ZOEKT U een
j. Th. KORT
plaatst uw
FAMILIEBERICHTEN
in dit blad.
argentinië"
Voor de Sint Nicolaas.
Adverteert in dit blad.
mooie z
N°. 48
Lange Veerstraat
HAARLEM
Voor St. Nicolaas
RIJWIEL-, MOTOR
AERDENHOUT
Tel. 26076
EN AUTO-REPARATIE
BENTVELD
Tel. 26076
LUXE AUTOMOBIEL VERHUURIHRICHTING
Haarlemsche Coop. Diner-Vereeniging lil
VAN MILLIGEN'S VOGELZAADHANDEL
23ste Jaargang
30 November 1929. Derde Blad.
De dwerg met de schoenen.
WAARHEEN voor Gramophone of
Platen?
GAAT naar G. M. OORD
Groote Houtstraat 108 - Tel. 13046
GIJ vindt daar de
Grootste verscheidenheid.
BIJ OORD
de Gramophone-Specialist.
UITSLUITEND
Groote Houtstraat 108 - Tel. 13046
SIGARENMAGAZIJN
voor aardige St. NICOLAAS-GESCHENKEN
luxe kistjes Sigaren en
groote doozen Sigaretten.
COENRAAD LlNNEKAMP
AGENT
en vetiiet alle soorten CHOCOLADEWERKEN.
P. FRERIKS, Vogelenzangscheweg,
VOGELENZANG.
GIERSTRAAT 36-40 - TEL. 14228
Een Kanarie in luxe kooi met standaard of
aquarium met kondwater of tropische visschen.
EEN SINTER KLAASVERTELLING
DOOR
H. G. CANNEG1ETER.
Nadruk verboden.)
Hij was een nietig, mismaakt ventje, deze
Filip Filippo, maar trotsch op zijn mooien lta-
liaanschen naam. Zijn overgrootvader was schoor
steenveger geweest en had, naar Filip's vader
dezen wel had verteld, nog in ditzelfde pothuis
gewoond. Filip's grootvader, die ook als schoor
steenveger begonnen was, had een ongeluk ge
kregen en had zijn jongen het schoenmakersvak
laten leeren. Filip had een aardige klandizie
geërfd onder de rijkelui van de stad. Wat dat
betreft, kon hij tevreden zijn.
Op het lichaam, dat hij geërfd had, was hij
minder tevreden geweest. Als kind had Filip
veel verdriet gehad, wanneer hij niet meedoen
kon met de jongens en zich ongestraft door
iederen deugniet moest laten plagen. Doch zoodra
hij van schooi af was, was dit beter geworden.
In het vak was hij een handige baas en zijn vader
liet hem 't fijnste werk opknappen. De reparatie
van damesschoenen werd zijn specialiteit en toen
hij na 's vaders dood de zaak overnam, verheugde
hij zich bij de vrouwelijke klanten reeds in zoo'n
reputatie, dat hij ondanks zijn achttien jaren
waarlijk de zaak „op denzelfden voet" voort
zetten kon.
Het repareeren van uitgaans-selioentjes is niet
ieders werk en de toeloop naar dezen specialiteit
nam spoedig zulke afmetingen aan, dat Filip
geen tijd meer had zich met ander soort werk te
bemoeien. Dag aan dag zat bij temidden van een
schat van kleinoodiën van goudleer en peau de
siiècle, van zij en brocaat, van slangen- en hagedis-
leer, van lak en glacé te tikken en te flikken,
dat het een aard had. En de berg werd maar niet
kleiner, hoezeer hij zich repte.
Nu was er uit den schuwen jongen van vroeger
een ander wezen gegroeid. De waardeering van
zijn handwerk had hem tot een zelfbewust man
gemaakt. Hij. Filip Filippo, genoot de gunst en
de recommandatie der dames, die in hem lieur
vertrouwen stelden. En 't was niet zoozeer de
geldelijke verdienste, die hem voldoening schonk
als wel het besef, dat hij met zijn kunst den
grondslag legde voor het geluk zijner bekoorlijke
cliënteele.
