Abr. Meijer
TRUIEN
VESTEN
PULLOVERS
VISITEKAARTEN
INTEEKENB1LJET
W.K.WIERDA&ZÜ.
OPRUIMING
Voor de Kerstdagen
W. WORST
Ferwerda Tieman
L. FABER ZOON
bi ll ard
groote jaarlijksche
LA PATISSERIE MODERNE
dankbet
SLAGTER's Model Vleeschhouwerij
na MONSTERBOEK TER INZAGE
GAAT NIET
Drukkerij
TR0MPETTER-N1EUWS
rusthoek"
j Fa. GEBR. BÖTTGER - BLOEMENDAAL
diners - koude en warme schotels
m MCWiCTgCTCT
dames-ka
SANTPOORTERSTRAAT 50, HAARLEM, TELEFOON 15429
60 cent per pond
70 cent per pond
80 cent per pond
AANBEVELEND
WIJNHANDEL
VOOR DE FEESTDAGEN
GR. HOUTSTRAAT 16
y in 30 verschillende soorten
vanaf f 0.80 per 100 stuks
KLEINE HOUTSTRAAT 10 - TELEF. 12896
C. TUYL
VERBINDINGSWEG,
hoek KINHEIMWEG - Tel. 22346
Bioscoop-, Projectie-
en Fotohandel
R. V. d. WERF
KODAKS, Films, enz.
ZOMERZORGERLAAN 17-19 - TELEFOON 22253
Gemoderniseerde Inrichting voor Luxe Auto
verhuur en stalling-Olie-Benzine-Banden
21ste JAARGANG
60 GROOTE HOUTSTRAAT
5 VERWULFT
AANVANGENDE 27 DECEMBER
OM 9 UUR
GEEN ZICHTZENDINGEN
VERKOOP a CONTANT
GEOPEND VAN 9 TOT 12Va EN VAN 2 TOT 6
ZIJLSTRAAT 9 HAARLEM TELEFOON 10058
Kerstkransen, Kersttaarten, Christmascake, Piumcake,
Plumpudding - Diverse artikelen voor den Kerstboom
PATISSIER
CUISINIER
abonnementsprijs
BOS-VAN Dl
Bisschopwijn, gemaakt van zuiveren
rooihn wijnf0 85 per fl.
Samosf 1.20, f 1.30, f 1.50
Rum-, Citroen-, Arak-Punch
f3.50 en f4.50 p. fl.
Champagne Indispensable f2.75
Select Imperial. f3.
Verkrijgbaar in bekende Dépots te
HAARLEM
sas
DEZE WEEK EXTRA
AANBIEDINGEN IN:
IKKiEliE/ItrK»
ÜEOrCfILAAH JO J1M
Draag steeds de N. R. V. MONTA WANDELSCHOENEN
in bruin en zwart, hoog en laag model, eerste klas werk,
daardoor 't gemakkelijke loopen. Aanbevelend,
Ondergeteekende wenscht zich vanaf heden tot weder-
opzeggens toe te abonneeren op „HET BLOEMEN-
DAALSCH WEEKBLAD" tegen f 1.75 per halfjaar.
Naam: --
Adres: -
Datum van ingang:
Abonnementen kunnen bij eik nummer ingaan.
Uitknippen en opzenden in open envelop met 2 cent ge
frankeerd als drukwerk aan DRUKKERIJ T, TIMMER,
De Genestetweg 23, Bloemendaal, Postgiro 30785.
CAFE-RESTAURANT
bloemendaal
55
TOULET
naar haarlem; bij C. TUYL's
CHOCOLATERIE kunt U zeer
soed terecht, ruim gesorteerd in
KERSTBOOMFIGUREN, enz. enz.
Beleefd aanbevelend,
Groote Houtstraat 102, Haarlem
Telefoon 10266
Meest gesorteerd magazijn
Ontwikkelen en Afdrukken
Een adres van vertrouwen
Het zal U nooit berouwen
aaanannDQaaoc.oanconcDciDtaccoDccDCXDicocccai: cctxcxtcct ten
XIII.
't Jaar heeft haast zijn loop volbracht,
't Alscheilfe klinkt ons tegen.
