ielen
1EID"
ABR. MEIJER
OPRUIMING
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout en Vogelenzang
;sis 519
iturenhandel
ïverpark"
i
Fotografisch Atelier pi/^pip^Gr.Houtstr.i69,Tei.3472
ïaakwa^Xhfi
18e JAARGANG.
ZATERDAG 5 JULI 1924
No. 27
Uitgever: A. EIKELENBOOM, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: Bloemendaalscheweg 42. - Tel. 22324.
!8a Haarlem
lefoon 2311
raat - HAARLEM
Inrichting
STIKKERIJ
CHANDEL
aarlem
cent
adestraat 4
urinrichting
AGENDA:
Gedenkteekenen.
V
5
PI
S'i,
V
PI
V
VERKOOP a CONTANT
GEEN ZICHTZENDINGEN
V
PI
FOTO's voor 11-/ eJke geleg8ni,elll
RAADSOVERZIGHT.
„Strijdt tegen „stijl" nabootsing
en ambachts bederf".
AFDEELING AMSTERDAM VAN
,,'T BINNENHUIS"
AFDEELING BLOEMENDAAL
IN HUIZE „S0RGH-VL1ET"
PLAATSELIJK NIEUWS.
BLOEMENDAAL.
HOTEL „DUIN EN DAAL''
ZONDAGMIDDAG-CONCERT
VAN 3-5.30 UUR
ichermeii
[luiken
loor de
ilaau70-76
,FOON 743
vertrouwen, wend U
vertrouwd adres. De
rborgt de kwaliteit.
nstreken zonder prijs-
Haarlem. Telef. 1212
BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD
Abonnement:
Voor een half jaar 1.75
Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer, korting.
Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels
1.elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde
plaats speciaal tarief.
ibrieken hef
JÖSüSÖ
3n des tijds
t
eekenbehoeften
noodigdheden, o a.
OLETU1S etc.
esweMMetwM
ÏRRASSING PETITE"?
d zijn over de kwaliteit. 2
.50 2
ent Telef. 2563
ONDULEERENf 1.25 III
genre.
- Telef. 883
izen - Kijkers, u
rapparaten, enz,
OPTICIEN
T 63 SCHOTEN
wordt voor Ajour-,
estigd bij
Zij arbeiden ook, die ter zijde staan en wachten.
MILTON.
DE WARE CHRISTEN.
Will gij een Christen zijn in woord en daad,
Dan zoekt gij het goede en mijdt gij het kwaad,
En wilt alle menschen beminnen,
Dan dient gij God wekelijks niet slechts maar
(één dag
Maar overal, altijd, schoon niemand u zag,
Met woorden en daden en zinnen.
Dan deelt ge aan de armen van uw overvloed mee,
Dan schenkt gij den lijder weer hoop en weer vree
En richt zijn blik naar boven,
Dan brengt gij den Godsdienst in huis, bij hun werk
En zoekt dan niet enkel, bij priesters of Kerk,
Maar wilt door uw daden God loven.
MARIE CORELLI.
BLOEMENDAAL.
Zondag 6 Juli.
Hotel Rusthoek. Tuinconcert van 7.4511 uur.
Hotel Duin en Daal. Tuinconcert, 's middags 3
5.30 uur.
Dinsdag 8 Juli.
Hotel Vreeburg. Vergadering Koninginnedag 8 uur.
Vrijdag 11 Juli.
„Sursum Corda", concert. Gemeentelijk speelter
rein achcter Pannekoekenhuisje, 8 uur.
Zaterdag 12 Juli.
Kennemer Lyceum. Tuinfeest „Aelbertsberg", 8 u.
HAARLEM.
Atlanta bioscoop. Alle avonden 8 uur voorstelling
Zondag, Woensdag en Zaterdag matinee van
24.30 uur.
(Nadruk verboden.)
Het gebeurt mij, wanneer ik bij een
zekere familie logeer, dat mijn aan
dacht steeds weer valt op hetzelfde por
tret, dat op de logeerkamer hangt.
Reeds jaren overnacht ik, wanneer ik
de familie bezoek, op dezelfde logeer
kamer en steeds hangt er dit zelfde por
tret. De familie is in dien tijd driemaal
verhuisd en driemaal verhuisde het
portret mee.
