Het werk van Genève.
kuuyuiu
Banke
Kokeri
Wat er is gebeurd. De stichting der
Academie voor Internationaal Recht.
Misonstraat 1.
Het Bloemendaalsch Weekblad.
In de samenleving iets veranderd.
UitgroeiingdersamenlevingderStatentoteenwerkelijkesamenleving-
SPORT.
Athletiek.
Gesprek tusschen Wim en
Peter.
PREDIKBEURTEN.
TOONI
Opger
Specialitei
OSTAD
Telefooni
Over de komende ontwapeningsconferentie.
Maandag 18 Mei was het weder Volkenbonds
dag. De dag, dien de Vereeniging Volkenbond
en Vrede heeft aangegrepen om heel Nederland
te doordringen van wat toch wel het werk van
den Volkenbond en de beteekenis ervan is. De
datum van 18 Mei is gekozen, dewijl, tenge
volge van het feit, dat op 18 Mei 1899 te Den
Haag de opening der eerste Vredesconferentie
plaats had, aan Nederland een internationale
taak van geheel bijzonder belang werd toe
bedeeld. De een moge meer, de ander minder
verwachten van het werk van den Volkenbond,
zeker is, dat, hetgeen te Genève plaats vindt,
de algemeene belangstelling heeft. Aan een
artikel, dat ons werd toegestuurd over het
werk van Genève, verleenen we daaróm gaarne
plaatsruimte. We laten het hier volgen:
Nadat in 1899 de eerste Vredesconferentie te
'sGravenhage was samengekomen en het Per
manente Hof van Arbitrage had gesticht,
schonk Carnegie het geld voor het Vredespaleis.
Zoodoende werd in dit gebouw, dat een sym
bool vertegenwoordigt, de grondslag geleed
voor „het werk van Den Haag". Na den oorlog
is het veel uitgebreider „werk van Genève"
ontstaan. Het heeft dat van Den Haag niet
onnoodig gemaakt, want naast het Permanente
Hof van Arbitrage is gekomen het eerste wer
kelijk gerechtshof, dat niet arbitrage waar
bij de belanghebbenden een groote rol vervul
len uitoefent, maar werkelijk recht spreekt.
En ook is gekomen de Academie voor Inter
nationaal Recht, die het steeds toenemend ge
bied van het volkenrecht bearbeidt en de be
ginselen ervan brengt bij velen, ouderen en
jongeren, die in de practijk daarmede te wer
ken hebben.
Nu wordt er en het is begrijpelijk veel
critiek geoefend op dit werk van Genève. Over
wat er gedaan wordt en wat er nagelaten
wordt. Zoodanige critiek, dat men soms ge
neigd is te vragen of de Volkenbond dan in de
ruim tien jaren van zijn bestaan niets gedaan
en niets nieuws gebracht heeft. Wel verre van
dien. Zijn bestaan reeds vertegenwoordigt een
geweldige noviteit in het leven der Staten. De
Volkenbond is geen super-Staat, en zelfs dege
nen, die het stoutmoedigst zijn uitbreiding zien,
denken hem niet als zoodanig. Maar de Volken
bond is wel een vereeniging van Staten, die
een gemakkelijke en regelmatige bespreking
van vraagstukken, welke slechts door inter
nationale samenwerking kunnen worden op
gelost, mogelijk maakt. In vroeger jaren had
men, wilde men een conferentie over een zelfs
onbeduidend onderwerp bijeenroepen, jaren van
voorbereiding noodig; thans is deze voorberei
ding vanzelf beperkt tot een besluit, hetzij van
de Assemblée, hetzij van den Raad.
Beide deze lichamen beslissen eenigermaie
onafhankelijk van elkander; het is gedeeltelijk
een leemte, gedeeltelijk juist een gelukkig ver
schijnsel in het Grondverdrag, dat beider ver
houding niet geheel duidelijk is omschreven. De
Assemblée valt en ziedaar een nieuwe novi
teit niet te vergelijken met de diplomatieke
conferenties van vóór den oorlog, waarop iedere
spreker geacht werd slechts datgene te mogen
zeggen, wat het oordeel was van het land, dat
hem had afgevaardigd, en naar aanleiding
waarvan hij dan ook een groote angstvalligheid
in acht nam. In de Assemblée spreekt men
meer persoonlijk, en de beteekenis, die aan het
gesprokenen wordt gehecht, hangt niet alleen
met het land, dat hij vertegenwoordigt, maar
ook met den persoon van den spreker nauw
samen.