In deze twee regels van een bekend viers is
eigenlijk zuiver weergegeven, waf er, ik geloof
wel, in ons allen leefde op onzen, laatsten club
avond. Het was dan ook eigenlijk meer de stem
ming, dan wel de onderwerpen die besproken zijn,
die een eigenaardig karakter gaf aan ons laatste bij
eenzijn vóór de Kerstdagen. Maar ik zal niet
trachten d'ie stemming te definieeren, immers we'ke
pen is fn staat, naar waarheid en tot in de diepste
roerselen een stemming te beschrijven? Een stem
ming laat zich „gevoelen", maar niet in woorden
'benaderen.
Natuurlijk kwam het Kerstfeest ter sprake, diat
feest, door velen doorgebracht bij familie, door
velen ook aan den 'huiselijken haard, en door
duizenden in den vreemde. De voorgenomen reis
van oom Jan naar 'Rotterdam is niet doorgegaan,
omdat tante Ka liever niet wlide, niet zoo zeer
uit angst voor de spoorwegen, dan wel uit de over
weging, de Kerstdagen liever in eigen huis te wil
len doorbrengen. En oom Jan beeft zich dlaar heel
gemakkelijk bij Weergelegd, ja, ik geloof zelfs, dat
'hij zielf ook liever thuis bleef, Hoe het zij, de
familie Veldlaan zal dit jaar, zooals zoovele voor
gaande jaren met de Kerstdagen thuis zijn. Henk
Boschweg meende, dat hier weer de macht der
vrouw in het spel was, hetgeen oom Jan aanlei
ding gaf, 'dlit te ontkennen.
„Neen vriend Boschweg, die jaren van (kibbela-
rijtjes om kleinigheden zijn wij te 'bovenv als je
wat ouder wordt, voel je je eerlijk gezegd met
zulke dagen maar het best op je gemak in je
eigen omgeving. En dit is eigenlijk het 'hoofdmotief,
waarom we niet uitgaan. Er ligt naar mijn mee-
ning in het Kerstfeest een zekere bekoring, meer
nog dan in Paschen en Pinksteren. Natuurlijk,
Paschen en Pinksteren vallen in 'een tijd, dat die
jongelui, die elens willen uitgaah, een grootere kans
hebben op goed weer, maar toch, dat feest, zoo
midden in den winter, ik zou het niet graag wil
len missen. Een feest, zoo bij uitstek geschikt voor
herdenking in intiemen huiselijken kring. En als
zoodanig heb ik het ook altijd beschouwd, en het
heeft mij wel eens verwonderd, dat de Kerstdagen
op zooveel verschillende manieren worden door
gebracht. Zie maar rond in de stad b.v overal in
particuliere huizen, in openbare vermakelijkheden,
ja zelfs in café's en kroegen zie je kerstboomen,
rood licht, 'hulst-versieringen en alle mogelijke ken-
teekenen van het Kerstfeest. Vroeger was dat
niet zoo, toen werd het bijna alleen, gevierd op
de Zondagscholen, en voor de kinderen. Dat weet
jij ook wel, neef, jij hebt het in het weeshuis, waar
je was, ook wel eens meegemaakt."
„Ja, oom, dat is zoo," antwoordde ik, „het is
mij, nu U er over spreekt, of ik het nog zie. Ik
herinnier mij, dat ik het meemaakte met een tach
tig kinderen, allien beneden de 10 jaar. Weken te
voren leerden wij al Kerstversjes, en op den lpn
Kerstdag 's avonds, stond daar midden in onze
zaal, een groote Kerstboom, hoog opgericht, met
zijn takken reikend tot de zoldering, en versierd
met tientallen kleine lichtjes. Dan zongen wij onze
versjes, wij kregen onze geschenken, kleine din
getjes natuurlijk, er werden kerstverhaaltjes ver
teld, en ik kan U verzekeren, dat dit allies een
attractie voor ons was, zooals ik ze in latere
jaren bijna naet meer gekend heb. En dat 'het
indruk maakte, blijkt wel uit het feit, dat het
mij nu, na 25 jaren, nog is bijgebleven. Ik heb wel
eens gedacht, dat dit feest zooveel ïnidt-ukken
achterliet, omdat wij als weezen, vergeleken bij
andere kinderen zooveel misten, maar toch ge
loof ik dat nu niet meer, want als ik nu op
Kerstavond eens langs verschillende huizen loop
zoo tegen schemerdonker, dan hoor ik daar ook
opgetogen kinderstemmetjes, ik zie de kinderen
popelend van verlangen uitzien maar het oogenblik,
waarop de lichtjes ontstoken worden. En ik geloof,
dat voor de kinderen 'het Kerstfeest een groote
bekoring heeft, en dat niet om de cadeautjes,
want koop voor d'e kinderen iets, en geef het
zoo, dan zijn ze er blij mee, zeker, maar het
krijgt toch pas bijzondere waarde, als het van
den Kerstboom ontvangen wordt. En de grooten?
