WILD en GEVOGELTE
P. van der STAD. Tel. 188
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout en Vogelenzang
£k
:xl,A.&05KAMR,Zfe
DE MAATSTAF
Fotografisch Atelier RTfHF" Moutstr-169> Tei.3472
HAARLEMSCHE BANKVEREENIGING
Plaatselijk Nieuws.
BEhAIWf
MEUBELMAKER!
ÏÏOffEERDEJm
18e JAARGANG.
ZATERDAG 9 FEBRUARI 1924.
NDAALSCH
EEBLAD
Uitgever: A. EIKELENBOOM, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: Bloemendaalscheweg 42. - Tel. 22324.
Abonnement:
Voor een half jaar 1.75
LOSSE NUMMERS 5 CENT.
Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of
meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en
verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent.
Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief.
Dit nummer bestaat uit twee bladen,
waarbij een Kindercourant.
GODS GLIMLACH.
En eiken avond weer datzefde groote Wonder
't Goud-laaiend zonnesterven,
Dat glorend wolkengloeien,
Alsof de hemel te bloeien
Staat, als een groote bos
Goudsbloemen, die groeien
Langs oude muren;
Zóó gaan de uren
Van zon, die als een God
Ons zijn glimlach gunt, tot
In zijn stervenden brand
Hij vergaat.
En wij knielen
Als Gods glimlach over de aarde gaat.
TONY DE RIDDER.
(Nadruk verboden.)
Kortgeleden lais ik het volgend ver-
haai, Een bejaarde predikant had maar
één levensdoel; zijn mooie oude kerk
te restauxeeren. Toen hij 72 jaar was,
kreeg hij onverwachts een aanzienlijk
legaat te zijner beschikking. Met meer
liefde dan kennis ging hij zijn droom
beeld verwezenlijken, met behulp van
den architect en den metselaar van het
dorp. De kerk werd, zooals ze meen
den, dat ze er in 1460 had uitgezien.
Toen alles klaar was, zond hij een
dankgebed op.
Maar den volgenden morgen stond
in de krant een beschouwing van een
deskundig en kunstzinnig beoordeelaar,
die zijn ergernis uitsprak over het
werk van deze menschen, die van oude
architectuur niet het minste verstand
hadden. Vooral de predikant moest het
ontgelden; de man in de krant noemde
hem een vandaal, omdat hij de; oude
kerk zoo verknoeid had, dat zij als
bouwwerk en gedenkboeken alle Waar
de had verloren.
De predikant trok zich dit openbaar
verwijt zoo aan, dat hij zelfmoord
pleegde
Wie' over dit verhaal nadenkt, zal
het niet uitsluitend deerniswekkend
vinden. Wiant hij beseft, hier te staan
voor één van die ingewikkelde moei
lijkheden, die het leven soms bijna on
dragelijk maken. Dat is het geval bij
alle gebeurtenissen, waarbij men niet
van schuld kan spreken. En zulke ge
beurtenissen zijn er zooveel.
Betreft het een eenvoudige misdaad,
maar welke misdaad is tenslotte
eenvoudig! dan grijpt deze wel aan,
maar zij drukt niet (temeer. Men kan
zijn hart lucht geven, door het slacht
offer te beklagen en den dader te ver
vloeken.
Maar wie is hier het slachtoffer en
wie de dader? Is de krantenschrijver
de schuldige? üij deed slechts zijn
plicht j hij wist van de drijf veer en van
den dominee niet af en had zijn oor
deel uit te spreken over de restauratie.
Het verknoeien van een geschiedkundig
gedenkteeken is vandalisme en het zijn
geen verzachtende omstandigheden
dat men geen verstand heeft van kunst.
Dan moet men er niet mee beginnen.
Is de dominee de schuldige? Voor
zeker heeft hij te goeder trouw gehan
deld; zijn levenslange toewijding, zijn
dagelijksch offer hadden beter dan een
veroordeeling verdiend. Hij was een
eenvoudig dorpsman; hij beschouwde
den timmerman van zijn woonplaats als
voldoende deskundig; waarschijnlijk
heeft hij oude historische boeken en
plaatwerken geraadpleegd en de innig
heid van zijn liefde voor de oude kerk
maakte hem schuchter en hield hem er
van terug, vreemdelingen in te wijden
in zijn vertrouwelijk plan. Bescheiden
van aard, achtte hij zijn levensdoel niet
VERGROOTINGEN *>JV1 V>1 1I-# REPRODUCTIES
BLOEMENDAAL
EFFECTEN EN COUPONS VREEMD GEl.D
B UIT EN E ANDSCH E WISSELS, CBEDIETEN, DEPOSITO S
VERSTREKT CREDIETBRIEVEN OP BINNEN- EN BUITENLAND
DOCUMENTAIRE CREDIETEN
LOKET KLUIZEN
belangrijk genoeg, om er de aandacht
van beroemde kunstenaars voor te vra
gen.
