TWEEDE BLAD
stvoorwerpen
L OEPKES
Bet Bloemendaalseh Weekblad
NSDORP
A. V. D. WERFF
ONNEVELD Jr.
\ARNE 48
HOENDERDOS
N D E R I NK'S
[stoffenhandel
3TOGRAAF
Luxe Automobielen
n Onderhoud
heweg 8, Tel. 22387
MENDAAL
4 ESSEX
De Hoop" I
- Schoten
BINNENLAND
BUITENLAND
SPORT
AANBIEDING
KORTE KLEVERLAAN
BLOEMENDAAL - TEL. 22149
EEN REISAVONTUUR
VAN DEN BISSCHOP
ARTISTIEKE
ELTJES EN LAMP
ONTWERPEN VAN
ijzonder geschikt
oor geschenken
tLEM, TEL. 13584
SCHEPLEIN 15-19
11 - TELEFOON 10773
is Mauritsiaan 6a
iet Kennemer Lyceum
Telefoon 11598
in eigen omgeving
/e wordt gaarne verstrekt
[No. 47
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1925.
Motorrijwielen
1 hij haar hand toen niet
u er gauw genoeg bij ge-
gelegenheid gebruik te
iën, die er over het ver-
lan willen verklaren," zei
irlan er tusschen kan ko-
leeft 'n andere theorie. Hij
k afkoelt en dat de aarde
is hier eenige millioenen
ne zal worden, zooals nu
loo wordt dan geleidelijk
:n enthousiasme; het uiten
opwekkend. Zij zat op de
pianolooper. Hij voelde,
as; 'hij 'kon zijn macht voe-
1 niet, dat hij zoo welbe-
or zoo klein en onbedui-
aan 't eind was. „Als 'o
gelezen, niet?"
;elfs meer dan de meeste
e kamer door en keerde
i, om naar haar te kijken,
zoo hooggestemd gevoeld,
i. Er viel niet meer aan te
liefde te praten, zoo, als
met henzelf niet te ma-
f een paar objectieve be-
gens uit de verte vandaan
leurend schouwspel gade-
(Wordt vervolgd).
Waarop zou in deze bewogen dagen de
aandacht van het meerendeel van het Ne-
derlandsche volk anders gericht zijn, dan
op de regeeringscrisis Er is in zooverre
beweging in gekomen, dat Mr. Marchant,
I de leider der Vrijz. Democraten, van H. M.
de Koningin opdracht ontving tot vorming
van een parlementair Kabinet. Welke op
dracht hij voorloopig in beraad hield. Men
I twijfelt aan het welslagen in de richting
I van een meerderheidskabinet, aangezien de
I Katholieke partij haar woord zal houden,
om niet samen te werken, met degenen, die
voor de motie Kersten stemden. De vor
ming eener parlementaire meerderheid
wordt dus onmogelijk geacht. Maar een
minderheidskabinet op de programma's
van de heeren Marchant en Vliegen, zou
de op een loyale oppositie der R. K. kun
nen rekenen, daar men 't voorbeeld door
den heer Marchant op 11 November gege
ven, niet wil volgen. Elk der wetsvoorstel-
I ierij welke een minderheidskabinet-Mar-
I chant zou indienen, zou op zijn zakelijke
j waarde worden getoetst en naar eigen ver
dienste beoordeeld. Men ziet intusschen de
politieke situatie, zooals die zich in de toe
komst zal ontwikkelen, in parlementaire
kringen niet rooskleurig in.
Eenige belangrijke overeenkomsten zijn
juist met Duitschland tot stand gekomen.
Er zijn twee verdragen gesloten, n.l. een
tot uitbreiding van het handelsverdrag met
Duitschland van 1851 en een in zake ta
riefsverlaging bij den invoer in Duitsch-
5 lend van Nederlandsche land- en tuinbouw
producten en verlenging van het Neder
landsche crediet aan Duitschland tot 1937,
waarbij de rentevoet */2 pCt. lager, n.l. op
I 572 pCt. werd gesteld. De aanvulling van
het oude handelsverdrag is in zooverre van
belang, dat daarbij thans officieel is vast
gelegd, dat Nederland in Duitschland aan
spraak maakt op de z.g. meestbegunsti-
ging. In de practijk bestond die reeds.
