mmw
MaehtigeVrouwenoogen
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort
iANANEN 6 cent
LOF 6 cent
id Hioricii
Fotografisch Atelier Bïf
flF" Gr. Boutstraat 169
IBEHAN6EM!
MEUBELMAKER
P. van der Stad - Poelier
DRTE KLEVERLAAN 40
voort!
LEN EN PINCENEZ DER
RICAN OPTICAL Go.
tN LEUVEN
26-28 en 28a Haarlem
Telefoon 2311
itste eischen des tijds
ijscourant
Eikaar Ontgroeien
FOTO'S VOOR ELKE 1 jIUU
tlLLt GELEGENHEID
Plaatselijk Nieuws.
CINEMA PALACE
Terugbetaald
De Geslachtsziektenfilm
K A G E N D A.
ag 4 M'aart 1923.
3EMENDAAL
DE GEMEENTE, v.m. 10 uur,
Soede te IJmuiden.
AMENKOMST in gebouw
des voormiddags 10 uur,
F. G. Dankbaar.
DE KERK, voorm. 10 uur,
issaard.
dezelfde.
44. Extra collecte voor de
'ANTENBOND afd. Bioemen-
gebouw van de Bloemendaal-
/e reent ging v.m. 10.30 uur
Wijngaarden van Amsterdam.
BARE SCHOOL v.m. 10 uur
Koopman te Bloemendaal.
ANTPOORT.
GEMEENTE, voorm. 10 uur,
van den Bergh van Eysinga,
i b) Doopsbediening. Collecte
E in het gebouw aan den
i. 10 uur Ds. Tertinden; Amsfcer-
r Ds. O. Norel te Heemstede.
(DE EVANGELISATIE in ge
il", t.o. de bewaarschool, Don-
aart a. s., des avonds 8 uur
onder leiding van den heer
h, theol. candidaat.
HAARLEM.
3. VERBOND in gebouw „de
paarne 94, v.m. 10.30 uur
Sohermerhorn, te Nieuwe
ierwerp: Een mooi woord van
ISEERD" is haast geruimd
rradig
ELE ANDIJVIE
f 0.45 i/i L. f 0.60
n lekker als versch)
f 0.45 i/i L. f 0.60
IN bereid met suiker en
per i/i f0.40 per 3/r f0.30
flesschen
ÏSIEBOONEN
I ponds blik f0.30
SAPPELEN vanaf 2 cent
anaf 6 cent per pond
:ent per pond
IN 6 cent per stuk
elen dalen nog steeds
RU1MIGE. BKAVO'S
- (70 K.G.)
lLITEIT
BARTELJORISSTRAAT 21
17e JAARGANG
ZATERDAG 10 MAART 1923.
BLOEM
Cl WEEKBLAD
Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2 00 3.
Abonnement:
Voor een half jaar 1.75
Redacteur: H. G. CANNEG1ETER.
Advertentlën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of
meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en
verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent.
Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief.
Dit nummer bestaat uit twee bladen,
waarbij een Kindercourant.
Een vroolijk kleed bedekt meermalen
diepe wonden.
Sien'kiewcz.
sffiscsP,SJ$2
SCHEMERAVOND.
Nog hoorbaar, heel heel ver is de avondtrein.
Blauw naast groen korenveld een boer aan
't werk.
Hei. Boven boscli de toren van een kerk.
Rust, overal; "t diepst op de spoorweglijn.
't Is of de vijf telegraafdraden zijn
Een notenbalkde sleutel ginds die berk;
De noten zwaluwen, zwart op 't roode zwerk;
De vlaggetjes hun staarten, lang en fijn.
En Mendeis ohnsche melodiën zingen
Op 't beukenpodium de gietelingen;
De nachtegaal vangt zijn nocturnes aan:
Dat hij bij 't hoogtepunt van zijn gezangen
Goed uit zal halen, komt herinn'rend hangen,
Als scheef point-d'orgue, 't boogje van de maan.
J. A. d r Mouw.
In zijn roman '„Zielenschemering" beschrijft
Louis Couperus op treffende wijze, hoe een
gezin dat een hechte eenheid vormt, door de
ontbindende macht van liet leven uit elkander
gedreven wordt, naarmate de kanderen, tot
volwassenheid rijpend, elkaar en hun ouders
ontgroeien.
