Ho.
V
■straat 41
ONS
y
t1
ik
mKA
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort
XX
dTOffEEK
Tel. 22179
£ci1ANGERf
De Weezen van de Revolutie
ZONDER KRANT.
MEUBELMAKER
CINEMA PALACE
Vanaf VRIJDAG 12 JANUARI a.s.
FOOLISH WIVES
-
een ring met twee
ta-ireweg 17 Over-
it inhoud; aan het
'eert, een tasch met
kin-derha-ndischoen,
E STAND,
en met Donderdag
W-assink en C. M.
an der Haar en E.
van der Lugt en I.
ge en S. P. Reeser;
e Clercq.
ciaal Ziekenhuis na-
66 j. - A. J. Don-
END A.
muari.
DAAL
EENTE, v.m. 10 uur,
:r.
/e lidmaten.
iMST in gebouw
lormiddags 10 uur,
Maassluis.
RK, voorm. 10 uur,
iath. Zond. 40.
de diaconie.
BOND afd. Bloemen-
van de Bloemendaal-
;ng v.m. 10.30 uur
's Gra-vemhage.
>ORT,
MEENTE, v.m. 10 uur,
Haarlem.
et gebouw aan den
riidda'gs ten 10.15 ure,
[St.
vondls 7.30 uur samen-
'ANGELISATIE in ge-
de bewaarschool, Don-
des avonds 8 uur,
leiding van den heer
1, candidaat.
>or Dames en Heeren
londagslessen
kutomobielen, tevens
as Reparatie-Inrichting
RVERS VAN LUIT
irs, Vergulders
- Gravures
Telefoon 2072
A
den
onge-
Tet voor
lelijker en
o uwe wel-
?nd:
^/berlahnstein)
jistlgen invloed op
Te organen, en dap
t en humeur. Het'
end en zeer aanj
mk. Voor huishou
revolen in heele
1/1
17e JAARGANG
ZATERDAG 13 JANUARI 1923.
BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD
Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2 00 3-
Abonnement:
Voor een hall jaar
1.75
Redacteur: H. G. CANNEGIETER.
Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of
meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en
verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent.
Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief.
Dit nummer bestaat uit twee bladen,
waarbij een Kindercourant.
Laten onze teleurstellingen niet ons
vertrouwen vernietigen in de werkelijke
rechtschapen goedheid, welwillendheid,
menschlievendheid en vriendschap, die
er in de wereld zijn. Zij maken de over
weldigende meerderheid uit.
C. M. D e p e w.
Als agent voor Bloemendaalsch Weekblad
en voor de Vereenigde Drukkerijen Eikelenboom
Timmer te Bloemendaal, treedt op de heer
'1 "V M. KOKKELKOREN, Bloemendaalscheweg 285
Overveen.
BIDDEN.
Bidden is niet enkel knielen;
't Is in 't huis van onbeminden
En in grauw mizerie-zielen
Veel verborgen liefde vinden.
Bidden is de bittre dingen
Met een zacht gezeg vergoeden;
't Is doorheen zijn tranen zingen
En in alles 't schoon vermoeden.
Bidden is langs donkre paden
Lampen van gevoel doen branden.;
Bidden is de schoonste daden
Dragen op zijn eigen handen.
Bidden is in stilte weten
Weelde en weedom van elkander;
Bidden is zichzelf vergeten
Om te peinzen aan een ander.
Alice Nahon.
Door de botsing in het drukkersbedrijf heb
ben hier en daar in den lande sommige slacht
offers enkele dagen zonder krant gezeten. Ge
lijk een staking in den spoorwegdienst of zelfs
een tijdelijke stilstand van de tram voor een
oog-entolik den verwenden mensch tot het be
sef doet komen, welke zegeningen het moderne
verkeer hem schenkt en hem in staat stelt de
voor- eni niadeelen hiervan te overwegen, biedt
een krantlooze dag hem gelegenheid een ver
gelijking te maken tusschen h;et geestelijk ver
keer van vroeger en nu. En deze vergelijking
zal niet onvoorwaardelijk het heden ten goede
komen.
Krantlezen is toch eigenlijk een vreemdsoor
tig vermaak.
Ik heb een vriend gehad, die mij tweemaal
per dag een bezoek kwam brengen. Hij stond
als een zonderling bekend en gelijk blijken zal,
niet ten onrechte.