Als alle schoenlappers mijmerde Filip veel
onder zijn werk. Een schoen, dien hij repareerde,
was voor hem zoo maar niet een levenloos voor
werp. Elke schoen had een eigen geschiedenis,
een eigen ziel. overeenkomstig de vrouw, welke
hem ch'oeg.
Er bestaan menschen, die het karakter aflezen
uit de lijnen van de hand, uit het schrift, uit het
haar. Filip Filippo, de dwerg, las het karakter
zijner klanten af uit heur schoeisel. De keuze
van stof en snit, de wijze van afdragen, zelfs cle
aard van de reparatie had hem wat te vertellen.
Hij onderscheidde verkwisting van zuinigheid,
kunstzin van smakeloosheid, voorzichtigheid van
roekeloos gedrag. Allengs kende hij de schoenen,
zooals een juwelier zijn parelen kent en een
antiquair 'zijn schatten van porcelein.
Met eerbied en liefde kon hij, als hij zijn onder
zoek begon, het ééne schoentje omhoog heffen;
het andere wierp hij na volbrachten arbeid
verachtelijk op den hoop.
De schoenen waren Filip's verbeeldingswereld.
Ze vertelden hem cle sprookjes en deden hem de
avonturen beleven, welke de werkelijkheid hem
onthield. Hij had het te druk om zich met de
werkelijke wereld te bemoeien. Zelfs Zondags
repareerde hij door. Maar toch wist hij, dat er
zooiets als een Zondagsche wereld bestond. En
dat deze wereld mooi en vol wonderen was.
De wekelijksche feestdag was voor Filip de
Maandag. Dan trok hij 'zijn beste pak aan, besteeg
zijn fiets en ging met zijn briefjes de klanten
langs. Hij inde zijn geld en nam nieuwe opdrachten
in ontvangst. Bij die gelegenheden kreeg hij zijn
klanten soms te zien en zelfs wel tespreken.
Dat was steeds een indrukwekkende gebeurtenis
voor hem.
Vol vreugde over de avonturen, welke het lot
hem weer had doen beleven, spoedde hij zich dan
huiswaarts. Het was een ware triomftocht, deze
tehuisrit. Het fietsje, dat hij speciaal voor zijn
korte beentjes had laten maken, hing beladen
met een keur van schoentjes. Als een bloemslinger,
als een lauwerkrans drapeerden zij 't stuur. Boven
deze kleurige rist leeren kleinoodiën stak het
verheugde hoofd van den clweig uit.
Filip voelde zich triomfator. Zóó keert, -met
buit beladen, de zeeroover thuis. De pootige kerels,
die den Zondagavond met hun meid hadden
geloopen, mochten den dwerg uitjouwen, wat
was hun vleeschelijke meid tegenover de essence
van dozijnen jonkvrouwen, welke zich in den
fetischenkrans rondom zijn stuur had geconden
seerd! Blauwbaard mocht een kast vol vrouwen-
kleeren hebben verzameld. Filip Filippo over
troefde zelfs Blauwbaard met het veroverde
vrou wensch oeisel
Overmoedig een liedje fluitend, haastte hij
zich naar zijn huis.
Daar hielden onder het verstellen en lappen
zijn gedachten zich bezig met de schoone eige
naressen. Hij verdichtte een geschiedenis bij elk
werkstuk, dat hij onder handen nam.
Dit slangenleeren juweeltje had gisteravond
haar zolen weer doorgedanst. Ach ja! dansen,
dat was toch maar je leven. Dikwijls had Filip
naar dat geheimzinnige woord DANCING ge
tuurd. Er was niets, wat zijn verbeelding zoo
prikkelde als dit woord, dat hem plotseling de
oogen betooverde, terwijl hij de krant las bij zijn
koffie met brood.