O, zeker, onze jagende tijd, die al zooveel heeft
doen veranderen, heeft ook zijn invloed niet ont
houden aan de Kerstfeestvieringen voor ons,
grootere menschen, maar toch, idle dames dragen
hulst, er zijn dikwijls bijzondere, of gewijde con
certen, ik weet niet hoe ik dat precies zeggen
moet, maar er is tooh 'n zeker „iets" in de stem
ming van die menschen over het algemeen, dat
er op wijst, dat de Kerstdagen geen dagen zijtal,
zooals de Zondagen, waarvan wij er elk jaar 52
beleven."
Tante Ka was dit met me eens, „ik vind' altijd,"
zoo zei ze, „dat, als het eenmaal Kerstmis is, je
zoo'n gevoel krijgt, dat het jaar zijn einde nadert,
hoe dikwijls heb ik nu op Kerstdag al hooren
zeggen, „waar blijft de tijd, je kan je maar niet
begrijpen, dat je over een week al weer in het
volgende jaar zit; ik 'beschouw de Kerstdagen al
tijd maar als een soort voorbereiding voor oude
jaarsavond."
Hoewel ik persoonlijk deze beschouwing over
de Kerstdagen niet heb, zoo kan ik mij toch wel
indenken, dat er mensehen zijn, die deze meening
deelen. Ik voor mij zie altijd een groot verschil
tusschen Kerstmis en oudejaarsavond. Het Kerst
feest wordt in d'e meeste kringem met opgewekt
heid gevierd, op welke wijze dan ook, terwijl
oudejaarsavond voor vele gezinnen iets triestigs
heeft, al hangt 'dit natuurlijk ook veel af, van
hetgeen men in het algeloopen jaar ondervonden
en beleefd heeft.
„Ja," zoo mengde Sjoerd Parkstra zich hier in
het gesprek, „ieder zal met betrekking tot het
Kerstfeest wel herinneringen aan zijn- jeugd heb
ben. Zoo weet ik nog, als was het gisteren ge
beurd', dat ik toen ik jong was, met mijn zusje
eens een tak op straat gevonden had, die we mee
naar huis genomen, en daar in een stool gezet
hadden, om toch ook nog een Kerstboom te
hebben. Mijn vader en moeder waren hierdoor
zoo getroffen, dat wij sindsdien zoolang we thuis
waren; elk jaar een mooie Kerstboom gehad heb
ben. Bij ons op het dorp in Friesland werd het
Kerstfeest over 'het algemeen ook altijd nog al
gevierd. Er werden altijd veel „Kerstgaven" ge
geven voor de armen, er was ook altijd uitdeeling
van kleeren, enz. En dan waren er altijd oudere
menschen, die tegen het Kerstfeest iets bijzonders
verwachtten. Zoo weet ik nog, dat wij een oude
buurvrouw hadden, een weduwe, wier zoon al
zestien jaar weg was, hij was destijds om een
verschil van meening niet zijn vader naar Amerika
vertrokken. Die vader was intusschen allang ge
storven, en nu had onze buurvrouw elk jaar tegen
Kerstmis de vaste overtuiging, dat haar zoon zou
terugkomen.Daar zat ze dan avonden over te
mijmeren, zij maakte als 't ware, die zeereis met
hem mee, ze zag hem in den trein zitten, den weg
af komen, haar huisje binnenstappen, enz. En
als de Kerstdagen voorbij waren, dan hoorde je
haar er niet meer over tot het volgende jaar. En
toch heeft ze gelijk gekregen, eindelijk na 18 jaar
is hij op den avond voor Kerstmis teruggekeerd,
en dat waren ook die laatste Kerstdagen, die zij
beleefd heeft; mijn moed'er heeft het ons dikwijls
verteld." Zelfs Lucie, die altijd bij ons door gaat
voor een heel moderta meisje, vindt een Kerst
