VICTORIA-WATER
BIJ BRAND j
FIRMA C. CASSEE - Tel. 22444
Binnenland
Buitenland
Ingezonden
INMAAKBRANDEWIJN
A. G. G. M. GIORGIS ZN.
een der volgende nummers opbellen:
Een bemoedigend verschijnsel en tevens blijk van toe
nemende welvaart in ons land, is wel de mededeeling
in ,,De Schakel", orgaan van de instellingen voor
maatschappelijk hulpbetoon te Amsterdam, dat het
aantal min of meer geregeld ondersteunden ook in
April nog sterk afgenomen is: tegenover 545 toeken
ningen van onderstand, stonden 1160 intrekkingen,
zoodat het aantal steungevallen deze maand daalde
met 615. De laatste drie maanden is het totaal aantal
ondersteunden, dat begin 1928 pl.m. 12000 bedroeg,
reeds met meer dan 1000 afgenomen. Hetzelfde gun
stige verschijnsel werd teruggevonden in het werkloos
heidspercentage, dat in Januari nog 12.2 was en in
Maart reeds tot 7.9 was gedaald.
Een punt van heftige discussie te Amsterdam vormde
in de afgeloopen week de Olympische wedstrijd voor
voetbal UruguayDuitschland, waarin de Urugu-
eezen met 41 zegevierden. Naar verluidt begonnen
de Duitschers met zeer ruw spel, hetgeen de Urugu-
eezen beantwoordden met gemeene trucs, dezelfde
waarmee ze in 1924 hun Olympische zege „bevochten".
Vechtpartijen enz. waren aan de orde van het spel.
De scheidsrechter moet te slap zijn opgetreden. In ieder
geval werd deze, door talrijke Duitschers bijgewoonde
wedstrijd, uit sportief en vooral „olympisch" oogpunt
een finale mislukking en groote teleurstelling.
Een onderscheiding voor ons land was wel, dat deze
week weer, vanuit het secretariaat van den Volken
bond te Genève, proeven werden genomen met draad-
looze uitzending van berichten naar overzeesche landen
over den Nederlandschen zender te Kootwijk. Ver
schillende leden van den Volkenbondsraad voerden
het woord, waarbij Jhr. Beelaerts Oost- en West-Indië
toesprak.
Dan werd het eerst onlangs geratificeerde, door Jhr.
Loudon in 1913 tusschen Nederland en Amerika ge
sloten Bryan-verdrag door den Volkenbond ge
registreerd.
De restjes van de communistische partijen in Neder
land hebben zich dezer dagen in Rotterdam geweerd,
waaruit niets anders is naar voren gekomen, dan dat
er van de Communistische Partij Holland niet meer
gesproken kan worden, en dat er alleen nog maar
eenige zeer verwarde en knoeiende, alsmede intri-
geerende troepjes verdoolden zijn, die elkaar in de
haren vliegen. Onder den trotschen naam van de
„Federatie Zuid-Holland" van de C. P. H. werd in
Rotterdam een openbare vergadering belegd waar o.a.
Lou de Visser zou spreken. De vergadering bestond
uit 25 personen. Een troepje „onechte" communisten,
aanhangers van Wijnkoop, belegerden de vergader
zaal, en riepen, toen Lou de Visser niet verscheen:
„waar is Lou de Visser, de vrouwenbeul?" Waarna
men een robbertje ging knokken.
Daags tevoren was er in Amsterdam ook een duister
communistisch congres geweest, n.l. van de Holland-
sche sectie van de Internationale Arbeidershulp, dat
tot doel moest hebben gehad, om de officieele Commu
nistische partij Holland waaruit Wijnkoop inder
tijd verdreven werd aan de volledige macht over
de communistische broeders te helpen. Hier kwam het
tot vechten tusschen Wijnkoopianen en andere ka
meraden, met stoelpooten en gummi-stokken. Daar
moet het zijn gebeurd, dat Lou de Visser zijn bijnaam
„vrouwenbeul" verdiende, door een vrouw met een
stok tegen den grond te slaan.