Voorts zijn nog eenige in- en uitvoerkwes-
ties geregeld. De verlaging der Duitsche in
voertarieven voor Ned. land- en tuinbouw
producten is van veel belang ook voor onze
streek.
In de textielnijverheid in Twente zijn
weder onderhandelingen gaande tusschen
werkgevers en textielarbeiders. Van werk
geverszijde wordt aangedrongen op ver
lenging van den werktijd, die momenteel
48 uur per week bedraagt. Uit concurren-
tieoogpunt schijnt dit noodzakelijk te wor
den geacht. Ten minste er werd op gewe
'zen, dat in verscheidene landen eveneens
langer wordt gewerkt. En de werkgevers
verklaarden nadrukkelijk, dat er ten op
zichte van de wenschen der arbeiders (b.v.
(vacantiedagen) geen enkele concessie
kon worden gedaan, als de organisaties niet
bereid waren, hun medewerking te verlee-
nen tot langeren werktijd. Van arbeiders-
I zijde legde men er den nadruk op, dat het
door de werkgevers ten opzichte van den
werktijd ingenomen standpunt het tref
fen van een overeenkomst in den weg
staat. Het is inderdaad te hopen, dat hier
alsnog een modus gevonden wordt. Hier
smeult weer een conflict. De jongste lang
durige textielstaking ligt ons nog te versch
in het geheugen, om niet ernstig te wen
schen, dat hier een uitbarsting vermeden
worde.
De heer Ketelaar heeft den Minister van
Justitie gevraagd het vervoeren van kin
deren met den „dievenwagen" te doen
staken.
DE SLAPENDE ARBEIDER.
In den laatsten tijd is in de Pers stem
ming gemaakt tegen een vonnis van een
der Kantonrechters te Amsterdam waarbij
het feit, dat een arbeider onder werktijd
door zijn patroon slapende was aangetrof
fen, geen voldoende reden werd geoordeeld
om de dienstbetrekking op staanden voet
te beëindigen. Een jong advocaat nu, de
Gavere is 't met name die in deze zich vrij
heftig heeft uitgelaten. O.i. heeft deze on
gelijk. De lezing van art. 1639 p. van het
Burg. Wetboek kan aan ieder leeren, dat
onze Wet op de arbeidsovereenkomst eene
enkele misdraging op zich zelf van den
werknemer niet als 'n dringende reden be
schouwt om den man broodeloos te maken.
Het is allerminst juist dat daarmee een
vrijbrief zou gegeven zijn aan eiken arbei
der om zulk een misdraging te plegenhet
zoo te doen voorkomen is ook in strijd
met de geldende wet, en in het openbaar
den Rechter, die zich niet op dezelfde
wijze verdedigen kan, daarop aan te val
len minstens genomen onhoffelijk.
Nog geen menschenweg ging door
duisternis en nacht, of het licht in
zijn hart wierp op dien weg een schijn
sel.
oooo ocooooooooc<xxxx5ocooooooooooocooooooocooooooocoooooocooooooo
Men is in Engeland niet bijzonder ge
steld op de komst van Mussolini, ter gele
genheid van de onderteekening van het ver
drag van Locarno op 1 December a.s. La
bour wilde hem niet ontvangen en men
vreest moeilijkheden. Daardoor komt de
mededeeling van Chamberlain aan de
vreemde mogendheden, die bij de teeke-
ning betrokken zijn, wel in een eigenaardig
licht te staan. Hij stelde de regeeringen er
namelijk van in kennis, dat de Britsche re
geering er zich mee zou kunnen vereeni
gen, indien aan de gezanten van die mo
gendheden volmacht wordt gegeven tot
onderteekening. Die buitenlandsche Mi
nisters, die toch aanwezig zullen zijn, zou
den van harte welkom wezen. Dit lijkt een
vrij duidelijke wenk aan den Italiaanschen
dictator, om maar liever thuis te blijven.
