HUMOR IN WOORD EN BEELD I HAARL1 LUISTERE] SCHOE VEI THEO BE Winterwandelinu in Kennemerland NAGEKOMEN BERICHTEN BLOEMENDAAL 20ste JAARGANG UITGAVE Dl Bijkantoor macht toekende van zijn geheele bestuur (neemt hij voor zich ook de geheele verant woordelijkheid?) door het gemeentebe stuur op zijn informaliteit gewezen, ge antwoord heeft, dat hij niet van plan was Bloemendaal's gemeentebestuur anders te behandelen dan andere gemeentebesturen, die grif op „zijne" requesten plegen te be schikken. Gelukkig dat er ten minste één gemeente in Nederland is, waar dezen penvoeren- den Mussolini olandese in herinnering wordt gebracht, dat er nog zoo iets be staat als een rechtsorde, waarbij vorm en inhoud een onverbrekelijke eenheid uit maken. A l'instar van den heer Laan, die op 'n ander punt ook zulk een onderlegbare uit spraak ten beste gaf, zeggen wij hierorde is orde, en een secretaris is maar een secre taris. Moge de eigenwijze man door zijn eigen voorzitter op zijn nummer worden gezet. Aardig vonden wij een opmerking van den heer Van Kessel aan het adres van de heeren De Visser, Kremer en Mollerus, die over punt 8 niet konden spreken, omdat de tijd voor studie over het Zeeweg-voorstel te kort was toegemeten geweestde heeren hebben over de begrooting, een heel boek deel, wèl mee kunnen spreken en die had den ze ook maar even gezien. Doch de op merking was alleen maar aardig; ze sneed niet in elk opzicht hout; de drie heeren hebben hun voorstel tot verdaging der be raadslaging ook gegrond op hun wensch om de burgerij zelve gelegenheid te geven zich over het nieuwe Zeeweg-voorstel te bera den en uit te spreken. Ons staat dus voor 11 Februari a. s. minstens ééne openbare vergadering te wachten, waarin „de burgerij (wie lacht daar, of beter gezegd: wie komt er met de ijverige mevr. Van Heerdt op af als dit woord geroepen wordt?) over het voorstel van B. en W. zal worden ingelicht en ge raadpleegd. Gelooft gij het, waarde lezer? Wij niet. De nieuwe Zeeweg-questiën inte resseeren hoogstens den bekwamen cor respondent van het te Bloemendaal veel ge lezen Handelsblad, omdat ze copie opleve ren met een beetje 'n Amsterdamsch tintje; misschien ook nog de Haarlemsche pers en hare aan onzen gemeentelijken boe zem gekoesterde Bloemendaalsche mede werkers; maar deze categorie van tim- meraars aan de voor onze onafhankelijk heid bestemde doodkist, vertegenwoordi gen onze burgerij niet, integendeel zij stre ven naar en zullen leven van onzen onder gang, die echter ook van uit ons eigen mid den wordt opgeroepeno. a. door het ge vaar voor corruptie. Wij doelen hier op den achtergrond van gewoonten en feiten, aangaande welke iets naar voren kwam toen de Raad debatteer de over de vraag, waarom noch de motor met-zijspan noch de magyrus-spuit in onze gemeente zelve van ingezetenen zijn ge kocht. De heer Laan beriep er zich op, dat het gemeentebestuur voor een en ander hier duurder zou zijn terecht gekomen; Alsof de heer Laan niet zou weten hoe er in den handel met provisiën geschipperd wordt; Meggendorfer Blatter, München. Kijk eens naar onze mevrouw: ze heeft mijn japon aan Jouw japon Zeker. Ze had hem mij beloofd 1 Sondagsnisse-Strix, Stockholm. neen, als het gemeentebestuur gewild had, zouden èn motor èn spuit wel degelijk, voor gelijke prijzen als nu betaald moeten worden, hier te koop zijn geweest, maar het gemeentebestuur had dit ook werke lijk moeten willen, dan zou er een weg ge weest zijn, nu was die er niet. Wij hebben den indruk, dat het gemakkelijk scheen buitenaf te gaan om binnenshuis geen scheele oogen te maken. Het resultaat is nu, dat ons eigen gemeentebestuur door ieder belanghebbende met scheele oogen wordt aangezien, een griezelig tafereel. In verband hiermee