Ik herinner me nog heel goed den
avond, waarop ik het portret voor het
eerst zag. De gastvrouw vertelde mij,
wie het voorstelde; het was een ken
nisje uit de buurt, dat bij een feeste
lijke gelegenheid in een maskerade-pak
was gestoken en zich zoo had laten kie
ken. We spraken over het meisje en
over het flattante van het pak dat zij
droeg.
Toen ik een paar jaar later in een
andere stad en een ander huis ditzelfde
portret weer op mijn logeerkamer zag
hangen, vond ik er iets ontroerends in,
dat mijn gastvrouw dat kennisje uit
'n lang vervlogen tijdperk van haar le
ven zoo in eere hield. En toen ik, jaren
daarna, weer in een andere stad en in
een ander huis datzelfde portret nog
maals tegenover mijn bed vond hangen,
kon ik niet nalaten, haar er iets van te
zeggen.
Maar toen lachte mijn gastvrouw. Ze
vond mijn opmerking overdreven. Er
was voor haar heelemaal niet iets ont
roerends in dit portret. Ze wist haast
niet eens meer wie 't voorsteldein elk
geval was ze dat meisje al lang vergeten
en de eenige reden, waarom deze kiek
steeds maar weer aan den wand kwam,
was de sleur, die haar nu eenmaal bij
het meubilair van de logeerkamer deed
behooren gelijk de waschtafel en de
toilet-emmer.
Na mijn thuiskomst ben ik mijn
eigen portretten aan den wand ook eens
wat kritischer gaan bekijken. Het eind
was, dat ik enkele, die mij reeds lang
niets meer zeiden, heb vervangen door
afbeeldingen van jonger datum.
En ik dacht: zou het niet goed zijn,
zoo wij bij de jaarlijksche schoonmaak
ook ons portretten-materiaal eens gin
gen schiften? Zeker, er ligt iets van
trouweloosheid en oneerbiedigheid in
het vervangen van een portret. Maar is
heel het leven niet trouweloos en oneer
biedig jegens den dood? Het vergeten
is een natuurlijk proces, en, als alle na
tuurlijke processen, tragisch en wreed.
Maar wie op kunstmatige wijze in we
zen wil houden wat de natuur ter dood
heeft veroordeeld, doemt zichzelf te le
ven in een wereld van mummies. Hoe
zou de Meimaand er uitzien, als alle
dorre takken en doode blaren van 't vo
rig jaar tusschen het nieuw ontluikend
groen moesten blijven hangen 1
Onze gedenkteekenen mismaken het
beeld van de wereld. Wanneer een ont
dekkingsreiziger in Borneo's binnenlan
den het beeld vindt van een vierstaarti-
gen aap, maakt hij de gevolgtrekking,
dat de inlanders den vierstaartigen aap
vereeren. Zijn slotsom is onjuist; hij
had moeten vaststellen, dat de voor
ouders dezer inlanders den vierstaarti
gen aap hebben vereerd en dat het thans
levend geslacht dat oude beeld heeft la
ten staan. Maar misschien weet dit ge
slacht niet; eens meer wat het beeld
beteekent.
Wanneer een inlander uit Borneo bij
woont, dat in den Haag een ruiter
standbeeld van Willem II wordt ont
huld, schrijft hij naar huis, dat de Hol
landers Willem II vereeren. Maar dit
ruiterstandbeeld zegt het thans levend
geslacht allicht niets meer dan hetgeen
het portret op de logeerkamer voor
mijn gastvrouw beteekende. Er zijn na
Willem II alweer zooveel nieuwe volks
helden geboren!
Evenmin als in een huis op portret
ten mag men in een stad op standbeel
den of straatnamen afgaan. Wat weten
dt bewoners omtrent de helden en
grootheden, wier namen hun straten
dragen? Het zijn vergeten portretten,
die uit sleur aan den wand zijn blijven
hangen en met elke verhuizing mee
overgaan.
Daarom ligt er een gezond beginsel
ten grondslag aan de steeds meer in
zwang komende gewoonte, oude straat
namen bij gelegenheid te vervangen
door nieuwe, waarmee men de ver
diensten van pas gestorven of nog le
vende burgers eert. Het gedenkteeken
voldoet door dit stelsel beter aan zijn
eigenlijke bestemming; het is inder
daad een gedachtenis, die nog ontroe
ring wekt, althans gevoelens levendig
houdt.
