TIMMCR
HELP U ZELF
CHR. HIST. UNIE
No. 1 van Lijst 7
den heer H. HOGENBIRK
DE NEUTRALE
LIJST NS. 2
HaarLCööj.Diner-VerBBn.
££ST6L«JJW DRUKW&RK
JBU
J. de Rei
Uitgever: Drukkerij TIMMER
LIJST 7
LIJST 71
LIJST 7
HOUDT LEZINGEN
GOED TIMMERWERK REHOEFT NIET
LINCOLN - FORD - FORDSON
Wie niet adverteert, wordt vergeten
Gemeubileerde Kamers
P.H. BRINKMAN,
Rieten Tuin- en Serrenieubelen
Kosthuis gevraagd
Aanhang Motorwiel
Adverteert in dit blad
Bloemendaalsche Middenstandskiesvereeniging
Hebt U Reparatiewerk?
D. VAN KAMPEN ZOON
JAN L1MBACH, HAARLEM
S HAARIJE
21 ste JAARGANG
U.A.
(Coöperatieve Keuken)
Bakenessergracht 27
VERWULFT 7 - HAARLEM - TELEFOON 12155
Mandenniakerij Reparatie-Inrichting
Bloemendaa! Telefoon 22003
Tevens bij" de bekende Boekhandelaren
J. WINDHORST
OUDSTE ADRES VAN BLOEMENDAAL
VOOR DROGISTARTIKELEN
Afdeeling Bloemendaal
te VOGELENZANG (Graaf Floris) op DONDERDAG 30 JUNI a.s.
te AERDENHOUT(Geb. Religieuze Kring) op VRIJDAG 1 JULI a.s.
te OVERVEEN (Hotel Roozendaal) op MAANDAG 4JULI a.s.
te BLOEMENDAAL (Hotel Vreeburg) op DINSDAG 5 JULI a.s.
TELKENS DES AVONDS 8 UUR
Onderwerp: „Middenstanders in den Raad"
DEBAT VRIJ
TOEGANG VRIJ
BEL 22573 OP en U wordtin den kortst
mogelijken tijd snel en billijk bediend.
Aanbevelend,
N.V. HAARLEMSCHE AUTO CENTRALE
De echte N.R.V. Monta Wandelschoenen
L. Faber Zn. KI. Houtstraat 10, Tel. 12896
TROMPETTER NIEUWS
B IJ K A N T O
BIJKANTOOR
w Uw adres voor
Gereedschappen,
bouwgebied. Ko
A. ZETSTRA, Hl
RIJWIE]
Door een dame met een dochtertje
en twee kleine jongens wordt tegen
1 of 15 Augustus gevraagd
met pension. Brieven met opgaaf
van prijs onder No. 256, Bureau
van dit blad.
Telef. 14393
Gebruik van alleen prima grond
stoffen en alleen natuurboter
Voor verbruikers steeds vrijen
toegang tot bedrijf en magazijnen
Dlnerprijs f 0.87, soep
of toespijs f 0.15 extra
Omzet jaarlijks plm. 80.000 diners
Geen verplicht dagelijksch gebruik
Uitgebreide diners naar
elk gewenschte menu
Bijzondere schotels in eiken prijs
Vraagt onze prospectus eens
ASYL-DIERENPENSION
KENNEL „HAERLEM"
WiLHELMINALAAN 22 - 0VERVEEN
(tusschen Stoop's Bad en Zijlweg)
Telefoon 14479
De modernste inrichting ter plaatse voor
het bewaren en verzorgen van uw huis
dieren Dag en Nacht aanwezig
(GEVESTIGD SEDERT 1819)
na
'/v..
Nog enkele Exemplaren
ADRESBOEK VAN DE
GEM. BL'DAAL C.A.
zijn verkrijgbaar voor
de prijs van f2.50
BLOEMENDAALSCHEWEG 57
TELEFOON 22195
Tegen 1 Juli
te Bloemendaal. Brieven No.2561,
Bureau van dit blad.
(Brigg's and Stretton) ter over
name aangeboden. Br. No. 2562,
Bureau van dit blad.
Onze candidatenlijst voor de a.s. Gemeenteraadsverkiezing bevat de volgende
namen: H. Hogenbirk, Mr. Dr. J. Luden, Ir. J. Ouwehand, Jhr. E. H.