kwam ons en daarop doelden wij toen wij het gevaar voor corruptie in onze gemeente niet denkbeel dig noemden (laat men zich toch zeer tijdig spigelen aan Hongarije en Bergen- op-Zoom!) ter oore, dat een hier geves tigd assurantiekantoor (agentuur) bij her haling vergeefs heeft getracht van de ge bruikelijke premie de brandverzekering op de" nieuwe Magyrus-spuit af te sluiten, waarna via gemeente-secretarie en bouw bureau die post is afgesloten bij.... een assurantieagent in Haarlem! Waarlijk het is wel noodig, dat een eigen Middenstands- vereeniging o.a. ons gemeentebestuur met klem van redenen duidelijk maakt, dat hem het Bloemendaalsche hemd nader zit' dan de Haarlemsche rok, n'en déplaise ve ler abonnement op de bladen onzer vijan den en het bordje erwtensoep dat de onze Hoofdredactie en de Burgemeester bij Franken in de Houtstraat nuttigen. Koplaken leidt tot corruptie. En wij wil len geen corruptie, ook niet in de aller kleinste kiem. Want wij willen evenmin leven onder een corrupt regime als onder eenig ander regime, dan dat van Waarheid en Vrijheid, want dié alleen brengen Wel vaart, Zedelijkheid en Gezondheid. Red. Kerstmorgen. De eerste van idrie heerlijk vrije dagen. Een mooie gelegenheid voor een altijd vr eg-uit-de-veeren-zijnd forens om eens lekker uit te slapen, zu'lt ge misschien denken. Maar dan hebt ge het mis, waarde lezer, want een echt na tuurliefhebber houdt niet van lang slapen en zeer zeker niet, wanneer hij 't bijna uitsluitend van d'e zon- en feestdagen moet hebben om zijn liefhebbe rijen bot te vieren. En zoo was ik dus ook dezen morgen even vroeg present, alsof ik m'n forensen trein van half acht no-g m'oest halen. Aan m'n huisgenooten gunde ïk gaarne nog wat rustige rust, ik kleedde me dus in alle stilte aan en sloop geruischloos naar beneden om daar in de tuinkamer eens af te neuzen, wat m'n geveder le vrienden wel zouden zeggen van de Kerst-tractatie, die ik hen bad bereid. Ik had n.l. aan de tot slingers geregen pinda's en 't stukje spekzwoerd nog een cocosnoot toegevoegd en in 't voederhuisje zelf verschen voorraad beukenootjes gelegd. Ik trof het echter niet, want druk werd het be zoek allerminst, Een enkel blauwmeesje haalde haastig wat weg, terwijl een paar koolmeezen meer belangstelling toomden voor de cocosnoot. Dat was wel een groot verschil met de Zondagmor gens toen een dikke sneeuwwade duin en bosch en veld dekte. Wat werden toen m'n goede zorgen be loon'd. Tuin- en voederhuisje mochten zich in een bijna onafgebroken bezoek verheugen van meezen, vinken, roodborstjes, merels, spreeuwen en niet te vergeten de straatjongens, de musschen. Aangezien er toch niet te storen viel, wandelde ik den tuin eens even in. 't Was wat nevelig, doch voor den tijd van 't jaar bovenmate zoel. Je kreeg zoo 't gevoel, of 't zoo'n mooie zonnedag in Februari of Maart zou worden, waarop je 't voorjaar als 't ware al in de lucht voelt. Waarlijk, de ribes begon al uit te loopen en de kamperfoeilie eveneens; en ziet sneeuwklokjes en crocusjes hebben de blad-sprietjes al boven aarde steken. De eerste sporen al weer van 't nieuwe le ven, en ik kreeg zoo'n plotselinge behoefte aan eeme fiksche wandeling door bosch en duin van ons zoo heerlijk Kennemerland. Wel is waar is de gelegenheid hiertoe ons in deze omgeving maar schaars toegemeten, doch de echte 'liefhebber weet altijd nog wel iets te ont dekken en zoo togen we in den loop van den dag op weg; ditmaal zonder vast om'ldjnd plan. De huizenreeksen van Haarlem en 't donkere ge boomte van den Hout verdoezelden nog wel in wazige verte, doch we hadden alle hoop, dat de zon wat kleur en fleur aan onze wandeling zou geven. En zoo was 't ook. Plots duidden dwarse schaduw strepen over ons boschpad, dat de zon de nevels aan flarden had gescheurd en een rijkdom van gou den licht sprankelde door de twijgen en 't kreu pelhout. 