
wijs, daarvoor heb ik gezorgd. Elke opoffering
heb ik mij getroost om te maken, dat mijn
kinderen ged onderwijs konden genieten".
Goed onderwijs. Alweer voortreffelijk! Miaar
ook voldoende?
Hoeveel menschen, die toch waarlijk goed
onderwijs hebben genoten, vallen op het slag-,
veld van 't leven! Hoeveel kostwinners, die
toch waarlijk een goed" stuk brood verdienen,
komen om wan innerlijke ellende. Want het
leven bestaat niet louter' uit stoffelijke fac
toren, het kan zijn, dat men rijkelijk te eten-
heeft, schitterend gekleed gaat en over een
gerieflijke woning beschikt, en toch
dood'Songelukkig is.
Een onderzoek naar het zieleleven van onze
medemensohen zou uitmaken, hoe weinig zorgen
stoffelijke zorgen zijn en hoe weinig ellende
stoffelijke ellende is. Het diepste l'eed wordt
niet met geld goed gemaakt; wie door twijfel
verscheurd en door smart is geslagen, laat zijn
weibelegde boterham staian en slaapt zelfs niet
op het zachtste bed.
Voorbereiden moeten wij daarom onze kin
deren allereerst zoo, dat zij in hun binnenste
verkrijgen een vasten grondslag, waarvan ook
de felste aanval van 't noodlot hen niet 'af
dringen kan. Kapitaalvorming en vorming van
kennis, hoe kostelijk ook, verliezen haar be-
teekenis, bij karaktervorming vergeleken.
Vprm'ing van de ziel, vorming vani het ka
rakter is eerste vereischte bij de voorberei
ding tot den strijd om 't bestaan. Opvoeding, in
levenskracht en levensliefde, wie hierop zijn
verwachting stelt, komt zelden bedrogen uit.
C.
ONTVANGEN BOEKEN,
TWEE VERZENBUNDELS,
„Van vijf moderne dichters (Verzen van Dr.
P. C. Boutens, Wies Moens, Willem Kloos,
Margot Vos, Carel Scharten)" Uitgave van de
„Maatschappij voor goede en goedkoope lec
tuur", te Amsterdam en „Een bundel verzen"
verzameld door J. M. Acket (eerste en tweede
deeltje), Uitgave van J. M. Meulenhoff te
Amsterdam.
De redactie der „Wereld-Bibliotheek" deelt
in een voorwoord mede, dat zij een vijftal
dichters, die haar tot dusver nog geen werk
afstonden, uitnoodigde, aan dezen bundel mee
te werken.
Terecht merkt de redactie op, dat deze
„bloemlezing" typeerend werk biedt van de
drie opeenvolgende dichtergeneraties na 1880.
Tegen' de benamirtgi ^bloemlezing" heb ik
wel eenig bezwaar. Immers pleegt een bloem
lezing ons te doen denken aan een kunstzinnige
hand, die het schoonste uit de werken van ver
schillende dichters saamgelegen heeft. Deze
b.nGkl doet echter .üo-or denhen cati oer»
coöperatieve uitgave door dichters, die allicht
langer zouden moeten wachten, indien elk voor
zich een eigen bundel wilde brengen.
Het duidelijkst blijkt dit uit hetgeen Willem
Kloos 'afstond, namelijk zijn eerst eenige maan
den' geleden in „De Nieuwe Gids" afgedrukte
gedichten op Percy Bysshe Shelley en die
„ter nagedachtenis aan Alphons Diepen'brock".
Hoe dan ook geheeten, deze bundel biedt vol
doende verscheidenheid, om menschen van al
lerlei smaak iets te geven.
In dit bundeltje zijn uitstekend geslaagde por
tretten opgenomen van Dr. P. C. Boutens, Wies
Moens en van Willem Kloos.
Een eche bloemlezing is stellig de door den
heer J. M. Acket verzamelde bundel in twee
deelen, uitgegeven door J. M. Meulenhoff, te
Amsterdam.
Den heer Acket, leeraar aan de HB.S. te
Breda, die zich vroeger als eeni bekwame
keurmeester van literair schoon heeft doen ken
nen, volgen wij gaarne in zijn keuze, wanneer
hij een bundel verzameld uit Nederliandsche ge
dichten, die sed'ert vele eeuwen er zijn zelfs
liederen uit de middeleeuwen bij versche
nen zijn.
„In zijn „Inleiding" zegt de heer Acket:
„Indien de leraar gaarne verzen leest in de
klas, en, mag ik wel zeggen, dus ook de leer
lingen dat gaarne doen, dan vindt 'hij hier een
ruime aanvulling van het gewone leesboek.
