AMEPBLEMENTEN
Gebr. BEEKMAN
N.V. VAN BASTEN9S
WONINGINRICHTING
[STADSSCHOUWBURG
ALPEN-REVUE
IILONA DURIGO
GENESIUS
j DE RE VU E RL
S DE 0P5TANDIGEN
CAPET KWARTET
FOTOGRAFIE COHNEN
NABETRACHTING
FOTOGRAFIE
SPORT
ZATERDAG 26 FEBRUARI
ZONDAG 27 FEBRUARI
MAANDAG 28 FEBRUARI
DINSDAG 1 MAART
WOENSDAG 2 MAART
DONDERDAG 3 MAART
VRIJDAG 4 MAART
ZATERDAG 5 MAART
J TOURNEE CHARLES BARET
2 Maïtre Bote et soil Marl
BLOEMENDAAL.
Wagenweg 102 t.o. Hazepaterslaan, HAARLEM, Telefoon 11159
i Fauteuils f 105.—, enz. enz. enz.
PERZISCHE TAPIJTEN, Kleedjes f 10.— enz. Divan- en Tafelkleeden f135.—,
Handgeknoopt Smyrna f 20.— per M2. BEZOEKT ONZE TOONZALEN.
ZIJLSTRAAT 66 - HAARLEM
SPECIAAL ADRES VOOR HET
LATEN MAKEN VAN REPRODUC
TIES EN VERGROOTINGEN, M
OOK VAN VERBLEEKTE FOTO'S mÊ
De journalistiek, het beschrijven van
het maatschappelijk leven van eiken dag,
is een der aardigste bezigheden. Haar naar
den eisch te beoefenen vergt onafgebroken
nauwkeurigheid, waardoor veelzijdigheid
wordt gekweekt, snelheid van formulee
ren, waardoor bevordert worden vlugheid
van denken en lenigheid van geest, en
het laten gelden van alles wat geschied,
waardoor een rem wordt opgelegd aan de
hartstochten, die met hunne gevoelens van
„voor" en „tegen", zich als deugden willen
voordoen, maar meermalen niet anders zijn
dan gewelddadige uitingen van onze be
krompenheid, van ons gemis aan inzicht
in datgene, wat werkelijk geschiedt, ons
gemis aan waarheid. In onze verslagen
der zittingen van den Bloemendaalschen
Gemeenteraad, het eenige lichaam in onze
gemeente, dat in het openbaar vergadert
en de belangstelling van alle ingezetenen
tot zich trekt, trachten wij objectief weer
te geven, wat daar gezegd en gedaan is
(voor de psychologie eener vergadering
hebben een ontstane opschuddig, rumoer,
teekenen van goed- of afkeuring, het bij-
eenloopen der leden, hun lachen, hun
toornig doen e.d. vaak meer zeggings
kracht en beteekenis dan ellenlange rede
neeringen). Doch de beschouwingen van
den journalist over datgene wat de Ge
meenteraad bedoelde en bereikte, mits
gaders de wijze waaróp dit geschiedde,
zijn uit den aard der zaak ietwat persoon
lijk gekleurd.
De schrijver dezer nabetrachtingen, die
vele jaren geleden zelf deel van den ge
meenteraad uitmaakte en daar het eenige
juridisc opghleide element vormde, legt
daarom wellicht naar de sriïaak van velen
vaak al te zeer den nadruk op het gemis
van puridisch begrip in ons plaatselijk be
stuurscollege, maar men weet nu, dat dit
onvermijdelijk is, omdat nu eenmaal elke
vogel zingt zooals hij gebekt is, en ook
dit begrijpen is ook dit vergeven.