Echter kan ik mij ook het bezwaar
begrijpen van hen, die in een dergelijk
tijdelijk karakter van gedenkteekenen
iets onbevredigends zien, en de wijzi
ging van een straatnaam een aanslag
achten op de piëteit. Een naam krijgt
op zichzelf historische waarde, afge
scheiden van de persoon, aan wien hij
is ontleend. Wie het Vondelpark of de
P. C. Hooftstraat niet wil verdoopen,
handelt niet uit piëteit voor de Holland-
sche dichters maar uit piëteit voor de
Amsterdamsche straten. Zoo is er zelfs
wijziging, ontwikkeling, vervorming in
het proces van den dood. Wat als ge
denkteeken voor den één is opgericht,
wordt ten slotte het gedenkteeken yoor
den ander. Dit is wel het sterkste be
wijs van aardsche vergankelijkheid.
C.
i'i
i'4
V
5*4
f*4
V
i'4
V
f'4
V
;'4
V
5*4
ViV
ATa AV A?» ATAATA AfA ATA AV A!a A9A A?A ATA
Gr. Houtstraat 16 Haarlem
v
i'4
}(4
i(4
V
2*4
V
{'4
w
v
i'4
v
v?
'A?
<IA Ate AV. »1<L
A^AA^i» VWWW
i'4
V
f
i'4
V
i'4
i'4
w
i'4
i'4
V
5*4
5'4
ij?
i'4
5*4
V
5*4
5'4
5*4
5*4
Ï|V
i'4
V
i'4
(Vergadering van 20 Juni 1924.)
Het publiceeren van hetgeen in de Raadszaal
zooal wordt verhandeld, heeft zijn goede zijde, mits
men dan ook werkelijk datgene publiceert wat
gezegd wordt en niet zooals wij in in ons vorig
nummer hebben gedaan, door al direct bij den aan
vang van het Raadsverslag een onwaarheid neer
te schrijven.
Betreffende het verslag van het Lager Onder
wijs werd door ons geschreven dat door den heer
Otto op mindere publiciteit werd aangedrongen. Dit
moest natuurlijk zijn op meerdere publiciteit.
Aan den heer Van Kampen is de gevraagde ont
heffing verleend, zoodat binnen afzienbaren tijd het
leelijke puntje, de z.g.n. rommelhoek van het park
Duin en Daal zal worden omgetooverd in een
prachtig puntje. Het gemeentelijke rommelzoodje
dat dan achter die te bouwen perceelen komt te
liggen, verdwijnt daarmee ook voor ons gezicht,
terwijl er nu een schoone gelegenheid is om de
scheidingssloot tusschen het gemeenteterrein en
zijn perceel, de bekende malariabroedplaats, te
dempen. (Zoodat wij maar willen zeggen dat in
plaats dat de heer Van Kampen ons 12 jaar lang
heeft genegeerd met zijn steenmassa's enz. nu pas
b'iilct welk een goed hart genoemde heer ons toe
draagt. Als de gemeente nu ook maar zoo ver
standig is om te denken: „een goede buur is beter
dan een verre vriend", dan beloopen de a.s. be
woners tenminste nog de kans dat de gemeente
daar in den vervolge hoogstens een fatsoenlijke op
slagplaats zal houden en dat natuurlijk verzamel
plaatsen van straatvuil, mest, en dergelijken, niet
zullen worden verwerkt nt bewaard in de onmid
dellijke nabijheid van die woningen).
Als de eene hand de andere wascht, nietwaar?
Gemeenteraadsleden zijn toch bijzondere men
schen. Zoo af en toe wordt er door B. en W. eens
iets gevraagd, meestal heel kleine bedragen, heel
enkel eens een grooter bedrag en dan is de Raad
wel zoo beleefd om die aanvragen toe te staan,
Regeeren is immers moeilijk en zonder noodige
contanten voer je geen straal uit. En zonder straal
bereikt men niets.
