M. J. SMINK-BEUKERS R.SMINK/i FÏRMAJ.J. BEUKERS Automobielen STOEL Aflvertenti 9o« SPORT- EMSER-WATER SCHOUTEN's MAGAZIJN BLITZ Motortransportkar PEDICURE-MAniCURE KIMDERHUISVEST 33 TEL.10441 VAN FOTO-ARTIKELEN TWEEDE MEISJ DOOZEN POSTPi FOTOGRAFIE COHNEN artistieke foto's KooptOw St.Nicolaas-Cadeaux RIJWIELHANDEL J. G. VERBEEK t.o.de N.H. Kerk - Tel. 22276 EERSTE HAARLEMSCHE BEGRAFENIS-ONDERNEMING BEGRAFENISSEN-CREMATIES EN TRANSPORTEN EIGEN ROUW EN VOLGAUTO'S KINDERHUISVEST 29-31*33 TELEFOON 10441 Groote Markt 23a-Haariem-Tel. 10744 St. Nicolaas-Geschenken Foto-Albums, Lantaarnplaatjes Projectielantaarns en aanverwante artikelen Stereokijkers BINNENLAND BUITENLAND DÈ SPIN A. G. G. M. GiORGIS EN ZOON BOEKEN EN TIJDSCHRIFTEN Prijs per heelekruik65 ct. Voorzien van Electrische Draaierij vervaardigen onderdeelen Agent voor Haarlem en Omstr. voor de SPOI Adverteeren heeft Yw huize „e DE GENESTETV het geheele ja/1 VRA VULPEN I ZIJLSTRAAT 66 HAARLEM Ons S U C C ES danken wij aan onze MOOIE en aan de buitengewone tevredenheid onzer Clientèle BIJ DE RUIME SORTEERING Veel hoop heelt de regeering het onderwijzend personeel niet gelaten, dat een salarisverhoogi'nig in de nabije toekomst te verwachten zou zijn. De minister (de Geer) heeft er nog eens speciaal de aandacht op gevestigd, dat de regeering de aan genomen moties (in de Tweede Kamer) tot sala ris verihooging en verplichte invoering van het 7e leerjaar, niet zal uitvoeren. Die beide moties zou den 20 millioen per jaar kosten en die waren er ♦op geen stukken, na beschikbaar. Zoodra echter een nieuw overschot op de begrooting zou ontstaan, dan zou het herstel van 'het zevende leerjaar pre ferent zijn aan verdere belastingverlaging. Maar zcoals het er nu uitziet, geeft begrooting 1927 weinig hoop. Amsterdam moet een goede kans maken, als plaats wan samenkomst van de eerstdaags te hou der economische wereldconferentie van den Vol kenbond. Het spreekt, dat er van Nederlandsche zijde krachtige stappen worden gedaan, Amsterdam als zetel te doen verkiezen. Een dergelijke inter nationale bijeenkomst brengt altijd talrijke directe ei; indirecte voordeelen mede. Natuurlijk maakt het volkenbondspersoneel stemming, om de con ferentie te Genlève te doen houden. De heeren vinden het te lastig, het benoodigde materiaal mee te moeten nemen. Doch 'het is onwaarschijnlijk, dat men zich in de leidenlde kringen door derge lijke ondergeschikte beweegredenen zou laten be- invloedien. Men acht Amsterdam heel goed als centrum van samenkomsten gelegen. De Spoorwegen maken het wel wat bont den laats ten tijd. Nu weer in één week tijd, drie onge lukken. Bij Leiden ontspoorde weer een trein, nu gelukkig slechts een goederentrein, waarbij geen j persoonlijke ongevallen plaats hadden. Maar drie I wagens werden toch uit de rails in een sloot ge- s'irgerd. Slordige werkwijze bij het vernieuwien van j een wissel was de oorzaak! Verder maakte de onbewaakte overweg bij Scheemda een slachtoffer, i Een auto werd versplinterd, waardoor de 3 in zittenden werden verwond. En bij Te'teringen (Nd.