Des morgens, wanneer ik m'e nog eens heer
lijk omkeerde, hoorde ik hem reeds rammelen
aan de deur. Het dienstmeisje, aan dit geluid
gewend, deed dadelijk open en mijn vriend
stapte onmiddellijk naar boven, en nam plaats
aan de ontbijttafel.
Gewoonlijk had ik haast, want ik moest met
den eersten trein de stad uit. Nauwelijks ge
kleed, greep ik eenj kadetje en een kop thee
en wou met mijn vrouw een gesprek beginnen
over de aangelegenheden van den dag.
en hi, Maar voordat ik het woord had genomen,
ven, zoek de eentonige stem1 van mijn vriend, die
bij, dat hij zbaal begon af te ratelen,
menschen. Toerelooflijke radheid -van tong sprak
rende welken alle Waar had hij 't eigenlijk over?
landen en de kust silitiek't bolsjewisme
lente werd en de reiznzen burgemeester overleden
men er weer brieven, md een brug ingestort
zijn nadeel was beslist enMaar daar was
Zij verkocht dadelijk al eelen inhoud gaan ver
dat pas geweven was, bracooneelstuk, van twee
manieren zooveel geld bij elkdooneelstukken achter
zond het hem, met toestemmirom deze speler die
joor, hem verzoekende het tere in geestdrift over
vriendschap aan te nemen ^re speler zijn rol
-trotsch te zijn: het kon helpen oaen.
caat te betalen of andere gewoneettin-g vergastte
lijke uitgaven te dekken. Maar toehet aantal var-
dat was aan
gevoerd en dreunde hij een lijst op van be
lastingambtenaren die waren verplaatst en van
onderwijzers die een acte hadden behaald.
Terwijl ik mijn laatste slok thee verzwolg
en haastig mijn schoenen aantrok, brabbelde
hij een reeks sporttermen en stak hij rede
voeringen af, die gehouden waren in de Tweede
Kamer, ini de Eerste Kamer, in het parlement
van Haïti en in den gemeenteraad van Slik
kerveer.
Onderweg naar den trein holde hij naast
me mee en ried me dringend! aan dertig boeken
te lezen, die alle eveni belangwekkend waren,
veertien lezingen te volgen, die noodig waren
voor mijn ontwikkeling en een paar dozijn
schouwburgen, cabarets en bioscopen te bezoe
ken. Reeds was de trein in beweging, toen hij,
op de treeplank springend, mij nog met sten
torstem de adressen na-bulderde, waar ik de
beste cacao, de voordeeligste scheerzeep en de
voortreffelijkste ganzenpastei kon koopen.
Tegen den avond, moe van de zakendrukte
thuis gekomen, vond ik hem waarachtig al
weer op zijn plaats, maar nu kwam er geen
eind aan zijn mededeelzaamheid, 't Was bed
tijd, en nog was ik niet van hem af.
Gij begrijpt, lezers, dat mijn vriend aan
ideeënvlucht leed, een voor de omstanders
minstens even erge ziekte als voor den pa
tiënt-
Maar 't zou nog erger worden, toen mijn
vriend begon een paar andere vrienden mee
te brengen, die aan dezelfde kwaal leden. En
't ergste was, dat ze elkaar wilden overtroe
ven in het opdreunen van hun potpourri.
Kunt ge begrijpen, lezer, welk een verade
ming het gaf, toen op een goeden dag het
dienstmeisje een brief bracht, waarin mijn
vriend mij schreef, dat hij en zijn makikers
zich een paar dagen wegens ziekte moesten
verontschuldigen?
We wisten die dagen niet, hoe rustig we 't
hadden. In eens had ik den tijd, mijn vrouw
een boek voor te lezen, dat ons beiden rustig
stemde, omdat het niet, gelijk mijn verwarde
vrienden van den 'hak op den tak sprong,
maar voet bij stuk hield. In eens had ik den
tijd, om in den tuin het eerste ontbotten der
struiken te ontwaren en te letten op het kwin-
keleeren der vogels. In eens had ik tijd, mijn
kinderen op hun leergierige vragen antwoord te
geven en ik ontdekte voor 't eerst, welke
kleur hun oogen hadden.
't Was een heel andere huishouding, een
heel ander leven geworden, nu die veelpraten
de vrienden ons niet langer geheel in beslag
namen.
Maar spoedig bemerkten wij, dat we ze
toch niet konden missen. We waren te veel
gewend aan hun mededeelingen en 't was ons
nu hun stem zweeg, of de wereld gestorven
was. Wij begonnen ons eenzaam te voelen als
op een onbewoond eiland. We wisten van niets
meer en hadden, implaats van ontwikkelde
menschen, evengoed wilden kunnen zijn.