'n Mens die geleerd heeft, te genieten van
verzen, heeft zo vele stille ogenblikken; van
geluk. We hebben alle behoefte aan ontroering
die ons even brengt uit het gewone droge le
ven. Dit gewone leven is zo kleurloos en glans
loos als het grijsbestoven grasveld op 'n hete
zomerdag, M'aar de poëzie brengt dauw en
regendroppen die 't stof wegvagen en glans en
kleur hergeven aian al wat leeft.
II est, au coeur de l'homme,
De mystérieux frissons.
zingt Charles Fuster in z'n „Vieux Refrain".
De dichter brengt die „frissons" in onze ziel,
als 't leven zelf dit niet doet.
Eén ogenblikje van weemoed, levensblijheid,
berouw, goede voornemens, verbazing, bewon
dering, geestdrift, kan wijding geven aan - 'n
hele dag.
Ik hoop dat dit boekje vele van zulke ogen
blikken zal schenken aan de leerlingen.
Verzen genieten kan niiet iedereen van-na
ture; maar men kan 't leren, al doende. Moge
deze bundel, in die -betekenis, 'n „leerboek"
wezen".
Zou men zich niet kunnen laten leiden, door
een man, die met zooveel liefde en juistheid
over poëzie spreekt?
Deze bundel is dan ook niiet enkel voor leer
lingen en voor de klas, maar voor allen, die
GROOTE HOUTSTRAAT 111-113
TELEFOON 671
HAARLEM
Opvoering van de belangrijkste Amer-
Superfilm: ORPHANS OF THE STORM
Machtig filmwerk naar den wereldberoem-
den roman van A 'd ENNERY, Amerika's
beroemsie regisseur. D. W. GRIFFITH heeft
dit machtig filmwerk verdeeld in twee tijd-
petken. Het eerste tijdperk is getiteld „DE
BLINDE".
„De Weezen van ie Revolutie" is het
kostbaarste en groots.e filmwerk wat door
de Amer-Filmindustrie vervaardigd werd.
In de hoofdrollen de beroemde filmsterren
LILIAN en DOROTHY GISH.
Voor deze film is een speciaal muziek-
arrangement gemaakt dat door het ver
sterkte orchest met zang zal worden uitge
voerd. De zangpartijen worden vervuld door
de bekende concertzangeres CORRY RENT
MEESTER.
Wij raden onze geachte bezoekers vooral
aan hunne plaatsen te bespreken.
Ondanks de enorme kosten gewone entree
prijzen.
de schoonheid van gedichten willen genieten
of willen leeren genieten.
Ik veroorloof mij uit dezen bundel één enkel
gedicht over te schrijven, namelijk ,,'t Ver
iaten Landhuis" van den nog met genoeg ge-'
kenden dichter Geerten Gossaert:
'T VERLATEN LANDHUIS.
De laate najaarszon ging dalen,
En in 't verlaten beuken-woud
Was 't loover in de laatste stralen
Van louter vuur en louter goud;
Maar in de schaduwen der boomen
Hing schemer als een teer beklag
Van 't komend duister om het doornen,
Om het verscheiden van den dag.
Er buigt een pad door donkre dennen
Naar dieper eenzaamheden heen;
En langs de rimpellooze vennen;
Versmoort de tred in sponzig veen;
Tot door de half ontblaerde twijgen,
Langs de bemoste poorterskluis
Men met een trage bocht ziet stijgen
Den oprit naar 't verlaten huis.
De waaksche Spits stuift ons ter zijde
Snuift en herkent en ziet ons -aan;
En volgt ons kwispelend waar we schrijden
Door de begrind-e larixlaan;
En bij de voordeur spitst hij d' ooien
Om in de marrnren hal 't geluid
Van naderende schreên te horen...
M'aar niemand die ons opensluit.
Geen wellekom zal meer gemoeten,
Van jongen lach en jon'gen blos,
Den koenen ruiter die tot groeten
Intoomt zijn steigerende ros;
Er waren 2) enkel doode droomen,
Wiaar eenmaal woonden lach en lied;
De avondwind vaart door de boomen
Maar ach, een echo voert hij niet!
Wijs is, wie zonder wederstreven
Gelaten zijn geluk ontzegt;
Want wat het le-ven heeft gegeven,
Ontneemt het naar zijn -heilig recht
Maar werwaarts ons het Lot te morgen,
Ver in de wereld, dringt en drijft;
Al wat aan Liefde is geborgen
In 's harten schatvertrek, dat blijft!
Geerten Gossaert
(C. Gerretson)
(Expérimenten, C. A. J. van DisÜioeck, Bussum)
woning van den portier.
2) rondwaren.
De uitgever Meulenhoff heeft 'het lezend ]lu-
bl-iek met deze uitgave een grooten dienst be
wezen.
■HENRI BAKEi.S.
L