- Brabant) werd een vrachtwagen door een trein gegrepen en vernield. De bestuurder kwam er ge lukkig met een lichte verwonding af. In velband met de spoorwegramp 'bij „de Vink" werden drie ambtenaren, Ir. Panthaleon, baron van Eek, hoofdbou'wkundige Leith en opzichter Berg- 'huys door de directie gestraft met een schriftelijke berisping. Van belang was de meidede eling van den minis ter in de M. v. A. de begrooting der posterijen, dat het nu voor den minister is vast komen te staan, dat de bestaande éénhoofdige leiding bestendigd moet 'worden. Verder lag ihet in het voornemen zoo mogelijk in 1927 met tariefsverlaging voort te gaan. Zoo zou, indien in den loop van 1927 blijkt, dat de bedrijfsuitkomsten geen beletsel vormen, verlaging van het enkelvoudige briefport tot stand kunnen worden gebracht. De heer Marang van IJsselveere, de man van dc valsche Portugeesche bankbiljetten, kreeg in het requisitoir niet veel vriendelijks te hooren. Niettegenstaande zijn vriendelijkheid jegens de leden van de rechtbank en zijn treffende onschul digheid en te-goeder-trouw-verklaringen, noemde het M.O. hem een geraffineerde oplichter, die ons land moreel nadeel toebracht en die in de zaak een middel zag, om zijn berooide financieele po sitie op misdadige wijze te verbeteren. De offi cer vroeg 4 jaar gevangenisstraf met vernietiging der bewijsstukken. Ook hadden we dezer dagen 'het genoegen, dien ex-kroonprns van Duitschland in ons land te zien. Zijn bezoek gold den ex-Keizer in verband met dc schadeloosstelh'ngskwestie van het huis Hohen- zcllern in Pruisen. In Januari, met den verjaardag van den ex-keizer, komt de ex-kroonprins weer terug. En dan zal hij ook Wieringen bezoeken. Omtient het communistisch complot om in Indië onlusten te verwekken, wordt nog gemeld, dat het besluit tot de ongeregeldheden werd genomen op 7 November, den herdenkingsdag van de stich ting der sovjet-republiek De order tot het verwek ken van onlusten werd slechts een etmaal voor de onregelmatigheden van 12 op 13 November, ge geven. De mislukking moet toegeschreven worden aan de onvoldoende organisatie en ontwikkeling der Indische communistische partij. Engeland, De mijnwerkersstaking in Engeland wordt 'nu snel geliquideerd. De 'helft van de sta kers is nu al aan het werk en in tal van districten zijn reeds districtsregelingen getroffen, en is het werk hervat. Er zijn nog slechts enkele kleine dis tricten, waar nog geen voorloopige regeling tot stand kwam. Waarschijnlijk wordt heden reeds de roodwet der regeering ingetrokken, hetgeen een een Sinterklaasgeschiedenis door H. G. Cannegieter (Nadruk verboden) Het gebeurde in den tijd, een tijd, dien we ons gelukkig nu niet meer kunnen voorstellen, toen scholieren hun leeraren nog haatten. In dien tijd bestond er aan zeker gymnasium een veete tusschen de eerste klasse en den leeraar in het Latijn. i Mijnheer Orlemans, of zooals de jongens hem noemden: de hertog van Orleans, gaf teveel v/erk op, was te streng, kon niets over zijn kant laten gaan, beantwoordde elke poging tot een hartelijker verhouding met strafwerk, kortom, maakte zich schuldig aan al de misdrijven, die in het requistoir van een verongelijkt gymnasiast plegen voor te komen, „Orleans" was de boeman van heel de school en in 't bizonder van de nieu welingen, die bij de intrede in hun illusie-wereld met voortdurende vernedering werden verrast. Nu waren er onder de twaalfjarigen, die bij den aanvang van den cusus de slachtoffers van „Orle ans" met een volgende reeks hadden vermeerderd, twee heldhaftige vriendjes, die zich moeilijk bij hun nederlaag konden neerleggen. Tom en Taco zonnen op wraak, en Sinterklaas, de goedheilige man, moest hun helper worden. Ze zouden dien Orleans er wél tusschen nemen,, al wisten ze nog niet precies, hoe. Op winter leek het nog weinig, dien eersten Decemberweek. Tom en Taco