JUMPER-WOL
BEIJERS Handwerkboekjes
I KREYMBORG'S j
{REGENJASSEN i
13.90 voor Heerenl
10.90 voor Jongens
„DE NIJVERHEID"
Voor f 110-
inmaaR!
SCHILDERWERK
Fa. ANT. GA88EE Zn.
Noteert U even 22029
VAN VACANT1E TERUG?
Electrische Wasch- en Strijkinrichting „T KLEVERPARK" Speoiaal ingericht voor hot opmaken van Boorden,
WEYERT VAN ZANEN
Wagenmakerij - Carrosseriebouw
I GROOTE MARKT 5-7
ï- si mm
A. ZEGWAART
i KLOPMEIJER'S Glazenwasscherij i
RESTANTENOPRUIMING
ROOKFAUTEUILS
W. F. HOED
S M E D E R IJ van H. DE MON
Voor de Kinderen.
Telefoon 131 Overhemden, Blouses en geheele OpmaakwassGhen
Reproduction oude en moderne kunst
A. v. MEEL, Lange Boogaardstr. 13, Tel. 3926
KERKPLEIN 10-12 BLOEMENDAAL
MEUBELEN
Atelier „LE NOBEL"
KOBAKS EN FILMS
B. v. d. VELBEN, Leeraar M. 0. Boekhouden
VRÏJMÏ
i 8e JAARGANG.
Kunstfotograaf
Baan 17 Haarlem
Telefoon 1258
RUIME SORTEERING
llllllll IN WIT EN GEKLEURD llllllll
HÜT' Alsmede ontvangen de welbekende
Breipatronen v. Dames- en Kinderkleeding
SOLIED ADRES VOOR WAGENMAKERSWERK
TEGEN STERK CONCURREERENDE PRIJZEN
VRAAGT PRIJSOPGAAF Aanbevelend,
Brillen - Pince-Nez - Leesglazen - Kijkers,
Thermometers, Barometers,Scheerapparaten, enz,
Reparatie billijk
ADR. KAT OPTICIEN
Pieter Kiesstraat 1
Haarlem
Zijn gemaakt van Engelsche
Gabardine en andere water-
dichte stoffen
Verkrijgbaar reeds vanaf
e
e
i
Groote voorraad Capes
voor Jongens en Meisjes
Ziet Etalages
HAARLEM
S
I
e
JAC. J. VAK LEUVEN
Amsterdaraschevaart 26-28 en 28a Haarlem
Opgericht 1876 Telefoon 2311
Ingericht naar de laatste eischen des tijds
Vraagt Prijscourant
RflflMRflTFR !S een arbkel van vertrouwen, wend U
n U U lil D U b ll daarom tot een oud vertrouwd adres. De
naam (gevestigd ongeveer 1838) waarborgt de kwaliteit.
Bezorging dagelijks voor Haarlem en omstreken zonder prijs-
verhooging (marktprijs).
BEVEELT ZICH BELEEFD AAN VOOR ALLE S
VOORKOMENDE WERKZAAMHEDEN :- 1
J. WITKAMP Jr., firrna Boeré
van Eerste Klas Engelsche gemaakte Heerenkleeding
Zuiver wollen Gabardine Regenjassen en -Mantels
HET LONDEN MONSTERHUIS
IN ALLE STIJLEN
TELEF. 22260
TELEF. 22260
P. H. Brinkman, Fa. Wed. J. de Reiger
óoooooooooootxxxxxxxx»
C. VERWEIJ, Mr. Schilder
SCHILDERWERK
Ged. 0. Gracht 62, Haarlem
SCHOENMAKER
Garenkokerskade 20
Gaelstraat 26
Haarlem
SCHOUTEN's
MAGAZIJN
F. BROERSMA
Timmerman,
Metselaar
en Aannemer
J. H. BOUWER
Zadel= en Koffermakerij
Autobekleeding en Reparatiën
Zijlstraat 20, Haarlem
Koffers, Tasschen, en fijne Lederwaren
Hondenartikelen
LEIDT OF VOOR ALLE EXAMENS
Schotersingel 131 (bij tramh. Jan Steenstr.) Tel. 1952
Fa. P. STAAL - Bloemendaal
Zee- en Riviervischhandel F. HARTENDORP
H. H. Aannemers en Huiseigenaren
TILBURG en HALM
Laat U dan uw goederen weer netjes UITSTOOMEN en/of VERVEN bij N.V. v/h C. HOEING,
zaak van vertrouwen sedert 1868, GED. OUDEGRACHT 11, t.o. Postkantoor. Tel. 382-873.