„Langzamerhand langzamerhand was
het gaan gebeuren onherroepelijk het lang
zaam zich scheiden en vervloeien weg uit el
kaar de banden ontknoopt tot ze allen los
waren
„Langzamerhand langzamerhand met
ieder jaar, dat grooter en ouder de broers en
de zusters werden, dat zij groeiden van kin
deren tot menschen, menschen die zelve dan
trokken den cirkel om zich heen, hun eigen
cirkel van huwelijk, hun eigen kring van kin
deren, zij zelve middelpunt nu, als eens waren
geweest vader en moeder in hun cirkel van
huisgezin, in hun kinderen en zelfs kleinkin
derenkring"
„Langzamerhand langzamerhand met
ieder jaar was het gaan gebeuren als on
merkbaar eigenlijk dat alle de broers en
zusters, die jaren waren geweest één huisge
zin, zelve kring en cirkel om zich hadden ge
trokken, van huisgezin of van zichzelve alleen,
en hadden de kringen die eerste jaren nog wel
eens bewogen door elkaar heetil langzamer
hand langzamerhand waren zij verder en
verder geschoven uiteen, en juist nu de som
bere schemeringen naderden, wekien zij al ver
der en verder weg
Het is, als alle algemeent-menschelijke le
venservaringen, een vast onderwerp in de ro
man-literatuur. De Zweedsche schrijver Gustaf
af Geyerstam behandelt het in Erik Grane, waar
een vader en een zoon, die toch veel van el
kaar houden, gevoelen, hoe ze steeds verder
elkander ontgroeien. Erik, de zoon, voelt het
als een soort zonde, maar wijt het innige leed
van zijn hart toch ook aan den tijd.
„Het is", verzucht hij, „een vreemde tijd,
waarin wij leven, als de kinderen), zonder te
weten waarom, door onbekenidie machten, door
hun geweten, ;hun .geloof, hun overtuiging,
hunne gedachten en hun wil kunnen worden
gedwongen tot een leven, dat een scheiding
teweeg brengt tussclieri hen en alles wat hun
te voren dierbaar was.
„Hij had gevoeld, hoe hij langzaam maar ze
ker bij eiken stap die hem volgens zijn mee
ning vooruit bracht, zich tevens steeds meer
van z'n ouders (verwijderde. En een vreemd,
angstig gevoel van beklemming, beving, hem,
want hij wist, dat hij hun nooit meer nader
zou komen. Nooit, nooit!"
Het is de hier geschilderde vervreemding
die als een druk op veler leven blijft hangen.
De beklemming van dit leed vindt haar oor
CM
*<T
CO
H
~Q3
-M
ro
zaak in de ervaring, dat het niet een toevallige
ramp is, den één overvalt maar waarvoor
de ander gespaard blijft, maar dat het als
algemeen mensclislijk noodlot iedereen treft.
Aan dit leed is geen ontkomen; men ziet het
nadersluipen en weet, dat men zijn slachtoffer
zal worden.
Waarom is zoo iets natuurlijks als het el
kaar ontgroeien van ouders en kinderen eigen
lijk een leed? Dit uiteengaan is toch een voor
de hand liggende zaak; de menschen kunnen
toch niet altijd tezamen blijven! Welke woning
zou tenslotte groot genoeg zijn om ruimte te
bieden niet alleen, aan de volwassen kinderen,
die elk hun bedrijf met zich zouden brengen,
maar eveneenis aan hun echtgenooten, hun kin
deren, hun kleinkinderen straks!
Dit ontgroeien is even natuurlijk, even nood
zakelijk als de dood. Het eene geslacht moet
plaats makeni voor liet andere, wijl de aarde
haar grenzen heeft. Zoo er geen dood stond
tegenover den aanwas der voortplanting, het
leven op onze planeet zou spoedig onmogelijk
zijn.
Ook de menschziel heeft haar grenzen. We
kunnen slecht eeni .klein aantal genooten in
onze zorgen, gevoelens en belangen betrekken.
Waar iets nieuws komt, moet liet oude wijken.
Doch hetgeen in de dierenwereld, waar'de'
ouders hun jongen reeds spoedig niet eens
meer kennen, zonder leed geschiedt, gaat on
der de menschen met smart gepaard. De mensch
heeft een gevoelig hart, ent „een gevoelig hart
is een ellendig ding", heeft Goethe gezegd.
Is er dan niets tegen dit leed van het ont
groeien te doen? Behoort dit tot de ziekten,
waartegen geen kruid is gewassen; tot die
noodwendigheden, die wij dienen te aanvaar
den met de stoï'cijnsche berusting, waarmee
dappere menschen het onvermijdelijke tegemoet
treden?