waren het duin in getrokken, om hun vrijen Woensdagmiddag nog eens van een ouderwetschen strooptocht te ge nieten. Ze hadden geen huiswerk, omdat het mor gen Sinterklaas wezen zou, en vanavond zouden ze hun pakjes wel maken, 't Was bepaald warm nog tusschen de duinen, na zoo'n tocht vol ravot- terij en lékker vleiden ze zich neer tegen een helling en speelden, daar ze zich zelfs bij het uitrusten niet stil konden houden, met de takjes en afgevallen bladeren om hen heen. Eensklaps zag Tom tusschen de struiken iets, dat zijn aandacht trok. Hij maakte er Taco opmerk zaam op, en samen slopen ze er op af. Spoedig stonden ze gebukt over een jongen, kleiner dan zij,, die zich zoo ingespannen bezig hield, dat hij het tweetal toeschouwers niet zag. „Wat héb je daar?" vroeg Taco. Verschrikt sprong het jongetje op. „Een spin!," zei hij. „Kijk eens, wat een groote!" Taco en Tom hadden nog nooit zoo'n monster achtige spin gezin. Het was een griezelig beest, met zijn lijf, zoo dik als een knikker en zijn be weeglijke, harige krauwelpooten. „Geef hem ons!" zei Tom, die plotseling een plan kreeg. „Ik wil hem van je koopen. Voor een stuiver." Tom haalde vijf centen voor den dag en de jongen vond het goed. „Waar wil je hem in meenemen?," vroeg de jongen. „Zal ik even naar huis gaan om een doosje te halen?" In een oogenblik was de jongen terug. Hij woon de vlakbij, want het was de jongen van den bosch- wachter. De spin werd in het chocola-busje ge sloten en de gymnasiasten keerden met hun buit naar de stad terug. „Wat wil je er mee doen?,"vroeg Taco. „Natuurlijk aan Orleans op Sinterklaas geVen," zei Tom. Heel den avond, onder het pakjes maken, 'had den ze schik in de spin. Ze durfden het busje niet open maken, uit vrees, dat het beest er zou uitkro pen en dat ze het bij het weer-insluiten zouden beschadigen. Ze rammelden met het busje, om te hooren, of de spin nog bewoog. En ze hoorden haar tegen het blik vallen, met een harden tik, welke hen telkens weer in verrukking bracht over de zwaarte er« den omvang van het monster achtige dier. Ze zorgden er voor, zich niet te verraden. Het pakpapier, waarin ze het busje wikkelden, werd nauwlettend gekeurd, of er geen oude adressen opstonden, die aanwijzingen omtrent de afzenders konden geven. Kranten durfden ze niet gebruiken, omdat die misschien op een spoor zouden kunnen brengen. En het spreekt vanzelf, dat ze geen let ter op het pakje schreven, want hun 'handschrift zou gevaar voor ontdekking opleveren. Ze zouden het busje, ingepakt en wel, zóó bij Orleans aan de 'bel hangen, en dan gauw den hoek van de straat omslaan en zich in een portiek voorloopig verschuilen. Dan zou wel nooit uitkomen, dat dit prachtig cadeautje van hen beiden afkomstig was. Onder het inpakken verdiepten ze zich er al in, welk een gezicht de gehate leeraar zou zetten. Hij zou het busje openmaken, en met een schreeuw achteruitstuiven. De spin zou tusschen al het lek kers op tafel een heenkomen zoeken. En telkens, als Orleans of zijn vrouw of zijn kinderen naar de lekkernijen en de cadeautjes zouden grijpen, die tusschen den chaos van pakpapier op tafel lagen, zouden ze die spin vinden, die, als ze hem vangen te eken zou zijn, dat 80% der mijnwerkers een regeling getroffen zou hebben. In ieder geval blijkt uit dit alles, Idat de volledige hervatting der werk zaamheden slechts eeni kwestie van dagen is. Een opmerkelijke réde van Lloyd George voor de liberalen vond plaats. 