Voor schrijver dezes heeft het gemis
aan juridisch begrip in den Raald iets
ontstellends. Zie daar een moderne Ge
meente, welker bestuursorganisatie haar
duidelijk omlijnden grondslag vindt in be
paalde wetten, in de eerste plaats in de
in goed Nederlandsch gestelde Grondwet
en Gemeentewet; ziedaar een bestuur,
welks leden hoofd voor hoofd gezworen
en beloofd hebben aan die grondwet em
die wetten trouw te zijn; ziedaar een be
stuur, dat zelf verordeningen maakt, die
lasten en verplichtingen opleggen aan onze
ingezetenen, verordeningen die moeten
blijven binnen het kader van Grondwet
en wetten en ervaar daarnevens, dat
de leden van den Raad, de vertegenwoor
digers des burgerij, die in de eerste plaats
geroepen zijn, om die burgerij te bescher
men tegen al te sterk binden van haar
vrijheid, wegens gemis aan rechtsbegrip
en wetskennis onbeholpen staan en doen,
ook in die gevallen, waarin zij wel intuï
tief inzien of vagelijk aanvoelen, dat on-
noodige vrijheidsbeperking der ingezete
nen op het spel staat, maar waarin zij
zich niet met redenen van wetenschap
kunnen doen gelden.
Men hoort tegenwoordig vaak afgeven op
den parlementairen regeeringsvorm en op
de demokratie, dat is op den eenigen be
stuursvorm, die naar de ervaring be
wezen heeft, in de lage landen tusschen
den Dollard en de zee beklijft. Geen
aristocratie of regeering van enkelen, die
zich zelf de besten noemen, geen pluto
cratie of regeering van de rijken, die zich
zelf alle macht toekennen, geen hiërarchie
of regeering in gradatie's, waarbij de
bovenste alles en de onderste niets is en
vermag, heeft hier ooit lang geregeerd.
Hoe ook tot zijn eigen voordeel be-
invloed door andere stelsels, het Neder-
landsche regeeringsstelsel bij uitnemend
heid, bepaald door afstamming, geschie
denis en klimaat, een stelsel dat altijd weer
naar voren kwam en steeds weer de over
hand kreeg, is datgene, waarbij het volk
de burgerij, de ingezetenen zelf bepaalden
wat zij wilden dat met hen geschiedde,
zelf de grenzen aangaf, waarbuiten zij
geen beperking van hun vrijheden wilden
toelaten. Onze Grondwet, onze wetten en
onze staatkundige traditiën zijn van dezen
onvervalscht demokratischen geest door
trokken, gelijk dit het geval is in alle mo
derne landen, wier bevolking, in tegen
stelling met die van Italië, Duitschland,
Polen, Rusland en dergelijke, min of meer
geleidelijk tot beschaafde eenheden zijn
opgegroeid. Het is beschamend, dat eene
zoo bevoorrechte gemeente als de onze,
in stede van een model te zijn voor ande
re, in de wijze waarop zij zich zelf be-
bestuurt, zich schaart in de rij van die
Nederlandsche gemeenten, waar burge
meester en wethouders en raadsleden zijn
te vergelijken met paarden die naar ver
schillende richtingen treken aan eenzelfde
kar.
Intusschen, deze boutade zou zeker geen
zin hebben (de uil van Minerva vliegt
's nacht) en niet uit onze pen zijn ge
vloeid, wanneer niet in den Raad zelf het
begin eener kentering om den hoek was
komen gluren. Het was mr. Luden, die
naar aanleiding van onze aanstaande ge-
biedsverkleining sprak van de noodzake
lijkheid eener nieuwe oriënteering, van
nieuwe richtingsbepaling, van nieuwe noo-
dige krachtsinspanning, en van den daar
toe noodigen al te vaak in een plattelands
gemeente ontbrekende „breeden blik" op
zaken, op toestanden, op menschen. Hij
deed met andere woorden doorschemeren,
dat ook zijn's inziens van behoorlijke, in,
den goeden zin des woord, demokratische
behartiging der gemeente- en der gemeen
schapsbelangen (Welke, als 't goed gaat, be-
hooren samen te vallen) in ons verkleind en
aan groote gevaren blootgestelde Bloemen-
daal geen sprake zal kunnen zijn, wan
neer hare bestuurderen, om zoo te zeg
gen, zich niet opnieuw bezinnen op haar
idee, d.w.z. op de volheid van gedachten
en krachten en mogelijkheden, welke ten
aanzien van dit grondgebied met haar na
tuurschoon, met hare inrichtingen voor
onderwijs, met hare bestaande en uit te
breiden gemeentelijke inrichtingen van
openbaar nut, leven in de harten en brei
nen van ons allen, die geacht kunnen wor
den deze gemeente eenigszins te kennen
en haar groote liefde toe te dragen. Het
doet ons goed, dat het juist de eenige ju
rist is in den Raad, al laat hij zich als
zoodanig weinig gelden, die getugide van
den breeden blik welke zoo vaak ten on
rechte aan den even, vaak miskende jurist
wordt ontzegd, zoo volge op onze boutade
een woord van troost en dank.