Ik zou deze laatste vraag niet zortder meer
bevestigend willen beantwoorden. De tragiek
van het leven, dat scheiden is en weer schei
den, kunnen wij weliswaar niet geheel en al
ontkomen, maar wij kunnen haar dragelijk ma
ken.
De pijn van het uit elkaar groeien van ou
ders en kinderen, van broeders en zusters,
van schoolkameraden ontstaat door een gebrek
aan elasticiteit in oneen geest. Wij meenen
voortdurend dezelfde te blijven en willen, dat
ook onze genooten zich zelf gelijk blijven.
Maar de menscbelijke persoonlijkheid is een
ding in ontwikkeling, een immer groeiend, im
mer zich wijzigend, immer in beweging zijnd,
zich uiteettiend en zich verrijkend stuk leven.
En niet van elke persoonlijkheid gaat de groei
in dezelfde richting.
Het eenig geneesmiddel tegen de pijn der
vervreemding is de liefde, die dit groeiproces
erkent en aanvaardt; die niet, eng en bekrom
pen, stilstand vergt en versteereing van die
haar dierbaar zijn, maar die zloh, ruim en vrij
gevig, verheugt in den rijkdom der zich vor
mende ziel. Kan zij haar gelieven niet altijd
volgen op de verre vluchten, waarvoor haar
de vleugels te mat zijn geworden, zij ver
trouwt het doel en de richting.
Deze liefde kweekt wederliefde; ouders, d'ie
aldus hunne kinderen nabijblijven, oogsten het
begrijpen van huil kroost, dat hun hun eigen
gedachten en opvattingen gunt, wetende, dat
eerbied voor het verleden en eerbied voor de
toekomst tegen elkaar opwegen. Bij zulk een
verhouding ontgroeSt men elkaar niet in het
beste deel, de liefde, die blijft. C.
BLOEMENDAAL,
DE WONINGHUURREGELING BIJ DE GE
MEENTE BLOEMENDAAL.
lm ons vorig naummer g»ven we reeds een
beschouwing over de onbillijkheid van het ge
nomen Raadsbesluit, naar aanleiding van het
voorstel „van Kessel".
Het voorstel had o.i. alvorens er in den Raad
over werd gestemd, eerst naar de commissie
BIJ DE VERSIERING VAN HET HUIS
NEEMT DE STOFFEERING EEN
ZEER BELANGRIJKE PLAATS IN.
ONZE ERVARING IN PRACTISCHE
SIERKUNST STELT ONS IN STAAT
ADVIEZEN TE GEVEN DIE GOEDE
RESULTATEN WAARBORGEN
OVERVEEN TELEFOON 956
van overleg om advies moeten worden verwe
zen, van waar de geheele huurregeling pas
klaar gekomen was.
Geen wonder dat B. en W. die de geheele
regeling in genoemde commissie mede tot stand
hebben gebracht tegen het voorstel „Van Kes
sel" waren!
Naar aanleiding van door ons genomen in
formaties is gebleken, dat ambtenaren die een
woning met Rijkspremie deden bouwen, door
het voorstel „Van Kessel" een belangrijk hoo-
ger percentage dan 12% van -hun salaris moeten
gaan verwonen en wel in verband hiermede
dat de schattingscommissie de .huurwaarden
dier woningen vril laag taxeert.
Zoo is het b.v. een feit, dat dezelfde soort
woninig, welke door die commissie op f 550.
werd getaxeerd voor den tijd van drie jaren
werd verhuurd voor f 725.per jaar.
In de bouwkosten voor dit soort woningen,
draagt de gemeente niets bij, doch alleen het
Rijk verstrekt een premie. Anders is 'dit gesteld
met de woningbouwvereenigingen zooals „Bosch
en Duin", waar de gemeente al reeds f 1675.
aan bijdraagt, terwijl het Rijk f 5000.bij legt,
en de ambtenaren die een zoodanige woning
hebben betrokken niet meer behoeven te ver
wonen dan 12% van hun salaris.
De ambtenaren daarentegen die een woning
met premie deden bouwen zijn er niet zoo
gunstig aan toe; nemen we het in ons vorig
nummer aangehaalde geval;
Bouwkosten inclusief grond f 10200.
Trekken we- hier de premie af dan kost zoo'n
woning den ambtenaar f 8200.Hij betaalt
6% aan hypotheek en zorgt voor assurantie,
grondlasten en onderhoud, zoodat hij respec
tievelijk f 492 f 10 I 20 +f 35 f 547 ver
woont; dit met een salaris van f3600.wordt
ruim 15.1% van zijn salaris. Indien nu de wo
ning op een huurwaarde van f550.wordt
geschat, dan zou hij volgens de eerst aangeno
men huurregeling tegemoet worden gekomen
voor datgene wat hij meer dan 12% verwoont.