'Hij verklaarde, dat voor de partij een groote positie was weggelegd, omdat de la'bourpartij bij de volgende verkiezingen al evenmin een meerderheid zal krijgen als (die libe ralen, zoodat zij nimmer zullen kunnen regeeren zonder steun der liberalen. En die steun zou niet worden verleend, voordat de liberalen garanties zouden hebben gekregen, dat deze nieuwe labour- regeering meer zal bereiken dan die van 1924. Hier doelde hij op het verwezenlijken der agrarische hervormingsplannen. Als de liberalen zich aaneen sluiten, voorspelde Lloyd George, konden zij op eer voldoend aantal zetels 'in hei parlement reke nen, om de politiek van de eerstvolgende regeering te beheersehen. Frankrijk. Briand heeft in tegemoetkomende bewoordingen omtrent de Fransch-Duitsche ver houding gesproken. Hij gaf te kennen, dat de po litiek van Frankrijk er een is van vrede, maar dat vrede slechts kan bereikt worden, als men er een hartstochtelijk verlangen naar heeft. 'Het oogen blik was er, waarop alle middelen moesten worden aangewend, om een hechten vretde in Europa tot stand te brengen. Als er geen toenadering was tusschen Frankrijk en Duitschland, kon er geen blijvende vrede zijn. Hij geloofde dat het meer in overeenstemming met het verdrag van Ver sailles was, naar die toenadering te streven, dan dc politiek die zijn fBrianld's) 'tegenstanders voor staan. Voor een garantie voor den vrede was inv d d eerste plaats noodig, dat het veiligheidsprobleem werd opgelost en dat de Volkenbond de huidige controle-organen op Duitschland zou vervangen. De Kc.mer juichte Briand levendig toe. En de begroo ting van Buiterilandsche Zaken werd aangenomen. Het vlotte eerst niet zoo best met de begrootings- debatten, tot 'ergernis van Poincaré, die beslist met de begrooting voor Kerstmis wil klaar komen. Daarom komt de Kamer nu ook 's avonds bijeen. Duitschland. De Rijksdag heeft de buitenland- sc'he politiek afgehandeld. Zonderlinge voorstellen werden gedaan. Zoo werd o.a. door communisten er Völkischen een^ voorstel verdedigd, strekkende tot opzegging van het verdrag van Locarno en uit treding uit den Volkenbond. Het behoeft geen be toog, dat dergelijke nonsenciale voorstellen door den Rijksdag met groote meerderheid verworpen worden. Wel werd een motie door de burgerlijke partijen aangenomen, waarin verlangd wordt, dat onderzocht zal worden, of de kwestie van Duitsch- land's beweerde schuld aan den oorlog, aan het Internationale IHof van Arbitrage ter beslissing ka'n worden voorgelegd. Dr. Wirth heeft als zijn mee ning te kennen gegeven (dr. Wirth is de voormalige rijkskanselier), dat het uur is gekomen, waarop tot dusver in de rec'htsche kringen de phrases van j oen bekrompen nationalisme op den achtergrond treden. Het republikeinsche Duitschland staat met zijn vrodes- en toenaderingswil op het punt te over winnen, indien al thans Frankrijk het bij den laatsten stormloop niet in den rug aanvalt. „Het woord is nu aan Frankrijk," zei Wirth. Volkenbond. De internationale ontwapenings conferentie, die in Sept. 1927 zou bijeenkomen, zal volgend jaar niet plaats vinden. Wel komt de voorbereidende ontwapeningscommissie begin vol gend jaar bijeen, vóór de vergadering van den Vol kenbondsraad van Maart, om een 'beslissing te nemen over de mogelijkheid van het houden der internationale ontwapeningsconferentie. t SCHOORSTEENVEGERS. JERSTRAAT 18a zw. HAARLEM. i 1 Telefoon 13310. q Wij ontvangen vaak allerlei boeken van uitgevers, die zich blijkbaar niet