Een en ander heeft wel een goeden indruk gegeven
van de broeder- en kameraadschap, waartoe het com
munisme in de praktijk blijkt te leiden.
Een verheugend feit is het, dat de directie der Zuider
zeewerken het initiatief heeft genomen, om middels
excursies het belangstellende Nederlandsche publiek
een indruk te geven van de Zuiderzeewerken en het
ontzaglijke plan, dat hier wordt uitgevoerd om Neder
land een twaalfde provincie, „ontworteld aan de zee",
te verschaffen en aldus zijn grondgebied op zeer wel
kome wijze te vergrooten.
In Den Haag kwam het tweede congres bijeen, samen
geroepen door het comité tot bestrijding van de voor
gestelde wijziging van de wet op de Naamlooze Ven
nootschappen. Een vertegenwoordiger van den minis
ter van Justitie, diverse autoriteiten en kamerleden, als
mede kopstukken uit handel en industrie woonden het
congres bij. Door Dr. C. J. K. v. Aalst, president der
Ned. Handel Mij. werd o.a. de aandacht gevestigd op
de onvoldoende voorbereiding van het wetsontwerp in
de Tweede Kamer.
Engeland. Het Lagerhuis behandelde de begroo
ting in tweede lezing, waarbij een voorstel van den
arbeidersafgevaardigde Snowden (tot verwerping,
omdat de zware druk der belastingen op de loonar
beiders niet verlicht werd) met 322 tegen 135 stemmen
werd verworpen.
Viscount Grey, oud-minister van buitenlandsche
zaken gaf op een conferentie van de Liga van Volken-
bondsvereenigingen te kennen, dat het Amerikaansche
anti-oorlogsverdrag nog wel geen werkelijkheid was,
maar dat de vooruitzichten voortdurend gunstiger
werden.
Intusschen is zoowel van Nieuw-Zeeland, als van
Australië, door bemiddeling van het Britsche departe
ment van buitenlandsche zaken, aan Amerika mede
gedeeld, dat de uitnoodiging tot deelname aan de on
derhandelingen over het anti-oorlogsverdrag gaarne
wordt aanvaard.
Frankrijk. De Fransche Kamer hield zich bezig met
de verkiezing van de verschillende functionnarissen,
enz. De parlementaire arbeid zal waarschijnlijk vol
gende week hervat worden. Tot voorzitter van de
Kamer werd gekozen met 327 stemmen, Ferdinand
Bouisson. Franklin Bouillon, zijn tegen-candidaat,
kreeg 244 stemmen.
Duitschland. De Rijksdag is tegen Woensdag 13
Juni bijeengeroepen. Alsdan zal de demissie van het
kabinet Marx een feit zijn, en men verwacht, dat rijks
president Hindenburg aan den sociaal-democraat Her
mann Müller opdracht tot vorming van een ministerie
zal verstrekken.
In Berlijn heeft zich, bij een optocht van roode front
strijders en communisten, ter gelegenheid van de be
grafenis van een doodgeschoten arbeider, het zonder
linge geval voorgedaan, dat de beambten van de
Schupo (de politie), bij het uiteenjagen van den op
tocht, in hun zenuwachtigheid den vice-president van
de Berlijnsche politie (dr. Weiss) een pak slag gaven
met den gummi-stok. De zaak zal ernstig onderzocht
worden, temeer daar ooggetuigen meenden, dat er voor
het woeste optreden der politie geen enkele reden be
stond.
Diversen. Mussolini gaf in een groote redevoering
betreffende de buitenlandsche politiek te kennen, dat
Europa tusschen 1935 en 1940 zich in een zeer be
langrijke en delicaten toestand zal bevinden.
In Europa zouden dan verschillende vraagstukken
acuut worden en hij sprak de hoop uit, dat men deze
dan langs vredelievenden weg zou kunnen oplossen,
en ernstige complicaties zou kunnen vermijden door
de vredesverdragen te herzien.