Het valt niet te ontkennen, zij, die zich in
vroeger eeuwen een Volkenbond dachten, dach
ten deze vooral om politieke redenen. Hoopten
daarvan vermijding van oorlogen tusschen de
Staten en zoodoende vanzelf vermindering der
dan nutteloos geworden bewapeningen. De
hoofdtaak van den Volkenbond ligt inderdaad
in die richting, maar het behoeft wel nauwe
lijks betoog, dat hij deze taak slechts dan zal
kunnen uitoefenen, wanneer hij goed en krach
tig is gevestigd. Geen enkele nieuw geboren
Staat heeft direct de volle macht van een
Staatsgezag bereikt, want dat Staatsgezag be
rust niet uitsluitend op gezag zelf, maar ook op
vertrouwen in dit gezag. Velen daarom, die den
Volkenbond en de internationale verhoudingen
goed kennen, komt het voor, dat het waarlijk
geen fout kan worden geheeten, dat men zich
te Genève uiterst voorzichtig heeft gedragen
ten opzichte van de groote internationale con
flicten, waarvan het de vraag ware of de Vol
kenbond reeds krachtig genoeg was om in deze
in te grijpen. Toch heeft men in politiek op
zicht werk van beteekenis tot stand gebracht.
Daar was, reeds spoedig nadat de Volkenbond
in actie was getreden, het geschil inzake de
Alands-eilanden tusschen Zweden en Finland;
geschil, in het verdere Europa weinig bemerkt,
maar geenszins van de mogelijkheid ontbloot,
om een ooilog tusschen Zweden en Finland te
doen ontstaan. Daar is geweest de stnjd tus
schen Polen en Lithauen om Wilna, welker op
lossing, hoe men daarover moge denken, in
«ieder geval een bloedige ontknooping heeft
(voorkomen. Daar zijn geweest conflicten, die
fop de grc.izen der nieuw geboren Staten be
trekking hebben; daar zijn geschillen over de
'minderheden van ui: ehland en Oostenrijk en
foe nieuw geboren Staten; daar zijn echter bo
venal geschille- c"s dat tusschen Engeland en
Turkije betreffende Mosoèl en dat tusschen
Bulgarije en Griekenland betreffende het be
faamde grensincident van 1925. In deze beide
gevallen heeft de Volkenbond zich kunnen too-,
nen in volle kracht, en heeft men de overtui
ging kunnen erlangen, dat toch met de intrede
van den Volkenbond in de samenleving der
Staten wel iets is veranderd, en dat het
slechts van die samenleving zelve afhangt om
dat iets tot iets grootseh te maken!
Juist, omdat de Volkenbond zijn zwakte ge
voelde op politiek gebied, heeft hg zich gedu
rende de eerste jaren gespecialiseerd op wat
men wel eens smalend het secundaire werk
heeft genoemd. Dat secundaire werk is het
organiaties-werk van den Volkenbond, het
werk, dat verricht wordt ten bate van de
internationale arbeidsregelingen, voor den
doorvoer en het verkeer, voor de hygiëne, voor
de oplossing van financieele- en economische
viaagstukken, ten bate van de onder mandaat
van den Volkenbond gestelde vroegere kolo
niale gebieden, ten bate van de regelingen voor
opium, vrouwen en kinderen, en wat dies meer
zg. Bij deze lijst zou te voegen zijn al datgene,
wat door den Volkenbond op zuiver philantro-
pisch gebied is gedaan. Het is waar, werk van
dezen aard zal, hoe uitnemend ook volbracht,
niet tot gevolg hebben, dat de eventueel be
dreigde vrede in Europa wordt behouden. Maar
werk van dezen aard, systematisch aangevat
en doorgevoerd gelijk de Volkenbond dat doet,
heeft wel tot resultaat, dat daardoor de samen
leving der Staten tot 'n werkelijke samenleving
uitgroeit; tot een die interniationaal denkt
en voelt; tot één, die zich in materieele be
hoeften en eischen en belangen één voelt. De
Volkenbond heeft ten aanzien van alle deze'
categorieën van vraagstukken afzonderlijke or
ganisaties in het leven geroepen, en wie slechts
den naam van Oostenrijk en van Hongarije op
de lippen neemt, van het eerste land bovenal,
dwingt de erkenning af, dat in dezen door den
Volkenbond goed en nuttig en noodig werk op
nobele wijze is volbracht. Zonder den Volken
bond zelfs diegenen in Oostenrijk, die de
felste tegenstanders waren van de inmenging
van vreemde machten, geven het thans toe
ware Oostenrijk vermoedelijk verloren ge
weest; nu werd het behouden, en nu werden
vanzelf ter zijde gesteld de problemen, die
anders, bij den dreigenden ondergang van
Oostenrijk, vanzelf opnieuw den vrede van
Europa zouden hebben verstoord.