Door liet voorstel „Van Kessel" echter, moet
men die f550.nu nog eens gaam ver
minderen met de premie, wat o.i. beteekent f 550
(6% van f2000 f430dit bedrag is be
neden de 12% van het inkomen en dus blijft
de betrokken ambtenaar zonder toeslag en ver
woont f 15.1 van zijn salaris, terwijl andere
ambtenaren die een gemeentewoning konden-
betrekken. slechts 9 en 10'/u% verwonen. Een
ander ambtenaar, die eveneens een woning deed
bouwen waarop hem een premie werd gegeven
komt er evenzoo voor te staan. We willen
echter voorloopig aannemen, dat de Raad de
fout zal inzien en de betrokken ambtenaren
in liet onderhavige geval alsnog te gemoet zal
worden gekomen. E.
GROOTE HOUTSTRAAT 111-113 HAARLEM
TELEFOON 671
Vanaf Zaterdag 10 Maart
Twee buitengewone hoofdnummers
Een filmspel van liefde en haat in 5 acten.
Een dol komisch toch tevens geweldig
sensationeel cow-boy verhaal.
Zondag 11 Maart, 's middags 12 uur
Verklaring door Dr. W. J. KAT, arts te
Amsterdam.
□□□□□□□□□□□□aDaaaDDaaaaDDaDaag
S Kleine Houtstraat 136, HAARLEM, Tel. 188 S
S io*7n m
Hazen
Faisanten
Patrijzen
Eendvogels
Talingen
Watersnippen
Reevleesch
Opgericht 1870
Poulardes
Kapoenen
Braadkippen
Soepkippen
Gemeste
Eendvogels
Duinkonijnen
HONGARIJE—BLOEMENDAAL. In antwoord
op onzen oproep van 11 Februari 1.1. boden zich
11 gezinnen aan om een der eerstdaags weder
om verwachte kinderen uit Hongarije gedurende
drie maanden te herbergen, n.l. 3 gezinnen te
Bloemendaal', 2 gezinnen te Overveen, en 6
gezinnen nabij het Provinciaal Ziekenhuis en
in het Duinlustpark.
Zoio liee'l gaarne hadden we dit getal grooter
gezien. Er staan in Hongarije Twintigduizend
kinderen op de lijst, alle verkeerende in den
uitersten nood en dringend behoefte hebbend
om wat versterkt te worden!
Dinsdag 13 dézer kan de trein in Holland aan
komen. Het juiste «ogenblik is onmogelijk te
bepalen. We hopen echter ons best te doen om
de a.s. pleegouders tijdig te waarschuwen.
Er zal -dringend behoefte zijn aan wat kleeren
of wat geld. Wie wil ons een weinig helpen?
V. ROOS, Brederodeweg 42.
K. KOOPMAN, N. Stationsweg 18.
Vergadering van den Raad der gemeente
Bloemendaal, te houden op Donderdag 15
Maart 1923 des namiddags 2 uur op liet Raad
huis te Overveen.
AGENDA;
1. Ingekomen stukken.
2. Ontheffing bepalingen der Bouwverorde
ning.
3. Benoeming l'eden en plaatsvervangende
leden stembureaux.
4. Benoeming onderwijzer O.L.-school te
Bloemendaal.
5. a. Wijziging verordening op de Commis
sie tot wering van schoolverzuim;
b. Benoeming leden in de Commissies tot
wering van schoolverzuim.
6. Voorstel tot overname der huistelefoon.
7. Vaststelling 2e. Suppletoire begrooting
dienst 1922.
8. Beschikking over den post „Onvoorziene
Uitgaven" dienst 1922.
9. Machtiging tot liet aangaan eener over
eenkomst inet Haarlem inzake toelating
van leerlingen' op de Middelbare Meisjes
school en de Hoogere Handelsschool.
10. Rioleeringsplan park achter Sparrenheu
vel.
11. Voorstel tot verhooging post 178: „Kos
ten van werkverschaffing".
EdoBloemendaal 01.
Wederom' heeft Bloemendaal Zondag bewezen
met een gerust hart een eventueeie promotie
tot 2e klasser af te kunnen wachten. Want op
eigen terrein het sterke Edo, no. 2 van haar
afdeeling te slaan, is dit jaar nog geen harer
tegenstanders uit de competitie gelukt, terwijl
hierbij nog opgemerkt dient te worden, dat
de overwinning volkomen verdiend was, daar
e'''
