ABR. MEIJER
EXTRA OPRUIMING
Wegens verbouwing
WILD,
15 procent korting
a contant
TOR IA-WAT ER
JONGENS TRUIEN
PULLOVERS
KOUSEN - SOKKEN
ONDERGOEDEREN
DEUX PIECES
JAPONNEN
16 Groote Houtstraat 16
DAMES
Opwekkend en gezond
Het Bloemendaalsch Weekblad.
EN
PREDIKBEURTEN.
.Onze Sint-Nikolaas-tafel
met boeken.
Wed. P. Koomen Zoon
Gimtraat 39, Rairlam. Tal. 10153
BAAN 43, Dameskapsalon „Gallla".
NAAIMACHINES
I. GEYIYOET. Doelstraat 37 Haarlem Telefoon 13538.
Gebr. P. J. SCHUURING
ELSA VAN DEN BOSCH
HILDA VAN DEN BOSCH
Oranje Nassaulaan 9 - 0VERVEEN
naaml.venn: J. D. POSTHUMUS
koninklijke stempelfabrieken
zijlstraat 51
Ned. Herv. Kerkgenootschap Santpoort.
.V.m. 10 uur, Prof. Dr. G. A. van den Bergh
van Eysinga. „Wegbereiden." Mal. 3, vs. la.
Zangkoor. Collecte Orgelfonds.
Donderdag 11 Dec. 8 uur. Kerkconcert van den
heer P, Vincent (orgel), Mevr. Jo Vincent,
(zang) en den heer Jos. de Klerck (viool),
ten bate van Kerk en Diakonie. Minimum-
entrée f 0.50.
Dirk Baan. De Raad van Zeven. Uitgave der
N.V. Koloniale Boekcentrale, Amsterdam.
Jongens van 13 tot 17 jaar, dat is een boek'
voor jullie. Het is een boek van doodverklaren,
vechten, voetballen en kampeeren, van school-
komplotten, een paar aardige meisjes en een
sportkasteel, een leuke vader en een reuze-
leeraar, die z'n jongens ongemerkt een eind
door het leven brengt, alles verteld als in een
film, waardoor je geboeid blijft van het begin
tot het eind, met de levendigheid, die Dick
Laan nu eenmaal eigen is. Een fijne schrijver
voor jongens van dien leeftijd, om beurten
raak (desnoods 'n beetje ruw) en gevoelig. Je
zou er by lachen moeten en huilen, als je niet
voortdurend je hart moest vasthouden, van
wege den griezel, want de Raad van Zeven is
een geheimzinnig lichaam met heel veel in
vloed en hij zit - kijk maar even naar de plaat
tegenover den titel met schitteroogen je
aan te kijken door zwarte kappen heen boven
'zwarte domino's. Er gaat iets van een nacht
merrie over je heen onder het lezen, maar aan
het eind wordt je opgelucht wakker.
Leest 't zelf; zet 't maar op je verlanglijst,
jongens. De Koloniale Boekcentrale zorgde
voor éen uitstekende letter. De teekeningen in
de tekst en de groote platen van T. Leeser,
zijn zoo goed als men maar wenschen kan.
Boekhandelaren, doet uw voordeel!