boom echt gezellig. Zij beeft tenminste gezegd,
dat zij en Sjoerd, als ze getrouwd zijn, ook elk
jaar een Kerstboom nemen. Mevrouw Boschweg
vindt een „witte" Kerstmis altijd maar het^ gezel
ligst, sneeuw, dat hoort er zoo bij naar haar
meening. Maar daar komt de laatste jaren niet
veel meer van. Het lijkt wel of alles zich wijzigt,
zelfs 'de jaargetijden, we hebben immers geen
ouderwetsche wi'nters meer, en werkelijke mooie
zomers komen ook haast niet meer voor. Onze
vriend Henk voelt het meest voor een flink Kerst
maal, b.v. gans o£ konijn, of ander wild of ge
vogelte, em dan tot slot natuurlijk de alom ver
maarde plumpudding. Ja, die Henk zou het wel
weten, als hij 'het maar halen mocht. Het spreekt
van zelf, d'at 'bij de koffie de aloude kerstkrans niet
ontbreken mag, maar dan liefst een versche editie
van die aloude. Zoo heeft dus ieder Woensdag
avond zijn meening over het Kerstfeest geuit, en
die meeningen waren in verschillende opzichten
afwijkend van elkaar. En dat is logisch, het spreek
woord zegt immers: „honderd menschen, honderd
zinnen", dus waarom dan niet: „zeven menschen,
zeven zinnen."
Maar ik zei het reeds, het was Woensdag meer
de stemming, dan wel het besprokene, die iets bij
zonders aan 'den avond gaf. In één opzicht waren
we het toch allen eens, het Kerstfeest heeft zijn
groote bekoring, en er zijn maar weinig menschen,
die hij een collecte voor het feest der kinderen
niet geven. Zeker, ons Kerstfeest kata- niet in d'e
schaduw staan bij de Weihnac'hten, zooals onze
Oostelijke 'buren die vieren, wie dat eens heeft
meegemaakt, vergeet het nooit meer. Maar toch,
een feest is 'het, ook bij ons, een feest door men
schen van verschillende richting op heel verschil
lende wijzen gevierd, door den handeldrijvendeta
stand' benut als een uitstekende reclame; immers
in de etalages verschijnt direct na de St. Nico-
laas uitstalling de Kerstboom, de bladen vloeien
over van advertenties 'betreffende Kerstgeschen
ken, wedstrijden en verlotingen, waarbij wild als
prijs wordt gesteld, alles wijst op het Kerstfeest,
alles roept ons toe, dat het einde van 1926 nadert;
weer een jaar is gevoegd bij de vele, die reeds
gingen. Wij leven snel, razend snel, en nog gaat
bet ons dikwijls niet snel genoeg. Wat zijn wij
menschen toch tegenstrijdige wezens. Deze week
vi'mg ik een gesprek op, heel toevallig, in een
tram, twee dames, 'blijkbaar kennissen, bespraken
de komende feestdagen. De een vond het onaan
genaam weer, en zou blij zijn als de winter voor
bij is, d'at kon volgens haar zeggen, niet te gauw
gaan. Allerlei bedenkingen had ze tegen den
winter, het is koud, je weet met je lange avonden
geen raad, de triestige dagen duren zoo lang, enz.,
enz. En direct daarna sprak ze woordelijk: „Ja,
ja, al weer haast Kerstdagen, waar is 'd'at jaar
weer gebleven, je kan het je haast niet begrijpen,
dat het zoo vlug voorbij gaat, vindt U niet?" D"
kennis gaf dit toe, het gaat heel vlug, de Zondagen
waren bij haar altijd zoo om, maar de weken
duurden haar in den winter lang. Ik hoorde dit
maar aan als onpartijdig persoon, maar vond toch
de consequentie ver te zoeken; het duurde te