E. Teding van Berkhout, C. F. Bierens de Haan, Mr. W. J. Schönhart,
Mevr. E. C. van Heumen—Bénit.
Indien er geen bepaalde voorkeur voor een der andere candidaten bestaat,
brengt dan Uw stem uit op
den man, bij wien, zooals in de vele jaren, dat hij zitting had, gebleken is,
de Bloemendaalsche belangen volkomen veilig zijn.
SBB
AAMBEIEN
fJSÏ? pijnlijke, jeukende
wi of bloedende, ge-
JÊS nezen door ÉÉN pot
GEBUCO'S
AAMBEIENZALF
FL 1.40 per pot
W. SCHEEPSTRA - Bl'daal
FIRMA HAAKS, Overveen
TIMMERLIEDEN, METSELAARS, STUCADOORS
De Genestetweg 20, BLOEMENDAAL
noodzakeliik duur te zijn U zult dit ondervinden
wanneer Uw timmerwerk wordt uitgevoerd door
H. C. VAN 'T LAND, TIMMERMAN, BOSCHLAAN 39-43
Een inderdaad goed en billijk adres Verkoop van
Asphalt, Groene en Zwarte Carbolineum, Teer, enz.
VOORLOOPIG TELEFONISCH TE BEREIKEN ONDER No. 22565
De Ford is het meest economisch
vervoermiddel zoowel voor per
sonen- als voor goederenvervoer
De veie gebruikers zijn voor U
een voorbeeld en een waarborg
Qroote voorraad en ruime keus in onze showroom
m^rn PLEIN 24
I
OFFICIAL FORD-DEALER
van de Nederlandsche Reisvereeniging zijn ver
krijgbaar bij L. FABER Zn. in hoog en laag model
bruin en zwart. Geen pijnlijke voeten meer, door
te dragen Dr. Kola's schoenen. Aanbevelend,
XXXIX.
„Als er een schaap over den dam is, volgen er
meer." Een van jdie oude woorden, die zoo dik
wijls met vernieuwde kracht hun juistheid toonen.
Dit is wel de grondgedachte, die mij bezig houdt,
nu ik mij tot het schrijven van het verslag van on
zen laatsten club-a-vond zet.
Niet dat ik de leden van onze club wil vergelijken
met schapen, neen, dat zeker niet maar toch, ik
kan dit woord maar niet uit mijn gedachten ban
nen. Want 'had ik niet huizen 'durven bouwen op
ons club-leven? Had ik niet stellig de overtuiging,
dat wij als grijsaards nog zouden babbelen op
onze traditioneele Woensdagavonden? En toch,
het heeft niet zoo mogen zijn, onze kaartclub is
Woensdagavond ineengestort, als een toren, door
een kind met een kartonnen kubus gebouwd. En
ik kan en mag niet ontkennen, dat wij Woensdag
avond, toen we uit elkaar gingen, allen min of
meer onder den indruk waren van deze plotse
linge ineenstorting. Henk Boscbweg mag dan be
weren, dat instortingen door de cyclonen, wind-
hoozen en andere rampen, die ons kleine landje
•den laatsten tijd geteisterd hebben, niet zoo'n ge
weldigen indruk op de menschen maken als vroe
ger, omdat men nu eenmaal overal aan went, ik
noem dat grootsprekerij, en als een jder trouwste
bezoekers zal ik onze gezellige avondjes zeer
zeker missen,
Hoe dat allemaal in zijn werk gegaan is? Wel
heel eenvoudig, het leek wel of alles vooraf af
gesproken was, en toch was dit geenszins het ge
val. Henk heeft mij verweten, .dat ik de oorzaak
ben geworden van wat hij hoemde de scheuring.
Ik heb n.m. Woensdagavond medegedeeld, dat
ik 'het op prijs zou stellen, als een an)der nu het
secretariaat van onze club, dat ik overigens met
alle liefde gedurende het afgeloopen winterseizoen
heb waargenomen, eens wilde overnemen, omdat
ik in verband met drukke werkzaamheden en de
lange dagen en korte avonden, waardoor een
mensch toch al niet zooveel doet, daarvan ont
heven wilde woeden. Nu kan toch, naar mijn be
scheiden meening, niemand ontkennen, dat mijn
verzoek onbillijk was, en ik had ook stellig ver
wacht, dat mijn vriend Boschweg, die anders niet
op Yijn mondje gevallen is, zich gaarne beschik
baar zou stellen, om mijn taak over te nemen.