Het Hoogerhuis houdt zich thans ook
met het verdrag van Locarno bezig. Bal
four wees er o.m. op, dat, zoodra de Vol
kenbond volledig zou zijn, het pact van
Locarno waarschijnlijk overbodig zou we
zen en de voor de waarborging van den
vrede geschapen organen van den Volken
bond voldoende, om de taak te verrichten,
die voorloopig door het pact van Locarno
wordt vervuld.
Ten slotte dient nog vermeld, dat het
Engelsche koningshuis in rouw gedompeld
werd door het overlijden van de koningin-
moeder, koningin Alexandra.
Haar stoffelijk overschot is Vrijdag
ochtend overgebracht geplaatst op het af
fuit van een kanon uit een kapel naar een
abdij, terwijl de militairen langs welke de
stoet ging, minuutschoten losten. Het
doet eenigszins denken aan Oudejaars-
avondschieten. Wij zullen te eeniger tijd
onze Koningin-moeder anders ten grave
brengen.
't Gezondmaken der Fransche financiën
heeft weer een ernstige vertraging onder
gaan door den val van het tweede kabinet
Painlevé. Sedert enkele dagen wass de
kleine meerderheid aan de rechterzijde van
het cartel afgebrokkeld. En daar zich niet
als op 12 Juli 'n deel van de kern van het
cartel heeft afgescheiden, verwacht men in
sommige kringen, dat niet opnieuw een
cartelregeering aan het bewind zal komen
en de oplossing moet worden gezocht in
een concentratie-ministerie, dat op cen
trum en links, met uitsluiting der socialis
ten zou steunen. Doch ook dit zal moeilijk
zijn. Briand werd al dadelijk belast met
de vorming van een groot, naar links ge
oriënteerd concentratie-ministerie, dat de
leiders van de socialisten met het rechtsche
centrum zou vereenigen. Maar de socialis
ten weigerden daaraan deel te nemen.
Men meldt hedenmorgen, dat Briand,
socialist en minister van buitenlandsche
zaken, er in geslaagd zou zijn een eenigs
zins naar de middenpartijen gericht Mi
nisterie samen te stellen, omtrent de na
men zal men hedenavond in de dagbladen
wel meer kunnen lezen.
In den Rijksdag zijn dan eindelijk de
debatten over het verdrag van Locarno
begonnen, waarbij men eigenlijk van te
voren al wist, hoe de stemming ongeveer
zal uitvallen. Men achtte reeds 't pleit, ten
gunste van het verdrag en toetreding tot
den volkenbond, dadelijk beslist. Toch ko
men de verschillende afgevaardigden nog
eens met hun bekende motieven aandra
gen. De S. D. zijn er voor, omdat zij den
Europeeschen vrede willen en omdat de
Duitsch-Nat. naar 'n nieuwen oorlog stre
ven. De Duitsch-Nationalen ontkennen dit.
Ook zij willen een accoord met de vroegere
vijanden, maar een accoord, dat den Duit-
schen grond van vijandelijke troepen zui
vert. Daarom verwerpen zij het verdrag
van Locarno. Het centrum hoopte, dat in
de toekomst de fouten, die het verdrag nog
aankleven, zullen worden verbeterd. De
Duitsche Volkspartij achtte Locarno een
vooruitgang, terwijl de democraten het
een etappe noemden op den weg, dien zij
reeds zes jaar bewandelen. Alle dezen zou
den vóór stemmen.
Luther en Stresemann, zullen op 5 De
cember, na hun terugkeer uit Londen, het
ontslag van het kabinet indienen, ten einde
de reconstructie van het kabinet mogelijk
te maken. Nadat de Duitsche Volkspartij
dezer dagen zeer duidelijk de politiek der
Duitsch-Nationalen afwees, gelooft men,
dat de weg voor een groote coalitie ge
baand is al zullen de meeningsverschillen
tusschen Volkspartij en S. D. nog langdu
rige beraadslagingen noodig maken.
De Rijksdag heft gisteren het geheele
wetsontwerp in zake Locarno en Duitsch-
lands toetreding tot den Volkenbond met
291 tegen 174 stemmen en 3 onthoudingen
aangenomen.
VOETBAL.