Wat het overige in den Raad behandelde
betreft, zullen wij volstaan met het aan
stippen van eenige punten.
De heeren Van Kessel, Schulz en De
Roo van Alderwerelt e.a. waren er geheel
naast, toen zij in de typische gedachten-
wisseling over de bevoegdheid van den
Raad om in de bouwverordening zichzelf
meer macht te geven dan de wet volgens
den Inspecteur der Volksgezondheid, toe
laat, hiervan een soort gevoelsquestie te
maken; het was eenvoudig een questie
van rechtbegrip en wetskennis, 'n begrip
en een kennis, waarvan de elementaire be
ginselen bij ieder lid van een gemeente
raad worden verondersteld, en die, moch
ten zij dezelve missen, zij zich, eenmaal
in functie zijnde, door studie hebben eigen
te maken, hetgeeft tegenwoordig zeer ge
makkelijk is. Er bestaan Instituten voor
zelfontwikkeling, schriftelijke en monde
linge cursussen voor gemeenteraadsleden
door particulieren of partijbesturen ge
organiseerd, welke in de blijkbaar drin
gende behoefte aan een en ander tegen
geringe betaling voorzien.
In elke gemeente-bibliotheek, ook ten
onzent, zijn goed geschreven commentaren
op ons staatsrecht en speciaal ons Ge
meenterecht voorhanden.
De burgerij, die iemand stelt op de eer
volle post om haar te vertegenwoordigen,
veronderstelt bij dezen de aanwezigheid
van een helder hoofd, van arbeidzaamheid
en van geduld. Zij heeft het recht te
eischen,-dat hij van die eigenschappen in
haar belang gebruik maakt.
De zaak zit, in groote trekken geschetst,
zoo, (de eenige die zich dit zelf had ge
realiseerd scheen ons de heer Prinsen-
berg)
Onze wetten zijn zgn. „onschendbaar",
d.w.z. zij bezitten het hoogste gezag, al
thans waar het gaat om de toepassing
van maatschappelijke regelen, die met in
menging van den rechter en den deur
waarder kan worden afgedwongen, bezit
ten zij de grootste kracht.
Daarop volgen de verordeningen (b.v.
als die door een gemeenteraad worden ge
maakt). Zij ontleenen hun kracht alleen
aan de wet, die tevens bepaalt hoever zij
gaan mogen, en onder welke waarborgen
voor onpartijdigheid zij moeten tot stand
komen, wanneer zij kunnen worden ver
nietigd, wie dit doet enz.
Nu bepaalt art. 6 der Woningwet o.a.
het volgendec
Voórzoover eene verordening met be
trekking tot gebouwen Burgemeester en
Wethouders daartoe uitdrukkelijk bevoegd
verklaart, kunnen zij
anadere eischen vaststellen ten op
zichte van de in die verordening bepaalde
lijk omschreven punten;
b. vrijstelling verleenen van het vol
doen aan in die verordening bepaaldelijk
omschreven eischen.
2. In het geval, omschreven sub a. van
het voorgaand lid, is beroep op den ge
meenteraad toegelaten, volgens regelen, bij
plaatselijke verordening vast te stellen.
Bij de behandeling van de wet in de
Tweede Kamer had de regeering ten aan
zien der punten a. en b. nog te kennen
gegeven: De gevallen sub a. en b. staan
niet gelijk. Er is meer reden om beroep toe
toe laten daar waar een last wordt opge
legd dan daar waar niet gunstig wordt
beschikt op een verzoek om vrijstelling.
Het lijdt geen twijfel, of, werd ook in ge
val sub. b. gelegenheid tot het instellen
van beroep gegeven, belanghebbenden al
tijd bij den raad zouden aankloppen.