Als gevolg van die beleefdheden, door toe te
staan dat iets wordt uitgevoerd of uitgegeven bui
ten de begrooting om, verschijnt er zoo af en toe
een suppletoire begrooting. U weet het dus: een
suppletoire begrooting bestaat uit verschillende
posten waarvan men het bestaan vermoeden kan,
doch die zoo bij elkaar genomen tot een groote
post zijn samengebracht, die vaak een leelijke
tegenvaller is. (In het huwelijksleven komt zooiets
ook voor, doch door de handige wijze waarop dan
zoo'n begrooting wordt aangeboden, bemerkt men
het onaangename er niet zoozeer van.)
Komt echter het gemeentebestuur met zoo'n
suppletoire begrooting dan is Leiden in last. Zoo
werd dan ook in deze zitting pas de derde sup
pletoire begrooting aangeboden, niet eens zoo
heel erg bijzonder hoog en toch kwam de heer
Otto voor den dag met de opmerking: Mijnheer de
voorzitter, wij hebben nu reeds twee van die heb
bedingetjes versleten dit jaar en daar komt U nu
zoowaar al met no. 3 aandragen.
De voorzitter: Kijk mijnheer Otto, dat zit zoo
De heer Otto: Ja mijnheer de voorzitter, laat
mij nu maar eens kijken (m.a.w. houdt U uw mondje
nu maar eens even dicht, wat de voorzitter dan
ook direct deed). Wij hebben hier een financieele
commissie en die zit hier niet om vliegen te van
gen, doch om de afdeeling financiën te bestudee-
ren, te bekritiseeren, kortom om de raadsleden
aan het verstand te brengen, dat de uitgegeven of
uit te geven gelden werkelijk ook uitgegeven zul
len worden of uitgegeven zijn op de wijze, zooals
wij Raadsleden dat wenscnen. Zou de gemeente
b.v. zekere rijksinstelling gaan naapen, door ter
vereenvoudiging in de administratie de halve cent
te gaan verwaarloozen en daarvoor dan voor
iedere halve cent welke verwaarloosd moet wor
den 6 cent aan papier en inkt te gaan besteden,
dan heeft de commissie te adviseeren: „jongens,
geen toestemming geven, want dat gaat niet goed".
Wil het Dagel. Bestuur de weg van sommige han
delaren volgen door de halve cent te verwaarloo
zen, doch daarvoor 6 cent in het laadje te krijgen,
dan wordt zoo'n halve cent ook wel verwaarloosd,
doch op een andere manier en de financieele com
missie kan in dat geval gunstig adviseeren.
Kijk, Mijnheer de voorzitter, nu zouden wij zoo
gaarne hebben gezien, ik heb het al ontelbare ma
len gezegd, doch herhaal het nog eens, dat van der
gelijke adviezen een klein rapport aan de Raads
leden werd gezonden en wij daardoor ook meer
van deze begrooting hadden geweten.
De voorzitter deelde daarop mede dat deze sup
pletoire begrooting in niets verschilt van de vori-
gen en er dan ook geen reden is, om deze als bij
zonder te gaan beschouwen, weshalve Z.Ed. dan ook
niet anders kon doen dan adviseeren om de laat
ste hand aan den ploeg te slaan en dus goed te
keuren.
Toen stond de heer Luden, lid der financieele
commissie, op van zijn zetel en gaf zijn advies: de
uitgaven zijn reeds gedaan, stemmen jullie nu maar
toe, dat die uitgaven goed gedaan zijn en alles
zins in orde.
Zijn mede-commissielid, de heer Schulz, vond dit
advies al heel simpel, doch het advies was gege
ven en de raad keurde de suppletoire begrooting
goed. Die volgt.
De onderwijskwestie is een verbazend moeilijke
kwestie. Sinds den tijd, dat de bijzondere scholen
gesubsidieerd worden zijn het de bijzondere scho
len, die ontzettend veel geld vragen uit de kassen
van gemeente of rijk, daar zij z.g.n. hun schade nu
pas bezig zijn in te halen. De openbare scholen
waren er reeds in een voldoend aantal, deze waren
ingericht zooals dat vereischt was, zoodat door die
scholen geen extra gelden behoeven te worden ge
vraagd, terwijl door de gelijkstelling van het on
derwijs buitengewoon veel bijzondere scholen zijn
verrezen en deze ook gemeubileerd moeten wor
den.