H. ,1. Cannegieter. Grootvader'» Glorie. Het
verhaal van den tiendaagschen veldtocht. Uit
gave van P. Noordhoff N.V.. Groningen, f 1.50,
(geb. f 1.80), met grootvaders portret en foto's
naar verschillende schilderijen. Dit is een boekje
voor volwassen jongens van 18 tot 80 jaar,
vooral als ze Friezen zijn. „De aard der Frie
zen", zegt grootvader Cannegieter in zijn dag
boek, waarvan dit werkje van onzen vrucht
baren medewerker een bewerking is, „is op
recht en ongeveinsd, gewillig volgen zij den
genen, met genoegen luisteren zij naar hèm,
die met zachtheid en bescheidenheid den weg
wijst, hen hunne fouten met zachtmoedigheid
onder het oog brengt en hun de middelen aan
toont om die te verbeteren, hen in die verbe
tering aanmoedigt en opbeurt! Doch der Frie
zen aard is tegelijk fier ên op den minsten
zweem van ongelijk of minachting, licht in toorn
ontstoken. De beste raadgevingen, maar op
eenen norschen, bedilzieken toon voorgesteld,
missen by hen zeker het doel en verbitteren
alleen, zonder te verbeteren!" Het is of de oude
heer onze mobilisatie- in 1914 heeft meege
maakt. De mobilisatie van 1830 door groot
vader hier uit zijn ervaring- als officier der
Friesche Rustende Schutterij (hij was ook
arts) geschetst, maakt op ons, moderne vech
tersbazen, een droevigen en bijna komischen
indruk. Wij moesten bij de lezing onwillekeu
rig terugdenken aan onzen Vrywillige Land
storm-tijd. Zoo van binnen-uit gezien blyktdat
oorlogvoeren reeds in 1830 een malle bezig
heid te zijn geweest. Verwarring, voedsel- en
munitienood, 'smenschen ingeschapen bangheid
en zün uiteriyke bravoure (vooral by de pa
rade), de onweerstaanbaarheid voor denkrygs-
man van. lieve meisjesgezichten (alleen maar
om naar te kijken)., het niet-weten wat ze
eigenlyk met je doen als je moet avanceeren
of retireeren, de onmogelijkheid van den min
deren man om zich te dekken tegen den on-
mogeiyken majoor, die alleen maar zijn rang'
zyn flesch wijn en zijn commando's kent, 't
is alles hier beschreven zooals 't in den oorlog
en in den gewonen dienst altijd is; voor offi
cieren een heerlijk boekje, voor anti-militai-
risten een arsenaal, voor ons een aanleiding
om ons te herinneren, hoe onze grootvader zijn
ridderorde van den Tiendaagschen Veldtocht ver
wierf door, ook als Rustend Schutter, de door an
deren by Hasselt „veroverde" kanonnen tri
omf antelgk Amsterdam in te brengen; maar
wat was hy trotsch op z'n lintje, dat hy niet
had willen verruilen, zoo hij ons zeide, met
de Ned. Leeuw „van die andere grootvader van
jou", die maar 'n boek had geschreven. Onze
Cannegieter krijgt om dit boekje van ons de
orde van den Bloemendaalschen Leeuw met
de Kruidnoten. Vrouwen en ondeugende doch
ters va? oud-officieren, geeft uw beminden
man en vader dit boekje voor zyn St. Nico-
laas en vraag hem u voor te lezen zonder zijn
baard te likken blz. 41 en zonder aan zijn
snorren te draaien blz. 73 te lezen en aan het
eind, waar de teekening van een ouderwetsche
klistspuit en een degen elkaar kruisen
het boek zonder lachen neer te leggen! Het zal
hem niet gelukken, want de Rustende Vech
tershaas, die in dit dagboek zijne ondervindin
gen beschrijf-:, is een goed menschenkenner,
een vaderlander van Jan-Stavast en een aller-
genoegelijkst verteller. Heel aardig van Noord
hoff ons de gelegenheid te geven authentiek
te boekstaven, dat ook in 1830 niet de volken
tegen elkaar oorloogden, maar zekere diplo-
matieën en zekere vorstenhuizen!
„Voor 1830 na" is de titel van een ern
stig werk over onze verhouding tot België van
toen af tot nu toe, dat door den heer C. A.