Ditmaal vullen we ons overzicht met
een bespreking van de positie der diverse
Bloemendaal-elftallen aan de hand van on
derstaande ranglijstjes, bijgewerkt tot en
met 22 Nov. 1925.
2e KLASSE A.
D. E. C. 11 11 0
Hollandia 11 7 2
West-Frisia 9 4 3
Alc. Victrix 12 6 0
Schoten 10 4 1
Zandvoort 12 3 4
Bloemendaal 8 2 2
W. F. C. 11 2 3
K. F. C. 11 2 4
D. W. S. 11 2 1
N. V. B.
0 22 42— 7
2 16 24—14
2 11 23—19
6 12 21—23
5 9 14—21
5 10 18—27
4 6 9—15
6 7 15—16
5 8 10—18
8 5 13—27
2e KLASSE B.
Haarlem 3
Bennebroek
Hillegom
R. C. H. 4
Zandvoort 2
Bloemend. 2
Schoten 2
T. H. B. 2
H. F. C. 4
Haarl. Vet.
E. D. O. 3
H. V. B.
1 11 31— 9
1 11 27—16
1 7 22—23
2 10 22—22
2 6 16—10
7 19—13
6 17—17
4 11—24
5 9—21
4 17—24
1 4—16
2.—
1.45
1.22
1.—
0.90
0.83
0 75
0.63
0.72
0.46
1.57
1.57
1.40
1.25
1.—
1.—
1.—
0.66
0.62
0.57
0.20
3e KLASSE B. H. V. B.
Bloemend. 4 7
E. H. S. 3 8
R. C. H. 9 7
Swastika 2* 7
Steeds Voor. 6
E. D. O. 8 6
E. G. K. 3 5
R. G. H. 10 6
Swastika 2
7 0 0 14 44—11 2.—
6 0 2 12 49—23 1.50
4 1 2 8 43—17 1.14
3 13 5 18—21 0.71
2 0 4 4 17—17 0.67
1 2 3 4 13—21 0.67
0 1 4 1 8—35 0.20
0 15 1 14—61 0.17
2 strafpunten.
3e KLASSE D. H. V. B.
Bloemend. 3
4
4
0
0
8 35— 3
2.—
Haarlem 8
4
3
1
0
7 25— 7
1.75
E. D. O. 7
5
2
1
2
5 17—16
1.—
H. F. C. 7
5
2
1
2
5 15—23
1.—
R. C. H. 8
6
2
0
4
4 13—34
0.67
O. V. A. 4
5
1
1
3
3 23—16
0.60
D. S. K. 3
5
1
0
4
2 6—15
0.40
van Vaste Planten en
Heesters, tegen zeer
concurreerende prijzen.
Kweekerij Kennemerweg
tegenover Aelbertsberg
3e KLASSE E. H. V. B.
D. O. A. 2
7
5
1
1
11
35—10
1.57
I V. O. 3
4
3
0
1
6
21—12
1.50
Schoten 4
6
4
0
2
8
19—10
1.33
Spaarnest. 3 6
4
0
2
8
20—15
1.33
Bloemend. 5
6
2
1
3
5
34—18
0.83
D. I. O. 4
6
2
1
3
5
15—27
0.83
Damiaten 2
6
0
2
4
2
10—20
0.33
E. D. O. 9
5
0
1
4
1
4—46
0.20
De vijf elftallen behaalden dus dit resul
taat:
doelpunten
gesp. gew. gel. verl. pnt. voor tegen gem.
32 17 6 9 40 141—60 1.25
Uit deze standen blijkt, dat de positie van
't eerste elftal momenteel de meeste zorg
baart. Hoewel er voor te groot pessimisme
geen onmiddellijke aanleiding bestaat,
dient 't eerste toch in de komende wed
strijden eenige punten te verzamelen. Zij
heeft dit voor, dat ze ten opzichte der an
dere elftallen nog eenige wedstrijden ach
ter zijn, ^waardoor de kans bestaat hier
uit de noo'dige puntjes te halen.
D. E. C. staat in deze afdeeling schitte
rend bovenaan, en 't zal al heel gek moe
ten gaan, mogen we nu niet al in dit kra
nige elftal de a. s. kampioen begroeten.