Binnen een paar dagen als nieuw terug! C. HOEING, Directeur.
Uitgeve
AGENE
Telefoon 131
SANTPOORTERSTRAAT 41
HAARLEM
Met achting,
S. KOEL
<I<KXKKAAI< CROXJKSTRAAT 63 SCHOTEN
9
ffl
e
9
O
e
©@©©3tf;-ï5©.iva©©©©©©©@®@©9®@®@®®®©®®®©©©®®©ffi®a©©
compleet ameublement, bestaande
uit 2 fauteuils, 4 stoelen, eiken
buffet, eiken spiegel, 2 eiken schil
derijen en eiken salontafel.
MEUBELMAKER, ESSCHILDERSTR. 1
WERKPLAATS: KLAVERSTRAAT 8.
OOOOOOOO«XXXXXXXXXXXXX3
J. H. C. v. RUYVEN, Jansstraat 12, Haarlem. Telef. 1212
VOOR HAARLEM EN OMSTREKEN
jj Oranjeboomstraat 96 - Telefoon 1722 g
HAARLEM
zoowel binnen als buiten, wordt prima en
smaakvol uitgevoerd, tegen scherp concur-
reerende prijzen door
NASSAULAAN 29 HAARLEM
Ontwerp-teekeningen en begrootingen op aanvraag gratis
NOG SLECHTS EENIGE DAGEN
Ongekende Voordeelen Ziet de Etalage
Nieuwste modellen vanaf f 27 50
Tel. 1265 - PLEIN 35, t.o. de Tempelierstraaf - HAARLEM
Best gegarand. Fabrikaat
Groote voorraad. Billijke
prijzen. Geïll. Prijscourant
op aanvraag.
VERWULFT 7 Opgericht 1819 TELEFOON 2155
Groote sorteering
FIJN MANDENWERK - TUIN- EN SERRE-MEUBELEN
N.B. Specialiteit in eigen gemaakte Reis- en Waschmanden,
Fietsmanden, enz., enz. -
REPARATIE-INRICHTING
Magaz. geopend v. 8-12 en IV2-8
Waldeck Pyrmontstraat IA
HAARLEM
Het goedkoopst adres voor
Gebrandschilderd Glas
Gebrandschilderde Lampen
Glas in Lood
Telefoon 1042
Gevestigd 1892
Ontwikkelen en afdrukken
GROOTE MARKT 23a
Telef. 744
KINDERHUISSINGEL 58
HAARLEM TELEF. 3111
Gevestigd 1850. Telef. No. 1329
OPGERICHT 1845 TELEFOON 22242
KRUIDENIERS- EN GRUTTERSWAREN
COMESTIBLES, FIJNE VLEESCHWAREN
DROGISTERIJ SCHOONMAAKARTIKELEN
Wagenweg 27 Telefoon 1741 HAARLEM
Levering van alle soorten visch, ook gefileerd
Beveelt zich beleefd aan voor de levering van:
IJlbol, Snoek, Baars, Tong, Tarbot, Schol, Griet, Kabeljauw,
Schelvisch, Versche en gerookte Zalm en Paling, Ansjovis,
Nieuwe Haring, Garnalen, enz., enz.