lang en 'het ging te snel, en het kan niet te gauw
gaan, en waar blijft de tijd. Zoo zijn wij menschen
nu, tegenstrijdig, nog niet eens alleen tegen el
kaar, maar zelfs in onze gezegden in een eenvou
dig gesprek in de tram. Als het Maandag is, ver
langen wij naar den Zaterdag, de Zondag gaat ons
te vlug. In het begin van een maatod verlangen we
al weer naar het einde. Als het winter is, en het
is kwakkelig weer, dan hebben we liever vorst,
als het vriest, valt die kou toch ook niet snee-
Als het winter is, zien we reikhalzend uit naar den
zomer, en is d'e zomer er, data; is die hitte toch
ook niet alles, en vinden we d'e winteravonden
eigenlijk veel gezelliger. Wanneer de mensch zich
eens -ernstig afvraagt, wat wil je toch, wat zoek
je toch. Dan is er toch eerlijk gezegd maar één
antwoord: „dat, wat je niet hebt,"
Zoo is het, wat men niet heeft wil men hebben,
en als men het heeft, waardeert men het niet
juist omdat men het heeft. Met Paschen verlangt
men naar Hemelvaartsdag, met Hemelvaartsdag
naar Pinksteren, en met Pinksteren ziet men a'
weer uit naar de Kerstdagen. Welnu, ze zijn er.
Trompetter.
jaar bij vooruitbetaling
datum verhooging van 10
't Buitenland met verhoo
71/2 ct. Abonnementen ku
De bij gelegenheid vt
staan van ons blad, o:
deering, in een vorm,
zelf een verrassing was
zich zelfs bij verrassin;
onze kolommen had
heeft ons dankbaar ge
zijn opvatting omtrent
amateur-journalist en
rustig te kunnen werl
voorgrond te treden
onzen Hoofdredacteur
wichtig, maar is heel j
om zich er toe te bepak
allen die tot het feest
men, kaartjes en an dei
lukwenschen hebben 1
voor welgemeend dank
(Nadruk ve
Het bezit van kindei
ouderpaar hetgeen ze
leven hebben gemist,
in hun kroost niet alle
die het gezelschap van
hun verschaft en vind
louter voldoening voor
voedersarbei'd'. Kindere
iengstuk van hun eig
kinderen zyn de hern
ingewisselde loterij brie
in een volgende serie,
de ouders zichzelf teru
menschen, wier lot reec
kans is verkeken, i
leven, dat in groeiei
gaan de grenzen stelt
een eeuwigheid nood:
wensch te verwezenli,
kind een uitweg gev<
doode opgeschreven f;
voor de toekomst mog
het kind projecteert
vader, de ontnuchterd
nen, die de illusie 1
jeugd ze eenmaal heefl
Zou deze vereenzelvi
niet vaak de houding be
tegenover hun kroost ii
lijk valt het ons allen,
te staan tegenover de j
toch welbeschouwd zoc
onze zoon of onze doe
valt het ons, ons duidi
dat de wezens, die tf
vendheid aan onze 1
heeft toegewezen, zei
lijkheden zijn, slechts
toevallige erfenis van ei
En toch, we moeten
als zoodanig te aanva
man heeft een eigen v
eigen leven; deze jor
groeien tot een oorsp
dat haar eigen bestem
bestaan zal zich ontwi
lijke wetten, die wij j
met uitwendigen dwaï
door andere factoren b
het vaak eigenzinnig
de vaak benepen moe
Hun doelwit ligt verder
dat wij het hoogtepun
licht niet meer zullei
ons verleden afsluitei
toekomst pas aan. Zij
andere verhoudingen
digheden dan die wij 1
Z1en. Onze verzwakte
ver niet meer
Maar straks zullen 0
teruggeworpen wordei
door het strand. Ook z
zen voor de consequei
moedige idealen; ook z
haarwerken f
dorpsstraat 27
BIJ HET POSTKANTOOR