D. W. S. sluit de rij, of dit echter defini
tief is, zal niemand durven beweren, en in
tegenstelling met den strijd om de eerste
plaats, zal die in de onderste regionen iiard
er. spannend zijn. Verrasingen zijn dan
ook geenszins uitgesloten, en 't zaï o.i. nog
lang een open vraag zijn, wie dit jaar de-
gradatie-wedstrijden moet spelen. Momen
teel zou men kunnen aannemen, dat de
candidaten D. W. S., W. F. C., K. F. C.
Bloemendaal en Zandvoort zijn, maar 't
aspect kan na enkele wedstrijden zóó ver
anderen, dat te dien opzichte geen uit
spraak gedaan mag worden.
De reserves doen heel wat beter als 't
vorig seizoen. Wisten ze toen pas in de
laatste wedstrijden 't veege lijf te bergen,
thans staat reeds vast, dat 't ditmaal zoo'n
vaart niet zal loopen: Integendeel we blij
ven van meening, dat 't tweede elftal bij
ernstig willen in staat is, elke vereeniging
uit zijn afdeeling te slaan, en zoo doende
'r: goede gooi naar een der bovenste plaat
sen te doen. Jammer is 't daarom, dat niet
alle spelers van dit elftal hiervan door
drongen zijn, en maar al te dikwijls een
slapte in hun spel demonstreeren, die on
behagelijk aandoet. E. D. O. 3 en de Haar
lemVeteranen schijnen de zwakke broe
ders te zijn, terwijl Haarlem 3, Benne
broek en Hillegom, aspiraties voor de eere
plaats hebben, en elkaar in den strijd om
den eeretitel weinig toegeven.
Vervolgens vallen de uitstekende pres
taties van 't derde en vierde elftal direct
in 't oog. Er bestaat tusschen de spelers
van deze elftallen een weldadige naijver,
in het behalen van 't afdeelingskampioen-
schap: wie zal de eerste zijn, en wie heeft
de beste cijfers. Wel is 't derde op 't
oogenblik in 't aantal gespeelde wedstrij
den gehandicapt, maar ze hebben twee
wedstrijden minder te spelen, zoodat 't op
een spannende nek-aan-nek-race uit kan
loopen. Natuurlijk kan zoo iets de veree
niging slechts ten goede komen. We heb
ben reeds eerder gewezen op 't feit, dat
derde, vierde en vijfde elftal in de derde
klasse H. V. B. spelen. Dat dit een onhoud
bare toestand is, en 't kweeken van reser
ves niet in de hand werkt, zal iedereen
duidelijk zijn. Hoe eer een of meer elftal
len dus een hoogere klas opzoeken, hoe be
ter 't is. De kans is ditmaal grooter dan
ooit, waarmee we zeggen willen, dat èn
Sinterklaasvertelling
door
H. G. CANNEGIETER
(Nadruk verboden)
„En dan zingen ze nog; Zie 'de maan schijnt door
de boomenl 't Moc'ht wat! Je kunt geen hanid
voor de oogen zienl", bromde Sinterklaas, terwijl
I bi) zich achterover wierp in de veerende kussens
j der luxe-auto.
„Ja man, 't is gevaarlijk genoeg met dit mistige
weer", gaf Piet toe, die, naast zijn meester geze
ten, een sigaret opstak. „Waarom tgaan we ook niet
als van ouds op onzen schimmel? Sinterklaas in
een auto; eigenlijk vloekt 'het met elkaar".
„Vloeken of niet, we 'komen er zoo toch het
gemakkelijkst, en ik ben maar blij, dat we met dit
druilerige weer een geriefelijker voertuig hebben
I dan een paard1."