Mees te Santpoort is uitgegeven „in opdracht
van Den Dietschen Bond". Voor den prijs van
f2.-— heeft men hier een verzamelwerk van
zeer groot belang, niet alleen voor het voort
schrijden der Dietsche, der groot-Nederland-
sche gedachte, maar ook voor allen, die zich
een duidelijk beeld willen vormen van de zich
in deze geschiedenis ontwikkelende Vlaamsche
lijn vanaf het Ootenrijksche tijdvak tot nu
toe. Wie wat weten wil omtrent het Vlaamsche
aktivisme of van de schrikkelijke terreur, door
den Belgischen Staat geoefend op het ziels-
volle, thans niet meer zielige, Vlaamsche volk,
hy vindt in -lit verzamelwerk een schat van
gegevens op staatkundig, letterkundig, econo
misch en kerkelijk gebied, na de lezing waar
van een warm medegevoel met het werkelijk
in onderdrukking verkeerende Vlaamsche volk
in ons achterblijft, ook al kunnen wij tal van
scherpe uitingen niet billijken, noch ook alle
inzichten over ons, Noorderlingen, met ons
Protestantisme, deelen. Na de verschoning van
dit boek kunnen wij-ons niet meer met onver
schilligheid van de zaak der 'Vlamingen af
wenden. Overtuigend wordt hier bepleit en
bewezen, dat het onze broeders en zusters zijn,
die daar beneden onze Zuidelijke grenzen lyden,
onverdiend en met geringe kans op levensbe
houd als hun geen broederhand gereikt wordt
van buitenaf. De uitgeverij C. A. Mees deed
13 groote platen, meest portretten, in dit goed
gedrukte en zeer goedkoope werk opnemen.
Van denzelfden uitgever ontvingen wij Het
verlost Verlangen, gedichten door J. J. de
Stoppelaar. Welluidend en gevoelig zijn deze
verzen, modern van rythme en vol inhoud.
Luistert maar eens naar dit drieregelig versje:
Klagen.
„Woorden zijn machteloos en de verslagen
Verlangens zijn als vogels, die hun klagen
Hoog boven de nevelen van de aarde dragen."
Wie denkt hier niet terug aan Gorter's:
„Ik wilde ik kon u iets geven
tot troost diep in uw leven,
maar ik heb woorden alleen
namen en dingen geen"?
en toch is het anders, minder trillend van on-
middeliyk aansprekende liefde en verdriet,
maar toch een kunststukje, los op eigen bee-
nen staande, zooals een Grieksch beeld dat
doet, of dit: En ze zei
„Zij liep langs de zwarte gracht,
Het water was donker,
In haar oogen, in haar haren droeg
zij de nacht
En in haar kleed zonk er
De schemering in een doffe schijn
Als in een hleeke vaas achter een zwaar
gordijn."
Wie denkt ook hier niet weer aan Gorter's:
„In den zwarten nacht is een mensch aange
treden" Maar wie moet ook nu niet toe
geven, dat hier een eigen iemand aan het
woord is. Van navolging is hier geen sprake,
wel van zeker epigonendom; wij bedoelen, de
56 bladzyden genoten hebbende, van Gorter,
van Kloos en van Henriette Roland Holst te
zamen. Maar dit hindert niet. „Muziek maakt
van een ziel muziek weer los". (Mei.) De
eisch, die, als wij ons goed herinneren, Van
Eeden eens stelde, dat alle literatuur om
waardeerbaar te zijn, oorspronkelijk moet we
zen, is niet te stelien; hij is ook in stryd met
de organische groei van mensch en mensch-
heid.
De heer Mees zorgde voor keurige uitvoe
ring; Fokke Mees voor een moode bandteeke-
ning. De prijs is f2.25, geb. 3.50.
In ons volgend nummer bespreken wy
onder anderen „Dodsworth" van Sinclair
Lewis en het alleraardigst nieuwe tydschrift
„De Kern", beide van Holkema en Warendorf,
en eenige werken op het gebied van levens
wijsheid en wijsbegeerte, o.a. „Van Kant tot
Hegel", dat K. J. Pen bij J. W. Wolters in den
Haag het licht deed zien en „Het boek der
Wijsheid" van Amsen Em Ope, den Egyptenaar,
wederom van de uitgeverij Mees.