Te Genève kwam de Volkenbondsraad weer bijeen.
Vreugde werd uitgesproken over het feit, dat Spanje
weer in den Volkenbond zitting nam, en daarmee zijn
onwankelbare trouw aan het ideaal van den vrede en
der internationale samenwerking bewees.
Naar bij geruchte verluidt, zullen juristen der vier
groote mogendheden Engeland, Frankrijk, Duitschland
en Italië in conferentie bijeenkomen om de anti-oor
logsverdrag-voorstellen van Kellogg te onderzoeken en
uit juridisch-technisch oogpunt te beschouwen.
In China is een belangrijk tijdperk afgesloten, door
het vertrek der Noordelijken uit Peking, en de intocht
der Zuidelijken in de hoofdstad van het Chineesche
Rijk. De terugtocht der Noordelijken vond zeer rustig
plaats.
Met nieuwe hoop werden vele harten vervuld, toen
de berichten binnen kwamen, dat er signalen van de
Italia, het Italiaansche luchtschip, dat in 't Noordpool
gebied zoek raakte, waren opgevangen. Men gelooft,
dat het op Frans Jozefsland geland is. De hulp-expe
dities staan op het punt te vertrekken. Men heeft goede
hoop op redding.
De terreinen aan het Brouwerskolkje
te Bloemendaal.
I.
Het is een bekend feit, dat er in de gemeente Bloemen
daal sedert tal van jaren een groot tekort bestaat aan
arbeiderswoningen, waardoor de arbeiders genood
zaakt worden in aangrenzende gemeenten (Haarlem,
voormalig Schoten en Velsen, afd. Santpoort) te
wonen.
Dit tekort aan geschikte woningen vond zijn oorzaak
eensdeels in het feit, dat de gemeente geen gronden
in eigendom had, geschikt voor woningbouw en ander
deels en wel in hoofdzaak door de geringe mede
werking van het gemeentebestuur om aan deze on-
houdbaren toestand een einde te maken.
Eerst na herhaalden aandrang der vertegenwoordigers
van de arbeidersklasse in den Raad, hierin bijgestaan
door enkele andere leden, die voor de nooden en
verlangens der arbeidersklasse iets voelden, ging de
Raad er destijds hoewel schoorvoetend toe over,
gronden aan te koopen en werden na een langen
lijdensweg arbeiderswoningen gesticht, zij het nog lang
niet in voldoende mate.
De gevolgen bleven niet uit.
Dat er dikwijls harde woorden gevallen zijn aan het
adres van het gemeentebestuur om dit op zijn plicht
te wijzen, zal wel ieder, die met de woningtoestanden
in Bloemendaal op de hoogte is, voetstoots willen
aannemen. De woningbouwvereenigingen, welke des
tijds de woningen stichtten, hebben nooit kunnen
spreken over de groote medewerking van het gemeente
bestuur.
Typeerend voor deze zeer geringe medewerking is een
ingezonden stuk in „Het Bloemendaalsch Weekblad"
van 12 Augustus 1922, waarin o.a. verklaard wordt
door een met de woningpolitiek in Bloemendaal vol
komen op de hoogte zijnden persoon:
„Het gemeentebestuur is er nog niet genoeg van door
drongen, dat de volkshuisvesting behoort tot de taak
„der gemeente
„Dit gemeentebestuur (bedoeld wordt Bloemendaal)
„beschouwt de woningbouw als een noodzakelijk
„kwaad. Een zaak, die niet uit hoofde van behoefte
„moet worden beschouwd, maar zooveel mogelijk moet
„worden beperkt, ook al omdat Bloemendaal volgens
„hen niet de plaats is voor minder welgestelden, maar
„alleen voor beter gesitueerden".
Het bovenstaande geeft volkomen de meening weer
van hen, die door hun roeping aangewezen zijn voor
de arbeidersbelangen op te komen.