I De auto had den grooten straatweg verlaten en
was een zijweg ingeslagen, die dwars door de bos-
schen liep. Het was de naaste weg naar het land-
goed, waar de tante der beide studenten vanavond
als naar gewoonte 'het Sinterklaasfeest met haar
neefjes en nichtjes zou vieren. Reeds driemaal
hadden de broeders, die te Utrecht studeerden,
K voor den Hei'ige en zijn Knecht gespeeld en ook
nu weer had op de kamer van Frans de verkleed
partij plaats gehad. Keurig geschminkt en gccos-
tumeerd hadden zij die chauffeur afgewacht, die hen
naar Havikszate zou rijden. En nu bespraken zij
in hun welverz rgden wagen het gezelschap, dat
Weer bijeen zou zijn,
„Zou nicht Emmy oak weer van de partij we-
I zen? vroeg Hans. „Ik heb altijd met haar te doen,
ze zoo tusschen die rumoerige kinderen zit. 't
I toch zonde, dat zoo'n vroo'lijke en gezellige
vr uw geen kinderen heeft."
„Geen wonder, dat ze zoo zuur wordt, daar op
dat eenzame buiten. Niets te doen haar man op de
lacht of naar de een of andere paardententoon-
stelling of wedstrijd, al naar het seizoen is
„Ze is eigenlijk te goed om zoo te verzuren. I'k
geloof dat ze op zoo'n avond' haar gemis dubbel
I voelt."
I.,"^0C^ aardig, dat Tante ook haar er altijd weer
'j vraagt, 't Is echt een goed mensch, die Tante.
Maar wat is dat?l"
Een hevige schok schudde de broeders door el
kaar. Er kllonk gerinkel van glas, en de auto stond,
scheefhellend, stil. De chauffeur uitte een kreet
van schrik en stommelde uit het voertuig.
„Mijn schuld niet!", riep hij, toen de broeders
ontsteld naar buiten klommen. „Die kaffers van
boeren, daar heeft er een zijn kar zonder licht op
den weg laten staan. Juist bij de kromming. Ik kon
er niets aan doen, met dezen mist. Ik geef het den
be-te, 'dat ding op tien meter afstand te zien.
's Is me wat mooisl"
„Ben je daar tegenop gereden? Niets bezeerd?
De voorruit kapot, zie ik. Maar kerel, je bloedt!"
„O, dat is maar een schram. Maar 't is zonde
van den wagen. Ik mag wel eens nakijken, of er
verder niets defect is."
De vrachtwagen, waarop de auto gebotst was,
stend voor een armelijk huisje, dat zich louter
door het 'licht van een venster verried.
„Daar zal di_ kerel meer van hoorenl", riep
Hans verontwaardigd. „We zullen hem uit zijn bed
kloppen."
„Hij zal nog niet naar bed zijn; 't is nog geen acht
uur. Maar, al lijkt het een smerig krot, allicht heb
ben ze er water om Johan's bloedende hand af te
wasschen en hem behoorlijk te verbinden. We zijn
er tenslotte nog gezegend' afgekomen, kameraad!"
„Hallo, baas, doe open!"
Het gebons en gerammel op de deur deed niet
alleen den vrachtrijder opschrikken uit zijn zaligen
dut, maar ook zijn jongetje, dat juist in de bedstee
gekropen was.
De vrachtrijder moest er vaak met zijn kar op
uit en gewoonlijk nam hij den jongen, die nog geen
zes jaar was, mee.
Gerrit's moeder was bij de geboorte gestorven,
en zijn vader, een eenzelvig man, wou daarna
geen vrouwvolk meer over den vloer hebben. Hij
bekokstoofde alles daar in zijn kamertje en zat
eigenlijk met den jongen wel opgescheept. Karig
van woord, liet hij het ventje maar praten en
vragen. Hij hield het kind zindelijk, zoo goed en
zoo kwaad dat ging, gaf het op tijd eten en stopte
het des avonds in. de 'bedstee. Dan ging hij nog een
pijpje rooken in zijn rieten armstoel en kroop
daarna ook zelf ter kooi.
In de eenzaamheid thuis verwerkte het kind al
do indrukken, die het bij zijn tochten met Vader
opdeed. Het hoorde zoo aan den weg van het een
en 'het ander, en mijmerde daar verder op door.
Goedige klanten hadden wel eens met het ventje
t'. doen, namen het terwijl Vader de boodschap
pen verzorgde, uit den wagen, gaven het een ver
snapering of een stukje speelgoed en maakten een
grapje met Gerrit.
