L
DE MAN VAN STAAL
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bioemendaai,
Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort
Fotografisch Atelier Dlf
HF" Gr- Houtstraat 169
3^2!
HET KANAAL.
Familie-enBruidsportretten
MLLj Billijke conditiën
Raadsoverzicht.
CINEMA PALACE
Van Vrijdag 26 t/m Maandag 29 Januari
Van Dinsdag 30 Jan. t/m Donderdag
1 Febr.
RECHT OP LIEFDE
DWAZE VROUWEN
17e JAARGANG
ZATERDAG 27 JANUARI 1923-
No. 4.
EKBLiD
Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bioemendaai. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2
Abonnement:
Voor een half jaar f 1.75
Redacteur: H. G. CANNEGIETER.
00 3-
Advertentlën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of
meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en
verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent.
Tusscben den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Ontwikkeling is wat gij overhoudt,
wanneer gij alles vergeten zijt wat gij
ooit geweten hebt.
Dr. Percy Buck.
BELICHT AAN ONZE ABONNE S.
In aansluiting met het bericht in ons
vorig nummer, kunnen wij thans defini
tief mededeelen dat het ons gelukt is den
heer en Mevrouw HolmanWish voor
een avond te engageeren, namelijk op
den door ons reeds genoemden datum
van 1 Febr. a.s. in Hotel Rusthoek al
hier.
We hopen dat deze avond met een
druk bezoek zal worden vereerd, daar
we overtuigd zijn dat niemand spijt zal
hebben van zijn bezoek.
Entrée voor abonne's f 1.familie-
kaarten f 0.75 voor ieder volgend per
soon, voor niet abonne's f 1.50.
Kaarten voorverkoop aan 't bureau
van ons blad en bij Hotel „Rusthoek
DE UITGEVERS.
In een voor besloten gezelschap gehouden
toespraak hoorde ik dezer dagen een vergelij
king gebruiken» die, hoewel oud op zichzelf, in
verband met de omstandigheden van het
oogewbl'ik nieuwe toepassing vond.
De spreker herinnerde aan het bekenide ge
zegde: „de wal keert het schip", en zei, dat
wij im dezen tijd ons op zulk een schip bevin
den. Niet langer bevaren wij het ruime sop,
waarop de schipper naar eigen verkiezing kan
koersen, onze vaart gaat door een kanaal, dat
aan weerszijden door kaden Is ingedijkt. Niet
wij sturen ons schip, maar de wal wijst ons,
hoe en waarheen wij mogen gaan. En in dezen
lijdelfjken toestand is het eeniige, wat ons lust
im het varen kan doen houden, het vooruit
zicht, dat, hoe onafzienbaar lang het kanaal
moge schijnen, dit toch tenslotte ergens moet
uitloopen op de open zee.
Mem begrijpt de vergelijking. De wal, die
het schip keert, dat zijn de omstandigheden,
die niet te veranderen zijn. Onverzettelijk als
muren staan zij aan weerszijden; we kunnen
er tegen op botsen, zij zullen niet wijkien; we
kunnen trachten ze te omzeilen, maar nergens
vinden we een bres.
Toen de natuurwetenschap haar hoogste
triomfen vierde en haar toe.pa!ssing in de indus
trie onbegrensde mogelijkheden beloofde,
vond men de spreuk uit: Ieder is de smid van
zijn eigen fortum. Doch hoe kort heeft de
waan geduurd, alsof de mensch heerscher zou
zijn over zijn lot!
Goethe wist het reeds, toen hij in zijn Faust
zeide: Men meent te schuiven^ maar men wordt
geschoven. Over den aard van het lot, dat
den hulpeloozen mensch drijft naar een onbe
kend doel, moge men het oneens wezen, alge
meen ervaart men toch wel, dat wij slechts
zeer zelden de schipper blijken, die zijn levens
bootje naar eigen believen het ruime sop doet
doorkoersen. Aan weerskanten is onze baan
afgebakend door machten, waartegen alle ver
zet te vergeefs is.