De Kamer heeft zich met deze opvatting
vereenigd. Onwettig is, wat 2°. betreft dus
de bepaling eener gemeentelijke woning-
of -bouwverordening, waarbij 1°. B. en W.
bevoegd worden verklaard zekere vrij
stellingen te geven (of niet te geven, zulks
volgens den rechtsregel: die tot 't meer
dere gerechtigd is, is het ook tot het min
dere) 2°. dengeen, die de vrijstelling niet
kreeg, recht van beroep gegeven wordt
op den Raad, wat de wetgever hier juist
heeft willen uitsluiten.
Niets belet den Raad, om bij het vast
stellen van verschillende dwingende, dik
wijls hinderlijke bepalingen in zijn ver
ordening tevens te bepalen, dat hij zelf in
'bizondere gevallen daarvan vrijstelling
kan verleenen (alles natuurlijk onder hoo-
ger toezicht), maar heeft hij eenmaal zelf
die bevoegdheid gelegd in handen van B.
en W. dan, zoo heeft de wetgever het
oirbaar geacht, is hij niet bevoegd, dit
weder uit handen van B. en W. te nemen.
Het is alsof de wetgever tegen de ge
meenteraden heeft gezegd, gij moet Uwe
verordeningen al dadelijk zoo redelijk
maken, dat verzoeken om vrijstelling tot
een minimum zijn beperkt.
Het verwonderde sommige raadsleden,
dat op het desbetreffende artikel der
Woningverordening geen aanmerking was
ingekomen van Ged. Staten. Dit is niet
verwonderlijk. Men heeft aan de Prov.
Griffie nog meer te doen, dan alle ge
meente-verordeningen der Provincie ar
tikelsgewijs aan de Wetten te toetsen, ziet
een ambtenaar iets over 't hoofd dan komt
dit allicht bij de elke 5 jaren volgende
hernieuwde vaststelling der plaatselijke
verordeningen, welke stilzwijgend een her
ziening veronderstelt, aan het licht of aan
de orde. Tusschentijds kan dat, zooals nu
natuurlijk ook gebeuren.
De heer Schulz zag de kans op onwet
tigheid der bestaande bepaling niet
in o. a. op grond dat de bouwers
anders er wel gauw bij zouden zijn ge
weest van dit gebrek onzer verordening
te profiteeren. Hoe juist in het algemeen
deze opmerking zij (men kan nauwelijks
genoeg doen om de bouwspeculanten uit
onze gemeente, zooveel mogelijk te
weren!), in dit geval was ze niet juist.
Beroep heeft in dit geval alleen zin,
wanneer zekere vrijstelling door B. en W.
niet is gegeven. Daartegen nog een rechts
middel te hebben, zou den bouw-speculant
nooit kunnen schaden. Zijn belang werd
dus gebaat bij de onwettigen ouden toe
stand; voor hem bestond dus geen reden
in deze iets van zich te laten merken, daar
gelaten, dat hij over het algemeen zelf.
maar voor s/8 Weet onder welke bepalingen
hij zelf bouwt.
Wil de Raad, gelijk de heer De Roo van
Alderwerelt wilde, zelf 't verleenen van
vrijstellingen in de hand houden, wat een
gezond principe is, al zal 't een boel werk
geven als de Raad dit beginsel te veel
uitbreidt, dan moet hij in gewijzigde be
palingen het recht daartoe aan zich houden.
Den Raad begint langzamerhand de be
zuinigingsdeugd van den heer Laan, naar
het schijnt, een beetje dwars te zitten.
Niet dat men ze niet waardeert, maar men
begint er, terecht of ten onrechte iets in
te bespeuren van stijf dogma en gebrek
aan lust om van de Gemeente het beste
te maken. De verwerping van zijn
denkbeelden om het Zeeweg-verkeer over
den Tetterodeweg te leggen, houdt in uit
voering van de oorspronkelijke plannen
met den Militairenwegde Raad zal daar
moeilijk meer afkunnen. Natuurlijk moet
alles in 'n afzonderlijk raadsbesluit worden
belichaamd. Ook het bouwen van een be
hoorlijk Raadhuis, ook een zuinigheids
nachtmerrie van weth. Laan, kwam ern
stig ter sprake.
'n Gemeenschap kan nu eenmaal niet leven
en gedijen van niets-doen. Maar kan, zoo
vraagt men, een gemeente als Bloemen-
daal dan niet volstaan met leiding te geven
aan het particulier inititief ?Ja zeker, maar
dit moet dan eerst door sterk overheids
ingrijpen gesleept worden uit de baan van
bedorven baatzucht, waarin het door vol
strekt anti-maatschappelijk egoisme is
gerukt.