En zoo was Gerrit ook aan de weet gekomen,
dat het vandaag Sinterklaas was. Verschillende
taaipoppen en stukken speculaas waren hem onder
weg ten deel gevallen en de vrouw uit het bestel
huis had hem verteld van den Heilige, die op zijn
schimmel de wereld rondreed, om de 'lieve kinde
ren te beloonen en de stoute kinderen te straffen.
Ze had hem een prenteboek meegegeven, waarin
Sinterklaas afgebeeld stond met zijn langen, grij
zen baard en zijn rooden tabberd en vergezeld
van den Zwarten Piet.
In dit prentenboek had Gerrit heel den dag zit
ten bladeren en in verschillende winkels had hij
het portret van Sinterklaas en den Knecht op
allerlei wijze uitgestald gezien.
En nu kon hij maar niet in slaap komen, omdat
hij maar aldoor moest denken aan dien geheim-
zinnigen ruiter met zijn witten baard en aan den
angstwekkenden zwarten knecht.
De vrachtrijder sprong op uit zijn armstoel. In
een oogenblik had hij de deur opengetrokken, maar
verbaasd deinsde hij achteruit, toen hij het zonder
ling tweetal zag, dat in de deuropening stond.
„Daar heb je ons een koopje geleverd, vader!",
begon Sinterklaas, en zijn toon Monk lang niet
ma'lsch.
„Ook stom van je, je wagen daar zonder liebt
te laten staan op zoo'n smallen weg, en dat vlak
bij een scherpen bocht!" voegde Piet er aan toe.
„Wat is er aan de hand?", stotterde de vracht
rijder, die vreesde met een Sinterklaas-grap te
dc en te hebben, en in zijn verlegenheid niet wi6t,
hoe zich daaronder te moeten houden.
„Wat er aan de 'hand is?!" riep Sinterklaas, nu
hevig kwaad, „Kom maar eens kijken wat je ons
op den hals hebt gehaald. Je moogt nog van geluk
spreken, dat we er zoo goed af zijn gekomen. We
hadden best alle drie dood kunnen zijn en dan
was jij de kast ingedraaid. Als dat tenminste nou
nóg niet gebeurt!"
Een onverwacht gekerm leidde plotseling de
arndacht der broeders af. Gerrit had de bedstee-
deuren opengestooten en zat nu het tweetal ver
wezen aan te staren. De booze toon had het kind
van schrik aan 't huilen gemaakt.
De aanblik van het angstige kind verteederde
de studenten.
„Dat is waar ook," zei Frans (lachend, „Sinter
klaas behoort niet boos te wezen. Stil maar, vent,
er zal je niks gebeuren. Kijk maar eens naar Sin
terklaas' zijn mooien mantel. En Piet doet ook niks
'hoor, al is hij zwart."
De chauffeur kwam binnen, met den zakdoek om
zijn geschramde hand. Gelukkig was hem gebleken,
dat er aan den wagen verder niets mankeerde
„Geef nu maar gauw wat frisch water, vader,"
zei Zwarte Piet, „dan 'kunnen we de hand verbin
den en doorrijden. Ze wachten op ons; we hebben
toch al oponthoud met dien mist."
De aanwezigheid van een gewoon mensch bij die
twee vreemde schepsels stelde den vrachtrijder
eenigszins gerust. Hij wendde zich tot den chauf
feur en toen die hem in zijn eigen dialect omtrent
het gebeurde inlichtte, was hij spoedig op streek
er stamelde verontschuldigingen jegens de heeren.
Hij vroeg, of ze er alsjeblieft geen werk van wilden
maken, en wat hij voor 'hen zou kunnen doen, dat
zou hij doen. Wilden de heeren misschien een kop
kolfie, voor den schrik?
Opgelucht, nu ze zonder verdere schade of op
onthoud door kond'en rijden, kregen de studenten
schik ini 't geval, en onderwijl Zwarte Piet de hand
van den chauffeur verbond, maakte SinterMaas een
grapje met het kind.