Deze ongewenschte toestand was zelfs een punt van
bespreking bij de debatten in de Tweede Kamer, toen
de gedeeltelijke annexatie van Bloemendaal werd be
handeld wel een bewijs, dat de woningtoestanden
in deze gemeente niet zoo waren, als zij behooren te
zijn. Dit wijzen op tekortkomingen van het gemeente
bestuur, zal ook wel geen goed gedaan hebben aan de
actie, welke de tegenstanders van annexatie toen op
touw hebben gezet.
II.
Sedert dien is wel iets, al is het niet veel, veranderd.
Een deel der gemeente en wel een deel met een
overwegend aantal arbeiders,' vooral in Overveen
ging door annexatie over naar Haarlem.
Door deze annexatie werd het leger der arbeiders, dat
in Bloemendaal werkt en in een aangrenzende gemeente
woont, nog grooter.
In den Raad gingen stemmen op om te zorgen, dat er
woningen voor deze menschen moesten worden ge
bouwd, maar de grond voor dezen bouw ontbrak.
Tot eindelijk de Raad den knoop doorhakte en het
besluit nam tot aankoop der gronden aan het Brou
werskolkje.
De Raad besloot tevens in principe te besluiten een
deel dezer gronden te bestemmen voor woningbouw.
Verder werd den tuinarchitect Springer uitgenoodigd
een plan van bebouwing te ontwerpen, met zooveel
mogelijk behoud van natuurschoon.
Door mededeeling van het verhandelde door den Raad
in de pers, werden den arbeiders perspectieven
geopend.
Perspectieven, welke - kwamen zij in vervulling - hen
niet langer noodzaakten buiten de gemeente te wonen,
waar zij hun brood verdienen, terwijl zij tevens, door
gebrek aan woonruimte, niet langer zouden verplicht
worden forensenbelasting te betalen.
En dat er veel arbeiders zijn, die in deze omstandig
heden verkeeren, blijkt uit de in- en uittocht van deze
menschen bij den aanvang en bij het einde hunner
werkzaamheden.
Zooals gezegd, er was perspectief. De betrokken
bouwvereenigingen zagen de toekomst hoopvoller in.
Zij, die reeds jaar in, jaar uit, hadden aangedrongen
op aankoop van grond voor woningbouw, zagen hun
oneindige moeite en vaak ergernis beloond.
Wel werd nog door B. en W. een poging gedaan dit
enthousiasme te onderdrukken, door den Raad voor
te stellen, om met uitsluiting van andere Vereenigingen,
de bebouwing aan één vereeniging op te dragen. De
Raad ging echter op dit reactionaire voorstel niet in
en verwierp het.
Het wachten was nu op de plannen van den heer
Springer.
De arbeidersklasse had echter te vroeg gejuicht en
gehoopt, dat aan hun billijke verlangens eindelijk een
willig oor zou worden geschonken.
Wat niemand vermoed had, gebeurde. De heer Sprin
ger bedankte voor „de vereerende opdracht om voor
„de gemeente plannen te maken van de bebouwing der
„omgeving van het Brouwerskolkje tot aan den Zee-
„weg bij den Watertoren der Haarlemsche Water
leiding".
Hij motiveert zijn bedanken o.a. als volgt:
„Had men hem voor den aankoop advies gevraagd
(n.l. over het stichten van middenstands- en arbeiders
woningen), hij zou zeker den aankoop voor dit doel
sterk ontraden hebben. Hier is hoewel reeds sterk
beschadigd door het publiek nog een mooi stuk
landschappelijk schoon, dat waarlijk de moeite waard
is behouden te blijven".
„Bovendien zien wij thans hoe het „natuurliefhebbend"
publiek de vroeger zoo schilderachtige omgeving van
de Kolk reeds vernield heeft. Hoe zal dat worden als
hier woningen gebouwd worden?"