Het moest iets heerlijks zijn, iets hemelsch en
duivelsch tegelijk, dit DANCING. Maar zooveel
was toch maar zeker, dat de grondslag van het
dansen de. schoen was. Zat de schoen niet goed,
kreeg de schoen averij, dan was het met het dansen
gedaan. Een prettige schoen, een prettige dans.
Tenslotte had de schoenmaker het geluk van de
dansende paartjes in handen.
De schoen was cle grondslag van het wandelen,
van het fietsen. .Ja, zelfs een auto-tocht wordt
door een pijnlijke schoen bedorven. Het geluk
van de menschen berustte op de schoen en van
hem, Filip Filippo, was het geluk van al de
uiigaande dames afhankelijk.
Filip Filippo voelde zich een geluksgocl, zooals
hij daar zat op zijn troon temidden der schoentjes
in-reparatie. Van dezen troon af beschikte hij
over het wel en wee van dozijnen lieftallige voetjes.
Hij kon beloonen met hemelsche zaligheid en
straffen met de pijnen der hel.
Hij was een soort Sinterklaas, bedacht hij
opeens. En hij grinnikte om deze vondst. Ja,
waarachtig, het stond aan hem, wie de koek kreeg,
wie cle gard.
Aan Sinterklaas viel voor Filip al even weinig
te beleven als aan den Zondag. Hij verstelde en
verzoolde maar door. Met jaloersehe blikken
begluurde hij uit zijn duister hol de beenen dei-
wandelaars, die gingen winkelen, terwijl hij hier
maar uit den treure scheefgeloopen hakken bij
werkte, afgesprongen knoopjes aanzette, beige
bruin verfde en bruin zwart lakte. Och nee,
Sinterklaas was ook al niets gedaan voor een
schoenlapper.
Toch liet Sinterklaas hem niet met rust. Met
Sinterklaas krijgen cle schoenen een anderen dienst
dan op de overige dagen in 't jaar. Dan zet men
schoenen op onder den schoorsteen, op hoop
van zegen. Kinderschoenen, maar, wie weet
ook nog wel jongedames-schoenen
Filip had juist een beeldig schoentje onder
handen, toen deze gedachte bij hem opkwam.
Het was een schoentje van goudweefsel, kostbaar
en elegant. Er mankeerde niets aan dan dat er
een knoop was afgesprongen. Maar toch hield
Filip dit schoentje langer in handen dan het
ernstigste lapwerk.
Dit was sprookjesachtiger clan het muiltje van
Asschepoester. Hij wist waar het thuishoorde.
Het was van een vaste klant. Er ging bijna geen
week voorbij, of hij had iets te doen voor de villa,
welke, verscholen achter geboomte, steeds weer
tot Filip's verbeelding sprak. De meesten zijner
bekoorlijke klanten had hij wel eens te zien ge
kregen, maar de dochter van deze villa was een
ondoorgrondelijk geheim voor zijn spiedende
oogen gebleven.
Hij noemde haar Lvdia, zooals hij al zijn klanten
met verzonnen namen betitelde. Lydia vond hij
een mooien, romantischere naam en de eigenares
van dit schoentje van goudweefsel moest wel
een mooie en romantische jonkvrouw zijn. Er
was in heel zijn collectie geen voet, zoo wel
gevormd, zoo kostbaar en smaakvol geschoeid als
die van cle onzichtbare Lydia. Zou Lydia haar
schoentje morgenavond ook opzetten
Eensklaps wercl Filip's dwergengezicht vuur
rood. Er schoot hem zooiets -mals in den zin.
Als hij eens voor Sinterklaas speelde en iets
legde in Lydia's schoentje!
Lydia was reeds sinds maanden voor Filip de
verpersoonlij Icing van het jonkvrouwelijk ideaal.