Paling in Gelei. Gebakken Visch.
STEEDS VERSCHE EIEREN VOORRADIG
Men wordt beleefd verzocht op den voornaam te ietten.
Grofsmederij en
Constructie werkplaats
Floresstraat 71 - SCHOTEN
Speciaal adres voor Ramen, Deuren, Kozijnen, Trappen
en Verbouwingen.
Leidsche Vaartweg 112 HEEMSTEDE
I Werkplaats: Lange Boogaardstraat 15 HAARLEM t
Het telefoonnummer van Drogisterij W. Scheepstra,
Korte Kleverlaan, t.o. het gebouw P. E. N., Bl'daal.
'T GEHEIM VAN HANS.
Een uurtje buiten de stad was een mooi plekje,
dat de kinderen ,,de Heuveltjes" noemden, 't Was
een klein heuvelachtig heideveld, waarop een
twintigtal hooge dennen. De dennen waren al oud,
veel ouder dan de grootvaders en grootmoeders
van de kinderen, die dikwijls onder hen speelden,
de meeste waren honderd, honderd-en-vijftig, een
enkele zelfs over de twee honderd jaar oud.
De weg door de weilanden was de kortste, die
van de stad naar de Heuveltjes leidde en dien
weg gingen de kinderen altijd in hun vrije midda
gen als ze op de Heuveltjes kwamen spelen.
Er kwamen daar veel kinderen uit de stad, maar
't meest kwamen Hans en zijn zusje met den klei
nen hond.
Ze liepen altijd op dezelfde wijze. Boppie, 't
'hondje, voorop, telkens heele einden vooruithol-
lendc, om dan te blijven stilstaan en opeens terug
te rennen naar zijn kleine vrouwtje. En 't kleine
vrouwtje en Hans waren zelf soms net jonge hon
den; bij t laatste boerenhuis stonden ze stil en
dan was 't altijd, ééntweedriewie 't eerst bij
den hoogsten denneboom is.
Boppie won 't altijd, maar die gold niet mee,
omdat hij vier beenen had.
Als Hans en Truus bij den boom waren, rolden
ze eerst in de hooge heistruiken en bleven daar
even uitblazen, en daarna begonnen ze te spelen.
Als er meer kinderen waren, speelden ze altijd
„ééntweedrie verlos", 't Ging heerlijk daar; er
waren altijd nieuv/e plekjes te vinden achter een
heuveltje en tusschen de bremstruiken; altijd
héél moeilijk voor degene, die hem was.
Nu was 't eind September. De dennen hingen
vol dennenappels, 't Was stormachtig weer. De
wind zwiepte de takken heen en weer en bij
iederen windvlaag rolden harde, bruine dennen
appels op den grond. Toen na een paar dagen de
wind was gaan liggen en de zon weer vroolijk
straalde aan den wolkeloozen hemel, kwamen op
een Woensdagmiddag de kinderen weer uit de
stad eerst Boppie, dan Hans en meer jongens
en meisjes en achteraan Truus, die een grijslinnen
zak droeg.
„O, o", juichte Hans, „kijk eens wat een massa
•dennenappels, gauw Truus, gauw met de zak".
„Wat doe je er mee?" vroeg Willem.
„Branden in den haard 's Zondagsavonds", zei
Hans, die al met oprapen begonnen was.
„Weet je wat", riep Willem, „laten we eerst
gaan spelen en dan dennenappels zoeken. Eén,
twee, drie, verlos! Gauw aftellen, wie hem is".
't Was Truus, 't volgende spelletje Jan Stokers,
toen Hans, maar die werd afgeklopt, zoodat hij
nog eens moest en toen Jaap.
Nu, als Jaap „hem was" werd je toch allemaal
afgeklopt. Jaap wist alle verstopplekjes op de
Heuveltjes en kon 't vlugst loopen van allemaal.
