A. G. POST ALGE M.NIEUWS enADVERTENTIEBLAD VooRKENNEMERLAND en HAARLEM EXPL?%nADMINT^DRUKKER V T. TIMMER DE 0ENE5TETV/E<123, BLOEMEND UI T.GAYE NM HETMIDDEN GEDULD Plaatselijk Nieuws TELEF. 22003 GIRO 30785 VERBINDINGSWEG 53 WAGENMAKER TUIN BOUWGEREEDSCHAPPEN ZATERDAG 15 DEC. 1928 22e JAARGANG No. 50 et1Dloemeüdaalsp.u kblad r Abonnementsprijs 3.50 per jaar, 1.75 per halfjaar b|| vooruit betaling vóór 1 Jan. of 1 Jnli. Ni dien datum verhooging van 0.15 incassokosten. Voor Indië en het Buitenland met verhooging der porto. Losse nummers 0.10. Abonnementen kunnen met elk nummer ingaan. Advertentiën: 18 cent per regel, bij contract belangrijke korting. Kleintjes: Vraag- en Aanbod, Huur en Verhuur, Koop en Verkoop, van 1 tot 5 regels 60 cent, elke regel meer 12 cent uitsluitend bij vooruitbetaling. Boven, onder of naast den tekst dubbel tarief. (Nadruk verboden) Dat geduld een schoone zaak is en tevens een moei lijke taak, weten wij uit een algemeen bekend kinder versje. Is al het schoone niet moeilijk? Daarom is het geenszins verwonderlijk, dat geduld zoo'n zeldzame deugd is. Geduld moet men leeren, en tegen de inspan nende oefening, welke het bereiken van dit doel kost, zien de meesten op. Over 't algemeen bezitten wij geen geduld om geduldig te worden. Wij willen wel streven en strijden, maar wij moeten de uitkomst zien. Onmiddellijke uitkomst, rechtstreeksche uitkomst. Wanneer deze uitblijft, geven wij 't op. Hoeveel maatschappelijke bewegingen beginnen met groote vaart. Onstuimig dringen de apostelen van het nieuwe ideaal op hun medemenschen aan en zij kijken verwonderd, wanneer ze dezen niet bij de eerste po ging kunnen bekeeren. Zij schelden op de taaiheid van het vooroordeel, op de hardheid der hersens, op de lauwheid van het gemoed. En gepijnigd trekken ze zich terug, zoodra de onbeweeglijke, behoudzuchtige massa haar gang blijkt te gaan zonder zich van hun geestdrift iets aan te trekken. Een propagandist is met een landbouwer te vergelijken, die koren zaait. De dag, waarop gezaaid wordt, is niet de dag van den oogst. Tusschen zaaien en oogsten ligt een heele zomer van wachten. Dit wachten beteekent niet werkloos zitten, maar voortgaan met voorbereiden. Het land schoon houden, zorgen voor toegang van regen en zon, maatregelen nemen, dat straks de schuren klaar staan en de arbeiders gehuurd zijn om den oogst te ontvangen. Maar verder laat de landman de ont wikkeling van zijn product aan de natuur over. Hij weet, dat dit wachten een noodwendig onderdeel is van het natuurproces, dat hij niet kan forceeren. Liet hij zich er door teleurstellen, zijn zaaien was zonder zin. Wat zou men van een landbouwer zeggen, die een week of zelfs een dag na het zaaien zijn akker maar weer omploegde, omdat er toch van den boel niets terechtkwam: er was immers nog geen resultaat te aanschouwen! Doch groot is het leger van teleurgesfelden, die hun vaandel ontrouw worden, omdat er tusschen den dag van het zaaien en den dag van den oogst te veel tijd verloopt. Zij geven er den brui van: hun ongeduld heeft hen ongeloovig gemaakt. Wie de kunst van wachten verstaat, is onoverwinne lijk. Kort geleden heeft een beroemd buitenlandsch tooneelspeler zijn levensherinneringen geschreven. Deze man was zijn tijd vooruit. Om zijn groote gaven benoemde men hem tot directeur van een schouwburg, maar het stadsbestuur gaf hem een ambtenaar als mede directeur mee, om een oogje in 't zeil te houden en te voorkomen, dat zijn hervormingsgezindheid de zaken in de war sturen zou. Natuurlijk geraakte de kunste naar met den ambtenaar in botsing, en, wijl deze laatste het stadsbestuur op zijn hand had, moest de