op die hoogte hebben gesteld van de geaardheid onzer lezers; onze lezers beihoo- ren in het algemeen niet tot de menschen, die met alles genoegen nemen. Wanneer wij echter niet alles wat men ons toe zendt bespreken, is dit niet steeds, omdat het voor onze abonné's toch vain geen belang is, zoo als een'ige uitgaven, die de heer Morks ons zond: De vroolijke wereld, Hoe word ik snelteekenaar, Nieuwe Decamerone, Lichtzinnige liederen en an dere prikkellectuur, die o.i. tot niets nut is, dan dat zij bij d'ezen of genen schrijver de flauwen 'hoop geeft, bij een minderwaardig, maar talrijk publiek een beetje naam «te krijgen. Wij houden er van ons oerdeel omtrent een boek rustig te overwegen. Een enkele maal gebeurt het, dat een boek ons dade lijk zoo pakt, dat het oordeel ook onmiddellijk gevestigd is. Dit is het geval met het voortreffe- j lijke werkje van Antoon Thiry: Mijnheer Pastoor I e:i zijn vogelenparochie. Wij willen de dichterlijke en liefelijke, zij het ook met tragiek doorweven inhoud van tdit heerlijk levensvol vlaamsch vertel- leken, hier niet weergeven, opdat geheel het boekje vcor wie het koopt een verrassing 'blijve. Hier is het Vlaamsc'he landschap, de Vlaamsc'he ziel, in heerlijke, leutige, kleurige taal met onver gelijkelijk vlot schrijverstalent weergegeven in 154 kleine bladzijden, die ook wat druk en papier betreft, het lezen tot een doorgaand genot maken. De uitgever is Bm. Querido's Uitgevers-Maatschap pij, Amsterdam. Onze hulde. Het van ouds bekende en on overtroffen middel tegen Hoest, Verkoudheid en alle aandoe ningen der slijmvliezen wilden, alweer ergens tusschen den rommel ver dwenen zou zijn. Het zou een griezelige avond worden! „Misschien kruipt hij wel in zijn theekopie!' „Als 'hij in zijn angst, zich eens verstopte in zijn ■baard!" „En dan bij zijn 'boord indook, onder de klee- ren!" „Ze zullen er pleizier van beleven!" Maar met dit al was het een heele onderneming toen de avond gekomen was. De vrienden liepen langen tijd om, voordat ze eindelijk durfden. Tom vermomde zich en, hoogst zenuwachtig, hing hij het touwtje,, waaraan de bus slingerde, aan Orle ans' bel. Met een ruk trök hij de bel uit, en ver schrikt over het geluid, dat ze maakte, holde hij, samen met Taco, weg. In één ren vlogen ze, langs achterstraatjes, naar huis. Gelukkig waren ze niet ontdekt; stel je voor, dat die oude vrouw, die ze bij den hoek bijna omver geloopen waren, nu eens Orleans zélf was geweest! 't Had toch kunnen ge beuren Ze wisten niet, dat ze, in hun zenuwachtigheid, de verkeerde bel hadden genomen. Orleans woon de beneden, maar op het bovenhuis was die bel overgegaan. Professor Viglia, die alleen thuis was, en juist verdiept zat in een pas uitgekomen werk van een Duitschen geleerde over een groote ont dekking op het gebied der insectologie, kwam, met hartkloppingen om de luide bel, naar de trap. Hij zou zijn huishoudster toch eens vermanen, dat ze, als ze om een boodschap ging, toch niet zoo onbe- heerscht aan de bel moest trekken. Het was de huishoudster. Maar wat bromde en pruttelde ze toch daarbeneden, en wat had ze in de hand? „Nou pertester, dat is dan toch aardig, dat ze op Sinterklaas ook om gedacht hebben! Kijk eens, een pakje, wèl, wèl! Foei, ik moet eerst even op adem komen, want ik ben toch zoo ontdaan, hebben me daar niet een paar kwajongens hier op den hoek bijna omver ge loopen?" 