Wel dunkt deze begrensdheid ons den éénem
tijd volstrekter en hierdoor benauwender dan
den anderen tijd. Er zijn perioden, waarin het
is, alsof op personen en volkeren de driu-k van
het noodlot zoo sterk is, dat men eigen ini
tiatief tenslotte maar opgeeft. Men doet als de
schipper, die in het eindeloos lange, rechte
kanaal gekomen» het roer vastzet en, daar hij
het stuur toch niet behoeft te gebruiken, gaat
zitten soezen, in afwachting totdat het een
CM
r^-
co
H
"3
h-
4*
ro
tonige vaarwater doorvaren zal zijn en een
nieuw verschiet opduikt, waarin hij zijn stuur
manskunst beter tot zijn recht kan laten ko
men.
Wie stuurt er tegenwoordig nog? Wie be
stuurt, met een vast vaarptan voor oogen, het
schip van staat? Wie bestuurt zijn onderne-
ning? Wie bestuurt zijn leveni?
Men heeft het beproefd, maar het ging niet.
Men liep vast, zoodra men maar even afweek
van den eenigen koers, die de wal aan weers
zijden bepaalde. De wal, dat is de stuurman
van onzen lijdelijken tijd'. De wal, genaamd
„tijdsomstandigheden/". Deze wal stuurt het
schip.
In afwachting varen we voort, van den éénen
dag in den anderen, en we zijn al blij, zoo
de smalle geul, ons gewezen, geen ongelukken
veroorzaakt We zijn al blij, zoo we, zonder
rechts of links vast te raken, weer een eindje
verder gekomen zijn.
Wanneer het initiatief is verlamd, heeft het
leven een goed deel van zijn bekoring verloren.
Et is niet veel aam, zoo men zich moet laten
drijven zonder eigen keus over de koers. De
schipper, die stuur en roer vastgezet heeft, .dut
in.
Hoelang zal deze eerlooze vaart nog duren?
Er zal toch we) een/s een eind komen aan het
kanaal? Welk een verademing, wanneer een
maal de dag aanbreekt, waarop wij de oevers
zich zien verwijden.; wanneer wij de zilte
lucht speuren van de zee, die ruimte biedt
om te koersen in welke richting wij' willen;
wanneer wij de stuurmanskunst kunnen ont
plooien, die hart geeft aan onzen arbeid.
Heerlijk voorrecht, weer richting te kunnen
geven aan ons l'even; richting aan onze politiek;
richting aan ons maatschappelijk streven1. Heer
lijk voorrecht, na het kanaal achter ons te
hebben gelaten, weer zee te kunnen kiezen!
Maa'r wat zijn dan tenslotte toch die wallen,
die ons in den weg staan? Wat is de aard van
die machten, die ons .keeren, die ons drijven
binnen de enige grenzen der eenige mogelijk
heid? Hoe zijn die „tijdsomstandigheden" te-
zamengesteld?
Het lijkt alles zoo geheimzinnig; het doet den
ken aan dat Noodlot der Ouden, dat goden en
menschen voortstuwde, zonder dat de slacht
offers van dien nukkiggen1 Wil zich bewust
konden worden, wat hen toch eigenlijk dreef.
Moeilijk is het, zich een inzicht eigenl te
maken omtrent de gesteldheid der wallen, die
ons schip keeren. Toch is het misschien niet
onmogelijk. De geschiedschrijver, die na een
eeuw ons tijdperk beschouwen zal, weet het
allicht. Hij zal wijzen op factoren, die wij nog
slechts in onze helderste ©ogenblikken vermoe
den, en! zijn tijdgenooten zal duidelijk worden,
wat ons onoplosbaar blijft.
Maar, hoe het moge Ioopen, één ding is zeker;
hij zall kunnen getuigen, dat ook nu weer
evenmin ais ooit vroeger de op open zee aan
gewezen menschhei'd in het kanaal is blijven
steken.