Het hoofdartikel in het jongste nummer van
Focus is getiteld „Tijdstroomingen in de Kunst
fotografie", waarin wordt gesproken over de pogin
gen om in de fotografie de nieuwere uitingen der
schilderkunst na te volgen. Sommige fotografen
stellen zich niet meer tevreden met het product
'dier camera, doch zoeken hun heil in het gedeelte
lijk overtee'kenen! wan foto's met de teekeni-stift.
In dit artikef worden krachtige geargumenteerde
bezwaren daartegen ingebracht, terwijl een weg
wordt gewezen om met behulp der fotografie pro
ducten te vervaardigen, die een nieuw en frisch
aspect vertoonem.
Ben drietal interessante foto's van het Atelier
Yva te Berlijn illustreert dit artikel op zeer ge
lukkige wijze. Vooral 'het portret van een celliste
is bijzonder fraai.
Verder bevat dit nummer nog een opstel, ge
titeld i.Satyrieke Portretten", waarin aan de hand
van teekeningen aanwijzingen worden gegeven om
langs fotografischen weg satyrieke portretten op
te bouwen.
A. G. Drost schrijft een goed artikeltje over het
afdoende voorkomen van electrische schokken.
VOETBAL.
Uitslag van den op 20 Februari gespeelden
wedstrijd
BloemendaalHaarlem 3O
Voor 27 Febr. is vastgesteld:
V.V.A..West-Frisia.
Zoo is dan de groote strijd gestreden, en met
een éclatante overwinning onze „witte ploeg" ge
ëindigd, een overwinning, Welke even onverwacht,
als verdienid is. Want wel niemand, en zelfs niet
de meest verstokte 'Bloemenjdaal-aanhanger, had
deze uitslag durven voorspellen, welke niettemin
het resultaat is van een regelmatigen wedstrijd,
waarin 'het wel is waar, Bloemendaal anee en
Haarlem tegenzat, maar die overduidelijk bewezen
'heeft, dat het roo dhr oak en-elftalin deze formatie
uitkomende, door elk tweede klas-elftal geslagen
kan worden. Een eerste klas team is het niet; dit
zal blijken inldien Haarlem eventueel „gedoemd"
is tot het spelen van. promotie-wedstrijden.
De Haarlemmers toonden zich over de geheele
linie al zeer slechte verliezers, en vooral de
heeren supporters 'hebben 'n onaangenaimen indruk
achtergelaten. We hebbeni op ons veld zoo iets
nog nooit meegemaakt, en zullen ons wachten voor
eenl herhaling. Waar wij ons 'elders nimmer mis
droegen, verlangen we dit alleminst van gasten. Wij
willen het heft in 'handen houden, waarvoor ons
de .middelen ten dienste staan. De overwinning
danken' we aan het enthousiaste werken van alle
spelers zonder uitzondering. Een extra pluimje
verdient onize verdediging en de limkerwing. Rie'nus
Strik speelde verrassend, niet alleen bracht hij
door 'zijn snelle en goed) afgewerkte rennen fde
Haarlem verdediging geregeld van haar stuk, maar
zorgde voor twee goede 'doelpunten. Onze links
buiten heeft Zondag bewezen, een speler met uit
stekende capaciteiten te zijn. Een dergelijke
kraohts-ontplooiing zien we gaarne in het vervolg
van hem tegemoet!
Ons eerste elftal is nu uitgespeeld. Met vol' élan
werpen we ons straks in den strijd om het kampi
oenschap van Haarlem. 4 Maart spelen we tegen
E.D.O. I op het terrein der rood-zwarten aan de
Kleverlaan.
TEL. 13217 CZZZZZ3 HAARLEM
VER. ROTTERD.-HOFSTAD-TOONEEL
Blijspel in 3 bedr. door DAVID GRAY
en A. HOPWOOD
HET NIEUWE NEDERLANDSCH
TOONEEL
N.V. HET SCHOUWTOONEEL
l OBERBAYERISCH BAUERN ENSEMBLE:
in 5 bedrijven, met muziek, zang, dans en
Schuliplatter door BENNO HIRTREITER,
a -
HET VEREENIGD TOONEEL
Dir. Verkade en Verbeek
2 (De Tooneelspeler en de Genade)
Spel in 3 bedrijven van HENRI GHÉON.