't Was merkwaardig, hoe plotseling alles veranderde. Niet alleen, dat van alle dingen rond om meer de schoonheid tot ons kwam, maar er kwam ook meer leven en bewegelijkheid. A'h, onze meezen-vrienden lieten hun roep hooren! Daar wa rn zij in groot en druk gezelschap „tak op, tak af, tak uit, tak in", zooals Gezelle zong. Zij hadden blijkbaar genoeg van de versnaperingen, overal in zoo ruime mate verstrekt en inspecteerden met ijver de takken. „Zoo jongens, vinden jullie 't zwerversleven pret tiger, dan altijd zoo'n tafeltje-wel-bereid te vin den? En als in antwoord hierop gingen de kopjes als hamertjes op en neer. Je 'hebt gelijk hoor, 't eten, waarvoor je hebt moeten werken is altijd veel lekkerder dan de brokken, die de 'liefdadigheid je toereikt. Wij wenschfen de meezenfamilie succ s- vollen arbeid en gingen verder ons pad, waar vin ken in 'hun bekoorlijke pakjes ons dn sierlijke boog- vluchtjes voorgingen. Een winterkoninkje gleed bij 't struikgewas neer en eer we er bij waren, was de rakker verdwenen. Wij zagen althans dit pittige vogeltje, dat ons zoo vaak reeds vergastte op z'n heldere trillers, niet meer. Of hij ons nog in de gaten hield? Wie weet, z'n kleur kan hem zoo fijn schuil doen gaan. Eenige meters voor ons uit zat in 't mulle zand pad oranjesnavel, de merel, coquet te wippen met den staart. Te kort bijkomen liet zij ons echt r niet; met veel gerucht verdween zij in 't struikge was, We wandelden verder en eer we er verda ht op waren stonden we buiten het beboschte ge deelte en voor een weide-vlak. Zou het niet wat ontoegankelijk zijn na de vele regen- en sneeuw- dagen? Geen nood, onze laarzen waren water dicht enwe zijn ook voor geen klein geruchtje vervaard. Dapper staken we dus 't weideveld dwars over naar den dam, die weer toegang gaf tot een ander boschgedeelte en waar de reeds aan merkelijk lager staande zon goudglansen had ge legd in de waterplassen, die zich tusschen de mod- derbubbe'ls hadden gevormd. Op de weide stapten parmantig-zelfbewust eenige bonte kraaien rond, als waren zij de 'landjonkers zelf. Een vluchtje spreeuwen was naarstig aan 't zoeken. Wat steken die mannetjes toch in een keurig purper-kleed, waarover metaalglansen liggen, dachten we in t voorbijgaan. Vóór ons lag 't bosch, de toppen der boomen warm-bruin overglansd door 't mild-stralende zon nelicht. Aan den boschrand een rij fijn-stammige berkjes, zich bevallig spiegelend in 't rimpellooze watervlak, terwijl de kruinen als fijn kantwerk afstaken tegen den bleek-blauwen Oostelijken 'he mel. Dit schoon aanschouwen hield ons eenigen tijd als aan onze plaats gebonden. Onze lange scha duwen, die zich tot ver over het weide-vlak strek ten, waarschuwenden ons echter, niet te lang te toeven. Voorwaarts dus. Met een paar groote sprongen over den dam, waarover 't binnen-water bijna heen stroomde, en waaraan we de herinnering meenamen in den vorm van flink bemodderde schoenen. Doch dat hadden we er ruimschoots voor over. Onze weg voerde nu langs grillig gevormde zee dennen, terwijl het terrein, muller en golven'er werd'. Daar strekte zich eensklaps het duinland schap in al z'n bekoorlijkheid voor ons uit. Maar wat was dat? Waarlijk een meertje met zacht wie gelende rietpluimen. Daar zouden wel watervogels zijn! Dat was echter misgerekend. Niet9 van dien aard was er dn den kijker te krijgen. Ons onderzoek moest echter uiterst vluchtig zijn, doch we komen er nog wel eens terug. Even geobserveerd hoe we deze omgeving, waar we eenige heerlijke uren had den doorgebracht, 't vlugst konden veriaten en toen in stevigen pas naar huis. Wat valt er ook