'De professor begreep niet, van wie hij nu een cadeautje op Sinterklaas zou kunnen krijgen. Hij had er niet eens aan gedacht, dat het Sinterklaas was, vanavond. Hij was een oude vrijgezel en had kind nog kraai in de wereld. Hij leefde alleen voor zijn studie en voor zijn insecten-verzameling. Toch trof hem dit blijk van hartelijkheid als een prettige verrassing. Met iets van teederheid nam hij het geheimzinnige pakje aan, bekeek het van i alle kanten, en was werkelijk teleurgesteld, toen hij ontdekte, dat er geen adres opstond. „'Het zal voor zijn, juffrouw! Wie denkt er nu aan mij?" „Ja, als er geen naam op staat, wordt het moei lijk. Dan kan het evengoed voor mij zijn als voor u. Laten we eens kijken, wat er in zit. Dan kunnen we, als er heelemaal geen aanwijzing is, toch uit den inhoud opmaken, wien of ze bedoelen. Is het iets, waar ik niks aan 'heb, dan is 't voor mijnheer!" Voor de zooveelste maal bewonderde mijnheer Viglia de verstandigheid van zijn huishoudster. Voorzichtig gingen 'ze nu samen het dierbare pakje openen. En toen er, uit de ingewikkeldheid van papier en nog eens papier, eindelijk een cho cola-bus te voorschijn kwam, juichte de juffrouw al; „'t Zal voor mijn wezen, perfester! Snoep is niks voor de perfester!" Met zichtbare teleurstelling liet mijnheer onbaat zuchtig het busje in de 'handen der huishoudster. Toch kon hij, al was hij persoonlijk thans niet langer belanghebbende, niet laten, met nieuws gierige oogen de manipulaties der juffrouw te vol gen, die heel wat werk 'had, om het deksel van het busje te krijgen. Eindelijk, nadat ze de bus langen tijd onder de zool van haar slof had heèn en weer gerold, vloog het deksel er af en de juffrouw slaakte een ijselijken gil. Een dikke spin wandelde over het vloerkleed. Reeds wou de huishoudster, dn de eerste im puls van angst en weerzin, het beest onder de zool van haar slof vertrappen, toen de professor haar met een krachtdadigen duw terughield. „Achteruit!" riep 'hij, en met verrukte oogen naar den vloer starend, knielde hij neer hij het stuntelig rondwandelend beest. „Araneus giganteus silvanus!" fluisterde hij, met een opgetogenheid en een teederheid in zijn stem, als riep hij zijn geliefde bij haar naam. „Araneus giganteus silvanus!" „U mag hem houden!," riep de huishoudster boos, „Een spin! verdikke-me, een spin! Ajakkes, niets voor mijn 'hoor! Niets voor mijn! 't Zal voor de pretester bedoeld wezen! U mag bem 'hebben, hoor!" En, ontdaan over zoo wreede teleurstelling, trap pelde ze met haar sloffen op den grond. Maar de professor had het diertje met voorzich tige vingers aangepakt en bracht 'het dicht bij zijn oog. „Wat een aardige attentie," mompelde hij. „Kijk nu toch eens aan, juffrouw!" riep hij tot de onstel- de huishoudster. „Araneus giganteus silvanus; dat was nu nog het eenige exemplaar, dat in mijn verzameling ontbrak. Ze zijn zoo zeldzaam en zoo moeilijk te krijgen. Aan wie zou ik 'deze attentie te 'danken hebben?" „Ik vermoed, dat die jongens 't hebben gedaan, die me haast van de been hebben geloopen." „Kent u die jongens?" „Nou, ik zou ze niet 'kennen! Zijn me de grootste belhamels uit de stad. Ze liggen in den kost bij een familie, waar mijn nicht dienstbode is „Weet u hun adres dus?! Trek dan dadelijk uw mantel aan, en koop een flinke doos bonbons. Hier, pak dit papiertje er bij in." En' met bevende vingers schreef de professor, die zijn schat reeds onder een omgekeerd water glas voorloopig in veiligheid had gebracht, op een stukje ivoorkarton: „Uit dank voor de s p i n." Toen Taco