Maar helaas, hij zweeg in alle talen. En hoewel ik
Henk gaande weg heb leeren beschouwen als een
man, die altijd rond voor zijn meening uitkomt,
aan den anderen kant bleek het toch Woensdag
duidelijk, dat hij veel gelijkenis vertoont, met
sommige leden van vereenigingen, die wel graag
lid zijn, maar liever niet een „bestuursbaantje"
hebben, omdat kritiek als gewoon lid veel gemak
kelijker is dan wanneer men zelf aan het werk ge
zet wordt, en kritiek moeta fwachten. Hoe het
zij, Henk voelde er niets voor, en Oom Jan, die
er eigenlijk wel wat mee zat, kon naar zijn zeg
gen toch niet anjders doen dan mij gelijk geven.
„We kunnen nu wel," zoo sprak oom, „gaan
vragen, of onze vriend Trompetter wil aanblijven,
we kunnen zelfs boos worden, als hij weigert,
maar dat brengt ons niet verder, bovendien weet
ik dat hij het druk heeft, eh moet dan ook zijn
besluit eerbiedigen."
Ik trachtte nog mevrouw Boschweg over te halen,
omdat het voor haar als onderwijzeres toch niet
veel moeilijkheden kan opleveren, een 'kort ver
slag van onze club-bijeenkomsten te maken, maar
deze poging leed schipbreuk op haar overweging,
dat ze dan te veel moest opletten, wat anderen
zeiden, en daardoor zelf haar mond haast niet
zou kunnen opendoen. Een argument, waarvan ik
de juistheid inzag, waarom ik niet verder aan
drong, temeer 'daar het blijkens de ervaring voor
Mevrouw Boschweg een stral schijnt te zijn, wan
neer ze haar mond moet houden, juist op een
moment, waarop zij meent iets in het midden te
moeten brengen. En die momenten doen zich bij
haar nog al dikwijls voor, waarvoor ik haar echter
geen verwijt wil maken, omdat zij stellig niet de
eenige dame is, die daaraan lijdt. Tante Ka tracht
te als altijd de situatie te redden, door voor te
stellen, de vergaderingen voorloopig gedurende den
zomer, die gisteren was ingegaan, n.I, volgens de
kalender, niet te houden. Wel zou ze het prettig
vinden als we nu niet in eens allemaal wegbleven,
maar kwamen aanloopen, zoo dikwijls we maar
wilden, en ze verzekerde ons daarbij, dat we altijd
welkom zouden zijn. Oom Jan sloot zich bij dit
voorstel aan, temeer daar Sjaerd en Lucie, idie nu
in een zaak zitten, niet altijd kunnen komen, en
ik ook niet elke week meer aanwezig zou kunnen
zijn. Bovendien staan 'de vacanties weer voor de
deur, de concerten in 't bosch beginnen weer, het
voorjaar heelt niet veel opgeleverd, zoodat misschien
de zomer mooi zal zijn en. ieder dus liever 's avonds
uit zal gaan. Dit voorstel vond wel bijval. Alleen
de familie Boschweg verzette zich er tegen.
Henk, Idie niet van halve maatregelen houdt, wilde
de heele club maar radicaal opheffen. „Want,"
zoo oreerde Henk, „vroeger hadden we een kaart
club, maar kaarten deden we toch al lang niet
meer, het doel dat de oprichting voorzat, is dus al
opgegeven. Vroeger, toen we nog kaartten, kwam1
Trompetter ook altijd met zijn vrouw, en dan
waren we juist met ons achten, dus 2 clubjes van
vier. Nu 'blijft dan die en dan 'die eens weg, en
de eenheid van vroeger is er dus toch al niet
meer. Daarom lijkt het me veel verstandiger de
club nu maar op te heffen, en dan toch van tijd
tot tijd hij elkaar te komen, dan eens bij den een
een, dan eens bij den ander aan huis. We hoeven
ons dan ook niet zoo strikt aan dien Woensdag
avond te houden, maar kunnen onderling een
avond vaststellen hij elk bezoek. Wij kunnen zoo
nu eu dan b.v. ook eens gezamenlijk een avondje
uitgaan, en nu komende op het terrein van Trom
petter, ik heb niets dan lof voor de wijze, waarop
hij altijd zijn' verslagen heeft gemaakt, maar het'
lijkt mij toch een heel werk, en daarom begin ik
er niet aan. Daar komt nog bij, dat je toch nooit
zoo vrij zegt, wat je wilt, als je weet, dat het in
de krant komt."