Zoodra hij voor cle eerste maal haar tot klant had
gekregen, was hij haar gaan aanbidden. Hij wist
het nog't was op een Donderdag dat een keurig
geuniformd chauffeur in een auto voorreed en
hem het reparatie-werk overhandigde met cle
boodschap, dat hij het met een uur zou komen
terughalen. Hij wist het nog, hoe hij in verrukking
gestaard had op het fijne schoentje, hoe hij het
betast en gestreeld had, hoe hij het had besnuffeld
en tenslotte gezoend! Zooiets zeldzaam bevalligs
en fijns had hij tevoren nimmer in handen gehad.
Nooit had cle dwerg zijn aangebedene te aan
schouwen gekregen, maar de geheimzinnigheid
van haar bestaan had zijn liefde versterkt. Zijn
duister hol onder den grond werd een tooverpaleis,
zoodra er een 'schoentje van Lydia stond. Hij
bestudeerde clit heilige voorwerp telkens met
nieuwen schroom en steeds werd de geschiedenis,
welke hij er uit aflas, boeiender en teerder.
Maar dit wonder van goudweefsel, dat hij
vandaag onder handen had, maakte hem dronken
van liefde. Hij voelde, dat hij iets doen moest,
om zijn vereering tastbaren vorm te geven; zij
had een uitweg noodig, zou hij er niet in stikken.
En nu hacl hij het eensklaps gevonden. Een
Sinterklaasgeschenk in Lydia's schoen! Het moest
iets heel kleins zijn. En iets heel kostbaars. Een
ring Maar foei, zooiets zou zij toch niet van
hem willen dragen. Een ring is bovendien een
harcl voorwerp; zij zou er haar voet aan bezeeren.
Hij had het! Opgetogen liep hij naar de kast,
en haalde er met eerbiedige handen een doosje
uit. Ja. daar lag het nog steeds, het meesterstuk,
dat zijn vader er toe hacl gedreven, aan Filip het
fijne werk op te dragen. Het was een leeswijzer
van leer.
Filip, als jongen reeds op fijne en kostbare
dingen gesteld, had op een vaktentoonstelling dit
reepje leer ten geschenke gekregen van een vrien
delijken meneer, die schik had in cle vakkundige
belangstelling van den zieligen dwerg. Het was
een reepje van het dunste en duurste goudleer
en Filip hacl het met het geduld van den knutselaar
bewerkt, eerst met het mes en later met het
penseel. Het was meesterlijk uitgesneden met
allerhande figuurtjes en tirelantijnen en de ver
schillende vakjes waren met lak in diverse kleuren
beschilderd.
Dit kon een passend cadeau voor Lydia zijn.
Met bevende handen wikkelde Filip de leeswijzer
in een vloeitje en toen vleide hij het pakje bijwijze
van binnenzool in de schoen.'Zoo klein en fijn
was dit meesterstuk, dat de maker het zelfs op
den bodem van Lydia's subtiele schoentje ver
bergen kon.
Terwijl hij zich kleedde om het werk weg te
brengen, vermeide Filip zich in vermoedens, wat
er met zijn Sinterklaasverrassing gebeuren zou.
Natuurlijk zou Lydia het vloeitje ontdekken,
zoodra ze haar schoenen aantrok. Wellicht zou
ze ze morgen op den Sinterklaasavond, moeten
gebruiken, want de bediende had hem op 't hart
gedrukt, dat er ditmaal met het werk bizondere
haast was. Natuurlijk zou ze er geen denkbeeld
van hebben, wie de ware gever wel was. Ze zou
iedereen verdenken, om de beurt al haar aanbidders
ondervragen, mijn hemel! hoeveel aanbidders
zou zoo'n schoone prinses om zich heen hebben!
En het raadsel zou nooit opgelost worden!