eerste het veld ruimen. „Ik zal terugkomen, maar dan alleen!" Met deze woor den nam hij afscheid van het gebouw, waarin hij ge hoopt had, zijn droomen te mogen verwezenlijken. Nu begon voor den kunstenaar een moeilijke tijd. In dienst van particulieren zwierf hij van stad tot stad, tot hij eindelijk een eigen theater stichtte. En hier oogstte hij op den duur zooveel bijval, dat de officieele stadsschouwburg, waar men hem destijds het leven on- mogelijk gemaakt had, begon te verloopen, en men ging inzien, dat de eenige redding zou zijn, den kunstenaar nogmaals te vragen, de leiding van het bedrijf te aan vaarden. Zijn tijd was tenslotte gekomen. Wachten tot zijn tijd is gekomen, niet iedereen kan het. Overhaaste besluiten, overhaaste ondernemingen, overhaaste verbintenissen hebben een zee van ellende over de wereld gestort. Vooral in onze jachtige eeuw zonder perspectief wil men, naar het woord van Hora- tius, den dag plukken. Men gunt zich de gelegenheid niet te wachten tot de vrucht rijp is; men plukt haar liever onrijp dan de kans te loopen, dat men bij 't oogsten zijn deel zal moeten ontberen. Het eerste, het actueelste, het snelste is doel van het leven geworden. Onrijpe persoonlijkheden, onrijpe ar- beveelt zich beleefd aan voor alle voorkomende werk zaamheden in deze branche VERHURING VAN DRIEWIELIGE BAKFIETSEN EN HANDWAGENS beid, onrijpe kunst, onrijpe ideeën doen opgeld. Men verkoopt zijn ooft, terwijl het nog groen aan den boom hangt, omdat men cassa wil hebben en niet op zien komen wil spelen, totdat de concurrent vóór is ge weest. Het vooruitzicht is niet credietwaardig; slechts het oogenblikkelijke waarborgt bezit. Nu of nooit is de lijfspreuk. De mensch is slachtoffer geworden van de machine, welke op het moment is berekend. Het machinale gaat snel; in een paar minuten voltrekt zich het productie proces en de vindingrijkheid der techniek spitst zich toe om die minuten in te korten tot onderdeelen van een seconde. Gewend aan het mechanische tempo, streeft de mensch er naar, de machine in voortvarendheid te evenaren en hij ziet over 't hoofd, dat de geest, het karakter, de ziel, maar dat ook het lichaam aan andere wetten ge hoorzaamt dan het ratelend staal. Hetgeen leeft heeft zich te voegen naar het tempo van de natuur en de natuur neemt den tijd. Zij laat zich niet forceeren en wreekt zich op alle overhaasting. Er is veel in het leven, dat eerst op den duur in orde kan komen. Men moet gelooven in de gestadig werken de krachten en vertrouwen stellen in de toekomst, welke in 't heden wordt voorbereid. Men dient zich den moed te verwerven, om in 't heden een offer te brengen, een achteruitgang te boeken, teneinde later net loon te kunnen vorderen voor zijn geduld. De hedendaagsche techniek moge het mogelijk maken, Keulen en Aken op één dag te bouwen en het heden daagsche materiaal moge zoo sterk zijn, dat ook bij duizelingwekkende spoed het lijntje niet breekt, een persoonlijkheid, een levensbeschouwing bouwt men ook thans nog niet op één dag en wie meent net tempo der moderne mechaniek ook op zijn levens arbeid te mogen toepassen, zal ervaren, dat het lijntje wél breekt. Nu evengoed als vroeger. Wachten, waarop? Geduld hebben, waartoe? Het leven is zoo kort en morgen liggen wij onder een auto of ploffen we neer uit de lucht. Rijp of niet, laat ons bin nenhalen voordat de bui komt! Eerst als het leven weer perspectief krijgt, leeren wij wachten. Wij moeten ons wennen de toekomst te zien, onafhankelijk van onze tijdelijkheid. De groote werkers en denkers der eeuwen dachten niet aan zich zelf. Zij zagen hun taak als een opdracht der mensch- heid, waaraan