Dit alles had de krantenschrijver
moeten bedenken, aleer hij zijn oordeel
openbaarde. Hij had niet behoeven te
verbloemen, dat de predikant zich te
goeder trouw had vergist, doch er be
staan eerbiedwaardige vergissingen en
die veroordeelt men niet met scherpte.
Het was zijn bitterheid, die den pre
dikant in den dood dreef. Schoot de
predikant te kort, doordat hij onvol
doende studie had gemaakt van de
bouwkunde, de krantenschrijver schoot
te kort, doordat hij onvoldoende studie
had gemaakt van de menischelijke ziel.
Het blijft een moeilijke vraag, of wij
in alle gevallen, waarin wij ons oordeel
moeten geven, wel kunnen oordeelen
naar een zuiveren maatstaf. Inzonder
heid op heit gebied van de kunst is dit
niet steeds mogelijk. Soms kunnen wij
't niet over ons hart krijgen, uitsluitend
ons kunstgevoel te laten spreken of aan
onzen smaak of ons inzicht het laatste
woord te geven. Het beroep van ons
hart op de liefde en toewijding, die
uit -het te beoordeelen voortbrengsel
spreken, verleidt ons tot een noodleu
gen.
Wanneer een zelfingenomen „artiest"
met veel bluf ons wijist op zijn weer-
galooze schepping, valt bet ons ge
makkelijk, het wapen van spot of
ironie ter hand te nemen en onbarm
hartig maken wij dien man af. Doch als
een eenvoudig oud mannetje, dat uit
liefhebberij de feekenstift hanteert,
ons het portret van zijn kleinzoontje
laat zien, dat door hem juist is volein
digd, gelukt het ons niet zijn vergenoeg
den blik te verduisteren door de op
merking, dat de teekendng naar niets
lijkt.
Hoe moeilijk valt het ons, wanneer
wij van een dierbaar familielid of een
getrouwen vereerder, wiens kunstzin
niet evenredig is aan zijn genegenheid,
een geschenk ontvangen:, het smake-
looze voorwerp een plaats te ontzeg
gen in ons met zorg gerangschikt in
terieur, waartegen het vloekt. Relieken
uit het ouderhuis, familiestukken, tro
feeën uit onze jongelingsjaren, over
blijfselen alle uit een lang overleefde
„mode", het is met het beschamend ge
voel van ontrouw in 't hart, dat we ze
bijzetten op een afgeschoten deel van
den rommelzolder, dat tot museum
dient.
Een goede, trouwe ziel zit in tranen
over „(ooh zoo'n mooi boek" en vraagt
verrukt, hoe wij het vinden. Wie is har
teloos genoeg, om haar te ontnuchte
ren met de verklaring, dat haar lieve
lingsboek in onze oogen een afschuwe
lijk prul is?
Het moeilijkst hebben in dezen zij
het, die tot opvoeders en voorlichters
zijn aangewezen. Voortdurend komen
zij te staan tegenover menschen, die
instellingen, leerstukken, inzichten,
kunistvoorbrengselen als heilig vereeren,
welke voor hen de dwaasheid en de
afschuwelijkheid «zelf zijn. Mogen zij,
uit goedigheid, deze menschen in hun
waan laten? Zullen dezen hun niet er
kentelijk zijn, zoo «dé verder gevorder
den hun de oogen openen, hen loeren
vergelijken, keuren en onderscheiden?
Al gaat dit dan voor bet oogenblik ten
koste van lief levensbezit, nieuwe rijk
dommen zullen dit ruimschoots vergoe
den
Hier wijst het hart in ieder afzonder
lijk geval den weg. Eén ding is buiten
kijf, voor alle gevallen: dat heit met
liefde geschapene en met liefde gekoes
terde een liefderijk oordeed toekomt.
Moet dit oordeel een veroordeeling zijn,
dan steile de wehneenende vorm scha
deloos voor den bitteren inhoud. C.
BLOEMENDAAL.
Zanguitvoering Provinciaal Ziekenhuis.
Zaterdaigiavotid heieftt 'die :ta©T P. 'die Nobel rneit
die imie'isieszaiagiktos'sie wit Btaamendaiaï ©en uit
voering segeven voor de varpteegdein van bet
Prov. Ziekenhuis.
Met groote aandacht tobben de veriplieieiadlen)
tot uitgebreide programma gevolgd em dank
baar ktomk ma roeden nummer bun 'applaus.
Vooral de for acte, heldene kinder steen, van
Joham 'die Nioibeü scheien tlot bun hairt! te spre-
De 1 Harige aangier ®aif een 3-tal mum-
beste, nul. „Oirns 'Had' van idie zee",
l'je" en „De zingende band!" en ma
tot laatste nummer wias tot emthousliamie zóó
groot, dat Johan maa een liedje toe moest
zingen.
Peïix de Nobel speelde ipHamo em bald met
zijn solo-nummers, Nootur B dur- van Chopin,
H'umiaresJkie no. 1 van 'Grieg en «voorial met
Impromptu Opus 20 no- 4 van Schubert .groot
succes.