Het i3 volkomen waar, dat het groote, alles
beheerschende vraagstuk van veiligheid tot op
lossing is gebracht.
Zij echter, die dit constateeren en mee-
nen dan een troefkaart te bedenken, dat, had
de Volkenbond werkelijk dit vraagstuk reeds
kunnen oplossen, hij zichzelf onnoodig zou heb
ben gemaakt. Een samenleving der volken, die
veiligheid, anders dan op den grondslag van
geweld opgebouwd, kent, zal vanzelf ontwape
nen. En een samenleving, die vrijwillig ontwa
pend heeft, naar gelijke normen voor iedereen,
is er eene, waarin de veiligheid reeds aan
wezig .is.
Juist echter, wijl deze beide begrippen zoo
nauw zijn verbonden, is de oplossing van het
gezamenlijk vraagstuk zoo moeilijk. De Vol
kenbond heeft het eerst geprobeerd langs den-
zelfden weg van geleidelijkheid en gelijktijdig
heid, dien de Vredesconferenties in 1899 en
1907 vergeefs beproefden. Daarna zijn de waar-
borgtractaten van Cecil gekomen; daarna het
Protocol; daarna het pact van Locarno. Sedert
1925 arbeidde de voorbereidende Commissie
voor de Ontwapeningsconferentie onder leiding
van den heer Loudon, en met moeite is zij erin
geslaagd een ontwerp-verdrag samen te stellen,
op den grondslag, waarvan men ter Conferentie
zal beraadslagen. Dat is op zichzelf een resul
taat, hetwelk tot dusverre niet kon worden be
reikt. Maar een resultaat, dat alleen in daden
en feiten kan worden omgezet, wanneer bij
allen de vaste wil voorzit om tot een begin van
ontwapening te komen. Vandaar, dat in 1932
in het leven van den Volkenbond een belang
rijk jaar zal worden. Brengt het niet anders
dan een uitgangspunt voor den verderen vol
hardenden arbeid op gebied van ontwapening
en veiligheid, wij zullen ons overtuigd kunnen
houden, dat wij een goeden tijd tegemoet gaan
en ons mogen verheugen!
VOETBAL.
Wat door velen werd gehoopt, en door wei
nigen was verwacht is werkelijkheid geworden:
„Bloemendaal" kampioen van Haarlem! In
deze kampioenscompetitie, waaraan 4 eerste
klassers H. F. C., V. S. V., R. C. H. Edo) en
3 tweede klassers (Haarlem, Zandvoort, Bloe
mendaal) deelnamen, eindigden onze jongens
als no. één, na achtereenvolgens Edo (2—0),
Haarlem (4—3), H. F. C. (3—2) geslagen te
hebben. Deze inderdaad keurige prestatie wint
nog meer aan waarde door het feit, dat alle
wedstrijden op verdiende wijze gewonnen wer
den. Daar is vriend en vijand het over eens.
Een der sportverslaggevers schreef dan ook
zeer te rechte, dat het kampioenschap behaald
word door de club, wie het krachtens haar
prestaties het meest toekwam.
Een woord van hulde voor ons kranige eerste
elftal is hier op zijn plaats. Na een minder ge
lukkig seizoen heeft het zich volkomen ge
rehabiliteerd, en getoond een van de sterkste
ploegen uit 'den omtrek te zijn. Moge het zelf
vertrouwen thans weer terugkeeren en een in
spiratie worden tot verdere grootsche daden.
Het deed ons aangenaam aan., dat H. F. C. in
.sterke samenstelling verscheen. Immers acht
ten wij het grooter verdienste van een sterk H.
F. C. te verliezen, dan van een zwakke combi
natie te winnen. Alle geruchten ten spijt waren
ook v. d. Meulen onze nationale doelwachter en
Wamsteker, de uitstekende rechts.back van de
partij. De blauw-witten stelden zich als volgt
op: z
v. d. Meulen
Wamsteker Smit
Rauwekamp Gille Lamp Jongeneel
Jongeneel De Ruijter v. Riemsdijk
v. Pare eren Chapon
Veel publiek (pl.m. 1600 man) was aanwezig,
als scheidsrechter Boeree het beginsignaal
geeft. Na eenige H. F. C.-aanvallen verplaatst
onze middenlinie het spel en een groot aantal
attaque's onzer voorhoede wordt ingeleid.
Spoedig blijkt, dat de groote snelheid, waar
mee deze stormloopen ondernomen worden, de
verdediging der gasten voor moeilijke proble
men plaatst. Zelfs Wamsteker is de situatie
niet volkomen meester, en kan den bal niet be
hoorlijk weg krijgen.