Bij het aandachtig nalezen van dit schrijven komt on
willekeurig de vraag naar voren of de arbeiders van
dalen zijn, die absoluut geen gevoel voor natuurschoon
hebben en met hun kinderen dit natuurschoon zullen
vernielen, of hun kinderen hierin de vrije hand zullen
laten.
De mentaliteit der arbeidersklasse is echter een ge
heel andere, hoewel ik niet wil ontkennen, dat er onder
hen wel eens een zwart schaap doorloopt, evenals dit
het geval is bij de andere lagen der maatschappij. Dit
zijn echter uitzonderingen, welke gelukkig zelden
voorkomen. De oorzaak van deze excessen zal voor
namelijk in deze gemeente wel gezocht moeten worden
in het ontbreken van voldoende speelterreinen.
De arbeidersklasse voelt zeker veel voor natuurschoon,
natuurschoon, dat in onze gemeente zoo ruimschoots
aanwezig is, maar voor het groote publiek ontoegan
kelijk, daar alle groote buitenplaatsen, duinen, enz.
voor vrije wandeling zijn afgesloten, ook weer op een
zéér enkele uitzondering na.
Worden dus op een punt vol natuurschoon arbeiders
woningen gesticht, dan geef ik den heer Springer de
verzekering, dat dit natuurschoon door de bewoners
niet geschonden zal worden en dat zij er zorg voor
zullen dragen, dat ook hun kinderen en wandelaars
vooral uit groote steden, dit niet doen. Ook de be
trokken Bouwvereenigingen zullen hierop zeker bij hun
bewoners aandringen. De gemeente zelve zal wel ter
dege zorgdragen, dat de te stichten woningen niet
vloeken tegen de omgeving.
De motiveering van den heer Springer lijkt mij dan
ook allerminst gelukkig gekozen. Het gaat m.i. niet
aan, het natuurschoon, hoe mooi ook, te stellen boven
een groot arbeidersbelang: de volkshuisvesting.
Er komt echter, naar aanleiding van het schrijven van
den heer Springer nog een andere vraag naar voren
en wel deze: wat is dringender noodig in Bloemendaal,
óf behoud van natuurschoon met als gevolg geen bouw
van arbeiderswoningen, óf het stichten der woningen.
In den aanvang van mijn artikel meldde ik reeds, dat
de gemeente absoluut geen grond voor arbeiders
woningen beschikbaar had. Thans is er grond, terwijl
de Raad ervan overtuigd is, dat de woningen er moeten
komen. Mijnsinziens dient, wat het zwaarst is, het
zwaarst te wegen, al zal men er dan een stukje natuur
schoon voor dienen op te offeren.
Had de gemeente andere terreinen beschikbaar voor
woningbouw, zoo zou er in den Raad over te spreken
zijn de gronden aan het Brouwerskolkje intact te laten.
Dit is nu niet het geval, dus zijn de gronden aan het
Brouwerskolkje de aangewezen plaats.
De heer Springer geeft nog in overweging de wonin
gen te stichten op de terreinen bij de Haarlemsche
Waterleiding.
Ik geloof zeker, dat Haarlem ernstig bezwaar hier
tegen zal maken. Het is toch voor Haarlem een vitaal
belang, dat deze gronden zoo min mogelijk veront
reinigd worden, hoezeer men er ook tegen waakt.
III.
Was men een oogenblik bevreesd, dat door het schrij
ven van den heer Springer de zaak der volkshuis
vesting op den langen baan zou geschoven worden,
de Raad dacht er gelukkig anders over en besloot in
zijne vergadering van 17 Mei 1928, dat de'woningen
toch bij het Brouwerskolkje zouden worden gesticht,
terwijl andere architecten zouden worden uitgenoodigd
een plan van bebouwing bij den Raad in te dienen.
Het is alleen jammer, dat de heer Springer een paar
maanden gewacht heeft met de mededeeling, dat hij
van de hem gegeven opdracht afzag.
Ben ik goed ingelicht, dan heeft de gemeente-architect
reeds een plan gereed.