En toen, na korte verpoozing, de vrienden
weer kwamen snateren 's ochtends en 's
avonds, begrepen we, hoe de cultuurmensch in
een moderne samenleving niet kan buiten zijn
krant.
C.
ONTVANGEN BOEKEN.
Dln en Aroe, naar het land van beschaving,
door Marie van Zeggelen.
Uitgave van Scheltema en Holkema's Boek
handel te Amsterdam.
In dit boek beschrijft Marie van Zeggelen
de lotgevallen van twee'Boegineesche jongetjes,
een prinsje uit Soppe en diens trouwe volge
ling, Din, die onder geleide van een ambte
naar naar „het land van beschaving", Java,
gaan.
We lezen, hoe de jeugdige nog haast geheel
natuurlijke gemoederen der beide Boegineesche
kinderen reageeren op den aanblik van al het
moois, dat een hoogere beschaving biedt en
zijn geheel door het verhaal geboeid, wanneer
de trouwe kleine Din door het verrichten van
tol
löf
M
R.ZN,
BIJ DE VERSIERING VAN HET HUIS
NEEMT DE STOFFEERING EEN
ZEER BELANGRIJKE PLAATS IN.
ONZE ERVARING IN PRACTISCHE
SIERKUNST STELT ONS IN STAAT
ADVIEZEN TE GEVEN DIE GOEDE
RESULTATEN WAARBORGEN
OVERVEEN TELEFOON 956
een heldendaad en uit vrees voor wraak zoek
raakt.
Zwervende komt de kleine Din ten slotte
in Buitenzorg aan, waar de beide reisgenoot-
jes elkander weer terugvinden. i
Om het avontuurlijke is dit boek zeer boeiend,
voor meer ontwikkelde kinderen en om het
artistieke voor volwassenen. Bovendien is hef
zeer leerzaam. 1
Van het begin tot het einde is Mevrouw van
Zeggelen erin geslaagd in dit ruim 200 blad
zijde dikke boek ons door de oogen der Boe
gineesche jongetjes te laten zien, hetgeen geen
geringe prestatie is.
Ik wil den lezer met Din en Aroe een
bioscoopvoorstelling, bijwonen laten:
„Bij mij blijven, jongens", zeide de controleur
en hij liet Aroe en- Din vlak voor zich uit gaan,
tusschen het menschenvolk in. Het was als in
een droom, dacht Din. Zij schoven voort, zij;
wachtten lang onder de tent en eindelijk toen
oom Pim terug kwam met de kaartjes gingen
allen naar binnen. Het leek Din hier niet zoo
vreemd, als in het hotel; deze groote leege
ruimte had wel iets van de „Alabola", het
groote familievertrek van een Boegineesch
huis, dat ook in halve duisternis gehuld was,'
zoodra het naar den avond nijgt en waar de
hooge palen tot het dak opgaan, evenals hier
de enkele pilaren. Evenwel banken en stoelen
waren daar niet, zooals in deze zaal. Din be
dacht dit alles, terwijl hij mede doorschoof
achter Aroe en Machteld en Rut. Nu gingen
allen zitten. Vóór hen1 was een groot wit doek,
maar nauwelijks had hij het ontdekt, of een
diepe duisternis viel over de zaal. Het werd
pikdonker. Din voelde de trillende hand van
Aroe op zijn arm. „Waarom, zeg Din?"
Maar Din kon er geen antwoord op geven.
Aroe was weer bang, heel bang en hij moest
daarom flink blijven, maar hij begreep niet
waarom deze diepe donkere nacht? Daar was
plotseling het licht, het -schitterend licht op
het witte doek, letters, die hij niet ontcijferen
kon, toen een monsterachtig groot lachend ge
zicht j verschrikkelijkAïloe kneep zijn
arm; het gezicht was niet leelijk, een lachende
mannenkop, maar zoo groot, zoo ontzettend
groot! Nu sprongen er weer letters te voor
schijn in plaats van het groote gezicht en daar
na daarna begon een wonderlijk spel, een
wonderlijke wereld, het leefde daar opeens van
menschen, huizen, boomen vóór hen. Zij zaten
stil en toch was 't of zij zelf voort getrokken
werden zooals van morgen in het wonderding,
dat auto heete en hoe vlug ging alles, het
trilde, het bewoog, de menschen liepen hard,
de blaren der boomen wuifden in den wind, de
paarden draafden. Zagen zij in een groot lucht
gat en was daar de wereld in? En hoe kwain
het dat zij dit alles zagen? Maakten de menschen
het zoo? of kwam het van zelf? Din poogde
om zich heen te zien. Het was alles donker.