Was het om 1923 goed in te zetten dat alle
Raadsleden aanwezig waren, de agenda vlug,
dat wil zeggen zakelijk werd afgehandeld en
de punten welke aanleiding konden geven tot
eenig twistgesprek netjes van de agenda waren
verwijderd?
Wij weten het niet, dóch laat ons hopen dat
het zoo is. Er is in het jaar 1922 heel wat
gepraat in onze Raadszittingen, er is wel eens
wat veel gepraat over niet-belangrijke onder
werpen en gelukkig slechts 'n paar maal te
weinig gepraat over belangrijke onderwerpen-
Men doet beter een punt van de agenda, zoo
dit althans mogelijk is, af te voeren en het nog
eens goed te bestudeeren, d'an er eindelooze
beschouwingen over te houden welke heel
vaak vruchteloos blijven.
Dat alles is echter voorbij.
Men heeft een stap gezet in de goede rich-
BIJ DE VERSIERING VAN HET HUIS
NEEMT DE STOFFEERING EEN
ZEER BELANGRIJKE PLAATS IN.
ONZE ERVARING IN PRACTISCHE
SIERKUNST STELT ONS IN STAAT
ADVIEZEN TE GEVEN DIE GOEDE
RESULTATEN WAARBORGEN :-:
OVERVEEN TELEFOON 956
ting, de tweede stap volgt dan meestal ook
wel en ongemerkt gaat men den goeden kant
uit
Met het afvoeren van de punten 9 en 10,
n.l.: „Concentratie van de politieposten Bioe
mendaai en Overveen en verbouw perceel
Bloemendaalscheweg no. 229 tot centraal
punt" en „Woningbouw voor Provinciale amb
tenaren" welke punten men, geen van beide
onder de knie had, deed men zeer verstandig.
Zoolang immers de tannexatiekwestie niet
achter den rug is kan men moeilijk over een
centraal punt spreken.
En wat punt 10 betreft dient men toch eerst,
wel terdege te onderzoeken of men de touw
tjes niet al te strak aanhaalt door eenvoudig
met de provinciale ambtenaren geen rekening te'
houden en hun in den vervolge den gemeente
lijken steun inzake de woning voorziening te
onthouden.
De Haarlemsche pers heeft het gevoelen van
den Raad d.w.z. van het Dag. Bestuur,
de Raad moest er zijn meening nog over uit
spreken reeds openbaar gemaakt, zoodat wij
ons niet aan onbescheidenheid bezondigen,
door het ook in ons blad op te nemen, of
schoon het, na eerst bij de stukken ter inzage
te hebben gelegen, naar den geheimen trom-f
mei is overgebracht.
Het luidt aldus:
In het naschrift op het gevoelen van den
Raad omtrent wijziging der gemeentegrenzen
is reeds gewezen op het groote aantal Pro
vinciale ambten/aren, dat hier gehuisvest is
en hier huisvesting zoekt.
Als in deze gemeente nog sprake is van een
woningtekort, dan vindt dat alleen zijn oor
zaak in het hier gevestigd zijn van groote
Provinciale ondernemingen» n.l. het Provin
ciaal Ziekenhuis, het Provinciaal Electriciteits-
bdrijf en het Provinciaal Waterleidingsbe
drijf.
Het is zeer begrijpelijk, dat door deze zich
steeds uitbreidende ondernemingen (het Provin
ciaal Waterleidingsbedrijf is een instelling, die
nog slechts eenige jaren bestaat) de kosten
voor woningbouw in buitengewone mate op
deze Gemeente gaan drukken.
Burgemeester en Wethouders zouden daar
om gaarne zien, dat uitgemaakt werd of al
dan niet op de gemeente Bioemendaai de ver
plichting rust te zorgen voor de huisvesting
van Provinciale ambtenaren.