Gerrit, gerustgesteld, was nu één en al bewon
dering voor Sinterklaas en zijn Knecht. Dit waren
ze nu, heuseh en echt waar, de mannen van het
plaatje, en de baard en de tabberd waren nog veel
mooier dan in het prenteboek.
Sinterklaas vermaakte zich met het aanvallige
kereltje en ondervroeg den vader over zijn huise
lijke omstandigheden.
„Dat kind moest een goede opvoeding hebben,
meneer, en die kan ik hem niet geven!", aldus be
ëindigde de vrachtrijder zijn uiteenzetting.
,En nu weet je wel, dat Sinterklaas vandaag
jarig is?", vroeg Frans aan het kind, dat stralend
van vreugde knikte van ja.
„Wou je mee met Sinterklaas om in Sinterklaas'
zijn paleis zijn verjaardag te vieren? Ja, dat
mcesten we maar doen, hé? We brengen hem op
onzen terugweg weer; dat vindt Vader wel goed?"
De vrachtrijder kende de freule van Havikszate,
die een klant van hem was, en 'had geen bezwaar
tegen het voorstel. Schielijk schoot hij Gerrit zijn
Zondagsche kleertjes aan, en, beduusd van opwin
ding en blijdschap, ging het kind op den schoot
van Sinterklaas mee in de auto, die spoedig in den
mist verdween.
„Daar zullen we een grap mee hebbenl", zei
Frans tegen zijn broer. „Ik heb een pracht-ideel"
En hij legde uit, wat hij van plan was te doen.
Het voornemen had de volledige instemming van
Zwarte Piet.
Zoodra zij op het kasteel waren aangekomen,
begon het feest, want de kinderen hadden al lang
op de komst van den Heilige gewacht.
Toen deze na zijn plechtige intree had plaats
genomen tusschen de beide keurig versierde man
den met pakjes, richtte hij zich tot het gezelschap
en zeide: 'Dames en heeren, voordat ik deze man
den ga openen en u de pakjes ga uitreiken, hoop
ik, dat u mij toestaat, vooraf aan onze alom geliefde
nicht Emmy een geschenk aan te bieden, dat niet
in de mand kon worden verpakt. Zwarte Piet heeft
het hier buiten de deur klaar gelegd, en ik verzoek
u. daar het een levend voorwerp is, u in uw tee
kenen van goed- en afkeuring te matigen, teneinde
het niet te zeer te verschrikken. Nicht Emmy, ik
draag u de zorg op voor dit kostbare kleinood, dat
misschien veel van u toewijding zal vergen, maar
u in rijke mate voor uw bemoeienis zal beloonen."
„Een poes; o jongens, dat zal een poes zijnl",
juichtte een van de meisjes.
„Misschien wel een honidl" zei een van de jon
gens.
Toen de kleine Gerrit, op den arm van Zwarte
Piet binnen kwam, schuw met zijn oogjes knippend
tegen bet licht en op het zien van al die vreemde
menschen angstig zijn kopje op den schouder van
den student verbergend, begroette hem een ver
ba sd stilzwijgen. Nicht Emmy wist niet, hoe ze
kijken moest bij deze vreemde verrassing. Maar
toen Sinterklaas de bed eling had uitgelegd, en het
avontuur met de auto verteld 'had, oogstte het
algemeen bijval. Dat was juist iets voor Emmy,
de zorg op zich te nemen over dit aardige arme
kind. Ze zou den vrachtrijder behulpzaam kunnen
zijn, dat zijn zoontje de opvoeding kreeg, die hij
het kind zelf niet kon geven.
De kinderen verdrongen zich om den kleinen
Gerrit, om hem al het moois te laten bewonderen.
Langzamerhand op zijn gemak gesteld, begon het
kind mee te genieten van het sprookjesachtige
feest, dat hem niet verbijsterde, omdat het juist
was, zooals 'hij zich Sinterklaas' verjaardag ge
droomd 'had.
En toen de goede bisschop het ventje na af'oop
weer heelhuids aan zijn vader 'had afgeleverd,
troostte hij het imet de mededeeliag, dat Gerrit
een nieuwe tante op Sinterklaas had gekregen, die
hem morgen zou komen 'bezoeken.