in de wintermaandentoch veel te genieten in deze omgeving en.... hoe wei nigen makeni er nog gebruik van v. D. CHRISTELIJKE MEISJESVEREENIGING. Reeds 2 jaar bestaat er in Bloemendaal een club voor meisjes van 12-16 jaar. Deze club gaat uit van de „Vereeniging voor Jeugdwerk". Door deze ver eeniging werd echter tot nog toe niets gedaan voor de meisjes boven 17 jaar. Nu zal echter ook voor deze oudere meisjes een vereeniging worden opgericht. De leiding daarvan zal berusten bij Mejuffrouw T. Tonkens Op Vrijdag 5 Februari a.s. des avonds te half acht, zal in het Fröbellocaal der Chr. Mulo-scho 1 Zomerzorgeriaan, de oprichtingsvergadering worden gehouden. Wij hopen, dat vele meisjes boven 17 jaar deze vergadering zullen bijwonen en zich als lid zullen opgeven. Van tevoren kan men zich reeds als lid opgeven bij Mejuffrouw T. Tonkens, Oranje Nassaulaan 45, Overveen en bij Mejuffrouw J. Boer, Duinwijck- weg 1, Bloemendaal, waar uien ook nadere mede- dee'lingen kan vernemen. De Afdeeling Bloemendaal-Velsen der K. N. M voor T. en P. hield Dinsdag 19 dezer haar eerste maandelijksche bijeenkomst in 1926. De Voorzitter opende de vergadering met een woord van welkom en wenschte de Afdeeling, zoo wel als de Leden persoonlijk, alles goeds toe in •het nieuwe jaar. Daar de Secretaris, wegens ziekte, verhinderd was de vergadering bij te wonen, las de Voorzitter de Notulen der vergadering van 15 December j.l. voor, welke zonder wijzigingen werden goedge keurd en gearresteerd. De Penningmeester was zoo vriendelijk zich met het houden der Notulen 'dezer vergadering te be lasten. Vikingen, Oslo. Der Brummer, Berlijn. Le Rire, Parijs. Heel erg gekleed ben je niet, met die gekleede japon O, maar ik heb mijn collier nog niet omgedaan 1 Sondagsnisse-Strix, Stockholm. Ben je van plan nog meer te koopen O ja. Het is pas half elf. Zelfmoord 1 Een man die èlles had wat hij begeerde! Juist! Hij had dus niets meer te hopen.... Journal Amusant, Parijs. Draag me er over, lieve man 1 Kon je nergens een klimtouw krijgen? Neen ze vroegen me veel te veel ervoor! 't Is treurig om te zien: een volwassen man, die net als m'n kinderen met een kleurdoosje zit te spelen 1 De ingekomen stukken werden behandeld be vattende o.a. dankbrief van den heer Witte voor gezonden gelukwensch bij zijn 25-jarig jubileum als voorzitter der afdeeling Leiden; schrijven van den Inspecteur van den Landbouw meldende dat de aangevraagde lezing van den Tuinbouwconsult te Londen niet kon worden toegestaan wegens gebrek aan tijd; schrijven van den heer Ir. Fuchs dat hij be reid is op onze vergadering van 16 Februari a.s. eene lezing te houden over „Centrale verwarming van Kassen". Vervolgens leest de Voorzitter het Jaarverslag 1925 van den Secretaris voor waaruit blijkt: dat het ledental een weinig is achteruitgegaan en nu 264 telt; dat iedere maand behalve in de 3 zo mermaanden bijeenkomsten werden gehouden en de daarin behandelde onderwerpen; dat het Be stuur ook geregeld' vergaderde; dat de Propaganda- tuin in goeden staat werd gehouden er zich in de belangstelling van het publiek blijft verheugen; dat de tuinbouwcursus kon worden vervolgd enz. Verder memoreert de Voorzitter de Koninklijke ouderscheiding dit jaar aan ons Bestuurslid, den heer Leonard A. Springer, verleend en stelt voor genoemden heer, die 'steeds zoo veel voor onze Af deeling deed, bij zijn aftreden als Bestuurslid te be noemen tot „Lid van Verdienste" onzer Afdeeling, hetgeen 'bij acclamatie werd aangenomen. Dan brengt de Commissie van verificatie bij monde van den heer Bos, verslag uit over de Reke ning en Verantwoording 1925 van den Penning meester, brengt den titularis hulde voor de keurige en accurate wijze waarop het geldelijk beheer werd