En de meisjes? Wat tobben, zij. mooi gel-
zongen em met Welk een 'toewijding bracht©»
zij de moois Badjes item gehoor©, als wilden zij
heit 'allerbeste van baiar blijde jeugd1 brengen
aan de zieken.
„Es 1st ©in Reis anitsprungen"
Nacht", voor a oapefflla koor werden 'zuliv'er
zongen; een heette presitiaitlie vootr
fcoar. W'i'ly Schoort en Annüie Her
ten orns op „Wlofc ïhr die Enaetein boren in
Gbor" en „Avondrust", Vlam. 'die: koomummers
noemen we nog „Klaagzang voor bet doodle
vogeltje", „idee Abonidlglocke" en de beide
Frams'obe leedjes: „La ohèrie imiaiison." en „La
farondol'e".
Ben extna-nummieritj'e besloot bet ditaunitie'n'd
geslaagde concert.
We .hopen idCn beer De Nobel met zijm mielis-
jesikmor spoadfiig eens lio bet openbaar te hlolo-
rien.
Door de poliitiiie fc igieiarresiteerd en maar bet
Huls van Bewoning ie Haarlem overgebracht
een zetere 'G. uit, Aeridlenh.ouit. die met de
Jusffltie nog ieten eni ander tte vereffenen bad
en versohii'lletidie gevangenisstraffen moest on
dergaan.
TEL. 188. OPGERICHT 1870
Poulardes
Braadkippen
Soepkippen
Eendvogels
Talingen
Hazen
Fasanten
Patrijzen
Duinkonijnen
Reevleesch
KLEINE HOUTSTR. 136 HAARLEM
AMSTERDAMSCHE
ANTHRACIET MAATSCHAPPIJ
Vertegenwoordigster der
DOMANIALE MIJNEN
Z. BUITENSPAARNE 46, Tel. 2504, 3511
OVERVEEN TELEFOON 956
profi'teerende gemeente Deventer liet n.i op
die gronden «door werik'loo'zen arbeid verdich
ten, bestaande uit graafwerken, waardoor, nalaat
eisctor meende, het wild verjaagd was.
De rechtbank te Zwtpton stelde de gemietente
gedeeltelijk in bet ongelijk en veroordeeld©
haar tat betaling van een schadevergoeding
van f 250.«aan eischier. B. en W. stellen thans
den gemeenteraad voor, van deze beslissing
in hoogier beroep te 'gaan-
Een jachtkwestle. Onlangs heeft de pach
ter van uitgestrekte jachtterreinen, eigendom
wan de gemeente Deventer, 'die heer G. Maks
tie Aendienlhout, Itiagen 'gemaande ®emieienite een
vordering tot schadevergoeding 'ingesteld, om
dat hij van zijn recht tot jachtuitoefenling op
bedoekte gronden niet voldoende had kunnen
Jaarvergadering Bloemendaal's Bloei.
Woensdagavond hfcDd de vereeniiigiinia 'B. B.
haar jaiarvergaidlertn® Sn Vreeburg, ondier lei
ding van den heter D. E. Liionii.
Jbr. de Jonge bracht het jaarverslag uit,
Het jaar 1923 heeft viotor de vereeniiging geen
belangrijke gebeuritenfesen opgeleverd). Het
aantal ledlen Ss door loverliijlden en vertrek maar
©Idlers aehlbeiruihgegiaiam. Sipr. memoreert ver
der, hoe de vereeniging oorspronkelijk een kin-
u orgianfeeeren vioor de Kommgiinnie-
lar dait idioor de behoefte iaan een
©eist, deze 'taiak Ss opgadtaaen aan
'een comité uit ,da burgerij. S'pr. brengt buide
aiain dat comité voor de wijze, waarop deze
taluk is volbracht. In 'de iriBewwe comimiissGie zul-
8en zitting nemen die heeren Va'tekamip, Trap
en Overzee.
Met acclamatie werden de aftredende be
stuursleden de toeren Boorwater, Reinierse en
Wliildervanek de Blécourt herkozen.
Het a'anitlal bestuursleden van 11 werd) uit-
gebreiid miet mevr. KremerWijt en de heeren
v. Riemsdijik, Beekman en Boskamp-
De penningmeester, de beer Reinierse, deed
de veirblijdenidle mededeetiinig, diait het afgeiloo-
pen jaar stailt met 'een batig sialldo «wan f417.60.
©ij de rlondvnacig werd de aandacht gevestigd
op de bui'tenigie-wioön slechte ItawaMteit van' bat
®as, dén houaen prijs vain het electrisoh ttiohit
in onze gemeente en tot feit, dat de ttan/taums
soms bij ikllaarllichfen' daig «al 'branden. Verder
wend 'gepleit voior een1 utttnieembare tent voor
omzie beiidle muziekkorpsen, Sunsum en Bupho-
nlia.
Dinsdagavond had er wederom een storing
plaats bij het electrische licht. Eenige winkels
zaten in het duister, terwijl ook een gedeelte
van de straatverlichting niet brandde. Eenige
lieden togen direct aan den arbeid om de oor
zaak op te zoeken. Dit ging ditmaal niet ge-