Het duurt niet lang, of Sunter lost een uit
stekend schot, dat v. d. Meulen te machtig is.
Jammer genoeg wordt'dit doelpunt wegens bui.
tenspel geannuleerd. Niet ontmoedigd komen
de witten telkens terug en als de scheidsrech
ter een overtreding binnen de beruchte lijnen
constateert, benut Immer den toegestanen
strafschop met een ontzettend hard schot.
De Bloemendaal-defensie heef weinig moeite
met de slappe pogingen, welke de H. F. C.-aan-
val onderneemt om Huisman te passeeren
Onze middenlinie kan zich dus ten volle van
haar aanvallende taak blijven kwijten, wat zij
naar behooren doet. Een vlugge aanval van
links heeft een strakke voorzet van Strik ten
gevolge. v. d. Meulen krijgt het leder niet klem-
vast, en Sunter plaatst op onnavolgbaar gerou
tineerde Wijze no. 2 in het H. F. C.-doel. Juist
even voor rust als een der witte verdedigers
een bal voor Huisman wegkopt, weet Riemsdijk
van deze fout te profiteeren, en langs onzen
peekei', wien het uitzicht belemmerd wordt, te
schieten.
De tweede helft krijgt H. F. C. den vrij ster
ken wind mee, maar weet van dit voordeel niet
te profiteeren. Integendeel, onze rechterwing,
die ook ditmaal weer verassend snel was,
breekt keer op keer door, en als v. d. Meulen
iets te langzaam ingrijpt, is Charlie hem te
vlug af en verhoogt den voorsprong 31. Een
pracht doelpunt van denzelfden speler wordt
tot veler verwondering afgekeurd. Nu gaat
Wamsteker naar de midhalf-plaats en Lamp
back. Steeds meer wordt de H. F. O.-voorhoede
opgestuwd, waarbij het gevaar van links komt.
.Een missen in onze verdediging stelt Chapon
in de gelegenheid den achterstand tot 32 te
verkleinen, maar verder brengen de gasten het
niet. Onder groot enthousiasme fluit de
scheidsrechter dan af, en Bloemendaal is kam
pioen.
De eer van deze overwinning komt hoofdza
kelijk aan onze midüehlmie toe, die veel beter
was dan die der eerste klassers. Door steeds de
voorhoede te voeden, moest deze linie wel aan.
vallen, en waar wij de beschikking hebben over
snelle vleugelspelers, waren deze aanvallen ook
steeds gevaarlijk. De vleugel De BockKam-
meijer was er geweldig in; hoewel ook op links
uitstekend gewerkt werd. In 't midden stond
de tacticus Sunter, die hij moge dan veel
van zijn snelheid ingeboet hebben door uit
stekend plaatsen en opstellen, de aangewezen
centervoor is.
Het spel van de backs Bakker en IJfs was
opportuun. IJfs blijft te veel achter, en dit
kostte onzen ten minste één doelpunt. Huisman
debuteerde goed, al zal grooter beweeglijkheid
in de toekomst geboden zijn.
Bij H. F. C. had v. d. Meulen een off-day.
Misschien ook vatte hij zijn werk wat te licht
op; onze plaatsgenoot kan ten minste beter.
■Wamsteker maakte evenmin een grootschen
indruk. In de middenlinie kwamen zijn capaci-^
teiten meer tot haar recht. De half-backs wa
ren zwak. Speciaal in het steunen der voorhoe.
de waren zij de minderen der Bloemendalers.
Jongeneel was de beste van het trio.
In de voorhoede rammelde het geducht. De
beste was hier Chapon, maar hij kreeg te wei
nig steun van zijn medespelers, die heel wat
goede voorzetten van zijn voet onbenut lieten.
Van Riemsdijk deed aardige dingen, maar hij
mist op 't beslissende moment 'doorzettingsver
mogen. Noch De Ruyter, noch Van Pareeren,
noch Jongeneel vertoonden in hun spel eerste
klas allures, en konden met dit onbeteekenende
gedoe weinig tegen onze stevige verdediging
uitrichten.
Het seizoen 1930-'31 is voor onze vereeniging
officieel gesloten. We gaan ons nu wijden aan
een der edelste zomersporten, het cricketspel,
waarvan wij onze lezers in de volgende over
zichten mee op de hoogte hopen te houden.