Maar Hans had iets prachtigs bedacht. Toen ieder
zich verstopt had, klom hij zoo gauw en zoo stil
als hij kon boven in een hoogen den vlak bij dien,
waarachter Jaap 9tond af te tellen. In die donkere
dennekruin was Hans voor ieder onzichtbaar, maar
hij zelf zag alles beneden hem. Hij zag, hoe Jaap
ophield met tellen, en eerst in den omtrek, toen
een eindje verder, langzamerhand den een na den
ander afklopte en toen Willem opeens achter een
bremstruik te voorschijn sprong en zoodoende wel
drie passen op hem vóór had, wist Jaap hem nog
in te halen. Ja, die Jaap kon hei.
„En nu Hans nog!" riepen ze, „toe Jaap, zoek
hem dan". En Jaap waagde zich telkens een eindje
van den afklopden af. 't Was een heel ding, hij
had al een kwartier gezocht.
„Hij is misschien buiten de Heuveltjes gegaan"
zei Jaap.
„Nee hoor, Hans weet wel, dat dat niet mag",
riep Truus en ze begon ook te zoeken en na een
poosje gingen de anderen ook 'helpen. En Hans
boven in den den, had moeite niet hardop te
lachen. Als Boppie hem maar niet verraadde!
Maar Boppie holde blaffend een kraai achterna
en dacht niet aan zijn kleinen meester.
Wat waren ze daar beneden druk, maar ze ble
ven nog altijd te dicht bij den afklopden, de an
deren mochten zijn plekje ook niet weten; daarom
bleef Hans stil boven zitten, tot ze met hen allen
op weg naar 't boerenhuis waren om te zien, of hij
daar misschien heen gegaan was. Hans zag ze
allen op den rug; toen klom 'hij als een eekhoorn
naar beneden en daar klonk het helder en vroolijk
over de Heuveltjes: „Eén, twee, drie, verlos!"
Allen keerden zich om, daar stond Hans te sprin
gen van pleizier. Ze kwamen aanhollen, Jaap na
tuurlijk het eerst.
„Waar kom je vandaan? Waar was je? Ben je
buiten de Heuveltjes geweest?" klonken de stem
men.
„Nee hoor, vlak bij, ik zeg 't niet"
„Toe Hans, zeg 't eens, je bent nu toch vrij.
Waar was 't?"
„Nee, ik zeg 't nooit, aan niemand. Maar nu
moeten we naar huis."
„Eerst de dennenappels", zei Truus,
„Ja 'k zou ze haast vergeten. Gauw jongens
help eens!"
Met handen vol kwamen de jongens aandragen,
In een oogenblik was de zak vol. Hans gooide
hem op zijn rug en door de weilanden liepen ze
naar huis, druk pratend en lachend.
Toen ze thuis kwamen, gingen ze met den zak
naar zolder en schudden alles in een oude mand
uit.
„Wat een massa", zei Truus, „wel voor tien
avonden genoeg. Zeg, Hans, vertel eens, waar je
vanmiddag zat."
Hans 'dacht een oogenblik na; toen zei hij: „Zal
je 't niemand zeggen, Truus?" „Niemand!
mijn hand er op!" en 'de beide handen klapten in
elkaar. „Boven in den denneboom, vlak naast dien
van Jaap, maar 't is een diep geheim, hoor!" Ze
spraken samen nog over het prachtige plekje en
verlangden alweer naar den eerstvolgenden Woens
dag.
Toen het Woensdag werd, regende het en alle
Woensdag- en Zaterdagmiddagen die nu volgden
was het regenachtig weer, zoodat er geen sprake
kon zijn van groote wandelingen.
Toen, in 't laatst van October, scheen op een
Zaterdagochtend de zon zóó warm, dat het was,
alsof 't weer opnieuw zomer werd. 't Was zoo'n
heldere, zonnige dag, als we soms in het najaar
hebben, vóór de vorst invalt.