zij hadden te werken, zoolang het hun was vergund. Velen zijn tijdens hun leven verguisd, wijl zij het geduld bezaten, zich de onsterfelijkheid voor te bereiden in eeuwigheid. H. G. Cannegieter Gedurende eenige weken is de Brederodeweg voor het verkeer afgesloten geweest, doordat riooleerings- buizen in den weg moesten gelegd worden. Men heeft meteen de gelegenheid waar genomen om van dien weg 't gedeelte voorbij den Duinlustparkweg belangrijk te verbreeden. Met deze werkzaamheden is men nog niet gereed en 't zal wel tot de helft van de volgende week duren eer men hiermede klaar is. De Brederode weg is dus opengesteld voor het verkeer tot aan den Duinlustparkweg. Wie thans op de fiets of ander ver voermiddel op het gedeelte rijdt, dat voor het ver keer opengesteld is, krijgt een gewaarwording alsof hij over een bevroren zee rijdt. Praat men dikwijls van een heuvelachtig terrein, thans kan men over een heuvelachtigen weg spreken. Hij is berijdbaar, dat is wel de hoofdzaak. Want veel is er gejammerd en ge klaagd over de lange afsluiting van den Brederode weg. Vooral de bus HaarlemSantpoort ondervond veel schade door deze afsluiting. Na het beëindigen der rioleeringwerken heeft men den weg weder be straat. Deze bestrating is echter maar voor korten duur want na een week of 7 worden de steenen er wederom uitgehaald en begint men met den weg te be- harden met fijn geklopte steenen, die reeds aan den oostelijken kant van den weg gereed liggen. Daarna zal de rijweg geasphalteerd worden en zijn we weder een pracht-verkeersweg rijker. Dinsdag a.s. 18 December, heeft in Hotel Vreeburg een propaganda-kunstavond plaats, georganiseerd door den Nederlandschen Blindenbond. De muziek- vereeniging „Onderling Kunstgenot", dirigent de heer A. J. Grootegoed, van hier, heeft voor dezen avond hare welwillende medewerking toegezegd. Als spreker zal optreden de heer J. van den Berg, propagandist van den Ned. Blindenbond. Verder zal de avond ge vuld worden met zang en pianospel. De zangeres is Mej. A. Beijer, mezzo-sopraan uit Amsterdam, terwijl de heer Joh. Veenschreuder eveneens uit Amsterdam het pianogedeelte op zich genomen heeft. Voor de genen die veel van muziek houden is de gelegenheid daar, om te kunnen genieten. Om den prijs behoeft men het niet te laten want de entree is maar 50 ets. Het programma laten we hieronder volgen: 1. Opening. 2. Muziek van „Onderling Kunstgenot". 3. „Sonate" op. 14 no. 2 (pianosolo) L. v. Beethoven (a. Allegro, b. Andante, c. Scherzo) 4. a. „Ik Jeune mij daarin" (zang) Cath. v. Rennes b. „Komt, o zonne" c. „Mij spreekt de Blomme een tale" d. „Als de ziele luistert" e. „Hemelvaart" 5. Rede van den heer Joh. van den Berg. Pauze. 6. a. „Nocturne" op. 9 no. 2 Fr. Chopin b. „Wals" op. 24 (pianosolo) 7. a. „Meezeke" (zang) Zagwijn b. „Jubelliedje" Cath. v. Rennes c. „Oud Lieken" 8. Muziek van „Onderling Kunstgenot". 9 Sluiting. Kaarten verkrijgbaar bij den heer A. J. Grootegoed, Bloemendaalscheweg 93, en 't avonds aan de zaal. Men wordt verzocht vóór 8 uur in de zaal te zijn. e Haarlemsche en Bloemendaalsche ijsbanen zijn in orde gebracht. Het weiland der Haarlemsche ijsbaan heeft men onder water laten loopen, de electr. ver lichting is in orde gemaakt, terwijl het clubhuis en café thans gereed zijn om de bezoekers te ontvangen. De Bloemendaalsche ijsbaan, de vijver van Duin en Daal. is met rasterwerk afgezet, terwijl het afgedankte politiebureau of beter gezegd het politiehokje er weder om is neergezet voor de controle. Ook de kippenloop ligt weer vanaf den oever in het water, terwijl eenige palen in den vijver geplaatst zijn voor het rechts en links houden