Prima kwal. - Billijke prijzen
en pas onlangs is het wonder der televisie een
voldongen feit geworden. Zonder deze onder
werpen zou het boek niet compleet zijn, hoewol
men er aan moet denken dat beide nog in hun
geboortestadium verkeeren. Men kan veilig ver
zekeren, dat er alleen al in deze richting ge
durende de tien volgende jaren een geweldige
ontwikkeling zal komen'.
Bij W. J. Thieme Cie, te Zutphen.
(N. R. Ct.)
ELECTRISCHE WONDEREN.
Neen, de wonderen zijn de wereld niet uit.
wy bedoelen nu niet wonderen, zooals die, wel
ke Hanussen en consorten volbrengen, maar
die andere, enorm-interessante wonderen, die in
één menschenleeftijd grooter en meer verande
ringen op aarde hebben teweeggebracht dan de
duizend jaar daarvoor. En wat hebben wij oog
te verwachten? Want het gaat nu met een een
parig versnelde beweging. Het is niet gemak-
keiyk de vorderingen der techniek by te houden.
En wie buiten de vaklieden, en die dan nog
maar op elk op zyn, uit den aard der z?iak,
beperkt terrein, welke voor zich zelf kunnen
zorgen uitziet naar voorlichting, vindt niet
steeds wat hij nu precies hebben moet, of wel
het is te moeilijk, soms ook al te populair.
Als helper in den nood van zulke zoekenden
komt nu ir. J. A. Pennink, die de vertaling uit
het Engelsch heeft doen verschijnen van een
hoek dat den titel draagt „Het boek der elec
trische wonderen". En dat is juist wat wij bib
ben moesten. De oorspronkelijke schrijver -s
Ellison Hawks, die in een aardige voorrede
(vertaald opgenomen) het boek aldus inleidt:
„De electriciteit is de meest waardevolle die
naar van den mensch, want daardoor is voor
een ieder de kracht van vele duizenden mecha
nische slaven beschikbaar gekomen. De ont
wikkeling van deze wonderbaarlijke kracht is
een verbazingwekkende geschiedenis. Het is nog
slechts weinig meer dan honderd jaar geleden
sinds Michael Faraday, als resultaat van lang
durige proeven, een kleine machine constru
eerde, die in staat was een overeenkomstigen
kleinen electrischen stroom voort te brengen.
Voor hen, die deze machine in werking zagen,
leek deze op een interessant doch onbruikbaar
stuk speelgoedtoch hebben zich hieruit de
machtige machines ontwikkeld, die den electri
schen stroom opwekken, waarvan de moderne
beschaving in zoo groote mate afhankelijk is.
Faraday kon zijn kleine machine in zijn zak
gedragen hebben, indien hy de reusachtige ge
neratoren van tegenwoordig had kunnen zien.
zyn jaarlijksch inkomen overtrof waarschijnlijk
nooit de f 1200, en toch is op zijn proeven als
ondergrond een industrie opgebouwd, die iede:
jaar millioenen aan loon betaalt aan hondoid-
öuizenden werkers. Zelfs met zijn vooruitzier-
den blik had deze Engelsche geleerde zich de
hedendaagsche electrische wonderen niet kun
nen voorstellen, niet alleen de groote kra"h*-
stations, de snelle electrische trams en de ge
heel electrisch uitgeruste mailschepen, maar
ook het groote aantal kleine wonderen, die lang
zamerhand hun weg vinden in onze woningen en
het dageiyksch leven zooals telefon, stofzuiger,
koelkast, waschmachine en duizend andere
uitvindingen, die ieder in staat zijn het werk
van een menschelijk wezen te doen voor den
prijs van een aantal centen per dag.
Al is de ontwikkeling van de electrische
kracht reeds enorm, toch is het waarschijnlijk,
dat wij eerst aan het begin staan van hetgeen
de electriciteit ons nog kan bieden, wy staan
op den drempel van een merkwaardig nieuw
tijdperk met zulke geweldige mogelijkheden,
dat onze verbeelding die niet kan voorstellen.