In een vorig overzicht hebben de lezers kun
nen constateeren welke middelen soms te baat
worden genomen om toch maar de noodzakelijk
heid aan te toonen. Men weet het, het ging er
toen om in Aerdenhout een R.K. bijzondere school
te stichten en om kracht bij te zetten werd voor
gewend alsof zich in den Aerdenhout het meest
onzedelijke gespuis ophoudt en het daarom alreeds
noodzakelijk was, dat het groepje ouders, hetwelk
daar woont, zelf een school behoorde te hebben
voor haar kinderen. Begrijpelijk is dat verschil
lende bewoners van den Aerdenhout geprotesteerd
hebben tegen deze uitdrukking en zij hebben er dan
ook onzen Burgemeester een verwijt over gemaakt,
dat Z.Ed. den snoodaard welke die woorden geuit
heeft, niet onmiddellijk tot de orde heeft geroepen.
En zij hebben gelijk gehad.
De Aerdenhoutbewoners zijn heusch heel erg fat
soenlijke menschen en zij denken er niet aan, in
de verste verte niet is mij gezegd, andermans kin
deren een haar op hun hoofd te krenken. Ook is
het aantal naaktloopers daar minder groot, dan
wel gezegd wordt, de dames verschillen in klee
ding niets met de dames uit de andere deelen der
gemeente.
Daarover ging het echter in deze zitting niet.
Het ging thans om een aanvraag van drie bijzon
dere scholen om gelden voor meubileering van het
gymnastieklokaal en waarbij het bestuur der R.K.
St. Aloysiusschool nogal hooge eischen stelde: Dat
wil zeggen, ongeveer dezelfde meubileering vroeg,
welke aanwezig is in de openbare scholen, doch
zooals reeds gezegd, daar van lieverlede is inge
komen.
Het verschil van opvatting echter tusschen twee
heeren van de linkerzijde, n.l. de heeren Otto en
Schulz, maakte dat van een vruchtbare bespreking
weinig terecht kwam en het verzoek werd dan ook
toegestaan. (De heer Otto meende dat voor de zoo-
veelste maal een brutale aanval werd gedaan op
onze gemeentekas, terwijl de heer Schulz beweerde
dat dit niet zoo was en hij dan ook zijn goedkeu
ring zal geven aan dergelijke aanvragen, zoolang
zij hun eischen niet gaan stellen boven de open
bare scholen.)
De motiveering van den heer Schulz, dat de wet
gever de besturen der bijzondere scholen het recht
heeft toegekend, haar scholen te bouwen, in te
richten en te onderhouden op kosten van de ge
meentekas is juist, doch of men daarom ook alles
maar moet goedkeuren zonder eenig protest is een
meening die m.i. toch aanvechtbaar is.
De schoolgeldregeling voor het Middelbaar on
derwijs is jammer genoeg aangehouden. Er was her
haaldelijk geconfereerd tusschen het gemeentebe
stuur en de besturen der scholen voor Middelbaar
onderwijs en men had er dan ook stellig op gere
kend, dat deze regeling de goedkeuring van den
Raad had verkregen.
Het heeft niet zoo mogen zijn.
Het was den Raad niet duidelijk genoeg en zij
achtte het gewenscht dat een commissie ad-hoc
werd benoemd om dat ontwerp eens te bestu-
deeren en den Raad duidelijk te maken wat thans
nog zeer vaag was.
Het debat over deze zaak was zeer onaange
naam, of beter gezegd, de woorden van den heer
Otto deden onaangenaam aan. Deze spreker vond
het niet juist, zelfs zeer onjuist, dat de ouders
van leerlingen in onze gemeente bijna gedwongen
worden om de kinderen naar de hoogere scholen
te zenden in eigen gemeente. Spreker vond het
vervolgens een fout, alle democratie ten spijt, dat
volgens deze schets, de ouders die niet meer inko
men hebben dan f 16.per week hun kinderen
voor f 5.per jaar op die hoogere scholen kunnen
plaatsen. Dat is een groote fout, een lokken van
die kinderen die er krachtens hun aanleg abso
luut niet thuis hooren.
Wel verklaarde spreker er zich sterk voor om
alle kinderen waar intellect in schuilt dat onder
wijs te verstrekken wat hen rechtmatig toekomt,
doch dit is toch een tegenstrijdigheid die een wei
nig in de gaten loopt.