"<flZctaat5Ht2iiBBBSBaBBBias3K£;3xaea&3c
f©®©*©©®®©®»»©©»»®©»©©»
A. G. G. M. GIORGIS EN ZOON
SCHOORSTEENVEGERS.
RIDDERSTRAAT 18a zw. Telefoon 13310.
HAARLEM.
7—12 .P.K. 4 cyl. Uopkleppenmotor, 4 schokbrekers,
vier-wielremmen, afneembare wielen, reservewiel,
5 vol-ballonbanden.
COMPLEET VOOR DEN WEG F 2750.—
Bloemendaalscheweg 52-107
Bloemendaal Telef. 22165
Winnen is zoo goed als uitgesloten. Maar wc
moeten er naar streven om een zoo eervol moge
lijk resultaat te- behalen, wat zeer goed' mogelijk is,
indien alle spelers met denizelfden geest bezield
zijn als j.l. Zondiag.
Het tweede elftal speelt Zondagmiddag een
zwaren uitwedstrijd tegen Bermebroek. De Benne-
broekers, imet het kampioenschap voor oogen, zul
len zich rtiet makkelijk uit het zadel laten lichten.
Toch kan 'dit bereikt worden:, als onze jongens
maar aanpakken. Op Bloemendaal is dit 'bewezen,
daar mochten de groen-witten met 'hun ééne punt
al heel tevreden zijn.
Het vierde gaat op bezoek bij E.D.O. 8, en hei
vijfde bij V.V.H. 3. De vierde elftallers geven we
meer kans dan de vijfde dito.
De elftallen zijn:
2e Elftal K. Schoehuijs
M. Jansen H. Spoor
J. Veldhuis G. van Dam M. v. Dellen
J. Cassee Ad. Cassee G. Strik
H. v. Beem H. v. d. Veer
Reserve: H. Eijsten.
4e Elftal: N. v. Gelder
M. Wories J. Huijer
W. Kaspers A. Kuiper A. d'e Jong
C. Vogel J. v. d. Meij L. J. Snoeks
Th. Mulder W. Bruijnis
5e Elftal: H. v. d. Meij
Th. Akersloot L. v. d. Mey
J. Martens J. Kohier A. v. d. Berg
L. J. Veerman W. Groen'eveld H. Rooze
G. van Os J. v. d. Meij
Lichtbeelden over Zuid-Amerika.
Voor a.s. Dinsdag organiseerde de Vrouwen
groep uit den Vrijheidsbond alhier, een gezellige
bijeenkomst in Restaurant Vreeburg (zie de an
nonce) waar Mej, v. 'Eeghen, Presidente van de
Vrouwengroep en Hoofdbestuurslid van de Ver-
eeniging ivoor Volkenbond en Vrede, een voordracht
met lichtbeeldlen zal houden over Zuid-Amerika.
Zes maanden: lang bezocht zij daar vele landen,
zoowel als reizende Secretares van den Interna-
tiolen Vrouwenraad, als om propagandistischen ar
beid te Idoen in opdracht van den Volkenbond te
Gen|ève.
'Het zal stellig menige vrouw intersseeren om
van deze niet alledaagsc'he reis allerlei 'bijzonder
heden te vernemen, met mooie lichtbeelden toe
gelicht, terwijl' men tevens een aardigen kijk 'krijgt
op het opvallend en verblijdend' ontwaken, dat
zich ook daar, in die veraf gelegen streken, bi)
de vrouweni begint te openbaren.
Na d'e pauze zal „Groninger Joantje" in zeer
verstaanbaar Groningsch op hare welbekende ge-
noegelijke wijze, hare opinie over die politiek ten
beste geven, een genre-voordracht, die onlangs m
Haarlem veel succes oogstte.
Uitnoodigingen worden op ruime schaal rondge
stuurd en zal het de Vrouwengroep aangenaam
zijn, als niet alleen, velen Idlaaraan gehoor geven,
maar ook andere belangstellenden meebrengen.