Zou het geen aanbeveling verdienen het plan van den
heer De Jong eens ernstig te bestudeeren, temeer daar
genoemde heer volkomen op de hoogte is met de lig
ging der terreinen aan het Brouwerskolkje. Voordeel
hiervan is, dat weer niet een paar maanden moet ge
wacht worden op de plannen van andere architecten.
OPWEKKEND EN GEZOND
OBERIAHNSTEIN
NATUURLIJK BRONWATER
SCHOORSTEENVEGERS
RIDDERSTRAAT 18A ZW. HAARLEM - TEL. 13310
BLOEMENDAAL
OVERVEEN - -
AERDENH0UT
BENTVELD - -
VOGELENZANG
Telefoonnummer 10960
Telefoonnummer 26103
Telefoonnummer 26017
Telefoonnummer 28129
■Bil
Nogmaals voor vandalisme van de zijde der a.s.
bewoners behoeft men niet bevreesd te zijn, terwijl
het gemeentebestuur zeker wel zorg zal dragen, dat de
te stichten woningen niet afsteken bij het natuurschoon
van het Brouwerskolkje.
G. A. Tijssen,
Secretaris Woningbouwvereeniging
„Bloemendaal-Noord".
Naschrift van de Redactie.
Groot is de ijver van den heer Tijssen (niet te „ver
eenzelvigen met dr. Jac. P. Thijsse, wiens stukje over
het behoud van het Brouwerskolkje wij hierna over
nemen uit de „Groene Amsterdammer" van j.l. Zater
dag). Daar de heer Tijssen echter iets wil helpen door
drijven wat naar ons oordeel dat op een 50 jaren
kennis van Haarlem en omstr. gebaseerd is absoluut
verkeerd is, houde hij ons ten goede, dat wij in dit
geval hem zoo fel mogelijk bestrijden. Wij moeten ons
echter deze week bepalen tot het opnemen van dr.
Jac. P. Thijsse's stukje. Deze schrijft:
„De Brouwerskolk is een kunstwerk, evenals de Zan
derijvaart. Het is eeuwen geleden gegraven eigenlijk
als prise d'eau voor het duinwater dat door de Brou
wersvaart dan afvloeide naar Haarlem, waar de bier
brouwers het konden gebruiken. Tusschen kolk en
vaart is een stuw waar in goede tijden een watervalle
tje over heen bruiste en daar komt de ijsvogel vis-
schen. Langs den noodoever verheft zich het statig
geboomte van de buitenplaatsen Vaart en Duin en
Belvedère en daar schalt het van allerlei vogels. De
zuidoever loopt langzamerhand op tot een rug die leidt
naar het groote hooge westelijke duinplateau. Die rug
is prachtig begroeid met eeuwenoude populieren,
abeelen, eiken, met ondergroei van kardinaalsmuts,
meidoorn, vogelkers en nog veel wat daar bij behoort.
In eeuwenlangen strijd met den zeewind zijn die hoo
rnen opgegroeid forsch en stoer, de stammen schuin
schrap gezet tegen het geweld, de groote takken gril
lig gekronkeld, boomen eerbiedwaardig door hun ge
schiedenis. De specht heeft er zijn gaten gehakt en
huist er nog naast de meezen, roodstaartjes, spreeuwen,
ringmusschen die de oude holen bewonen.
Het water en de oevers hebben een rijken plantengroei
en worden ook alweer bezocht door ellerlei onderhou
dend gedierte. Westelijk van de Kolk gaat het duin
snel omhoog en is daar begroeid met oud dennenbosch
dat zich prachtig aansluit aan het prachtig loofhout
van Belvedère met mooie beuken en linden. Het wan
delpad leidt hier langs de grens van Belvedère, een
ander pad gaat in tegengestelde richting door eiken-
kreupelhout en langs een steilen zigzagweg naar de
Zanderijvaart. Een derde pad leidt naar het hooge
duin.