A. C.
Van den secretaris der Amsterdamsche Athle-
tiekclub, H. van Rooyen, 2e Oosterparkstraat 117
te Amsterdam, ontvingen we onderstaande mede-
deelingen:
Als slot van onze serie afstandsmarschen, zal
op ZONDAG 24 MEI en 7 Juni a.s. resp. de 50
en 70 K.M. gehouden worden.
De 50 K.M. marsch is de laatste marsch waar
aan door dames kan worden deelgenomen, ove
rigens geldt voor beide marschen, dat slechts door
personen kan worden deelgenomen die den leef
tijd van 16 jaar hebben bereikt.
24 MEI, 50 K.M.. Vertrek des morgens 8 uur
van Café Y-paviljoen, gelegen naast aanlegstei
ger Tolhuispont, achter C. S.
Parcours: Via Monnikendam, naar Volendam
en Edam, waar gerust wordt.
Vandaar over Purmerend, Landsmeer naar het
punt van uitgang terug.
Een en ander gedetailleerd op startkaart te
vermelden.
Duur ongeveer 8% uur.
Tempo 6% K.M. p. u. aan te geven door een
AVAC peleton, dat de eerste 3 K.M. (op start
kaart aan te geven) niet gepasseerd mag worden.
Daarna zijn de deelnemers(sters) vrij hun eigen
tempo te loopen Indien zij daaraan voorkeur ge
ven, doch de controles welke zooveel mogelijk als
rustplaatsen gebruikt kunnen worden en op de
startkaarten vermeld staan, zullen geopend en
gesloten worden, berekend naar een tempo van
7 K.M. zoodat de loopers welke een hooger tempo
wandelen toch moeten wachten en dus geen groo-
ten voorsprong op de overige wandelaars (sters)
kunnen behalen. 3 K.M. voor het eindpunt vindt
de laatste controle plaats en komen alle wande-
.laars(sters) weder achter het AVAC peleton.
Herinnering: Daar het volbrengen van den 50'
K.M. marsch zeker een prestatie genoemd mag
worden en dit de laatste marsch is waaraan de
dames deel kunnen nemen, is besloten als her
innering aan dezen marsch een origineel pla-
teelen vaasje beschikbaar te stellen, waarop de
prestatie vermeld staat.
6/7 JUNI, 70 K.M.. Vertrek Zaterdagsavonds
10 uur van Café „Schinkelhaven", Amstelveen-
scheweg 124, te bereiken van C.S. met lijn 1, van
W.P. met lijn 6.
Parcours: Evenals het vorige jaar Rond de
Haarlemmermeer, n.l. Haarlem, Lisse, Sassen-
heim, Leijmuiden, Aalsmeer, Amstelveen. Ge
heel uitgewerkt op startkaart te vermelden.
Tempo: 6% K.M. p. u. aan te geven als boven,
evenals de daar genoemde controles. Duur dei-
tocht pi. min. 13 uur.
Herinnering: ook voor dezen 70 K.M. marsch
is thans een voor Nederland unieke onderschei
ding beschikbaar gesteld, nl. een plateelen
wandbord, waarop de prestatie vermeld staat.
Inschrijvingen moeten alleruiterst 30 Mei afge
geven worden met f 1.50 inschrijfgeld.
Voor deze beide marschen zullen, behalve eenige
leden der E.H.B.O. ook wielrijders meegaan om
de deelnemers (sters) behulpzaam te zijn, terwijl
voorts alle mogelijke zorg zal worden besteed aan
de verzorging.
InschrijfadressenH. J. van Diepenbeek, v.
Musschenbroekstraat 3 A. (Garage) (O.), F. v. d.
Vijver, Delistr. 52 (O); J. A. v. Leeuwaarden
Jan Hanzenstr. 69, (W.); J. H. Steenbrugge,
Hoofdweg 334 (W-) J. t. Meulen, Smaragdsti.
39 (Z.) en de Fa. Kikkert, Nieuwe Leliestr. 25,
Amsterdam.
Peter: Zoo Wim, hoe staat het met je? Je
bent nogal een voetballiefhebber. In den ouden
tijd sloeg je geen match over en je hield je
kranig als je aan het spelen was. Je zult er
daarom wel belang in stellen eens te vernemen,
wat de Bloemendaalsche ballentrappers ge
presteerd hebben.
Wim: Zeker, zeker! Och, waar is die goede
oude tijd gebleven, dat ik me nog met het voet
ballen bezig hield. Hg is al lang voorbij. Je
weet wel, dat het was in de dagen, dat ik nog
lid van „Volksweerbaarheid" was. Als er een
wedstrijd was, dan was ik niet te houden.
Precies, zooals het was met iemand, die nu een
hooge positie in de maatschappij inneemt en
die óók nooit mankeerde als er gevoetbald
werd, maar die bij voorkeur erheen ging ais
er huiten Haarlem gespeeld werd.