van de eenden, die er thans nog zwem men. In hoofdzaak is deze afscheiding gemaakt voor de schaatsenrijders. De besturen van beide ijsbanen hebben de volle medewerking van moeder natuur, die druk bezig is het water in een dikke laag ijs te ver anderen. Als het blijft doorvriezen zooals heden (13 December) het geval is, de datum waarop we dit schrijven, kan men er gerust op rekenen dat Zondag of Maandag de ijsbanen geopend zullen worden. Op een in deze week gehouden vergadering van de Bloemendaalsche Reddingsbrigade is aan Ir. H. Meier uit Den Haag opgedragen het bouwen van een zoo genaamde Tom. Een Tom is een modern Reddings vaartuig. In Scheveningen heeft men ook een Tom, die bij groote stormen en woeste zeeën al vele dien sten bij het reddingswerk heeft bewezen. De heer Meier, die de uitvinder en maker van dit vaartuig is, verklaarde op de bijeenkomst der B.R.B. dat, als men in het bezit was geweest van een Tom, men dan meer kans had gehad het wrak der Salento te bereiken. Aan de bestelde Tom zullen door den heer Meier de nieuwste verbeteringen aangebracht worden, zoodat de B.R.B. in het bezit zal komen van goed reddings materiaal. Voorts werd op deze vergadering nog be sloten eenig nieuw materiaal aan te schaffen. Dit nieuwe materiaal moet er zijn, dat is bij de Salento- ramp duidelijk gebleken. De Bloemendaalsche Burgerwacht heeft feest gevierd en wel ter gelegenheid van haar 10-jarig bestaan. In Hotel Vreeburg, de plaats voor dergelijke festiviteiten, had de feestelijke herdenking plaats. Nadat alle leden (gelukkig ongewapend) bijeen waren, opende de Com mandant de bijeenkomst met een hartelijk welkomst woord. Spreker bracht hulde aan de Burgerwacht, omdat deze gedurende 10 jaar klaar heeft gestaan om gemobiliseerd te worden. Verder bracht spr. een woord van dank aan allen, die door giften de Burgerwacht in staat hadden gesteld het herdenkingsfeest luisterrijk te vieren. Na deze rede, die met applaus beloond werd, trad de heer De Boer uit Den Haag op en sprak over de ge hechtheid van ons Nederlandsché volk aan het Vor stenhuis. Na zijn causerie liet de heer De Boer in aan sluiting aan het gesproken woord eenige lichtbeelden zien. Toen de laatste plaat geprojecteerd was klonk een daverend applaus. Het eerste gedeelte van den avond werd door den Voorzitter der Burgerwacht be sloten met een woord van dank aan den heer De Boer. waarna hij de leden nog een genoeglijken avond toe- wenschte. Het Klein Haarlem's Cabaret, dat altijd elck wat wils brengt, slaagde er volkomen in de aanwezigen verder gedurende een groot gedeelte van den avond aangenaam bezig te houden. Na het cabaret werd er nog eenige uurtjes gezellig gedanst op de vroolijke tonen van Ever Fun's Jazz band. In de OX.school te Overveen had Dinsdagavond een ouderavond plaats. Mevr. Van Essen, voorzitster der oudercommissie, opende de bijeenkomst en heette een ieder welkom. Spreekster speet het. dat de opkomst zoo slecht was en zij hoopte op de volgende bijeen komst meer ouders te zien. Voorts bracht zij een woord van dank aan den heer Hoekstra, hoofd der school en het onderwijzend personeel voor alle moeite die zij zich getroost hadden om de kinderen een ge zellig St, Nicolaasfeest te bezorgen. Ook aan den heer Paési werd dank gebracht voor zijn bereidwilligheid om op dezen avond een lezing te willen houden over Mondhygiëne. Mevr. Van Essen eindigde haar rede met aan den heer Hoekstra en aan ieder lid van het onderwijzend personeel een klein geschenk te over handigen als een bewijs van sympathie. De heer Hoek stra nam hierop het woord en bracht warmen dank aan de ouders, in de eerste plaats voor de aardige