De belangen van Bioemendaai worden niet
in het minst gediend door de aanwezigheid
van bedoelde Provinciale instellingen binnen
hare grenzen en de zorg voor de huisvesting
van het personeel dier inrichtingen behoort
naar hunne meening dan ook in de eerste plaats
te worden gelegd op de schouders van de
Provincie. Het wil Burgemeester en Wethou
ders voorkomen, dat deze ambtenaren even
goed in de omliggende gemeenten gehuisvest
kunnen zijn (Het Provinciaal Ziekenhuis is on-
GROOTE HOUTSTRAAT 111-113 HAARLEM
TELEFOON 671
De nieuwste ALBERTINI-F1LM
Sensationeele avonturenroman in 6acten.
In den hoofdrol het italiaansche kracht-
mensch LUCIANO ALBERTINI.
Sensationeel, spannend en amusant.
Groot cinematografisch kunstwerk in 6
acten. Bewerkt naar het gelijknamige too-
neelstuk van PIERRE FRODAIRE en
CLAUDE FARRERE.
Vervaardigd in de Paramount-filmfabrieken.
In de hoofdrollen de beroemde Ameri-
kaansche filmartisten MAE MURRAY en
DAVID POWELL.
Verwacht Vrijdag a.s.
(FOOLISH WIVES).
geveer op de grens van Bioemendaai en Vel-
sen gelegen). Mocht het noodig zijn, dat ook
de Gemeenten in deze Provincie helpen voor
zien in de behoefte aan woningen voor die
menschen en hunne gezinnen het personeel
van de Provincie Noordholland, dan dient
die hulp o.i. van verschillende kanten te komen
en niet alleen van Bioemendaai.
Indien de Raad het gevoelen van Burgemees
ter en Wethouders deelt, dan zal de Woning
bouwverordening in dien zin wijziging behoe
ven.
Artikel 5 der Woningbouwverordening ware
dan te lezen aldus:
De met steun van Rijk en Gemeente gebouw
de woningen mogen, behoudens goedkeuring
van Burgemeester en Wethouders, alleen ver
huurd worden aan personen, die uit hoofde van
hunne werkzaamheden in deze gemeente hun
woonplaats behooren te hebben.
Het personeel van de in deze gemeente ge
vestigde Provinciale ondernemingen worden
voor de toepassing dezer verordening geacht
niet speciaal in Bioemendaai woonplaats te
moeten hebben.
Uit het bovenstaande blijkt dat het geen
pretje is in tijden van bezuiniging werkman
of ambtenaar te zijn in dienst der Provincie,
daar men steeds de kans loopt uit de gemeen
schap te worden gestooten. Het begint bij de
wbningen, doch waar is het einde? Het ware
misschien het verstandigst kolonies te stichten,
alleen ten dienste van die uigestootenen, met
steun van de provncie.
Nu wij toch zoo aan het keuvelen zijn over
woningbouw kunnen wij hier nog aan toevoe
gen dat, hoewel punt 10 van de agenda was
afgevoerd, de woningbouw toch nog even ter
sprake is gekomen. Dit geschiedde in verband
met de Raadszitting van 22 Juni 1922 welke
ook door den Burgemeester gepresideerd
werd.
Omtrent deze vergadering lezen wij in het
officieel verslag:
„B. en W. refereeren zich aan het advies
ten aanzien van de terreinen bij 't Huis te
Bioemendaai" door hen in overeenstemming
met de Grondcommissie aan den Raad uitge
bracht, om deze gronden voor middenstands-
woningbouw te bestemmen en geven in over
weging aan de vereeniging „Bloemendaal-
Noord" te berichten, dat de Gemeente voor
arbeiderswoningbouw voorloopig slechts ter
rein op Rolland beschikbaar heeft, daar Ged.
Staten hunne goedkeuring nog niet gehecht
hebben aan het besluit tot aankoop van grond
langs den Zeeweg".
Verder:
De heer de Waal Malefijt: De gemeente
heeft grond beschikbaar op Rolland
De heer Laan:De gemeente kan nu
alleen grond beschikbaar stellen op Rolland.
Tot zoover de zitting van 22 Juni.