Ook voor deze redeneering werjd wel iets ge
voeld, en tenslotte is het resultaat geweest, dat
onze kaartclub is opgeheven, maar, en daar legde
Sjoerd Parkstra nog even den nadruk op, we zul
len elkaar van tijd tot tijd nog eens opzoeken, zoo
dat de band niet heelemaal verbroken zal worlen.
Toen onze club eenmaal ter dood veroordeeld
was, meende ik nog een woord van dank te moe
ten spreken, in de eerste plaats tot onzen gast
heer en onze gastvrouw. Immers oom Jan en tante
Ka hebben hun huis altijd voor ons geopend, het
altijd voor ons beschikbaar gesteld. Zij hebben al
tijd gezorgd voor de gezellige sfeer. Hun huis
is altijd de zetel van onze club, de zoete inval voor
ons geweest.
En het spreekt wel vanzelf, dat oom Jan, die in
onze club 'het eerste woord gesproken beeft, ook
het laatste woord heeft gezed. „Welnu, clubgenoo-
ten," zoo ongeveer zei oom, „boewei het mij leed
doet, dat het besluit tot ontbinding zoo plotseling
gekomen is, omdat ik onze avondjes altijd als heel
prettig en gezellig heb beschouwjd, zoo kan ik
toch niet anders doen, dan mij 'er bij neer leggen.
Ik behoef niet na te gaan, wat wij al zoo 'hier met
elkaar besproken hebben, omdat mijn neef Trom
petter dit steeds welwillend op schrift heeft ge
steld. Ik heb die couranten bewaard, en zij zullen
steeds een aangename herinnering hij mij opwek
ken aan de gezelligheid, die wij 'hier steeds onder
elkaar 'hebben gehad. Zeker, wij hebben wel eens
verschil van meening gehad, maar wrijving van
gedachten kan geen kwaad. Onze avonden heb
ben zich steeds gekenmerkt door de vriendschap
pelijkheid, waarmee wij met elkaar omgingen, en
daarom zal ik ze noode missen, Ik hoop, dat die
vriendschap zal blijven voortleven, dat ieder van
onsnog met genoegen zal terugdenken aan onze
club, die ik hiermede voor ontbonden verklaar."
Een diepe stilte viel in ons midden na deze woor
den, door oom Jan niet zander gevoel uitgespro
ken. Het was als herdachten wij de overledene in
dit oogenblik plechtig.
Als er één schaap over den dam is, volgen er
meer. Niet waar? Ik ben begonnen, Tante Ka
volgde, Henk Boschweg liet zich niet onbetuigd.
Oom Jan bleef niet achter, en Sjoerd Parkstra
heeft niet tegengestribbeld. Zoo is dus onze club
ter ziele, en ben ik ontheven van den secretaria-
tischen werkkring, die mij ondanks verschillen van
meening, die ook in ons miden miet uitgebleven
zijn, lief geworden was. Uit kracht van mijn thans
overbodig geworden secretaris-ambt belast met de
uitvoering der laatsten wil van de overledene, wil
ik in |de eerste plaats de Redactie van Het Bloe-
mendaalsch Weekblad vriendelijk dank zeggen
voor onze club steeds welwillend afgestane plaats
ruimte, in de tweede plaats de drukkerij voor bet
vele zorgvuldige werk aan bet zetten en drukken
van de verslagen van onze club besteed. Voorts
dank ik allen, die belang gesteld hebben' in 'het
leven en streven van onzen club, voor de welwil
lendheid, waarmee zij steeds kennis genomen heb
ben van hetgeen in onze vergaderingen werd be
handeld en besproken.
En waar oom Jan dit niet heeft gezegd in zijn
slotwoord, omdat hij naar mijn meening de stellige
overtuiging had, dat iedereen dit begreep, ook
zonder dat hij het zei, daar wil ik gaarne verklaren,
dat wij stellig nooit de bedoeling hebben gehad
iemand te kwetsen of onaangenaam te zijn. Verre
van dat, wij badden steeds het belang van ons dorp
en zijn bewoners op het oog, en wanneer wij den
lezers van Het Bloemendaalsch Weekblad nog
enkele aangename oogenblikken per week hebben
mogen bezorgen, dan heeft onze club niet tever
geefs geleefd. Dan behoeven wij leden ook bij
haar dood niet te treuren in de wetenschap, dat
zij is gegaan den weg, dien zoovele vereenigingen
en clubs voor haar hebben bewandeld, meege
sleurd door den tijd naar een droevig einde. Zater
dagavond, bij het verschijnen van de krant, zal
onze club in alle stilte worden begraven.