Zaterdagochtend werd er door de jongens dade
lijk een plan gemaakt om 's middags naar de Heu
veltjes te gaan. Jaap moest er 's morgens steeds
aan denken, waar Hans den vorigen keer toch ge
zeten had. Hans wou 't niet zeggen, maar Jaap
'dac'ht: misschien weet Truus het; en in het
speelkwartier holde hij naar 't hoekje van de
speelplaats, waar Truus stond te tollen.
„Zeg Truus, weet jij waar Hans den vorigen keer
op de Heuveltjes verstopt zat?"
„Ja".
„Zeg 't mij dan eens, 'k zal 't niet overver
tellen".
„Nee, 'k zeg 't je niet
„Toe Truus, wat flauw, doe 't maar, dan krijg
je dezen tol van me", en Jaap hield haar een
nieuwen witten drijftol voor, waarop een gouden
ster geplakt was. Hij was veel mooier dan de
oude bruine van Truus.
„Hij loopt zoo best", zei Jaap, „doe je het daar
niet voor? Toe, zeg 't nou maar, 't geeft immers
niets of ik 't weet en 't is al zoo lang geleden."
Truus dacht even na. De tol was zoo héél mooi,
zoo'n ster had geen van de meisjes en ja, 't gaf
immers niet of Jaap t wist? En haar belofte aan
Hans? Daaraan dacht Truus ook wel, maar.... 't
was immers maar zoo'n verstopplaatsje.
„Zal je niet laten merken, dat je 't van mij
weet?"
„Natuurlijk niet".
„Boven in den denneboom, naast den afklop
den".
„Ooo", riep Jaap, „nu hoor, daar is de tol, je
bent een beste", en fluitend ging Jaap heen.
Maar Truus gevoelde zich heelemaal niet of ze
„een beste" was; ze begon ook niet te tollen met
haar nieuwen tol, maar bleef kijken naar de an
dere meisjes.
Toen ze om twaalf uur thuis kwam. was Hans
er al en zat druk te praten over den aanstaanden
middag. Vader en moeder wisten nu ook zijn
plekje.
„Truus gauw eten!" commandeerde Hans, toen
Truus haar boterham zoo langzaam mogelijk opat,
„gauw eten, anders wordt het zoo laat."
„Truus gaat niet mee", zei moeder, „ze is uit
gevraagd bij Annie, den heelen middag spel n en
blijven eten, prettig hé?" Maar toen Truus alleen
zei: „Jawel", vroeg moeder, die het heel onge
woon vond, dat haar vroolijke Truus zoo stil zat
te eten en zoo treurig keek: „Scheelt er iets aan?"
„Nee".
„Is er op school iets gebeurd?"
„Nee heusch niet, moeder", zei Truus met een
kleur.
(Slot volgt).
JA AP JE VAN. HALF NEGEN.
Er was eens een melkboer, die eiken morgen
om half negen bij een mevrouw kwam. Daarom
noemde zij hem Jaapje van half negen, want zijn
gewone naam was Jaap.
Als hij kwam hielp een klein meisje hem, dat
Marietje heette. Dat was het dochtertje van me
vrouw.
De melkboer hield zooveel van het meisje, dat
ze haast altijd een koekje kreeg.
Eens op een keer was Marietje ziek en de
melkboer miste haar natuurlijk.
Toen ze weer beter was, vroeg zij naar allerlei
dingen. Zij had ook naar een hondje gevraagd.
Dat kwam hij 's middags brengen. Zij had hem ge
noemd naar den melkboer. Zij had hem allerlei
kunstjes geleerd. Hij kon ook op 'het puntje van
zijn staart staan. Een mijnheer wou het hondje
graag hebben. En Marietje wilde het natuurlijk
niet missen.
Eens op een keer toen het hondje buiten liep,
stal die mijnheer het. De politie had er nog naar
gezocht, maar het hondje was nergens te vinden.