Men duldt er die kinderen of men duldt ze er
niet.
Terecht werd door den heer Schulz opgemerkt,
dat de leermiddelen wel zóó hoog waren, dat
heusch de onbemiddelde ouders van kinderen waar
eenig intellect in schuilt nog de grootste zorgen
hebben om zelf die leermiddelen te bekostigen En
voor wie het wel eenigszins kan bekostigen, zij
het dan ook met moeite, is het dan toch een uit
komst dat althans hef schoolgeld zeer laag is ge-
Stadhouderskade 80 bij Becht Dyserinck
Oir.: Jac. v.d. Bosch, Binnenhuis-architect
steld. Vooral de scholen met rijkssubsidie moetcii
bezocht kunnen worden door kinderen van alle
rengen en standen.
Gelukkig kunnen wij zeggen, alle democratie ten
spijt, dat het standenverschil steeds meer op den
achtergrond wordt gedrongen.
In de volgende zitting hooren wij over dit punt
wel meer. OPMERKER
Vrijdag 11 Juli des avonds 8 uur zal door „Sur
sum Corda" het uitgestelde concert gegeven wor
den op het speelterrein achter het Pannekoeken
huisje.
Op 17 Juli en niet op 10 Juli zal de eerstvolgende
raadszitting gehouden worden.
De Bloemendaalsche Gymnastiek-Vereen, is op
bezoek geweest in Beverwijk om daar te kampen
tegen „Turnlust". De St. Ed. schrijft hierover:
Deze wedstrijd, welke op Vrijdag 27 Juni om half
negen des avonds was uitgeschreven, kon pas om
9 uur aanvangen, daar de dames van B.G.V. het
terrein aan de Baanstraat te Beverwijk niet kon
den vinden en hier en daar gedwaald hadden. Wij
zouden de ontvangende vereeniging in overweging
willen geven, voortaan de gasten ergens op te
wachten, terwijl de vereeniging, welke uitspeelt,
informeert waar het terrein is gelegen.
Als scheidsrechter P, Dijkstra de zestallen in het
veld roept B.G.V. wint de opgooi en kiest het
doel, zoodat Turnlust den bal heeft blijkt al da
delijk, dat het een vinnigen wedstrijd zal worden.
Het spel is zeer vlot en beide partijen komen
ook niet van haar plaats.
Bij Turnlust vangt mej. Romijn uitstekend, mej.
Hofland maakt flinke sprongen, terwijl mej de
Geus harde schoten geeft, die niet gemakkelijk te
stoppen zijn.
B.G.V. valt op door haar verre driesprongen,
terwijl de dames Kuneman keurig den bal weten
te stoppen. Mej. Romijn van Turnlust stopt den bal
in alle houdingen, soms zelfs door er bovenop te
vallen.
Het spel blijft steeds animeerend en beide par
tijen zijn even sterk, zoodat ook met blanke stand
wordt gedraaid. In verband met den tijd wordt
geen rust gehouden, zoodat het spel weer onmid
dellijk doorgaat.
Langzamerhand wordt Turnlust sterker; het
B.G.V-doel wordt meer en meer bedreigd. Mej.
Hofland weet met een flinken sprong dicht bij het
doel te komen. Ieder verwacht dan ook een doel
punt, doch de bal gaat naast. B.G.V. gooit niet
ver terug en nu weet mej. Lubbers den bal flink
hoog door het doel te werpen, doch zij heeft niet
gerekend op mej. van Noggeren van B.G.V., die
keurig vangt, terwijl nu de andere speelster van
Noggepen met den driesprong weet te redden.
Bij B.G.V. komt verademing; Turnlust wordt te
ruggedrongen en als de scheidsrechter eindigen
fluit is de stand nog 00.
Het was een aangename sportieve wedstrijd.
Tuinfeest Kennemer Lyceum. Zaterdagavond
12 Juli, des avonds 8 uur zal een tuinfeest gehou
den worden in den prachtigen tuin achter het
Kennemer Lyceum, Kennemerweg.
Men weet het doel. Tengevolge van de bezuini.
ging door het rijk werden aan het bestuur van het
Kennemer Lyceum verschillende beperkende bepa
lingen opgelegd. Zoo ook wat de aankleeding be-