Over de menschen die om hem waren viel een
GROOTE HOUTSTRAAT 111-113 HAARLEM
TELEFOON 671
De Groote Amerikaansche Super-film
ORPHANS OF THE STORM
Tweede deel: DE STORM, 5 acten.
De opnamen, w.o. enorme massa-scènes,
overtreffen alles wat tot heden op cinema
tografisch gebied gepresteerd werd.
Nog nooit werd een film vertoond waar
een spanning in zat als in deze 5 acten.
Duizenden zagen het eerste deel.
Duizenden zullen dus dit tweede deel
komen zien.
Bespreekt dus uw plaatsen!
DE WEEZEN VAN DE REVOLUTIE
is ongetwijfeld de grootste tilm van dit
seizoen.
VERWACHT:
(DWAZE VROUWEN).
vaag schijnsel van licht en nu zag hij plotse
ling achter, boven zijn hoofd, een zwaren
lichtbundel, die uit een rond gaatje geworpen
werd. Dadr, daar dus deden zij het. Daar too-
verde iemand? Hij begreep het niet en Mach
teld, die naast hem zat en zijn aandacht voor
het lantaarnlicht had opgemerkt, probeerde hem
iets uit te leggen, maar het was zijn taal niet,
die zij sprak en om de menschen niet te hin
deren, fluisterde ze. Het was dus met een vaag
begrip van wat er geschiedde, dat Din weer
oplettend, zijn oogen richtte naar het wonder
lijk gebeuren daar voor hem. Spreken kon men
ook niet langer, want een zachte vioolmuziek
begon te spelen en Din verloor zich nu geheel
in de tooverwereld voor zich. Hij zag in de
hooge zaal waar nooit geziene menschen in
sleepende gewaden zich bewogen, een koning
in hermelijnen mantél zat op een troon, vrou
wen bogen, kinderen dansten. In een grooten
tuin spoten fonteinen, pauwen spreidden hun
waaierstaarten, uit reusachtige bloemen spron
gen kinderen te voorschijn en de koning stond
daar weer opeens, maar nu zonder kroon en
mantel, in eenvoudig gewaad, het hoofd ge
bogen, luisterend naar dat, wat de bloemen,
de dieren, de fonteinen hem zeiden. Een jonge
vrouw trad op het pad waar de koning stond,
de tuin veranderde in een woud, een diep
hoog woud en vreemde schepsels, klein als
gedrochtjes huppelden rond, gevleugelde we
zens zweefden over den grond, de jonge vrouw
uit den tuin zat in het gras en sprak met
hen; toen naderde de koning met zijn -dienaren
te paard de gevleugelde vreemde wezens
vluchten en de vrouw ging mede op het
koningspaard ver weg het woud in.
Din werd als uit een droom wakker. Plotse
ling was het licht rondom hem in de zaal. Hij
zag weer alle menschen, ook die met wie hij
gekomen was. Machteld, Rut, -de controleur,
Rut's moeder en vader, oom Pim en hij keek
Aroe naast hem aan. De donkere j-ongensoogen
ontmoetten elkaar.
„M'akesien!" zei Din zacht.
„Makesieni!" zei de prins; toem werd het weer
opeens donker en het spel begon opnieuw.
Din voelde zijn hart bewogen kloppen, wat
zou er nu weer komen? Het was alles zoo won
derlijk gew-eesit. „Een sprookje was het
vorige" fluisterde Machteld, maar dit ging aan
hem voorbij. Nu kwam er beweging in het
luchtgat. Menschen, boomen. huizen, een
zwart ding dat naderkwam, dat lang, heel lang
wefd, een trein
De controleur, zich vooroverbuigend, vertel
de Aroe en Din van de bank achter hen, dat
dit het voertuig was, waarin zij morgen reizeni
zouden, zoo vlug zou het gaan, precies zoo,
en de huizen en boomen vluchtten voorbij,
het was onbegrijpelijk. Als in de auto van dezen-
morgen hadden Aroe en Din eikaars handen
gevat en samen maakten zij alles door, de be
wondering, de verbazing, de angst, de blijheid.
ièc
- -