Maar Filip's meesterstuk, waarop zijn vader
zoo trotsch was geweest, zou in haar boek liggen
haar lieflijke vingers zouden het betasten, terwijl
ze droomde over haar roman of zich in haar
gedichten verdiepte. Misschien legde ze den lees
wijzer wel in haar gebedenboek en zou Filip's
meesterstuk getuige zijn van Lydia's innigste
zielsgeheimen
Met kloppend hart belde Filip aan. Hij moest
zich steeds rekken om ver boven zijn hoofd bij
de bel te komen. Ongeduldig gluurde hij door
cle reet van de brievenbus in de ruime hal van de
villa. Daar naderde iemand.
Helaas, ook ditmaal was het Lydia niet. Het
was een wezen, dat hij nog niet eer had gezien.
Gewoonlijk hielp hem de huisknecht of de meid.
Maar deze onooglijke sliert van een juffrouw,
goor van gelaatskleur en met loenschende oogen
Onbevallig slofte ze naderbij. Ze deed de deur
open en keek met een verveeld gezicht neer op
het naar haar omhoog gericht gelaat van den
dwerg.
„Zoo, zijn mijn schoenen daar eindelijk terug?"
vroeg ze met teemende, onwelluidende stem.
,,'t Duurde wel lang ditmaal. Maar je hebt er
nu zeker ook extra je best op gedaan
„Jawel juffrouw, extra mijn best!", stotterde
Filip. En beteuterd gaf hij zijn dierbaarst kleinood
uit handen.
een ^schitterende collectie
vindt U bij
ê->
Wie zijn geschenken wil koopen
Moet eerst bij G. J. TER WOLBEEK aan loopen.
Hij verkoopt van alle geschenken,
En bedient de menschen op hun wenken.
Zooals Electrische Theelichtje» Strijkbouten,
Haarden, Straalkachels, Wasi-huachines,
Stofzuigers, Radio en andere clMriseho
benodigdheden.
Rijwielen, Onderdcelen
Lampen, Noordlicht, Bosch, Eris, Lucas, enz.
Alle onderdeelen voorradig. Prijscouranten op aanvTaag,
Bij voorbaat mijn dank,
G. J. TER WOLBEEK,
Vogelenzangschestraat 366 VOGELENZANG.
Tel.
10852
Tel.
10852
ben ik [weder ruim voorzien in: alle soorten fijn
Eruit, Comestibles, luxe döozen Borstplaat v. a.
25 ct., doozen Bonbons, Ananas en Perziken v. a.
32 ct. p. blik, Zahn 35 ct., Sardines 15 ct. p. blik,
Stemgember p. pot en p. pond 1.Alle soorten
Noten, Valencia Pinda's, Amandelen. Rozijnen, enz.
Aanbevelend, Het oudste en beste adres
fa. BERNARD DE V R I ES, Tel. 10852
Kleverparkweg 8 Opger. sinds 1905
Uitsluitend betere kwaliteiten
M
EEN RIJKE SORTEERING
Beleefd aanbevelend,
Verbïndinsgweg 3 - Bloemendaal.
GARAGE SEDERS
Plllillilllllllllll
aniiniuiniiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiHM
(Coöperatieve Keuken)
BAKENESSERGRACHT 27
Telefoon' 14393
Gebruik van alleen prima grondstoffen en
alleen natuurboter.
Voor verbruikers steeds vrijen toegang tot
bedrijf en magazijnen.
Dinerprijs f 0.87, soep of toespijs f 0.15 extra.
Omzet jaarlijks plm. 80.000 diners.
Geen verplicht dagelijksch gebruik.
Uitgebreide diners naar elk gewenscht menu.
Bijzondere schotels in eiken prijs. Vraagt onze prospectus eens!
CHOCOLADELETTERS per ons 22 Ct.
BORSTPLAAT14
SUIKERGOED11
TAAI-TAAIPOPPEN pond 32£
Alles 1e soort.
Beleefd aanbevelend:
HET MOOISTE
ST. NICOLAAS CADEAU IS