Het was natuurlijk ver weg gegaan.
Eens op een keer hoorde Marietje iets bijzon
ders aan de deur en zij ging er naar toe. En daar
kwam het hondje aandraven.
Hij was door weer en wind heengeloopen uit
het hokje waar de mijnheer het beestje vast hield,
naar zijn meesteresje.
Marietje was natuurlijk erg blij.
EEN SLIMMERD.
Vader zette op een rij: een pond, een gewicht
van 100 pond en een gewicht van een kilo.
„Nu Jantje", zei hij tegen zijn zoontje van zeven
jaar, „zet jij dat middelste gewicht eens aan den
kant."
Kleine Jan kon dat gewicht van 100 pond niet
opbeuren, zelfs niet in beweging brengen.
Toch gaf hij 't niet op.
Eindelijk lachte hij. Hij gebruikte maar één
hand en in een paar tellen had hij de 100 pond
aan den kant.
Hoe? weten jullie het?
Hij zette het pond naast het kilo!
Wie niet sterk is moet slim zijn. Probleer 't
maar eens.
O i
Voor een half jaar
De eenige menschelijke c
voedend werkt, is de onbel<
innerlijke meerderheid.
BLOEMEN!
Hotel Rusthoek. Tuinconcer
Hotel Duin en Daal. Tuim
5.30 uur.
HAARLi
Atlanta bioscoop. Alle avor
Zondag, Woensdag en
24.30 uur.
SCHOT1
Gebouw „Geko", Spaarndan
Zaterdagavond van 81
n.m. 36 uur matinee, 'i
concert.
ODE AAN DE
Eens, in het milde lie
Eens in de Middagzoi
Toen ik als kind, alls
Zacht en verzaad
Als een bloem aan h
Vulde de zon mijn zit
En zag ik de schoonh
En was ik wijs en got
En wist ik wat zalig
O! nooit nooit zag
Met zoo diepe deugd,
Zoo dicht aan mijn h
Als in die verre jeugd
Nooit meer als gij!
Eens, toen de avond k
Eens, toen het donkei
En ik als kind, alleen
Rondom mijn hart
De zee van den nacht
Knielde ik verwezen
Zilt in mijn zilte leed
Klein in mijn groote si
En leerde ik wat Jijde
O! nooit heeft mijn v
Zoo beestelijk bang ge
Om wat de nacht mij
Als in die donkere jeu
Nooit meer als gij.
Eens, toen ik spel en
En heel mijzelf vergat,
En ik als kind, alleen
Oneindig verbaasd
Een ander kind op de
Vloeide mijn kleine ha
Over in een ander ha
En schonk ik mijzelve
En leerde ik wat liefd
O! nooit nooit min<
Met zoo diep geloof,
Nooit meer zoo blind
Als in die teedre jeug
Nooit meer als gij.
Eens, eens, een feilen
Toen een mensch onre
En ik als kind, alleen,
Verbijsterd en bleek
De leugen van dit leve
Woei uit mijn keel een
En deed ik een daad -
n deed ik vergeefs ec
En leerde ik wat haten
O. nooit meer danste i
Met zooveel moed in
Zoo bloot en breidello
Als in die zuivre jeugc
Nooit, nooit meer als gi
Uit „Zingende
C' s- ADama V
(Nadruk verb
Vrijheid! in alle toe
dichters haar waarde be
daad is zij het kostelijks
wij haar misschien zoo h
len, omdat wij niet vrij z
met hebt" blijft immers
menswaardigst.
Want wij zijn geen v
wanneer wij naar vrijhei
kent dit in de praktijk ni
dat wij onze tegenwoordi
vervangen door nieuwe i
Ondanks deze herhaald
vnjheid ons hoogste ide
waarvoor wij ons de zw;
troosten. Ja, gerust kun
er geen kwellender
slavernij bestaat, dan d
men zich oplegt terwille
Wilt gij een voorbeeld'