verrassing en in de tweede plaats voor hun steun, die het mogelijk gemaakt had een St. Nicolaasfeest te organiseeren. Hierna nam de heer Paési het woord. De voordracht werd met aandacht gevolgd. Ter verdui delijking werden door hem projectielantaarnplaatjes vertoond, waarbij men een zeer duidelijke voorstelling kreeg van het verschillend soort slechte gebitten en waarbij men overtuigd werd dat mond-hygiëne een eerste vereischte is. Aan het einde van zijn voordracht toonde spreker nog een aantal kaken, kiezen en tan den, die hij voor deze gelegenheid had medegenomen. De voordracht was zeer interessant en de aanwezigen hebben er veel van kunnen leeren. Bij de rondvraag werd voorgesteld het Gemeentebestuur te verzoeken flinke borden met een duidelijk opschrift bij de school te plaatsen waarop den bestuurders van voertuigen verzocht wordt langzaam voorbij de school te rijden, voorts om bij het uitgaan van de school een agent voor de school te plaatsen, die dan een wakend oogje over de kinderen kan houden. Dit voorstel werd met algemeene stemmen goedgekeurd. Vervolgens werd de vraag gesteld of de ouderwetsche W.C.'s niet ver vangen kunnen worden door moderne. Een ander lid der oudercommissie vond het dan maar beter om met een een nieuwe school te bouwen. Zondag zijn te Scheveningen drie en is te Noordwijk een lijk aangespoeld. Men vermoedt dat het drie lijken zijn van opvarenden der Salento. Het lijk in Noord- wijk is herkend als dat van den kapitein der Salento. Men heeft dit kunnen vaststellen doordat men eenige gegevens had, waaraan men den verongelukten kapitein kon herkennen. Deze gegevens luidden: lid- teeken aan rechterbeen, gouden hoektand, aan zijn vinger dragende verschillende gouden ringen terwijl hij in het bezit moest zijn van een zilveren sigaretten koker. Het lijk, dat in Noordwijk is aangespoeld, had vele van deze kenmerken. Ook de zilveren sigaretten koker is op het lijk gevonden. Aan den vinger was echter maar een gouden ring. Men neemt aan dat de andere ringen, doordat de vingers van het lijk door het zoute water dunner zijn geworden er af gegleden zijn. Het stoffelijk overschot van den kapitein zal naar Italië gezonden worden, om daar ter aarde besteld te worden. Het bureau Wijsmuller heeft deze week een onderzoek ingesteld op het wrak van de Salento. Een duiker heeft het geheel doorzocht maar er zijn geen lijken gevonden, zoodat het thans vast staat, dat allen over boord geslagen zijn. Over de Salento en de enorme tra gedie zal nu niet meer gesproken worden. Alleen als we naar het Bloemendaalsche strand gaan zien we opnieuw alles voor oogen, komt ons weer alles dui delijk voor den geest door het wrak dat als een graf steen uit de zee oprijst. Laten we hopen dat een tweede storm het wrak geheel wegslaat zoodat we van dezen treurigen aanblik bevrijd worden. Kon. Ned. Mij. voor Tuinbouw en Plantkunde. Afdeeling BloemendaalVelsen. Bovengenoemde afdeeling houdt op Dinsdag 18 Dec. a.s. te 20 uur in Hotel Vreeburg, alhier, een Leden vergadering. De agenda luidt als volgt: 1. Notulen. 2. Behandeling der Begrooting 1929. 3. Benoeming der verificatiecommissie Rekening 1928. i. Verslag der Alg. Vergadering van 24 Oct. j.l. 5. Verkiezing van 4 Bestuursleden wegens periodiek af treden van 2 niet-vaklieden de H.H. Waller (herkies baar) en D. Kuiper (niet-herkiesbaar)2 vaklieden de H.H. H. Boegschoten en J. Spaargaren (beide niet- herkiesbaar). 6. Vragenbus. 7. Rondvraag. Er worden inzendingen verzocht voor het Puntenstelsel en tevens is er een prijs voor de mooiste inzending „Kerst-artikelen".

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1928 | | pagina 1