Maar, sinds ik getrouwd ben, kan ik er nooit
meer heen gaan. Als ik eens een vrij uurtje
heb, en dat is niet veel, leggen vrouw en kin
deren er beslag op. Ik wil heel graag hooreiï,
hoe B.V.C. zich gehouden heeft.
Peter: Wel vriend, dat zal ik je eens heel
gauw zeggen. Ze hebben zich buitengewoon
goed gehouden. Ze hebben gewonnen neen,
niet de zilvervloot, die heeft alléén Piet Hein
gewonnen ze hebben gewonnen, hoort het
goed, niet minder daneen zilveren beker.
Wim: Hiep hiep hoera voor B.V.C.
Peter: Ga je nu weer die kozakken nabrullen.
Zeg toch: hoezee! je bent hier toch niet zoover
van de zee af!
Wim: Je wordt al net zoo critisch als de
Dagelijksche Redacteur is. Van hem leer je het
zeker. Maar komaan dan, omdat jij het bent
„Hoezeer voor B.V.C.!"
Peter: Ja, „hoezee voor B.V.C.". De over
winning, die de club behaald heeft, is welver
diend. De club heeft om den beker moeten
«-echten.
Wim: Moeten vechten? Ik ben het voetbal-
latijn verleerd, maar nog niet het jagerslatijn.
Zeg me, wat dat vechten beteekent. Zijn er
slachtoffers gevallen
Peter: Neen man. Ik merk wel, dat je er
heeleinaal uit bent. Vraag eens aan tante Em,
of je op een Zaterdagmiddag naar een voethal-
match mag gaan. Men kan sportief ook vech
ten. Dat is heel wat anders, dan hetgeen ge
daan is in den wereldoorlog. Het is vrede
lievend. Het eindresultaat van zulk een ge
vecht is niet: gevallen slachtoffers, maar dat
een club de nederlaag moet lijden.
Wim: Ik dank je wel voor de informatie,
die je me daar deed en óók voor den gesden
raad. Maar of tante Em me zal toestaan naar
een voetbalmatch te gaan en dat nog wel op
Zaterdagmiddag, neen, daar ben ik heel be
vreesd voor.
Peter: Kom man, zoo onvriendelijk is je
vrouw niet. Je zegt het maar, omdat, om de
waarheid te zeggen, ik ken je wel, je nu niets
meer geeft om het edele, ja het edelste der
spelen, dat voetbalspel genoemd wordt.
Naar iets anders. De vorige week had je het
zop over de pet afnemen voor de politie en
het muziekkorps „Euphonia"; thans moet weer
de pet af. (Zouden we maar niet met onze pet
in de handen blijven staan?
Wim: Neen Peter, dat gaat niet. Het is koud.
Denk om mijn kalen knikker. Maar wel stem
ik met je in, dat onze Bloemendaalsche voet
ballers zich kranig gehouden hebben. „Welnu,
daar gaan ze; nog eens „Driewerf hoezee voor
de kranige B.V.C." Dat de club leve. Levelang
in de gloria!
Peter: Dat de club leve! Je bent nogal in je
humeur, dat merk ik wel aan je. Nu, ik ben
ook in de nopjes. Weet je waarom? Ik heb op
gemerkt, dat er aan de trottoirs in onze ge
meente gewerkt wordt; in het Kinheimpark is
men óók druk aan den gang. We gaan den goe
den weg op.
Peter: We gaan het niet alleen op; wij zijn
al lang den goeden weg op, sinds ik jou leerde
kennen.
Wim: Kom nou, geen complimentjes; je weet,
daar houd ik niet van. Ben je nog ter Hage-
preek geweest?
Peter: Je doet me aan mijn vriend denken,
die met Hemelvaartsmorgen, toen hij me in de
Elswoutslaan voorbij fietste, toeriep: „Ook
zeker naar de Hagepreek?" De man had gelijk;
ik ging', naar wat men zou kunnen noemen, een
„hagepreek" althans een preek in de open
lucht, in de heerlijke natuur, waarin alles
nredikt, de grootheid van den Schepper.
Wim': Dus je hebt Dr. Haentjens gehoord?
Peter: Ja vriend. Op zoo'n dag als er op Els-
v/out gepreekt wordt, ben ik een „trouwe com-
arant", zooals men dat zegt.
Wim: En was de préék mooi?
Peter: Je weet, ik ben zoo'n halve Theoloog.
~n van iemand als Dr. Haentjens houd ik, die
.an zoo ernstig zijn en hij weet je nieuwe ge
zichtspunten .te openen; fcjf zegt iets tot je,
Egliso Wallonne.