Het geheel is een ideaal wandelterrein, juist geschikt
voor een morgen- of avondwandeling van een uurtje
in een heerlijke omgeving met prachtige vergezichten
en intieme rustige hoekjes. Het zou onovertreffelijk
zijn, indien niet ongelukigerwijze vroeger een thee
limonade-bierhuisje honderden had verlokt om hier te
toeven en spelletjes en ravotpartijen te beginnen. Daar
door is in het westelijk stuk de naaldenvloer van het
dennenbosch vertreden en is ook op menig andere
plaats het rulle duinzand blootgekomen en tot stuiven
gebracht. Dat kan echter best verholpen worden, al
is het dan ook niet in een enkel jaartje.
Het werd dan ook met ingenomenheid begroet, toen
de Gemeente Bloemendaal het Brouwerskolje met een
groot stuk duin erbij aankocht. Zij bezat als wandel
terrein tot nu toe alleen het Bloemendaalsche Bosch,
dat onder goed beheer al mooier en mooier kan
worden en voor Noord-Bloemendaal een ware ver
kwikking is. Nu zou Midden-Bloemendaal, d.w.z.
Overveen aan de beurt komen en hier een prachtig
natuur-wandelpark krijgen.
(Zie vervolg pag. 3).
CXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXJOOO
VANAF Fl. 3.20 PER LITER
AFDRUKKEN VAN
De tweede ronde werd
Spanje: Mussolini tegen
match 0, na 120 minute
dunnetjes over. Toen lie
der gunstig af. Met 7
Sportief mooie wedstrijd
lander Boekman, die Me
blunders maakte, welke
kostten, bleven ze cori
maken wel een goeden
Fijn ging het ook Zaterc
en België. Voor de Roo
men, hadden de Argenti
langs De Bie gedepone
Belgen genoeg! Ze kwar
Zuid-Amerikanen niet a
maar nog voor de rus
moeten visschen. Het en
onmmiddellijk na de hei
Zou de verrassing van 1
niet zijn. Op dezelfde
Argentijnsche voorhoed*
3 goals bij, zoodat ten sl
Bravo België! Bravo Ai
op een mooien en fairen
Zondagmiddag Duitschl
met 41. Verder zeggi
die met een voetbalwec
meen had.
Maandagavond de eer<
Portugal. De Portugeez
het veld de sterksten, n
sche doel, dat trouwens
De Egyptische voorhoei
alle even gevaarlijk doe
dan ook 2 doelpunten
Een „gezellige" wedstri
Dat kan ook gezegd wo
De menschen uit het la
driftig van wal, en beg
ditmaal verdedigd door
Maar de eerste aanval
doelpunt op. Toen was
rend voorhoede-spel ve:
Zuid-Amerikanen telkei
dat vóór de rust 4 maa
En de tweede helft we
(waarbij één weergaloc
Ferreira) en dan liete
voetbal-staaltjes zien, z
den. Het was verbluffe:
Eén finalist was dus be
En de tweede is Urugu;
sloeg met 32, in een
van het tournooi.
Eijmers was met de leid
terend van zijn taak g
liep dan ook regelmati
partij, en hadden zij een
had (b.v. een v. d. Me
wereldkampioenen slech
De fascisten-boys opend
spelens Mazzali te pass
van een talrijk publiek.
De vreugde is van kor
tijd is de kleine Italiaar
formidable schoten, wa
soluut onhoudbaar wai
wierpen beide partijen i
groote blunder van den
een goal: 32. Zal Ital
tot het uiterste in, de
blauw hemd. Maar de l
pal, zoodat Zondag de
twee Zuid-Amerikaanse
gentinië. Wie zal het v
Oplossingen, bijdragen
Schaakredacteur, De
PROBLE1
E. SKOWRON
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Mat ij
Stand der stukken:
Wit: Ke4, Dc3, Pd6.
Zwart: Ka4, c5, d7.
Een miniatuurtje.