Elk jaar kriigt de ingenieur grooter macht over
dit wonderbaarlyke vermogen en waarlijk
schpnt het alsof de vooruitgang op electri?' i
gebied slechts begrensd zal worden door de
menschelijke verbeelding en en de uitgestrekt
heid van de behoefte aan energie.
Eenige van deze wonderen, die de electricity
heeft mogeiyk gemaakt, heb ik getracht in du.
boek te schetsen en ik heb daarbij slechts die
onderwerpen gekozen, welke binnen de belang
stelling van het lezende publiek vallen".
Wij hebben in het hoek gebladerd en waren er
spoedig door gepakt. Het is een boeiende roman
van een stage opeenvolging van verrassende
hoofdstukken: hoe electriciteit wordt opgewekt,
thermische- en waterkracht-centrales, electri
sche verlichting, zeer hooge temperaturen ver
kregen met electriciteit, de uitvinding van de
telefoon, de telefooncentrale, draadlooze tele
grafie, draadlooze telefonie, de ontdekking van
X-stralen, het gebruik van X-stralen in de ge
neeskunde, ind.ustrieele en wetenschappelijke
toepassingen van X-stralen. het electrisch over
brengen van beelden, televisie.
Het is een boek geworden van meer dan 39(1
bladzijden, met een groot aantal duidelijke,
soms fraaie illustraties.
Schrijver, vertaler en uitgever hebben er een
nuttig werk mee gedaan.
En wy gaan nu even terug naar de voor
rede „gedurende de laatste jaren hebben wij
veel gehoord over de electrische overbrenging
SINTERKLAAS
door
H. KONING.
Meneer v. Ovens gierigheid was spreekwoor-
delgk. Het was jammer van den man, want
hij had overigens een goed karakter, maar hij
kon nu eenmaal moeilijk van de duiten af
stand doen. Het was trouwens een familie
kwaal; z'n vader en z'n overgrootvader hadden
de schraapzucht ook flink in eere gehouden.
Ja, de overlevering vertelde zelfs, dat groot
vader v. Oven zgn heele leven lang hij was
90 jaar geworden met één pijp had gedaan.
En die had hij nog op de markt gekocht by
een kraampje met ongeregeld goed. Meneer v.
Oven was zoodoende aardig in z'n geld geko
men, maar dat vertelde hij niemand; de belas
ting mocht er anders eens aohter komen!
Als z'n vrouw ooit weelde-neigingen had
gehad, dan had haar man haar die in hun lang
huwelijksleven wel grondig afgeleerd. Hy deed
vyf jaar met z'n overjas, dus kon zyn
vrouw ook vijf jaar doen met haar mantel; Hij
droeg zijn hoed tot hij groen zag (de hoed
altijd) en zijn vrouw had dat voorbeeld maar
te volgen. De stumper kocht daarom maar
groene hoeden, dan liep ze ten minste niet al
te erg voor schandaal. Maar prettig was het
niet)
Den verjaardag van zijn vrouw zou meneer
v. Oven het liefst ongemerkt voorbij hebben
willen laten gaan. Maar zoo gedwee als het
schepseltje in andere dingen was, hier stond zij
op haar stuk; hun verjaardagen moesten wor
den gevierd, met cadeaux! Dat was een vree-
seiyke tegenvaller voor hem geweest, waarin
hij zich eigenlpk nooit goed had kunnen schik
ken, Op den eersten verjaardag van zyn vrouw,
toen zij getrouwd waren, had hy haar aller
hartelijkst omhelsd en haar nog vele jaren toe-
gewenscht. Het vrouwtje was er aangedaan
van geworden. Wie zou van zooveel liefde geen
tranen in de oogen krijgen, nietwaar? Maar
toen er geen cadeau op tafel verscheen, had
ze hem op den man af gevraagd, waar zyn ver
jaardagsgeschenk bleef. Meneer v. Oven had
even verwonderd gedaan. „Ach ja, hoe kon hij
nu ook zoo vergeetachtig zijn!" Hy zou het
's middags van kantoor meebrengen, hoor.