en Tom den ochtend na Sinterklaas tegenover den leeraar in het Latijn in hun school bank zaten, wist geen van beide partijen, hoe zij 't met de andere had. Taco en Tom vonden plot seling Orleans wel het geschikste type van alle maal; ze voelden zich verlegen over dc wijze, waarop hij 'hun een lesje 'had gegeven, door kwaad met goed te vergelden. Ze schaamden zich en bloos den van verlegenheid, maar durfden er toch niet toe overgaan, hun plan, hem vergeving te vragen, ten uitvoer te brengen. En mijnheer Orleans ver baasde zich over de onverklaarbare bekeering van deze twee lastige bengels, die plotseling prompt al hun lessen 'kenden en angstwekkend geseggelijk waren. Hij kwam tot de ontdekking, dat er iets bestond, wat hij met al zijn dreigen en straften nooit 'had kunnen bereiken, en besloot her thans van zijn kant ook eens met vriendelijkheid te be proeven. Den Zaterdagmiddag na Sinterklaas trokken Taco en Tom nogmaals het duin in, om den bosch- wachtersjongen de helft van de bonbons te be zorgen, die hem, naar zij hadden uitgemaakt, voor zijn deel aan de spin, eerlijk toekwam. En de boschwachtersjongen had nog nooit zoo iets lekkers gegeten. Ja, ja, bet-is zoo gemakkelijk niet, Sinterklaas in zijn booze bedoelingen te betrekken; de goed heilige man weet kwade streken toch altijd weer ten beste te leiden! Dc uitslag 'der op Zondag 28 klas A gespeelde wedstrijden SchotenZeeburgia iHollandiaWest Frisia Alcmaria VictrixK. F. C. HelderHaairlem BloemendaalV. V. A. Voor 5 December staat op ZeeburgiaHaarlem. V. V. A.Helder. West-FrisiaBloemendaal. K.F.C.Hollandia. SchotenAlcmaria Vicrix. Voor de zooveelste maal '1 den, dat het voorspellen van onbegonnen werk en ondankl verliest met 62 van Zeeburg .•van K.F.C., en laten we idan van Haarlem en Bloemendaa pen. Met Sehoten gaat het verl wat moeten gebeuren wil 1 zijn, de zeer riskante degr moeten spelen. Elke week we, dat 'de geel-zwarten zich telkens worden we «daarin tel ernstiger is, Ide nederlagen w zwaarder, zoodat ook bet do< oi. trustenld aespeet krijgt. Ko: is er toch niet uit? In Hoorn werden de punte Hollanidia, dat Invallers teld< Fi eeze «en den linfks-'half v. met 31 voor, doch ten slot waarin d«e mid den-voor, de Bloemendaal zich van een kennen., zich onsympathiek g 'dingsvermogen te 'bezitten, zo naai klonk, beide partijen 'had!dien. De grootste verrassing Iev< waar er in slaagde, Alcmarit nog wel, met 31 te slaan, van Moester c.s., met dit al, Alkmaarders danig gedaald', een gevaarlijke klip wist te o der de club van dien naam, Bloemen'daal fuifde, speeldi even vaste regel als V.V.V. kwam, ik zag en overwon), schouwers na afloop van V.V.A. voorstelden, eiken Zal ■wedstrijd te fuiven! Met ge: w e, dat Sunt er het toch nog heeft dezen middag nog eens 18 cent per regel, bij contract t rijke korting. Kleintjes: Vraag en a Huur en Verhuur, Koop en Verkoi 1—5 regels 60 ct.,elke regel meei deze alleer, bij vooruitbetaling, onder of naast den tekst dubbe Voor de vele bewijzen va telijke deelneming, betoond overlijden onzer geliefde Moeder, Behuwd- en Grootm A. A. IJZERMAN Van der E betuigen wij onzen oprechten Uit aller na A. IJZERM: Bloemendaal, 2 December li Met Januari wordt te Blo daal gevraagd een eenvoudi V. g. g. v. Br. No. 950 BLA GROEN'S BOEKHANDEL, mendaal. DIRECTRICE ZR. D. PL EERSTE KLASSE behoevenden en licl warm en koud w< Prachtig gelegen a Zijlstraat 90

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1926 | | pagina 2