En om mijn taak, de zaken van de overledene
geheel af te wikkelen, zooals dat 'behoort,
volledig te vervulllen, roep ik allen, die iets te
vorderen hebben van of verschuldigd zijn aan de
nalatenschap van wijlen de kaartlooze Kaartclub
daarvan vóór of op 8 Juli a.s, opgave of betaling
te doen aan Trompetter,
P.S. - Door Henk Boschweg zal Zaterdagavond
hij de teraardebestelling een radiorede worden uit
gesproken, waarvan ik zoo juist bet concept heb
ontvangen. Daar de mogelijkheid bestaat, dat niet
alle belangstellenden in het bezit zijn van een ra
dio-installatie, heeft fde spreker mij vergund zijn
rede in de krant te doen afdrukken.
Wel plotseling is onze Kaartclub dan verscheiden,
't Bleef haar bespaard onnoodig lang te lijden,
En nu wij hier aan hare groeve staan,
Wil 'k een terugblik op haar leven slaan.
Gij waart, o club voor ons 't symbool
van thee en van sigaren.
Deez' laatste zal oom Jan, hoop ik, voor ons
toch wel bewaren.
Maar gij waart meer, ik denk aan de gezelligheid.
Die gij ons bij uw leven steeds weer hebt bereid.
En ieder Bloemendaler mag 'het ook oorust wel
weten,
Wij zullen U, althans voorloopig, niet zoo gauw
vergeten-
't Zij dat wij gaan (door 't bosch of door de lanen,
Die nat zijn van den regen of van onze tranen,
Wij zullen een herinnering toch steeds aan U
bewaren,
En verder onze woorden nu maar sparen.
Gij hebt gevoeld voor aller wel en wee:
Rust zacht dan Kaartclub, R. i. p.
abonnementsprij
jaar bij vooruifbetalini
datum verhooging van
*t Buitenland met verf
71/2 ct. Abonnementen
■EIIIEIIBIMliiBli
(Nadruk
.Gelijk een kamele
dert de mensch onoj
en stemming. Geen
komen dezelfde, die
was, en over een uu;
ander zijn.
Toch bestendigt z
durende wisseling ie:
heid kenmerkt en
geving doet ondersc
rakter waardeeren v
elkaar aan of stoot*
eigenaardige, onder
de is de grondslag
liefde, maar ook van
We nemen elkan*
echtgenoot, omdat
hei'd van onzen lever
vonden, dat onze
draagt, ons karakter
niet steeds iets ove
integendeel is het vt
dat een verbinten:
mogelijk maakt. M
wat en hoe het dan
houding; het is als 1
waarop we onze ove
gaan.
Zou dit innerlijk
steldheid, het eiger
ander verloren gaar
mee verbroken. W
dat het „zelf" van
Daarom is het z
omgang met ande:
geven. Velen onzer
met hun omgeving
ders voor dan ze zijr
menschenkenner me
de argelooze vliegt
laat, dat hij te 'doe
iemand anders dan 1
ben gevonden.
Hoevaak wreekt
op noodlottige wijze
making zijn de jong
rukt van elkaar; z
hun bruidstijd stijg
eering ten top. Ma
volgt spoedig ontgoi
van weerszijden hel
ger volhouden; hel
worpen en wat zich i
en aanminnige ge]
treedt nu onverbloe
„Nu leer ik je pa
echtgenooten elkaar
verbitterd toe, „nu
bent en zie ik je ir
Het is het noodli
dat Eros den mens*
zijn. Want verlie:
waarin de normale
zinnen tijdelijk ver:
Men pleegt in zr
zinnigheid te spreke
uitzinnigheid openb,
de menschelijke zie
leven verborgen en
van ons innerlijk sli
het gemoedsleven t<
en onveranderlijk
het een voortduren
tusschen elkaar te
heden en gedachtei
dezen strijd wordt 1
gang der beschavii
Tr,