Maar's middags scheen hy het al weer verge
ten te zijn. Hat cadeau was er tenminste niet,
Toen nam het vrouwtje een kordaat besluit. Ze
ging uit en kocht een snoezig handtaschje, dat
Zij van het nuishoudgeld betaalde. Toen zij
thuis kwam bedankte zij haar stom-verbaasde
echtgenoot voor zijn prachtig geschenk en om
helsde hem zoo hartelijk, dat de protesten hem
in de keel bleven steken.
Meneer v. Oven nam zich toen voor, vooi'-
taan zelf voor de verjaarseadeaux van zyn
vrouw te zorgen. Dat zou hem beslist heel wat
minder kosten. Van toen af aan had het arme
schepsel zich tevreden te stellen mt 'n aardig
kammetje of 'n vingerhoed en dergelijke snuis
terijen. De jaren hadden haar geleerd, zich te
schikken in haar lot, zich veel te ontzeggen,
wat het leven van een vrouw kan veraangena
men.
Aan het Sinterklaasfeest werd bij de familie
v. Oven natuurlijk heelemaal niets gedaan.
Kinderen had het echtpaar niet en volwas
sen menschen moeten boven dergelijke dwaas
heden verheven zijn, oordeelde meneer v. Oven.
Toen kwam echter he.t bericht van een suiker
tante, die in eere moest worden gehouden, van
wege de te verwachten dubbeltjes, dat zij graag
bij haar lieven neef en nicht Sinterklaas zou
komen vieren. Zooiets kon moeilyk worden ge
weigerd, tan: e moest behoorlijk ontvangen
worden en met angst in het hart rekende me
neer y. Oven na, wat hem dat wel zou kosten.
Hy schrok daarom geweldig, toen zyn vrouw
hem zei, dat hij verplicht was, tante een Sin-
terklaas-cadeautje te geven. Groote genade,
tante, die het zoo royaal gewend was, by wie
je niet met een vingerhoed of een kammetje
kon aankomen. Het mensch had nota bene nog
de ongehoorde brutaliteit iii haar brief, waarin
zij mededeelde met welken trein zy zou komen,
er op te zinspelen, dat een theeservies haar niet
onwelkom zou zijn.
Meneer v. Oven werd beurtelings koud en
warm, als hij er aan dacht, wat zoo'n servies
wel zou kosten, 's Nachts kon hy er gewoon
niet van slapen, hij lag maar te piekeren, hoe
hij daar met zoo weinig mogelijk geld van af
kon komen. Ten slotte besloot hij eens in een
tweedehandsch-winkel zijn geluk te beproeven.
De winkelier had een paar mooie serviezen,
echt antiek, juist wat tante verlangde. Maar
ze kostten meneer v. Oven veel te veel. Juist
toen hij aanstalten maakte, den winkel te ver
laten, kwam de winkelier met nog een servies
aandragen, ook antiek. Hij kon het voor een
prikje krygen, want van de twaalf kopjes wa
ren er twee gebroken. Meneer v. Oven kreeg
plots een lumineus idee. „Prachjig," zei hy, pak
maar in en stuur het naar mijn huis. Het
moet op Sinterklaas-avond worden bezorgd!"
Uiterst tevreden ging hij naar huis. Zyn
vrouw vertelde hij, dat hij een prachtig servies
voor tante had gekocht. Het had hem handen
vol geld gekost, maar enfin, dat moest er dit
maal maar van af.