gevoerd. De vergadering verleende den Penning meester met dank acquit en décharge over 1925. Uit het verslag blijkt dat de financieele toestand der afdeeling bevredigend is ofschoon het nog niet mogelijk zou zijn eene sluitende begrooting te heb ben zonder de Gemeentelijke subsidie. De Begrooting 1926 komt dan aan de orde en wordt deze zonder wijzigingen goedgekeurd. Tijdens de Pauze, die hierna gehouden wordt, keurt de Commissie van beoorueeling, bestaande uit de H. H. J. Ende, K. Griffioen Jr. en R. v. d. Hul de inzendingen en kent de volgende punten toe aan: Van Empelen en Van Dijk, partij witte Cyclamen 10 punten. W. Beunder, partij Camelia's, 9 punten. J. J. van Cruyningen, Azalea indica Mme Petrik, 7 punten. Over het kweeken en goed houden der inge zonden planten wordt van gedachte gewisseld tusschen de II. 'H. Beunder, Van Nederhasselt, Van Dijk, Ende en van Cruyningen, waaruit bleek dat de meeningen hieromtrent zeer uiteenloopen, zoo dat een bepaalde richtsnoer niet valt aan te geven. Dan geeft de heer Alb. Bos antwoord op eene vraag uit de Vragenbus der vorige vergadering in eene causerie over „Planten en dieren als Weer- profeten". De heer Bos heeft door zorgvuldige bestudeering van de Natuur tal' van planten en dieren leeren kennen die in mindere of meerdere mate het ko mende weer kunnen voorspellen. Hij noemt onder de planten b.v. de vuurwerkplant, keizerskroon, 'Hyacinthenbloem, tulpenbollen, tritoma enz. en van de dieren: duiven, konijnen, fazanten, mollen, ratten, koperwieken, zwaluwen, koeien, eenden, wormen enz. en vertelt dan op onderhoudende wijze waar die 'voorspellingen bestaan. De Voorzit ter zegt hem dank voor de interessante mededee- lingen. Niets meer aan de orde zijnde wordt de vergade ring gesloten. Buen Humor, Madrid. Is er van jou niets op deze tentoonstelling? Neen. Er worden immers alleen nagelaten werken opgehangen. Nu, kan je niét juist als ieder ander iets nagelatens schilderen Sondagsnisse-Strix, Stockholm. Waren er veel menschen op de vee tentoonstelling Neen. Toen ik er was, was er geen mensch! 'Abonnementsprijs 1 vooruitbetaling aan verhooging van 15 Buitenland met verhi Abonnementen kunn HOOFDADMINIST DE GENESTETWE ADRES VAN DEN (Nadruk Toen de spoort: trekschippers en proeven, een baantj selwachter te kri schrijvers van k radio-sprekers aan ten te komen, nu verkeersmiddel bij worden Dit zou zoo zijn kon vervangen. Ma Wat de radio geef het oogenblik, een schenk, maar vli die in flonkrende radio spreekt, en Wij moeten het mc in de stemming radio gaat haar ga En dit is het gr wacht. Het boek luimen en grillen; het boek blijft. Ah wij verwaarloozen dra wij het noodig van opbeuring, of nen naar het boek bepaalde uitspraak wij onze lectuur lezene na, mijmer we daarna weer vc geduldig op ons ge Een boek lezer oogenblikeen bc begrepen te zijn, om moeten wij gee moeten het kooper bezit hebben, het omgeving, een sti Wij moeten wete moeten het van b kinderen hun Prik er mee vertrouwd ons worden. Er is geen i mensch -dan een ken, die van hem waarmee hij omga vriend. Hoe on juk het koopen van bc boek is geen luxi hoefte. Enzou schrikt, als het Maar hoe vlot gei uit voor een genot een versnapering, entree-biljet voor Het boek blijft neen! het verme< langer men het in Ook al zou men heel door de radio dan toch zou luist nen vervangen. 1 stellen elk hun eij iets anders dan sp spreker zijn en e kan een goed sch spreker. De spreker voe op den vlotten st De schrijver doet bekoring van 't k alles stil om zich den lezer. Het bo rondom de zwart gint iets te spreke mensch, die gebo witte papier. Spre wanneer hij leest NORMAAL EN AB Vakkundige Schoenrep HAARLEM HMtMtcpepp.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1926 | | pagina 6