Beguinage (Begijnhof),
Dimanchs 24 Mai.
10 h. 30: Pente cóté. Confirmation en St. Cène.
Collecte pour la Mission.
20 h.: Actions de gr&ey.
Lundl 25 Mai.
10 h. 30: Service de haptême.
Vendredi 29 Mai.
20 h.Service. Pasteur Krafft.
L'Eglise est ouverte tous les jours de 1017 h.
De Vrije Katholieke Kerk.
Popellaan Kinheimpark.
Zondag 24 Mei, 10.30 v.m.: Gezongen H. Mis.
Celebrant: Priester Ko Borsten met Predi
cate.
Woensdag 27 Mei, 's avonds 8 uur: Genezings
dienst.
(Zie bericht in deze courant).
Ned, Herv. Kerk te Bloemendaal.
Eerste Pinksterdag.
V.m. 10 uur: Ds. J. C. van Dijk.
Kerkkoor. Collecte voor de Zending.
Tweede Pinksterdag.
V.m. 10 uur: Ds. M. C. Briët, Heemstede.
Bij goed weer wordt deze dienst gecombi
neerd met het samenzijn van de Herv. Stads-
zending v. Amsterdam op „Wildhoef",
Jeugddienst in het Jeugdhuis.
Eerste Pinksterdag.
V.m. 10 uur: de heer A. van Os, Amsterdam.
Overveen.
Eerste Pinksterdag.
V.m. 10 uur: Ds. D. Kuilman, Leiden.
Collecte voor de Zending.
Ned. Herv. Kerk te Santpoort.
V.m. 10 uur: Prof. Dr. G. A. van den Bergh
van Eysinga.
Pinkster (Lk. 11, vs. 13).
Medewerking van het Vrouwenkoor.
Collecte voor Simavi.
Collecte voor „Simavi".
2de Pinksterdag: Geen dienst.
Ger. Kerk te Bloemendaal.
Ie Pinksterdag.
V.m. 10 uur: Ds. J. C. Brussaard.
N.m. 5 uur: Ds. J. C. Brussaard.
Maandag 25 Mei, 2e Pinksterdag.
V.m. 10 uur: Ds. N. A. Waaning,
van Zandvoort.
Op heide dagen extra collecte voor de Zen
ding.
Ned. Herv. Evangelisatie te Santpoort.
V.m. 10 uur: Ds. L. W. Erdman, IJmuiden.
Ned. Protestantenbond, afd. Bloemendaal.
V.m. 10% uur: Spreker Ds. W. Banning,
Barchem.
waarover je anders niet zoo nadenkt.
Wim: Ik merk wel, je bent goede vrienden
met de dominees. Ik hoorde laatst, dat er nóg
een predikant is, op wien je nog al gesteld bent,
die óók een goed spreker is.
Peter: Wat ik verder zoo mooi vind bg
zoo'n predicatie ,in de openlucht, het is het
heerlijke koorgezang. Wat klinkt dat plechtig.
Mevrouw Kruyf had ook ditmaal weder de lei
ding. Het was wat winderig, maar je kondet
Dr. Haentjens goed hooren. Ik had iemand
naast me zitten, die tegen me zeide, toen Dr.
Haentjens iets uitlegde: hé, daar heb ik nooit
over nagedacht".
Ik heb er geen spijt van gehad, dat ik deh
raad heb opgevolgd van den Hoofdredacteur,
die eens jaren geleden tegen me zeide: als Dr.
Haentjens spreekt op Elswout, dan moet je
daar eens heengaan.
Wim: Ik hoorde, dat dr. Haentjens óók ge
dacht hst overleden lid der gemeente, waarbij
hij predikant is, den heer A. de Clercq. Dat is
een goede gewoonte, dat moest men in andere
kerken óók doen, wanneer een lid de gemeente
komt te ontvallen.
Wim: Ja, daar sta je recht in, zooals mijn
oude tante niet vaak zegt; want die geeft niet
gemakkelijk gelijk. Haar ouderdom brengt
mede, dat zij altijd alleen gelijk moet hebben.
En wat dat preeken in de open lucht betreft,
ik las laatst in de N. R. Crt., dat het meer
en meer op een dag als Hemelvaartsdag of op
andere feestdagen in zwang komt. We zullen
het daar nog wel eens over hebben.
Je hadt het daar straks er over, dat Dr.
Haentjens zoo ernstig kan zijn. Hij is dat niet
alléén. Is het niet zoo, dat dominéés altijd ern
stig zijn?