Toen de bewuste avond was gekomen, ver
telde hy tante geheimzinnig fluisterend, dat zij
straks een prachtig cadeau van Sinterklaas
zou krygen. Weldra werd er gebeld. Meneer
v. Oven deed zelf open en kwam spoedig daar
op binnen met een groot pak. „Voor tante,
van Sinterklaas, omdat ze zoo goed heeft op
gepast,'- grapte hy. Tante lachte verheugd
„Maar lieve kinderen, dat had ik nu toch
Het bekende ADRES voor permanent wave
f 7.50, permanent wave lang haar f 10.—,
Watergolf k f 0.90, Onduleeren a f 0.50,
Knippen a f 0.40 en Wasschen f 0.40 IS
Telefoon 15064.
Aanbevelend, H. HÜYBENS, Dameskapper.
leveren wij de BESTE; in orde maken wij de
slechtste voor den minsten prijs.
VANWEGE HET VERGEVORDERD
SEIZOEN, RUIMEN WIJ ALLE IN
VOORRAAD ZIJNDE GOEDEREN OP,
MET
OP COSTUUMS, WINTERJASSEN,
ULSTERS, MANTELS, PANTALONS,
ENZ., ENZ. - NAAR MAAT. BEZOEKT
ONS MAGAZIJN. - ZIET ONZE
ETALAGES.
Hceren- en Dames Kleermakers.
KAMPERSTKAAT 20-22. TELEF. 12474.
Vioolonderricht.
Piano- en Ensemble-lessen.
Gediplomeerd door Ned. Toonk. Vereeniging
wftwiws
INRIGWIRNl S
BWSMSKBMIi
OPGERICHT 1828
heusch niet verwacht. Jullie verwennen me
schandelijk. Ik brand van nieuwsgierigheid, wat
daar wel in zal zitten."
Spoedig was het pak geopend. Het bleek een
doos te zijn, waarin de kopjes, schotels, enz.
van het servies, elk afzonderlijk keurig waren
verpakt. Tante's gezicht straalde. Echt antiek,
juist wat ze zoo graag had willen hebben.
Theepot, melkkannetje, suikerpot, kopjes en
schotels kwamen successievelijk te voorschijn.
Maar w$t was dat?
Een der pakjes bevatte een gebroken kop, in
een ander pakje zat het ontbrekende gedeelte.
Zoo kwamen nog enkele van dergelyke pakjes
te voorschijn. Twee gebroken koppen en scho
tels, waarvan de stukken keurig afzonderlijk
waren verpakt' Meneer v. Oven werd bloedrood,
tante keek opeens boos, heel hoos. „Wat, nu
begryp ik het. een gebroken servies wou je
me geven, jij leelyke duitendief. Morgen ga ik
weg, voor goed. Nooit zal je me terugzien!"
Woedend verliet ze de kamer.
Toen tante eenige jaren later stierf, bleek
uit het testament, dat zij haar geheele vermo
gen aan liefdadige instellingen had vermaakt.
Nieuwe wollen stoffen.
Onder de nieuwe wollen stoffen moeten wij
vooral de verschillende soorten „Djersa" noe
men, die vooral geschikt zijn voor de populaire
driedeelige costuums. Wij noemen o.a. djersaltig
lissyl, djersa surellic, diaspor, djersatussabure
en djersaburaflex. De stoffen zyn even fantas
tisch als hun namen en worden gemaakt in alle
modekleuren, voor dezen winter bordeauxrood,
marineblauw, goudbruin en groen. Deze wollen
stoffen zijn niet zwaar en vallen ongelooflijk
goe'd. Wat dat betreft staan de moderne wollen
stoffen niet ten achter hij zyde. De mantel
pakken voor overdag worden met groote bonten
kragen versierd.
DBERIA HHSTEIN
WIJ zijn specialiteiten in; FAMILIE-DRUKWERKEN
AANKONDIGINGEN voor:
GEBOORTE
VERLOVING
ONDERTROUW
UITNOODIGINGEN
DANKBETUIGINGEN
MENU'S
VISITEKAARTEN