Peter: Ja, althans zoo behoort het te zijn.
Maar denk nu niet, dat ze het altgd zijn. Ze
zijn ook wel eens stekelig. In één der bladen
las ik laatst er een staaltje van.
In een gemeente stonden twee predikanten,
die elkander niet goed zetten konden. Een van
hen zou afscheid preeken. Het was de ortho
doxe predikant, die Barbas heette.
Op den ochtend van den dag van het af
scheid preekte de vrijzinnige dominéé over den
tekst „Laat Bar Abbas los". Hij sprak dat
woord „Bar Abbas" steeds zóó vlug uit, dat de
gemeente duidelijk verstond „Laat Barbas los".
Zijn collega Barbas was over de tekstkeuze
en over' de manier van preeken slecht te spre
ken. Wat gebeurde er des avonds, toen hij zijn
afscheid preekte Hij koos als tekst een woord,
ontleend aan de geschiedenis van Abraham, die
bevel kreeg zijn zoon Isaak te offeren (Genesis
22 5) „Blijft gij hier met den ezel". Hoe vind
je hem?
Wim: Je kan er wat mede. Pas maar op,
dat je het niet aan den stok krijgt met dien
dominéé, op wien je zoo gesteld bent en bij
wien je nog al eens ter kerke gaat.
Peter: Ja, een zoete jongen ben ik nooit
geweest. Als ik je eens grappen uit mijn school
jaren vertelde, dan zou je nog eens op staan
kijken. Zal ik je de volgende week er eens
eenige vertellen?
Wim: Ja, dat is goed, een volgende week.
Want nu moet ik hoog noodig weg. De zaken
- neen niet de vrouw, vriend maar de zaken
wachten me. En je weet, zaken gedoogen geen
wachten.
Mevrouw (tot nieuwe dienstbode): En luister
eens Marie, ik wilde je nog zeggen, dat wij hier
gewend zijn „je" te zeggen, begrijp je?
Dienstbode: Nou, als jij het goed vindt, dan is
het mij al lang best!
Stadsschouw
ZWEI LIEi
muziek en
schap: Fritz
Woensdag 1!
Iet voorspel en het r
weinig beteekenende blijsi
civiele terechtzitting r
Rillo) als president, die
door twee als echte bijk
zittende" rechters, aan
doen eenerzijds de altijd
Harden als dr. Rogar
namen is in dit prulletje
zijds zijne gade de als
Roly Bock, Dolly.
Deze man en vrouw
sich Hebenden en dus sic
zelfs, dat zij om scheidinj
den rechter de geschiedt
making, „Durchbrennung
len: Zij was een zich ven
de jonge dame; hij, de j
met de ordening van de b
leis... en meteen valt het
verplaatst in de bibliothe
cor) met den correcten
q Willy Zirbel), en Fleurio
van boeken. Weldra komt
Saint Labiehe ten tooneeli
spelen, afstooten en aanti
elkaar bestemden begint
doende, wordt allengs
maakt avance's en zone
waarom (Dolly heeft een
een quaestie van f50
voegt spr. daaraan to
De heer Kremer
terrein in de bebouwd'
De heer Laan me
hinder van zullen het
de politie zal toestaa
men nog niet een schi
kan men inmiddels
hinder van zullen ond
In dien zin wordt 1
B. en W. stellen vc
der Schoolvereeniging
denhout te verleenen
aanschaffing van meul
het aanbrengen van v
gebouw aan den Mr.
gevolg van de toenem
Alsdus besloten.
B. en W. stellen vo
daalsche Schoolvereeni
de gevraagde medew
veranderingen in de ii
in het schoolgebouw
weg, benoodigd voor
Aldus besloten.
Volgjens voorstel va:
vergoedingen over h
L. O. Wet uit te kee
besturen.
B. en W. stellen v<
de gemeente Bloemei
wegen, die gelegen z
aan laatstgenoemde
dragen om, onder de
a. dat de op de
rekening van de gemi
overdracht zal plaat:
door B. en W. van B
b. dat eventueele
zekerd overeenkomsti
gemeente Bloemendaa
Goedgekeurd.
B. en W. stellen vi
rondom de Israëlietisc
te koopen van den
synagoge te Amsterd
nader omschreven vo
Aldus besloten.
Vastgesteld worden
dienst 1930, een besli
schrijvingen op de be:
pletoire begrootingsdi
Vastgesteld wordt e
Op vooi'stel van I
Witkop en K. Paap
eischen waaraan een
„verlof" in aanmerkin
een consumptietent a
Opheffi.
In overeenstemmin
Telefoon 15795.
1
Beleefd aanbevele
9
